Οι απαιτήσεις των δανειστών για κλείσιμο ή συρρίκνωση των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων, κύριου προμηθευτή του ελληνικού στρατού για όλα τα οπλικά συστήματα, πλήγμα στην αμυντική μας βιομηχανία, λέει στην «Κ.Ε». ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ, Κ. Ζιαζιάς
Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα αποτελούν τον κύριο προμηθευτή του στρατού για σχεδόν όλα τα οπλικά συστήματα που βρίσκονται σε επιχειρησιακή λειτουργία, δηλώνει στην «Κ.Ε.» ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ, στρατηγός ε.α. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς.
Ο ίδιος προσεγγίζει το ακανθώδες θέμα των ΕΑΣ με γνώμονα την εξασφάλιση της εφοδιαστικής αλυσίδας σε όπλα και πυρομαχικά για τον Ελληνικό Στρατό, κόντρα στις απαιτήσεις της τρόικας που απαντά με τελεσίγραφο στην κυβέρνηση και αξιώνει δραστική συρρίκνωση ή λουκέτο στην πολύπαθη κρατική εταιρεία αμυντικού υλικού.
«Η αμυντική βιομηχανία είναι απαραίτητη για τον Ελληνικό Στρατό υπό το πρίσμα των καταγεγραμμένων απειλών», τονίζει ο στρατηγός ε.α. Κ. Ζιαζιάς «Η αναγκαιότητα της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας απορρέει από τις ανάγκες που καθορίζουν ο αμυντικός σχεδιασμός της χώρας μας και οι εκτιμήσεις για τις απειλές που υφίσταται. Κατά συνέπεια, οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, όχι των οικονομικών συμφερόντων και πολύ περισσότερο των περίφημων δανειστών μας», σημειώνει ο στρατηγός Κ. Ζιαζιάς. Ο ίδιος αναγνωρίζει ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα και επισημαίνει ότι γι' αυτά δεν ευθύνεται το προσωπικό. «Μοναδική πρωτοβουλία των κυβερνήσεων ήταν η αλλαγή διοικήσεων με καθαρά κομματικά κριτήρια, χωρίς ποτέ να προκηρύσσουν θέσεις, όπως άλλωστε γίνεται σε όλες τις βιομηχανίες του κόσμου» σημειώνει, προσθέτοντας ότι απαιτείται ένας εξορθολογισμός της δομής των ΕΑΣ και της σύνθεσης του προσωπικού. «Οχι απαραίτητα ως προς τον αριθμό των εργαζομένων, αλλά στη λογική μιας ορθολογικής σχέσης μεταξύ διοικητικού και παραγωγικού προσωπικού. Τα ΕΑΣ πάσχουν από το σύνδρομο της ανάποδης πυραμίδας: υπάρχουν περισσότεροι διοικητικοί από το τεχνικό προσωπικό», εξηγεί.
Μεγάλες παραγγελίες
Γνωρίζοντας όλη την γκάμα των πυρομαχικών που παράγουν τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, διαπιστώνει ότι συνδυάζουν μοναδική τεχνογνωσία, αλλά και εξειδικευμένο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό. «Είναι ένας μεγάλος κρατικός όμιλος με σημαντική παραγωγική δυνατότητα, έχει αποκτήσει σημαντική τεχνογνωσία μέσω συμπαραγωγών και πρέπει να παραμένει οπωσδήποτε υπό εθνικό έλεγχο», τονίζει και υπενθυμίζει το έντονο ενδιαφέρον των Αμερικανών για μεγάλες παραγγελίες πυρομαχικών. Αυτό αποτελεί και ένα από τα επιχειρήματα της κυβέρνησης κατά τη διαπραγμάτευση με την τρόικα, που δεν φαίνεται να πείθεται. Και αυτό, γιατί πρόκειται περί εκδήλωσης ενδιαφέροντος παρά για υπογεγραμμένα συμβόλαια. Ο αντίλογος είναι ότι εδώ και χρόνια οι Αμερικανοί ενδιαφέρονταν να συνάψουν παραγγελίες -μέχρι και συζητήσεις για αγορά μέρους των εγκαταστάσεων είχαν γίνει επί Π. Μπεγλίτη, αλλά οι κατά καιρούς κυβερνήσεις επέλεξαν να σφυρίζουν αδιάφορα. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόλις τους τελευταίους μήνες τοποθετήθηκε διοίκηση στα ΕΑΣ.
Για το στρατηγό Κ. Ζιαζιά πρόκειται για μια αμυντική βιομηχανία απαραίτητη για τον Ελληνικό Στρατό υπό το πρίσμα των καταγεγραμμένων απειλών, που περιλαμβάνονται στην Πολιτική Εθνικής Αμυνας. Ο ίδιος επισημαίνει ότι τέτοιες υποδομές είναι διπλά αναγκαίες σε περίπτωση κρίσης ή σε περίοδο έντασης. «Είναι ό,τι πιο σημαντικό για μια χώρα να έχει μια τέτοια αμυντική βιομηχανία, προκειμένου να είναι σε θέση να παράγει τα απαραίτητα πυρομαχικά», σημειώνει και φέρνει το παράδειγμα του Μποδοσάκη, όταν -στην εποχή του- μέσω της ΠΥΡΚΑΛ ο στρατός «ήταν αυτάρκης και διεξήγε επιχειρήσεις μεγάλου χρόνου και βάθους». Σημειώνεται ότι τα ΕΑΣ προέκυψαν από τη συγχώνευση της ΕΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Οπλων) με την ΠΥΡΚΑΛ, προ δεκαετίας, όταν υπουργός Εθνικής Αμυνας ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου. Από τότε η εταιρεία βρίσκεται σε όλο και πιο δυσχερή θέση, φθάνοντας να καταγράφει συσσωρευμένες ζημίες άνω του ενός δισ. ευρώ, με την τρόικα πλέον να πιέζει εάν συνεχίσει να λειτουργεί, τότε τα βάρη να αναλάβει ο κρατικός προϋπολογισμός. Κάτι που θα προϋπέθετε νέες «ισοδύναμες» περικοπές σε άλλους τομείς.
«Δεν πρέπει ένα τόσο σοβαρό θέμα να το βλέπουμε μόνο από την οικονομική πλευρά, όταν ακόμα και αυτή την εποχή βλέπουμε ότι ρέουν εκατ. ευρώ προς διάφορες άλλες κατευθύνσεις. Τα ΕΑΣ πρέπει να παραμείνουν υπό εθνική κυριαρχία και όχι να τα δώσουμε σε κάποιον Αραβα να τα καταντήσουν όπως τα ναυπηγεία», αναφέρει ο στρατηγός Κ. Ζιαζιάς επικαλούμενος το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα οποία αποτελούν ιδιωτική εταιρεία.
Οι μεγάλοι «παίκτες»
Η τρόικα, ωστόσο, επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στα οικονομικά προβλήματα της εταιρείας και δεν φαίνεται να προτάσσει τις ανάγκες για την εξασφάλιση της εφοδιαστικής αλυσίδας του στρατού. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι σε περίοδο κρίσεων οι μεγάλοι «παίκτες» στο χώρο των αμυντικών βιομηχανιών λειτουργούν ως ρυθμιστές. Είναι στη δική τους ευχέρεια να διακόψουν εν εξελίξει παραγγελίες και προμήθειες, όπως διαπιστώθηκε και κατά την κρίση στα Ιμια.
Σε τέτοιες «λεπτομέρειες» δεν μπαίνουν οι δανειστές, που τις προηγούμενες ημέρες έστειλαν τελεσίγραφο προς την κυβέρνηση, υπενθυμίζοντας ότι το θέμα πρέπει να ρυθμιστεί με αποφάσεις μέχρι το τέλος του έτους: είτε με δραστική συρρίκνωση των δραστηριοτήτων είτε με άμεσο κλείσιμο. Ακόμη και αν η κυβέρνηση επιλέξει τη λύση της συρρίκνωσης όμως, θέτουν ως όρο να μην έχει η εταιρεία εξαγωγική δραστηριότητα, αλλά μοναδικό «πελάτη» τον Ελληνικό Στρατό σε ό,τι αφορά την προμήθεια όπλων και πυρομαχικών. Κόβοντας έτσι κάθε ενδεχόμενο παραγγελιών από ξένες χώρες, για τις οποίες η κυβέρνηση επιμένει ότι υπάρχει έντονο ενδιαφέρον αφού μέσω αυτών προσβλέπει η εταιρεία να μπορέσει να ξεφύγει από το φαύλο κύκλο των ζημιογόνων χρήσεων.
Για τον περιορισμό στις εξαγωγές, η τρόικα επικαλείται τους κοινοτικούς κανόνες καθώς προσκρούει σε ζητήματα περί κρατικών ενισχύσεων. Τα θέματα αυτά τέθηκαν με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης και αφ' ότου η εταιρεία μπήκε στο χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ προς ιδιωτικοποίηση.
Επί της ουσίας τίθενται περιορισμοί όπως και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, που επίσης περιορίζονται να πουλάνε στρατιωτικό υλικό στην ελληνική αγορά, δηλαδή μόνο στο Πολεμικό Ναυτικό. Μόνο που στην περίπτωση του Σκαραμαγκά, ζήτημα κρατικών ενισχύσεων είχαν θέσει οι άμεσοι ανταγωνιστές τους, τα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Στα ΕΑΣ ήταν το Δημόσιο που «κάρφωσε» τον εαυτό του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου