ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ-ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ Ο πόλεμος εναντίον μας μαίνεται ακόμα

ΚΥΡΙΑΚΗ 12/7/2015 ΣΤΙΣ 19,00 Μ.Μ. ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Η επιχείρηση τρομοκράτησης καλά κρατεί, όχι μόνο από την μέρα προκήρυξης του δημοψηφίσματος αλλά τα τελευταία χρόνια. Εργαζόμενοι και νεολαία, το κομμάτι της κοινωνίας που έχει οδηγηθεί στο περιθώριο από την κρίση βιώνουν καιρό τώρα την ολοένα και εντεινόμενη επίθεση σε βάρος των αναγκών τους σε σημείο που φτάνει αυτό της φυσικής εξόντωσης. Οι τελευταίες μέρες κινούνται στο ίδιο μοτίβο αλλά σαφώς αναβαθμισμένα. Τώρα πια που τα χρόνια του μνημονίου ξεπερνούν τα 5 έρχεται η τεράστια πρεμιέρα ενός ακόμα σκληρότερου ταξικού πολέμου, με capital controls, εργοδοτική τρομοκρατία, ανοιχτά καλέσματα για πραξικόπημα αν δεν υπογραφεί συμφωνία αλλά και έναν κυκεώνα από κατακλυσμικά γεγονότα που πρόκειται να συμβούν αν δεν υπογραφεί συμφωνία. Το ηχηρό ΌΧΙ του σχεδόν 62% γρήγορα εξαργυρώθηκε από την άρχουσα τάξη και την κυβέρνηση μπροστά στην ένταση και την έκταση της δομικής κρίσης του καπιταλισμού. 

Τα μαντάτα για την κατάσταση στην Κίνα ή τους φόβους για την γερμανική Deutsche Bank είναι μονάχα η αρχή από το σπιράλ γεγονότων και στοιχείων που αναδεικνύουν με τον πιο έντονο τρόπο πως δεν πρόκειται για Ελληνικό ιδίωμα, ή για Ευρωπαϊκή ανωμαλία αλλά πως ο καπιταλισμός κλυδωνίζεται ισχυρά από την κρίση που διανύει. Παράλληλα η άνοδος μιας γραμμής που διαλέγει ως άξονα παρατήρησης το έθνος-κράτος και όχι την ταξική πάλη διαπερνά ακόμα και το συντριπτικό ΌΧΙ και πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση. Αυτό το κλίμα θέλει να καλλιεργήσει και η κυβέρνηση για να βάλει το βαθιά ταξικό πόλεμο που διεξάγεται στην άκρη και να θολώσει με κορώνες εθνικής ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας την όποια έκβαση. Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη πως είτε με συμφωνία είτε χωρίς τα θύματα αυτού του πολέμου θα είναι η εργατική τάξη κι αυτό πρέπει να είναι κρυστάλλινο όπως και να προσπαθούν να το λειάνουν. Παρ' όλα αυτά η έκβαση φαίνεται προεξοφλημένη με μείωση συντάξεων, δουλειά ως τα βαθιά γεράματα σε εργασιακά κάτεργα προστατευμένα από το κράτος, εξώθηση ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας στο περιθώριο και μετατροπή του σε αντικείμενο κρατικής φιλανθρωπίας, επιχειρηματικό περιβάλλον "ασφάλειας" για τα πιο επιθετικά τμήματα του κεφαλαίου, επέκταση του χρέους στο διηνεκές.

Σε αυτή την λυσσαλέα επίθεση πρωταρχικός μας στόχος πρέπει να είναι οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα περιθωριοποιημένα κομμάτια της κοινωνίας όχι απλά να επιβιώσουμε αλλά να ζήσουμε στο μέτρο των αναγκών μας. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν διαλέξουμε τον δρόμο της κλιμάκωσης και της σύγκρουσης με τον ίδιο τον πυρήνα της κρίσης και της πολιτικής που την δημιουργεί, με τον πυρήνα των δογμάτων άμυνας-ασφάλειας, με τον πυρήνα της καπιταλιστικής επέλασης, άσχετα με το ποιος θα βρεθεί να την διαχειριστεί. Πρέπει να διεκδικήσουμε τους μισθούς των αναγκών μας, την μόνιμη δωρεάν μετακίνηση, την δωρεάν πρόσβαση σε όλες τις αναγκαίες υποδομές για την ίδια την ζωή (ύδρευση, ενέργεια, επικοινωνία, στέγαση) σήμερα κι όχι αύριο. Τώρα που η επίθεση σκληραίνει. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν τα διεκδικήσουμε και κατοχυρώσουμε τώρα, με καταλήψεις, απεργίες, εργατικές μάχες κατάκτησης σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά. Να δημιουργήσουμε κέντρα αγώνα και ταξικής αλληλεγγύης.  Να οργανώσουμε την δική μας αντεπίθεση που θα συντρίβει την εργοδοτική τρομοκρατία εκεί που γεννάται και θα κάνει σαφές πως σε αυτό τον πόλεμο που έχουν ανοίξει κράτος, κεφάλαιο και Ε.Ε. κανείς δεν είναι μόνος του και το κάθε χτύπημα σε έναν θα απαντιέται συλλογικά και ακαριαία.

Αυτή η μάχη δεν εξαντλείται μέχρι την επόμενη συμφωνία ή παράταση αλλά είναι μια μάχη που θα μαίνεται για πολύ καιρό. Τώρα λοιπόν στην αναμπουμπούλα πρέπει αυτή την απάντηση να την συζητήσει το κίνημα και η τάξη ώστε να προκαταβάλλει το όποιο αποτέλεσμα φέρουν οι ζυμώσεις των από πάνω, ώστε να μας βρει όχι μόνο σε θέσεις μάχης αλλά πιο έτοιμους από ποτέ. Έτοιμους για  την σκληρή αναμέτρηση τάξης εναντίον τάξης που διενεργείται.

Σε αυτή την κατεύθυνση θεωρούμε φοβερά αναγκαίο να οργανωθεί έναν τέτοιο πολύμορφο μέτωπο αγώνα επιβίωσης και ανακατάληψης της ίδιας της ζωής που μας στερείται. Να αναπτύξει σχέδια απάντησης και υπέρβασης στην εφαρμογή των δογμάτων άμυνας και ασφάλειας, την κατασταλτική ετοιμότητα στρατού και αστυνομίας, την τρομοκρατική πολιτική επιβολής της στρατηγικής επιλογής της ΕΕ και του ελληνικού κράτους. Να σπάσουμε τα μούτρα κάθε εργοδοτικής τρομοκρατίας που προσπαθεί να εμπεδώσει το πρότυπο άμυνας-ασφάλειας  στις εργασιακές και κοινωνικές σχέσεις.Δεν περιμένουμε τίποτα από Κυβέρνηση ή ΕΕ. Την σωτηρία της τάξης θα την κατακτήσουν μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τον αγώνα τους και θα γκρεμίσουν όσους μπουν στο διάβα τους. 

Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση