Το κόστος της ανακαίνισης ενός πανάρχαιου αεροσκάφους Ρ-3Β Orion του Πολεμικού Ναυτικού, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ίσως και να ξεπερνά την απόκτηση ενός καινούριου αεροσκάφους της ίδιας κατηγορίας. Πρόκειται για την πλέον εξωφρενική εξέλιξη, για όσους έχουν γνώση των επίσημων δηλώσεων και αποφάσεων από το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο και των ευκαιριών που απωλέσθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Η κυβέρνηση στην Αθήνα, εν μέσω οξείας οικονομικής κρίσης, ετοιμάζεται να σπαταλήσει περί τα 500 εκατομμύρια ευρώ (περί τα 170 δισεκατομμύρια δραχμές σε συναλλαγματικές ισοτιμίες του 2001) - σε εργασίες ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού σε πέντε πανάρχαια, αλλά και πανάκριβα στη συντήρηση αεροσκάφη τεσσάρων κινητήρων, τα οποία μετά το πέρας των εργασιών θα έχουν συμπληρώσει και το 42ο έτος της ζωής τους!
Ας θυμηθούμε το αιτιολογικό της παρόπλισης των αεροσκαφών Ρ-3Β Orion του Πολεμικού Ναυτικού. Πως ακριβώς δικαιολόγησε πριν έξι χρόνια το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο την απόσυρση αυτών των αεροσκαφών:
«Το Πολεμικό Ναυτικό διαθέτει έξι (6) αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας (ΑΦΝΣ) τύπου Ρ3Β Lightweight, τα οποία απέκτησε από το USN υπό καθεστώς SRA (Southern Region Amendment) την περίοδο 1992-1997, σε αντικατάσταση των αεροσκαφών τύπου ALBATROSS. Η διαμόρφωση και η παλαιότητα των επιχειρησιακών συσκευών/συστημάτων τους δεν επιτρέπει πλέον την ουσιαστική επιχειρησιακή τους αξιοποίηση. Παράλληλα, η δομική τους κατάσταση είναι εξαιρετικά επιβαρυμένη, όπως διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια εφαρμογής ενός σχετικού προγράμματος αξιολόγησης αυτής (Service Life Assessment Program). Εξαιτίας των δύο αυτών παραγόντων αλλά και του υψηλού κόστους συντήρησης (περίπου 2.500.000 $ ετησίως για ανταλλακτικά/επισκευές), προέκυψε η απαίτηση για την κατάρτιση ενός προγράμματος πρόσκτησης πέντε (5) + ενός (1) ως προαίρεση (option) νέων αεροσκαφών, για κάλυψη των επιχειρησιακών απαιτήσεων του ΠΝ. Η τελευταία εργοστασιακή συντήρηση αεροσκάφους P-3 του ΠΝ έγινε στην ΕΑΒ τον Νοέμβριο του 2006. Η λύση του εκσυγχρονισμού των ανωτέρω αεροσκαφών δεν προκρίθηκε επειδή θα απαιτείτο εκτέλεση εκτεταμένων αναβαθμίσεων και το κόστος θα προσέγγιζε την αγορά ενός νέου αεροσκάφους. Κατόπιν των ανωτέρω, ανελήφθησαν καθ΄αρμοδιότητα οι απαιτούμενες ενέργειες για την υλοποίηση του προγράμματος πρόσκτησης νέων αεροσκαφών, με την προκήρυξη διεθνούς μειοδοτικού διαγωνισμού την 16η Μαρτίου 2009, που όμως ματαιώθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2009 και ακυρώθηκε τον Δεκέμβριο 2009, καθόσον απορρίφθηκαν οι προσφορές όλων των συμμετεχόντων στο διαγωνισμό προμηθευτών».
Τον Δεκέμβριο 2009, το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο γνωμάτευσε υπέρ του άμεσου παροπλισμού των έξι (6) αεροσκαφών Ρ3Β του ΠΝ. Η τελευταία πτήση αεροσκάφους P-3B πραγματοποιήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2009 στο πλαίσιο της αποστολής «Active Endeavour».
Ένα από τα τελευταία επιχειρήματα της νεκρανάστασης των εν λόγω αεροσκαφών είναι η «σημαντικότατη δυνατότητα που λείπει στην Ανατολική Μεσόγειο, τόσο από εμάς όσο και από τους συμμάχους μας». Πρόκειται για το γνωστό «εθνο-τριπάκι», δηλαδή το ότι οι Τούρκοι προβάλλουν τους εαυτούς τους στους συμμάχους μας ως εναλλακτική επιλογή για την εναέρια επιτήρηση της Αν. Μεσογείου. Εάν θέλετε το πιστεύετε. Δηλαδή το ότι οι Τούρκοι περιμένουν την κυβέρνηση στην Αθήνα για να λάβουν τις δικές τους αποφάσεις σχετικά με την επιτήρηση της Ανατολικής Μεσογείου.
Θυμηθείτε ότι από την Κύπρο, η οποία τυγχάνει να βρίσκεται στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορούν πολύ άνετα να απογειώνονται δικινητήρια αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας, ιδανικά για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, όπως απλά τα δικινητήρια αεροσκάφη απαιτούν πολύ λιγότερα χρήματα για να παραμείνουν σε λειτουργία, σε σχέση με τα τετρακινητήρια, πόσο δα όταν τα τελευταία είναι και ηλικιακά παρωχημένα.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να λυθεί όντως το θέμα με την θαλάσσια επιτήρηση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Το γιατί φαίνεται να επιλέχθηκε ο χείριστος εξ αυτών, μετά από τα τόσα σκάνδαλα μεγάλων διαστάσεων στον χώρο της άμυνας τα τελευταία πολλά χρόνια, δεν εκπλήσσει άλλο.
http://defencenews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου