Από παντού έσκαγαν πραστρατιωτικές δυνάμεις
Περικύκλωναν το μπαρ 70 ευρώ και έπαιρναν θέσεις μάχης με το δάχτυλο την σκανδάλη.
Ο Οδυσσέας απομακρύνθηκε από το παράθυρο όπου παρακολουθούσε και πλησίασε το μπαρ. Έβαλε σε ένα ποτήρι λίγο ποτό και το κατέβασε μονορούφι
-Γιατί; Φώναξε, γιατί όλα μου πάνε στραβά; Είπε και πέταξε το μπουκάλι στον τοίχο με αποτέλεσμα να σπάσει
Ο Λευτέρης πήγε να πει κάτι αλλά ο Οδυσσέας τον έδειξε με το χέρι του
-Μην πεις τίποτα. Εσύ τα φταις. Αν δεν σ’ ακολουθούσα με το μεγαλοφυές σχέδιο σου να κλέψουμε το ψιλικατζίδικο τώρα δεν θα μουν εδώ να αντιμετωπίζω όλους τους στρατούς της πρώην Γιουγκοσλαβίας
-Ποιο ψιλικατζίδικο; Ρώτησε καχύποπτα ο Φώτης
-Εσείς κλέψατε το μαγαζί κάτω από το σπίτι μας; Ρώτησε η Λίνα
-Ναι εμείς. Και για 70 ευρω μας την είχαν στημένη οι μπάτσοι
-Ο πρύτανης, μονολόγησε ο Λεωνίδας
Ο Οδυσσέας σούφρωσε τα μάτια του
-Τι είπες παππού;
-Ο πρύτανης. Από την αρχή δεν με πίστεψε αλλά να με θέλει και νεκρό; Μονολόγησε ο Λεωνίδας
-Συγνώμη, παρενέβη στις σκέψεις του καθηγητή αρχαιολογίας ο Οδυσσέας, εμένα και τον Λευτέρη μας κυνηγούσαν πολεμικά ελικόπτερα και ΕΚΑΜ ως τον νομό Κιλκίς και από κει και ύστερα και ο ελληνικός στρατός
Ο Λεωνίδας κοίταξε τον Οδυσσέα
-Φίλε μου πρόκειται για παρεξήγηση. Ο πρύτανης ήθελε εμένα νεκρό για να μην προχωρήσει η έρευνα μου. Μελετάω εδώ και καιρό κάποια αρχαία, βυζαντινα και της οθωμανικής περιόδου κείμενα
-Και σε ήθελε νεκρό επειδή διάβαζες πολύ;, ρώτησε αφελέστατα ο Σελίμ
Ο Λεωνίδας τον κοίταξε φευγαλέα και κούνησε το κεφάλι του
-Να μην τα πολυλογώ ανέπτυξα μια θεωρία. Αυτό που οι λαοί της περιοχής θεωρούσαν ως βρυκόλακες ήταν οι πλούσιοι αρχοντες της περιοχής. Σκεφτείτε πως ποτέ δεν θεωρήσαν βρυκόλακα μια γυναίκα, δεδομένου πως η θέση της γυναίκας δεν είχε εκείνη την εποχή κάποια ιδιάιτερη αξία στην κοινωνία των βαλκανίων
-Λες και έχει τώρα, πρόσεθεσε μια ημίγυμνη αλβανίδα χορεύτρια
-Οι λαοί, συνέχισε ο Λεωνίδας. Θεωρούσαν τους πολύ πλούσιους και τους κληρικούς με μεγάλα αξιώματα ως βρυκόλακες
-Αυτό που λέει ο λαός, πως πίνουν το αίμα του λαού, παρενέβη ο Λευτέρης
-Κάπως έτσι, είπε ο Λεωνίδας, αυτή φράση δεν στερείται λογικής, απλά εκείνη την εποχή αν δείτε και στα δημοτικά τραγούδια ή νωρίτερα στην αρχαία μυθολογία ο λαός αφηγούταν αληθινά γεγονότα μέσω του μύθου ή της αλληγορίας ή της ποίησης
-Και η έρευνα σας, πετάχτηκε ο Βάσκο, τι συμπτώματα θα έφερνε ώστε να σας θέλουν νεκρό;
-Θα ήταν απλά ένα λιθαράκι στις θεωρίες που θέλουν κάθε μορφή εξουσίας ως μια αντιανθρώπινη κατάσταση καταπίεσης
-Μα έχουν τόσους μηχανισμούς προπαγάνδας για να θάψουν την έρευνα σας, παρενέβη ο Χάτζι, ή να σας βγάλουν τρελό , γιατί να φτάσουν ως τον φόνο;
-Δεν ξέρω
Ο Οδυσσέας τον πλησιάσε και τον ρώτησε
-Δηλαδή θες να πεις πως εγώ και ο Λευτέρης μπλέξαμε εξαιτίας σου; Από λάθος;
Ο Λεωνίδας χαμογέλασε
-Τι σας έκανε να πιστεύεται πως το ψιλικατζίδικο θα είχε παραπάνω από 70 ευρώ;
Ο Οδυσσέας κοίταξε τον Λευτέρη
-Ο Σπίνος στην καφετέρια , είπε ο Λευτέρης, είπε στην παρέα του και τον άκουσα τυχαία πως εκεί μέσα γίνεται ξέπλυμα χρήματος από όπλα και πρέζα
-Ο Σπίνος δουλεύει για την αστυνομία, πετάχτηκε ο γιος του Λεωνίδα ο Φώτης και όλοι γύρισαν και τον κοίταξαν πριν σηκώσει αμήχανα τους ώμους του, στην γειτονιά το ξέρουν ακόμα και οι κότες πως είναι ρουφιάνος και χαφιές
Ο Οδυσσέας ξεφύσηξε. Πλησιάσε τον Λευτέρη
-Την επόμενη φορά, αν γλιτώσουμε από εδώ, θα κάνω δουλειά με τον πάνκη
Η Χάνα παρενέβη
-Αρκετά. Πρέπει να δούμε πως θα ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση.
Ο Βάσκο σηκώθηκε από την θέση του
-Οι παραστρατιωτικοί κυκλώσαν το μπαρ από παντού. Σε λίγο θα αρχίσουν να μας χτυπάνε με ότι έχουν. Εμεις δεν μπορούμε να βγουμε έξω και αυτοί δεν μπορούν να μπουν μέσα εκτός αν διαλύσουν το κτίσμα. Το κτίσμα το φτιάξαν άνθρωποι του Γιόχαν με τέτοιο τρόπο ώστε να αντέχει ως ένα βαθμό σε βαριά πυρά. Αυτό μας δίνει καμια ώρα για να βρούμε έναν τρόπο διαφυγής
Εσύ κύριε καθηγητά στις μελέτες σου βρήκες αυτό το κτίριο;
Ο Λεωνίδας χαμογέλασε
-Υπάρχει διέξοδος , φτάνει να την βρούμε
Εκείνη την ώρα άρχισαν να πέφτουν πυρβολισμοί προς το κτίριο. Σπάσανε τζάμια αναγκάζοντας την παρέα των βαλκανίων την Χάνα και τις χορεύτριες να πέσουν κάτω
Η Ντίβνα πλησιάσε σκυφτή τον Οδυσσέα
Την κοίταξε , αυτή του χαμογέλασε
-Μάλλον άκυρος ο καφές που θα πίναμε ε; του ρώτησε
Ο Οδυσσέας κοίταξε από ένα παράθυρο τον σκοτεινό ουρανό
-Αν ήμαστε ζωντανοί το πρωί σου είπα, θέλει ακόμα 3 ώρες ως το ξημέρωμα
-Το μετάνιωσες;
-Ποιο;
-Εκείνη την ληστεία. Την μετάνιωσες;
-Αν δε γνώριζα εσένα θα την μετάνιωνα.
Η Ντίβνα χαμογέλασε
Ο Οδυσσέας έφερε το χέρι του στο σαγόνι της
-Θα σας βγάλω από εδώ. Να το θυμάσαι. Οι Σαλονικείς όταν πρόκειται για καφέ φέρνουμε τον κόσμο ανάποδα
Τώρα δυο οβίδες χτυπούσαν το μπαρ ταρακουνώντας τα πάντα
Ο Βάσκο κοίταξε τον καθηγητη
-Κύριε καθηγητά καλύτερα να βιαστούμε να βρούμε την έξοδο, του είπε
-Νομίζω αυτά τα κτίρια είχαν υπόγειες σήραγγες που οδηγούσαν σε εξόδους κινδύνου από εισβολείς
Ο Βάσκο κοίταξε τον Καρλές και τον Λουίς
-Αδέλφια; Ψάξτε για υπόγεια σήραγγα
Ο Σελίμ τους κοίταξε και είπε
-Δεν χρειάζεται. Εγώ τους πέρασα τα υδραυλικά, αυτός εκεί, είπε και έδειξε τον νεκρό αφεντικό του μπαρ, όλο γκρίνιαζε πως οι σωλήνες στα υπόγεια είναι παλιές και ξεκολώθηκα να περάσω νέες, και δεν θα πληρωθώ, κατέληξε με νόημα κοιτώντας τον Οδυσσέα, βλέπεις και άλλοι χάσαμε τα λεφτά μας σήμερα
-Αυτό ξαναπέστο, είπε ο Μίκλος
H ομάδα ξεκίνησε προς το υπόγειο. Ο καθηγητής με ένα κερί προχωρούσε μπροστά με τον Σελίμ φτάνοντας τελικά προς μια βαριά πέτρινη πόρτα
-Είναι αδύνατον να μετακινηθεί αυτό το πράμα, είπε με δέος ο Λεωνίδας.
Ο Βάσκο με τον Καρλές και τον Λουίς τους κάνανε λίγο πέρα. Πλησιάσαν την πόρτα. Κοιτάχτηξκαν και χαμογέλασαν
-Το χουμε ξανακάνει αυτό ε; ρώτησε ο Λουίς τραβώντας το σπαθί του
-Λίγο έξω από την Βυζαντινή Θεσσαλονίκη, απάντησε ο Καρλές
Τοποθέτησαν στις σχισμές της πέτρινης πόρτας τα σπαθιά οι δυο τους με τρόπο. Μετά κοίταξαν τον Βάσκο που πήρε φόρα. Έτρεξε και πήδηξε στον αέρα πέφτοντας με το ένα πόδι του στο πάνω σπαθί παρασέρνοντας με βία να χτυπήσει το δέυτερο. Η πόρτα τραντάχτηκε και άνοιξε ελαφρώς, αρκετά όμως για να πετράσει ένα άτομο την φορά
-Απίστευτο, ψέλλισε ο Φώτης
Ο Βάσκο τους κοίταξε και χαμογέλασε
Η ομάδα και οι χορεύτρεις του μαγαζιού άρχισαν να χειροκροτούν. Ο Βάσκο τους έκανε μια θεατρινίστικη υπόκλιση.
Η πόρτα όμως άρχισε να τρίζει.
Από το πέτρινο τοίχωμα του υπογείου άρχισαν να πέφτουν χώματα και κομάτια πέτρας.
-Γαμώτο θα καταρρεύσει, φώναξε ο Οδυσσέας
-Να περάσουμε γρήγορα, απάντησε ο Λευτέρης
-Δεν θα προλάβουμε όλοι, είπε ο Καρλές, κάντε όλοι πίσω.
Ο Λουίς έπιασε τον Μίκλος
-Είσαι Ούγγρος;
-Μαγιάρος
-Καβαλάς άλογο;
Ο Μίκλος κούνησε το κεφάλι πριν πει
-Ήμουν πρωταθλητής κάποτε.
Ο Λουίς φώναξε
-Όλοι πίσω Βάσκο, Καρλές, εγώ και ο Ούγγρος θα περάσουμε. Θα δημιουργήσουμε αντιπερισπασμό χτυπώντας τους παραστρατιωτικούς από πίσω και θα σας απεγκλωβίσουμε
-Και γιατί εσείς; Ρώτησε ο Οδυσσέας
-Δεν προλαβαίνω να σου εξηγήσω το σχέδιο, φώναξε ο Λουίς, πίστεψε με όμως είναι το μόνο που έχουμε
Ο Βάσκο ήδη είχε περάσει. Ακολουθούσε ο Καρλές, μετά ο Μίκλος και τέλος πριν καταρρεύσει εντελώς το κομμάτι εκείνο του υπογείου πέρασε ο Λουίς
Οι 4 τους βγήκαν σκυφτοί στο ύπαιθρο. Με μελετημένες και αργές κινήσεις πέρασαν ανάμεσα από τον κλοιό των παραστρατιωτικών.
Μόλις ήταν ασφαλείς ξαπόστασαν λίγο σε ένα λοφάκι
-Παιδιά εδώ κάπου σας αφήνω, είπε ο Μίκλος γελώντας
Ο Λουίς έβγαλε το σπαθί του και τον σημάδεψε
-Δεν σε έβγαλα από την τρύπα για να εξαφανιστείς αλλά για να βοηθήσεις να βγάλουμε και τους υπόλοιπους
-Κοίτα φίλε, είπε ο Μίκλος, εσείς έχετε στρατιωτική εκπαίδευση , έχετε ξαναπολεμήσει, εγώ ένας απλός μάγειρας είμαι που βρέθηκε στο λάθος σημείο την λάθος ώρα. Γιατί να σκοτωθώ; Νομίζω και μόνοι σας χωρίς εμένα να σας καθυστερώ θα τα καταφέρετε μια χαρά, δεν σας φοβάμαι εσάς
Ο Βάσκο πλησιάσε και με το χέρι του ανάγκασε τον Λουίς να κατεβάσει το σπαθί του
-Μάλλον δεν κατάλαβες με ποιους τα βάλαμε αυτή την νυχτιά ε; Αυτοί εκεί μέσα ήταν οι ανίκητοι εξουσιαστές, οι άρχοντες των βαλκανίων. Οι άνθρωποι που δεν χάσαν ποτέ καμιά μάχη και σήμερα χάσανε τον πόλεμο. Μας πήρε κάτι αιώνες, εμείς οι φτωχοί να καταφέρουμε να τους νικήσουμε. Νομίζεις όμως πως οι φίλοι τους ανά τον κόσμο θα μας αφήσουν έτσι;
Νομίζεις θα αφήσουν τον Μίκλος τον χαρτοκλέφτη να επιστρέψει στην δουλειά του στην Βουδαπέστη;
Γι αυτούς όποιος ξέρει πρέπει να πεθάνει
-Και που μας ξέρουν;
-Αν δεν με πιστεύεις φύγε
Ο Μίκλος ξεκίνησε να φεύγει έκανε μερικά βήματα και γύρισε και τον κοίταξε
-Δεν θα βρούμε ηρεμία ποτέ; Τον ρώτησε
-Θα βρούμε. Για την ώρα όμως πρέπει όλοι όσοι ήμασταν εκεί μέσα να μείνουμε ζωντανοί
Ο Μίκλος έκατσε σε μια πέτρα. Έσκυψε. Έφερε τα χέρια του στα μάτια. Όταν σήκωσε το κεφάλι του έκλαιγε
Ο Βάσκο τον πλησίασε και τον αγκάλιασε
-Φίλε μου, είσαι ο μόνος που μπορεί να μας βοηθήσει να σώσουμε τα παιδιά εκεί μέσα
Ο Μίκλος σηκώθηκε
-Θέλουμε 5 άλογα
-4 ήμαστε
-Οι μαγιάροι καβαλάνε όρθιοι πανω σε δυο άλογα και με τόξο στο χέρι
Ο Κάρλες και ο Λουίς κοιτάχτηκαν και χαμογέλασαν
Ο Βάσκο κοίταξε μια τους συτνρόφους από την ΛΑ ΚΟΜΠΑΝΙΑ και μια τον Μίκλος και χαμογέλασε
Ο Μίκλος χαμογέλασε και αυτός πικρόχολα πριν πει
-Πάμε να γαμήσουμε τα καθάρματα που μας γαμανε μια ζωή
Ο Βάσκο ανταπάντησε
-Πάμε να διορθώσουμε τα πράματα
Tέλος 9ου κεφαλαίου
για να διαβάσεται τα προηγούμενα καθώς και το τελευταίο κεφάλαιο(όταν δημοσιευτεί)κάντε κλικ
μην χάσεται το 10ο και τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας
https://omniatv.com/blog/4699-latino-balkanos-%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF-10-%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου