Η ΛΕΞΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΩΝΥΜΟ: ΙΣΡΑΗΛ! Η ΛΕΞΗ ΣΥΝΕΡΓΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΩΝΥΜΑ: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΗΠΑ & ΕΕ!

Έποικοι καίνε οικογένειες και μωρά και ο Νετανιάχου Παλαιστίνιους αγωνιστές!

Η Ελληνική κυβέρνηση τους παρέχει εκπαίδευση και στρατηγικό βάθος…

Ως τρομοκρατική ενέργεια καταδίκασε τον θάνατο ενός βρέφους 18 μηνών κατά την πυρπόληση ενός σπιτιού Παλαιστινίων, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου. Ανάλογη ήταν η αντίδραση και του υπουργού Άμυνας Μοσέ Γιααλόν, ενώ λίγο αργότερα το Ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε: «Πρόκειται για μια εγκληματική ενέργεια που αποδεικνύει την τραγικά αδιέξοδη δράση του φανατισμού και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας».

Το σπίτι στο οποίο κάηκε ζωντανό το μωρό βρίσκεται στην Ντούμα, ένα μικρό χωριό κοντά στην Ναμπλούς. Πυρπολήθηκε την ώρα που η οικογένεια των Παλαιστινίων κοιμόταν, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί με εγκαύματα στο νοσοκομείο ο τετράχρονος αδερφός του βρέφους και να τραυματιστούν οι γονείς. Στον εξωτερικό τοίχο του σπιτιού βρέθηκε γκράφιτι στα εβραϊκά με την λέξη εκδίκηση. Ο Ισραηλινός στρατός αναφέρει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ανθρωποκυνηγητό για τη σύλληψη των δραστών.

Καταλαβαίνουμε τις «ανθρωπιστικές» αγωνίες της κυβέρνησης του Ισραήλ, ενός κράτους που εφαρμόζει τις πιο εξελιγμένες μεθόδους «στοργικής» βιοπολιτικής σε έναν ολόκληρο λαό -αυτόν της παλαιστίνης - καθορίζοντας ακόμα και τις θερμίδες που αντιστοιχούν σε κάθε άτομο ανά ημέρα. Το ισραηλινό κράτος δεν θα μπορούσε να δεχτεί ότι, στην συλλογική φυλακή που έχει δημιουργήσει και στο μεγαλύτερο, ταυτόχρονα, στρατόπεδο συγκέντρωσης, εκμετάλλευσης και καταναγκαστικής εργασίας στον κόσμο, αυτόκλητοι τιμωροί θα εκφράζουν με αυθόρμητο τρόπο τις βάρβαρες μεθόδους των εκκαθαρίσεων που το ίδιο επιλέγει για τα στρατιωτικά του δόγματα απέναντι στους Παλαιστίνιους.

Όμως, αυτά τα εγκλήματα δεν είναι παρά η κοινωνική έκφραση της κρατικής πολιτικής του Ισραήλ. Δεν είναι παρά η συνέχεια των επιθέσεων του Ισραηλινού στρατού και της στρατοχωροφυλακής στις παλαιστινιακές περιοχές, των μπλόκων και των checkpoints, των βάρβαρων πολεμικών επιχειρήσεων με τους χιλιάδες νεκρούς και την καταστροφή και των πιο στοιχειωδών υποδομών. Δεν έχει να κάνει με τον «φανατισμό» και την «θρησκευτική μισαλλοδοξία», παρά μόνο στο βαθμό που αυτά είναι βασικό συστατικό όλης της ισραηλινής κρατικής πολιτικής και των δογμάτων άμυνας-ασφάλειας. Είναι η συγγενής όψη της ελληνικής και ευρωπαϊκής κρατικής πολιτικής απέναντι στους μετανάστες, των αντιτρομοκρατικών δογμάτων του ΝΑΤΟ και του ευρωστρατού, των πολιτικών «ενάντια στον τζιχαντισμό» της ΕΕ και των ΗΠΑ.

 «Το έγκλημα αυτό δεν θα συνέβαινε αν η ισραηλινή κυβέρνηση δεν επέμενε να συνεχίζει τον εποικισμό και να προστατεύει τους εποίκους», δήλωσε ο Αμπού Ρουντέινα στο επίσημο παλαιστινιακό πρακτορείο ειδήσεων WAFA. Η ισραηλινή κυβέρνηση είναι «εξ ολοκλήρου υπεύθυνη» για τον θάνατο του μωρού των Παλαιστινίων, δήλωσε και ο υπ’ αριθμόν δύο της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ) Σαέμπ Ερεκάτ, σύμφωνα με τον οποίο «δεν μπορεί να διαχωρίσει κανείς αυτήν την βάρβαρη επίθεση» από μια «κυβέρνηση που εκπροσωπεί έναν συνασπισμό που τάσσεται υπέρ του εποικισμού και του απαρτχάιντ».

Φυσικά, κανένας Ισραηλινός πολιτικός δεν θα χαρακτήριζε τρομοκρατική ενέργεια, την επίθεση των ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας στην φυλακή Nafha, στην πόλη Mitzpe Ramon στη Γάζα, εκεί όπου κρατούνται πολλά μέλη της παλαιστινιακής αντίστασης και ο αρχηγός του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Ahmad Sa’adat. Βέβαια, δεν ακούστηκε και κανείς εκπρόσωπος της Παλαιστινιακής Αρχής να μιλάει για αυτό το γεγονός σαν συνέχεια της πολιτικής των επιθέσεων, των εποικισμών, της άγριας λεηλασίας, της εκμετάλλευσης, της καταστολής και του πολέμου. Ούτε θα βρει σε δηλώσεις επίσημων εκπροσώπων την αδυναμία διαχωρισμού της «κυβέρνησης που τάσσεται υπέρ του Απαρτχάιντ» από τις επιθέσεις σε στρατιωτικά και πολιτικά μέλη της παλαιστινιακής αντίστασης και του Λαϊκού Μετώπου.

Την Δευτέρα 27/7/2015, η ειδική ομάδα Metzada της Υπηρεσίας Ισραηλινών Φυλακών (IPR), στρατιωτική ομάδα που αποτελείται από βετεράνους των ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας, έκανε επιδρομή στις φυλακές. Στόχος ήταν η επίθεση σε όλους τους κρατούμενους, κατά κύριο λόγο επίλεκτα μέλη της παλαιστινιακής αντίστασης, αλλά και ο ίδιος ο Ahmad Sa’adat, στα πλαίσια του ειδικού σχεδίου που έχει σχεδιάσει το Ισραήλ για δολοφονίες πολιτικών αντιπάλων κλπ.

Ο ίδιος ο Sa’adat είπε: «Αυτή η επίθεση στους φυλακισμένους στη Nafha είναι μέρος της γενικότερης επίθεσης που έχει εξαπολυθεί από τις κατοχικές δυνάμεις στον παλαιστινιακό λαό, ειδικά μετά τον σχηματισμό της νέας κατοχικής κυβέρνησης». Η έκρηξη των συγκρούσεων στις περιοχές των εποικισμών, τα επίσημα και ανεπίσημα εγκλήματα κατά των παλαιστινίων, η όξυνση της βαρβαρότητας του ισραηλινού στρατού και των περιπόλων του στα παλαιστινιακά εδάφη, βρίσκουν τη συνέχεια τους στην άθλια κατάσταση των φυλακών για τους παλαιστίνιους αγωνιστές.

Δεν είναι παράλογο, αφού τόσο η λογική του γενικευμένου Apartheid, όσο και η λογική της συλλογικής στρατιωτικοπολιτικής τιμωρίας και η απόλυτη κρατική βαρβαρότητα για την εξαθλίωση και την υποταγή του πιο χτυπημένου εργατικού κομματιού τόσο στα ισραηλινά όσο και στα παλαιστινιακά εδάφη, δεν μπορούν παρά να αποτυπώνονται και στις φυλακές στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη, κυρίως για τους πολιτικούς κρατούμενους - που χαρακτηρίζονται τρομοκράτες.

Σε αυτό τον «εσωτερικό εχθρό» στερούνται και τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, ως φυλακισμένων. Η κατάσταση στις φυλακές Nafha και Ramon, όπως και στις Eshel και Ofer, είναι τρομακτική, ακόμα και σύμφωνα με τις δηλώσεις του Παλαιστίνιου υπουργού για τα ζητήματα των κρατουμένων. Οι κρατούμενοι έχουν στερηθεί την επικοινωνία με τις οικογένειές τους εδώ και χρόνια, ενώ βρίσκονται σε καθεστώς πλήρους συλλογικής απομόνωσης.

Αφορμή και δικαιολογία για την επιδρομή ήταν η ανακάλυψη κινητών τηλεφώνων στους εξωτερικούς τοίχους της φυλακής, τα οποία οι ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι θα προσπαθούσαν να βάλουν μέσα οι κρατούμενοι. Ήδη, όλη τη βδομάδα έχουν ξεσπάσει συγκρούσεις ανάμεσα στους φύλακες, της δυνάμεις ασφαλείας και τους κρατούμενους, οι οποίοι αντιστέκονται, μπαίνουν σε απεργία πείνας, αρνούνται να συνεργαστούν με τους ανθρωποφύλακες και δίνουν μάχες ακόμα και σώμα με σώμα. Οι ίδιοι οι κρατούμενοι καλούν σε νέο κύκλο διεθνούς αλληλεγγύης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της ζωής του παλαιστινιακού λαού.

Τις ίδιες ώρες, ολοκληρωνόταν η νέα κοινή άσκηση Ελλάδας - Ισραήλ στη Λάρισα, με ελικόπτερα και αερομεταφερόμενες μονάδες. Αυτή η άσκηση έρχεται λίγους μήνες μόνο μετά τη διεξαγωγή, τον Απρίλη, της τεράστιας Διακλαδικής Άσκησης «ΗΝΙΟΧΟΣ», με το σύνολο των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων καθώς και δυνάμεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ.

Η νέα μνημονιακή σύμβαση και η συμφωνία Ισραήλ-Ελλάδας αποτελούν τους βασικούς κόμβους της «νέας» αστικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. «Πρώτη φορά αριστερά», επιχειρείται να βαθύνει το αντεργατικό Πραξικόπημα και να εξυπηρετηθούν όλοι οι στρατηγικοί στόχοι του ελληνικού κεφαλαίου, με στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά μέσα.

Η πολεμική συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ μπαίνει σε νέα, πολύ πιο επικίνδυνη φάση, για τους λαούς της περιοχής, με την υπογραφή στρατιωτικού συμφώνου. Δημοσίευμα της Jerusalem Post αναφέρει: «οι εκπρόσωποι των 2 χωρών υπέγραψαν καθεστώς μιας στρατιωτικής συμφωνίας στο Tel-Aviv που προσφέρει νόμιμη άμυνα και στα 2 στρατεύματα των αντίστοιχων χωρών με εκπαίδευση του ενός στη χώρα του άλλου. Το Ισραήλ δεν έχει υπογράψει ποτέ στο παρελθόν ανάλογη συμφωνία με άλλη χώρα εκτός των ΗΠΑ» (Jerusalem Post 19/7/15).

Η Ελλάδα σχεδιάζει στρατιωτικές ασκήσεις με Ισραήλ, Αίγυπτο και Κύπρο και προσπαθεί να «διευκολύνει» την στρατιωτική συνεργασία Ισραήλ-Αιγύπτου με κοινές ασκήσεις, όπου θα καλέσει τις στρατιωτικές δυνάμεις των δύο χωρών. Ο Π. Καμμένος έχει ξεκαθαρίσει ότι Κύπρος και Ελλάδα είναι «πυλώνες της σταθερότητας και της ασφάλειας». Η περιφερειακή ασφάλεια σημαίνει στενότερους δεσμούς με το Ισραήλ: «Ο Αμυντικός σχεδιασμός θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους φίλους και συμμάχους που ζητούν αμυντική συνεργασία στην περιοχή. Και εγώ θέλω να πω ξεκάθαρα προς τα ανατολικά, προς το Ισραήλ». Το  ελληνικό κράτος προσφέρει το «απαραίτητο βάθος» στο κράτος Δολοφόνο της Μέσης Ανατολής - αποκτώντας και αντίστοιχα στρατιωτικά προνόμια σε μια ζώνη γεωστρατηγικής σημασίας - και αναδεικνύεται σε στρατηγικό εταίρο του ισραηλινού ιμπεριαλισμού.

Η νέα κρατική πολιτική, με διαχείριση της «αριστεράς» και αυτή την ιδιότυπη μετα-ιδεολογική συμμαχία ΣΥΡΙΖ-ΑΝΕΛ, δείχνει το βάθος της ενότητας της εκμετάλλευσης, της καταστολής και του «πολέμου εναντίον των φτωχών», σε όλα τα μήκη και πλάτη της περιοχής μας. Δύσκολα μπορεί να βρει κανείς διαφορές στις λεπτομέρειες ανάμεσα στην πολεμική και αστυνομική αντιμετώπιση των μεταναστών στο Αιγαίο και τον φράχτη του Έβρου, από τον ελληνικό στρατό, το λιμενικό και την Frontex, και στις επιθέσεις του ισραηλινού στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας στους παλαιστίνιους αγωνιστές και τον παλαιστινιακό λαό.

Δύσκολα μπορεί κανείς να διακρίνει ανάμεσα στα δόγματα για τη γεωπολιτική σκακιέρα της Ελλάδας και του Ισραήλ. Δύσκολα μπορεί να διακρίνει τις διαφορές στην ενοποίηση του πολέμου και της καταστολής κατά του εσωτερικού και εξωτερικού εχθρού, που επιχειρούν οι Τσίπρας-Καμμένος-Πανούσης-Κοτζιάς με αυτές που ήδη εφαρμόζουν οι Νετανιάχου-Γιααλόν-Ερντάν.

Αν δεν υπάρχει, περίπου, καμία διαφορά στις πρακτικές, τα δόγματα και τις στρατηγικές, αν δεν υπάρχει διαφοροποίηση στα «κοινά» στρατηγικά συμφέροντα, αν δεν υπάρχει άλλη οπτική από το μονόδρομο της εξαθλίωσης ντόπιων και μεταναστών, του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού και της στρατιωτικοποίησης της κοινωνικής ζωής, τότε ποια διαφορά υπάρχει μεταξύ τους σε ηθικό, πολιτικό ή ιδεολογικό επίπεδο; Ποια διαφορά υπάρχει ανάμεσα στον «πατριωτισμό» εδώ και στον «εθνικισμό» εκεί;

Αν, πραγματικά, πρέπει να εκφράσουμε με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη μας στους παλαιστίνιους αγωνιστές του Λαϊκού Μετώπου, αλλά και συνολικά στους παλαιστίνιους αγωνιστές και «τα παιδιά με τις πέτρες», που δίνουν κάθε μέρα μάχη ενάντια στις δυνάμεις ασφαλείας για να ζήσουν και να επιβιώσουν, είναι γιατί το παρόν τους είναι κοινό με το μέλλον μας. Είναι το παρόν των μεταναστών, εδώ. Είναι το παρόν όσων βιώνουν μορφές της κρατικής καταστολής που έρχεται με τη βαριά της φτέρνα να συμπληρώσει τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς και την αντεργατική πολιτική. Είναι το μέλλον όλων όσων θα κληθούν να γίνουν υπήκοοι της νέας εθνικής ανάπτυξης, της νέας εθνικής ιδέας. Και ελάχιστοι θα ξεφύγουν. Είτε εδώ, είτε στο Ισραήλ, είτε στα Βαλκάνια, τη Μ. Ανατολή και τη Β. Αφρική, το μέλλον μας σχεδιάζεται πάνω στα σώματα των Παλαιστίνιων, των προσφύγων και των λεηλατημένων λαών της περιοχής και των «τριγώνων» του Κοτζιά. Οι πολιτικές τους μας κάνουν συνενόχους σήμερα. Μας μετατρέπουν σε θύματα καθημερινά.

Απαιτείται η παρέμβαση του εργατικού και αντιπολεμικού κινήματος, για να μπλοκαριστούν πολεμικές  συμφωνίες, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ασκήσεις, αγορές όπλων, να ηττηθούν τα δόγματα Άμυνας-Ασφάλειας, να ανατραπούν οι κυβερνήσεις του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού και της αντεργατικής πολιτικής. Ο εργατικός διεθνιστικός αγώνας απέναντι σε κυβέρνηση και ταξική πολιτική, μνημόνια και τοκογλύφους, Ε.Ε., ΔΝΤ και ΝΑΤΟ, στην Ελλάδα και το Ισραήλ είναι η μόνη απάντηση του κόσμου της εργασίας.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Τηλ: 6932 955437

http://diktiospartakos.blogspot.com