Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Γιατί ρε Σάββα;;;;;;;

Σαν κεραυνός έπεσε η είδηση ότι ο σύντροφος Σάββας Μετοικίδης επέλεξε να θέσει τέλος στην ζωή του. Ενας σύντροφος γεμάτος ζωή, πάντα με ακούραστη δύναμη και θέληση στο μετερίζι του αγώνα!!! 

Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε ήταν πριν ένα μήνα περίπου σε μια εκδήλωση που έκανε η ιστοσελίδα μας, μαζί με άλλες συλλογικότητες στην Νομική και τίποτα δεν μας έδωσε να καταλάβουμε το τι σχεδίαζε.

Δεν βρίσκουμε λέξεις να σχολιάσουμε το γεγονός. Πληροφορίες αναφέρουν ότι άφησε επιστολές που αναφέρει ότι επέλεξε την αυτοχειρία για να στείλει ένα πολιτικό μήνυμα.

Το κλίμα που επικράτησε από συγκεντρωμένους συντρόφους του και συναδέλφους του στα γραφεία της ΔΟΕ όταν έγινε γνωστό το γεγονός του θανάτου του Σάββα είναι εύκολο να το φανταστεί κανείς.

Θα επανέλθουμε γιατί είμαστε σίγουροι ότι και μ’ αυτή την πράξη του ο Σάββας θέλει να στείλει ένα πολιτικό μήνυμα.
_____________
Για το Σάββα…

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoDhJohUffu6AJDS59OMBKKk9BXdyE_nTtLDP5TSoyaOn3VBhF_z6UIRvDcspNCwd4LSAJkJ4tRABoDWaGN5XaFx81AFLmije8A9Xu7ocZbkeFMIB_a9NyyjUl4NXH0leL-bEJeta1ngI/s320/21412bc4.jpg
Ένας ακριβός μας σύντροφος, συνάδελφος και φίλος,  ο Σάββας Μετοικίδης, έθεσε τέλος στη ζωή του, σήμερα, Σάββατο 21 Απριλίου. Ο αγαπημένος μας Σάββας, από νέο παιδί πάντα ήταν μπροστά στους αγώνες και στις απεργίες, πάντα φιλότιμος, ευαίσθητος και αλτρουιστής, πάντα κοντά στους συντρόφους του, δίπλα στους συναδέλφους του, κοντά σε κάθε παιδί του σχολείου του.

Είχαμε την τιμή να τον γνωρίσουμε και να συμπορευτούμε μαζί του τα τελευταία εννιά χρόνια. Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, πρωταγωνιστής στην απεργία του 2006, μάχιμος δάσκαλος και άνθρωπος. Δεν του άρεσαν τα μεγάλα λόγια του Σάββα, ήταν άνθρωπος της πράξης. Μέσα από τα κείμενά του στον Αντίλογο, μέσα από το γέλιο που μας χάρισε με τη συμμετοχή του στη θεατρική ομάδα του Συλλόγου, τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας που με δική του – και άλλων συναδέλφων - προσωπική εργασία και αφοσίωση πρόσφερε για πέντε χρόνια σε μετανάστες, την καθημερινή παρουσία του στους αγώνες και το κίνημα.

Οι σύντροφοι και συντρόφισσες του Σάββα από την Εκπαιδευτική Παρέμβαση αποχαιρετάμε τον ακριβό μας σύντροφο και υποσχόμαστε να βαδίσουμε στους ίδιους δρόμους που περπατούσαμε μαζί του τόσα χρόνια, στις διαδηλώσεις και τους αγώνες για ένα καλύτερο σχολείο και ένα καλύτερο αύριο.
Πιο μόνοι. Πιο αποφασισμένοι…

 
Εκπαιδευτική Παρέμβαση  Α΄ Συλλόγου Αθηνών Εκπαιδευτικών Π.Ε.
______________

 Σαν ψέμα… για το μονάκριβό μας φίλο, σύντροφο, αδελφό…
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtNKwCvFOAMgT-aGDdJue_mEjaT8p7CIxDNKufDNaQGrEWVR1hU3aIcG5ZSFURrBqtUs-1dgcHwRi1-7XBvx8LTg28or7PfBps99ov1rJiDZ73UOSVSviXXFDf8bh6pC4hsBx-ZJRKsfo/s320/100_1300.jpg

Ποια λόγια μπορούν να αποτυπώσουν το χαμό  ενός ανθρώπου, του Σάββα μας, του Σάββα Μετοικίδη δάσκαλου που έφυγε από κοντά μας, θέτοντας τέλος στη ζωή του, σήμερα Σάββατο 21 Απρίλη;

Ο Σάββας 44 χρονών από την Ξάνθη, πάντα μπροστά στους αγώνες, στις απεργίες, στις μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες μέσα και έξω από το σχολείο, για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών μας, για τη δημόσια δωρεάν παιδεία, για το δάσκαλο, τον εργαζόμενο, τον άνεργο, το μετανάστη, για ένα άλλο αύριο. 

Και όταν έσβηναν τα φώτα των μεγάλων αγώνων, δίπλα στα παιδιά που τόσο αγάπησε, ως δάσκαλος ειδικής αγωγής, ως δάσκαλος εκμάθησης ελληνικής γλώσσας των μεταναστών.

Ευαίσθητος, κοινωνικά ανήσυχος, ανοιχτός στους ανθρώπους, δίπλα σε όποιον/α είχε ανάγκη, δεν λογάριασε ποτέ προσωπικό κόστος, κούραση, κίνδυνο. Με το δίκιο και την αλήθεια, ταξιδιώτης του ανοιχτού ορίζοντα, πάντα με το γέλιο στα χείλη, άνθρωπος των πράξεων κυρίως, και όχι των λόγων. Αλλά ο λόγος του ήταν πάντοτε  «σπαθί».

Σύντροφέ μας, καλό ταξίδι, μας αφήνεις σε δύσκολες μέρες, σε δύσκολες εποχές. Ξέρουμε όμως, ότι σε αυτό το ταξίδι που όλοι μαζί χαράξαμε, δε θα λείπεις. Θα μας συντροφεύεις με το πείραγμά σου, τη γνώμη σου, το γέλιο σου, την  αποφασιστικότητα σου.

Σου υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε στους ίδιους δρόμους που μαζί διαβήκαμε, στους δρόμους που ακόμα δεν ανοίξαμε, αλλά ονειρευτήκαμε μαζί, στη διαδήλωση, στον αγώνα, στο σχολείο.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGSisFqNkHNyASPSBBSkV9HYOv-RFO-Nrb2DcWZcE93zk9yqTaMhC7W8Vc3oAWbc443D4gAWwE6KYZ3wHD0WEWXYbpruIYzd40pyXdeGaQBLMtdIO_kN3U-HR8ipD75k7mo9eBiY26d4k/s400/img6228.jpg

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου