Η εκδήλωση «Η κρίση και οι επιπτώσεις στην εθνική άμυνα με φόντο τις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο» που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο «ΤΙΤΑΝΙΑ» στις 25/1/2012, και οργανώθηκε από τον ΣΥΣΜΕΔ, τον ΠΜ/ΣΑΣΥ/ΠΝ και την ΚΕΘΑ, με ομιλητές τον πρέσβη επί τιμή Θέμο Στοφορόπουλο, τον Αντισυνταγματάρχη ε.α. Νίκο Παπαναστάση, μέλος της Κ.ΕΘ.Α., τον εκδότη του περιοδικού "Monthly Review" Βαγγέλη Χωραφά και τον Πλοίαρχο (Μ) ΠΝ ε.α. Νικήτα Νικητάκο, καθηγητή του Πανεπιστήμιου του Αιγαίου, αποτελεί πηγή κρίσιμων συμπερασμάτων. Ο ίδιος ο τίτλος της εκδήλωσης προδιέγραψε την κατεύθυνση των τοποθετήσεων, αλλά κυρίως αποτελεί τροχιοδεικτική βολή για την πολιτική πρόταση της αριστεράς σε κρίσιμα ζητήματα. Όπως είναι η γνωστή ρήση ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται πρώτα ως τραγωδία και ύστερα ως φάρσα», έτσι και η αριστερά επαναλαμβάνει τις ίδιες ηττημένες πολιτικές του παρελθόντος. Πιστεύουμε ότι η γνώση του τρόπου με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου ενσωμάτωσε και λεηλάτησε την Αριστερά της Μεταπολίτευσης θα αποτελούσε βασικό κεκτημένο για να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη, για να μην υποταχθεί για μια ακόμη φορά το ταξικό-εργατικό ζήτημα στο «εθνικό συμφέρον», στους σχεδιασμούς δηλαδή κερδοφορίας του κεφαλαίου και στους πολεμικούς του τυχοδιωκτισμούς.
Η αριστερά δε δείχνει να διδάσκεται από τη σοσιαλδημοκρατία, που προέβαλε το «Η Ελλάδα στους Έλληνες» για να κλείσει, με εθνικισμό και λαϊκισμό, το κοινωνικό-πολιτικό ρήγμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και του πραξικοπήματος στην Κύπρο από το ελληνικό κράτος. Δε διδάχτηκε από την πολιτική που υπεραμύνθηκε της «Εθνικής Ανεξαρτησίας-Λαϊκής Κυριαρχίας» για να απαιτήσει θυσίες από τον εργαζόμενο λαό, να επιβάλλει λιτότητα διαρκείας, «αγορά του αιώνα» στους εξοπλισμούς, πολιτική επιστράτευση των απεργών, που μετέτρεψε τον στρατό σε απεργοσπαστικό μηχανισμό και απέκτησε κομματικό έλεγχο του εργατικού κινήματος. Αντί να διδαχτεί από αυτά τα πικρά ιστορικά μαθήματα, προσπαθεί ξανά να πρεσβεύσει ότι αυτή είναι ο γνήσιος εκφραστής του έθνους!
Και φυσικά ηττάται.
Γιατί μιλά ξανά μονοδιάστατα για εξάρτηση, λέει ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις συμμετέχουν στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις επειδή πολεμούν για ξένα συμφέροντα, ότι ο ελληνοτουρκικός πολεμικός ανταγωνισμός είναι αποτέλεσμα της υποδούλωσης των ελληνικών κυβερνήσεων, διεκδικεί φθηνότερους τεχνολογικά προηγμένους εξοπλισμούς από μια εθνική αμυντική βιομηχανία «που μπλοκάρουν οι ξένοι»!
Γιατί δε βλέπει το ρόλο των εφοπλιστών, κατασκευαστών, τραπεζιτών, τη διεθνοποίηση του ελληνικού κεφαλαίου και τις επενδύσεις, που βασίστηκαν στο ξεζούμισμα του κόσμου της εργασίας. Γιατί μοιάζει να αγνοεί τη διεκδίκηση από τον πρώην Α/ΓΕΕΘΑ Αντιπτέραρχο Γιάγκο για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου μέρους της ανοικοδόμησης της Λιβύης. Το ίδιο που συνέβη με την συμμετοχή των ελληνικών στρατευμάτων σε όλους τους σύγχρονους βρώμικους πολέμους, που έφεραν κέρδη και συμβόλαια σε εφοπλιστές, στον Κόκκαλη, στη ΜΕΤΚΑ, στο ΟΤΕ, ΤΙΤΑΝ κλπ.
Γιατί αγνοεί τα μεγέθη και την εξέλιξη της ελληνικής ιδιωτικής πολεμικής βιομηχανίας, την πρόσδεση μετοχοποιημένης και ιδιωτικής πολεμικής βιομηχανίας σε ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ-ΝΑΤΟ και στο παγκόσμιο γαϊτανάκι των πολέμων. Εταιρείες που ξεπήδησαν μέσα από τα δις των εξοπλισμών που πλήρωσε ο λαός μας.
Ενσωματώνεται από τους ανθρώπους του Τσοχατζόπουλου που απαιτούν την εφαρμογή των νόμων που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ για την Παλλαϊκή Άμυνα, θέλοντας να μετατρέψουν τη χώρα σε Ισραήλ των Βαλκανίων. Ζητούν, την ώρα της πιο βαθιάς κοινωνικής λεηλασίας, πολεμικούς εξοπλισμούς και ένταση της εκμετάλλευσης της νεολαίας και των εργαζόμενων διαμέσου του στρατού. Και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς όταν η αριστερά διαβάζοντας μονοδιάστατα τις πολιτικές εξελίξεις, στο όνομα των «εθνικών κινδύνων» δείχνει να πρεσβεύει ένα διαφορετικό μιλιταρισμό με πολεμική ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα, πρόσδεση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στην πολεμική βιομηχανία και τον Στρατό. Τελικά η Αριστερά δείχνει να παρακολουθεί αμήχανη την επιθετική αστική πολιτική στο Αιγαίο και στο σύνολο της Ανατολικής Μεσογείου.
Παρά τις σωστές θέσεις για τον ταξικό ρόλο του στρατού, την επικίνδυνη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την καταγγελία των σχεδιασμών στρατιωτικής καταστολής των κινημάτων, προβάλλοντας τους «εθνικούς κινδύνους», την ώρα της ιστορικά πιο μεγάλης κοινωνικής λεηλασίας, ενσωματώνεται κι αυτή στη θέση που της αναλογεί στο αστικό παιχνίδι: Στο όνομα της υπεράσπισης τα «εθνικών μας δικαίων» και της πάλης ενάντια στην «οικονομική κατοχή», ο εργατικός διεθνισμός βγαίνει εκτός πλαισίου, η κοινή πάλη των λαών μπαίνει κάτω από το χαλάκι!
Είναι οι πολιτικές επιλογές μιας αριστεράς που, στο όνομα των έκτακτων εθνικών αναγκών του εθνικού (και μόνο) προλεταριάτου, έχει απεμπολήσει τη δυνατότητα επαναστατικής διεξόδου από την κρίση! Είναι οι πολιτικές επιλογές που πρεσβεύουν το φόβο της μετατροπής του ιμπεριαλιστικού πολέμου μεταξύ ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης σε ταξικό πόλεμο.
Είναι, ουσιαστικά, αποτέλεσμα της υποταγής στις νέες μεγάλες επιδιώξεις του κεφαλαίου, στη νέα Μεγάλη Ιδέα του, στην εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων και στην κυριαρχία στο χώρο της Ανατολικής Μεσόγειου, σε συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο Ισραήλ. Διαφοροποιείται από την κυρίαρχη αστική πολιτική, ακίνδυνα για αυτήν, προτείνοντας εναλλακτική κρατική πολιτική συμμαχιών με τα αραβικά κράτη, εξίσου καπιταλιστικά, καταπιεστικά κι εκμεταλλευτικά για το προλεταριάτο, βαθιά ενταγμένα σε κοινούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Θα δούμε, στην παρουσίαση που ακολουθεί, ότι όπως ο Α. Παπανδρέου προέβαλε χρησιμοθηρικά το «Έξω από την ΕΟΚ-Έξω από το ΝΑΤΟ» (στερώντας την αποκλειστικότητα των συνθημάτων από την αριστερά), αλλά συμμετέχοντας πιο βαθιά και στους δύο αυτούς ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς, έτσι και σήμερα, διάφορες σοσιαλδημοκρατικές εκφράσεις όπως το Monthly Review, κρύβουν, κάτω από προσχηματική ρητορεία, την αναμφισβήτητη εμμονή τους με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Οι απαντήσεις στα ερωτήματα που τέθηκαν στην εκδήλωση ουσιαστικά προδιαγράφουν το τι Αριστερά έχει ανάγκη η εποχή μας και τι προτάγματα θέτει: γιατί είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχουν εθνικά συμφέροντα-Υπάρχουν μόνο ταξικά συμφέροντα!
Θα επικεντρώσουμε στις τοποθετήσεις των ομιλητών, ξεκινώντας από αυτή του εκδότη του περιοδικού Monthly Review B. Χωραφά, που δήλωσε αρνητικός ως προς τις περικοπές για την άμυνα, εξηγώντας ότι με βάση τον «αμυντικό πληθωρισμό» η αναπλήρωση των όποιων αναγκών μετά από 10 χρόνια θα είναι τρεις φορές ακριβότερη, απ' ότι εξοικονομήθηκε. Προέβλεψε μεγάλες περικοπές στις δαπάνες για τις αμοιβές του προσωπικού, θεωρώντας βέβαιες και τις απολύσεις. Μίλησε για το ΝΑΤΟ και, μέσω του Ευρωπαϊκού πυλώνα του, για την σχέση του με την Ε.Ε. Εξέφρασε την αγωνία του για την ευρωπαϊκή άμυνα, είδε με ελπίδα την στρατιωτική σχέση Βρετανίας-Γαλλίας (την χαρακτήρισε νέα Entente), άσκησε κριτική στη Γερμανία που δε δίνει λεφτά, αν και είναι η μόνη που έχει.
Επίσης μίλησε για πιθανή διάσπαση της ευρωζώνης και ότι ο Ελληνικός λαός πρέπει να προετοιμαστεί «να επιλέξει νέους δρόμους». Η φιλοευρωπαϊκή του στάση προδόθηκε μέσα από την κριτική του στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», καθώς είπε ότι ανεύθυνα τοποθετείται η αριστερά χωρίς να έχει κάνει μια σοβαρή μελέτη για το τι σημαίνει έξοδο από το ευρώ -λες και όταν η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έβαλε τη χώρα στο ευρώ είχε κάνει σοβαρή μελέτη ή ακόμη καλύτερα, υπάρχουν ενιαίες ταξικά συνέπειες για την κάθε αστική πολιτική επιλογή!
Ενημέρωσε, ότι διεξάγεται μια έρευνα για να προσδιοριστεί το κόστος από μια ενδεχόμενη αποχώρηση της χώρας από «το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ», καθώς και για την δημιουργία ενός «νέου μη νατοϊκού στρατού»! Δηλαδή, προβάλλοντας το ζήτημα του κόστους λειτουργίας του εθνικού στρατού επιχειρείται να μπλοκαριστεί το αίτημα της εξόδου από το ΝΑΤΟ. Αναρωτιόμαστε, αν το Monthly Review έχει υπολογίσει το κόστος της συμμετοχής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ μέχρι σήμερα. Επίσης, θα είχε ενδιαφέρον να μας απαντήσει πως εξασφαλίζει την αποκλειστική δυνατότητα εισόδου στα στρατόπεδα για τη διεξαγωγή ερευνών σε συνεργασία με τον γνωστό γκαλομπατζή της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Με τη συνδρομή του πρώην ΥΕΘΑ Β.Μεϊμαράκη και με τα γνωστά ερωτηματολόγια που φυσικά κατευθύνουν τις απαντήσεις!
Ο δε κ. Χωραφάς μίλησε για «παλλαϊκή άμυνα[.] άλλα σχήματα άμυνας[...] εμπλοκή του ελληνικού λαού στην άμυνα». Δηλαδή, ό,τι δε μπόρεσε να εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ εκμεταλλευόμενο την κρίση του '87 ή την κρίση των Ιμίων, έρχεται σήμερα το Monthly Review να το ζητήσει στο όνομα του καθορισμού ΑΟΖ. Κάπως έτσι καταλήγουμε στην ανάγκη ισχυρού στρατού έφεδρων, που τελικά θα εξασφαλίσουν την ανεμπόδιστη εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων από Βαρδινογιάννη-Τσάκο-Κοπελούζο-Λάτση σε συνεργασία με κολοσσιαίες πολυεθνικές.
Εν κατακλείδι η πρόταση του είναι: Εκσυγχρονισμός ων ενόπλων δυνάμεων-Σταθεροποίηση του προϋπολογισμού των πολεμικών δαπανών-πολεμική εμπλοκή του ελληνικού λαού. Έχει σημασία να δούμε ότι παρά τις εντελώς διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες των επόμενων ομιλητών, οι κεντρικές ιδέες του σοσιαλδημοκράτη φιλοευρωπαιστή διευθυντή του Monthly Review βρίσκουν συνέχεια στο σκεπτικό που ανέπτυξαν και αυτοί.
«Βαδίζουμε σε ολέθριο κατήφορο στα εθνικά μας θέματα», εκτίμησε ο πρέσβης Κ. Στοφορόπουλος.
Κατά τον Κ. Στοφορόπουλο, αν και η απειλή είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στο μέλλον, η χώρα βαδίζει ήδη σε ένα «ολέθριο κατήφορο παραχωρήσεων», τόσο στη Θράκη και στο Αιγαίο, όσο και την Κύπρο. Η αποτροπή σαν δόγμα και η επίκλησή της για την προμήθεια τεράστιων εξοπλισμών, δεν απέδωσε με βάση την κρίση του 1987, τον Οτσαλάν και τα Ίμια, που είχαμε «ήττα».
Κατά τον Κ. Στοφορόπουλο, αν και η απειλή είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στο μέλλον, η χώρα βαδίζει ήδη σε ένα «ολέθριο κατήφορο παραχωρήσεων», τόσο στη Θράκη και στο Αιγαίο, όσο και την Κύπρο. Η αποτροπή σαν δόγμα και η επίκλησή της για την προμήθεια τεράστιων εξοπλισμών, δεν απέδωσε με βάση την κρίση του 1987, τον Οτσαλάν και τα Ίμια, που είχαμε «ήττα».
Έτσι την Τουρκία δεν την ενδιαφέρει να κάνει πόλεμο, από τη στιγμή που κερδίζει, ότι θέλει χωρίς αυτόν. Οι συμμαχίες τόσο για Κύπρο όσο και για τη χώρα μας δεν τις ωφέλησαν! Ούτε το Ισραήλ ούτε ΗΠΑ και Ρωσία πρόκειται να στηρίξουν μια ανακήρυξη της ΑΟΖ χωρίς συνεννόηση Ελλάδας -Τουρκίας. "Δεν πρέπει να αποξενωθούμε από τον Αραβικό χώρο, καθώς και το Ισραήλ έχει κοινά συμφέροντα με την Τουρκία και οι ανταγωνισμοί μεταξύ τους είναι προσωρινοί και μάλλον για τα μάτια του Αραβικού κόσμου", υποστήριξε.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον είχε η τοποθέτηση του Ν. Παπαναστάση, απόστρατου αξιωματικού μέλος της ΚΕΘΑ που ανέλυσε την κατάσταση στη Μεσόγειο παρομοιάζοντας τις διάφορες κινήσεις σαν «τα αρπακτικά που συνωστίζονται πάνω από το μεγάλο θήραμα». Μίλησε για το ενδεχόμενο ιμπεριαλιστικής επέμβασης στο Ιράν και περιέγραψε το πλέγμα των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Τουρκίας.
Θύμισε, ότι το Τούρκικο Γενικό Επιτελείο είναι αποδέκτης εισήγησης ότι «τα κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο αξίζουν να ληφθεί υπόψη το ρίσκο πολέμου». Εκτίμησε ότι το ελληνικό κράτος, παίζει το ρόλο του ιμπεριαλιστικού χωροφύλακα στη περιοχή. Ακολούθως, αναφέρθηκε στη σχέση Ελλάδας-ΝΑΤΟ, μίλησε για επικυριαρχία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η «χώρα βρίσκεται σε ομηρεία και κινδυνεύει από τους Συμμάχους».
Τα θεμελιώδη εθνικά κείμενα για την εθνική στρατηγική και άμυνα της χώρας ταυτοποιούνται με τα αντίστοιχα νατοϊκά. Το ΝΑΤΟ αν και υποτίθεται δημιουργήθηκε, για να αμυνθεί στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, όταν το τελευταίο διαλύθηκε, συνέχισε να υπάρχει εφευρίσκοντας νέες απειλές. Στους πολέμους, που διεξάγονται εκτός συνόρων, συμμετέχουν και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εν μέσω κρίσης.
Αναφερόμενος στις Ένοπλες Δυνάμεις και το ρόλο τους, θύμισε, ότι πάντα στήριζαν το κοινωνικό σύστημα, που επικρατούσε «φεουδαρχία, αστική δημοκρατία, σοσιαλιστική δημοκρατία, δικτατορία, κλπ». Στην αντίληψη του κυριαρχεί η λογική της εξάρτησης. Μίλησε για κατάργηση εθνικών υπηρεσιακών ορίων σε ΝΑΤΟ-Ε.Ε. και επιτήρηση από το ΝΑΤΟ. «Ό,τι ακριβώς αρνηθήκαμε να παραχωρήσουμε στους Ιταλούς το 1940 και εισέβαλαν», όπως και ότι «αρνήθηκε να υπογράψει ο Μιλόσεβιτς και βομβαρδίστηκε η Σερβία», παραδόθηκε από το καλοκαιρινό τμήμα της Βουλής, εξασφαλίζοντας την χωρίς φορολόγηση αέρα-στεριάς-θάλασσας, ελεύθερη διέλευση του ΝΑΤΟ.
Παρόλα αυτά, περιέγραψε τα σύγχρονα πολεμικά δόγματα που ξεπερνούν το διαχωρισμό Άμυνας-Ασφάλειας και τη διάκριση εσωτερικού-εξωτερικού εχθρού, ενσωματώνουν τα σενάρια προληπτικών πολέμων και αντιμετώπισης ασύμμετρων απειλών. Αναρωτήθηκε «ποιος καθορίζει τον εχθρό» και επεσήμανε την ανάληψη αστυνομικών καθηκόντων από τον στρατό, με πρόβα τζενεράλε την ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ.
Είπε, ακόμη, ότι οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις Ε.Δ. είναι σημαντικές, σε εργοστάσια, συντήρηση, εκπαίδευση και προμήθειες, ενώ εκτίμησε ότι «επηρεάζει την ψυχολογία του προσωπικού». Κατέληξε προτείνοντας: Να περιοριστούν οι Ε.Δ. στην υπεράσπιση των συνόρων της χώρας μας, την κατάργηση κάθε σχεδιασμού εμπλοκής τους, σε αστυνομικό έργο σε βάρος «των ελευθερίων του Ελληνικού λαού», την επιστροφή όλων των Ελληνικών στρατευμάτων απ' το εξωτερικό, την ανάδειξη του ρόλου των αμερικανονατοϊκών βάσεων και το κλείσιμό τους και την σταδιακή απεμπλοκή της χώρας μας απ' το ΝΑΤΟ.
Σε σχετική ερώτηση για τις ΑΟΖ απάντησε τα εξής: ακόμη και σε περίπτωση καθορισμού ΑΟΖ, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως εθνικά τα κοιτάσματα μόνο αν τα αποτελέσματα τους γύρναγαν για την ευημερία του λαού! Σήμερα όμως οι συμβάσεις μεταξύ κυβερνήσεων και εταιρειών αναδεικνύουν τους όρους εκμετάλλευσης για τις εταιρείες που καρπώνονται το 80% των κερδών. Όμως, το ελληνικό κεφάλαιο ετοιμάζεται για την ώρα που θα συμφωνηθεί η έναρξη των ερευνών. Τέσσερις εφοπλιστικές οικογένειες, μεταξύ των οποίων οι Τσάκος-Αγγελόπουλος, έχουν προβεί σε αγορά γεωτρύπανων μεγάλου βάθους.
Ο Δρ. Νικήτας Νικητάκος παρουσίασε στατιστικά στοιχεία για τις αμυντικές δαπάνες εκατέρωθεν του Αιγαίου, καταδεικνύοντας την αυξητική τους τάση τα προηγούμενα χρόνια. Στη συνέχεια παρέθεσε κατά τομέα (δομή, οπλικά συστήματα, εξοπλιστικά προγράμματα, ενεργειακή πολιτική, προσωπικό) τι πρέπει να γίνει, προκειμένου να υπάρξει η μέγιστη δυνατή οικονομία και επιχειρησιακό όφελος. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών και η κατά ορθολογικό τρόπο επιλογή και απόκτηση εξοπλισμών.
Σημασία όμως έχει να παρακολουθήσουμε και το κλείσιμο της εκδήλωσης από τον συντονιστή της συζήτησης απόστρατο υποναύαρχο του ΠΝ και μέλος της ΚΕΘΑ Γ. Ντουνιαδάκη: «Οι πόλεμοι που έχουμε δει στις μέρες μας διεξάγονται όχι μεταξύ χωρών αλλά κατά κάποιο τρόπο είναι εισαγόμενοι στο εσωτερικό χωρών. Δεν υπάρχουν «γραμμές μετώπου». Οι ΕΔ της χώρας μας ακόμα και σήμερα εν μέσω κρίσης βρίσκονται εκτός συνόρων δηλαδή για ξένα συμφέροντα για να ξαναμοιραστούν οι υδρογονάνθρακες και οι δρόμοι μεταφοράς τους. Προετοιμάζονται, εξοπλίζονται, εκπαιδεύονται γι αυτού του είδους τον πόλεμο.
Είναι όμως αυτό το είδος που θα κληθούν να διεξάγουν για την υπεράσπιση των νησιών του Αιγαίου και της Θράκης. Γιατί η απειλή υπάρχει τόσο στη Θράκη όσο στο Αιγαίο και στην Κύπρο! Η συγκεκριμένη απειλή απαιτεί συγκεκριμένη εκπαίδευση οργάνωση και εξοπλισμούς. Και υπάρχουν λύσεις για να είναι οικονομικότερες οι ΕΔ κατά την αμυντική τους οργάνωση και εξοπλισμό με την χρήση των νέων τεχνολογιών. Οι άλλοι πόλεμοι, που θέλουν αυτοί που συνήθως τους αποκαλούμε οι «μεγάλοι», απαιτούν διαφορετικές προδιαγραφές. Αλλά και σε κάθε περίπτωση είναι άδικο δικά μας παιδιά να γίνονται κατακτητές σε άλλους λαούς για τα μεγάλα συμφέροντα. Πολύ περισσότερο είναι απαράδεκτο να μετατρέπονται σε κατασταλτικό μηχανισμό στην ίδια μας τη χώρα, καθώς αυτές είναι μια από τις αποστολές του στρατού του ΝΑΤΟ. Υδρογονάνθρακες υπάρχουν στην αυλή μας. Θα γίνουν άραγε και γι αυτούς πόλεμοι; Μα και οι κρίσεις, που προφανώς δεν είναι μόνο ελληνικό φρούτο, δεν λένε ότι φέρνουν πόλεμο; Πρόσφατα και ο αμερικανός Α/ΓΕΕΘΑ ισχυρίσθηκε ότι προβλέπει ενδεχόμενο πολέμου και στην Ευρώπη. Άλλωστε οι πόλεμοι ξέρουμε ότι τροφοδοτούν και τις αμυντικές βιομηχανίες των μεγάλων, που εμάς δεν μας επιτρέπεται να έχουμε, γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι πρέπει να γίνουμε σερβιτόροι και όχι καραβομαραγκοί για παράδειγμα. Γιατί κάποιοι αποφάσισαν να ισοπεδωθεί η αγροτική μας οικονομία, να οδηγηθούμε όλοι στις πόλεις και τελικά σήμερα να έχουμε άνεργο πατέρα που θα πρέπει να συντηρήσει τον φαντάρο γιο του των 8 ευρώ.
Εντυπωσιακό είναι, ότι όλοι οι ομιλητές προέβαλαν μεταξύ των πυλώνων αμυντικής ισχύος της χώρας το ανθρώπινο δυναμικό των ένοπλων δυνάμεων και το λαό, αναγνωρίζοντας τις ικανότητές τους. Χαρακτηριστικά ο κ. Στοφορόπουλος μίλησε για «λαϊκή άμυνα» και θύμισε, ότι η Ελλάδα σώζεται γιατί μπορεί να γίνει «κάθε σπίτι ένα ταμπούρι»! 'Άλλωστε, όπως είπε, η χώρα έχει «παράδοση στο αντάρτικο».
ANTIΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ.ΕΠΙΚ. 6932955437
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου