Κυβέρνηση Αχμέτ Νταβούτογλου: «Παλιό κρασί μέσα σε Νέο Μπουκάλι»

 «…Ο πρόεδρος Ερντογάν παραμένει ο απόλυτος ηγέτης της χώρας, έχει αποδείξει ότι είναι νικητής μόνο στο εσωτερικό μέτωπο και ο Νταβούτογλου απλά θα τον ακολουθεί. Όμως ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός έχουν αποτύχει στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής καθώς έκαναν λάθος επιλογές…» του Γιώργου Ξ. Πρωτόπαπα

Του Γιώργου Ξ. Πρωτόπαπα

Τον τίτλο για τη νέα κυβέρνηση της Άγκυρας για να είμαι ειλικρινής το δανείστηκα από μια ανάλυση του Gatestone Institute για την Τουρκία γιατί ανταποκρίνεται στις σκέψεις μου, αν και η φράση «Παλιό κρασί σε Νέο Μπουκάλι» ανήκει στο Νόαμ Τσόμσκι όταν αναφέρονταν στη Νέα Τάξη Πραγμάτων (NWO).

Η 62η κυβέρνηση της Τουρκίας που ανακοινώθηκε από τον 26ο πρωθυπουργό της χώρας, τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου ουσιαστικά δεν σημαίνει κάτι καινούργιο διότι συνεχίζει την πολιτική του Ταγίπ Ερντογάν, του πρώην πρωθυπουργού και ηγέτη του κυβερνών ισλαμικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) o οποίος έγινε πρόεδρος της χώρας, ο πρώτος στην ιστορία που εκλέχτηκε από το λαό.

Ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, είναι ο έμπιστος του προέδρου Ερντογάν, τον οποίο ο ίδιος «έχρισε» ως αντικαταστάτη του ώστε να είναι σίγουρος δεν θα αντιμετωπίσει καμία αντίδραση στην άσκηση της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής από το Προεδρικό Μέγαρο. Ο Ισα Ερασλάν αρθογράφος της τουρκικής εφημερίδας Zaman δίνει μια πολύ γλαφυρή περιγραφή για το τι σημαίνει η κυβέρνηση Νταβούτογλου, παρομοιάζοντας τη χώρα του με ένα αυτοκίνητο.

Συγκεκριμένα γράφει ότι «νιώθω σαν να προετοιμαζόμαστε για ένα ράλι που θα παρακολουθήσουν όλες οι χώρες. Η παλιά ομάδα (οι ηγέτες της παλιάς Τουρκίας) συμμετείχε πολλές φορές στο ράλι, αλλά δεν κατάφερε να κάνει μια επιτυχία. Τώρα έχουμε μια νέα ομάδα (οι ηγέτες της νέας Τουρκίας), με μηχανικούς (σύμβουλοι, βουλευτές, υπουργούς, γραφειοκράτες) ένα συνοδηγό (Αχμέτ Νταβούτογλου) και έναν οδηγό (Ταγίπ Ερντογάν). Κατασκευάζουν ένα νέο κινητήρα (Σύνταγμα) με νέα τεχνολογία (χρηστή διακυβέρνηση) για το αυτοκίνητο (Τουρκία) για να μπορέσουμε να κερδίσουμε τον αγώνα. Το αυτοκίνητό μας είναι παλιό και οι δυνατότητες μας για επιτυχία περιορισμένες. Για αυτό χρειαζόμαστε μια ομάδα που θα κάνει το καλύτερο δυνατό για να νικήσουμε, ή τουλάχιστον για να τερματίσουμε μέσα στις πρώτες 10 θέσεις. Το πρόβλημα είναι το εξής: Αν θέλετε να είμαστε ανάμεσα στους νικητές θα πρέπει να κάνουμε ότι κάνουν οι άλλοι. Οι περισσότεροι από τους μετόχους αυτής της εταιρείας (52%) πιστεύουν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ο καλύτερος οδηγός για αυτό το αυτοκίνητο και ότι μπορεί να κάνει εφικτό το στόχο της νίκης. Γιατί σκέφτονται έτσι; Πολλοί από εμάς κάνουν αυτή την ερώτηση. Η απάντηση είναι απλή. Είμαστε οι μόνοι που δεν έχουν επαρκείς γνώσεις σχετικά με τον κινητήρα, την τεχνολογία ή τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη νίκη, δηλαδή πως πρέπει να είναι το αυτοκίνητο».

Ο πρόεδρος Ερντογάν παραμένει ο απόλυτος ηγέτης της χώρας, έχει αποδείξει ότι είναι νικητής μόνο στο εσωτερικό μέτωπο και ο Νταβούτογλου απλά θα τον ακολουθεί. Όμως ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός έχουν αποτύχει στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής καθώς έκαναν λάθος επιλογές. Ο Νταβούτογλου ως υπουργός Εξωτερικών, έδειξε σύμφωνα με αναλυτές ότι είναι ένας ονειροπόλος που επιδιώκει την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μαζί ένα πανισλαμισμό. Παρά τις συνεχείς αποτυχίες των τελευταίων πέντε ετών πιστεύει ότι η ανατροπή των δικτατορικών καθεστώτων στις επαρχίες της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα αντικατασταθεί με ισλαμικά καθεστώτα και θα δημιουργηθεί μια «ζώνη» κρατών Μουσουλμανικής Αδελφότητας υπό την ηγεσία της Τουρκίας. Ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι δεν κατάφερε αυτό να ευοδωθεί όχι γιατί η ιδέα του φαντάζει ουτοπική αλλά διότι η Τάξη Πραγμάτων είναι λανθασμένη και ότι πρέπει να διορθωθεί.

Η Τουρκία χαρακτηρίζεται μια βαθιά πολιτική και κοινωνική πόλωση και μια από τις σημαντικές αιτίες θεωρείται όχι μόνο οι πολιτικές επιλογές του Ερντογάν αλλά και η σκληρή και απειλητική γλώσσα που χρησιμοποίησε όταν ήταν. Ο πρωθυπουργός Νταβούντογλου θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει στους πολίτες της χώρας και στη διεθνή κοινή γνώμη αν η κυβέρνηση του δεν είναι ένα «Παλιό κρασί μέσα σε Νέο Μπουκάλι», μόνο εάν υιοθετήσει ένα ουσιαστικό προοδευτικό λόγο, που θα λαμβάνει υπόψη όλες τους πολιτικούς δρώντες και την κοινωνία των πολιτών.