Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ ΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ¨ΤΟΥΡΚΙΚΗ ¨ ΜΕΙΟΝOΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

http://tourkikanea.gr

Κείμενο του ιστολόγιου 1-6-2012
Στις 13-3-2012 βουλευτής Κωνσταντινούπολης υπέβαλε ερώτημα προς το τουρκικό ΥΠΕΞ σχετικά με την κατάσταση της ¨τουρκικής μειονότητας¨ στην Ελλάδα. Στις 26-3-2012 ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου απάντησε. Σας παραθέτουμε λοιπόν -για πρώτη φορά στην Ελλάδα- το κείμενο-απάντηση του ¨φίλου¨ μας του Νταβούτογλου : 

1) Με αφορμή τη δημοσίευση μηνυμάτων για θρησκευτικές γιορτές και λοιπές άγιες ημέρες εκ μέρους των εκλεγμένων Μουφτήδων Κομοτηνής και Ξάνθης, οι ελληνικές Αρχές έχουν επανειλημμένως καταθέσει αγωγές εναντίον τους για παράνομη οικειοποίηση του τίτλου του Μουφτή. Οι εν λόγω αγωγές στο σύνολο τους έληξαν με καταδίκη των Μουφτήδων και αφού εξαντλήθηκαν όλες οι οδοί του ελληνικού εθνικού Δικαίου, οι υποθέσεις μεταφέρθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Το εν λόγω Δικαστήριο αποφάσισε πεντάκις ότι η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που διασφαλίζει το δικαίωμα στη σκέψη, τη συνείδηση και τη θρησκεία.
Οι σχετικές αποφάσεις του ΕΔΑΔ, αναφέρουν ότι στην Ελλάδα δεν υφίσταται ουδεμία ρύθμιση που να ορίζει ότι οι Μουφτήδες θα πρέπει να καθορίζονται μέσω εκλογών ενώ το Δικαστήριο ενημερώνει ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι εκλεγμένοι μουφτήδες νέμονται νομικών/δικαστικών δικαιοδοσιών ούτε ότι αποτελούν απειλή για τη δημόσια τάξη. Παράλληλα πληροφορεί ότι στις πλουραλιστικές κοινωνίες το θέμα της θρησκευτικής ηγεσίας δύναται να αποτελέσει πηγή έντασης, εντούτοις ο ρόλος του κράτους είναι να εγγυηθεί ένα περιβάλλον ανεκτικότητας εν μέσω των αντιμαχόμενων ομάδων.
Στα πλαίσια αυτά, οι δύο τελευταίες «υποθέσεις Αγκά» που έληξαν με καταδίκη της Ελλάδας στις 12 Ιουλίου 2006, αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης στη συνεδρίαση της επιτροπής των μονίμων αντιπροσώπων του Συμβουλίου της Ευρώπης που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 5-6 Δεκεμβρίου 2006. Στην απόφαση που έλαβαν οι αντιπρόσωποι του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με τις εν λόγω νομικές υποθέσεις, τονίσθηκε ότι τα γενικά μέτρα που έλαβε η Ελλάδα με σκοπό την εφαρμογή της απόφασης του ΕΔΑΔ υπέρ του εκλεγμένου Μουφτή Κομοτηνής, Ιμπραήμ Σερίφ και του αείμνηστου εκλεγμένου Μουφτή Ξάνθης, Μεχμέτ Εμίν Αγκά, δεν ήταν σε θέση να εμποδίσουν παρόμοιες παραβιάσεις στο μέλλον και κάλεσε την Ελλάδα να λάβει άμεσα μέτρα που θα διασφαλίσουν τη συμμόρφωση των ελληνικών δικαστικών Αρχών με τη νομολογία του ΕΔΑΔ.
Από την άλλη πλευρά, η ετήσια έκθεση του 2010, τμήμα της οποίας περιλαμβάνει και την προεδρία της Τουρκίας στην επιτροπή Υπουργών, αναφέρθηκε στις αποφάσεις του ΕΔΑΔ περί καταπάτησης του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι, για τους ομογενειακούς ΜΚΟ που έκλεισαν λόγω της ύπαρξης του επιθέτου «τουρκικός» στην ονομασία τους.
Οι εργασίες για την πληροφόρηση που πραγματοποιούνται από τους μειονοτικούς ΜΚΟ σε πλατφόρμες των ΗΕ και του ΟΑΣΕ, της επιτροπής μονίμων αντιπροσώπων και της προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με τα προβλήματα της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Οράκης, η εφαρμογή των αποφάσεων του ΕΔΑΔ και κατά κύριο λόγο, τα θέματα της άρνησης της εθνικής ταυτότητας και της εφαρμογής περιορισμών στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι που αποτελούν και θέματα αποφάσεων του ΕΔΑΔ, υποστηρίζονται και παρακολουθούνται εκ του σύνεγγυς. Ένα στοιχείο μάλιστα που ευχαριστεί την κυβέρνηση μας, είναι η εκ μέρους των ΜΚΟ της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης, δραστήρια προάσπιση των καταπατηθέντων δικαιωμάτων τους μέσω της συμμετοχής τους σε διεθνείς διασκέψεις που διοργανώνονται υπό την αιγίδα θεσμών όπως ο ΟΑΣΕ, ο ΟΗΕ ή το Συμβούλιο της Ευρώπης ή ανεξάρτητων ΜΚΟ που παρακολουθούν την κατάσταση σε σχέση με τα ανθρώπινα και τα μειονοτικά δικαιώματα.
2) Από μέρους μας, έχουν πραγματοποιηθεί, και δη ανυστερόβουλα, τα απαραίτητα βήματα για τους μη μουσουλμάνους πολίτες μας στο πεδίο της βελτίωσης των δικαιωμάτων τους, βήματα τα οποία ενδιαφέρουν ουσιαστικά τους πολίτες μας καθώς άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της θρησκευτικής λατρείας. Τα εν λόγω βήματα που επιχειρήσαμε, συμπεριλαμβάνονται στην ατζέντα στα πλαίσια των επαφών μας με τις ελληνικές Αρχές σε πνεύμα αμοιβαιότητας. Πέραν των τρίτων μερών, τον τελευταίο καιρό, ο ελληνικός Τύπος αναφέρεται θετικά στα ανοίγματα αυτά της Τουρκίας, ενώ υπάρχουν ειδήσεις και άρθρα που καλούν τις ελληνικές Αρχές να προχωρήσουν σε παρόμοια βήματα. Οι προσδοκίες μας για την επίλυση των προβλημάτων της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης όσον αφορά στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, στην ελευθερία του αυτοπροσδιορισμού, στις θρησκευτικές ελευθερίες και σε άλλα πεδία και η αναμονή της διασφάλισης των δικαιωμάτων που εγγυώνται διμερείς και πολυμερείς συνθήκες μέσω σύγχρονων νομικών ρυθμίσεων, μεταφέρεται στις ελληνικές Αρχές με οιοδήποτε μέσο.
Από την άλλη πλευρά, όπως είναι γνωστό, περίπου 6.000 ομογενείς μας διαβιούν σε Ρόδο και Κω. Επειδή η Ρόδος και η Κως προσαρτήθηκαν στην Ελλάδα το 1947, οι ελληνικές Αρχές δεν αναγνωρίζουν καθεστώς «μειονότητας» για τους ομογενείς μας στα Δωδεκάνησα, οι οποίοι δεν συμπεριλήφθησαν στις ρυθμίσεις της συνθήκης της Λοζάνης του 1923. Εντούτοις το στοιχείο αυτό, σύμφωνα με την Αρχή του Διεθνούς Δικαίου και τη διεθνή πρακτική, δεν δικαιολογεί τη στέρηση των μειονοτικών τους δικαιωμάτων.
Τα δικαιώματα των Βακουφιών μαζί με τα δικαιώματα και τα οφέλη των ομογενών μας σε Ρόδο και Κω, διατηρήθηκαν σε ορισμένο βαθμό κατά την περίοδο 1912-1947, υπό ιταλική διοίκηση, στα πλαίσια θεσμικών δομών όπως η Μουφτεία και η «Διοίκηση Βακουφιών», καθώς και η «Κοινοτική Διοίκηση». Από την άλλη πλευρά, με βάση το υπ' αριθμ. 517 άρθρο της συνθήκης ειρήνης των Παρισίων που αφήνει τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα, η τελευταία δεσμεύεται να διατηρήσει τους νόμους που αφορούν στα δικαιώματα και τα οφέλη είτε των ομογενών μας, είτε της βακουφικής περιουσίας, τα οποία εγγυούνταν οι ιταλικοί νόμοι, εφόσον δεν έχουν θεσπισθεί νέοι νόμοι στη θέση τους με το αιτιολογικό ότι οι προηγούμενοι αντιβαίνουν την εθνική νομοθεσία. Στο πλαίσιο αυτό, τα δικαιώματα και τα οφέλη των βακουφιών και των ομογενών μας βασίζονται στις μέρες μας σε ένα σύνολο νόμων, τους οποίους θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «Δίκαιο των Δωδεκανήσων», αποτελούμενο από οθωμανικούς νόμους, ιταλικούς νόμους και κανονισμούς και νόμους της Ελλάδας. Επιπλέον, μετά από την προσάρτηση των Δωδεκανήσων από την Ελλάδα η «Διοίκηση των Βακουφιών» και η «Κοινοτική Διοίκηση» σε Ρόδο και Κω συγχωνεύτηκε υπό τις «Διαχειριστικές Επιτροπές Βακουφικής Περιουσίας» και έτσι ξεκίνησε στους θεσμούς αυτούς, ο διορισμός προσώπων που κινούνται υπό την καθοδήγηση των ελληνικών Αρχών. Για το λόγο αυτό, οι εν λόγω θεσμοί, απώλεσαν σε μεγάλο βαθμό τις δικαιοδοσίες τους από άποψη προστασίας των συμφερόντων και των δικαιωμάτων των ομογενών. Οι Μουφτείες με τη σειρά τους, αφού απεβίωσαν και οι τελευταίοι Μουφτήδες το 1972 στην Κω και το 1990 στη Ρόδο, είτε καταργήθηκαν, είτε τέθηκαν σε κατάσταση απραξίας.
Στις μέρες μας, οι πρακτικές των διαχειριστικών επιτροπών Ρόδου και Κω, η προσέγγιση και οι πρακτικές της Ελλάδας και των τοπικών Αρχών προς τις διοικήσεις αυτές, η συνέχιση και η προστασία των Βακουφιών, της ακίνητης περιουσίας και των νομικών τους συμφερόντων, η χρηστή διαχείριση των βακουφικών κεφαλαίων, η φροντίδα και η συντήρηση των κτηρίων και άλλες λειτουργίες παρακολουθούνται εκ μέρους μας, εις γνώση των ελληνικών Αρχών και εν ανάγκη πραγματοποιούνται παρεμβάσεις σε έννομα πλαίσια. Ο πολιτιστικός σύλλογος μουσουλμάνων Ρόδου «Η Αδελφοσύνη» και ο πολιτιστικός σύλλογος «Αδελφοσύνης και Αλληλεγγύης» Κω, έχουν ξεκινήσει τον τελευταίο καιρό, να παίζουν ενεργό ρόλο στην προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των ομογενών.
Ομοίως γίνεται κάθε είδους προσπάθεια για τη συνεργασία με την Ελλάδα με σκοπό την προστασία της ακίνητης πολιτιστικής κληρονομιάς με ιστορική αξία μέρος της οποίας αποτελεί βακουφική περιουσία. Η πρόταση μας για υπογραφή συμφωνίας με την Ελλάδα στα πλαίσια αυτά, δεν έγινε αποδεκτή και στη συνέχεια οι υπουργοί Εξωτερικών, Πολιτισμού και Τουρισμού μας, σε επιστολές που απέστειλαν στους έλληνες ομολόγους τους, ανανέωσαν την έκκληση μας για συνεργασία στον τομέα αυτό.
3) Η προστασία της βακουφικής περιουσίας που αποτελεί παρακαταθήκη των προγόνων μας, είναι ένα θέμα το οποίο η κυβέρνηση μας παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς και με ιδιαίτερη ευαισθησία. Τα κέρδη που θα εισπραχθούν από τη βακουφική περιουσία θα διασφαλίσουν και την πρόοδο της μειονότητας. Οι φόροι ακίνητης περιουσίας από τη βακουφική περιουσία που αποτιμήθηκε εκ νέου την περίοδο 1973-2007, σβήστηκαν με βάση τα όσα ορίζει η πρώτη παράγραφος του άρθρου 7, του υπ' αριθμ. 3554 νόμου που εγκρίθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο στις 16 Απριλίου 2007. Πέραν τούτου, έγινε γνωστό ότι το ποσό από το χρέος προς την Πολεοδομία, τα τέλη από την ενοικίαση βακουφικής ακίνητης περιουσίας το 2010 και από το φόρο κληρονομιάς (και οι τόκοι αυτών) της «διορισμένης» διαχειριστικής επιτροπής, ανέρχεται σε περίπου 1.209.000 ευρώ (οι φόροι του 2011 δεν έχουν κοινοποιηθεί ακόμη). Οι διαχειριστικές επιτροπές που διορίζονται από τις ελληνικές Αρχές και δεν έχουν καμία συνεργασία με τη χώρα μας. Επιπροσθέτως, η κατάσταση προκαλεί το διεθνές ενδιαφέρον με διάφορους τρόπους.
4) Το άρθρο 42 της συνθήκης της Λοζάνης ορίζει: «Η τουρκική κυβέρνηση υποχρεούται να παρέχει πάσα προστασία στις εκκλησίες, τις συναγωγές, τα νεκροταφεία και τα λοιπά θρησκευτικά ιδρύματα των αυτών μειονοτήτων» ενώ το άρθρο 45 ορίζει: «Τα αναγνωρισθέντα δια των διατάξεων του παρόντος τμήματος δικαιώματα στις μη μουσουλμανικές μειονότητες της Τουρκίας, αναγνωρίζονται επίσης από την Ελλάδα στις μουσουλμανικές μειονότητες που βρίσκονται στο έδαφος της». Στα πλαίσια αυτά, η συνθήκη της Λοζάνης εγγυάται την προστασία των νεκροταφείων της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Η κατάσταση διευθετήθηκε στο ίδιο πνεύμα και με τον υπ' αριθμ. 3647 νόμο περί «Διοίκησης και Διαχείρισης των Βακουφιών της Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη και των περιουσίων τους» ο οποίος ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία από το ελληνικό κοινοβούλιο στις 13 Φεβρουαρίου 2008. Το άρθρο 4 του εν λόγω νόμου. προβλέπει: «4.1. Τα υπάρχοντα Βακούφια που περιλαμβάνουν ακίνητη περιουσία, αποτελούν από της ενάρξεως ισχύος του παρόντος νόμου, χωριστά νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και λογίζονται ως κοινωφελή ιδρύματα που λειτουργούν προς εξυπηρέτηση του σκοπού για τον οποίο έχουν συσταθεί.
4.2. Βακούφια υπό την έννοια της προηγούμενης παραγράφου θεωρούνται και τα δημόσια μουσουλμανικά νεκροταφεία που βρίσκονται στους νομούς Ξάνθης, Ροδόπης και Έβρου.
4.3. Δεν θεωρούνται νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου τα Βακούφια που προορίζονται προς κοινή χρήση σύμφωνα με το άρθρο 967 του Α. Κ». Ο εν λόγω νόμος υπ' αριθμ. 3647 δεν προβλέπει καμία ρύθμιση για τα νεκροταφεία που δεν βρίσκονται σε λειτουργία. Πέραν τούτου, στα πλαίσια της διαμάχης που ξέσπασε τον τελευταίο καιρό σχετικά με την ιδιοκτησία του νεκροταφείου που βρίσκεται στο χωριό Κοπτερό του Ν. Ροδόπης, το πολυμελές πρωτοδικείο Ροδόπης, δια της υπ' αριθμ. 40/2011 απόφασης του, όρισε ότι τα νεκροταφεία της οθωμανικής περιόδου που έπεσαν σε αχρηστία επί μακρόν (δεν πραγματοποιούνταν σε αυτά ενταφιασμοί) παραχωρούνται πλέον προς άλλη τινά χρήση. Το (Σ. τ. Μ: εν αχρηστία) νεκροταφείο του Κοπτερού, παραχωρήθηκε κατά την οθωμανική περίοδο προς χρήση του κοινού ως κρατική περιουσία, και στα πλαίσια της αρχής της διαδοχής κρατών η ιδιοκτησία πέρασε στην Ελλάδα. Η έφεση επί της απόφασης αυτής που περιέχει στοιχεία που αντίκεινται στη συνθήκη της Λοζάνης και στις διατάξεις του υπ' αριθμ. 3647 νόμου περί Βακουφιών συνεχίζεται. Η πορεία της δίκης που θα δημιουργήσει δικαστικό προηγούμενο παρακολουθείται εκ του σύνεγγυς.
Οι επιθέσεις εναντίον των νεκροταφείων που σημειώνονται κατά καιρούς παρακολουθούνται σχολαστικά ενώ ζητούμε από τις ελληνικές Αρχές την πραγματοποίηση έρευνας σχετικά με το γεγονός και την αναγκαία επισκευή των ζημιών.
5) Τα προαπαιτούμενα των μελών που εκλέγονται στις διαχειριστικές επιτροπές των Βακουφιών που ανήκουν στη μειονότητα της Δυτικής Θράκης, ορίζονται στα άρθρα 10, 11 και 13 του υπ' αριθμ. 3647/2008 νόμου περί Βακουφιών. Στα πλαίσια αυτά, όλοι οι έλληνες πολίτες που είναι μουσουλμάνοι και νέμονται του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, μπορούν να εκλεχθούν ως μέλος της επιτροπής με μυστική ψήφο από τους μουσουλμάνους άνδρες και γυναίκες που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους της πόλης όπου βρίσκονται τα εν λόγω Βακούφια.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Συμβουλευτική Επιτροπή της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης στις 12 Μαΐου 2008 σχετικά με τον υπ' αριθμ. 3647/2008 νόμο περί Βακουφιών εκφράζει την αγωνία της και χαρακτηρίζει ως απαράδεκτο το γεγονός ότι, ενώ στον εν λόγω νόμο ουσιαστικά προβλέπεται η εκλογή των διαχειριστικών επιτροπών με τον τρόπο που επιθυμεί η μειονότητα, αφενός οι γενικές αρμοδιότητες αναγνωρίζονται στην Περιφέρεια και αφετέρου η διοίκηση των σχολείων που αποτελούν βακουφική ιδιοκτησία εναποτίθεται στις επιτροπές σχολικών εφόρων, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει στον κατακερματισμό της βακουφικής περιουσίας και αυτά παρά τις προτάσεις που προώθησε η μειονότητα μέσω των συλλόγων της στις ελληνικές Αρχές. Οι προσπάθειες των ομογενών βουλευτών ενώπιον των αρμοδίων Αρχών, με σκοπό την τροποποίηση του εν λόγω νόμου σύμφωνα με τις προσδοκίες της μειονότητας συνεχίζονται.
6-7) Η διάταξη του άρθρου 19 του κώδικα ελληνικής ιθαγένειας που βρίσκονταν σε ισχύ την περίοδο 1955-1998 και προέβλεπε ότι:
«Αλλογενής, που εγκαταλείπει το ελληνικό έδαφος άνευ προθέσεως παλιννοστήσεως, δύναται να κηρυχθεί απωλέσας την ελληνική ιθαγένεια» εφήρμοζε καταφανή διάκριση μεταξύ των ελλήνων πολιτών. Έπειτα από την κατάργηση του εν λόγω άρθρου το 1998, χωρίς αυτή να έχει αναδρομική ισχύ, οι ελληνικές Αρχές, είτε στις επαφές μας έπειτα από δική μας πρωτοβουλία είτε σε ανακοινώσεις τους σε διεθνείς πλατφόρμες, δηλώνουν ότι τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης, χαίρουν των ίδιων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων με τους λοιπούς έλληνες πολίτες.
Με βάση το εν λόγω καταργηθέν άρθρο, πολλοί δυτικοθρακιώτες απώλεσαν την ιθαγένεια τους, μέρος των οποίων ήταν από τη Ρόδο και την Κω, και έτσι 60 χιλιάδες ομογενείς μας και εμμέσως τα τέκνα αυτών, έχουν απολέσει την ελληνική τους ιθαγένεια. Το ζήτημα αυτό θίγεται επαρκώς στις επαφές που πραγματοποιούνται με την ελληνική πλευρά. Από την άλλη πλευρά, πληροφορούμαστε ότι οι ελληνικές Αρχές από το 2007 και εντεύθεν, έχουν εκ νέου δώσει την ελληνική ιθαγένεια σε λίγους ομογενείς μας που την είχαν απολέσει λόγω του άρθρου 19.
Βλέπουμε ότι οι ομογενείς βουλευτές στο ελληνικό κοινοβούλιο παρακολουθούν την εξέλιξη του θέματος προ των αρμοδίων Αρχών, ενώ οι ομογενειακοί ΜΚΟ αναφέρονται συνεχώς στο ζήτημα αυτό σε διεθνές επίπεδο.
8) Η εκπαίδευση είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης.. Έχουμε μεταφέρει την επιθυμία μας για συνεργασία στο πεδίο αυτό στις ελληνικές Αρχές. Στα πλαίσια της μορφωτικής συμφωνίας που υπογράφηκε μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1951, στα μειονοτικά σχολεία απασχολούνται 16 εκπαιδευτικοί. Από την άλλη πλευρά, το αίτημα μας για αμοιβαίο διορισμό 35 εκπαιδευτικών όπως συμφωνήθηκε το 1955 με αμοιβαία ανταλλαγή ρηματικών διακοινώσεων, επαναλαμβάνεται προς την ελληνική πλευρά με κάθε ευκαιρία. Επιπλέον, στα πλαίσια των διατάξεων του πρωτοκόλλου της ελληνοτουρκικής επιτροπής πολιτισμού του 1968, τα σχολικά βιβλία που διδάσκονται στα πλαίσια της τουρκικής διδακτέας ύλης στα μειονοτικά σχολεία παρέχονται από τη χώρα μας. Το ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, με τις υπ' αριθμ. 694 και 695 αποφάσεις που εξέδωσε το 1997, προσέλαβε νέο εκπαιδευτικό προσωπικό στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία θέτοντας ως νομική ρήτρα περί της προτεραιότητας των αποφοίτων της ΕΠΑΘ. Από τότε και μέχρι και σήμερα, οι προς πρόσληψη στα μειονοτικά σχολεία εκπαιδευτικοί, δεν είναι εκπαιδευτικοί με ανώτατη μόρφωση από την Τουρκία ή τρίτη χώρα, ενώ κάποιοι από τους παλιούς εκπαιδευτικούς που είχαν αποφοιτήσει από παιδαγωγικές σχολές στην Τουρκία έχουν παύσει να εργάζονται στα μειονοτικά σχολεία. Τοιουτοτρόπως, η μειονοτική εκπαίδευση εναποτέθηκε στα χέρια των αποφοίτων της ΕΠΑΘ, που γίνονται συνεχώς αντικείμενο κριτικής για τη χαμηλή ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχουν. Έπειτα από επίμονα αιτήματα της μειονότητας, οι ελληνικές Αρχές αποφάσισαν στις 24 Μαΐου 2011 με τον υπ' αριθμ. 3966 νόμο, το κλείσιμο της ΕΠΑΘ. Στα πλαίσια αυτά, κατά το εκπαιδευτικό έτος 2010-2011, σταμάτησε η εισδοχή φοιτητών στην ΕΠΑΘ ενώ ανακοινώθηκε ότι η σχολή θα κλείσει στις 31 Αυγούστου 2013.Στα πλαίσια αυτά, ιδρύθηκε «Πρόγραμμα μαθημάτων επιλογής» που θα δέχεται φοιτητές μέλη της μειονότητας στους κόλπους της Παιδαγωγικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, με σκοπό να μορφώσει τους εκπαιδευτικούς των μειονοτικών σχολείων. 21 ομογενείς μαθητές εγγράφηκαν στον εν λόγω πρόγραμμα την ακαδημαϊκή χρονιά 2011-2012. Επί του παρόντος, οι 27 ομογενείς εκπαιδευτικοί που εργάζονται στα δύο μειονοτικά γυμνάσια και λύκεια της Δυτικής Θράκης, είναι απόφοιτοι πανεπιστημίων της χώρας μας. Από την άλλη πλευρά, έχουμε καταστήσει κοινωνό στις ελληνικές Αρχές μια σειρά προτάσεων μας, που έχουν ως σκοπό τη βελτίωση της παιδαγωγικής κατάρτισης των εκπαιδευτικών που απασχολούνται στα μειονοτικά σχολεία.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμα μειονοτικό νηπιαγωγείο. Με τον υπ' αριθμ. 3518 νόμο, η μονοετής φοίτηση στο νηπιαγωγείο είναι πλέον υποχρεωτική από τη σχολική χρονιά 2007-2008 και εντεύθεν. Στις αρχές της σχολικής χρονιάς 2009-2010, στα δημόσια νηπιαγωγεία που άνοιξαν σε τέσσερα χωριά του δήμου Φιλύρας όπου διαβιούν πολλοί ομογενείς μας, απασχολούνταν ως μόνιμο προσωπικό, μόνο έλληνες νηπιαγωγοί. Τέσσερις ομογενείς μας, απόφοιτοι πανεπιστημίου προσελήφθηκαν ως έκτακτο προσωπικό με σύμβαση. Εντούτοις, η μειονότητα κινούμενη με βάση το γεγονός ότι ένα παιδί που δεν μαθαίνει καλά τη μητρική του γλώσσα, θα αντιμετωπίζει προβλήματα κατά την εξέλιξη του, διατυπώνει με επιμονή το αίτημα της για δίγλωσσα νηπιαγωγεία. Από την άλλη πλευρά, ο μειονοτικός σύλλογος «Πολιτιστική και Εκπαιδευτική Εταιρία Μειονότητας Δυτικής Θράκης» (ΠΕΚΕΜ) χωρίς να αποσκοπεί σε οικονομικό όφελος, κατέθεσε το Δεκέμβριο του 2011, αίτηση στις αρμόδιες ελληνικές Αρχές για την ίδρυση μειονοτικού νηπιαγωγείου και αναμένει απάντηση.
Η τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης, στα πλαίσια του νομικού καθεστώτος που πηγάζει κυρίως από τη συνθήκη της Λοζάνης αλλά και από διμερείς και πολυμερείς συνθήκες και ορμώμενη από τις υποχρεώσεις της Ελλάδας, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προς τη μειονότητα, προσπαθεί να καλύψει την ανάγκη για νηπιαγωγείο στα δικά της ανεξάρτητα πλαίσια. Τοιουτοτρόπως, η ΠΕΚΕΜ και ο σύλλογος επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης, στηριζόμενοι στον εθελοντισμό, προσφέρουν μορφωτικές εργασίες που απευθύνονται στα παιδιά της μειονότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου