Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ: ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ

Συνάδελφοι Φαντάροι αυτή είναι η εργασιακή-κοινωνική κόλαση της ακροδεξιάς κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και των Μνημονίων

Συνάδελφοι, την ώρα που εμείς πήζουμε στην σκοπιά και στην αγγαρεία η ακροδεξιά κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ψηφίζει αντεργατικούς νόμους που μας μετατρέπουν για δούλους για μια ζωή. Η βάναυση-εκμεταλλευτική-καταπιεστική καθημερινότητα που βιώνουμε ως άμισθοι δούλοι στον Στρατό γίνεται καθεστώς για μας ολόκληρη ζωή, ώστε να απογειωθούν τα κέρδη των ιδιωτών.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ: Τον απόλυτο έλεγχο και την ποδηγέτηση του δικαιώματος στον ανεξάρτητο, από κράτος, κυβέρνηση και εργοδοσία, εργατικό συνδικαλισμό μεθοδεύει εντατικά η κυβέρνηση, όπως αποκαλύπτουν σημερινά δημοσιεύματα, που κάνουν λόγο για «διάδοχο» νόμο του ν. 1264, ο οποίος ρύθμιζε το καθεστώς λειτουργίας και δράσης των εργατικών συνδικάτων. Φανερώνει κυρίως τον διακαή πόθο κυβέρνησης και κεφαλαίου να καθυποτάξουν τις μαχόμενες εργατικές αντιστάσεις και συλλογικότητες, να καταργήσουν την ταξική πάλη, να τελειώσουν με αποφασιστικούς αγώνες όπως των εκπαιδευτικών που μάχονται κατά των απολύσεων και της αξιολόγησης, των καθαριστριών που διεκδικούν το δικαίωμα στη δουλειά, των επιστρατευμένων εργαζομένων του Μετρό που εξακολουθούν να αντιστέκονται στην τρομοκρατία. Οι κατευθυντήριες οδηγίες της Κομισιόν και της ΕΕ για «διασφάλιση δικαιώματος στην εργασία», «προώθηση εποικοδομητικής σχέσης μεταξύ εταίρων» και «αποφυγή οποιασδήποτε αναίτιας διαταραχής στη λειτουργία των επιχειρήσεων» δείχνουν τα αντιδραστικά μέτρα που θα αποφασιστούν: Ανοιχτή αμφισβήτηση και ακύρωση δυνατότητας αποφάσεων για απεργιακούς αγώνες, κρατική χειραγώγηση στη δομή και την συγκρότηση των σωματείων και των οργάνων τους, οικονομικός στραγγαλισμός τους, διώξεις πρωτοπόρων συνδικαλιστών.

ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΔΟΥΛΟΥΣ: Η Τρόικα και οι δόσεις είναι πρόσχημα: Τα εργαλεία του ΟΑΣΑ, είναι η έκθεση του ΙΟΒΕ, του μηχανισμού προπαγάνδας του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, που έφτιαξαν οι άνθρωποι των υπουργών Στουρνάρα και Χατζιδάκη, καθ΄ υπαγόρευση τους. Δηλαδή, οι βιομήχανοι απαίτησαν, η κυβέρνηση και οι βουλευτές των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το ψήφισαν!   

Πολυνομοσχέδιο – οδοστρωτήρας: Το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει σε αδρές γραμμές τέσσερα είδη μέτρων. Πρώτο, αλλαγές που πλήττουν ευθέως κατοχυρωμένα εργατικά δικαιώματα. Δεύτερο, ρυθμίσεις που φιλελευθεροποιούν τις αγορές προϊόντων καταργώντας προστατευτικές ρυθμίσεις. Τρίτο, μέτρα που διευκολύνουν την περαιτέρω προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και τέταρτο ρυθμίζουν τους όρους ιδιωτικοποίησης συγκεκριμένα των τραπεζών, σε βάρος του δημόσιου χρήματος. Επιπλέον, στο πολυνομοσχέδιο υπάρχουν και ρυθμίσεις που διευκολύνουν την κυβερνητική προπαγάνδα και ξεκινούν από τον τρόπο διανομής του πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 450.000 ευρώ μέχρι την μείωση των εξωφρενικών προστίμων που είχε ανακοινώσει το υπουργείο Οικονομικών με πρόσφατο νόμο, χωρίς ωστόσο αυτά τα πρόσκαιρα μέτρα επ’ ουδενί να αναιρούν τον αντιδραστικό και μόνιμο χαρακτήρα των αλλαγών που φέρνει το πολυνομοσχέδιο. Πιο πολύ μοιάζουν με προσγείωση στην πραγματικότητα, όπως ορίζεται από την αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών στην εφορία κατά 1 δισ. τον μήνα και την εκτίναξή τους στα 63,2 δισ. ευρώ στο τέλος Ιανουαρίου.

Μείωση κατά 50% των αυξήσεων που δικαιούνται λόγω τριετιών οι μακροχρόνια άνεργοι, μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία με αποτέλεσμα να καταργηθούν κοινωνικές παροχές όπως το επίδομα στράτευσης, μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις και επέλαση των πολυεθνικών μονοπωλίων φέρνει το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα.

Κυνική αν κι όχι ευθεία ομολογία ότι οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων δεν πρόκειται να σταματήσουν με την συμπλήρωση του μνημονιακού στόχου των 11.400 εργαζομένων για φέτος (μέρος του συνόλου των 25.000 απολύσεων που ανέλαβε να υλοποιήσει από πέρυσι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου) αποτελεί η πρόβλεψη για την χορήγηση αποζημιώσεων στους «διαθέσιμους» του δημοσίου που απολύονται. Κυβέρνηση και Τρόικα εκμεταλλεύονται ωστόσο ακόμη και την ανεργία προκειμένου να μειώσουν το κόστος της εργασίας, προς όφελος του κεφαλαίου. Σε διάταξη του πολυνομοσχεδίου διευκολύνονται οι δουλεμπορικές εταιρείες και κατά κόσμο Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης να διευρύνουν την δράση τους, υπονομεύοντας περαιτέρω τις σταθερές σχέσεις εργασίας. Επίσης, προβλέπεται πως στους εγγεγραμμένους άνεργους, άνω των 25 ετών με διάρκεια συνεχόμενης ανεργίας μεγαλύτερη των 12 μηνών (όπως ορίζεται η μακροχρόνια ανεργία) που προσλαμβάνονται ως υπάλληλοι ο κατώτατος μισθός προσαυξάνεται με 5% για κάθε τριετία και συνολικά με 15% για προϋπηρεσία 9 ετών και άνω, δηλαδή το μισό των όσων προβλέπεται για τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Λαμβάνοντας υπ’ όψη μας το μειωμένο μισθό και ημερομίσθιο για τους νέους κάτω των 25 ετών, όπως ψηφίστηκε με το μνημόνιο που συνόδευσε την ανταλλαγή των ομολόγων, κι επίσης την διάβρωση που έχουν προκαλέσει στην αγορά εργασίας τα βάουτσερ του ΟΑΕΔ που νομιμοποίησαν την τσάμπα δουλειά, αντιλαμβανόμαστε ότι πλέον αμφισβητούνται κι αυτά τα θεσμοθετημένα ψιχία των 481 ευρώ και των εναπομεινασών ωριμάνσεων κι επιδομάτων.

Μίνι ασφαλιστικό περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο που στερεί από ασφαλιστικά και επικουρικά ταμεία σημαντικούς πόρους. Ορισμένα επιδόματα, όπως των στρατευμένων, θυσιάζονται επισήμως στον βωμό της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών κατά 3,9% που θα σημάνουν περισσότερα κέρδη για όσους τουλάχιστον εργοδότες πληρώνουν κοινωνική ασφάλιση… Το μεγαλύτερο ωστόσο πλήγμα έρχεται στα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς προβλέπεται η μεταφορά κοινωνικών πόρων ύψους 1,7 δισ. ευρώ από τα αποθεματικά τους στον κρατικό προϋπολογισμό. Πρόκειται για μία ακόμη μεγάλου μεγέθους ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων όπως αυτής που συνόδευσε την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Το σχέδιο κυβέρνησης και Τρόικας είναι οφθαλμοφανές: οδηγούν σε χρεοκοπία τα ασφαλιστικά ταμεία για να αυξήσουν τα δημόσια έσοδα και να μπορούν να καυχώνται ότι η Ελλάδα επειδή εμφάνισε αυξημένο πρωτογενές πλεόνασμα υπερέβη την κρίση. Την ίδια ώρα που οι ασφαλισμένοι θα έχουν να μοιραστούν όλο και λιγότερα αποθεματικά, ενώ οι ιδιώτες της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης ήδη σπεύδουν να καλύψουν το κενό που αφήνει πίσω του το κρατικό ριφιφί στα ασφαλιστικά ταμεία, πλασάροντας νέα προϊόντα. Διδακτικό: το περιθώριο δράσης στον ιδιωτικό τομέα, που ζητούν επίμονα οι νεοφιλελεύθεροι, δεν έρχεται μόνο του κι ούτε είναι τόσο κοινωνικά ουδέτερο όσο ακούγεται. Συνοδεύεται πάντα από την δραματική επιδείνωση για τους πολλούς, λόγω της κρατικής απόσυρσης. Κι όσοι μπορούν, πληρώνουν στους ιδιώτες… Όσοι αδυνατούν να πληρώσουν για ιδιωτικά συνταξιοδοτικά και νοσοκομειακά προγράμματα ή για λόγους αρχής δεν επιθυμούν, όπως συμβαίνει με την πλειοψηφία των εργαζομένων, αφήνονται στη μοίρα τους…

Σε μείωση της παρεχόμενης σύνταξης θα οδηγήσει η δημιουργία μιας νέας κλάσης ασφαλισμένων που θα συνταξιοδοτηθούν μετά την 1^η Ιουλίου 2014 των οποίων οι παροχές θα υπολογίζονται στη βάση του διανεμητικού συστήματος προκαθορισμένων εισφορών. Οι εισφορές του κάθε ασφαλισμένου θα τηρούνται σε ατομικές μερίδες κι ο υπολογισμός της τελικής του σύνταξης θα είναι συνάρτηση αυτών των εισφορών.  Η προσπάθεια που καταβάλει το κεφάλαιο δημιουργώντας αυτό το ασφαλιστικό μωσαϊκό είναι ο κάθε εργαζόμενος να θεωρείται ο ίδιος, ατομικά υπεύθυνος για την σύνταξη που θα λαβαίνει στο μέλλον, το οποίο σημαίνει μεγαλύτερη πρόσδεση και εξάρτηση από τον εργοδότη και τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Έτσι, το ασφαλιστικό σύστημα έρχεται όχι μόνο να συμπυκνώσει τις αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις αλλά και να τις εμβαθύνει. Η απροκάλυπτη προσπάθεια της Τρόικας και της κυβέρνησης να στηρίξουν το κεφάλαιο στο πλαίσιο της ταξικής πάλης αναδεικνύεται κι από τα μέτρα για τα εργασιακά που ήρθαν στην επιφάνεια με αφορμή το έγγραφο που αποκάλυψε η Εφημερίδα των Συντακτών την Δευτέρα 24 Μαρτίου, όπου προβλέπεται ακόμη κι η επαναφορά της ανταπεργίας: του δικαιώματος δηλαδή της εργοδοσίας να προχωράει σε εκδικητικό κλείσιμο των επιχειρήσεων μετά από μια απεργία. Ιδιαίτερα διαδεδομένη τακτική την δεκαετία του ’70 που απαγορεύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Σημαντικό πλήγμα στα εργατικά δικαιώματα σηματοδοτεί και η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων όλες τις Κυριακές για ένα ολόκληρο χρόνο.

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΑΛΔΑ-ΕΤΣΙ ΓΙΓΑΝΤΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ-Ο ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ: Στην Ελλάδα η μείωση που υπέστη από το 2009 έως το 2013 ανήλθε στο 29%, ενώ από το 2010 έως και τον Ιανουάριο του 2014 η μείωση του πραγματικού κατώτατου μισθού άγγιξε το 23,8%. Οι μισθοί στην Ελλάδα μειώθηκαν 4,1% το δ΄ τρίμηνο 2013, ενώ μείωση 6,7% καταγράφηκε στους μισθούς στην Κύπρο. Σε όλες τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη συγκεκριμένη περίοδο υπήρξαν αυξήσεις μισθών, ακόμα και στις χώρες σε Μνημόνιο ή υπό επιτήρηση. Ειδικότερα, στην Ισπανία οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 3,7%, στην Πορτογαλία κατά 0,5%, στην Ιρλανδία κατά 0,4% και στην Ιταλία κατά 1,4%. Στη Γερμανία υπήρξαν αυξήσεις μισθών κατά 2,2%, στη Γαλλία κατά 1,7%, στην Ολλανδία κατά 2,6% και στη Μεγάλη Βρετανία κατά 0,5%. Τέλος, στη Βουλγαρία οι μισθοί αυξήθηκαν 4%, στην Εσθονία 7,7%, στη Λετονία 5,7% και στη Λιθουανία 5,8%.

ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΔΟΥΛΟΥΣ: Πριν από λίγες μέρες, ο «Ριζοσπάστης» έγραψε για την εταιρεία «Mikel» (αλυσίδα καταστημάτων καφεστίασης), που βάζει τους εργαζόμενους να υπογράψουν «δήλωση» (ιδιωτικό συμφωνητικό) όταν προσλαμβάνονται για δουλειά. Με τη «δήλωση» αυτή, η εργοδοσία απαγορεύει στους υπαλλήλους της να εργάζονται παράλληλα σε άλλη συναφή επιχείρηση, ενώ παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο η ίδια απαγόρευση να ισχύει και για τον πρώτο χρόνο μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας με τη συγκεκριμένη εταιρεία. Απαγορεύει, επίσης, στους εργαζόμενους και σε συγγενείς τους πρώτου βαθμού να συμμετέχουν με οποιονδήποτε τρόπο στη λειτουργία συναφούς επιχείρησης. Σε περίπτωση, μάλιστα, που ο εργαζόμενος παραβεί κάποιον από τους όρους της «συμφωνίας», του επιβάλλεται αυτοδίκαια πρόστιμο 10.000 ευρώ για κάθε «παράβαση» από αυτές που περιγράφει το συμφωνητικό!

Η περίπτωση της εταιρείας «Mikel» δεν είναι μοναδική. Εδώ και χρόνια, οι εργοδότες μέσω «ιδιωτικών συμφωνητικών», «κανονισμών εργασίας», αλλά και ατομικών συμβάσεων, προσπαθούν να καταργήσουν ό,τι απέμεινε από τα δικαιώματα των εργαζομένων, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να παρακάμψουν ακόμα και αυτήν τη φιλεργοδοτική νομοθεσία, όταν τους βάζει έστω και τα ελάχιστα εμπόδια στον τρόπο που θέλουν να διαμορφώσουν τους όρους εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να υπογράψουν αυτά τα συμφωνητικά, ή να αποδεχτούν απαράδεκτους «κανονισμούς εργασίας» κάτω από το φόβο της απόλυσης. Ο «Ριζοσπάστης», στα ρεπορτάζ του, έχει καταγράψει πολλές περιπτώσεις εταιρειών, που επέβαλαν τέτοιες «συμφωνίες» στους εργαζόμενους. Οι όροι που περιλαμβάνουν είναι προκλητικοί και διαμορφώνουν συνθήκες εργασίας εξοντωτικές για τους εργαζόμενους. Στον αντίποδα, παρέχουν στον εργοδότη το δικαίωμα να τους θεωρεί «κτήμα» του και ανάλογα να διαμορφώνει τις ώρες και το χώρο απασχόλησης, τις απολαβές, τις άδειες κ.ά. Ορισμένες τέτοιες περιπτώσεις σταχυολογούμε παρακάτω.

Ένας μισθός υπέρ του εργοδότη: Πριν από λίγες μέρες, η εταιρεία «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ» ζήτησε από τους εργαζόμενους να της χαρίσουν έναν ολόκληρο μισθό, για να στηρίξουν «την οικονομική ανάκαμψη της εταιρείας και στα πλαίσια της συζήτησης με τις τράπεζες για την αναχρηματοδότησή της»! Μάλιστα, η εργοδοσία πρότεινε η περικοπή να γίνει ως εξής: Να αφαιρεθεί το 1/4 του μισθού του Απρίλη 2014, το 1/4 του Ιούλη και το 1/2 του Δεκέμβρη, εφόσον οριστικοποιηθεί η καταβολή του το Σεπτέμβρη του 2014 «συνεκτιμώντας την οικονομική κατάσταση της εταιρείας εκείνη την περίοδο». Η παραπάνω συμφωνία προτεινόταν με e-mail στους εργαζόμενους και ζητούνταν να την υπογράψουν μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα!

Ένα άλλο παράδειγμα αποτελεί η εταιρεία ηλεκτρονικού εμπορίου και παροχής υπηρεσιών «E-shop.Gr», η οποία υποχρέωνε τους εργαζόμενους να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις που αχρήστευαν ακόμα και την κουτσουρεμένη εργατική νομοθεσία. Οι ατομικές συμβάσεις όριζαν, μεταξύ άλλων, πως ο εργαζόμενος «δεν υπάγεται στις περί χρονικών ορίων διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας (κυρίως υπερωριακή εργασία, εργασία κατά τις νυχτερινές ώρες, εργασία τις Κυριακές και τις αργίες). Για τις εργασίες αυτές, ο εργαζόμενος παραιτείται και ρητά από κάθε τυχόν αξίωση ή αμοιβή». Δηλαδή, η εργοδοσία μπορεί ν' αναγκάζει τον εργαζόμενο να δουλεύει υπερωρίες, νύχτες και αργίες τζάμπα και όποτε αυτή θέλει. Ακόμα, πως «υποχρεούται, επίσης, να προσφέρει τις υπηρεσίες του και σε θυγατρικές εταιρείες ή εταιρείες που συμμετέχει ή συνεργάζεται η εδώ συμβαλλόμενη εταιρεία εφ' όσον τούτο του υποδειχτεί». Δηλαδή, ο εργαζόμενος θα «δανείζεται» σε οποιαδήποτε εταιρεία, σε οποιαδήποτε περιοχή της χώρας, αν το αποφασίσει η εργοδοσία. Σε άλλο σημείο, οριζόταν ότι, αν ο εργαζόμενος αρνηθεί οποιαδήποτε μετάθεση, η εργοδοσία τού επιβάλλει να παραιτηθεί και να φύγει χωρίς αποζημίωση.

Πολιτική δράση με έγκριση του προϊστάμενου: Επικαλούμενη τον «Κώδικα δεοντολογίας» της επιχείρησης, η «Coca - Cola» επιβάλλει στους εργαζόμενους να ζητάνε την άδεια του προϊσταμένου τους, για να αναπτύξουν πολιτική δράση και για να ασκήσουν το συνταγματικό τους δικαίωμα στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Συγκεκριμένα, όπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης» τον περασμένο Μάρτη, η πολυεθνική διένειμε μέσω e-mail στο προσωπικό της μια «φόρμα», όπου αναγράφονταν μια σειρά από ενέργειες, για τις οποίες οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να ζητάνε την άδεια της εργοδοσίας πριν τις πραγματοποιήσουν. Αναφέρεται επί λέξει: «Η παρούσα φόρμα προορίζεται για συμπλήρωση από οποιονδήποτε εργαζόμενο της Coca - Cola HBC AG ή των θυγατρικών της (στο εξής η "Coca - Cola Hellenic") που ζητά την έγκριση από τον Υπεύθυνο συμμόρφωσης με τον Κώδικα (ή τον αρμόδιο Νομικό σύμβουλο) ή υποχρεούται να ενημερώσει για συγκεκριμένες ενέργειες σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας της "Coca - Cola Hellenic" (στο εξής ο "Κώδικας") ή σύμφωνα με την Πολιτική καταπολέμησης της δωροδοκίας και το εγχειρίδιο συμμόρφωσης (στο εξής η "Πολιτική καταπολέμησης της δωροδοκίας")».

Ανάμεσα στις ενέργειες για τις οποίες απαιτείται «προηγούμενη έγγραφη έγκριση ή ενημέρωση», στην ενότητα «πολιτικές δωρεές και δραστηριότητα», περιλαμβανόταν και το εξής: «Αν σκοπεύετε να διεκδικήσετε ή να αποδεχθείτε ένα δημόσιο αξίωμα, θα πρέπει να λάβετε προηγούμενη έγκριση από τους υπεύθυνους συμμόρφωσης με τον Κώδικα». Δηλαδή, αν ένας εργαζόμενος θέλει να θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές (εθνικές, τοπικές ή άλλες), θα πρέπει πρώτα να πάρει έγκριση από την εργοδοσία και συγκεκριμένα από τον «υπεύθυνο συμμόρφωσης με τον Κώδικα»!

Στον «Κώδικα» της εταιρείας δε διευκρινιζόταν αν το «δημόσιο αξίωμα» αφορά και τη συνδικαλιστική ιδιότητα. Αν, δηλαδή, χρειάζεται η έγκριση της εργοδοσίας για να συμμετάσχει κανείς σαν υποψήφιος και στις εκλογές του σωματείου του. Σε κάθε περίπτωση, ανάλογα με την ερμηνεία, ανοίγει ο δρόμος για να μπουν επιπλέον εμπόδια και στη συνδικαλιστική δράση, ιδιαίτερα σ' αυτή που εναντιώνεται στα συμφέροντα της εργοδοσίας.

Εργαζόμενοι με κουπόνια στην ICAP: Η γνωστή εταιρεία ICAP ανάγκασε τους εργαζόμενους που θέτει προς ενοικίαση, προκειμένου να τους ανανεώσουν τις συμβάσεις τους, να δεχτούν την μετατροπή ενός κομματιού του μισθού τους σε κουπόνια (ticketrestaurant), μία παροχή που όμως «θα μπορεί να τροποποιηθεί ή να διακοπεί« με την πρώτη ευκαιρία. Η κερδοφόρα εταιρεία, όπως αναφέρει ο Σύλλογος Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα, έχει ήδη μειώσει τους μισθούς των εργαζομένων έως και 50% ενώ η Εθνική Τράπεζα που είναι ο έμμεσος εργοδότης, δεν δέχτηκε καμιά διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων.

Ότι και όπως το θέλει η εταιρεία: Το 2007, η εταιρεία «MEDIA MARKT» κατέθεσε για έγκριση σε αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Απασχόλησης τον «κανονισμό εργασίας». Στο άρθρο 5 του κανονισμού, αναφέρεται ότι η εταιρεία μπορεί να τοποθετεί τους εργαζόμενους όπου θέλει, να τους αναθέτει όποια καθήκοντα θέλει (πολυειδικότητα) και να τους μετακινεί σε οποιαδήποτε πόλη ή νομό θέλει. Γράφει το άρθρο 5: «Η εταιρεία μπορεί, ανάλογα με τις ανάγκες της και μέσα στα πλαίσια και τους περιορισμούς του νόμου και της συμφωνηθείσας ατομικής σύμβασης εργασίας, να τοποθετεί σε οποιαδήποτε θέση και να αναθέτει οποιαδήποτε καθήκοντα σε οποιονδήποτε εργαζόμενο (...) σε οποιαδήποτε πόλη ή νομό, συμπεριλαμβανομένων και των άλλων εταιρειών του Ομίλου ή και όσων πρόκειται να συσταθούν ή ενταχθούν σε αυτόν στο μέλλον, και να τους αναθέτει οποιαδήποτε υπηρεσιακά καθήκοντα». Η επίκληση του νόμου, σε τίποτα δεν αλλάζει το γεγονός ότι η εταιρεία μεταχειρίζεται τον εργαζόμενο σαν ιδιοκτησία της και διεκδικεί το δικαίωμα να τον μεταθέτει σε όποιο πόστο και σε όποιο μέρος τη συμφέρει, χωρίς να παίρνει υπόψη την οικογενειακή και κοινωνική του ζωή, χωρίς να δεσμεύεται από τυχόν διαφορετικές συμβάσεις εργασίας που ορίζουν τους όρους αμοιβής και απασχόλησης για κάθε ειδικότητα.

Την καπιταλιστική κρίση επικαλέστηκε το 2009 η εταιρεία μεταφοράς κοντέινερ «ΖΙΜ», προκειμένου να επιβάλει την εκ περιτροπής εργασίας με «ιδιωτικό συμφωνητικό». Σε αυτό αναφερόταν: «Προς αντιμετώπιση της επικρατούσης παγκοσμίου οικονομικής κρίσεως, πρέπει τα συμβαλλόμενα μέρη να διαμορφώσουν μια νέα οικονομική κατάσταση, η οποία θα συμβάλει εις την εύρυθμο λειτουργία της εταιρείας, εις την διατήρηση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας και γενικά θα είναι επ' ωφελεία της εργοδοσίας και των εργαζομένων. Για την υλοποίηση των ανωτέρω η Εταιρεία προτείνει την μείωση του ωραρίου εργασίας των εργαζομένων κατά 30 λεπτά ημερησίως και εβδομαδιαίως 2 ώρες και 30 λεπτά με ανάλογη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων». Όλες οι προϋποθέσεις που έθετε το συμφωνητικό, ήταν αποσπάσματα από το ν. 2639/1998, τον οποίο ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και διατήρησε η ΝΔ.

Πρόστιμο αν φύγεις από τη δουλειά! Ορισμένα ακόμα παραδείγματα: Ο εσωτερικός κανονισμός της εταιρείας «ΚΟΡΡΕΣ ΑΕ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ», που αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης» το 2007, προέβλεπε ότι η εργοδοσία μπορεί να μετακινεί τους εργαζόμενους σε άλλο γραφείο, εργοστάσιο ή κατάστημα όποτε θέλει. Με το άρθρο 4 του Κανονισμού, επιβαλλόταν η προσέλευση στη δουλειά των υπευθύνων βάρδιας μισή ώρα νωρίτερα από το χρόνο της βάρδιάς τους, χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτό το μισάωρο θεωρείται εργάσιμος χρόνος. Στο ίδιο άρθρο, η εταιρεία ουσιαστικά καταργούσε το δικαίωμα του διαλείμματος των εργαζομένων, αφού αναφερόταν ότι «η απόφαση της εταιρείας για την παροχή τού ως άνω διαλείμματος είναι ελεύθερα ανακλητή και δε δημιουργεί σε καμία περίπτωση επιχειρησιακή συνήθεια»!

Αντίστοιχα, στην εταιρεία «ICTS Hellas, Διεθνείς σύμβουλοι σε θέματα ασφαλείας μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης - ιδιωτική επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ασφαλείας», ο εργαζόμενος ήταν υποχρεωμένος να πληρώσει πρόστιμο, αν αποφάσιζε να φύγει από τη δουλειά του! Συγκεκριμένα, όπως αναφερόταν στον Κανονισμό, «σε περίπτωση διακοπής της εργασίας χωρίς ειδοποίηση ή σε περίπτωση αποχώρησης εντός της νόμιμης προθεσμίας προμήνυσης, συμφωνείται ποινική ρήτρα ίση με τις αποδοχές ενός μήνα, οι οποίες και θα συμψηφίζονται με τις οφειλόμενες αμοιβές και θα αφαιρούνται από τον καταβλητέο μισθό, ενώ η εταιρεία θα διατηρεί το δικαίωμα της αποζημίωσης για κάθε περαιτέρω ζημιά που θα έχει τυχόν υποστεί από τη διακοπή της εργασίας χωρίς προμήνυση»! Το συγκεκριμένο άρθρο ήταν τόσο «κραγμένο», που απορρίφθηκε από την αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Απασχόλησης. Στα «απαγορευμένα» έμπαινε, επίσης, το δικαίωμα στην απεργία και στο συνδικαλισμό, καθώς σε άρθρο του Κανονισμού προβλεπόταν ότι «δεν επιτρέπεται «καμία πολιτική ή θρησκευτική δραστηριότητα». Για κερασάκι στην τούρτα, προβλεπόταν ότι «η διεύθυνση της εταιρείας μπορεί να επιβάλλει ατομική έρευνα και έρευνα του ΙΧ αυτοκινήτου (ή άλλου μέσου μεταφοράς του εργαζόμενου) και των αποσκευών του εργαζόμενου όταν βρίσκονται στις εγκαταστάσεις της εταιρείας ή πελατών της προς το σκοπό της παροχής υπηρεσίας». (Πηγή: Ριζοσπάστης , alfavita.gr)

ΑΝΑΓΚΗ ΜΕΤΩΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ-ΑΝΕΡΓΩΝ-ΝΕΟΛΑΙΑΣ-ΦΑΝΤΑΡΩΝ

Εμείς αρνούμαστε να αποτελούμε τους Δωρεάν Σκλάβους της Υποχρεωτικής Στράτευσης. Κλιμακώνουμε τις διεκδικήσεις μας με το σύνολο του εργατικού κινήματος. Δεν καλύπτουμε εμείς θέσεις εργασίας με πρόσχημα την Πολιτική Προστασία- πυρόσβεση, πυρασφάλεια, αντιμετώπιση φυσικών φαινομένων, δεν αντικαθιστούμε εμείς μηχανικούς-γιατρούς-φαρμακοποιούς-εργαζόμενους στους ΟΤΑ, δεν γινόμαστε εμείς Υπηρέτες των στρατιωτικών στις Κατασκηνώσεις τους και στις Λέσχες Αξιωματικών. Προσλάβετε τώρα Πολιτικό προσωπικό, δημιουργήστε θέσεις εργασίας, καλύψετε τώρα τις τεράστιες κοινωνικές ανάγκες. Θέλουμε Αξιοπρεπή Μισθό για Αξιοπρεπή Εργασία. Μείωση των ωρών εργασίας για την καταπολέμηση της Ανεργίας. Μισθό στο ύψος του βασικού μισθού για όλους τους στρατευμένους. Ένσημο, πλήρη ασφάλιση και αναγνώριση της προϋπηρεσίας μας κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας. Εγγραφή μας στο Ταμείο Ανεργίας μετά την Απόλυση μας από τις Ένοπλες Δυνάμεις και χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους τους απολυόμενους φαντάρους. Κανένας νέος Μισθοφόρος σε Στρατό και Σώματα Ασφαλείας.

Να Μπλοκάρουμε το σύνολο των αντεργατικών και αντινεολαιίστικων κυβερνητικών επιλογών. Καλούμε όλους τους συλλογικούς φορείς του εργατικού κινήματος για την ανάπτυξη κοινών αγώνων για τα κοινά μας δικαιώματα. Με Κίνημα Μαζικό Μέσα και Έξω από τον Στρατό.

Αρνούμαστε να συμμετέχουμε σε Αποστολές Καταστολής Πλήθους όπως προβλέπουν τα δόγματα Άμυνας/Ασφάλειας και να σκοτώνουμε-σκοτωνόμαστε για τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε. και της ελληνικής ολιγαρχίας.

Κανένας νέος Μισθοφόρος του κόσμου των πλουσίων σε Στρατό και Αστυνομία.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437  

Diktiospartakos.blogspot.com