Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Πώς το Αγρίνιο απέτρεψε το μαγάρισμα από τη Χ.Α. του τόπου όπου ναζί και τσολιάδες εκτελούσαν αντιστασιακούς


14 Απρίλη 1944: Ναζί και ταγματασφαλίτες εκτέλεσαν 120 πολίτες στο Αγρίνιο
14 Απρίλη 2013: Το Αγρίνιο δεν επέτρεψε στα εγγόνια τους να μαγαρίσουν τον τόπο και τη μέρα!
Σύντομο ιστορικό: Για την Κυριακή 14/4, οι ναζί χρυσαυγίτες προγραμμάτισαν «ανοιχτή εκδήλωση» στην κεντρική πλατεία Δημοκρατίας του Αγρινίου. Το 1944, επίσης 14 Απρίλη, ναζί και ταγματασφαλίτες στην ίδια πλατεία είχαν κρεμάσει τρεις αντιστασιακούς και εκτέλεσαν πίσω από εκκλησιά της πόλης άλλους 117.
Με την «αναγγελία», ο κόσμος αντέδρασε και η μέρα αυτή δεν προοιωνίζονταν δα και η πλέον ευχάριστη για τους Κασιδιάρηδες. Έτσι, είχαμε μια από τις ελάχιστες, ως τώρα …ή τη μοναδική περίπτωση, που οι ναζί «ανέβαλαν»-ματαίωσαν εκδήλωσή τους. 
Τα γεγονότα: 
Στο Αγρίνιο, οι ναζί της «Χ.Α.» είχαν αναγγείλει άξαφνα μες τα μισά της βδομάδας ότι θα πραγματοποιούσαν ανοιχτή εκδήλωση στο κεντρικότερο σημείο της πόλης, στην πλ. Δημοκρατίας, την Κυριακή. Πρωταγωνιστές, μαζί με τον τοπικό θίασο θα ήταν το περιφερόμενο τσούρμο Δυτ. Ελλάδας και Πελοποννήσου, κι ενδεχομένως πρόσθετες ενισχύσεις από τραμπούκους της Δυτ. Αττικής που σπεύδουν στα «ζόρικα», ο γνωστός καραγκιόζης βουλευτής Μπαρμπαρούσης, ο ψυχάκιας Κασιδιάρης και «άλλοι βουλευτές του ‘νόμιμου κοινοβουλευτικού κόμματος’». 
Δυο λεπτομερειούλες: 
Ι. και βασικό: Ακόμα και οι πέτρες ξέρουν ότι στο Αγρίνιο τους ναζί, που πέρα από τα «άλλα» εγκλημάτισαν με μαζικές εκτελέσεις στην Πόλη και την γύρω περιοχή, ο κόσμος τους παίρνει με τις πέτρες!.. Μπορεί να ξεθαρρεύουν και να κάνουν επιδρομές σε Μεσολόγγι, Αιτωλικό ή πιο κοντά, Μακρυνεία, Παναιτώλιο, ωστόσο όποτε αποφάσισαν ακόμα και «απλήν συνεστίασιν» στην πόλη δεν πρόλαβαν καν ν’ αγγίξουν τις μπριζόλες, ενώ τα γραφεία τους όταν ..κατάφεραν να τα ανοίξουν, για να το πω ευγενικά και «πολιτικά ορθά», τα στοίβαξαν «εκτός πολεοδομικού ιστού», απέναντι από το Μπατσαρίας «Μέλαθρον», ήτοι το κτίριο της αστυνομικής διεύθυνσης. Ωστόσο και τότε, δεν τόλμησαν να περάσουν πάνω από το «σύνορο» της «εθνικής οδού», εφόσον μέχρι εκεί κατέβηκε μεγάλη συγκρουσιακή διαδήλωση. 
ΙΙ. Και βασικότερο: Η ημερομηνία του ναζιστομαζέματος ήταν για 14 του Απρίλη. «Συνέβη», όμως, 14 του Απρίλη, «κάτι» χρόνια πίσω, το 1944 οι γονείς και οι παππούδες μας να πεταχτούν πάνω αξημέρωτα, από τους κοντινούς ήχους πολυβόλων. Οι ναζί εκτελούσαν, ανήμερα μ. Παρασκευής μάλιστα, 120 πολιτικούς φυλακισμένους από τα γειτονικά μπουντρούμια, τους οποίους ξεδιάλεξαν ταγματασφαλίτες–«συναγωνιστές» τους, κατά πώς θα’ λεγε και ο σημερινός Μιχαλολιάκος. Τρεις κρατούμενοι, νωρίτερα, κουβαλήθηκαν στην κεντρική πλατεία, στους φανοστάτες της οποίας ρίχτηκαν κρεμάλες. Όλη την «τελευταία φροντίδα», μαζί με τις βρισιές στους μελλοθάνατους και τουλάχιστο τη μία κλωτσιά σε ένα από τα σκαμνιά την είχαν πάλι «συναγωνιστές» ταγματασφαλίτες…. 
Ακριβώς λοιπόν γι’ αυτή την ημερομηνία και σε αυτή την πλατεία την είδαν «μάζεμα» οι «Χ.Α.», των οποίων τα βασικά στελέχη στην περιοχή είναι φυσικά - βιολογικά εγγόνια εκείνων των τσολιάδων.
Εφόσον, λοιπόν, για το Αγρίνιο ισχύει το «Ποτέ και Πουθενά» στους ναζί, το «14 Απρίλη, στον Τόπο της Κρεμάλας» ήταν παραπάνω πρόκληση. 
Αναμενόμενα ήταν και τα αντανακλαστικά έγερσης. Σχεδόν αστραπιαία, σειρά σωματείων, από τυπικά γραφειοκρατικά έως και πιο ζωντανά, έβγαλαν ανακοινώσεις στις οποίες το πιο «ήπιο» μήνυμα ήταν «τους γυρίζουμε την πλάτη», ενώ σε άλλες γίνονταν με τον ένα ή άλλο τρόπο σαφέστερο ότι οι ναζί …ε, όσο να’ ναι δε θα πραγματοποιήσουν καμιά ανέφελη συγκέντρωση.
Ως προς την Αριστερά, ακόμα και η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ κατέληγε τα «δικά της» με το τυπικό (;..) «Να προχωρήσουμε σε ενιαίο συντονισμό και δράση…» αλλά και «..Στα Χανιά τους πέταξαν στη θάλασσα, στη Θάσο τους αποδοκίμασαν… Εμείς;;;». Ευρύτερα από την Αριστερά , κοινοβουλευτική και «εξωκοινοβούλιο», επιλέχτηκε (…καλώς ή κακώς) και ο θεσμικός δρόμος με παρεμβάσεις στο Δημ. Συμβούλιο, τουλάχιστον από ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο Δημ. Σύμβουλος εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νικάκης (ο παλιός διαιτητής) ήταν παράλληλης γραμμής «..“Δεν πρέπει να περάσει ο τσαμπουκάς της Χ.Α. …», ζητώντας, όπως λένε Αγρινιώτικα πόρταλς «..καταδίκη που πρέπει να υπάρξει απ΄ όλες τις πολιτικές πλευρές της πόλης…». Ως προς το θεσμικό, ο ΠΑΣΟΚοδήμαρχος Μοσχολιός, προετοίμαζε ψήφισμα καταδίκης και το «τυπικό» ότι δε θα δίνονταν η πλατεία για χρυσαυγίτικη συγκέντρωση. 
Εξωθεσμικά, πάντως, από συλλογικότητες, προετοιμάζονταν δραστικές κινητοποιήσεις για το πρωί- μεσημέρι της Κυριακής, ώστε να μην πατήσουν οι ναζί , ενώ «θορυβημένοι» οι μπάτσοι έκαναν σχεδιασμούς μεταφοράς όχι “απλά” διμοιριών, αλλά… ταγμάτων ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ασφαλιτών κλπ. «δια να περιφρουρήσουν την τάξιν» και να προστατέψουν τους φίλους τους «με τις μαύρες μπλούζες, που σηκώνουν τα… καθαρά χέρια τους έτσι»!... Πρόσθετη ανησυχία στο μπατσαριάτο ήταν ο, επίσης Κυριακή, αγώνας του Παναιτωλικού με την Παναχαϊκή, που «συμβαίνει» πέρα από την αντιπαλότητά τους, η μεν πρώτος να διατηρεί στοιχεία της εργατικής παράδοσης της πόλης συν σημαντικές αντιφά συσπειρώσεις στους οργανωμένους της οπαδούς, ενώ από την άλλη Παναχαϊκή χωρίς μαυροκόκκινους Navajos, παρά την ιδιοκτησία Κούγια, δε νοείται!..
Η πρώτη, πάντως, οργανωμένη παρουσία κόσμου της ελευθερίας, είχε οριστεί ήδη για σήμερα Σάββατο, από το Αυτοοργανωμένο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Αγρινίου–Ραδιουργία 87,7 fm, τον «Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο-κατάληψη apertus, το «αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου» και λοιπούς σφους. 
Σημαντικό: Η κρατική ιδιοκτήτρια εταιρεία (Εθνική Οδοποιία ΑΕ), του παρατημένου πριν την κατάληψη κτιρίου, κινήθηκε νομικά εναντίον της, μετά (..ώ τις σύμπτωσις!...) από σχετική διαδικασία «κοινοβουλευτικού ελέγχου» από τον τοπικό εκπρόσωπο του «νόμιμου κόμματος» Μπαρμπαρούση.
Παράλληλα, από αντιφασίστες-αντιφασίστριες κυκλοφόρησε μια εξαιρετική αφίσα, ακριβώς για την 14η Απρίλη, που τα’ λεγε όλα… μα όλα!.. 
Τέλος πάντων!.. Ο κυρ ΠΑΣΟΚοδήμαρχος δεν πρόλαβε να δει … «δημοκρατική» χαρά στα σκέλια του, ολοκληρώνοντας (..το ψήφισμα ντε!..) και το «ο Δήμος Αγρινίου δεν παραχωρεί την κεντρική πλατεία κλπ κλπ». 
Ήδη, νωρίτερα, τα τοπικά εγγόνια των τσολιάδων ξεκίνησαν να κάνουν δηλώσεις στα πόρταλς ότι και καλά «…Κάποιοι, εκμεταλλευόμενοι την επέτειο της ημέρας και με το πρόσχημα πως δεν σεβόμαστε, σκόπευαν να δημιουργήσουν εντάσεις (….) Δεν θέλουμε να δημιουργηθεί πρόβλημα στη πόλη (…) Αναβάλλουμε κλπ κλπ». 
Πολύ γρήγορα έβγαλαν και ανακοίνωση – συμπαθάτε με που θα σας κεράσω αηδία τώρα, αλλά την παραθέτω αυτολεξί: «Επιλέξαμε, όχι τυχαία, την 14 Απριλίου για να πραγματοποιήσουμε ανοιχτή πολιτική εκδήλωση στην Πλ. Μπέλου (Δημοκρατίας) στο Αγρίνιο. Στα πλαίσια της εκδήλωσης είχε προγραμματισθεί και κατάθεση στεφάνου για τους 120 Έλληνες που εκτελέστηκαν από τις Κατοχικές δυνάμεις. Δυστυχώς κάποιοι, με πρόσχημα την ημερομηνία θρήνου για την πόλη μας, απεργάζονται συμμοριτοπολεμικές τακτικές. Η Χρυσή Αυγή δεν θα ενδώσει στα προβοκατόρικα σχέδια τους, προσφέροντας το άλλοθι που ζητούν για να καταστρέψουν και πάλι περιουσίες συμπολιτών μας και να συσπειρώσουν τους διαφεύγοντες ψηφοφόρους τους. Για το λόγο αυτό αναβάλουμε την προγραμματισμένη εκδήλωση, ενώ σύντομα θα ανακοινωθεί νέα ημερομηνία πραγματοποίησής της». 
«Κατάθεση στεφάνου» και …θρήνος, «πλατεία Μπέλου (το παλιό όνομα της συγκεκριμένης πλατείας , σε παρένθεση το Δημοκρατίας… πάλι καλά που δεν είπαν και τη χουντική μετονομασία της «πλ. 21ης Απριλίου»)!!!.. 
«Θα φτύσω στους τάφους σας» είναι τίτλος από παλιό, εξαιρετικό βιβλίο του Μπόρις Βιαν. Οι ναζί, που προφανώς τον αγνοούν το γύρισαν … τα εγγόνια μου θα μας στεφανώσουν εκεί που σας κρεμάσαμε… 
Το Αγρίνιο επικυρώθηκε και πάλι ως τόπος που δε χωράνε οι ναζί!... 
Γεωγραφικό σημείο και ανθρωποχώρος, που δε μπορούν να βγουν από τη γειτονική των μπάτσων τρύπα τους. 
Εξ’ άλλου υπήρχε ένα σημαντικό πρόβλημα ολοκλήρωσης τυχόν «φιλοξενίας» του περιφερόμενου μαύρου τσούρμου στην περιοχή!.. 
...Στεριανή πόλη και δε διαθέτει παλιό ενετικό λιμάνι για ανοιξιάτικη κολύμβηση, με τα ρούχα και τη μαύρη μπλούζα!.. 
…Και ποιος ξεκουβαλάει, τώρα να τους τρέχει 7-10 χιλιόμετρα, ώς τον κοντινό Αχελώο ή την Τριχωνίδα και Λυσιμάχεια…. 
ΠΟΤΕ στο ΑΓΡΙΝΙΟ… ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ!... 
Θανάσης Γ. Κάππος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου