Καθώς οι ‘πύλες της κολάσεως’ ανοίγουν για μια ακόμη φορά στη Μέση Ανατολή, αυτά τα παλιά δημοσιογραφικά κλισέ δε θα ταιριάζουν
Είτε πρόκειται για ‘χειρουργικά αεροπορικά χτυπήματα’, είτε για ‘ξερίζωμα της τρομοκρατίας’ ή για ‘κυβερνο-τρομοκρατία’, είναι γεμάτα δυσωδία υποκρισίας.
Τρόμος, τρόμος, τρόμος, τρόμος, τρόμος. Ξανά. Το Ισραήλ πρόκειται να ‘ξεριζώσει την παλαιστινιακή τρομοκρατία’ - το οποίο ισχυρίζεται ότι κάνει, ανεπιτυχώς, για 64 χρόνια - ενώ η Χαμάς, η τελευταία ‘παλαιστινιακή’ νοσηρή πολιτοφυλακή, ανακοινώνει ότι το Ισραήλ ‘άνοιξε τις πύλες της κολάσεως’ με τη δολοφονία του στρατιωτικού ηγέτη της, Ahmed al-Jabari.
Η Χεζμπολάχ πολλές φορές ανακοίνωσε ότι το Ισραήλ είχε ‘ανοίξει τις πύλες της κολάσεως’ για τις επιθέσεις στο Λίβανο. Ο Γιασέρ Αραφάτ, ο οποίος ήταν ένας σούπερ-τρομοκράτης τότε, ένας σούπερ–πολιτικός, μετά την συνθηκολόγηση για το Λευκό Οίκο και στη συνέχεια έγινε ένας σούπερ-τρομοκράτης και πάλι, όταν κατάλαβε ότι είχε εξαπατηθεί από το Καμπ Ντέιβιντ, ο ίδιος, φλυάρησε πολύ για τις ‘πύλες της κολάσεως’ το 1982.
Και εμείς οι δημοσιογράφοι γράφουμε σαν αρκούδες στη σκηνή, επαναλαμβάνοντας όλα τα κλισέ που έχουμε χρησιμοποιήσει τα τελευταία 40 χρόνια. Η δολοφονία του κ. Jabari ήταν μια ‘στοχευμένη επίθεση’, ήταν ένα ‘χειρουργικό χτύπημα’ - όπως και τα ισραηλινά ‘χειρουργικά αεροπορικά χτυπήματα’ που σκότωσαν σχεδόν 17.000 αμάχους στο Λίβανο το 1982, 1.200 Λιβανέζους, οι περισσότεροι από αυτούς άμαχοι, το 2006 , ή 1.300 Παλαιστίνιους, οι περισσότεροι από αυτούς άμαχοι, στη Γάζα το 2008-9, ή την έγκυο και το μωρό που έχασαν τη ζωή τους από τα ‘χειρουργικά αεροπορικά χτυπήματα’ στη Γάζα την περασμένη εβδομάδα και τους 11 άμαχους που σκοτώθηκαν σε σπίτι στη Γάζα χθες. Τουλάχιστον η Χαμάς, με τις ρουκέτες της, δεν διεκδικεί τίποτα ‘χειρουργικό’ για την ίδια. Σκοπός τους είναι να δολοφονήσουν Ισραηλινούς - οποιονδήποτε Ισραηλινό, άνδρα, γυναίκα ή παιδί.
Όπως, στην πραγματικότητα, είναι και οι ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα. Αλλά αν το πει κανείς αυτό, θα είναι ένας αντι-σημίτης Ναζί, σχεδόν τόσο κακός, απερίγραπτος, διαβολικός και δολοφονικός, όπως το κίνημα της Χαμάς με την οποία - και πάλι, ας μην αναφερθεί αυτό – το Ισραήλ ευχαρίστως διαπραγματεύτηκε στη δεκαετία του ογδόντα όταν ενθάρρυνε αυτό το μάτσο συμμορίτες να αναλάβει την εξουσία στη Γάζα και κατά συνέπεια την ανατροπή του εξόριστου σούπερ -τρομοκράτη Αραφάτ. Ο νέος συσχετισμός στη Γάζα για τους θανάτους Παλαιστίνιων και Ισραηλινών έχει φτάσει σε 16:1. Θα αυξηθεί, φυσικά. Ο συσχετισμός το 2008-9 ήταν 100:1.
Και πλάθουμε πάρα πολλούς μύθους. Ο τελευταίος πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα ήταν μια εκπληκτική επιτυχία - ‘ξερίζωμα της τρομοκρατίας’, βέβαια - ότι οι δήθεν ελίτ μονάδες τους δεν μπορούσαν να βρουν ούτε το δικό τους συλληφθέντα στρατιώτη Gilad Shalit, που τελικά παρουσιάστηκε πέρυσι από τον κ. Jabari αυτοπροσώπως.
Ο κ. Jabari ήταν ο ‘No 1 σκοτεινός ηγέτης’ της Χαμάς, σύμφωνα με το Associated Press. Αλλά πώς στο καλό μπορεί να είναι σκοτεινός, όταν γνωρίζουμε την ημερομηνία γέννησής του, λεπτομέρειες για την οικογένειά του, τα χρόνια της φυλάκισης του από το Ισραήλ, κατά τα οποία εντάχθηκε από τη Φατάχ στη Χαμάς; Αυτά τα χρόνια της φυλάκισής του στο Ισραήλ δεν μετέτρεψαν τον κ. Jabari ακριβώς σε ειρηνιστή, έτσι δεν είναι; Κανένα δάκρυ λοιπόν! Ήταν ένας άνθρωπος που έζησε με το σπαθί και πέθανε από το σπαθί, μια μοίρα που, φυσικά, δεν θα έχουν οι από αέρα πολεμιστές του Ισραήλ, δεδομένου ότι σκοτώνουν αμάχους στη Γάζα.
Η Ουάσιγκτον υποστηρίζει το ‘δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του’ δείχνει στη συνέχεια μια ψευδή ουδετερότητα – σαν να μην προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες οι βόμβες του Ισραήλ στη Γάζα, ενώ σίγουρα οι ρουκέτες Fajr-5 προέρχονται από το Ιράν.
Εν τω μεταξύ, ο θλιβερός William Hague θεωρεί τη Χαμάς ‘κυρίως υπεύθυνη’ για τον τελευταίο πόλεμο. Αλλά δεν υπάρχει απόδειξη ότι αυτό είναι αλήθεια. Σύμφωνα με την The Atlantic Monthly, η ισραηλινή δολοφονία ενός ‘διανοητικά ανίκανου’ Παλαιστινίου που απομακρύνθηκε προς τα σύνορα μπορεί να ήταν αφορμή για την έναρξη του τελευταίου πολέμου. Άλλοι υποπτεύονται ότι η δολοφονία ενός μικρού Παλαιστίνιου αγοριού μπορεί να ήταν η αφορμή. Αυτός ωστόσο πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από τους Ισραηλινούς όταν μια ένοπλη παλαιστινιακή ομάδα προσπάθησε να διασχίσει τα σύνορα και βρέθηκε αντιμέτωπη με ισραηλινά άρματα μάχης. Σε αυτή την περίπτωση ένοπλοι Παλαιστίνιοι - αν και όχι η Χαμάς - μπορεί να έχουν δρομολογήσει το όλο πολεμικό σκηνικό.
Αλλά δεν υπάρχει τίποτα να σταματήσει αυτόν τον ανόητο πόλεμο σκουπιδιών; Εκατοντάδες ρουκέτες πέφτουν στο Ισραήλ. Αληθινό. Χιλιάδες στρέμματα γης Αράβων έχουν κλαπεί από το Ισραήλ - για Εβραίους και μόνο - στη Δυτική Όχθη. Δεν έχει πια απομείνει αρκετή γη για ένα παλαιστινιακό κράτος.
Διαγράψτε τις δύο τελευταίες προτάσεις, παρακαλώ. Υπάρχουν μόνο καλοί και κακοί σε αυτή την εξωφρενική σύγκρουση, στην οποία οι Ισραηλινοί ισχυρίζονται ότι είναι οι καλοί υπό τα χειροκροτήματα των δυτικών χωρών (που αναρωτιούνται γιατί σε πολλούς μουσουλμάνους δεν αρέσουν και πολύ οι Δυτικοί).
Το πρόβλημα, παραδόξως, είναι ότι οι ενέργειες του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη και η πολιορκία της Γάζας φέρνουν πιο κοντά το γεγονός που οι σάλπιγγες του Ισραήλ φοβούνται καθημερινά: ότι το Ισραήλ αντιμετωπίζει την καταστροφή.
Στη μάχη των ρουκετών – εκτός των του Fajr-5 από το Ιράν και τα τηλεκατευθυνόμενα της Χεζμπολάχ - ένα νέο πολεμικό μονοπάτι ξεκινά και από τις δύο πλευρές. Δεν πρόκειται πλέον για τα ισραηλινά άρματα μάχης που διασχίζουν σύνορα του Λιβάνου ή τα σύνορα της Γάζας. Πρόκειται για ρουκέτες και τηλεκατευθυνόμενα υψηλής τεχνολογίας και επιθέσεις υπολογιστών - ή ‘κυβερνο-τρομοκρατία’, βέβαια, αν έχει διαπραχθεί από μουσουλμάνους - και τα ανθρώπινα σκουπίδια στην άκρη του δρόμου θα έχουν ακόμη μικρότερη σημασία από ό,τι ήταν κατά τις τελευταίες τρεις ημέρες .
Η αραβική αφύπνιση παίρνει τώρα τη δική της πορεία: οι ηγέτες της θα πρέπει να ακολουθήσουν τη διάθεση του κοινού τους. Το ίδιο, υποψιάζομαι, και ο φτωχός τέως βασιλιάς Αμπντάλα της Ιορδανίας. Τα καραγκιοζιλίκια της Αμερικής για την ‘ειρήνη’ στο πλευρό του Ισραήλ δεν πιάνουν πλέον μεταξύ των Αράβων. Και αν ο Μπεντζαμίν Νετανιάχου πιστεύει ότι η άφιξη των πρώτων ιρανικών πυραύλων Fajr απαιτεί την ισραηλινή έκρηξη για το Ιράν, και στη συνέχεια, το Ιράν επιστρέψει τα πυρά - και ίσως και σε Αμερικανούς - και τα ρίξει στη Χεζμπολάχ - και ο Ομπάμα καταπιεί έναν ακόμα πόλεμο Δυτικών-Μουσουλμάνων, τι θα συμβεί στη συνέχεια;
Λοιπόν, το Ισραήλ θα αιτηθεί κατάπαυση του πυρός, όπως συμβαίνει συνήθως σε πολέμους εναντίον της Χεζμπολάχ. Θα κάνει έκκληση και πάλι στην αθάνατη υποστήριξη της Δύσης στον αγώνα του ενάντια στον κόσμο του κακού, του Ιράν περιλαμβανόμενου.
Και γιατί να μην επαινέσουν τη δολοφονία του κ. Jabari; Ξεχάστε ότι οι Ισραηλινοί διαπραγματεύτηκαν μέσω της γερμανικής μυστικής υπηρεσίας με τον ίδιο τον κ. Jabari, πριν από λιγότερο από 12 μήνες. Δεν μπορείς να διαπραγματεύεσαι με ‘τρομοκράτες’, έτσι δεν είναι; Το Ισραήλ αποκαλεί αυτό το τελευταίο λουτρό αίματος Λειτουργικό Πυλώνα Άμυνας. Είναι μάλλον Πυλώνας Υποκρισίας.
Πηγή: The Independent
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου