http://news.kathimerini.gr
Επιχειρησιακό σχέδιο εξόντωσης τρομοκρατών με εντολή προέδρου
BBC, Reuters
Ο Σαχάρ αλ Ταϊφί, «η δεύτερη πιο σημαντική προσωπικότητα της Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν», σκοτώθηκε, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του ΝΑΤΟ, σε «επίθεση ακριβείας» στις 27 Μαΐου. Ο θάνατός του, αν και διαψεύστηκε από τους Ταλιμπάν, εξελήφθη ως μέγα πλήγμα κατά της οργάνωσης, καθώς ήταν ο άνθρωπος ο οποίος συντόνιζε και υλοποιούσε τη μεταφορά όπλων και μαχητών από το Πακιστάν στο Αφγανιστάν. Δεκάδες άλλοι ύποπτοι τρομοκράτες, όπως έγραψαν οι New York Times, περιλαμβάνονται σε μία μυστική, αλλά ολοένα διευρυνόμενη μαύρη λίστα, στο πλαίσιο μιας αμφιλεγόμενης τακτικής εξόντωσης τρομοκρατών, «που συνέχεια δοκιμάζει τη θέληση και τις αρχές του Μπαράκ Ομπάμα».
Ο Αλ Ταϊφί -ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον διοικητή της Αλ Κάιντα, Αμπού Ιχλάς αλ Μάσρι, αφότου ο τελευταίος αιχμαλωτίστηκε στην Κουνάρ- ήταν ειδικευμένος στην κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών και γιλέκων αυτοκτονίας, χρηματοδοτούσε και εκπαίδευε τους βομβιστές στην εύφλεκτη αφγανική επαρχία Κουνάρ: ένας ακόμη κρίκος στον πυρήνα της Αλ Κάιντα, σε μια χώρα με διάτρητα σύνορα, από όπου οι μαχητές περνούν με ευκολία.
Τα ηνία
Σε αυτήν τη διαδικασία εντοπισμού των τρομοκρατών, ο Μπαράκ Ομπάμα φέρεται να κατέχει τα ηνία. «Οταν δίνεται η ευκαιρία για επιδρομή εναντίον ενός τρομοκράτη, είναι ο πρόεδρος αυτός ο οποίος, με δική του απόφαση, έχει αναλάβει να χειριστεί το ζήτημα από ηθική άποψη», σύμφωνα με το δημοσίευμα των New York Times. Τουλάχιστον 30 πρώην και νυν σύμβουλοι περιέγραψαν σε συνεντεύξεις τους ότι οι χειρισμοί Ομπάμα, από τότε που ανέλαβε τον ρόλο, δεν έχουν προηγούμενο στην ιστορία των προέδρων, καθώς πρόκειται για προσωπική επίβλεψη του σκιώδους πολέμου με την Αλ Κάιντα. Στο πλευρό του, σε κάθε βήμα, είναι ο σύμβουλος για θέματα τρομοκρατίας, Τζον Ο’ Μπρέναν. Από τον περασμένο Απρίλιο, έχουν γίνει 14 επιδρομές στην Υεμένη και έξι στο Πακιστάν. Με διακριτικότητα, σχολίασε το δημοσίευμα, ο κ. Ομπάμα διατήρησε τρία σημαντικά σημεία της πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης, αυτά που αφορούν την παράνομη κράτηση υπόπτων, τις στρατιωτικές επιτροπές και την επ’ αόριστον κράτηση.
Λίγες ημέρες αφότου ανέλαβε την εξουσία, ο πρόεδρος ενημερώθηκε για την πρώτη, υπό τη διακυβέρνησή του, επιδρομή, στην οποία σκοτώθηκαν αθώοι Πακιστανοί. «Θέλω να μάθω πώς συνέβη αυτό» δήλωσε τότε ο Ομπάμα, θυμάται ένας επιφανής σύμβουλός του. Στη συνέχεια ζήτησε να αποφασίζει προσωπικά ο ίδιος για την υλοποίηση των επιδρομών. Κάθε εβδομάδα, τουλάχιστον εκατό μέλη του επιτελείου εθνικής ασφαλείας συσκέπτονται, καταγράφοντας βιογραφίες τρομοκρατών «και προτείνουν ποιος είναι ο επόμενος που πρέπει να πεθάνει», σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα. Σε αυτή τη μυστική διαδικασία, που «είναι εφεύρεση της κυβέρνησης Ομπάμα», ο κ. Μπρέναν παρουσιάζει στον πρόεδρο τη λίστα και ο δεύτερος εγκρίνει όλες τις επιδρομές στην Υεμένη και τη Σομαλία.
Μία από τις πρώτες δοκιμασίες ήταν η υπόθεση του Μπαϊτουλάχ Μεχσούντ, ηγέτη των Πακιστανών Ταλιμπάν. Η CIA απεφάνθη ότι δεν αποτελεί άμεση απειλή για τις ΗΠΑ, αλλά οι Πακιστανοί τον θεωρούσαν επικίνδυνο και έτσι κρίθηκε ότι ο ύποπτος απειλεί το αμερικανικό προσωπικό στο Πακιστάν. Ο κ. Ομπάμα έδωσε τότε εντολή στη CIA να επιτεθεί και ο Μεχσούν σκοτώθηκε μαζί με τη σύζυγό του και άλλους συγγενείς. Η μεγαλύτερη δοκιμασία ίσως ήταν η υπόθεση του Ανουάρ αλ Αουλάκι, αμερικανικής καταγωγής κληρικού, μέλους της Αλ Κάιντα, ο οποίος κρυβόταν στην Υεμένη. Παρότι ήταν Αμερικανός πολίτης, σε χώρα με την οποία οι ΗΠΑ δεν βρίσκονται σε πόλεμο, ο Ομπάμα έδωσε την έγκρισή του. Ο Αλ Αουλάκι σκοτώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2011, μαζί με έναν άλλον Αμερικανό πολίτη, ο οποίος δεν ήταν στη λίστα, αλλά ταξίδευε μαζί του.
Επιχειρησιακό σχέδιο εξόντωσης τρομοκρατών με εντολή προέδρου
BBC, Reuters
Ο Σαχάρ αλ Ταϊφί, «η δεύτερη πιο σημαντική προσωπικότητα της Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν», σκοτώθηκε, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του ΝΑΤΟ, σε «επίθεση ακριβείας» στις 27 Μαΐου. Ο θάνατός του, αν και διαψεύστηκε από τους Ταλιμπάν, εξελήφθη ως μέγα πλήγμα κατά της οργάνωσης, καθώς ήταν ο άνθρωπος ο οποίος συντόνιζε και υλοποιούσε τη μεταφορά όπλων και μαχητών από το Πακιστάν στο Αφγανιστάν. Δεκάδες άλλοι ύποπτοι τρομοκράτες, όπως έγραψαν οι New York Times, περιλαμβάνονται σε μία μυστική, αλλά ολοένα διευρυνόμενη μαύρη λίστα, στο πλαίσιο μιας αμφιλεγόμενης τακτικής εξόντωσης τρομοκρατών, «που συνέχεια δοκιμάζει τη θέληση και τις αρχές του Μπαράκ Ομπάμα».
Ο Αλ Ταϊφί -ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον διοικητή της Αλ Κάιντα, Αμπού Ιχλάς αλ Μάσρι, αφότου ο τελευταίος αιχμαλωτίστηκε στην Κουνάρ- ήταν ειδικευμένος στην κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών και γιλέκων αυτοκτονίας, χρηματοδοτούσε και εκπαίδευε τους βομβιστές στην εύφλεκτη αφγανική επαρχία Κουνάρ: ένας ακόμη κρίκος στον πυρήνα της Αλ Κάιντα, σε μια χώρα με διάτρητα σύνορα, από όπου οι μαχητές περνούν με ευκολία.
Τα ηνία
Σε αυτήν τη διαδικασία εντοπισμού των τρομοκρατών, ο Μπαράκ Ομπάμα φέρεται να κατέχει τα ηνία. «Οταν δίνεται η ευκαιρία για επιδρομή εναντίον ενός τρομοκράτη, είναι ο πρόεδρος αυτός ο οποίος, με δική του απόφαση, έχει αναλάβει να χειριστεί το ζήτημα από ηθική άποψη», σύμφωνα με το δημοσίευμα των New York Times. Τουλάχιστον 30 πρώην και νυν σύμβουλοι περιέγραψαν σε συνεντεύξεις τους ότι οι χειρισμοί Ομπάμα, από τότε που ανέλαβε τον ρόλο, δεν έχουν προηγούμενο στην ιστορία των προέδρων, καθώς πρόκειται για προσωπική επίβλεψη του σκιώδους πολέμου με την Αλ Κάιντα. Στο πλευρό του, σε κάθε βήμα, είναι ο σύμβουλος για θέματα τρομοκρατίας, Τζον Ο’ Μπρέναν. Από τον περασμένο Απρίλιο, έχουν γίνει 14 επιδρομές στην Υεμένη και έξι στο Πακιστάν. Με διακριτικότητα, σχολίασε το δημοσίευμα, ο κ. Ομπάμα διατήρησε τρία σημαντικά σημεία της πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης, αυτά που αφορούν την παράνομη κράτηση υπόπτων, τις στρατιωτικές επιτροπές και την επ’ αόριστον κράτηση.
Λίγες ημέρες αφότου ανέλαβε την εξουσία, ο πρόεδρος ενημερώθηκε για την πρώτη, υπό τη διακυβέρνησή του, επιδρομή, στην οποία σκοτώθηκαν αθώοι Πακιστανοί. «Θέλω να μάθω πώς συνέβη αυτό» δήλωσε τότε ο Ομπάμα, θυμάται ένας επιφανής σύμβουλός του. Στη συνέχεια ζήτησε να αποφασίζει προσωπικά ο ίδιος για την υλοποίηση των επιδρομών. Κάθε εβδομάδα, τουλάχιστον εκατό μέλη του επιτελείου εθνικής ασφαλείας συσκέπτονται, καταγράφοντας βιογραφίες τρομοκρατών «και προτείνουν ποιος είναι ο επόμενος που πρέπει να πεθάνει», σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα. Σε αυτή τη μυστική διαδικασία, που «είναι εφεύρεση της κυβέρνησης Ομπάμα», ο κ. Μπρέναν παρουσιάζει στον πρόεδρο τη λίστα και ο δεύτερος εγκρίνει όλες τις επιδρομές στην Υεμένη και τη Σομαλία.
Μία από τις πρώτες δοκιμασίες ήταν η υπόθεση του Μπαϊτουλάχ Μεχσούντ, ηγέτη των Πακιστανών Ταλιμπάν. Η CIA απεφάνθη ότι δεν αποτελεί άμεση απειλή για τις ΗΠΑ, αλλά οι Πακιστανοί τον θεωρούσαν επικίνδυνο και έτσι κρίθηκε ότι ο ύποπτος απειλεί το αμερικανικό προσωπικό στο Πακιστάν. Ο κ. Ομπάμα έδωσε τότε εντολή στη CIA να επιτεθεί και ο Μεχσούν σκοτώθηκε μαζί με τη σύζυγό του και άλλους συγγενείς. Η μεγαλύτερη δοκιμασία ίσως ήταν η υπόθεση του Ανουάρ αλ Αουλάκι, αμερικανικής καταγωγής κληρικού, μέλους της Αλ Κάιντα, ο οποίος κρυβόταν στην Υεμένη. Παρότι ήταν Αμερικανός πολίτης, σε χώρα με την οποία οι ΗΠΑ δεν βρίσκονται σε πόλεμο, ο Ομπάμα έδωσε την έγκρισή του. Ο Αλ Αουλάκι σκοτώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2011, μαζί με έναν άλλον Αμερικανό πολίτη, ο οποίος δεν ήταν στη λίστα, αλλά ταξίδευε μαζί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου