ATHENS 9-10 JUNE WORKERS EUROPEAN CONFERENCE
ΚΑΤΩ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ!
Για τη διαγραφή του χρέους στους διεθνείς τοκογλύφους!
Εθνικοποιήστε τις τράπεζες και τα εργοστάσια που κλείνουν και απολύουν εργάτες, κάτω από εργατικό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση στους καπιταλιστές!
Σταματήστε την κοινωνική καταστροφή της ανεργίας, δουλειά για όλους!
Κάτω ο ρατσισμός και κάθε μορφή διάκρισης! Τσακίστε το φασισμό!
Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες! Ίσα δικαιώματα για όλους τους εργάτες!
Σταματήστε την κοινωνική καταστροφή της ανεργίας, δουλειά για όλους!
Κάτω ο ρατσισμός και κάθε μορφή διάκρισης! Τσακίστε το φασισμό!
Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες! Ίσα δικαιώματα για όλους τους εργάτες!
Κάτω οι κυβερνήσεις της Μέρκελ, του Σαμαρά, του Ραχόι, του Κοέλιο, του Αναστασιάδη και όλες οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης!
Για εργατικές κυβερνήσεις και εργατική εξουσία!
Κάτω η ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση της μαζικής ανεργίας, «λιτότητας» και κοινωνικού κανιβαλισμού, η φυλακή των λαών!
Εμπρός για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης!
Έξι χρόνια μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, και στον ορίζοντα δεν φαίνεται καμιά ορατή λύση στο αδιέξοδο του χρεοκοπημένου κοινωνικού συστήματος, που απειλεί να μας θάψει κάτω από τα ερείπια του. Η Ευρώπη έχει γίνει το επίκεντρο της παγκόσμιας κρίσης. Το σπάσιμο του πιο αδύναμου κρίκου της Ευρωπαϊκής αλυσίδας, της Ελλάδας, δεν είναι σπάσιμο απλά ενός κρίκου αλλά ολόκληρης της αλυσίδας. Η χρεοκοπία και η κοινωνική καταστροφή στην Ελλάδα, δείχνουν το παρόν και το εγγύς μέλλον όλων των υπολοίπων χωρών. Η κοινωνική καταστροφή, με διαφορετικούς ρυθμούς σε κάθε περίπτωση, αγκαλιάζει όχι μόνο τον Ευρωπαϊκό Νότο, αλλά και δυνάμεις του Ευρωπαϊκού πυρήνα, όπως η Γαλλία, φτάνοντας να απειλεί ακόμα και την «ισχυρή» Γερμανία.
Ακόμα και στις επίσημες στατιστικές, τα στοιχεία δείχνουν ότι η κοινωνική καταστροφή στη γηραιά Ήπειρο ξεπερνά κατά πολύ τη Μεγάλη Ύφεση του ’29 στις ΕΠΑ. Η ανεργία στην Ελλάδα έχει αγγίξει το 32% ενώ για του νέους 18 έως 24 χρονών φτάνει το 62%. Στην Ισπανία έχει φτάσει το 27%, ποσοστό ρεκόρ, ενώ στις ηλικίες 25 χρονών και κάτω, φτάνει το 57,2%. Το ποσοστό ανεργίας στην Πορτογαλία είναι 17% όταν δύο χρόνια πριν ήταν 12%. Στην Γαλλία, αυξήθηκε στο 10,6% και στην ευρωζώνη συνολικά έφτασε το ποσοστό ρεκόρ του 12%.
Αυτά τα εξωφρενικά στατιστικά στοιχεία που χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα, αντανακλούν μια θολή εικόνα της πραγματικότητας εάν λάβουμε υπ’ όψη μας τον γιγαντιαίο στρατό της επισφαλούς και ανασφάλιστης εργασίας χωρίς δικαιώματα, ντόπιων και μεταναστών εργατών.
Η Ευρώπη σήμερα, είναι μια Ήπειρος απόκληρων μαζών χωρίς εργασία ή εργασία κάτω από επισφαλείς, ημι-δουλικούς όρους εργασίας, χωρίς σπίτι (40.000 εξώσεις στην Ισπανία από κατασχέσεις σπιτιών λόγο χρεών και στην Αθήνα, περίπου 25.000 άστεγοι), με διαρκείς μειώσεις μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δικαιωμάτων, με διαλυμένη Παιδεία και Υγεία – εν ολίγοις, μια Ήπειρος δυστυχίας. Οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις τους και οι πολιτικοί τους, υποσχέθηκαν μια ΕΕ παράδεισο «ευημερίας και ελευθερίας» και μας καταδίκασαν σε μια κόλαση αιώνιας λιτότητας και κοινωνικής δουλείας, μέσω της κρατικής καταστολής που ολοένα υποβοηθιέται από φασιστικέ συμμορίες όπως της «Χρυσής Αυγής» στην Ελλάδα ή του Γιόμπικ στην Ουγγαρία.
Τα ατέλειωτα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού που επιβάλουν οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το ΔΝΤ, παρήγαγαν αφάνταστη δυστυχία για τους λαούς αλλά ούτε την παραμικρή λύση στην κρίση, καμία διέξοδο από το αδιέξοδο του συστήματος. Αντίθετα μάλιστα, χειροτερεύουν όλες τις πτυχές της κρίσης – οικονομικά, δημοσιονομικά, εσωτερικό χρέος, τραπεζιτικά/χρηματοπιστωτικά και πολιτικά – δείχνοντας ότι αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν είναι απλά μια κυκλική ή συγκυριακή κρίση περιορισμένη στο χρόνο, αλλά μια ιστορική χρεοκοπία ολόκληρου του εγχειρήματος της Ενωμένης Ευρώπης και του κοινωνικού συστήματος που βασίζεται στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Η πραγματικότητα καταρρίπτει τους ισχυρισμούς ότι η παρούσα κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί και ότι η κρίση στην ευρωζώνη απομακρύνεται, μετά τις δηλώσεις του Ντράγκι και της ΕΚΤ το καλοκαίρι του 2012 πως θα κάνουν «οτιδήποτε χρειαστεί για τη διάσωση του ευρώ». Αντιθέτως, το Κυπριακό φιάσκο το Μάρτιο του 2013 με το «κούρεμα των καταθέσεων» έκανε ξεκάθαρο ότι η κρίση είναι εδώ παρούσα και βαθύνουσα. Οι εκλογές στην Ιταλία απέδειξαν ταυτόχρονα και την χρεοκοπία του αστικού πολιτικού συστήματος όπως και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα προγράμματα «λιτότητας» έφτασαν τα πολιτικά τους όρια και είναι ασταθή. Παρ’ όλα αυτά, όλες οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη συνεχίζουν στο δρόμο της κοινωνικής καταστροφής.
Την ίδια στιγμή, οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ προσπαθούν όχι μόνο να ρίξουν το βάρος της κρίσης στου ώμους των λαϊκών στρωμάτων της Ευρώπης αλλά και να εξάγουν την κρίση τους: στην Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τη Ρωσία αλλά και την Μέση Ανατολή μετά το λαϊκό επαναστατικό ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης. Οι επιπτώσεις της κρίσης είναι παγκόσμιες και η απάντησή μας σε αυτές πρέπει να είναι εξίσου παγκόσμια και αποφασιστική.
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ!
Το Δεκέμβρη του 2012, στη συνάντηση της Αθήνας, το ΕΕΚ (Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα) από την Ελλάδα, το Partito Communista dei Lavoratori (Κομμουνιστικό Κόμμα των Εργατώ) από την Ιταλία, το Devrimci Isci Partisi –DiP (Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα) από την Τουρκία, το Partido Obrero (Εργατικό Κόμμα) από την Αργεντινή και η Συντονιστική Επιτροπή για την Επανίδρυση της Τετάρτης Διεθνούς (ΣΕΤΔ – CRFI), πήραν την πρωτοβουλία να ξεκινήσουν μια καμπάνια για μια Διεθνή Συνδιάσκεψη αφιερωμένη στην κρίση στην Ευρώπη. Η Συνδιάσκεψη είναι ανοιχτή προς όλες τις ταξικές και απελευθερωτικές δυνάμεις, προερχόμενες από διαφορετικές παραδόσεις, έχοντας υπ’ όψη ότι χρειαζόμαστε άμεσα να συντονίσουμε και να ενώσουμε τις δράσεις μας σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, για μια ριζοσπαστική, διεθνιστική, εργατική και σοσιαλιστική εναλλακτική.
Ήδη, οργανώσεις, κοινωνικά κινήματα και ανένταχτοι αγωνιστές από όλη την Ευρώπη, Δύση και Ανατολή, Βορρά και Νότο, τα Βαλκάνια, τη Ρωσία, την Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή, Αφρική και Λατινική Αμερική, θα συμμετέχουν σε αυτό το γεγονός.
ΚΑΛΟΥΜΕ όλους τους μαχόμενους εργάτες και τις λαϊκές οργανώσεις της Ευρώπης και διεθνώς, όσους παλεύουν σε κοινωνικούς αγώνες και κυρίως στις πρωτοπορίες τους, όπως και τις δυνάμεις της επαναστατικής Αριστεράς, να παραβρεθούν στη Διεθνή Συνδιάσκεψη για τη κρίση στην Ευρώπη και τις παγκόσμιες επιπλοκές της: για μια διεθνιστική εναλλακτική και μια σοσιαλιστική διέξοδο. Για να συζητήσουμε ένα Πρόγραμμα Εκτάκτου Ανάγκης για την αντίσταση και την αντιμετώπιση της κοινωνικής καταστροφής, και ένα σχέδιο κοινών δράσεων, ελεύθερο από κάθε γραφειοκρατικό έλεγχο, για το χτίσιμο της αναγκαίας, νέας επαναστατικής ηγεσίας.
Πρέπει να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε άμεσα ένα πλάνο κοινών δράσεων κι εξορμήσεων. Προτείνουμε τον ακόλουθο άξονα:
Να παλέψουμε ενάντια στους διεθνείς τοκογλύφους, τη δικτατορία των αγορών, των τραπεζών και του τραπεζιτικού κεφαλαίου, με τη διαγραφή ΌΛΟΥ του δημοσίου χρέους που κλέβει και καταστρέφει τις ζωές εκατομμυρίων με την απαλλοτρίωση των τραπεζών, υπό εργατικό έλεγχο.
Όλα τα μέτρα «λιτότητας» του κοινωνικού κανιβαλισμού που προωθούνται από την ΕΕ, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και της καπιταλιστικές κυβερνήσεις, πρέπει να σταματήσουν άμεσα. Το Κεφάλαιο πρέπει να πληρώσει για την κρίση του συστήματός τους, του συστήματος της εκμετάλλευσης, όχι οι εκμεταλλευόμενοι! Πρέπει να παλέψουμε να επαναφέρουμε τους μισθούς, τις συντάξεις, τα κοινωνικά δικαιώματα του εργαζόμενου λαού, σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες και το κέρδος των λίγων.
Ενάντια στη μαζική ανεργία, καλούμε σε αγώνα για την απαγόρευση των απολύσεων, για την ελαστικοποίηση των ωρών εργασίας για όλους τους εργάτες. Δημόσια έργα υποδομής, που είναι έτσι κι αλλιώς ζωτικά και επειγόντως απαραίτητα, πρέπει να δημιουργηθούν ούτος ώστε να δημιουργηθούν και νέες θέσεις εργασίας. Οι μεγαλοβιομήχανοι πάντα εκβιάζουν τους εργάτες να δεχτούν μειώσεις στους μισθούς και απολύσεις, απειλώντας του με το φάσμα του κλεισίματος ή της «μεταφοράς» των εργοστασίων στο εξωτερικό. Η απάντησή μας πρέπει να είναι οι καταλήψεις όλων των εργοστασίων που κλείνουν ή απολύουν μαζικά, να τα απαλλοτριώσουν, χωρίς αποζημίωση, κάνοντάς τα να επαναλειτουργήσουν υπό εργατικό έλεγχο και διαχείριση.
Για την αποφασιστική πάλη ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό και τις διακρίσεις κατά των γυναικών, του σεξουαλικού προσανατολισμού, όλων των μειονοτήτων! Υπεράσπιση των μεταναστών και όλων των κοινοτήτων των καταπιεσμένων! Ίσα δικαιώματα για όλους τους εργάτες, ανεξαρτήτως χρώματος, εθνικής καταγωγής ή θρησκείας! Το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να οργανώσει τις Εργατικές Ομάδες Αυτοάμυνας ενάντια στις φασιστικές συμμορίες και την κρατική καταστολή.
Για τον αφοπλισμό του αστικού κράτους, του ΝΑΤΟ και όλων των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών βάσεων και συμμαχιών – ολοκληρωτική αλληλεγγύη σε όλους τους αντι-ιμπεριαλιστικούς αγώνες των καταπιεσμένων λαών της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.
Για όλες τις επείγουσες ζωτικής σημασίας διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, η πολεμικής κραυγή μας πρέπει να είναι: Κάτω όλες οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις! Για εργατικές κυβερνήσεις και την εξουσία των εργατών! Κάτω η Ευρωπαϊκή Ένωση των ιμπεριαλιστών! Για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης
ΕΕΚ (Ελλάδα)
PCL (Ιταλία)
DiP (Τουρκία)
MWL (Φιλανδία)
PO (Αργεντινή)
CRFI (ΣΕΤΔ)
Βαλκανικό Σοσιαλιστικό Κέντρο «Κριστιάν Ρακόφσκι»
Επικοινωνήστε με την Οργανωτική Επιτροπή: contact@RedMed.org, gemiker@otenet.gr, tziris@gmail.com, savvasmatsas@gmail.com
Τηλέφωνα επικοινωνίας: (+30) 6938630696, (+30) 6937 217789
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου