Νωρίτερα από το αναμενόμενο, η Κίνα έχει αρχίσει την κατασκευή ενός δεύτερου αεροπλανοφόρου - και το γιγαντιαίο πολεμικό πλοίο είναι μόνο η αρχή.
O αναπληρωτής πολιτικός κομισάριος του Ναυτικού του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLAN), υποναύαρχος Ντίνγκ Χάι Τσούν, επιβεβαίωσε ότι η εγχώρια κατασκευή του πρώτου αεροπλανοφόρου της Κίνας σε εξέλιξη, σύμφωνα με την Εμπορική Καθημερινή Εφημερίδα Χονγκ Κονγκ, η οποία αναφέρεται σε πολλούς ανώτερους αξιωματούχους στο περιθώριο του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου που πραγματοποιήθηκε στο Πεκίνο.
Στα σχόλια που αποδίδονται στον πολιτικό κομισάριο ναύαρχο Λίου Ξιαο Γκάνγκ, το εν λόγω δεύτερο αεροπλανοδφόρο της Κίνας θα είναι μια βελτίωση σε σχέση με το ανακαινισμένο πρωην σοβιετικό αεροπλανοφόρο Varyag. Όταν ρωτήθηκε πόσα αεροπλανοφόρα θα κατασκευάσει το Πεκίνο, ο ναύραχος αναφέρθηκε σε εικασίες ότι ο αριθμός θα είναι έξι, αλλά πρόσθεσε ότι θα εξαρτηθεί από τους διαθέσιμους πόρους.
Σε ξεχωριστή έκθεση, η Καθημερινή Εφημερίδα του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού ανέφερε την επιτυχή ανάπτυξη ενός ηλεκτρομαγνητικού καταπέλτη, επικαλούμενη τον ισχυρισμό του επικεφαλής του έργου, υποναύαρχος Μα Γουάι Μίνγκ, ότι είναι ισότιμο των αμερικανικών σχεδίων. Επίσης, η ανάπτυξη ενός ηλεκτρομαγνητικού καταπέλτη με μήκος 120 έως 150 μέτρων, από την γωνία της γέφυρας, έχει ειδικό ενδιαφέρον.
Είναι αναμφισβήτητο ότι η Κίνα επιδιώκει να αποκτήσει τουλάχιστον ένα ακόμη αεροπλανοφόρο. Τα κύρια ζητήματα που απομένουν είναι πότε θα ολοκληρωθεί και πόσα από αυτά θα ναυπηγήσει τελικά το Πεκίνο; Όσον αφορά το τελευταίο αυτό σημείο, διάφορες εκθέσεις αναφέρουν ότι η Κίνα θα μπορούσε να αρχίσει τις δοκιμές με δεύτερο αεροπλανοφόρο ήδη από το τρέχον έτος, εάν βέβαια ξεπεραστούν οι τεχνικές δυσκολίες που σχετίζονται με την ναυπήγηση ενός αεροπλανοφόρου.
Στα τέλη Νοεμβρίου 2014 κινεζιά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η Κίνα σχεδιάζει να ναυοηγήσει μέχρι και τέσσερα αεροπλανοφόρα μεσαίου μεγέθους μέχρι το 2020. Στη συνέχεια, τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, κινεζικές στρατιωτικές ιστοσελίδες ανέφεραν ότι η Κίνα σχεδίαζε να ναυπηγήσει από το 2020 και μετά ένα πυρηνοκίνητο γιγαντιαίο αεροπλανοφόρο εκτοπίσματος 110.000 τόνων, και δύο μικρότερα από το 2015 και μετά. Κινέζοι στρατιωτικοί αναλυτές αναφέρουν ότι το δεύτερο αεροπλανοφόρο είναι πιθανό να είναι σε όρους εκτοπίσματος παρόμοιο με το Liaoning, και θα διαθέτουν επίσης μια ράμπα απονήωσης. Το Liaoning έχει συνολικό μήκος από 300 μέτρα και εκτόπισμα 67.000 τόνους.
Τώρα, για το πόσα αεροπλανοφόρα αναμένεται όντως να λειτουργήσει το Ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, ένα ελάχιστο θα χρειαστεί να είναι στη θάλασσα, ανά πάσα στιγμή, το ένα στη συντήρηση την ίδια στιγμή στιγμή και ένα που πρέπει να χρησιμοποιείται για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Το κλειδί είναι πόσα χρήματα διαθέτει το Πεκίνο για όλα αυτά.
Ενώ πολλοί δυτικοί αναλυτές παραμένουν επιφυλακτικοί σχετικά με την ταχύτητα με την οποία η Κίνα θα μπορούσε να αναπτύξι τέτοια ακριβά και πολύπλοκα πολεμικά εργαλεία, το Πεκίνο έχει αποδείξει στο παρελθόν την ικανότητή του να εκπλήσσει τους δυτικούς στρατιωτικούς αναλυτές.
Η Κίνα ήταν πολύ επιφυλακτική στο να παρουσιάσει δημόσια τα σχέδιά της γύρω από το αεροπλανοφόρο και τις φιλοδοξίες της. Τον Ιανουάριο, μια σειρά από πληροφορίες σχετικά με μια σύμβαση για την προμήθεια εξαρτημάτων για το νέο αεροπλανοφόρο, αφαιρέθηκαν από την ιστοσελίδα της εταιρείας όπως κυκλοφορούσε στο διαδίκτυο. Στις 6 Μαρτίου, κινεζικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι δύο εργαζόμενοι με πρόσβαση στις εγκαταστάσεις Νταλιάν είχαν καταδικαστεί σε φυλάκιση έξι και οκτώ ετών, αντίστοιχα, για προμήθεια μιας σειράς φωτογραφιών του πρώτου αεροπλανοφόρου της Κίνας, Liaoning, σε ξένους κατασκόπους. Έχει επίσης αναφερθεί ότι έχει αναγερθεί ένας τείχος ύψους 20 μέτρων γύρω από το ναυπηγείο Νταλιάν για την αποτροπή της λήψης μη εξουσιοδοτημένων φωτογραφιών.
Tο Liaoning (πρώην Varyag), το οποίο αγοράστηκε από την Ουκρανία, αναφέρθηκε αρχικά ότι θα χρησιμεύσει ως ένα πλωτό καζίνο, αλλά στη συνέχεια μετατράπηε για στρατιωτική χρήση. Στην πραγματικότητα, η Κίνα άρχισε να ενδιαφέρεται για τα αεροπλανοφόρα ήδη από την δεκαετία του 1970, αλλά εκείνη τη στιγμή η Κίνα δεν διέθετε τους οικονομικούς πόρους για κάτι τέτοιο. Παρά το γεγονός αυτό, αγόρασε το αυστραλιανό αεροπλανοφόρο HMAS Melbourne το 1984 για διάλυση, αφού πρώτα το μελέτησε από κοντά. Αργότερα, αγόρασε από τη Ρωσία το Kiev και Minsk, το 1993 και το 1995 αντίστοιχα, και τα μετέτρεψε σε θεματικά πάρκα, επίσης μετά από σχολαστικές αναλύσεις.
Δυτικοί στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι το Liaoning είναι δεκαετίες πίσω από την αμερικανική τεχνολογία κατασκευής αεροπλανοφόρων. Οι Κινέζοι αξιωματούχοι έχουν πει ότι το Liaoning χρηισμεύει κυρίως για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Το Liaoning, μπορεί να μεταφέρει επί του σκάφους έως 36 αεροσκάφη και ελικόπτερα. Αυτά περιλαμβάνουν τέσσερα AEW ελικόπτερα Z-18J, έξι ASW Z-18F, δύο SAR Z-9C και 24 μαχητικά J-15. Το ελικόπτερο Z-18F έχει ειδικά σχεδιαστεί για την καταπολέμηση εχθρικών υποβρυχίων. Το ελικόπτερο διαθέτει ένα ραντάρ έρευνας, συρόμενο σόναρ και 32 σημαντήρες. Ο οπλισμός αποτελείται από τέσσερις ανθυποβρυχιακές τορπίλες 7Κ και τέσσερα βλήματα κατά-πλοίων YJ-91. Το έρευνας και διάσωσης Z-9C είναι εξοπλισμένο με ραντάρ ZLC-1.
Η εξάρτηση της κινεζικής οικονομίας από τις εισαγωγές ενέργειας είναι πολύ μεγάλη, και στο μέλλον θα αυξάνεται περισσότερο. Προκειμένου να διασφαλιστεί η σταθερότητα και η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, η Κίνα έχει ήδη και συνεχίζει με αμείωτη ένταση να επενδύσει σε μεγάλη κλίμακα στην Αφρική, την Εγγύς Ανατολή, τη Μέση Ανατολή, ακόμη και στην Λατινική Αμερική. Οι επενδύσεις αυτές θα πρέπει επίσης να τύχουν κάποιας προστασίας. Η ακτογραμμή της Κίνας περιβάλλεται από κράτη με στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ, ιδιαίτερα στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ανατολικά των Φιλιππίνων, νότια των Στενών της Μαλάκκα υπό τον φιλοδυτικό έλεγχο της Σιγκαπούρης.
Με άλλα λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να περιορίσουν την Κίνα, όλο και πιο σφιχτά, για να «στραγγαλίσουν τον λαιμό» του κινεζικού δράκου. Η Κίνα με την σειρά της, δεν φαίνεται να πείθεται ότι οι ΗΠΑ θα τηρήσουν τις αρχές του θεμιτού ανταγωνισμού στο παγκόμσιο εμπόριο. Από τη μία πλευρά, η Κίνα επιδιώκει μέσω των συμμάχων Πακιστάν και Μιανμάρ έναν εναλλακτικό διάδρομο θαλάσσιας μεταφοράς με πρόσβαση στις παγκόμσιες αγορές.
Ο έλεγχος των Στενών της Μάλακκα, διασφαλίζεται όχι μόνο μέσα από τις ναυτικές δυνάμεις, αλλά και από το «νήμα των μαργαριταριών» (String of Pearls), μια σειρά βάσεων που οι Κινέζοι έχουν δημιουργήσει σε όλο το μήκος των γραμμών μεταφοράς του πετρελαίου. Όμως, ο διάδρομος αυτός δεν είναι «βολικός» για το Πεκίνο, όπως «αποφράσσεται» από την Ινδία.
Από την άλλη πλευρά, η αυξανόμενη ναυτική δύναμη της Κίνας, και η αύξηση της ικανότητας προβολής ισχύος σε μεγάλες εμβέλειες, επιτυγχάνεται μόνο με αεροπλανοφόρα. Έτσι, είναι σχεδόν αυτοόητο ότι η Κίνα αναπτύσσει παράλληλα με τις ικανότητες των πυρηνοκίνητων υποβρυχίων και αεροπλανοφόρα, ανησυχώντας ότι το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑμπορεί να διακόψει τις εισαγωγές ενέργειας της Κίνας, εκ των οποίων εκτιμάται ότι το 80% περνάει από τα Στενά της Μάλακκας.
http://defencenews.gr/index.php/2014-11-02-15-47-52/1402-naftikoi-eksoplismoi-stin-kina-i-dynami-ton-aeroplanoforon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου