Από τη Μαρία Λίλα
Οι πρώτες αποκαλύψεις για τον ύποπτο ρόλο που φέρεται να διαδραμάτισε η Σαουδική Αραβία, έρχονται στο φως μετά τη μήνυση που κατέθεσαν οι συγγενείς θυμάτων της αεροπειρατείας, που εκδηλώθηκε στην πτήση 77 των αμερικανικών αερογραμμών, εκείνη την ημέρα.
Σε άρθρο του στην ιστοσελίδα του περιοδικού «NewYorker» την περασμένη εβδομάδα, ο Λόρενς Ράιτ περιγράφει πως η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους του Νεώτερου διέγραψε 28 σελίδες της έκθεσης του 2002 για την από κοινού έρευνα του Κογκρέσου (Joint Congressional Inquiry) σχετικά με τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001.
Οι 28 σελίδες που έσβησε ο Μπους
Σύμφωνα με τον Λόρενς Ράιτ οι 28 σελίδες που διαγράφτηκαν με εντολή του Λευκού Οίκου έδιναν λεπτομερή στοιχεία για τις σχέσεις και τις διασυνδέσεις της Σαουδικής Αραβίας με την Αλ Κάιντα και τον τρόπο με τον οποίο η βασιλική οικογένεια της χώρας χρηματοδοτούσε τις επιχειρήσεις της οργάνωσης του Οσάμα Μπιν Λάντεν στις Ηνωμένες Πολιτείες, υποδεικνύοντας δύο πρόσωπα που λειτουργούσαν ως μεσάζοντες χρησιμοποιώντας για αυτό τον σκοπό, αρκετές φορές, σαν «βιτρίνα» παροχές σε φιλανθρωπικά ιδρύματα ή σε άλλες… αγαθοεργίες.
Για την αφαίρεση των 28 επίμαχων σελίδων ο Μπους δήλωσε ότι η δημοσίευση αυτών των στοιχείων θα έβλαπτε τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών και τις επιχειρήσεις τους, εντός και εκτός των ΗΠΑ ενώ οι Σαουδάραβες αρνούνται τα πάντα.
Στην πραγματικότητα κανένας δεν θα μιλούσε σήμερα για τις «σκισμένες» σελίδες της έκθεσης του Κογκρέσου αν δεν είχαν καταθέσει μήνυση κατά των Σαουδαράβων οι συγγενείς των θυμάτων της τρομοκρατικής επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου.
«Δεν υπάρχει τίποτα σε αυτό για την εθνική ασφάλεια» δήλωσε για το θέμα των 28 σελίδων ο Γουόλτερ Τζόουνς, μέλος του Κογκρέσου και του Ρεπουμπλικανικού κόμματος από τη Βόρεια Καρολίνα, που είχε διαβάσει ολόκληρη την έκθεση πριν αποφασιστεί η αφαίρεσή τους.
Αντιθέτως, ο βουλευτής των Δημοκρατικών από τη Μασαχουσέτη Στίβεν Λιντς, που διάβασε, επίσης, τις σελίδες που λείπουν υποστηρίζει ότι «δείχνουν τη σχέση της κυβέρνησης Μπους με τους Σαουδάραβες και αποδεικνύουν ξεκάθαρα τη συνενοχή των Σαουδαράβων στην επίθεση της Αλ Κάιντα κατά των ΗΠΑ» το 2001.
Ένας άλλος Αμερικανός βουλευτής που έχει διαβάσει το έγγραφο ανέφερε ότι η απόδειξη της υποστήριξης της Σαουδικής κυβέρνησης στις αεροπειρατείες, που προηγήθηκαν της επίθεσης είναι «πολύ ανησυχητική» και ότι «το πραγματικό ερώτημα είναι, πλέον, αν είχε εγκριθεί σε επίπεδο βασιλικής οικογένειας ή κάτω από αυτό».
Σε μία επίδειξη σπάνιου πολιτικού ήθους, πάντως, τόσο ο Ρεπουμπλικανός Τζόουνς όσο και ο Δημοκρατικός βουλευτής Λιντς ζητούν, τώρα, με κοινό ψήφισμα, από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και την κυβέρνησή του, να αποχαρακτηριστούν οι σελίδες, που είχαν ταξινομηθεί ως απόρρητες από τον Μπους και να δοθούν στη δημοσιότητα.
Όμως τα κρίσιμα ερωτήματα που προκύπτουν από την αποκάλυψη του Ράιτ για τις 28 κρυμμένες σελίδες είναι τα εξής: Πόσα στοιχεία και ενδείξεις είχε και γνώριζε η κυβέρνηση Μπους για τη συνωμοσία κατά των ΗΠΑ, πριν από την επίθεση;
Μήπως ο λόγος απόκρυψής τους εκ των υστέρων σχετίζεται με το γεγονός ότι ενώ γνώριζε δεν έκανε τίποτε για να σταματήσει τα τρομοκρατικά χτυπήματα;
Δύο από τους αεροπειρατές της πτήσης 77 ήταν Σαουδάραβες που είχαν πολεμήσει για την Αλ Κάιντα στη Βοσνία και την Τσετσενία και είχαν συναντηθεί με άλλα μέλη της οργάνωσης το 2000 στην Κουάλα Λουμπούρ με τη CIA να έχει ζητήσει από τη μυστική υπηρεσία πληροφοριών της Μαλαισίας να παρακολουθήσει τη σύσκεψή τους.
Και οι δύο Σαουδάραβες επιβιβάστηκαν, στη συνέχεια, στο ίδιο αεροπλάνο στις 8 Ιανουαρίου του 2000 με προορισμό την Μπανγκόκ για να ταξιδέψουν μετά από εκεί στο Λος Άντζελες.
Σε αυτό το διάστημα και μέχρι το 2001, σύμφωνα με την έκθεση του Κογκρέσου, η CIAκαι η NSA (Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας) διέθεταν επαρκείς πληροφορίες για να τους κατατάξουν στην κατηγορία των υπόπτων για τρομοκρατική ενέργεια αλλά και για να τους συνδέσουν με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν και την επίθεση κατά του USS Cole.
Με πρωτοβουλία δύο αναλυτών των μυστικών υπηρεσιών ειδοποιήθηκε τελικώς το FBIτον Ιούλιο του 2001, όμως ο «συναγερμός» σήμανε μόνο στη Νέα Υόρκη καθώς τα στελέχη του δεν θεώρησαν απαραίτητο να ενημερώσουν τα κατά τόπους γραφεία στο Λος Άντζελες και το Σαν Ντιέγκο, ούτε την υπηρεσία ασφάλειας των πτήσεων (FAA), ούτε τις τελωνειακές αρχές ή την ασφάλεια των αεροδρομίων της χώρας, ώστε να απαγορευτεί η επιβίβαση των δύο αυτών ανδρών σε άλλες πτήσεις.
Ανενόχλητοι, οι Αλ-Μιντχάρ και Αλ-Χαμζί εκπαιδεύτηκαν ως πιλότοι στο Σαν Ντιέγκο κάτω από τη μύτη της CIA και του FBI.
Είχαν, ήδη, προλάβει μάλιστα να νοικιάσουν σπίτι, να εκδώσουν κάρτες κοινωνικής ασφάλισης, πιστωτικές κάρτες και να αγοράσουν αυτοκίνητο. Το FBI έμαθε τυχαία για αυτούς, μέσω παρακολούθησης τρίτου προσώπου που συναντήθηκε μαζί τους και μετά διαπίστωσε ότι είχαν επαφές και με τον αρχηγό της κοινότητας των Σαουδαράβων της πόλης, ο οποίος θεωρήθηκε και μεσάζοντας στη χρηματοδότηση της αποστολής τους.
Η έκθεση του Κογκρέσου κατέληγε στο συμπέρασμα ότι αν είχε ειδοποιηθεί το FBIστο Σαν Ντιέγκο θα αποκαλυπτόταν, εγκαίρως, η συνωμοσία και πιθανόν να ματαιωνόταν, όμως οι προσπάθειες των βουλευτών που μετείχαν στην έρευνα για την 11η Σεπτεμβρίου να ερωτηθούν οι πληροφοριοδότες συνάντησαν… τοίχο.
Το FBI αρνήθηκε να δώσει στοιχεία και όταν κλητεύθηκε από το Κογκρέσο έγινε συμφωνία με τη διαμεσολάβηση του διευθυντή της CIA, Τζορτζ Τένετ και του υπουργού Δικαιοσύνης Τζον Άσκροφτ να υποβληθούν γραπτώς ερωτήματα και στη συνέχεια να απαντηθούν.
Η καθυστέρηση ήταν υπερβολική εκ μέρους του FBI με αποτέλεσμα ο βασικός πληροφοριοδότης να φθάσει στο σημείο να προσλάβει ένα δικηγόρο, συνταξιούχο του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης και να απαιτεί μέσω αυτού, πλήρη ασυλία προκειμένου να καταθέσει.
«Το FBI δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να αποκαλυφθεί στον αμερικανικό λαό, η σχέση του πληροφοριοδότη του με τους δύο Σαουδάραβες αεροπειρατές και πολύ περισσότερο λεπτομέρειες για τις διαδοχικές συναντήσεις και επαφές του», υποστηρίζει ο πρώην γερουσιαστής της Φλόριδας Μπομπ Γκράχαμ και συγγραφέας του βιβλίου: «Intelligence Μatters».
«Αν δεν υπήρχε τίποτε μεμπτό τόσο από το FBI όσο και από τον πληροφοριοδότη του τότε γιατί να αρνούνται να συνεργαστούν και γιατί ζητούν ασυλία;» αναρωτιέται ο Γκράχαμ για να απαντήσει ο ίδιος στη συνέχεια και μέσω του βιβλίου του ότι ήταν φανερό ότι ο Λευκός Οίκος είχε ζητήσει την απόκρυψη στοιχείων και διεύθυνε την όλη επιχείρηση «κουκουλώματος» βάζοντας μπροστά το FBI να απορρίπτει κάθε αίτημα δημόσιας κατάθεσης ή ακρόασης, από κοινού ή εναλλάξ με το θεσμικό του προϊστάμενο το υπουργείο Δικαιοσύνης.
Με αυτόν τον τρόπο, 13 χρόνια μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, μένουν μόνον οι συγγενείς των θυμάτων των τρομοκρατικών επιθέσεων να ζητούν διαλεύκανση, καταλογισμό ευθυνών και απόδοση δικαιοσύνης, μέσω της μήνυσης που κατέθεσαν κατά της Σαουδικής Αραβίας.
http://insideoutborders.com/2014/09/16/outsideusa-the-role-of-saoudi-arabia-in-911/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου