Ο Άκραμ Μουκντάντ κρατά το άψυχο κορμί του 6χρονου γιού του Μπαράα, που σκοτώθηκε μαζί με άλλα εννιά άτομα, κυρίως παιδιά, από επίθεση σε πάρκο στο στρατόπεδο προσφύγων Αλ Σάτι, στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας στις 28 Ιουλίου. (Abedllah Jadallah / APA images)
Του Ali Abunimah
“Ο άμαχος πληθυσμός στη Γάζα βρίσκεται υπό άμεση επίθεση,” προειδοποιούν σε δήλωσή τους δεκάδες εμπειρογνώμονες του διεθνούς δικαίου απαριθμώντας πολλές ισραηλινές παραβιάσεις των νόμων του πολέμου, εκ των οποίων κάποιες που αποτελούν εγκλήματα πολέμου.
Η δήλωση ήρθε τη στιγμή που ο αριθμός των νεκρών από τις τρεις εβδομάδες βομβαρδισμών του Ισραήλ έφτασε τους 1.088 σήμερα, την πρώτη ημέρα της γιορτής του Eid al-Fitr που σηματοδοτεί το τέλος της νηστείας του μήνα του Ραμαζανιού.
Δέκα Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων τουλάχιστον οκτώ παιδιά, σκοτώθηκαν όταν πύραυλος χτύπησε ένα πάρκο στον προσφυγικό καταυλισμό Al-Shati όπου οικογένειες είχαν συγκεντρωθεί για τη γιορτή.
Το Ισραήλ αρνήθηκε ότι ήταν υπεύθυνο για την επίθεση και επέρριψε την ευθύνη σε λάθος των ρουκετών της Χαμάς, αλλά η παλαιστινιακή αντιστασιακή οργάνωση απέρριψε την ισραηλινή δήλωση ως “μια αποτυχημένη προσπάθεια να ξεφύγουν από αυτό το έγκλημα και τους φόβους τους ότι με αυτό το έγκλημα θα εκτεθούν και θα λογοδοτήσουν δικαστικώς.”
Τρομοκρατώντας αμάχους
“Οι περισσότεροι από τους πρόσφατους σφοδρούς βομβαρδισμούς στη Γάζα στερούνται μιας αποδεκτής στρατιωτικής δικαιολόγησης και αντ ‘ αυτού φαίνεται ότι έχουν σχεδιαστεί για να τρομοκρατήσουν τον άμαχο πληθυσμό,” λέει η δήλωση, που υπογράφεται από περισσότερους από 140 ειδικούς τους διεθνούς και ποινικού δικαίου, υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, νομικούς και άλλους εμπειρογνώμονες.
Ανάμεσά τους είναι ο John Dugard και ο Richard Falk, δύο πρώην ειδικοί εισηγητές των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Άλλοι που περιλαμβάνονται είναι ο Daniel Feierstein, πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Μελετητών των Γενοκτονιών, η Penny Green, διευθυντής της Πρωτοβουλίας για τα Κρατικά Εγκλήματα του King’s College του Λονδίνου και ο Karim Lahidji, πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
“Ο άμαχος πληθυσμός της Γάζας έχει καταστεί θύμα στο όνομα μίας στρεβλής ερμηνείας του δικαιώματος στην αυτοάμυνα,” προσθέτει η ανακοίνωση.
Οι παράνομες επιθέσεις του Ισραήλ περιλαμβάνουν την επίθεση σε γειτονιά της πόλη της Γάζας (Shujaiya), για την οποία η ανακοίνωση αναφέρει “ήταν μία από τις πιο αιματηρές και πιο επιθετικές ενέργειες που έχει διαπράξει ποτέ το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, μια μορφή αστικής βίας που συνιστά ολική έλλειψη σεβασμού της αθωότητας των αμάχων.”
«Προκατασκευασμένη δικαιολογία»
Η δήλωση επισημαίνει, επίσης, τη σκόπιμη καταστροφή από το Ισραήλ των σπιτιών χιλιάδων ανθρώπων και την πρακτική του Ισραήλ να «προειδοποιεί» είτε με τη μορφή μικρότερης ισχύος χτυπήματος σε ένα κτίριο ή μέσω γραπτού μηνύματος ή τηλεφωνικής κλήσης.
Παρά αυτές τις προειδοποιήσεις, «παραμένει παράνομη η εσκεμμένη επίθεση σε κατοικίες αμάχων χωρίς απόδειξη της στρατιωτικής αναγκαιότητας γι’ αυτό καθώς αποτελεί παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας,» υποστηρίζουν οι εμπειρογνώμονες .
«Όχι μόνο αυτές οι «προειδοποιήσεις» είναι εν γένει αναποτελεσματικές, αλλά μπορεί ακόμη και να οδηγήσουν σε περαιτέρω θανάτους,» σημειώνει η δήλωση, “φαίνεται να συνιστούν μία προκατασκευασμένη δικαιολογία από το Ισραήλ για να παρουσιάσει άτομα που παραμένουν στα σπίτια τους ως “ανθρώπινες ασπίδες”.
“Η παράνομη πολιτική του Ισραήλ του απόλυτου αποκλεισμού που έχει επιβάλλει στη Λωρίδα της Γάζας συνεχίστηκε αδυσώπητα, υπό το συνένοχο βλέμμα της διεθνούς κοινότητας των κρατών”, λέει η δήλωση.
Η δήλωση καταγγέλλει επίσης ότι «η ρίψη ρουκετών από τη Λωρίδα της Γάζας, όπως κάθε επίθεση εναντίον αμάχων αδιακρίτως, ανεξάρτητα από την ταυτότητα των δραστών, είναι όχι μόνο παράνομη βάσει του διεθνούς δικαίου αλλά επίσης ηθικά απαράδεκτη.»
Ωστόσο προσθέτει, “τα δύο μέρη της σύγκρουσης, δεν μπορεί να θεωρηθούν ισοδύναμα, και οι ενέργειές τους – για άλλη μια φορά – δεν μπορούν να συγκριθούν”.
Λογοδοσία
Απαιτώντας λογοδοσία, η δήλωση κατηγορεί «διάφορα κράτη μέλη του ΟΗΕ και τον ίδιο τον ΟΗΕ» για την πίεση στον de facto επικεφαλής της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς να μην “προσφύγει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ).”
Η δήλωση καλεί «τους κυβερνητικούς ηγέτες της Παλαιστίνης» – αναφερόμενη προφανώς στον Αμπάς – να επικυρώσουν τη Συνθήκη του ΔΠΔ.
Καλεί επίσης το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να “ασκήσει τις υποχρεώσεις του σε σχέση με την ειρήνη και τη δικαιοσύνη παραπέμποντας την κατάσταση στην Παλαιστίνη στον εισαγγελέα του ΔΠΔ”- μια κίνηση που θα απαιτούσε την υποστήριξη χωρών με δικαίωμα βέτο όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο που έχουν στηρίξει την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα.
Ακολουθεί η πλήρης δήλωση και ο κατάλογος των υπογραφόντων.
Η διεθνής κοινότητα οφείλει να σταματήσει τη συλλογική τιμωρία του Ισραήλ εναντίον του άμαχου πληθυσμού στη Γάζα
Ως ειδικοί του διεθνούς και ποινικού δικαίου, υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, νομικοί και άτομα που πιστεύουμε ακράδαντα στους κανόνες δικαίου και στην αναγκαιότητα σεβασμού τους σε περιόδους ειρήνης και περισσότερο ακόμη σε εμπόλεμες περιόδους αισθανόμαστε την πνευματική και ηθική υποχρέωση να καταγγείλουμε τις σοβαρές παραβιάσεις, τον εμπαιγμό και την έλλειψη σεβασμού των πιο βασικών αρχών των νόμων των ένοπλων συγκρούσεων και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων ολόκληρου του παλαιστινιακού πληθυσμού που διαπράττονται κατά τη διάρκεια της εν εξελίξει Ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας.
Καταδικάζουμε επίσης τη ρίψη ρουκετών από τη Λωρίδα της Γάζας, όπως κάθε επίθεση εναντίον αμάχων αδιακρίτως, ανεξάρτητα από την ταυτότητα των δραστών, που είναι όχι μόνο παράνομη βάσει του διεθνούς δικαίου, αλλά επίσης είναι ηθικά απαράδεκτη. Ωστόσο, όπως σημειώνεται επίσης έμμεσα από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, στο ψήφισμά του της 23ης Ιουλίου 2014, τα δύο μέρη της σύγκρουσης δεν μπορούν να θεωρηθούν ισοδύναμα, και οι ενέργειές τους – για άλλη μία φορά – φαίνεται να μην μπορούν να συγκριθούν.
Είναι εκ νέου ο άμαχος πληθυσμός, τα “προστατευόμενα πρόσωπα” σύμφωνα με το Διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο (ΔΑΔ), που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα. Ο άμαχος πληθυσμός της Γάζας έχει καταστεί θύμα στο όνομα μιας στρεβλής ερμηνείας του δικαιώματος σ την αυτοάμυνα, στο μέσο της κλιμακούμενης βίας που ασκείται μπροστά σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα. Η επιχείρηση η αποκαλούμενη ‘’Προστατευτική Αιχμή’’ ξέσπασε στη διάρκεια μιας συνεχιζόμενης ένοπλης σύγκρουσης στο πλαίσιο της παρατεταμένης επιθετικής κατοχής που ξεκίνησε το 1967. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνεχιζόμενης σύγκρουσης χιλιάδες Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί και τραυματιστεί στη Λωρίδα της Γάζας κατά τη διάρκεια επαναλαμβανόμενων και υποτιθέμενων περιόδων “εκεχειρίας” από το 2005, μετά τη μονομερή κίνηση του Ισραήλ “αποχώρησης από τη Λωρίδα της Γάζας’’. Οι θάνατοι που προξένησαν οι προκλητικές ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα πριν από την τελευταία κλιμάκωση των εχθροπραξιών δεν πρέπει να αγνοηθούν επίσης.
Σύμφωνα με πηγές του ΟΗΕ, τις τελευταίες δύο εβδομάδες σχεδόν 800 Παλαιστίνιοι στη Γάζα έχουν σκοτωθεί και περισσότεροι από 4.000 έχουν τραυματιστεί, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήταν άμαχοι. Αρκετές ανεξάρτητες πηγές επισημαίνουν ότι μόνο το 15% των απωλειών ήταν ένοπλοι μαχητές. Ολόκληρες οικογένειες έχουν δολοφονηθεί. Νοσοκομεία, κλινικές, καθώς και ένα κέντρο αποκατάστασης ατόμων με ειδικές ανάγκες έγιναν στόχος και υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Μόνο μία ημέρα, την Κυριακή 20 Ιουλίου, περισσότεροι από 100 άμαχοι Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν στη Shujaiya, μια κατοικημένη γειτονιά της πόλης της Γάζας. Αυτή ήταν μία από τις πιο αιματηρές και πιο επιθετικές ενέργειες που έχει διαπράξει ποτέ το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, μια μορφή αστικής βίας που συνιστά ολική έλλειψη σεβασμού της αθωότητας των αμάχων. Δυστυχώς, αυτό το γεγονός ακολουθήθηκε μόνο δύο μέρες αργότερα από μία εξίσου καταστροφική επίθεση κατά του Khuzaa, ανατολικά του Khan Younis.
Επιπλέον η επίθεση προκάλεσε ήδη μια εκτεταμένη καταστροφή κτιρίων και υποδομών: σύμφωνα με το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Συντονισμό των Ανθρωπιστικών Υποθέσεων, πάνω από 3.300 σπίτια έγιναν στόχος με αποτέλεσμα να καταστραφούν ή να υποστούν σοβαρές ζημιές. Όπως κατήγγειλε Διερευνητική Αποστολή του ΟΗΕ για τη σύγκρουση στη Γάζα, στον απόηχο της «επιχείρησης Συμπαγές Μολύβι» του Ισραήλ το 2008-2009: “ενώ η ισραηλινή κυβέρνηση επεδίωξε να παρουσιάσει τις ενέργειές της ως ουσιαστική απάντηση στις επιθέσεις με ρουκέτες σύμφωνα με το δικαίωμά της στην αυτοάμυνα, η Αποστολή θεωρεί ότι το σχέδιο κατευθυνόταν, τουλάχιστον εν μέρει, σε ένα διαφορετικό στόχο: το λαό της Γάζας στο σύνολό του”(A/HRC/12/48, παρ. 1680). Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για την τρέχουσα ισραηλινή επίθεση.
Ο άμαχος πληθυσμός στη Γάζα βρίσκεται υπό άμεση επίθεση και πολλοί αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Αυτό που ήταν ήδη μια προσφυγική και ανθρωπιστική κρίση έχει επιδεινωθεί με ένα νέο κύμα μαζικού εκτοπισμού αμάχων: ο αριθμός των εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων έχει φτάσει σχεδόν τους 150.000, πολλοί από τους οποίους έχουν βρει καταφύγιο σε υπερπλήρη σχολεία της UNRWA, τα οποία δυστυχώς δεν αποτελούν ασφαλείς περιοχές όπως αποδεικνύεται από τις επαναλαμβανόμενες επιθέσεις εναντίον του σχολείου της UNRWA στην Beit Hanoun. Όλοι στη Γάζα είναι σε κατάσταση σοβαρής αναστάτωσης και ζουν σε διαρκή φόβο.
Αυτό το αποτέλεσμα είναι σκόπιμο, καθώς το Ισραήλ, που πάλι επικαλείται το δόγμα “Dahiya,” έχει συνειδητά προσφύγει σε δυσανάλογη χρήση βίας για να προκαλέσει πόνο στον άμαχο πληθυσμό, προκειμένου να επιτευχθούν πολιτικοί (για να ασκηθεί πίεση στην κυβέρνηση της Χαμάς) παρά στρατιωτικοί στόχοι.
Με τον τρόπο αυτό το Ισραήλ παραβιάζει επανειλημμένα και κατάφωρα τους κανόνες των ένοπλων συγκρούσεων, που καθορίζουν ότι μπορούν να επιλεγούν για επίθεση μαχητές και στρατιωτικοί στόχοι, δηλαδή «αυτοί οι στόχοι που από τη φύση τους, τη θέση τους, το σκοπό τους ή τη χρήση τους συμβάλλουν αποτελεσματικά στη στρατιωτική δράση και των οποίων η ολική ή μερική καταστροφή, σύλληψη ή εξουδετέρωση, ανάλογα με την περίπτωση, προσφέρουν καθοριστικό στρατιωτικό πλεονέκτημα. “Οι περισσότεροι από τους πρόσφατους σφοδρούς βομβαρδισμούς στη Γάζα στερούνται αποδεκτής στρατιωτικής δικαιολόγησης και, αντ ‘ αυτού, φαίνονται να έχουν σχεδιαστεί για να τρομοκρατήσουν τον άμαχο πληθυσμό. Όπως διευκρινίζει η ΔΕΕΣ (Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού), η σκόπιμη πρόκληση τρόμου είναι κατηγορηματικά παράνομη σύμφωνα με το εθιμικό διεθνές δίκαιο.
Στη συμβουλευτική γνωμοδότησή του στην υπόθεση των πυρηνικών όπλων, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο δήλωσε ότι η αρχή της διάκρισης, η οποία απαιτεί τα αντιμαχόμενα κράτη να κάνουν διάκριση μεταξύ αμάχων και μαχητών, είναι μία από τις “θεμελιώδεις αρχές” του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και μία από τις «απαραβίαστες αρχές του διεθνούς εθιμικού δικαίου.»
Η αρχή της διάκρισης κωδικοποιείται στα άρθρα 48, 51.2 και 52.2 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου Ι του 1977 των Συμβάσεων της Γενεύης του 1949, για τα οποία δεν έχει διατυπωθεί καμία επιφύλαξη. Σύμφωνα με το Πρόσθετο Πρωτόκολλο Ι, ως “επιθέσεις” αναφέρονται «οι πράξεις βίας κατά του αντιπάλου, είτε σε επίθεση είτε σε άμυνα» (άρθρο 49). Υπό το εθιμικό διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της Σύμβασης η απαγόρευση επιθέσεων κατά του άμαχου πληθυσμού ή πολιτικών στόχων είναι απόλυτη. Δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να επικαλεστεί κανείς τη στρατιωτική αναγκαιότητα ως δικαιολογία.
Αντίθετα με τους ισχυρισμούς του Ισραήλ, λάθη που καταλήγουν σε θανάτους αμάχων δεν μπορούν να δικαιολογηθούν: σε περίπτωση αμφιβολίας ως προς τη φύση του στόχου ο νόμος ορίζει σαφώς πως ό,τι φυσιολογικά εξυπηρετεί μη στρατιωτικούς σκοπούς (όπως σχολεία, σπίτια, χώροι λατρείας και ιατρικές υποδομές) τεκμαίρεται πως δεν χρησιμοποιείται για στρατιωτικούς σκοπούς.
Κατά τις τελευταίες εβδομάδες αξιωματούχοι και εκπρόσωποι του ΟΗΕ έχουν επανειλημμένα ασκήσει πίεση στο Ισραήλ να τηρεί αυστηρά την αρχή της προφύλαξης κατά τις επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας, όπου ο κίνδυνος αυξάνεται σε μεγάλο βαθμό από την πολύ υψηλή πυκνότητα του πληθυσμού και να δείξει τη μέγιστη αυτοσυγκράτηση για την αποφυγή απωλειών μεταξύ των αμάχων. Η Human Rights Watch διαπίστωσε ότι αυτοί οι κανονισμοί υπάρχουν για να ελαχιστοποιούνται τα λάθη «όταν όμως επαναλαμβάνονται τέτοια λάθη αυτό εγείρει την ανησυχία του αν λαμβάνονται υπόψη οι κανόνες.»
Επιπλέον ακόμη και όταν επιτίθεται σε καθαρά στρατιωτικούς στόχους το Ισραήλ με συνέπεια παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας: αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές όσον αφορά τα εκατοντάδες σπίτια πολιτών που καταστρέφονται από τον ισραηλινό στρατό κατά τη διάρκεια της τωρινής στρατιωτικής επιχείρησης στη Γάζα. Με τη δεδηλωμένη πρόθεση να στοχεύσουν ένα μόνο μέλος της Χαμάς οι ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν και κατέστρεψαν σπίτια αν και αποτελούσαν κατοικίες δεκάδων αμάχων, συμπεριλαμβανομένων γυναικών, παιδιών, και ολόκληρων οικογενειών.
Είναι εγγενώς παράνομο σύμφωνα με το εθιμικό διεθνές δίκαιο να επιτίθεται κανείς σκοπίμως σε πολιτικούς στόχους, και η παραβίαση ενός τέτοιου βασικού κανόνα δικαίου μπορεί να αποτελέσει έγκλημα πολέμου. Η έκδοση “προειδοποίησης”- όπως αποκαλεί το Ισραήλ την τακτική των μικρής ισχύος πληγμάτων στις στέγες -, ή η αποστολή ενός SMS πέντε λεπτά πριν την επίθεση – δεν το μετριάζουν: εξακολουθεί να είναι παράνομη η εσκεμμένη επίθεση σε ένα σπίτι χωρίς την επίδειξη της στρατιωτικής αναγκαιότητας γι’ αυτό καθώς αποτελεί παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Επιπλέον, όχι μόνο αυτές οι «προειδοποιήσεις» είναι εν γένει αναποτελεσματικές αλλά μπορεί ακόμη και να οδηγήσουν σε περαιτέρω θανάτους, φαίνεται να είναι μία προκατασκευασμένη δικαιολογία από το Ισραήλ για να παρουσιάσει άτομα που παραμένουν στα σπίτια τους ως “ανθρώπινες ασπίδες”.
Οι αδιάκριτες και δυσανάλογες επιθέσεις, η επίθεση εναντίον στόχων που δεν προσφέρουν κανένα αποτελεσματικό στρατιωτικό πλεονέκτημα, και η εκ προθέσεως στόχευση αμάχων και κατοικιών αμάχων είναι σταθερά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μακρόχρονης πολιτικής του Ισραήλ να τιμωρεί στο σύνολό του τον πληθυσμό της Λωρίδας της Γάζας, ο οποίος για περισσότερα από επτά χρόνια έχει σχεδόν φυλακιστεί από το Ισραήλ που επέβαλε αποκλεισμό.
Ένα τέτοιο καθεστώς συνιστά μία μορφή συλλογικής τιμωρίας που παραβιάζει την άνευ όρων απαγόρευσή της όπως ορίζεται στο άρθρο 33 της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης και έχει καταδικαστεί διεθνώς ως παράνομη. Ωστόσο, παρά την αντίθεση σε αυτήν από διεθνείς παράγοντες, η παράνομη πολιτική του Ισραήλ του απόλυτου αποκλεισμού που έχει επιβάλλει στη Λωρίδα της Γάζας συνεχίστηκε αδυσώπητα, υπό το συνένοχο βλέμμα της διεθνούς κοινότητας των κρατών.
Όπως επιβεβαιώθηκε το 2009 από Διερευνητική Αποστολή του ΟΗΕ για τη σύγκρουση στη Γάζα: “η δικαιοσύνη και ο σεβασμός του κράτους δικαίου είναι η απαραίτητη βάση για την ειρήνη. Η παρατεταμένη κατάσταση έχει δημιουργήσει μια δικαιική κρίση στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη που απαιτεί την ανάληψη δράσης”(A/HRC/12/48, παρ. 1958). Πράγματι «η μακροχρόνια ατιμωρησία συνιστά βασικό παράγοντα για τη διαιώνιση της βίας στην περιοχή και της επανάληψης των παραβιάσεων καθώς και για τη διάβρωση της εμπιστοσύνης μεταξύ των Παλαιστινίων και πολλών Ισραηλινών σχετικά με τις προοπτικές για δικαιοσύνη και ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης» (A/HRC/12/48, παρα. 1964).
Ως εκ τούτου,
Χαιρετίζουμε το ψήφισμα που υιοθετήθηκε στις 23 Ιουλίου 2014 από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, με το οποίο ιδρύεται μία ανεξάρτητη, διεθνής εξεταστική Επιτροπή προκειμένου να διερευνήσει όλες τις παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Καλούμε τα Ηνωμένα Έθνη, τον Αραβικό Σύνδεσμο, την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάθε κράτος ξεχωριστά, ιδίως τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, και τη διεθνή κοινότητα στο σύνολό της, με τη συλλογική τους δύναμη να αναλάβουν επειγόντως δράση ώστε να τεθεί τέλος στην κλιμάκωση της βίας κατά του άμαχου πληθυσμού στη Λωρίδα της Γάζας και να ενεργοποιήσουν τις απαιτούμενες διαδικασίες ώστε να αποδοθούν ευθύνες σε όλους όσοι είναι υπεύθυνοι για παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών ηγετών και των στρατιωτικών διοικητών. Ειδικότερα:
Όλοι οι περιφερειακοί και διεθνείς παράγοντες θα πρέπει να υποστηρίξουν την άμεση εφαρμογή μίας ανθεκτικής, περιεκτικής και αμοιβαίας συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, η οποία θα πρέπει να εξασφαλίσει την ταχεία διευκόλυνση και πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας και το άνοιγμα των συνόρων προς και από τη Γάζα.
Όλα τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη των συνθηκών της Γενεύης πρέπει επειγόντως και άνευ όρων να κληθούν να συμμορφωθούν με τις θεμελιώδεις υποχρεώσεις τους, δεσμευτικές ανά πάσα στιγμή, και να ενεργήσουν σύμφωνα με το κοινό Άρθρο 1, να λάβουν κάθε απαραίτητο μέτρο για την καταστολή σοβαρών παραβιάσεων, όπως σαφώς επιβάλλεται από το Άρθρο 146 και το Άρθρο 147 της Τέταρτης Συνθήκης της Γενεύης. Οι κανόνες είναι προς εφαρμογή από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη επίσης.
Επιπλέον καταγγέλλουμε τις επαίσχυντες πολιτικές πιέσεις από διάφορα κράτη μέλη του ΟΗΕ και τον ίδιο τον ΟΗΕ προς τον πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς, με σκοπό να αποθαρρύνουν την προσφυγή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ), και ζητούμε από τους κυβερνητικούς ηγέτες της Παλαιστίνης να επικαλεστούν τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ επικυρώνοντας τη Συνθήκη του και εν τω μεταξύ καταθέτοντας αίτημα σύμφωνα με το άρθρο 12.3 του Καταστατικού της Ρώμης, προκειμένου να ερευνηθούν και να ασκηθούν διώξεις για τα σοβαρά διεθνή εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο παλαιστινιακό έδαφος από όλα τα μέρη της σύγκρουσης.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών οφείλει επιτέλους να ασκήσει τις υποχρεώσεις του σε σχέση με την ειρήνη και τη δικαιοσύνη αναφέροντας την κατάσταση στην Παλαιστίνη στον εισαγγελέα του ΔΠΔ.
Πηγή: Electronic Intifada, όπου μπορείτε να δείτε και τις υπογραφές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου