Οι χαμένοι άνθρωποι του Σινά

http://www.tanea.gr
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΑΣΤΕΑ

Μια ξεχασμένη ανθρωπιστική κρίση εξελίσσεται στη Χερσόνησο του Σινά. Σύμφωνα με ακτιβιστές οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρόσφυγες από τις χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής πέφτουν θύματα απαγωγής, βασανιστηρίων, βιασμών και κρατούνται όμηροι έναντι χιλιάδων δολαρίων στην περιοχή αυτή της Αιγύπτου. Τον τελευταίο χρόνο, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Independent», χιλιάδες απελπισμένοι πρόσφυγες από την Ερυθραία, το Σουδάν και την Αιθιοπία έχουν απαχθεί από Βεδουίνους οι οποίοι εκμεταλλεύονται τη συνεχιζόμενη αποσταθεροποίηση της Αιγύπτου ώστε να αυξήσουν τις εγκληματικές τους δραστηριότητες.

Πρόσφυγες έχουν καταγγείλει ότι πιάνονται όμηροι από συμμορίες βεδουίνικων φυλών και κρατούνται σε ειδικά διαμορφωμένες φυλακές όπου βασανίζονται ώσπου συγγενείς τους στην Ευρώπη ή την Αφρική να πληρώσουν λύτρα ύψους εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων. Μαρτυρίες που συγκέντρωσαν οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναφέρουν συχνά βασανιστήρια με ηλεκτρικά καλώδια και βιασμούς ώστε οι όμηροι να κάνουν απεγνωσμένα τηλεφωνήματα στους συγγενείς τους για να βρουν τα λύτρα. Σε πολλές περιπτώσεις στις οποίες τα λύτρα δεν είναι δυνατόν να συγκεντρωθούν, οι απαγωγείς αφαιρούν όργανα από τους ομήρους τους και τα πωλούν στη μαύρη αγορά.

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ. Οι ακτιβιστές κατηγορούν τη διεθνή κοινότητα ότι παραμένει αδιάφορη μπροστά σε αυτό το τεράστιο σκάνδαλο εμπορίας ανθρώπων και οργάνων σε σύγκριση με το ενδιαφέρον που δείχνει για την πειρατεία στη Σομαλία, τα θύματα της οποίας είναι συνήθως λευκοί εργαζόμενοι σε πολυεθνικές εταιρείες και όχι φτωχοί Αφρικανοί. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες προέρχονται από τρεις πάμφτωχες χώρες με μακρά ιστορία καθεστώτων που διώκουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους και τις εθνικές μειονότητες. Οι περισσότεροι εγκαταλείπουν τις χώρες τους με την ελπίδα ότι θα φτάσουν στην Ευρώπη όπου υπάρχουν κοινότητες συμπατριωτών τους.

Πριν από τις εξεγέρσεις της Αραβικής Ανοιξης, οι περισσότεροι πρόσφυγες διέσχιζαν τη Σαχάρα για να φτάσουν στη Λιβύη, την Αλγερία και το Μαρόκο με την ελπίδα ότι θα βρουν εκεί δουλειά ή θα διασχίσουν με πλοιάρια τη Μεσόγειο με προορισμό διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Οι περισσότεροι πλέον, λόγω της αναταραχής στη Βόρεια Αφρική, δεν έχουν άλλη επιλογή για να φθάσουν στην Ευρώπη από το Σινά και το Ισραήλ, έναν δρόμο που τους φέρνει στα χέρια των φυλών των Βεδουίνων οι οποίες κάνουν λαθρεμπόριο όπλων, ναρκωτικών και ανθρώπων, έπειτα από πολλά χρόνια που η κυβέρνηση του Καΐρου είχε εγκαταλείψει κάθε αναπτυξιακή προοπτική για την περιοχή.

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ μιας 19χρονης από την Ερυθραία είναι συγκλονιστική και ενδεικτική για τα δεινά που υφίστανται όσοι τολμήσουν να ονειρευθούν μια καλύτερη ζωή: «Οταν ακόμα βρισκόμουν στο Σουδάν είχα συμφωνήσει να πληρώσω 2.500 δολάρια για να με μεταφέρουν στο Ισραήλ. Οταν φθάσαμε στο Σινά, ο δουλέμπορος με πούλησε μαζί με άλλους σε έναν άλλο δουλέμπορο, τον Αμπντάλα, ο οποίος μου ζήτησε άλλα 10.000 δολάρια. Δεν μπορούσα να βρω αυτά τα χρήματα. Ο Αμπντάλα με βίαζε μαζί με δύο φίλους του επί πέντε ημέρες. Εμεινα έγγυος. Μόνο έπειτα από οκτώ μήνες ο πατέρας μου μπόρεσε να βρει 5.000 δολάρια για να με αφήσουν ελεύθερη. Μου επέτρεψαν να περάσω τα σύνορα στο Ισραήλ. Τώρα πρέπει να κάνω έκτρωση. Ο σύζυγός μου δεν πρέπει να μάθει ποτέ τι μου συνέβη στην έρημο».