Το ΝΑΤΟ όπως γνωρίζουμε δημιουργήθηκε για να αποτελέσει το αντίπαλο δέος απέναντι στις στρατιές της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ψυχρός Πόλεμος, όπως είχαμε ξαναγράψει, είχε αρκετά σοβαρές πιθανότητες να μετατραπεί σε θερμό και δη πυρηνικό. Πλήθος μυστικών περιστατικών που αργότερα αποκαλύφθηκαν έριξαν φως σε μια ισορροπία τρόμου που υπήρχε τον καιρό εκείνο.
Με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το ΝΑΤΟ πρακτικά δεν είχε άμεσο λόγο ύπαρξης αφού οι τεθωρακισμένες μεραρχίες κατά μήκος της ανατολικής Ευρώπης πήγαν για παλιοσίδερα και οι πύραυλοι με τα πυρηνικά έφυγαν από τα υπόγεια σιλό τους.
Η στρατιωτική επέμβαση του Βορειοατλαντικού Συμφώνου στη Βοσνία ήταν η μόνη που έλαβε χώρα στη σύγχρονη εποχή και δεν εμπεριείχε τον κίνδυνο παγκόσμιας ανάφλεξης αλλά θεωρήθηκε περισσότερο ως προσπάθεια να αποφευχθεί αποσταθεροποίηση στα Βαλκάνια από τους πληθυσμούς με αλυτρωτικές επιθυμίες.
Κατά περίεργο τρόπο όμως και παρ” όλο που δεν υφίστατο λόγος για κάποια μείζονα πολεμική αναμέτρηση, το ΝΑΤΟ δεν έμεινε αδρανές αλλά προσέγγισε τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και προέβη σε μια άνευ προηγουμένου επιθετική προσάρτησή τους όχι δια των όπλων αλλά δι” ανταλλαγμάτων. Διψασμένα για κεφάλαια και μπίζνες, τα βασανισμένα από το Σοβιετικό απολυταρχισμό φτωχά κράτη θεώρησαν πως μόνο κέρδος είχαν από την προσχώρηση στο ΝΑΤΟ αφού η εδαφική τους ακεραιότητα πλέον θα τελούσε υπό την εγγύησή του.
Αυτό που συνέβη σταδιακά στη συνέχεια μπορεί να περιγραφεί μόνο ως στρατηγική περικύκλωση της Ρωσίας από τα δυτικά. Στον παρακάτω χάρτη φαίνονται οι προσχωρήσεις στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο μέχρι το 2009:
Παρ” όλη τη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλει η Ρωσία του σήμερα για να αναδειχθεί σε σημαντική παγκόσμια δύναμη, θεωρείται βέβαιο πως δεν είναι στις προθέσεις της να ανακαταλάβει τα κράτη του πρώην ανατολικού μπλοκ και πως δεν ασχολείται πλέον με τον Κομμουνισμό, τα σοβιέτ και την εργατική τάξη. Είναι επίσης προφανές πως ούτε οι χώρες που υπάγονταν στην παλαιά Σοβιετική Ένωση έχουν ιδιαίτερη λαχτάρα να ξαναδούν τον Κόκκινο Στρατό στις πλατείες τους.
Βασιζόμενοι σε αυτά τα δεδομένα, οι ιθύνοντες του ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα οι Αμερικάνοι που το κρατούν στη ζωή θεωρούν πως έχουν στριμώξει τη Ρωσία και πως όχι μόνο δεν αρκεί αυτή να μην επανακτήσει το παραμικρό αλλά και πως επιβάλλεται η ιστορική και στρατηγική περιθωριοποίησή της.
Απόρροια όλου αυτού το κομπασμού είναι οι απειλές που εκτοξεύονται κατά της Ρωσίας με αφορμή την Ουκρανική κρίση. Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε τονίσει τα λάθη του Β. Πούτιν στην κατάσταση της Ουκρανίας αλλά πρέπει εξίσου να τονιστεί πως το ΝΑΤΟ δεν έχει καμία τιμή να σώσει στον εμφύλιο που ταλανίζει την πρώην Σοβιετική χώρα. Δεν πέφτει απολύτως κανένας λόγος σε αξιωματούχους του να αναφέρουν επικίνδυνους όρους όπως κλιμάκωση, παραβίαση, εισβολή, κλπ, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά του πολέμου. Η Ουκρανία δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, δεν τη συμφέρει να ανήκει στο ΝΑΤΟ καθώς συνορεύει με τη Ρωσία και θα γίνει ο πρώτος στόχος σε μια ενδεχόμενη σύρραξη και ούτε το ΝΑΤΟ έχει άμεσο συμφέρον να αντιπαρατεθεί στρατιωτικά με μια πυρηνική δύναμη.
Εικάζεται λοιπόν πως η όλη ρητορική του Βορειοατλαντικού Συμφώνου δεν είναι τίποτα άλλο από μια προσπάθεια να σωθούν τα προσχήματα και να τονιστεί στη Ρωσία πως δεν μπορεί να εισβάλλει οπουδήποτε υπάρχουν Ρωσόφωνοι πληθυσμοί. Η αλήθεια είναι πως ούτε τη Ρωσία συμφέρει να στέλνει παραστρατιωτικές ομάδες σε κάθε ρωσόφωνο χωριό του πλανήτη. Για αυτό η Ουκρανική κρίση πρέπει να ερμηνευτεί ως ένα καθαρό μήνυμα από τη Ρωσία προς τη Δύση να βάλει όριο στην προσπάθεια γεωστρατηγικής απομόνωσής της. Ιστορικά, όσοι στο παρελθόν θέλησαν να εξουδετερώσουν τη χώρα όπως ο Ναπολέοντας και ο Χίτλερ, έπαθαν πανωλεθρία. Τα ιστορικά διδάγματα πρέπει πάντοτε να λαμβάνονται υπόψιν.
Το ΝΑΤΟ θα μπορούσε συμπερασματικά να πει κανείς πως έχει μετεξελιχθεί σε μια στρατιωτική υπερδύναμη που εγγυάται πολλαπλάσια εδάφη στην Ευρώπη από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Η μεγάλη αυτή επιτυχία πρέπει να αφεθεί στο χρόνο να ωριμάσει και επιπλέον πρέπει η Ρωσία να λαμβάνεται υπόψη σε κάθε ευρωπαϊκή κρίση, ιδιαίτερα όταν αυτή αφορά περιοχές που κατοικούν ρωσόφωνοι.
Το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο έχει ουσιαστικά βγει ο νικητής ενός αναίμακτου πολέμου. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει. Για αυτό ας αναπαυθεί για κάμποσο καιρό στις δάφνες του και ας μην προκαλεί την τύχη του σε καβγάδες τιμής που δεν έχει κανένα λόγο να εμπλέκεται.
http://exelixeis.gr/kosmos/analiseis/mi-xameni-timi-tou-nato#.U_oGZkb7d0s.facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου