ΣΧΕΔΙΟ Ε1: ΑΠΑΡΧΗ ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ; ΝΕΑ ΣΥΜΦΟΡΑ;

ΥΦΑΡΠΑΓΗ ΚΙ ΑΛΛΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΝΑΠΟΜΕΝΟΝΤΟΣ «ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ

 ΚΡΑΤΟΥΣ» ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΛΛΗΛΟ-ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ. ΜΕ ΧΑΡΤΕΣ                                 ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ

  

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ σελ. 5
2. ΘΕΣΗ σελ. 8
3. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ-ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ σελ. 9
4. ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ σελ. 12

Α. ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ (UN). Μετάφραση της επίσημης ενημέρωσης 12/2012. Γραφείο για το Συντονισμό των Ανθρωπιστικών Υποθέσεων στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη OCHA

Ανατολική Ιερουσαλήμ: Βασικές ανθρωπιστικές ανησυχίες σελ. 13 – 14

_________________________________________________________

Β. B’TSELEM. Μετάφραση του πρόσφατου πονήματος, 12/2012, του Ισραη-λινου Κέντρου Πληροφόρησης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στα Κατεχόμενα:

Το σχέδιο Ε1 και οι συνέπειές του για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Δυτική Όχθη. σελ. 15 - 18

Τι είναι το σχέδιο Ε1; σελ 15 στο κάτω μέρος Ποιόν βλάπτει αυτό το σχέδιο; σελ. 17

__________________________________________________________

3. Μετάφραση της Aναφοράς του Badil στη Γ.Σ. των ΗΕ 22/2/2012 ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ http://unispal.un.org/UNISPAL.NSF/0/AD0AB41BD388E8BE852579CE004A864E
   Γενική Συνέλευση Περιφέρεια: ΓΕΝΙΚH A/HRC/19/NGO/67, 22/02/2012, Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Παλαιστίνη και άλλα κατεχόμενα αραβικά εδάφη. Συγκέντρωση και συγκράτηση-αγκύστρωση σελ. 19

Κατεχόμενες Παλαιστινιακές Περιοχές σελ. 21

(Εντός του) Ισραήλ σελ. 22

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Διανύσαμε το τελευταίο δίμηνο του έτους που σηματοδότησε εξελίξεις και τετελεσμένα ικανά να μοχλεύσουν δυναμικές ριζικές αλλαγές στη μορφή του Παλαιστινιακού ζητήματος. Εν μέσω, μιας ταλανιζόμενης ασταθούς Μέσης Ανατολής, μερικά φλεγόμενης και γενικά κλυδονιζόμενης, από μέλη της διεθνούς κοινότητας αναλυτές εισπράττουμε την άποψη, ότι το Παλαιστινιακό πλέον αποτελεί μέρος του ευρύτερου Μεσανατολικού προβλήματος και η λύση που θα δοθεί θα είναι επί του όλου. Το μη πλήρες τέτοιων γεωπολιτικών αναλύσεων είναι προφανές, καθόσον αστοχούν να αναγνωρίσουν την βούληση του Παλαιστινιακού λαού, εκπεφρασμένης μέσω της Ενωμένης του Αντίστασης, ως πολιτικό υποκείμενο παίκτη κλειδί καθοριστικής δυναμικής στην κατάλυση του αμφίπλευρου και αμφίδρομου ευρύτερου προτσές, κατάλυση που ποιοτικά δρώντας στον καθορισμό την ενίσχυση και πρόκριση κάποιων από το σύνολο των μελλουμένων εξελίξεων αλλά και ποσοτικά εφόσον μεταλαμβάνει της επιρροής στη συμπύκνωση του πολιτικοιστορικού χρονικού αντικειμενικού μέτρου (άσκηση πίεσης και χρόνου).

Η Ενωμένη Παλαιστινιακή Αντίσταση, εσαεί, αποτελεί το σύμβολο αλλά και τη πράξη διεθνώς για όλους τους λαούς της γης της Αντίστασης στη λάμια του Δυτικού, και αλλά και όλων των μορφών, Ιμπεριαλισμού, στις εξήμιση δεκαετίες της επικής πολυαίμακτης προσφοράς στο δίκαιο εθνικοαπελευθερωτικό αλλά και ταξικό Αγώνα. Από μέλη της διεθνούς κοινότητας Αλληλεγγύης στο Παλαιστινιακό, λογικά θα αναμένετο μια λεπτομερής ανασκόπηση της χρονιάς με μνεία, πρώτιστα, στον άθλο της Ενωμένης Παλαιστινιακής Αντίστασης στη Γάζα από τις 14 ως 21 Νοέμβρη, απέναντι, στην για άλλη μια φορά, προβοκατόρικη κλιμάκωση της έντασης με φρικτούς φόνους παιδιών, μαχητών και αμάχων, πράγμα που τη καθιστά και παγιωμένη τακτική των σιωνιστών. Παγωμένη η διεθνής κοινότητα παρακολούθησε έναν απερίγραπτο Ομπάμα και το επιτελείο του να αναγνωρίζει στον αδίστακτο, έτοιμο να υποβάλλει και τον ίδιο του το λαό σε άσκοπη αιματηρή θυσία, και αλαζόνα θύτη του Παλαιστινιακού λαού, το δικαίωμα της «αυτοάμυνας».

Αποσβολομένος και ανήμπορος στην άβολη στάση του μετέωρου βήματος του πελαργού που επιβάλλουν τα Σιωνιστικά συμφέροντα στην Ουάσιγκτον, μαζί με τη διεθνή κοινότητα και ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος είχε παρακολουθήσει τον Ισραηλινό πρωθ/ργο νωρίτερα φέτος, μέσα στην Γερουσία των Ενωμένων Πολιτειών, καταχειροκροτούμενο από μεγαλύτερη μερίδα γερουσιαστών της αντίστοιχης δικής του υποστηρικτικής, να δηλώνει ότι « Τα σύνορα του 1967 δεν είναι ασφαλή (από άποψη άμυνας, αμύνσιμα), ασφαλή είναι τα σύνορα που περιλαμβάνουν τους εποικισμούς εντός τους!».

Με άλλα λόγια, εμμέσως πλην σαφώς, δεδομένου ότι οι εποικισμοί έχουν φτάσει μέχρι τα νερά της δυτικής όχθης του Ιορδάνη ποταμού, ουσιαστικά η δήλωση αδιαμφισβήτητα ερμηνεύεται: «Πραγματικός στρατηγικός μας ΣΤΟΧΟΣ είναι να προσαρτήσουμε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Παλαιστινιακή Δυτική Όχθη. Από τη Μεσόγειο μέχρι τον Ιορδάνη. Θα επεκτείνουμε το Ισραήλ..., για να μπορούμε να αμυνόμαστε!». Στα αυτιά του γράφοντος ακόμα ηχεί το σχόλιο του λαμπρού αμερικανοεβραίου καθηγητή Norman Finkelstein για την ηγεσία του Τελ Αβίβ «These guys are lunatics - Αυτοί οι τύποι είναι τρελλοί». Εμείς θα το θέσουμε απλά, διαφορετικά:

«Αυτοί οι τύποι φωνασκούν κατά πρόσωπο στη διεθνή κοινότητα και απαιτούν να εξαναγκαστούν οι Παλαιστίνιοι να καθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ώστε να υπογράψουν την άνευ όρων απόλυτη υποδούλωσή τους, ...επιμένοντας ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για την έλευση της “ειρήνης”».

Αντλούν δε, αυτό το απύθμενο θράσος, βέβαια, σαν ο μακρύς βραχίονας του Δυτικού Ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή με τη στήριξη των πατρόνων τους. Που τους στηρίζουν εξοπλίζοντας τους πολεμικά με τα χρήματα των φορολογουμένων Αμερικανών πολιτών, κτίζοντας τους με επιδοτήσεις τους παράνομους εποικισμούς, π.χ. μέσω της Dexia Ισραήλ, θυγατρικής τράπεζας της Dexia Βελγίου που φαλήρησε φέτος και την πληρώνουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι και χαρίζοντάς τους ατέλειες φόρων με εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ ώστε να συνεχίζουν απρόσκοπτα την μεταμφίεση των προϊόντων που παράγουν στους παράνομους εποικισμούς της Δ.Ο. σε Ισραηλινά προϊόντα, πλήττοντας καίρια τους Παλαιστίνιους αλλά και τους Νοτιο-Ευρωπαίους αγρότες και επι πλέον στηρίζοντας τον αθέμιτο ανταγωνισμό των γνήσιων προϊόντων τους, αφορολόγητων στην Ευρώπη, έναντι των ευρωπαϊκών προϊόντων του ‘σκληρού’ νομίσματος, σε σχέση με το δικό τους.

Οκτώ ημέρες μετά την υπογραφή νέας εκεχειρίας, στις 29 Νοέμβρη, εν μέσω σχεδόν καθημερινών παραβιάσεών της, από μέρους του IDF, Ισραηλινού στρατού, που συνεχίζονται μέχρι αυτή τη στιγμή, και με συνεχώς κλιμακούμενες φονικές προκλήσεις και στη Δ.Ο., η γενική συνέλευση των ΗΕ αναγνωρίζει το «Παλαιστινιακό κράτος» σαν κράτος μη μέλος παρατηρητή, πράγμα που στη πράξη σημαίνει μόνον, ότι οι Παλαιστίνιοι αποκτούν πλέον άμεση πρόσβαση στο ICC, το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων της Χάγης.

Αυτή την ενδιάμεση βδομάδα, η Ισραηλινή διπλωματία αναμάσησε ολόκληρη την παρακαταθήκη των ψευδών επιχειρημάτων με αποκορύφωμα δια στομάτων του πρέσβη στα ΗΕ αλλά και του ίδιου του πρωθ/ργού να ισχυρίζονται ότι, άκουσον άκουσον, οι Παλαιστίνιοι δεν ενδιαφέρονται για την ειρήνη και τη λύση των δύο κρατών αφού προσφεύγουν μονομερώς στη Γεν. Συνέλευση των ΗΕ προς αναγνώριση! Λες και ξεχάσαμε, ...στη πραγματικότητα πολλοί έχουν ξεχάσει, ότι το κράτος του Ισραήλ έχει αναγνωριστεί μονομερώς από τα ΗΕ, παρακάμπτοντάς την δική τους (των ΗΕ) πρώτη διακύρηξη για την ίδρυση δύο κρατών στο έδαφος της «Ιστορικής Παλαιστίνης» που θα πρέπει να αλληλοαναγνωριστούν. Σ’ αυτή την υποκριτική, τόσο κακότεχνη, που τα μάλλα θυμίζει ηθοποιούς του Μπρόντγουεϊ με μόνο προσόν τους τη συγγένεια με τον επιχειρηματία-θιασάρχη, αντιπαραθέτουμε τη δήλωση δικής μας ηθοποιού «Χωρίς μνήμη, γίνεσαι έρμαιο-φερέφωνο του κάθε κατακτητή.».

Επιπρόσθετα όμως, κι ακριβώς τούτο αποτελεί το πλέον σημαντικό σημείο, η Ισραηλινή διπλωματία χρησιμοποίησε παράλληλα και τη δήλωση, στην ουσία, συγκαλυμμένη απειλή ότι τυχούσα αναγνώριση από τα ΗΕ θα σημάνει, στη πράξη, το τέλος της όποιας προσπάθειας ειρήνευσης με στόχο τη λύση των δυο κρατών. Εδώ θα πρέπει ν’ αναρωτηθούμε γιατί προέβησαν σ’ αυτή την ενέργεια, μήπως υπολανθάνει κάποια μετάβαση σε νέα θέση τακτικής,.. μήπως;

Η ολομέλεια, παρόλα αυτά, ψήφισε υπέρ του «κράτους», με 138 ψήφους υπέρ, 9 κατά και 41 αποχές. Ακόμα και η δική μας, προ ετών αυτοταπεινομένη ελεεινή εν πολλοίς κρατική διπλωματία, απέφυγε το «πράσσειν άλογα» και όχι μόνο δεν κατάταξε τη χώρα στις ψευδοχώρες κρατίδια-νησάκια του Ειρηνικού κι Ατλαντικού και κράτησε τις αποστάσεις αλλά έδοσε παροδική αναστολή στην εκτέλεση-αυτεξόντωση της όποιας εναπομείνουσας ‘αξιοπρέπειάς’ της στον Αραβικό κόσμο. Στο βαθμό, βέβαια, που είναι επιτρεπτή η διαβάθμιση των τελευταίων και χειρίστων «κυβερνήσεων» της χώρας.

Δεν συμπληρώθηκε η επομένη ημέρα και ο Νετανιάχου μετά παρέλευση ωρών από την απόφαση δήλωσε στις 30 Νοέμβρη ότι το Ισραήλ προβαίνει στην έγκριση αδειών οικοδόμησης 3.500 κτηρίων εποικισμού στην περιοχή της Δυτ. Όχθης Ε1 (Εast 1), που βρίσκεται Ανατολικά της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. (Μέχρι σήμερα 22/12/2012, ο αριθμός των κτηρίων έχει φτάσει συνολικά περίπου τις 8.000 και πέραν του Ε1). Τι σημαίνει, αυτό; Αυτό σημαίνει αποκλεισμό της Ανατολικής Ιερουσαλήμ από την υπόλοιπη Παλαιστίνη, στο τέλος του κειμένου ακολουθεί μετάφραση της έκθεσης του Δεκεμβρίου 2012 του OCHA (Γραφείο για το Συντονισμό των Ανθρωπιστικών Υποθέσεων στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη των Ηνωμένων Εθνών). Αυτό σημαίνει τον απόλυτο διαχωρισμό της εναπομένουσας Δυτ. Όχθης σε βόρεια και νότια (ακολουθεί μετάφραση του πονήματος του B’Tselem και της αναφοράς του Badil στα ΗΕ), έκθεση OCHA, πόνημα B’Tselem και αναφορά του Badil αποδεικνύουν του λόγου τα αληθή, που συνοψίζονται στη κάτωθι παράγραφο.

ΘΕΣΗ

«Με την οικοδόμηση της Ε1 περιοχής, συντελείται νέα υφαρπαγή Παλαιστινιακής Γης αλλά κυρίως διαμελίζεται το εναπομένον ‘Παλαιστινιακό κράτος’ σε τέσσερα αλληλο-αποκλειόμενα κομμάτια σύμφωνα με τη βούληση των σιωνιστών κατακτητών».

Το πρώτο κομμάτι, η Ιερουσαλήμ των χριστιανών, το Αλ Κούντς των μουσουλμάνων, η Ανατολική Ιερουσαλήμ-Al Quds της ημετέρας καρδίας των κοσμικών, βορά αυτούσιας προσάρτησης στη σιωνιστική οντότητα, χωρίς πρόβλεψη για τους περίπου 300.000 Ιεροσολημίτες Παλαιστίνιους. Το δεύτερο κομμάτι, τα «νησάκια» γης, στις περιοχές Α (λιγότερο του 8% της Δ.Ο. στη πράξη, 18% στη Συμφωνία του Όσλο), που έχουν εναπομείνει στη δικαιοδοσία της Παλαιστινιακής Αρχής στη βόρεια Δυτ. Όχθη διαχωρίζεται με το τρίτο κομμάτι δηλαδή τα αντίστοιχα «νησάκια» Α στη νότια Δυτ. Όχθη με μία ζώνη πλάτους πολλών χιλιομέτρων. Καλούμαστε, βέβαια να μην ανησυχούμε αφού οι «μεγαλόψυχοι» σιωνιστές υπόσχονται ότι θα κατασκευάσουν δρόμο που θα συνδέει την βόρεια με τη νότια Δυτ. Όχθη, πλάτους λιγότερου των είκοσι μέτρων και θαα εξυπηρετεί τις πάνω από τριάμιση εκατομμύρια ψυχές που ζουν εκεί. Όπως ακριβώς είχαν υποσχεθεί ότι θα κατασκεύαζαν δρόμο που να συνδέει τη Δυτ. Όχθη με το τέταρτο αποκλεισμένο κομμάτι τη Λωρίδα της Γάζας, και φυσικά ποτέ δεν έπραξαν.

Τελικά, το προσωπείο πέφτει και αυτό που είναι αυτονόητο για τους Παλαιστίνιους και τη διεθνή κοινότητα αλληλεγύης αρχίζει να γίνεται συνείδηση και στο υπερσύνολο της διεθνούς σκεπτόμενης κοινότητας, ότι δηλαδή, σαφώς οι Ισραηλινοί σιωνιστές τις τελευταίες δεκαετίες χρησιμοποίησαν τις διμερείς διαπραγματεύσεις, για την δήθεν λύση των δύο κρατών, σαν πρόσχημα στη συνέχιση επί του Εδάφους της προσάρτησης της Παλαιστινιακής Γης και της σιωπηλής, αθόρυβης, μουλωχτής όπως λέει ο λαός μας, αργής εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας των Παλαιστινίων.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ

Κάτω από αυτό το πρίσμα και υπό τον κίνδυνο να αφυπνιστούν οι μάζες στη Δύση δεν πρέπει να μας προκαλούν απορίες οι όψιμες αντιδράσεις της Ουάσιγκτον με τις προειδοποιήσεις περί κόκκινων γραμμών στην Ε1 προς το Τελ Αβίβ, ούτε και οι απειλές από το Λονδίνο και το Παρίσι περί της απόσυρσης των πρεσβευτών τους, μιας και το ωθούν κίνητρο είναι, οι μάζες να επιστρέψουν στο λήθαργο που τους υποβάλουν τα μμε, με τη ψευδαίσθηση ότι επιλαμβάνονται του θέματος οι «κυβερνόντες». Απλά, η Ιμπεριαλιστική Δύση σπεύδει να τραβήξει το αυτί του κακομαθημένου παιδιού της πριν αυτό εκτεθεί ανεπανόρθωτα ή ακόμη χειρότερα αυτοκαταστραφεί. Και, η απάντηση του κακομαθημένου, περισσότερες άδειες οικοδόμησης.

Η Ολομέλεια των ΗΕ στο ψήφισμα της 4^ης Δεκέμβρη, πέντε μέρες μετά την αναγνώριση του «κράτους», καλεί το Ισραήλ να δεχτεί τη Διεθνή Πυρηνική Επιτροπή Ελέγχου (IAEA) στις πυρηνικές του εγκαταστάσεις με ψήφους 174 υπέρ, 6 κατά και 6 αποχές και να υπογράψει, χωρίς καθυστέρηση, τη Διεθνή Σύμβαση Μη Εξάπλωσης των Πυρηνικών Όπλων (NPT). Σε άρθρο του Guardian διαβάζουμε ότι πολλοί θεωρούν την απόφαση σαν απάντηση στην εξάπλωση των Ισραηλινών εποικισμών στη Δ.Ο. που θεωρήθηκε σαν αντίποινα στην προηγούμενη απόφαση αναγνώρισης, αποτυγχάνοντας να εντοπίσει ότι είχε ρητώς και σαφώς διατυπωθεί σαν απειλή εκ των προτέρων. Η σιωνιστική διπλωματία απαντά με τρόπο απαξιωτικό και χλευαστικό στην μη δεσμευτική έκκληση της Ολομέλειας των ΗΕ. Το Ισραήλ απέρριψε την έκκληση του ΟΗΕ να τηρήσει την Συνθήκη Μη Διάδοσης Πυρηνικών όπλων (NPT) και να επιτρέψει διεθνή επιθεώρηση, χαρακτηρίζοντας την πρόταση μία «άνευ νοήματος μηχανιστική ψήφο» ενός σώματος «που έχασε όλη την αξιοπιστία του, όσον αφορά το Ισραήλ». [RΤ]. Και, ω του θαύματος, οι χλιαρές πένες της διεθνούς δημοσιογραφίας των καθεστωτικών μμε μετά από τις πρώτες μέρες που αναμεταδίδουν την είδηση υπερτονίζοντας το μη δεσμευτικό της πρότασης παθαίνουν αφλογιστία μένουν από μελάνι και τη θάβουν, όπως ακριβώς και τις εξήντα έξη προηγούμενες αποφάσεις των ΗΕ που αρνείται να συμμορφωθεί το μονομερώς αναγνωρισμένο κράτος.

Αλλά ενώ στα μέσα του πρώτου δεκαήμερου του Δεκέμβρη οι σιωνιστές δηλώνουν με αυθάδεια στη έκπληκτη διεθνή κοινότητα τη πάγια αλαζονική μαξιμαλιστική θέση τους, που δεκαετίες προωθουν επί του Κατεχομένου Εδάφους, δηλαδή: «τα δικά μας, δικά μας και τα δικά τους (των Παλαιστινίων) πάλι δικά μας», ας πάμε δύο βδομάδες πίσω, όταν επιτυγχάνεται η ανακοχή. Στις 22 Νοέμβρη ο ηγέτης της Χαμάς Khalid Meshaal δηλώνει [Aljazeera] "Είμαστε έτοιμοι να προσφύγουμε σε έναν ειρηνικό τρόπο, καθαρά ειρηνικό τρόπο, χωρίς αίμα και όπλα, εφ 'όσον διασφαλιστούν τα Παλαιστινιακά αιτήματα μας." Μιά τοποθέτηση που μόνο μινιμαλιστική και θετική δύναται να τη χαρακτηρίσει κανείς με δεδομένα τα μαρτύρια του Παλαιστινιακού λαού για 64 χρόνια.

Μεσολαβούν τα όσα περιγράψαμε με τις διεκδικήσεις των σιωνιστών, πιο πάνω και στις 8 Δεκέμβρη ο Meshaal από τη πόλη της Γάζας, μαξιμαλιστικά πλέον, ουσιαστικά εξαναγκασμένος να απαντήσει, όπως τρείς βδομάδες πριν η Ενωμένη Αντίσταση εξαναγκάστηκε από την αλαζονική τακτική των σιωνιστών να πολεμήσει, εδώ βρίσκεται μόνον η αληθινή και νόμιμη αυτο-άμυνα κ. Ομπάμα. Και, τι απαντά, αντιτείνοντας στις διεκδικήσεις των σιωνιστών; -Μα ό,τι θα απαντούσε και ο τελευταίος αληθινός πατριώτης στον πλανήτη γη, πετώντας το γάντι πίσω στους κατακτητές δυνάστες τύραννους του τόπου του: «Αυτή η Γη είναι δική μας και θα πολεμήσουμε να την απελευθερώσουμε σπιθαμή προς σπιθαμή, απ’ το Γιορδάνη ως τη θάλασσα». Στα πενηντα-έξη του χρόνια πατώντας για πρώτη φορά την Παλαιστινιακή Γη αφ’ ότου ξεριζώθηκε έντεκα χρόνων παιδί, ο Abu Walid.

Και ως εκ θαύματος δευτέρου, ξαναπέρνουν φωτιά οι πένες των εθελόδουλων μμε της Δύσης και αυτή τη φορά χύνουν τόνους μελάνι, μόνο που ξεχνούν προκλητικά τα δρώμενα της πλευράς που στηρίζουν τ’ αφεντικά τους και παρουσιάζουν την απάντηση του Meshaal σαν κεραυνό εν αιθρία που αποκαλύπτει τον «δογματικό» χαρακτήρα της «τρομοκρατικής» Χαμάς που θέλει στα καλά καθούμενα να καταστρέψει τη, μόνη πράγματι, μόνο για Εβραιο-σιωνιστές, δημοκρατία της Μέσης Ανατολής. Ας αναλογιστούμε ότι το Ισραηλινό ΚΚ βρίσκεται στην ίδια δυσμενή μοίρα με τα Παλαιστινιακά και οι Ισραηλινοί που υποστηρίζουν ότι μπορούν να ζήσουν ειρηνικά με τους γείτονες τους Παλαιστίνιους θεωρούνται «κομμουνιστές», «αριστεροί» ή «αναρχικοί» με συνοπτικές και πάντα «δημοκρατικές» διαδικασίες αντιμετωπίζονται σαν «αραβίδες».

Σε εναρμόνιση με την υπερβατική, ανατολίτικη-διαλεχτική και «πραχτική»-μέθοδο σκέψης της ηγεσίας της Παλαιστινιακής Αντίστασης, που ίσως σε κάποιους συντρόφους να θυμίζει «κάτι» από την αγνή πρώιμη μπολσεβικική περίοδο, και που συμπυκνώνεται στον κανόνα «time is not important, καθ’ ημάς μεθερμηνευόμενο, ο χρόνος δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα» μιάς και αναφερθήκαμε στην ομιλία του ηγέτη της Χαμάς Khalid Meshaal από τη πόλη της Γάζας, πράγμα που φάνταζε αδιανόητο μόλις πριν ενάμιση μήνα. Το ίδιο αδιανόητο φάνταζε να γίνει το πρώτο βήμα φέτος από την Ολομέλεια των ΗΕ στα πυρηνικά, όταν κάπου στις αρχές του χρόνου, γραφόταν σε λίστα συναλληλέγγυων στο Παλαιστινιακό ότι δεν αρκεί μόνο η συμφιλίωση των κομμάτων και πετυχημένο BDS για να υπάρξει λύση στο Παλαιστινιακό, αλλά απαιτείται και εστίαση στον πυρηνικό αφοπλισμό του Ισραήλ. Επίσης να επισημάνουμε ότι αποτελεί πρωτοποριακό διεθνές πολιτικό γεγονός διορατικότητας και γενναιότητας συνάμα, εφ’όσον γράφτηκε στην Αυγή και δεν διαψεύστηκε από τη γραμματεία τύπου της προεδρίας του Ισραήλ, μέχρι τώρα, ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συν/φος Αλέξης Τσίπρας έθεσε το θέμα των πυρηνικών ευθαρσώς στον Πέρεζ στην κατ’ ιδίαν συνάντηση τον Αύγουστο, περίπου τέσσερεις μήνες πριν την ομόφωνη, σχεδόν πρόταση της Ολομέλειας των ΗΕ.

Ας μας επιτραπεί αυτή η παρενθετική επιλεκτική εστίαση επί του γεωπολιτικού πλαισίου, στοχεύοντάς στον εντοπισμό και ενθάρρυνση της Ελληνικής πολιτικής κοινότητας αλληλεγγύης και το διπλά (και κάτι παραπάνω) σημαντικό ρόλο που καλείται να διαδραματίσει, σαν πολιτικό υποκείμενο παίκτης, αφού απεμπλέκοντας τους εαυτούς μας από την άλογη, ανήθικη και άκρως επικίνδυνη στρατηγική στρατιωτική συμμαχία προσφέρουμε και έργο αλληλεγγύης στο Παλαιστινιακό λαό αδυνατίζοντας τον εχθρό του, όπως πολύ εύστοχα έχει παρατηρήσει πάνω από δύο χρόνια τώρα Παλαιστίνια συν/σα της Ελληνο-Παλαιστινιακής κοινότητας. Και κάτι παραπάνω, είναι και η αλληλεγγύη στην μικρή μερίδα της προοδευτικής Ισραηλινής κοινωνίας, που θεωρεί ότι μπορεί να ζήσει ειρηνικά με τους Παλαιστίνιους. Αυτή η μικρή μερίδα, η τόσο ενεργή στις διαπραγματεύσεις των τελευταίων δεκαετιών, που συνολικά βαφτίστηκαν Συμφωνία του Όσλο, έπεσε θύμα του συναινετικού τακτικιστικού βερμπαλισμού των σιωνιστών χρησιμεύοντας σαν καυσόξυλα στη σιωνιστική Ατμομηχανή Προσάρτησης της Παλαιστίνης, αφού πίστεψε στο όραμα της δίκαιας ειρήνης και εκτέθηκε ως αναξιόπιστη στους συνομιλητές της και εξουδετερώθηκε πολιτικά. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι προοδευτικός, αριστερός, ελευθεριακός σε μια τέτοια μορφή «δημοκρατίας».

Καθόσον, οι σιωνιστές είναι δεινοί χειριστές των οιονδήποτε εσωτερικών τριβών, διαφορετικοτήτων, διαφωνιών του αντιπάλου και προς αποφυγήν επανάληψης λαθών και επειδή διαισθανόμαστε ότι στο άμεσο μέλλον, πιθανα, η «λύση του ενός κράτους» θα συζητιέται συχνότερα, θεωρούμε ότι καλόν είναι να μελετηθεί και το καθεστώς απαρτχάιντ, υπό το πρίσμα διακρίσεων φυλετικών-θρησκευτικών-ιδεολογικών-ταξικών και εντός του Ισραήλ. Ενημέρωση υπάρχει στην αναφορά του Badil στο τελευταίο κεφάλαιο με επικεφαλίδα «(Εντός του) Ισραήλ».

ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ

ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ (UN)

Μετάφραση της επίσημης ενημέρωσης

Γραφείο για το Συντονισμό των Ανθρωπιστικών Υποθέσεων στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη (OCHA)
Ανατολική Ιερουσαλήμ: Βασικές ανθρωπιστικές ανησυχίες
Ενημέρωση: Δεκέμβριος 2012 http://www.ochaopt.org/documents/ocha_opt_Jerusalem_FactSheet_December_2012_english.pdf

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

•  Περίπου 293.000 Παλαιστίνιοι (διευκρ. μετφρ., Ιεροσολημίτες με Ισραηλινές άδειες διαμονής) κατοικούν σήμερα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, πέραν των 200.000 Ισραηλινών εποίκων που διαμένουν στους εποικισμούς που έχουν κατασκευαστεί και επεκτάθηκαν από το 1967, σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο (τέλος του 2011, ICBS).
•  Περίπου 4 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι από τα υπόλοιπα των κατεχόμενων Παλαιστινιακών εδαφών (OPT), απαγορεύεται να εισέρχονται χωρίς εκδιδιδόμενες άδειες από το Ισραήλ στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, η οποίες (άδειες εισόδου) είναι δύσκολο να αποκτηθούν.
•  Η πρόσβαση στην Ανατολική Ιερουσαλήμ ελέγχεται από έναν συνδυασμό φυσικών και διοικητικών εμποδίων. Οι Παλαιστίνιοι που καταφέρνουν να λάβουν άδεια εισόδου δύνανται να χρησιμοποιήσουν μόνο τέσσερα από τα 16 σημεία ελέγχου κατά μήκος του διαχωριστικού Τείχους Φραγμού.
• Οι Παλαιστίνιοι μόνιμοι κάτοικοι της Ανατολικής Ιερουσαλήμ στερούνται ένα ασφαλές νομικό καθεστώς παραμονής. Από το 1967 μέχρι και τα μέσα του 2010, περίπου 14.000 Παλαιστινίων, η άδεια μόνιμης διαμονής τους στην Ιερουσαλήμ έχει ανακληθεί από τις ισραηλινές αρχές.
•  Περίπου 55.000 Παλαιστίνιοι κάτοικοι της Ανατολικής Ιερουσαλήμ διαχωρίζονται φυσικά από το αστικό κέντρο από το Τείχος Φράγμα, πρέπει να διασχίσουν πολυσύχναστα σημεία ελέγχου για να αποκτήσουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης και άλλων υπηρεσιών στις οποίες έχουν δικαίωμα ως κάτοικοι της Ιερουσαλήμ.
•  35% της γης στην Ανατολική Ιερουσαλήμ έχει κατασχεθεί για τη χρήση των Ισραηλινών εποικισμών, μόνο το 13% της Ανατολικής Ιερουσαλήμ είναι ζώνες που προορίζονται για την Παλαιστινιακή οικοδόμηση, πολλές από τις οποίες έχουν ήδη οικοδομηθεί, πλήρως.
•  Τουλάχιστον το 33% του συνόλου των παλαιστινιακών κατοικιών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ έχουν έλλειψη αδειών οικοδομής κτηρίου που να έχουν εκδοθεί από το Ισραήλ, το οποίο είναι δύσκολο να επιτευχθεί, πράγμα που δυνητικά θέτει τουλάχιστον 93.100 κατοίκους σε κίνδυνο εκτόπισης και τους δημιουργεί ψυχολογικό αντίκτυπο. Από το 1967, οι ισραηλινές αρχές έχουν κατεδαφίσει περίπου 2.000 κατοικίες στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.
•  Αρκετές εκατοντάδες Παλαιστινίων κατοίκων της Ανατολικής Ιερουσαλήμ είναι σε κίνδυνο της άμεσης βεβιασμένης μετατόπισης που οφείλεται στις δραστηριότητες των εποίκων, κυρίως στην Παλιά Πόλη, το Silwan και το Sheikh Jarrah.
•  Υπάρχει μια χρόνια έλλειψη αιθουσών διδασκαλίας στην Ανατολική Ιερουσαλήμ: 1.100 επιπλέον σχολικές αίθουσες απαιτούνται για να φιλοξενήσουν τα Παλαιστινιόπουλα και πολλές από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις είναι υποβαθμισμένες ή ακατάλληλες.

1. Η μονομερής προσάρτηση από το Ισραήλ της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και της γύρω ενδοχώρας της Δυτικής Όχθης αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο. Δεν αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα που θεωρεί ότι η Ανατολική Ιερουσαλήμ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των κατεχόμενων Παλαιστινιακών περιοχών (OPT), (βλ. αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας 252, 267, 471, 476 και 478).

2. Από το 1967, τα Ισραηλινα μέτρα έχουν μεταβάλει το καθεστώς της Ανατ. Ιερουσαλήμ και επηρεάζουν το καθεστώς παραμονής των Παλαιστινίων, την πρόσβασή τους σε βασικές υπηρεσίες, καθώς και την ικανότητά τους να σχεδιάσουν και να αναπτύξουν τις κοινότητές τους. Σε μακροπρόθεσμη βάση, η μη αντιμετώπιση αυτών των παραγόντων κινδυνεύει να υπονομεύσει την παλαιστινιακή παρουσία στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

3. Η Ισραηλινή εποικιστική δραστηριότητα στην Ανατ. Ιερουσαλήμ είναι παράνομη και γίνεται εις βάρος της γης και των πόρων των Παλαιστίνιων για οικοδόμηση και ανάπτυξη, θέτοντας τους κατοίκους σε κίνδυνο αναγκαστικής έξωσης, εκτόπισης και κατάσχεσης. Ως δύναμη κατοχής, το Ισραήλ είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση του κατεχόμενου εδάφους προς όφελος του προστατευόμενου παλαιστινιακού πληθυσμού.

4. Το Ισραήλ επέβαλε περιορισμούς διακίνησης και προσβασιμότητας που εμποδίζουν την πρόσβαση των Παλαιστινίων από την υπόλοιπη Δυτική Όχθη και από την Λωρίδα της Γάζας σε υπηρεσίες στην Ανατ. Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων υγείας που παρέχουν εξειδικευμένες υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης για την υγεία, μη διαθέσιμες σε άλλα μέρη των κατεχομένων Παλαιστινιακών Εδαφών. Τα φυσικά και γραφειοκρατικά εμπόδια έχουν επιπτώσεις στη πρόσβαση του ιατρικού προσωπικού σε νοσοκομεία και κλινικές και στη πρόσβαση των μαθητών στα σχολεία.

5. Το Τείχος Φράγμα, η επέκταση των εποικισμών και οι σχετικοί περιορισμοί στην μετακίνηση των Παλαιστινίων όλο και αυξανόμενα αποκόβουν την Ανατ. Ιερουσαλήμ - το επίκεντρο της παλαιστινιακής πολιτικής, εμπορικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής ζωής - από την υπόλοιπη κατεχόμενη Παλαιστίνη. Προγραμματισμένη επέκταση των οικισμών στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή της Ιερουσαλήμ, ιδιαίτερα το Ε-1 σχέδιο, θα αυξήσει αυτόν τον διαχωρισμό.

Σημ.: ακολουθεί χάρτης

Τέλος μετάφρασης.

Μετάφραση του πρόσφατου πονήματος του Ισραηλινού Κέντρου Πληροφόρησης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στα Κατεχόμενα, B’Tselem:

The E1 plan and its implications for human rights in West Bank

Το σχέδιο Ε1 και οι συνέπειές του για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Δυτική Όχθη.

Δημοσιεύθηκε:2/12/2012
Ενημερώθηκε:16/12/2012 Σημ.: Οι καφέ-κόκκινες χρώματος παρενθέσεις αποτελούν επισημάνσεις του μεταφραστή.

Το σαββατοκύριακο (της 1-2/12/2012), τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι το Ισραήλ αποφάσισε να προωθήσει το σχεδιασμό χιλιάδων διαμερισμάτων κοντά στον οικισμό του Ma'ale Adumim, σαν μέρος του σχέδιου Ε-1, στην περιοχή που συνδέει τον οικισμό με την Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με τις αναφορές των μέσων ενημέρωσης, αυτή η απόφαση ελήφθη μετά την αναγνώριση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ της Παλαιστίνης ως κράτος με την ιδιότητα του παρατηρητή των Ηνωμένων Εθνών.

Η υλοποίηση των σχεδίων κατασκευής στην περιοχή του σχεδίου Ε1, δημιουργόντας ένα αστικό εποικιστικό μπλοκ μεταξύ Ma'ale Adumim και την Ιερουσαλήμ, όχι μόνον θα επιδεινώσει τον αποκλεισμό της ήδη απομονωμένης Ανατολικής Ιερουσαλήμ από την υπόλοιπη Δυτική Όχθη, (συμπληρώνοντας έναν ημι-δακτύλιο, τόξο συνεχόμενων ισραηλινών εποικισμών που βρίσκονται μέσα στη Δυτ. Όχθη και ζώνουν την Ανατολική Ιερουσαλήμ από την βόρεια ανατολική και νότια πλευρά της, φράζοντας επι της ουσίας την πρόσβαση από την ανατολή στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, με τα άκρα του τόξου να εφάπτονται των μονομερώς διακυρηγμένων συνόρων της πόλης από το Ισραήλ και φυσικά του παρανόμου Τείχους Φράγματος, χάρτης 1- σελ.15, πράγμα που αποκαλύπτει το από μακρού σχέδιο προσάρτησής της) αλλά διακόπτει και την εδαφική συνέχεια μεταξύ των βορείων και νοτίων τμημάτων της Δυτικής Όχθης, (χάρτης 2, σελ. 16).

Η δημιουργία εποικισμών στα κατεχόμενα εδάφη αποτελεί παραβίαση (και συγκρούεται) με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, που απαγορεύει τη μεταφορά εποίκων από το κράτος-δύναμη κατοχής στην κατεχόμενη περιοχή. Επίσης, απαγορεύει οποιεσδήποτε μόνιμες αλλαγές στο κατεχόμενο έδαφος, με εξαίρεση τις αλλαγές που επιβάλλονται από στρατιωτικές ανάγκες ή για να επωφεληθεί ο τοπικός πληθυσμός. Επιπλέον, η δημιουργία ισραηλινών εποικισμών οδηγεί σε πολυάριθμες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. Το σχέδιο για την απομάκρυνση των Βεδουίνων των κοινοτήτων που κατοικούν σε αυτές τις περιοχές είναι μια περαιτέρω παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, που απαγορεύει την δι’ εξαναγκασμού μεταφορά των «προστατευόμενων προσώπων», όπως αυτών των κοινοτήτων, εκτός αν γίνεται για την ασφάλειά τους ή για μια επείγουσα στρατιωτική ανάγκη. Ακόμα και τότε, δεν είναι επιτρεπτή παρα μόνο σε προσωρινή βάση.

Τι είναι το Ε1;_______________________________________________________________________

Το σχέδιο Ε1 (Σχέδιο αρ. 420/4), εγκρίθηκε το 1999. Καλύπτει περίπου 12.000 στρέμματα (dunams) γης - τα περισσότερα από τα οποία το Ισραήλ κύρηξε (όπως σ’ όλη τη Δ.Ο., με παράνομες δικαστικές αποφασεις) ως κρατική γη! - από τα περίπου 48.000 στρέμματα υπό τη δικαιοδοσία του (ενός παράνομου, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ισραηλινού εποικισμού) Ma'ale Adumim. Το σχέδιο περιλαμβάνει κυρίως περιοχές βόρεια του αυτοκινητόδρομου Ιερουσαλήμ-Ιεριχώ (Route 1) οδού 1, αλλά και κάποια γη νότια από αυτό, κοντά στη διασταύρωση της οδού 1 με την οδό 417 (Route 417) και δυτικά της οδού 417. Χάρτης 1: Η οικοδόμηση της περιοχής Ε1 αποκόπτει την Ανατολική Ιερουσαλήμ από την υπόλοιπη κατεχόμενη Δυτική Όχθη._____________________________________________________________________

Ο έλεγχος της γης που ορίστηκε ως Ε1 κατά κύριο λόγο κατορθώθηκε κηρύσσοντας τη γη, κρατική γη, ένα βήμα που η παρανομία του αποδείχθηκε σε μια ολοκληρωμένη έκθεση του B'Tselem. Η περιοχή Ε1 περιλαμβάνει θύλακες ιδιόκτητης παλαιστινιακής γης, συνολικού ύψους περίπου 775 στρεμμάτων. Αυτά τα εδάφη έχουν αποκλειστεί από την έκταση που έχει δηλωθεί ως κρατική γη για νομικούς λόγους, και δεν καλύπτονται επίσημα από το σχέδιο. Ξεκαθαρά, ωστόσο όμως, η πραγματικότητα επί του εδάφους που θα δημιουργηθεί από την υλοποίηση του σχέδιου θα χειροτερεύσει (αν όχι αποκλείσει) την ήδη δυσχερή πρόσβαση των Παλαιστινίων αγροτών στα χωράφια, περιουσία τους.__________________

Επιπρόσθετα των σχεδιασμών για κατοικίες, το σχέδιο υποδεικνύει περιοχές και για άλλες χρήσεις, όπως ο τουρισμός, το εμπόριο, περιφερειακές υπηρεσίες, ένα νεκροταφείο και περιφερειακό οδικό δίκτυο. Δύο σχέδια έχουν ήδη εγκριθεί λεπτομερώς, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να έχουν ήδη εκδοθείσες οικοδομικές άδειες.__________________________________________________________

Ένα από αυτά τα σχέδια ορίζει περίπου 1.354 στρέμμματα για την κατασκευή επιχειρηματικού μητροπολιτικού κέντρου και απασχόλησης, τόσο για τη χρήση του από το δήμο του Ma'ale Adumim όσο και του (ισραηλινού, εννοείται) δήμου της Ιερουσαλήμ. Το σχέδιο, που υποβλήθηκε στο Υπουργείο Βιομηχανίας και Εμπορίου και εκπονήθηκε από την εταιρεία Reches-Eshkol, εγκρίθηκε το 2002, αλλά δεν έχει ακόμη τεθεί σε εφαρμογή.____________________________________________________

Το δεύτερο σχέδιο προσδιορίζει περίπου 179 στρέμματα για το περιφεριακό αρχηγείο της αστυνομίας Ιουδαίας και Σαμαρείας, και εγκρίθηκε το 2005. Αυτό το σχέδιο έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή και το αρχηγείο της αστυνομίας λειτουργεί εκεί. Στο πλαίσιο της ανάπτυξης της περιοχής για την εφαρμογή του σχεδίου, επιρόσθετες υποδομές κατασκευάστηκαν, συμπεριλαμβανομένης της ασφαλτόστρωσης οδών, κατασκευή προστατευτικών τείχων (του αίσχους), κυκλικών κόμβων κυκλοφορίας και φωτισμού των δρόμων, συνολικού κόστους περίπου 200 εκατ. σέκελ “NIS”. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για ένα έργο ανάπτυξης σε αυτή την κλίμακα, αν μοναδικός σκοπός του είναι να επιτρέψει την πρόσβαση μόνο και μόνο στο αρχηγείο της αστυνομίας. Ο λόγος που διέπει αυτή την εκτεταμένη υποδομή φαίνεται να είναι η μελλοντική ανάπτυξη της σχεδιαζόμενης κατασκευής μιας κατοικημένης περιοχής κοντά στο αστυνομικό τμήμα.______________________________

Ποιον βλάπτει αυτό το σχέδιο;____________________________________

Η εφαρμογή του σχεδίου Ε1 θα έχει εκτεταμένες συνέπειες και θα διακόψει τη συνοχή της νότιας και της βόρειας Δυτικής Όχθης χωρίζοντας τη Δυτ. Όχθη στα δύο. ___________________

Χάρτης 2: Γεωγραφικός αποκλεισμός της Δ.Ο. και διαχωρισμός της Βόρειας από τη Νότια στον γεω/ φικού πλάτους άξονα Ιερουσαλήμ- Μ. Αντουμίν-εκβολές Ιορδάνη στη βόρεια Νεκρά Θάλασσα. Με μπλε και πράσινο-μπλε (γαλάζιο) οι εποικισμοί που φτάνουν ως τον Ιορδάνη και μόνη σύνδεση αποτελεί η περιοχή Ε1...

-------ΕΔΩ ΑΚΡΙΒΩΣ

Παρά το γεγονός ότι όλοι οι εποικισμοί χαρακτηρίζονται ως κλειστές στρατιωτικές ζώνες που οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να εισέλθουν χωρίς ειδικές άδειες, αυτή η διάταξη «νόμος» γενικά εφαρμόζεται μόνο για τις κατοικημένες περιοχές (των εποικισμών). Η οικοδόμηση νέων κατοικιών σε περιοχές βόρεια της οδού 1 και η ανάπτυξη των υποδομών δυτικά της οδού 417, που συνδέεται με την οδό 1, θα μετασχηματίσουν σε τοπικές αρτηρίες αυτούς τους δρόμους που θα τρέχουν μέσα από τη συνεχή οικιστική περιοχή του Ma'ale Adumim, με αποτέλεσμα να ακυρώνουν τη χρηστικότητα των περιφερειακών τους λειτουργιών, που εκπληρώνουν τώρα για τους Παλαιστίνιους και είτε εν μέρει είτε (πιθανότατα) πλήρως θα απαγορεύεται η πρόσβαση των Παλαιστινίων. Επιπλέον, το τμήμα βορειοανατολικά του σχεδίου 420/4 περιλαμβάνει επίσης μέρος της διαδρομής 437, που είναι σήμερα ο μοναδικός δρόμος πρόσβασης για τους Παλαιστίνιους για το ταξίδι από το βόρειο τμήμα της Δυτικής Όχθης “η περιοχή της Ραμάλα”, στη νότια Δυτική Όχθη. Η πραγματοποίηση της πλήρους εφαρμογής του σχεδίου 420/4 θα τοποθετήσει αυτούς τους δρόμους μέσα στη συνεχή οικιστική ζώνη των ισραηλινών εποικισμών, και οι Παλαιστίνιοι θα είναι σχεδόν βέβαιο ότι χάνουν την πρόσβαση, σαν αποτέλεσμα. Το Ισραήλ σχεδιάζει να ανοίξει ένα εναλλακτικό δρόμο για τους Παλαιστίνιους που θα συνδέει τις νότιες και βόρειες περιοχές της Δυτικής Όχθης. Ωστόσο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια σύνδεση για την κυκλοφορία, (ένας δρόμος πλάτους λιγότερο των είκοσι μέτρων) και δεν αντιπροσωπεύει εδαφική συνέχεια. Επιπλέον, διοχετεύοντας όλη την κίνηση μεταξύ της νότιας και της βόρειας Δυτικής Όχθης σε ένα μόνο δρόμο, θα καταστήσει ευκολότερη για το Ισραήλ τη δυνατότητα να ελέγχει την κυκλοφορία μεταξύ των δύο περιοχών._____________________________
Η κατασκευή στην Ε1 θα αυξήσει περαιτέρω την βεβιασμένη απομόνωση μεταξύ της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Θα αποκλείσει την Ανατολική Ιερουσαλήμ από την ανατολή, Θα την συνδέσει με τις ισραηλινές (παράνομες) γειτονιές που χτίστηκαν βόρεια της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ, και θα δημιουργήσει ένα φυσικό και λειτουργικό φραγμό μεταξύ Ανατολικής Ιερουσαλήμ και του Παλαιστινιακού πληθυσμού στις γειτονικές κοινότητες της Δυτικής Όχθης για τις οποίες η πόλη λειτουργεί ως το κύριο μητροπολιτικό και θρησκευτικό κέντρο.________________________________

Η εφαρμογή του σχεδίου θα βλάψει επίσης τις Παλαιστινιακές κοινότητες Βεδουίνων που ζουν στην περιοχή. Στο τέλος του 2011, η ισραηλινή Πολιτική Διοίκηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να εκδιώξει τους 27.000 Βεδουίνους που ζουν σε τοποθεσίες της περιοχής C σε όλη τη Δυτική Όχθη. Σε πρώτη φάση, το σχέδιο αυτό σχεδιαζόταν να εφαρμοστεί τον Ιανουάριο του 2012, με την Πολιτική Διοίκηση να σχεδιάζει τη βίαιη μεταφορά των περίπου είκοσι κοινοτήτων Βεδουίνων - περίπου 2.300 άνθρωποι - σχεδόν οι μισοί από τους οποίους ζουν στην Ε1 - από την περιοχή του Ma'ale Adumim και γειτονικών οικισμών._____________________________________________________

Αυτές οι κοινότητες έχουν ζήσει στην περιοχή για δεκαετίες στα ονομαζόμενα "μη αναγνωρισμένα" χωριά. Εντολές κατεδάφισης έχουν εκδοθεί κατά τη διάρκεια των ετών για τα περισσότερα από τα κτίρια σε αυτές τις κοινότητες. Καμία από τις κοινότητες δεν συνδέεται με το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας και μόνο τα μισά περίπου είναι συνδεδεμένα με τρεχούμενο νερό. Δεν λαμβάνουν βασικές υπηρεσίες όπως η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση. Οι κάτοικοι ακολουθούν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής που βασίζεται στην ποίμανση, παρόλο που η πρόσβασή τους σε βοσκότοπους και τις αγορές είναι περιορισμένη.

Αρχικά η Πολιτική Διοίκηση είχε προγραμματίσει να μεταφέρει αυτές τις κοινότητες σε μια τοποθεσία κοντά στη χωματερή του Abu Dis, το κύριο χώρο διάθεσης απορριμάτων για την Ιερουσαλήμ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τα μέλη της φυλής Βεδουίνων Jahalin είχαν μεταφερθεί σε αυτόν τον τομέα ώστε να πραγματοποιηθεί η επέκταση του Ma'ale Adumim. Ωστόσο, μετά από υπόμνημα του Ανώτατου Δικαστήριου κατά της αποφάσεως αυτής και ευρείς διεθνείς διαμαρτυρίες, η Πολιτική Διοίκηση ανακοίνωσε ότι παραιτείται από το σχέδιο και υποσχέθηκε ότι η διαδικασία της μόνιμης μετεγκατάστασης για αυτές τις κοινότητες θα προχωρήσει μόνο μετά από διαβούλευση με τις ίδιες τις κοινότητες και μετά την πραγματοποίηση μελέτης αξιολόγησης του κινδύνου περιβαλλοντικών επιπτώσεων σχετικά με τη διαμονή κοντά στον τόπο διάθεσης των αποβλήτων.

Τέλος μετάφρασης

Μετάφραση της Aναφοράς του Badil στη Γ.Σ. των ΗΕ 22/2/2012

Σημείωση: Στις καφέ-κόκκινες παρενθέσεις διευκρινίσεις του μετφρ.

ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ http://unispal.un.org/UNISPAL.NSF/0/AD0AB41BD388E8BE852579CE004A864E
_____________________________________________________________________________________________________________________________________Γενική Συνέλευση Περιφέρεια: ΓΕΝΙΚH
A/HRC/19/NGO/67,22 Φλεβάρη 2012 (Αγγλικά μόνο)
_________________________________________________________________________
Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Δέκατη ένατη συνεδρίαση, Ατζέντα εδάφιο 7:

Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Παλαιστίνη και άλλα κατεχόμενα αραβικά εδάφη.

Υποβολή* Γραπτής δήλωσης από το Badil, Κέντρο Πόρων για την Παλαιστινιακή παραμονή-κατοικία και τα Δικαιώματα των Προσφύγων, Μη Κυβερνητική Οργάνωση σε ειδικό συμβουλευτικό καθεστώς.
Ο Γενικός Γραμματέας έλαβε την ακόλουθη γραπτή δήλωση που υποβλήθηκε σύμφωνα με το Οικονομικόκαι Κοινωνικό ψήφισμα του Συμβουλίου 1996/31.
[13 του Φεβρουαρίου του 2012]

* Αυτή η γραπτή δήλωση εκδίδεται, χωρίς διορθώσεις, στη γλώσσα που έλαβε από την υποβολή της, από μη-κυβερνητική οργάνωση.

Συγκέντρωση και συγκράτηση-αγκύστρωση

Το 2011, περίπου 1.100 Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν στα Κατεχόμενα (OPT) εξ αιτίας αποκλειστικά των κατεδαφίσεων σπιτιών που διεξάγονται από τις ισραηλινές δυνάμεις. Το 70% της ονομαζόμενης περιοχής C της Δυτικής Όχθης προορίζεται για την αποκλειστική χρήση του ισραηλινού στρατού και την κατασκευή των εποικισμών. Από την υπόλοιπη γη της περιοχής C, το 29% είναι σε αυστηρούς περιορισμούς για Παλαιστίνιους. [1] (Το σύνολο της περιοχής C συνιστά περίπου το 62% της Δυτικής Όχθης, σύμφωνα με τη Συμφωνία του Όσλο)________________________________________________________

Επιπλέον, μόνο το 13% της Ανατολικής Ιερουσαλήμ είναι ζώνες που προορίζονται για την Παλαιστινιακή οικοδόμηση - πολλές από τις οποίες έχουν ήδη κορεστεί - σε σύγκριση με το 35%, το οποίο έχει απαλλοτριωθεί και οι ζώνες του προορίζονται για τη χρήση των ισραηλινών εποικισμών. Με βάση την πολιτική του Ισραήλ που ουσιαστικά απαγορεύει στους Παλαιστίνιους κατοίκους της Ιερουσαλήμ την απόκτηση οικοδομικών αδειών - ακόμη και στο προσδιορισμένο (για Παλαιστίνιους) 13% - 93.100 Παλαιστίνιοι αναγκάστηκαν να χτίσουν τα σπίτια τους, χωρίς τις κατάλληλες οικοδομικές άδειες και διατρέχουν τον κίνδυνο της εκτόπισης λόγω της πολιτικής διακρίσεων του Ισραήλ στην κατεδάφιση σπιτιών. [2]

Επιπλέον, στις 11 Σεπτεμβρίου 2011, η ισραηλινή κυβέρνηση ενέκρινε το σχέδιο Prawer, που συνιστά την καταστροφή των δεκατεσσάρων χωριών στην περιοχή Beer Sheba, που βρίσκεται στο Νεγκέβ, εκτοπίζοντας, σαν αποτέλεσμα, 30.000 πολίτες Παλαιστίνιους του Ισραήλ από τα σπίτια τους. [3]_________________________________________________

Το κράτος του Ισραήλ αντιμετωπίζει το δικό του έδαφος και τα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη (OPT), ως ένα νομικό πρόσωπο-οντότητα, που επιφέρει δύο επιπτώσεις: (1) να θέτει τους Ισραηλινο-εβραίους πολίτες, όπου και αν διαμένουν, σε προνομιακή θέση όσον αφορά (τη νομοθεσία για) τη γη, τη στέγαση και τους νόμους προγραμματισμού (αυτοί οι νόμοι ελέγχουν τις επεκτάσεις ή ενάρξεις οικισμών ή πόλεων που υλοποιούνται από τις κατά τόπους πολεοδομίες) και (2) αυτό να είναι εις βάρος των Παλαιστινίων, όπου και αν διαμένουν, οι οποίοι υφίστανται συλλογικά διακρίσεις οσοναφορά την (νομοθεσία για τη) γη, τη στέγαση και τους νόμους προγραμματισμού. Έτσι, οι Παλαιστίνιοι που ζουν στα Κατεχόμενα, καθώς και οι Παλαιστίνιοι πολίτες του Ισραήλ υφίστανται διακρίσεις από το καθεστώς του Ισραήλ, στην ιδιοκτησία γης, το σχεδιασμό οικοδομησής της και την οριοθέτηση (του μοιράσματος της σε Παλαιστίνιους και Ισραηλινο-εβραίους). Αυτές οι θεσμοθετημένες διακρίσεις είναι εμφανείς στην ιδιοκτησία της γης. Τις πολιτικές σχεδιασμού. Την ελεύθερη κυκλοφορία μεταξύ των περιοχών. Και την πρόσβαση στις υποδομές.

ΟΙ νόμοι περί γης του Ισραήλ που εισάγουν διακρίσεις αποτελούν έναν από τους πυλώνες της θεμελίωσης του αποικιοκρατικού απαρτχάιντ (ρατσιστικού καθεστώτος διακρίσεων). Όλοι οι νόμοι περί γης του Ισραήλ, νομοθετήθηκαν με βάση το νόμο περί ιδιοκτησίας των «Absentees»του 1950 (absentee=κτηματίας διαμένων μακριά από το κτήμα του), υπηρετούν την απαλλοτρίωση γης Παλαιστινιακής, ατομικής και κοινωτικής ιδιοκτησίας, μεταφέροντας τους τίτλους στο Ισραήλ ή σε υπηρεσίες συνδεδεμένες με την Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση / Εβραϊκό Πρακτορείο, και θεσπίζοντας ένα (νομικό) καθεστώς (περί) γης που διατηρεί το δικαίωμα στη γη για τους Εβραίους πολίτες, όπως ορίζεται από τον νόμο της Επιστροφής. [4]

Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, το Ισραήλ έχει εφαρμόσει διάφορους νόμους γης και σχεδιασμού. Αυτοί οι νόμοι έχουν διατυπωθεί με δύο γενικές πολιτικές κατά νου: (α) «την κατάσχεση και τον αποικισμό» της συντριπτικής πλειοψηφίας της Παλαιστινι-ακής ιδιόκτητης γης. Και (β) τη «συγκέντρωση και συγκρά-τηση-αγκίστρωση» του παλαι-στινιακού πληθυσμού σε μικρούς θύλακες, οι οποίοι διασκορπίζονται και κατακερ-ματίζονται σε όλη τα Κατεχό-μενα Παλαιστινιακά Εδάφη (ΟΡΤ) και στο εσωτερικό του Ισραήλ.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλοί Παλαιστίνιοι που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους και αυτά κατεδαφίστηκαν χωρίς οποιαδήποτε προσφορά επανεγκατάστασης ή κατάλληλης αποζημίωσης. Το Ισραήλ έχει σκόπιμα προκαλέσει την ανάπτυξη αυτής της κατάστασης και είναι ως εκ τούτου, κατά παράβαση των διεθνών υποχρεώσεών του για την παροχή, μεταξύ άλλων, της κατάλληλης στέγασης στο κατεχόμενο πληθυσμό ή τη δική του ισραηλινο- παλαιστινιακή αραβική μειονότητα, για τους οποίους (αμφότερους) είναι υπεύθυνο.
Κατεχόμενες Παλαιστινιακές Περιοχές (Occupied Palestinian Territories,O.P.T.)

Η διαδικασία της Συμφωνίας του Όσλο στο 1995 είχε ως αποτέλεσμα η Δυτική Όχθη να χωριστεί σε περιοχές Α, Β και C. Η "διοικητική διαίρεση" έχει υπηρετήσει την ενίσχυση του στόχου του Ισραήλ «της συγκέντρωσης και συγκράτησης-αγκί-στρωσης» του παλαιστινιακού πληθυ-σμού.

Η διαίρεση της Δυτικής Όχθης σε τρεις «περιοχές» έχει αφήσει τους Παλαι-στίνιους με δυσανάλογα λιγότερη γη για να ζήσουν (περιοχές Α και Β) και τους εμποδίζουν να επεκτείνονται φυσικά ανάλογα με τις ανάγκες τους, η διαίρεση έχει οδηγήσει σε κακές συνθήκες στέγασης, σε (τεχνητό) υπερπληθυσμό και περιορισμένη πρόσβαση σε βασικές υποδομές. Η περιοχή C που καλύπτει το 60% της Δυτικής Όχθης παραμένει υπό πλήρη ισραηλινό πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο (Όλόκληρη η Δ.Ο. υπόκειται στο Ισραηλινό Στρατιωτικό Νόμο, αν κρίνει ο Ισραηλινός στρατός ότι τίθεται θέμα ασφάλειας) . [5]

Δεδομένου ότι η κατοχή άρχισε το 1967 «Το Ισραήλ δεν έχει επιτρέψει τη δημιουργία νέων Παλαιστινιακών Δήμων. Αντ 'αυτού, το Ισραήλ έχει χρησιμοποιήσει την εξουσία του υπό τον Στρατιωτικό Νόμο (τα καλά της «αυτο-άμυνας) για να περιορίσει τα όρια των υφιστάμενων δήμων. [6]

Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη τεράστια ανάπτυξη του Παλαιστινιακού πληθυσμού από το 1967. [7]

Το Στρατιωτικό Διάταγμα 418 δημιούργησε ένα καθεστώς σχεδιασμού που δίνει το ανώτατο όριο ελέγχου στην ισραηλινή κυβέρνηση ... πάνω από όλες τις πτυχές του σχεδιασμού και της ανάπτυξης των Παλαιστινιακών κοινοτήτων. [8]

Έτσι στη δεκαετία του 1990, το Ισραήλ συνέταξε λεπτομερή σχέδια στην υπάρχουσα περίμετρο περίπου 400 Παλαιστινιακά χωριών στη Δυτική Όχθη, κατ 'ουσίαν, επέβαλε τον περιορισμό τους στα υφιστάμενα όρια τους και την απαγόρευση οποιασδήποτε ανάπτυξης πέρα ​​από αυτά. [9]

Ως αποτέλεσμα αυτών των συνδυασμένων πολιτικών τακτικών, οι περιοχές Α και Β (των Παλαιστινίων) δραστικά κατακερματισμένες και διάσπαρτες, περικυκλώθηκαν κυριολεκτικά από τεράστιες εκτάσεις της περιοχής C υπό απόλυτο Ισραηλινό έλεγχο. [10]

Επιπλέον, οι κατεδαφίσεις σπιτιών και η απέλαση των Παλαιστινίων (κυρίως από την περιοχή C και την Ανατολική Ιερουσαλήμ), τους έχει αναγκάσει να βρουν στέγη σε περιοχές Α ή Β, επιδεινώνοντας έτσι και αυξάνοντας την ήδη φτωχή και υποβαθμισμένη κατάσταση. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στους προσφυγικούς καταυλισμούς σε όλη την Κατεχόμενη Δ.Ο.

Αυτή η συγκράτηση του συνεχώς αυξανόμενου Παλαιστινιακού πληθυσμού έχει οδηγήσει πολλές οικογένειες που ζουν σε καταστροφικές συνθήκες υπερπληθυσμού, επειδή εμποδίζονται από να κτίσουν στην γη δίπλα τους. Η φυσική αύξηση του πληθυσμού και της έλλειψης σύγχρονων εγκαταστάσεων και υποδομών έχει αφήσει πολλές οικογένειες υπανάπτυκτες, σε υποβαθμισμένα σπίτια._________________________________________

Επιπλέον, όλοι οι Εβραιο-ισραηλινοί μόνο εποικισμοί στα Κατεχόμενα (η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι εγκατεστημένοι στα εδάφη που κατασχέθηκαν από το Ισραήλ. [11]) θα πρέπει αρχικά να εγκριθούν από τη Μεικτή Επιτροπή Εποικισμού. Η επιτροπή αυτή αποτελείται σε ίση αναλογία από εκπροσώπους τόσο της κυβέρνησης όσο και του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Οργανισμού, απαγορεύοντας στους Παλαιστινίους κάτοικους των Κατεχόμενων στη συμμετοχή σε οποιαδήποτε διαδικασία λήψης αποφάσεων που επηρεάζει άμεσα την κατάσταση στέγασης τους. Τα σπίτια αυτών των εποικισμών «φαινομενικά πωλούνται στην ελεύθερη αγορά για κάθε αγοραστή, αν και στην πραγματικότητα πωλούνται αποκλειστικά στους Εβραίους.» [12] Το γεγονός αυτό καταδεικνύει την φύση των φυλετικών διακρίσεων που ενέχουν οι αρχικές πολιτικές του Ισραήλ στην κατάσχεση γης σχεδόν αποκλειστικά από τους Παλαιστινίους, ενώ εγκρίνουν επανεγκατάσταση μόνο σε Εβραίο-ισραηλινούς έποικους σε αυτές τις αποικίες σε όλη την Κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

(Εντός του) Ισραήλ

Στο ίδιο το Ισραήλ τα επίπεδα πυκνότητας πληθυσμού στα αραβικά χωριά είναι σχεδόν τέσσερις φορές υψηλότερα από εκείνα στα εβραίικα. [13] Ως αποτέλεσμα, οι Παλαιστίνιοι στο Ισραήλ εξωθήθηκαν από ανάγκη να χτίσουν χωρίς την απαιτούμενη πολεοδομική άδεια.[14] εξουσίας τους», οι παρόμοιες πρακτικές μεταξύ της εβραϊκής κοινότητας αντιμετωπίζονται «με μεγάλη ανεκτικότητα».[15]_____________________________________________________

Η μέση έκταση της δικαιοδοσίας των παλαιστινιακών πόλεων και των τοπικών συμβουλίων έχει, επίσης, μειωθεί κατά 45% από τη Βρετανική Επικυριαρχία. Αυτή η μείωση παρά τις δεκαέξι φορές αύξηση των κατοικημένων περιοχών της Παλαιστινιακών κοινοτήτων. [16] Ως εκ τούτου, οι περισσότερες αραβικές περιοχές «εξαρτώνται από αποφάσεις που λαμβάνονται από τον προγραμματισμό των προμηθειών για τις οποίες, κατά κύριο λόγο [οι Παλαιστίνιοι] δεν έχουν καμία αντιπροσώπευση».[17]_________________________________________

Όπως ακριβώς και στη Δυτική Όχθη, οι Παλαιστινιακές κοινότητες συχνά βρίσκουν τους εαυτούς τους «αποκομένους» από την περιβάλλουσα γη. [18] Αντίθετα, ακόμη και «οι μικρότερες εβραϊκές κοινότητες ... έχουν λεπτομερή κατασκευαστικά σχέδια και κανονισμούς που αφορούν τη χρήση της γης». [19] Όπως αναφέρεται συνοπτικά: « Ο Ισραηλινός χώρος ήταν ιδιαίτερα δυναμικός, αλλά οι αλλαγές έγιναν κατά κύριο λόγο προς μια κατεύθυνση: οι Εβραίοι επεκτείνουν τον εδαφικό τους ελέγχο με διάφορα μέσα συμπεριλαμβανομένων των εν εξελίξει εποικισμών, ενώ οι Άραβες έχουν εγκλωβιστεί μέσα σε μια αμετάβλητη γεωγραφία». [20] Είναι περίεργο , ως εκ τούτου, ότι ενώ σήμερα ο παλαιστινιακός πληθυσμός αποτελεί το 18% του συνολικού πληθυσμού του Ισραήλ, κατέχει μόνο το 3,5% της γης. [21]

Συμπέρασμα

Το Badil προτρέπει τα κράτη μέλη του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για:
• Καταγραφή του συστήματος του Ισραήλ των θεσμοθετημένων διακρίσεων που κάνει μεταξύ των Εβραίων υπηκόων και πολιτών και των Παλαιστινίων Αράβων και εκτείνεται από το Ισραήλ μέχρι την Κατεχόμενη Δ.Ο.

• Εγγραφή των Ισραηλινών συνεχιζόμενων πρακτικών από κατεδαφίσεις σπιτιών, κατασχέσεις γης, και την υιοθέτηση πολιτικών που επιφέρουν ανεπαρκή στέγαση και συνθήκες διαβίωσης.

• Να καταδικάσουν την Ισραηλινή πολιτική για τη γη και την υφαρπαγή των πόρων στην περιοχή C και στην ανατολική Ιερουσαλήμ, προκειμένου να οικοδομηθεί και / ή να επεκτείνουν τους αποικίες, ενώ οι παλαιστινιακές κοινότητες σε αυτές τις περιοχές αποκλείονται από την απόκτηση αδειών για την κατασκευή κατοικιών στη δική τους γη. Να καλέσει το Ισραήλ να ανακαλέσει άμεσα όλες τις παραγγελίες σχετικά με την κατεδάφιση των σπιτιών και την έξωση των Παλαιστινίων στα Κατεχόμενα Εδάφη.

• Να καταδικάσουν την πρακτική του Ισραήλ της απαγόρευσης στους Παλαιστίνιους, που ζουν στην περιοχή C και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, της απόκτησης οικοδομικών αδειών και εξ αυτής της απαγόρευσης παρεμποδίζουν τη φυσική ανάπτυξη των κοινοτήτων αυτών.