Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Αγώνας δρόμου για την επιβίωση του Eurofighter

Οι κυβερνήσεις των χωρών εταίρων της κοινοπραξίας Eurofighter Jadgflugzeug GmbH - Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Ιταλία, και Ισπανία - έχουν συμφωνήσει να δεσμευτούν 1,0 δισεκατομμύριο ευρώ για να ενσωματώσουν και να ολοκληρώσουν την ανάπτυξη του ραντάρ Captor-Ε AESA στο μαχητικό αεροσκάφος Eurofighter.
Η σύμβαση υπεγράφη την περασμένη βδομάδα στο Εδιμβούργο με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Eurofighter Jadgflugzeug GmbH, Γκράχαμ Φαρνέλ, για λογαριασμό του Φορέα Διαχείρισης Eurofighter και Tornado του ΝΑΤΟ (NETMA) - για λογαριασμό των χωρών εταίρων. Η κοινοπραξία Eurofighter, εν τω μεταξύ, αποτελείται από τις Airbus, BAE Systems και Finmeccanica. Η κίνηση αυτή θα παρέχει σημαντικά αυξημένες δυνατότητες για τον υφιστάμενο παγκόσμιο στόλο του Eurofighter, και θα μπορούσε επίσης να είναι πάνω στην ώρα για να αναβιώσει τις ελπίδες του αεροσκάφους στην παγκόσμια αγορά εξαγωγών.
Η σύμβαση θεωρήθηκε από την βιομηχανία ως καλωσόρισμα και εδώ και καιρό ένα αναμενόμενο βήμα που δεν θα παρέχει μόνο μια σημαντική ώθηση στις δυνατότητες καταπολέμησης του υφιστάμενου παγκόσμιου στόλου του Eurofighter, αλλά μπορεί επίσης να συμβάλει στην αναστροφή της μειωμένης τύχης του τύπου στη διεθνή αγορά των εξαγωγών, ιδίως στη Μέση Ανατολή.
Το ραντάρ Captor-Μ, το οποίο εξοπλίζει σήμερα όλα τα αεροσκάφη Eurofighter, είναι ένα μηχανικής σάρωσης πολλαπλών λειτουργιών ραντάρ Doppler. Παρά το γεγονός ότι έχει μια φήμη ως το πλέον αποτελεσματικό και προηγμένο μηχανικής σάρωσης ραντάρ στον κόσμο, το Captor-Μ έχει ξεπεραστεί από πολλές απόψεις από τα ραντάρ τύπου AESA που προσφέρονται από πολλούς κατασκευαστές αεροσκαφών σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των F-22, F-35 και F-16 Block 60 της Lockheed Martin, F/A-18E /F και EA-18G της Boeing, Rafale της Dassault, Gripen της Saab-Ε και J-10B της Chengdu.

Γιατί AESA;

Τα συστήματα ραντάρ AESA χρησιμοποιούν πολύ μεγάλο αριθμό μονάδων εκπομπών και λήψης (TR) για να εκπέμπουν σήματα σε διάφορες συχνότητες και σε διάφορες μορφές, με τη διαδικασία να ελέγχεται από τους ισχυρούς αλγόριθμους του λογισμικού. Οι αποδόσεις που προκύπτουν αναλύονται με τη χρήση ομοίως πολύπλοκων διαδικασιών πληροφορικής και στη συνέχεια συνδυάζονται για να σχηματίσουν μια εξίσου λεπτομερή και σύνθετη εικόνα με εκείνη που ενδεχομένως θα μπορούσε να προέρχεται από μια ενιαία, πολύ ισχυρή ακτίνα ραντάρ. Το πλεονέκτημα αυτού είναι ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους πιθανούς αντιπάλους να ανιχνεύσουν τις εκπομπές από ένα ραντάρ AESA, παρόλο που μπορεί να είναι εξαιρετικά ισχυρό. Επειδή οι συχνότητες και τα πρότυπα σάρωσης που μεταδίδονται από κάθε ενότητα TR της σειράς AESA αλλάζουν συνεχώς, είναι πολύ δύσκολο για έναν δέκτη προειδοποίησης ραντάρ (RWR) σε αντίπαλο αεροσκάφος ή μια άλλη πλατφόρμα, να ξεχωρίσει κάποιο συγκεκριμένο σήμα κατά το ηλεκτρο-μαγνητικό πρότυπο «θόρυβος υποβάθρου». Το Eurofighter εξοπλισμένο με το Captor-Ε, σε αντίθεση με το παλαιότερο Captor-Μ, θα είναι πολύ περισσότερο σε θέση να «δει» χωρίς να φαίνεται στον εχθρικό εναέριο χώρο.


Το ραντάρ AESA είναι επίσης σε θέση να εκτελέσει πολλές περισσότερες ταυτόχρονες λειτουργίες σε υψηλότερη ανάλυση από ό, τι τα παλαιότερα συστήματα μηχανικής σάρωσης. Το Captor-Ε μπορεί, για παράδειγμα, να σαρώνει μια ευρεία περιοχή για νέες επαφές, να παρακολουθεί τις υπάρχουσες επαφές, και να καθοδηγεί ταυτόχρονα πολλαπλές εκτοξεύσεις πυραύλων κατά τις επαφές αυτές. Τα ραντάρ AESA, όπως το APG-81 (για το F-35), έχουν αποδειχθεί επίσης να είναι σε θέση να διεξάγουν επιθετικό όσο και αμυντικό ηλεκτρονικό πόλεμο, καθώς λειτουργούν ως υψηλής ισχύος πομποί και δέκτες στις ευρυζωνικές ροές δεδομένων μεταξύ των συμμαχικών περιουσιακών στοιχείων. Προς το παρόν είναι ασαφές κατά πόσον το Captor-Ε ενσωματώνει αυτές τις λειτουργίες στην τρέχουσα μορφή του, αλλά ακόμη και αν δεν το κάνει, τα πακέτα αναβάθμισης λογισμικού κατά την διάρκεια της ζωής του θα μπορούσν σίγουρα να προσθέσουν αυτές τις δυνατότητες για το Eurofighter.

Ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του Eurofighter

Η άτρακτος του Eurofighter είναι ιδιαίτερα καλά προσαρμοσμένη στην τοποθέτηση ενός ραντάρ AESA, λόγω της συγκριτικά μεγάλη διατομής της μύτης που επιτρέπει την τοποθέτηση ενός μεγαλύτερου AESA σε σχέση με άλλα ανταγωνιστικά αεροσκάφη, όπως το Rafale, F-35 ή F/A-18E/F . Αυτό είναι σημαντικό, διότι η ικανότητα ενός ραντάρ AESA είναι σε συνάρτηση με το συνολικό αριθμό των ενοτήτων TR που έχουν ενσωματωθεί εντός της συστοιχίας. Ως εκ τούτου, ένα μεγαλύτερο τμήμα της μύτης μπορεί να φιλοξενήσει ένα ευρύτερο AESA με περισσότερες ενότητες TR. Το Captor-Ε περιλαμβάνει περίπου 20% περισσότερες ενότητες TR από τα ραντάρ AESA που είναι τοποθετημένα στα F/A-18E/F και F-35 και έως και 40% περισσότερο από ό, τι το RBE2-AA του Rafale, δίνοντας μεγαλύτερο εύρος σε σχέση με αυτά τα συστήματα. Επιπλέον, το Captor-Ε θα είναι επίσης μηχανικά έτσι ώστε να μπορεί να περιστρέφεται μέσα στη μύτη του αεροσκάφους, αυξάνοντας την κάλυψη του ραντάρ από περίπου 90° έως 120°. (Βλέπε Σχήμα)

Λαμβάνοντας υπόψη τα τεράστια πλεονεκτήματα της ικανότητα του ραντάρ AESA πάνω από τα μεγαλύτερα μηχανικής σάρωσης συστήματα ραντάρ, υπάρχει ένα ισχυρό επιχείρημα ότι το Captor-Ε θα έπρεπε να χρηματοδοτηθεί από τα εταιρικά έθνη της κοινοπραξίας Eurofighter πριν από αρκετά χρόνια. Η τεχνολογία είναι έτοιμη, αλλά η δέσμευση από τα εταιρικά έθνη έλειπε. Το αποτέλεσμα ήταν η πτώση του ενδιαφέροντος για το Typhoon στη διεθνή αγορά των εξαγωγών.

Στους διαγωνισμούς προμήθειας μαχητικών αεροσκαφών (όπως στη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία και το Ισραήλ), τα 4,5ης γενιάς μαχητικά, όπως το Typhoon, Rafale και Gripen ήταν πάντα απίθανο να κερδίσυν το 5ης γενιάς F-35. Ωστόσο, σε άλλες γεωγραφικές περιοχές, ιδιαίτερα στις χώρες του Κόλπου, όπου οι ικανότητες stealth επί του παρόντος δεν θεωρούνται απαραίτητες, το Eurofighter ήταν πρωτοπόρο στα μέσα της δεκαετίας του 2000 με παραγγελίες από τη Σαουδική Αραβία (72) και το Ομάν (12), και πιθανές παραγγελίες από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Κατάρ. Ωστόσο, η δυναμική φαίνεται να έχει σταματήσει, με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να έχουν απομακρυνθεί από μία συμφωνία και η Ινδία επέλεξε την Dassault με το Rafale σε μια τεράστια παραγγελία για 126 αεροσκάφη.

Μέρος του προβλήματος τώρα είναι ότι με τα F-16 Block 60, F/A-18E/F, Gripen-Ε και Rafale που διατίθενται στο εμπόριο με δυνατότητα ραντάρ AESA και για χαμηλότερο κόστος ανά μονάδα από το Eurofighter, η μεγαλύτερη πώληση του τελευταίου προς ένα έθνος - υπονομεύεται. Η Σαουδική Αραβία, ο μεγαλύτερος εξαγωγικός πελάτης για το αεροσκάφος, έχει καταστήσει σαφές ότι το ραντάρ AESA αποτελεί προϋπόθεση για οποιαδήποτε περαιτέρω παραγγελία του τύπου. Θα ήταν ως εκ τούτου λογικό να συναχθεί το συμπέρασμα ότι χωρίς την ταχεία ολοκλήρωση του Captor-Ε οι εξαγωγικές προοπτικές του Eurofighter φαίνονται ζοφερές. Εάν η διαδικασία διαρκέσει πολύ περισσότερο, το F-35 θα φτάσει την παραγωγή πλήρους κλίμακας και το κόστος για το 5ης γενιάς μαχητικό μπορεί να πέσει αρκετά χαμηλά για να σκοτώσει εντελώς την εξαγωγική αγορά για τα 4,5ης γενιάς μαχητικά.

Συνολικά, η ανακοίνωση ότι επετεύχθη συμφωνία για την ολοκλήρωση του Captor-Ε στο πρόγραμμα του Eurofighter αποτελεί ουσιώδη και ευπρόσδεκτη κίνηση για τα βιομηχανικά σχήματα του εν λόγω προγράμματος. Δεν θα παράσχει μόνο σημαντικά αυξημένες δυνατότητες για τον στόλο του Eurofighter, αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι στην ώρα για να αναβιώσει τις ελπίδες του στην παγκόσμια εξαγωγική αγορά. Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, οι γραμμές παραγωγής του Eurofighter θα κλείσουν μέχρι το 2018, χωρίς περαιτέρω παραγγελίες από το εξωτερικό. Ακόμη χειρότερα, οι γραμμές παραγωγής για ορισμένα υποσύνολα και συστατικά μπορεί να κλείσουν από το τέλος του 2015. Για λόγους αμυντικής βιομηχανικής ανθεκτικότητας, καθώς και της διασφάλιση της βιωσιμότητας των σημερινών στόλων των συμμαχικών χωρών, η κοινοπραξία Eurofighter χρειάζεται νέα εξαγωγική επιτυχία, και σύντομα. http://www.defencenews.gr/index.php/diafora/138-2014-09-29-18-33-46/920-agonas-dromou-gia-tin-epiviosi-tou-eurofighter

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου