Ο υποναύαρχος ε.α Στέλιος Φενέκος ,δημοσίευσε ένα κείμενο με αφορμή ένα φαινομενικά ασήμαντο γεγονός. Που όμως δείχνει πολλά. Τα “ασήμαντα” πολλές φορές έχουν τελικά μεγάλη σημασία.
Γράφει ο κ.Φενέκος:“Ο παλιός, φθαρμένος, ζέων πολιτικός κόσμος είναι εδώ. Επιβίωσε και αναγεννιέται από τους ρύπους του, μέσα σε απαστράπτουσες κούρσες, καβάλα στα πεζοδρόμια με στρατιές φρουρών, κολαούζων και παρασίτων της εξουσίας, εις βάρος των έκπληκτων ‘’υπηκόων’’ που παρακολουθούν παθητικά οικτείροντες τους εαυτούς τους για τα κακά που τους έτυχαν,
Περνούσα έξω από το Μέγαρο Μουσικής, την ώρα της ομιλίας του Γιούνγκερ.
Μέσα οι ‘’εκλεκτοί’’, οι ‘’σωτήρες’’, που είχαν καταφθάσει οι περισσότεροι (αν όχι όλοι), με τις λαμπερές κούρσες, σύμβολα της παλιάς χρυσής εποχής, της διαφθοράς της σπατάλης, της αδιαφορίας και της αλαζονείας.
Μερσεντές, Λέξους, Άουντι, όλα μαύρα κι αστραφτερά, που τα ξανάβγαλαν στη μόστρα, σύμβολα μιας απενοχοποιημένης πλέον εξουσίας.
Ήταν παρκαρισμένα όπως – όπως, μπροστά στο Μέγαρο, σε διπλή και τριπλή λωρίδα, σε ένα δρόμο με μεγάλη κυκλοφορία και επιβάρυναν πολύ την κυκλοφορία.
Το παρκινγκ του Μεγάρου (που φτιάχτηκε με τα χρήματα όλων μας) είναι τεραστίων διαστάσεων, επαρκέστατο, ασφελέστατο για την προσέλευση των ‘’επισήμων’’ και οπωσδήποτε ένας νόμιμος και διακριτικός χώρος για όσους δεν θέλουν να προκαλέσουν με την αφιξή τους και να αναδείξουν την ασημαντότητά τους είτε να προβάλουν την εξουσία τους εις βάρος των συμπολιτών τους. Δεν μπήκαν όμως από εκεί. Οι συνήθειες είναι αδύνατο να αλλάξουν. Μόνο φτιασιδώνονται πρόσκαιρα.
Αγαπητοί φίλοι
Εξακολουθούμε να τους ανεχόμαστε, άβουλα, παθητικά, άξιοι της συμπεριφοράς τους.
Επιτέλους, ας αντιδράσουμε, είναι πάντα οι ίδιοι, απολίτιστοι, απαίδευτοι, εγωπαθείς και αντικοινωνικοί.
ΑΣ ΔΡΑΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ”
ΠΗΓΗ ONALERT
Γράφει ο κ.Φενέκος:“Ο παλιός, φθαρμένος, ζέων πολιτικός κόσμος είναι εδώ. Επιβίωσε και αναγεννιέται από τους ρύπους του, μέσα σε απαστράπτουσες κούρσες, καβάλα στα πεζοδρόμια με στρατιές φρουρών, κολαούζων και παρασίτων της εξουσίας, εις βάρος των έκπληκτων ‘’υπηκόων’’ που παρακολουθούν παθητικά οικτείροντες τους εαυτούς τους για τα κακά που τους έτυχαν,
Περνούσα έξω από το Μέγαρο Μουσικής, την ώρα της ομιλίας του Γιούνγκερ.
Μέσα οι ‘’εκλεκτοί’’, οι ‘’σωτήρες’’, που είχαν καταφθάσει οι περισσότεροι (αν όχι όλοι), με τις λαμπερές κούρσες, σύμβολα της παλιάς χρυσής εποχής, της διαφθοράς της σπατάλης, της αδιαφορίας και της αλαζονείας.
Μερσεντές, Λέξους, Άουντι, όλα μαύρα κι αστραφτερά, που τα ξανάβγαλαν στη μόστρα, σύμβολα μιας απενοχοποιημένης πλέον εξουσίας.
Ήταν παρκαρισμένα όπως – όπως, μπροστά στο Μέγαρο, σε διπλή και τριπλή λωρίδα, σε ένα δρόμο με μεγάλη κυκλοφορία και επιβάρυναν πολύ την κυκλοφορία.
Το παρκινγκ του Μεγάρου (που φτιάχτηκε με τα χρήματα όλων μας) είναι τεραστίων διαστάσεων, επαρκέστατο, ασφελέστατο για την προσέλευση των ‘’επισήμων’’ και οπωσδήποτε ένας νόμιμος και διακριτικός χώρος για όσους δεν θέλουν να προκαλέσουν με την αφιξή τους και να αναδείξουν την ασημαντότητά τους είτε να προβάλουν την εξουσία τους εις βάρος των συμπολιτών τους. Δεν μπήκαν όμως από εκεί. Οι συνήθειες είναι αδύνατο να αλλάξουν. Μόνο φτιασιδώνονται πρόσκαιρα.
Αγαπητοί φίλοι
Εξακολουθούμε να τους ανεχόμαστε, άβουλα, παθητικά, άξιοι της συμπεριφοράς τους.
Επιτέλους, ας αντιδράσουμε, είναι πάντα οι ίδιοι, απολίτιστοι, απαίδευτοι, εγωπαθείς και αντικοινωνικοί.
ΑΣ ΔΡΑΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ”
ΠΗΓΗ ONALERT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου