Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΟΥΔΑΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΤΑΙ Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΩΞΙΜΟ ΤΟΥΣ

Κάποτε στη δύση (και τη δίνη) της μέσης Ανατολής λοιπόν πριν μισό περίπου αιώνα και στο χαραυγές του ψυχρού πολέμου εγκαθίστανται Αμερικάνικες βάσεις και κυρίως στην Κρήτη. Αποτελούν τα εξελιγμένα κάστρα των αναμορφωμένων αποικιοκρατών, που συνάμα λειτουργούν σαν το απαραίτητο έρμα (τούτη την περίοδο δυστυχώς την βαραίνει απελπιστικά) της νεόκοπης αστικής τάξης της πατρίδας μας, τα οποία εγγυούνταν την πρόσφατη επικράτηση της απέναντι στον εσωτερικό εχθρό. Για τη διασφάλιση της ασφάλειας και προόδου της χώρας μας λέγαν τότε. 

Όμως έτσι επισφραγίζεται η μοίρα του τόπου μας σαν προτεκτοράτο και ακολουθούν η αμερικανόπνευστη δικτατορία, η διχοτόμηση της Κύπρου, τα Ίμια και στις μέρες μας τα μνημόνια που ρημάζουν ανελέητα τον παραγωγικό δίκτυο και εξαθλιώνουν απίστευτα τον λαό μας. Πριν τρεισήμισι σχεδόν δεκαετίες το λαοπλάνο ΠΑΣΟΚ έτοιμο να στείλει στο πυρ το εξώτερο την επάρατη δεξιά (αυτήν που με συγκινητική συναδέλφωση κυβερνούν σήμερα) απειλεί πως μόλις αναλάβει τα κυβερνητικά ηνία θα εξοστρακίσει τους εοκικονατοϊκούς δαίμονες και θα κλείσει τις βάσεις του θανάτου. Μεσολαβούν έκτοτε συνταρακτικά γεγονότα. Με προεξάρχον την κατάρρευση της σοσιαλιμπεριαλιστικής αυτοκρατορίας και τις ανόητες θριαμβολογίες περί ειρήνης, αφοπλισμού, ευημερίας και παγκοσμιοποίησης. 

Αλλά αυτοδιαψεύδονται οικτρά. Λαοί (πάντοτε) αθώοι, ήσυχοι (όση τέλος πάντων ηρεμία εξασφαλίζει ο καπιταλισμός) και ανύποπτοι γνωρίζουν θηριώδεις επεμβάσεις των ως επί το πλείστον αμερικάνων ιμπεριαλιστών με αστεία προσχήματα και με ορμητήριο τη βάση της Σούδας. Γιουγκοσλάβοι, Ιρακινοί, Παλαιστίνιοι, Αφγανοί, Λίβυοι, Σύριοι, Ουκρανοί κληρώθηκαν ετούτοι τουλάχιστον προσώρας. Και την επέλαση των Αμερικάνων ακολουθεί το χάος. Ποτάμια αίματος και δακρύων και βουνά από ερείπια. Εδώ οι Έλληνες (αμέριμνοι και ανυποψίαστοι μέχρι πρότινος και εμείς και οπωσδήποτε άδικα) βιώνουμε ένα αβρότερο χάϊδεμα της δράσης τους. Μονάχα οικονομικοπολιτικό. Διορίζουν από τις Κάννες πρωθυπουργούς (αυτούς με την ανάπηρη δικαιοδοσία που γονυπετώς εκλιπαρούν σαν ασπόνδυλα μαλάκια τους σύγχρονους έπαρχους για έγκριση μιας ασήμαντης φορολογικής ελάφρυνσης προς χάρη της δικής τους επιβίωσης). Θα ορίσουν συνάμα εκλογές όταν οι ίδιοι το προκρίνουν για να «νομιμοποιήσουμε» δια της ψήφου μας εκείνους που 

θα συνεχίσουν απαρέγκλιτα να υλοποιούν τις βάρβαρες επιλογές τους και να επιβάλουν την προώθηση πρόσθετων και αβάστακτων πλέον αντιλαϊκών μέτρων. Τέτοιων ακριβώς που θα γιγαντώσουν την φτώχεια, την ανεργία, τη ταξική έξωση από τον χώρο της παιδείας μαθητών και φοιτητών, τον αφανισμό του δικαιώματος ακόμη και της πιο στοιχειώδους περίθαλψης και την σύνθλιψη των ελευθερίων του λαού. Στον βαθμό που κάθε απεργία εκ προοιμίου θα ορίζεται παράνομη και θα ποινικοποιείται κάθε αμφισβήτηση του πολιτεύματος της στυγνής εκμετάλλευσης και υποδούλωσης της χώρας μας. Ακόμη και αυτό το κείμενο θα θεωρείται κολάσιμο και αξιόποινο, μιας και θα προσκρούει στη σχεδιαζόμενη αναβίωση του φασιστικής έμπνευσης βενιζελικού ιδιώνυμου. 

Προς τι όμως ενέσκηψε αυτός ο πολεμικός σπαραγμός; Που οφείλεται ο παροξυσμός της επιθετικότητας ιδίως του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού που στοχοποιεί και εφορμά αλυσιδωτά και ασταμάτητα ενάντια σε μια σειρά κράτη; Γιατί αποφασίζει επεμβάσεις με δαπάνες συντριπτικά υπέρτερες της αξίας της λείας που προσπορίζεται (π. χ. πετρέλαια του Ιράκ); Τι σηματοδοτεί για τον πλανήτη η συχνή συμπεριφορά των ηγέτιδων δυνάμεων της υφηλίου να υπερσκελίζουν τις καθεαυτό οικονομικές επιδιώξεις με το γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό όφελος; Κυριαρχεί η αφροσύνη στο εύρωστο και επεκτατικό γερμανικό κεφάλαιο και έχει αναστατώσει διάφορες ευρωπαϊκές οικονομίες (έως και τη γαλλική) και γονατίσει τη δική μας ευνουχίζοντας την καταναλωτική τους δυνατότητα σε βάρος και των δικών του βιομηχανικών προϊόντων, που εξάλλου ανήκουν στη σφαίρα επιρροής του; Είναι τυχαία η ανάδυση στην επιφάνεια διάφορων εθνοτικών και αυτονομιστικών ζητημάτων για κράτη που ανήκουν όχι στο φάσμα των τραγικά κηδεμονευόμενων (παρόλο που τα μεγαθήρια αδυνατούν στο να ελέγξουν ολοκληρωτικά ακόμη και τέτοια μικρά), μα στην πρωτοπορία των ισχυρών της γης; Πως εξηγείται η αυθάδης τακτική περιφερειακών δυνάμεων (χαρακτηριστική η περίπτωση της γειτονικής Τουρκίας) να μην ευθυγραμμίζονται με τις προσταγές του μεγάλου αφέντη και να προκαλούν τον θυμό και τη δυσαρέσκεια του; Πέρα από τη μόνη βεβαιότητα που χαρακτηρίζει την επιφάνεια της εποχή μας, δηλαδή τις σφαγές των λαών, επίθεση στο βιοτικό τους επίπεδο, τη ρευστότητα, την αστάθεια και τις εντάσεις, τι άλλο πράγματι συμβαίνει;

ΜΟΝΟΦΡΑΣΤΙΚΑ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ, ΔΟΜΙΚΗΣ KAI ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΧΗΜΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΑΓΚΙΣΤΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΥΦΕΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΨΕΙ ΜΙΑ ΜΑΚΡΑΣ ΠΝΟΗΣ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΗ (υπάρχει τέτοιο γνώρισμα στους άναρχους νόμους του ;) ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ. Οπότε αφού το τραίνο της παντί τρόπω ουτοπικής επανεκκίνησης και πορείας σε σταθερή τροχιά της ασθμαίνουσας παγκόσμιας οικονομίας έχει χαθεί οριστικά, τι άλλο μαγικό και δοκιμασμένο μέσο μένει στα χέρια των τυράννων της ανθρωπότητας για τη υπέρβαση της κρίσης; Μα ο πόλεμος φυσικά. Όχι οι τοπικοί και «αμελητέοι», αλλά ο γενικευμένος και μοιραία (με τη διττή έννοια και του αναπόφευκτου και του καταστροφικού) θερμοπυρηνικός. Οπότε κάθε σκέψη και κάθε βήμα των κολοσσών ιμπεριαλιστών κατατείνει στη εξασφάλιση των αστρονομικών κονδυλίων για την επίτευξη σαφούς τεχνολογικής υπεροχής και υπεροπλίας. Βέβαια είναι αμφισβητήσιμης ΕΦΙΚΤΟΤΗΤΑΣ η συσσώρευση πόρων τέτοιου μεγέθους, που προϋποθέτει χρονοβόρα και διευρυμένη καταλήστευση κρατών και απώθηση ανταγωνιστών και «συνεργατών» με συνέπεια να μην αποκλείεται το ενδεχόμενο σε κάποια υπερθερμασμένη στιγμή με εξαντλημένη την υπομονή ενός εκ των δύο του κεντρικού δίπολου του ανταγωνισμού, να τολμήσει το ολέθριο salto mortale. Επιπρόσθετα απεργάζονται την στρατιωτική περικύκλωση και οικονομική αποδυνάμωση του αντίπαλου και την κατοχύρωση των ευρύτερων δυνατών στρατηγικών συμμαχιών (ακόμη και εκβιαστικά). Όσο δε αφορά τους δεύτερης γραμμής υποδεεστέρους ιμπεριαλιστές και των νάνων παρατρεχάμενων τους πασχίζουν για την ανάληψη ενός αποφασιστικότερου ρόλου, που θα τους απομακρύνει από τον ρόλο του ουραγού στρατιώτη η` έστω υπάκουου αξιωματικού και θα τους κατατάσσει στα επιτελεία σε θέση στρατηγού με σημαντικό δικαίωμα στα λάφυρα. Σημειωτέον πως ο πιθανόν υπερφίαλος στόχος δεσποτείας του πλανήτη απαιτεί υποχρεωτικά ο στρατάρχης να πλαισιώνεται από ικανό αριθμό τέτοιων. Με δεδομένη τη πλήρη δυστοκία του να επικρατήσει όχι σε βάρος ενός ισοδύναμου του, αλλά ακόμη και στα κακοτράχαλα εδάφη του υποανάπτυκτου Αφγανιστάν. Με αποτέλεσμα η νίκη του να περιοριστεί στην αταξία και την εμφύλια διαίρεση. 

Στην εποχή μας γίνεται όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν απροκάλυπτη η παρέμβαση των αμερικανοευρωπαίων ιμπεριαλιστών όχι μόνο στα πολιτικά πράγματα του τόπου μας, αλλά στο επίπεδο κιόλας να προσδιορίζουν σε λεπτομερειακό βαθμό και κυνικά την πολιτική που καταποντίζει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων. Υπολογίζουν κατ` ευθείαν και το πόσο ψωμί θα τρώμε πλέον. Δεν υπήρξε επίσης μακελειό των λαών στον ευρύτερο χώρο που να μη χρησιμεύσουν σαν καθοριστική έδρα εφόρμησης οι καρκινογόνες βάσεις. Σχεδιάζεται μάλιστα και η επέκταση τους σαν σταθμός των καίριας επιχειρησιακής σημασίας και εξίσου φονικών μη επανδρωμένων αεροπλάνων. Μέχρι και στην επεξεργασία των χημικών στη μέση της Μεσογείου διαδραμάτισαν καταλυτικό ρόλο. Εντάσσουν Ελλάδα και Κύπρο στο επιθετικό τόξο των Αμερικάνων μαζί με τα πιο κτηνώδη καθεστώτα της περιοχής Αιγύπτου και Σιωνιστών εμπλέκοντας μας στους επικινδύνους και τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς τους. Για πολλοστή φορά χρησιμοποιούν τη χώρα μας σαν μέσο πίεσης και συνέτισης της απείθαρχης Τουρκίας αξιοποιώντας την προαιώνια αντιπαλότητα και τους σαθρούς μεγαλοϊδεατισμούς ένθεν και ένθεν του Αιγαίου. Μη έχοντας η ελληνική αστική τάξη τα πλεονεκτήματα της Τούρκικης, μετατρέπει σε όπλο της τη τυφλή υποταγή στα κελεύσματα των ιμπεριαλιστών ευελπιστώντας στην εύνοια και μοριοδότηση της αγκαλιάζοντας τους φασίστες του Κιέβου και του Ισραήλ και χαρίζοντας πολεμοφόδια στην πλευρά των Κούρδων, που συμπεριφέρονται σαν ενεργούμενα των αμερικάνων. Αξιοπαρατήρητες και άκρως ανησυχητικές είναι οι δηλώσεις σε άρθρο του κορυφαίου αναλυτή και πρώην αξιωματούχου των ΗΠΑ Dr. Harry Dinella που εμφαίνει την τεράστια σημασία της Σούδας όχι μόνο στην έκρυθμη περιοχή μας (που αναβαθμίζεται λόγω της σχετικής αποστασιοποίησης και των βλέψεων της Τουρκίας) αλλά και παγκόσμια, συγκαταλέγοντας την σε μια από τις πιο καίριες εγκαταστάσεις των εκτός των συνόρων τους. Εξαίροντας παράλληλα την άριστη συνεργασία των αμερικάνικων όρνεων με την ελληνική πολιτεία. Άραγε εμείς οι Χανιώτες πρέπει να καμαρώνουμε και κομπάζουμε για τη διεθνή σπουδαιότητα του τόπου μας; Να ικανοποιούμαστε από την μια χούφτα ματωμένα δολάρια που οι μεθυσμένοι πεζοναύτες μας «χαρίζουν», ανεχόμενοι τα συχνά προκλητικά επεισόδια που προξενούν απέναντι στους ιθαγενείς και απολαμβάνοντας την ατιμωρησία της ετεροδικίας; 

Θα έρθει όμως το πλήρωμα του χρόνου όπου ο γόρδιος δεσμός των άλυτων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών θα πρέπει να λυθεί αποκλειστικά με το πολεμικό ξίφος. Ήδη επιφανείς υπερατλαντικοί παράγοντες προλειαίνουν το έδαφος για την εφιαλτική αναγκαιότητα της πρώτης πλήξης από την πλευρά τους προς τη Ρωσία με πυρηνικά μέσα. Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΣΕ ΠΟΛΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΓΝΗΤΙΣΕΙ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥΣ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΤΟΞΕΥΣΟΥΝ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΝΕΥΡΑΛΓΙΚΟΤΕΡΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ. ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΣΟΥΔΑΣ. Και θεωρείται λογικό να πράξουν έτσι, μιας και θα είναι αναγκασμένοι να υπερασπίσουν δίχως οίκτο τα δικά τους ανίερα συμφέροντα. Αφού λοιπόν οι βάσεις αποτελούν το έμβλημα της εξάρτησης της χώρας μας και εγκυμονούν ολέθριους κινδύνους για τον νομό και ολάκερο το νησί, τι άλλαξε και ο επίδοξος και επικρατέστερος ίσως μνηστήρας της εξουσίας Τσίπρας διακηρύσσει ευθαρσώς τη μη αμφισβήτηση της ένταξης της Ελλάδας στο δυτικό πλαίσιο συμμαχίας; Ούτε καν -έστω υποκριτικά όπως κατακεραύνωνε παλιότερα ο Αντρέας Παπανδρέου το συνδικάτο της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ- να ξεστομίσει μια ανέξοδη ρητορική καταγγελία ενάντια συν υποτέλεια και στο σύμβολο της, τις βάσεις. Πρώτον γιατί δεν αισθάνεται την ζωηρή πίεση του ρωμαλέου αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που μεταπολιτευτικά στις πορείες σείονταν οι δρόμοι από το μέγα πλήθος και παλμό. Η συστηματική παραλυτική και αποπροσανατολιστική διάβρωση της αριστεράς των εξωμοτών όχι μόνο προκάλεσε την καχεξία στο γενικότερο λαϊκό κίνημα, μα ταυτόχρονα άμβλυνε και το αντιιμπεριαλιστικό αίσθημα του λαού. Παράλληλα η άρχουσα τάξη της χώρας μας δεν έχει την παραμικρή πολυτέλεια επαναδιαπραγμάτευσης και ελαστικοποίησης του πλαίσιου εξάρτησης από τους παραδοσιακούς πάτρωνες της. Άρα το πολυσχιδές αλυσόδεμα της Ελλάδας από τους Αμερικανοευρωπαίους είναι ένα αδιαμφισβήτητο θέσφατο για κάθε συστημική δύναμη που υποχρεώνεται να ορκίζεται σε αυτό πίστη και αφοσίωση. 

Η χανιώτικη κοινωνία και ολάκερος ο λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της περιόδου που διανύουμε. Την επικινδυνότητα της περιοχής που τυχαίνει να κατοικοεδρεύουμε (άνωθεν του ηφαίστειου της βόρειας Αφρικής, νότια της ουκρανικής διελκυστίνδας και πρώτιστα δυτικά της όλης εύφλεκτης και φλεγόμενης Ανατολής). Επιβάλλεται να κονταροχτυπηθεί με την αλλόκοτη ηγέτιδα τάξη και τους πολιτικούς εκπρόσωπους της, που πέρα από τη μετατροπή της επικράτειας της σε μια απέραντη Μανωλάδα με την εργατιά διαθέσιμη σαν σύγχρονος σκλάβος στις ανώμαλες και άπληστες ορέξεις του εγχώριου και αλλοδαπού μεγάλου κεφάλαιου και τη θηλιά του άσβεστου χρέους, δεν διστάζει στιγμή να έχει άμεση εμπλοκή στις ακροσφαλείς μεθοδεύσεις και τις δολοφονικές περιπέτειες των αμερικάνων. Οι καμπάνες της φτώχειας ήδη βαριά κτυπούν (και αιφνιδιαστικά). Πότε άραγε και οι πολεμικές σειρήνες; Ο εφησυχασμός διόλου δεν ωφελεί. Τουναντίον. 

Είναι ζωτική ανάγκη η επανάκαμψη του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος αγκαλιασμένου με το γενικότερο διεκδικητικό. Επίσης ο αντικαπιταλιστικός αγώνας πρέπει να είναι αδιάσπαστα ενωμένος (έως ταύτισης) με εκείνον ενάντια στη ξένη ακρίδα. Μη λησμονιέται ούτε λεπτό πως η ολιγαρχία οφείλει ανεξίτηλα την μεταπολεμική αναγέννηση της στα άρματα του Σκόμπι και τις βόμβες ναπάλμ του Βαν Φλιτ. Αυτό το σπουδαίο καθήκον επ` ουδενί αναλογεί στην αριστερά των τριάκοντα αργυρίων. Εξ άλλου σε αυτή χρεώνεται η αποδυνάμωση της προγενέστερα ακμαίας αντιιμπεριαλιστικής πάλης και η εκλογική αναισθητοποίηση του λαού μαζί την σιαμαία αδελφή της, την υπονόμευση των σημαντικών εστιών αντίστασης. Ώστε τα κέντρα εξουσίας να κομπορρημονούν για την ευκολία εφαρμογής των μνημονίων. Ακόμη και αν όψιμα (θετικό) ορισμένοι αριστεροφανείς ανακαλύπτουν το μείζον θέμα του ιμπεριαλισμού, το προσεγγίζουν με μια πολιτική στρέβλωση και το αντιμετωπίζουν με την ακινησία τους. Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΡΑΙΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΑΣΦΑΙΡΗ ΦΛΥΑΡΙΑ ΜΟΝΑΧΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΑΧΗΤΙΚΟΥ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ. Οτιδήποτε διαφορετικό συζητιέται έξω από αυτό, σημαίνει πως αποπειράται να γράψει κανείς χωρίς μελάνι. Άκρως αποκαλυπτική των προθέσεων των ρεφορμιστών υπήρξε εξ` άλλου η στάση τους στις κινητοποιήσεις ενάντια στα χημικά. Πλήρης, ολοκληρωτική απουσία (ΚΚΕ), υποτονική συμμετοχή (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και εικονικές, δημαγωγικές, εκτονωτικές ενέργειες που αποστρέφονταν όπως ο διάβολος το λιβάνι την μαζικοποίηση (ΣΥΡΙΖΑ). Καμιά επίσης αντιβασική πρωτοβουλία τους δεν έχει παρατηρηθεί το τελευταίο διάστημα στην κατεύθυνση ανάδειξης, έμπρακτης αντίδρασης και συγκρότησης μετωπικού σχήματος με τοπική έστω εμβέλεια . Όπου θα καταγγέλλονταν η παρουσία των βάσεων και θα αγωνίζονταν για το διώξιμο τους. Αν και υπάρχουμε σε μία πόλη που τρανοί αμερικάνοι κονδυλοφόροι χαρακτηρίζουν και κατατάσσουν τη Σούδα στις ελάχιστες σημαντικότερες ολόκληρης της γης. 

Σε αντιδιαστολή με την εκλογική και συνδιαχειριστική αριστερά της σκόπιμης αφλογιστίας η Πρωτοβουλία Αντίστασης διαρκώς με πανό, αφίσες, εκδηλώσεις- συζητήσεις, μοίρασμα προκηρύξεων, αρθρογραφία και καλέσματα για συνεργασία μοχθεί να διατηρεί στην επικαιρότητα αυτό το ζήτημα τοποθετώντας το στη σωστή διάσταση και τονίζοντας την ανάγκη οικοδόμησης όρων κινήματος. Επιμένουμε φυσικά σταθερά στο προσκλητήριο συμπόρευσης με οποιονδήποτε ανέντακτο αγωνιστή η` πρόθυμη συλλογικότητα. Θεωρούμε χρήσιμο να αναστηλωθεί και η αδρανής Επιτροπή ενάντια στις βάσεις και την εξάρτηση όντας ένα έμπειρο εργαλείο με κατοχυρωμένη την εμπιστοσύνη του κόσμου σε αυτήν. 

Η αποθράσυνση των ιδιοκτητών των βάσεων τους οδηγεί στο άμεσο και χωρίς συχνά δραγουμάνους άπλωμα του πέπλου της φτώχειας και της δυστυχίας πάνω στον λαό μας. Αναβιώνουν τον φασισμό, χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις σαν εφαλτήριο για σφαγές των τριγύρω λαών και φέρνουν τον πόλεμο στην αυλή μας. Ίσως οι καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών, κάθε απεργός και κάθε καταληψίας φοιτητής η` αγρότης δεν ενστερνίζεται πως ο αγώνας τους συγκρούεται σε τελική ανάλυση με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, από τα οποία εκπορεύεται αυτή η αντιλαϊκή πολιτική. Άρα εμπεριέχει τέτοια σπέρματα αντιπαράθεσης. Αρκεί να αποκρυσταλλωθούν, μορφοποιηθούν και γενικευτούν. Οι ίδιοι που ληστεύουν τον ιδρώτα και τον πλούτο μας και μας οδηγούν στην πείνα, μας καταντούν και με τις ραδιενεργές βάσεις τους ανδράποδα. Η επιδίωξη και πάλη των Χανιωτών για την αποκαθήλωση των βάσεων και ακύρωση της υποταγής της πατρίδας μας στους ιμπεριαλιστές ενισχύεται και ενισχύει την αγωνιστική προσπάθεια του ελληνικού λαού κατά της ανεργίας και της εξαθλίωσης και υπέρ της κοινωνικής απελευθέρωσης. Θάναι πολύτιμη κατάκτηση η κατανόηση της αλήθειας πως το ένα χέρι η` μάλλον γροθιά που πασχίζει για ψωμί, δωρεάν περίθαλψη, παιδεία και ελευθερία νίβει την άλλη αντιιμπεριαλιστική και οι δύο το πρόσωπο ενός δίκαιου και ανθρώπινου συστήματος. 

Ένας Παλαιστίνιος μαχητής στους βομβαρδισμούς της Γάζας γεμάτος αίματα και οργή και κρατώντας στο ένα χέρι το άψυχο σώμα ενός βρέφους και κραδαίνοντας το όπλο στο άλλο, κραύγαζε μπροστά στο τηλεοπτικό φακό και απευθυνόμενος στη αποσβολωμένη διεθνή κοινή γνώμη αξίωνε τα συγκλονιστικά εξής: δεν χρειαζόμαστε τα δάκρυα της συμπόνιας σας. Δεν μας αρκεί η κατακραυγή σας προς στους εκτελεστές μας. Η πιο ουσιαστική βοήθεια και αλληλεγγύη που μπορείτε να μας προσφέρετε, είναι οι αγώνες στις χώρες σας για την εξασθένιση των κοινών εχθρών μας.

Τέλος. 

Κ. Μ. Μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης Χανίων