Το ρουσφέτι και οι παραλλαγές του

Του Κων. Φράγκου

Οι Έλληνες χαίρονται, ιδιαιτέρως

το ρουσφέτι και το πεσκέσι.

Αν επικρατήσει ο Νόμος

η Ελληνική φυλή κινδυνεύει.

Γιάννης Τσαρούχης

Καλοκαίρι είναι, περάσαμε τόσα, ίσως ο βαρύς χειμώνας ν' αρχίσει από τον Σεπτέμβριο, καιρός είναι να ευθυμήσουμε, επ' ολίγον. Κατ' αρχήν ας δούμε την ορολογία. Η λέξη ρουσφέτι προέρχεται από την Τουρκία (rüsvet) και σημαίνει δωροδοκία ή την μεθόδευση της διεκδίκησης ή παροχή εύνοιας για, αναξιοκρατική συνήθως, μεταχείριση ή εξαγορά υπηρεσιών. 

Δεν θα κάνω πραγματεία, αλλά θα περιορισθώ στην καθολική παρουσία του ρουσφετιού στο Υπουργείο Άμυνας και στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Θα το συναντήσουμε και ως μέσον, βύσμα, δόντι, μπάρμπα στην Κορώνη. Το Ελληνικό, θρυλικό, φακελάκι είναι, ελαφρώς συγγενική έννοια. 

Ως πρακτική, η οποία παραβιάζει κανόνες ισότητας, ισονομίας, αξιοκρατίας και αμεροληψίας είναι, καθαρά, αντιδεοντολογική πράξη, παράνομη και τορπιλίζει κάθε έννοια ευνομίας.

Επειδή οι παραπάνω έννοιες είναι εντελώς άγνωστες και δυσεύρετες στην Ελληνική πραγματικότητα γι' αυτό, τελικά το ρουσφέτι θεωρείται από την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και κυρίως των Εξουσιαστών ως κάτι ταυτόσημο με την έννοια ΕΛΛΑΔΑ. Πολύ φυσικό και φυσιολογικό: Ελλάδα = Ανεξέλεγκτος δανεισμός, παραλία, πεύκο, σουβλάκι, συρτάκι, αυθαίρετα, διαφθορά, ρουσφέτι.

Η καλή μας και ένδοξη Χώρα μπορεί, κάλλιστα, εναλλακτικά να ονομάζεται, πέραν του GREECE, η YUΝAN, και ROYSFETISTAN, LADONISTAN Ή SKYLADO TSIFTETELISTAN.

Στον χώρο της Άμυνας διακρίνουμε πέντε (5) κατηγορίες εφαρμογής της ρουσφετολογίας.

Πολιτική Ηγεσία

Στρατιωτική Ηγεσία

Στελέχη

Κληρωτοί

Πολιτικό προσωπικό

Το τι "Υπουργοί", αναπληρωτές. υφυπουργοί κ.λπ. έχουν υπηρετήσει τα τελευταία 30 χρόνια δεν περιγράφεται. Αν εξαιρέσουμε ολίγους, νούμερα επιθεώρησης, ανεπαρκείς, ακατάλληλοι αδιάφοροι, απάτριδες και αρκετοί κλεπτομανείς έως δραχμολάγνοι. "Ποτέ άλλοτε δεν έχουν βρεθεί τόσοι μικροί άνθρωποι σε τόσες πολλές καίριες θέσεις στην Πατρίδα μας. Ποτέ". Σημειώνει ο κ. Αλ. Παπαχελάς (Καθημερινή 12-07-15). 

Σπάνια Πρωθυπουργός είχε έννοια και ενδιαφέρον την Άμυνα ώστε να φροντίζει να τοποθετεί εκεί άξιους, ικανούς και πατριώτες. Οι Υπουργικές θέσεις μοιράζονται με άλλα κριτήρια στα οποία η ικανότητα και η καταλληλότητα σπανίως αξιολογούνται.

Επειδή η γενίκευση δεν είναι δίκαιη μπορεί, αβίαστα, ν' αναφέρω ως εξαίρεση του κανόνα τον μόλις, προ μηνών, ΥΦΕΘΑ κ. Γιάννη Λαμπρόπουλο.

Η στρατιωτική ηγεσία σπανίως επιλέγεται αξιοκρατικά. Θ' αντιγράψω το μικρό απόσπασμα από το βιβλίο "ΚΡΕΜΩΝΤΑΣ ΤΗ ΣΤΟΛΗ" (Έκδοση Κάκτος, 2008) του φίλου μου, σπουδαίου Ναυάρχου, τ. Α/ΓΕΝ κ. Αντώνη Αντωνιάδη (6.204).

"Στην κρατικά αναδιοργάνωτη και θεσμικά υποανάπτυκτη χώρα στην οποία ζούμε οι διοικητικές θέσεις, όπως αυτές του Αρχηγού Επιτελείων, απονέμονται όχι με γνώμονα την εξυπηρέτηση του κρατικού συμφέροντος αλλά, καθαρά, ως αμοιβή. Επιβραβεύεται η κομματική προσήλωση είτε η πολιτική "συγγένεια" του αξιωματικού με το Κυβερνών Κόμμα… Ως Αρχηγό σε αναζητούν μόνο όταν χρειάζεται να επικυρώσεις ενέργειες που αποφέρουν κάποιο πολιτικό όφελος όσο βλακώδεις και ανούσιες είναι αυτές… Και φυσικά, γίνεσαι απαραίτητος για την διεκπεραίωση ρουσφετιών…". Θα προσθέσω ότι τινές Αρχηγοί εκλήθησαν να υπηρετήσουν και οικονομικά οφέλη Υπουργών.

Εξαιρέσεις, είπαμε, υπάρχουν…

Πέραν αυτού η διαβρωμένη, πωρωμένη ρουσφεκρατούμενη Πολιτική Ηγεσία, που δήθεν κόπτεται για την αξιοκρατία, αποφεύγει συστηματικά, να προωθήσει Νόμο περί θητείας Αρχηγών (υπάρχει σε όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ, Ρωσία, Ιαπωνία, Μογγολία κ.α.) ώστε να δύναται αυθαίρετα, άδικα και βάναυσα να καρατομεί κάθε Αρχηγό που δεν την εξυπηρετεί. Για του λόγου το αληθές αναφέρω και πάλι τους, κατά σειρά, Αρχηγούς, Ζιαζιά, Γκίνη, Τσέλιο και Μανωλά που τους "εκτέλεσε" εντός ολίγου χρόνου διότι "δεν συνεμορφούντο προς τας υποδείξεις…" . Περί ποιας αξιοκρατίας ομιλεί και δεν αισχύνεται η Πολιτική Ηγεσία;

Το τι γίνεται παρακάτω, δεν περιγράφεται… Μάταια οι Αρχηγοί προσπαθούν ν' αντισταθούν, όταν δεν συμπράττουν… Οι Έλληνες πολιτικάντηδες του ΥΕΘΑ διακρίνονται, επίσης, για την αναποφασιστικότητα και την ανευθυνότητά τους. Είναι θλιβερά ευθυνόφοβοι. Δεν έχουν την στοιχειώδη γενναιότητα να υπογράψουν μια απόφαση και ν' αναλάβουν τις τυχόν επιπτώσεις της υπογραφής τους.

Απόδειξη των ισχυρισμών μου είναι οι εκατοντάδες φάκελοι που αφήνουν ο ένας στον άλλο, ανυπόγραφους, πράγμα που προκαλεί τεράστιο κόστος στην ευρυθμία της αμυντικής μηχανής. 

Πέραν αυτού εφευρίσκουν διάφορα τεχνάσματα για να μεταφέρουν σε άλλες πλάτες την ευθύνη πχ. ΚΥΣΕΑ, διάφορες Αμυντικές επιτροπές της Βουλής και την Ολομέλεια ακόμη (όπως έκανε ο Βενιζέλος για τα υποβρύχια) για να κατοχυρωθούν.

Το ρουσφέτι των κληρωτών 

Δεν θα το περιγράψω. Είναι παγκοσμίως γνωστό. Η βασική πληγή του Στρατεύματος και η αιτία δημιουργίας σφοδρού κλίματος αντιπάθειας των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων στο θεσμό της θητείας.

Το ρουσφέτι είναι ένας στυγνός ρατσισμός για τους νέους που κατατάσσονται.

Όταν αρχηγός ΓΕΣ κάνοντας έλεγχο διεπίστωσε ότι στο περιχαρακωμένο Φρούριο της Αττικής υπηρετούν 3.200 υπεράριθμοι (όλοι με τη "βούλα") στρατιώτες ενώ η επάνδρωση των μονάδων Έβρου και νήσων είχε πέσει κάτω των 35%, έσπευσε στον Υπουργό να πάρει άδεια να κάνει τα δέοντα, την οποία και δεν έλαβε!

"Επιχειρείτε κ. Αρχηγέ να μου δημιουργήσετε θέμα με τους προσωπικούς κομματικούς μου φίλους αλλά και τους συναδέλφους μου του Κοινοβουλίου. Μη φοβάστε… Πόλεμος με την Τουρκία δε γίνεται… Να τα πούμε με τη νέα ΕΣΣΟ". 

Πριν έρθει η νέα ΕΣΣΟ ο Αρχηγός είχε ήδη αποκεφαλισθεί, ως νέος Ροβεσπιέρος. Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν ν' αποτελέσουν ένα θέμα συζήτησης απογευματινού καφέ στα θέρετρα Ζούμπερι, Αγ. Ανδρέα ή Αγ. Μαρίνας, αν δεν έβλεπα μια βαρύγδουπη δήλωση του τ. ΑΝΥΕΘΑ κ. Κ. Ήσυχου στην ΕΡΤ (08.07.15). Παρακάμπτω τις φαιδρές, γενικότητες, που ανέφερε το Νο2 του ΥΕΘΑ και έρχομαι στο σημαντικότερο:

Καταθέτουμε τις επόμενες ημέρες νομοσχέδιο με το οποίο θα πατάξουμε το ρουσφέτι στις Ένοπλες Δυνάμεις!

Μου θύμισε, αμέσως, τον αείμνηστο Κ. Λάσκαρη, Υπουργό Εργασία του άλλου αείμνηστου Κων. Καραμανλή Α' ο οποίος μια ωραία πρωία του Μαΐου 1962 ανήγγειλε ότι καταργεί την πάλη των τάξεων!

Αμέσως διερωτήθηκα: Χρειάζεται νόμος για να παταχθεί το ρουσφέτι; Μια ωραία και μελετημένη εγκύκλιος δεν αρκεί; Δεν έχει την τόλμη και τη θέληση το Υπουργείο να εκδώσει ένα τέτοιο χαρτί; Θέλουν την "κάλυψη" της Βουλής και να μεταφέρουν εκεί τις ευθύνες; Όι, όι μάναμ… Όιμ όι μάναμ…

Κι ύστερα, εδώ και έξη μήνες που κυβερνούν και δεν προώθησαν ούτε ένα νόμο; Στο ρουσφέτι βρήκαν να δώσουν σειρά προτεραιότητας; Οι προμήθειες ανταλλακτικών, ο έλεγχος της ληστείας των ΑΩ, η θητεία των Αρχηγών κ.α. κ.α. "Όλο νόμοι κι αστυνόμοι και καθόλου… υπονόμοι" θα έλεγε ο αξέχαστος Μανώλης Ρασούλης. 

Θα τους συνιστούσα μια βασική μέθοδο: Να μην παραλαμβάνουν "χαρτάκι" ή e-mail ή φαξ βουλευτή που ζητάει ρουσφέτι. Σκληρό, ε;

Ο τ. ΑΝΥΕΘΑ κ. Κων. Ήσυχος

Όστις στρατηγεί μη στρατιώτης γενόμενος,

ούτος εκατόμβην εξάγει τοις πολεμίοις

Μένανδρος

Η παρέμβαση του Αξιωματούχου του ΥΕΘΑ για το ρουσφέτι μου δίνει την ευκαιρία, λαμβανόμενης υπόψη και τις προηγηθείσας φιλολογίας μου, να σχολιάσω τα της προσωπικότητάς του.

Ο κ. Κ.Η. ανήκει στην κατηγορία εκείνη των πολιτικών που έγινε Υπουργός, Πρωθυπουργική χάριτι, χωρίς κανένα, μα κανένα προσόν. Χωρίς να το πάρει χαμπάρι! Χωρίς Τσίπρα ο περί ου ο λόγος θα είχε παραμείνει στο επίπεδο των μετρίων, άσημων, συνδικαλιστών, των μηδέποτε εργασθέντων. Οι συνδικαλιστές εν Ελλάδι αποτελούν Στρατό κατοχής, σύμφωνα με τον ευφυή ορισμό του Κορυφαίου δημοσιογράφου κ. Γιάννη Μαρίνου. Μηδέποτε εργαζόμενοι, είναι ένα άλλο φαινόμενο της φαιδρής πορτοκαλέας που λέγεται Ελλάς και το οποίο κανείς δεν επιχειρεί να διαταράξει. Ο κ. Κ.Η. άχρωμος, άοσμος, αστράτευτος, ουδέν έπραξε κατά το 6μηνο πέρασμά του από το ΥΕΘΑ καίτοι διαδέχθηκε την κ. Φ. Γεννηματά και θα μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο από εκείνη.

Πέραν αυτού, ο περί ου ο λόγος, είναι μαρξιστής, αντιμιλιταριστής, μαχητικό μέλος της Αριστερής πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ, του κ. Π. Λαφαζάνη.

Εδώ θ' ανοίξω και μια μικρή παρένθεση: Το Υπ. Άμυνας δεν είναι ούτε Υπουργείο Εμπορίου, ούτε Ιχθυαλεύρων ούτε Σεξουαλικής Ισότητας. Εδώ κυριαρχούν θεσμοί, αρχές, παραδόσεις που γίνονται σεβαστές από τις Πολιτικές εξουσίες παντού. Ακόμη και στο θεοκρατικό Ιράν. Όλοι σέβονται την λεγόμενη στρατιωτική ιδιαιτερότητα (specificite militaire).

Ο κ. Κ.Η. (κατά το ήμισυ Έλλην και το έτερο Αργεντινός) αστράτευτος, όπως προανέφερα, και μαρξιστής δεν πήρε χαμπάρι απ' όλα αυτά και επισκεπτόταν Μονάδες και Επιτελεία, δεχόταν τιμές (μπάντες και τιμητικά αποσπάσματα) ενδεδυμένος με ένα τριμμένο τζιν, ένα ανασούμπαλο σακάκι και πουκάμισα πάσης φύσεως και κατηγορίας. Αυτό δηλώνει πλήρη περιφρόνηση στο Στράτευμα ή μεγαλοπρεπή ανοησία κι επιπολαιότητα που δεν έπρεπε να χαρακτηρίζει έναν Υπουργό! Δεν γνώρισε ο μαρξιστής – Λενιστής ότι και ο Λένιν φορούσε γραβάτα και άψογο κουστούμι και οι υπουργοί του Στάλιν Μολότωφ, Βισίννσκι, κ.λπ. φορούσαν κοστούμια, καλοραμμένα …..

Ο κ. Πρωθυπουργός μπορεί να μη φορά γραβάτα αλλά αψεγάδιαστο κουστούμι με θαυμάσιο πουκάμισο. Δεν κυκλοφορεί ως λέτσος! Αυτή η εμφάνιση Ήσυχου εξενεύριζε σφόδρα τον κ. Καμμένο.

Ο κ. Κ.Η. επαναλαμβάνω ΟΥΔΕΝ έπραξε παρά, κατά περιόδους, να σερβίρει κονσερβαρισμένα, ξύλινα τσιτάτα για την Ελληνική Άμυνα, που δεν γνώριζε, και την Παγκόσμια Ειρήνη.

Εύχομαι ότι ο διάδοχος κ. Δημ. Βίτσας που τον συνοδεύει η φήμη σοβαρού ανθρώπου να αξιοποιήσει την θέση. Έχει πολλή δουλειά.

Υ.Γ. 1. Λέγεται ότι ο Κ.Η. ανελάμβανε ειδικές αποστολές. Γι’ αυτό εξαφανιζόταν συχνά προς μεγάλη έκπληξη του κ. Καμμένου. Μετέβαινε, λένε, σε «μακρινές» χώρες να εξασφαλίσει χρηματική βοήθεια. Ελάμβανε τον… κούκο. Μια φορά, μάλιστα, επιστρέψας κάλεσε ένα επιτελή και τον ρώτησε αν με ένα C-130 μπορούσε να μεταφερθεί «πολύ χαρτί». Εννοούσε δεσμίδες ρουβλιών, γιέν, πέσος και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Κι αυτό ξεχάστηκε. Ο κ. Κ.Η., όπως γίνεται συχνά, κέρασε με αχαριστία τον ευεργέτη του κ. Τσίπρα που τον υπουργοποίησε με μηδενικά προσόντα και ακολούθησε τις ουτοπίες του Λαφαζάνη καίτοι ως ΑΝΥΕΘΑ θα έπρεπε να είχε αντιληφθεί τα αμυντικά προβλήματα της χώρας. Αλλά, είπαμε. Δεν ασχολήθηκε. Ίσως δεν διέθετε τα απαιτούμενα για ν’ αντιληφθεί.

2. Τελευταία προετοίμαζε ένα ταξίδι στη… Βολιβία, συνοδευόμενος από πληθώρα λαμπερών Επωμίδων για να επιτύχει συνεργασία με την εν λόγω χώρα. Προηγουμένως, όπως λέγεται, το γκρουπ θα περνούσε από την Αργεντινή για να καμαρώσουν οι Αργεντίνοι το σύντροφο που με τους κόπους και την εργασία του έφθασε στ΄ ανώτερα αξιώματα της δεύτερης πατρίδας του VENCEREMOS!

3. Θεωρώ δείγμα ακραίου λαϊκισμού, χυδαίας περιφρόνησης των θεσμών και αρχών και, το κυριότερο, ανυπαρξίας αυτοσεβασμού των εμφανιζόμενων πολιτικών, προς ορκωμοσία, στο Προεδρικό Μέγαρο με πουκάμισα τρικολόρ, τριμμένα τζιν και… ελβιέλες! Φιλότιμο ή αισθητική δεν διαθέτουν; Ο κ. Πρωθυπουργός δεν μπορεί να τους επιβάλει ενδυματολογική πειθαρχία; Ο κ. Πτ. Δ. γιατί δεν τους πετάει έξω; Αποδέχεται την γελοιότητα; Η Δημοκρατία στην Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ρωσία λειτουργεί υποδεέστερα της διεφθαρμένης Ελληνικής όταν οι Υπουργοί τηρούν μία ενδυματολογική ευπρέπεια; Τελικά ο λαϊκισμός είναι μετάλλαξη του φασισμού…

4. Αφού αναφέρθηκα στη θητεία και το ρουσφέτι υπενθυμίζω, απλά, ότι ο πρόσφατα αναλαβών τα ηνία της Ν.Δ. κ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης, με θαυμάσια παρουσία στο Υπουργείο Άμυνας, μείωσε τη θητεία, με αρνητική θέση των Επιτελείων, το 2009, παραμονές εκλογών, για αλίευση ψηφαλακίων. Τίποτα όμως δεν σταμάτησε τον φοβερό Γιωργάκη και την παρέα του να κερδίσει και να ισοπεδώσει τη Χώρα. 

Βασικός συνεργάτης του κ. Ε.Μ. ο διευθυντής του Γραφείου του στο ΥΕΘΑ κ. Σ. Κορομάντζος και, πιθανότατα, ο, κατά την ίδια εποχή Γ.Δ./ΓΔΑΕΕ κ. Ε. Βασιλάκος. Καλή επιτυχία. 

5. Χαίρομαι την κριτική στα κείμενά μου, όσο αυστηρή κι αν είναι. Απολαμβάνω, επίσης, το υβρεολόγιο. Ναι, αλλά ρε παλικαράκια της φακής που βρίζετε δεν έχετε το στοιχειώδες θάρρος να βάλετε την υπογραφή σας;