Ο Νίξον έκανε... 50 Γουότεργκεϊτ

 www.ethnos.gr

Οι δημοσιογράφοι Μ. Γούντγουορντ και Κ. Μπέρνστιν, που έφεραν στο φως τις πρακτικές τού τότε προέδρου, τονίζουν ότι το πολιτικό σαμποτάζ, οι διαρρήξεις και οι παρακολουθήσεις ήταν για εκείνον τρόπος ζωής. Αποχαρακτηρισμένα έγγραφα αποκαλύπτουν μια τρομακτική εικόνα για τις μεθόδους του

Το Γουότεργκεϊτ ήταν μόνο μία πτυχή των παράνομων ενεργειών του Ρίτσαρντ Νίξον, υποστηρίζουν σήμερα, 40 χρόνια μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου που συγκλόνισε τις ΗΠΑ, οι δημοσιογράφοι που έφεραν στο φως τις πρακτικές του τότε Αμερικανού προέδρου.
Σε επετειακό του άρθρο για τη «Washington Post», οι Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπέρνστιν γράφουν ότι πλέον που έχουν αποχαρακτηριστεί αρκετά έγγραφα σχηματίζεται μια τρομακτική εικόνα, που αποτελούσε πλήγμα για τη δημοκρατία. Οπως αναφέρουν, το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ ήταν το σύμβολο μιας πολύ ευρύτερης στρατηγικής του Νίξον εναντίον όλων των πολιτικών του αντιπάλων. Το πολιτικό σαμποτάζ, οι διαρρήξεις και οι παρακολουθήσεις συνομιλιών ήταν «τρόπος ζωής για τον Νίξον στον Λευκό Οίκο», γράφουν, και μάλιστα πολύ πριν από το διάσημο σκάνδαλο. Ο τότε πρόεδρος, λένε, «ήταν έτοιμος να αγνοήσει τους νόμους για να κερδίσει πολιτικά», όπως επίσης αναζητούσε διαρκώς «μυστικά των αντιπάλων του». Σύμφωνα με τους δύο συντάκτες, συχνά λέγεται ότι οι προσπάθειες συγκάλυψης του σκανδάλου από τον Νίξον ήταν χειρότερες απ' ό,τι η ίδια η πράξη του. Ωστόσο, όπως σχολιάζουν, αυτή η τοποθέτηση «υποβαθμίζει το μέγεθος και το εύρος των εγκληματικών χειρισμών του Νίξον».
Κατά τη διάρκεια της πενταετούς θητείας του, λένε οι δημοσιογράφοι, διεξήγαγε πέντε παράλληλους «πολέμους»: κατά του κινήματος εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ, των ΜΜΕ, του Δημοκρατικού Κόμματος, της Δικαιοσύνης και της ίδιας της Ιστορίας. Οι Γούντγουορντ και Μπέρνστιν σημειώνουν ότι ακόμη και πριν από το Γουότεργκεϊτ υπήρξαν τουλάχιστον άλλες 50 ανάλογες ενέργειες εναντίον των Δημοκρατικών.
Ηδη, από το 1970 ο Νίξον μεταχειριζόταν αθέμιτα μέσα για να αντιμετωπίσει τους πολέμιους της επέμβασης στο Βιετνάμ, και χρησιμοποιούσε για αυτόν τον σκοπό το FBI, τη CIA και τις στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες.
Προκειμένου να μπορεί να κινηθεί εναντίον εκπροσώπων του Τύπου, είχε ιδρύσει μια ομάδα διαρρήξεων, της οποίας ηγείτο ο τότε σύμβουλος του Λευκού Οίκου, Τζον Ερλιχμαν, και που δεν δίσταζαν να κλέψουν ακόμη και αρχεία ψυχιάτρων για να καταστήσουν κάποιον μάρτυρα αναξιόπιστο.
Οταν οι συντάκτες κάνουν λόγο για «πόλεμο εναντίον της Δικαιοσύνης», εννοούν, όπως γράφουν, τις απόπειρες να εμποδιστούν μέσω δωροδοκιών και απειλών όλες οι αναφορές του FBI που αφορούσαν στο σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ.
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ