μετάφραση απο πρωτότυπο
ΑΠΟΡΡΗΤΟ
PIC/263/21
PIC PAPER No 55
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Παρατηρήσεις
1. Στην παρούσα έκθεση η λέξη «δοσίλογος» αναφέρεται σ’ εκείνους που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς αλλά δεν υποδηλώνει κατ’ ανάγκη φιλογερμανικά αισθήματα. Ο όρος «δυνάμεις δοσιλόγων» χρησιμοποιείται για όλα εκείνα τα σώματα που δέχθηκαν όπλα από τους Γερμανούς για χρήση στο πεδίο μάχης εναντίον άλλων Ελλήνων.
PIC PAPER No 55
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Παρατηρήσεις
1. Στην παρούσα έκθεση η λέξη «δοσίλογος» αναφέρεται σ’ εκείνους που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς αλλά δεν υποδηλώνει κατ’ ανάγκη φιλογερμανικά αισθήματα. Ο όρος «δυνάμεις δοσιλόγων» χρησιμοποιείται για όλα εκείνα τα σώματα που δέχθηκαν όπλα από τους Γερμανούς για χρήση στο πεδίο μάχης εναντίον άλλων Ελλήνων.
Η σημερινή κατάσταση
3. Είναι σαφές ότι οι Γερμανοί έχουν πετύχει να προκαλέσουν τόση σύγχυση μέσα στην Ελλάδα που η τωρινή στρατιωτική τους δέσμευση εκεί είναι υποδεέστερη σε αριθμό και ποιότητα στρατευμάτων σε σύγκριση με εκείνη της εποχής της ιταλικής κατάρρευσης. Επίσης, έχουν εξασφαλίσει ότι η αναχώρησή τους από τη χώρα θα φέρει την Ελληνική Κυβέρνηση αντιμέτωπη με ένα πρόβλημα μεγάλης πολυπλοκότητας.
4. Στρατιωτικώς, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισαν οι Γερμανοί το 1943 ήταν ο ΕΛΑΣ. Ήταν προφανώς ασήμαντο γι αυτούς ποιος έκανε αντίσταση στον ΕΛΑΣ, και ήταν κατά συνέπεια πρόθυμοι να υποστηρίξουν μια οργάνωση σαν την ΠΑΟ (Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωσις), η οποία είχε αρχικά εκστρατεύσει εναντίον των ιδίων των Γερμανών. Ένα τόσο άρτια οργανωμένο σώμα όπως το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ δεν μπορούσε να ανατραπεί από διάσπαρτες ανεξάρτητες μονάδες, αλλά μόνο από τακτικές υπό τον έλεγχο κεντρικής εξουσίας αλλά ευέλικτες δυνάμεις όπως έγιναν τα Τάγματα Ασφαλείας. Για την δημιουργία αυτής της δύναμης οι Γερμανοί μπόρεσαν να στρατολογήσουν μεγάλους αριθμούς Ελλήνων για τους οποίους ο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ είχε καταστεί ο κυριότερος εχθρός επειδή ήταν ο πιο μόνιμος. Ήταν ευτύχημα για τους Γερμανούς ότι επί το πλείστον αυτοί οι Έλληνες ανήκαν στα δεξιά στοιχεία της χώρας που ήταν επίσης οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της Ελληνικής Κυβέρνησης στο εξωτερικό.
5. Τα Τάγματα Ασφαλείας μπορούν να εξεταστούν από δυο απόψεις, τη στρατιωτική και την πολιτική. Στρατιωτικώς δεν υπάρχει τίποτα να ειπωθεί υπέρ τους. Λαμβάνουν μέρος σε γερμανικές επιθέσεις εναντίον του ΕΛΑΣ, ο οποίος είναι με διαφορά ο μεγαλύτερος εν ενεργεία στρατός ανταρτών σήμερα στην Ελλάδα. Η γνώση τους και των προσωπικοτήτων και του εδάφους του τόπου τους καθιστούν ιδιαίτερα χρήσιμους στους Γερμανούς που αποκτούν τη δυνατότητα να κατέχουν την Ελλάδα με το ελάχιστο αριθμό στρατευμάτων. Μερικοί από τους αξιωματικούς των Ταγμάτων Ασφαλείας είναι ικανοί και υπό διαφορετικές συνθήκες θα είχαν σχηματίσει ανεξάρτητες ομάδες για να πολεμήσουν τους Γερμανούς. Άλλοι είναι χωρίς αρχές και τα Τάγματα έχουν ακόμα ένα αριθμό εγκληματικών τύπων που έκαναν κατάχρηση της προνομοιούχου θέσης τους για να καταπιέσουν συμπατριώτες τους. Από πολιτικής άποψης τα Τάγματα δείχνουν χρήσιμα σε σημαντικό ποσοστό Ελλήνων και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό διότι εμποδίζουν μια πλήρη επικράτηση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Αν η απελευθέρωση της Ελλάδας καθυστερήσει πολύ ακόμα τα Τάγματα μπορεί να έχουν γίνει τόσο ισχυρά που να μπορούν – σε αντίθεση με το Ζέρβα σήμερα – να αποτρέψουν οποιαδήποτε απόπειρα για την επιβολή δικτατορίας από πλευράς του ΕΑΜ μόλις φύγουν οι Γερμανοί. Μπορεί να αναμένεται ότι θα είναι πρόθυμα να δεχτούν και να υποστηρίξουν κατά την επιστροφή της οποιαδήποτε νόμιμη Κυβέρνηση θα εγγυηθούν οι Σύμμαχοι. Παρότι πολλές από τις ενέργειες των Ταγμάτων είναι τρομοκρατικές, εξίσου τρομοκρατικές είναι και οι ενέργειες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
6. Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει κατά συνέπεια τις ακόλουθες επιλογές:
(α) Να ενθαρρύνει μια κατάσταση ισορροπίας στην Ελλάδα μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και όλων των άλλων ένοπλων σωμάτων. Αυτό είναι και γερμανική πολιτική, και θα δώσει περισσότερες ευκαιρίες για την ανάπτυξη άσπονδων εχθροτήτων μεταξύ των αντιτιθέμενων ομάδων.
(β) Να υποστηρίζει τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και να βοηθήσει το στρατιωτικό δυναμικό του εναντίον των Γερμανών διά μιας σφοδρής δημόσιας καταγγελίας εναντίον των Ταγμάτων Ασφαλείας. Αυτό θα αποθάρρυνε και μάλλον θα έδιωχνε τη συμπάθεια των μεγάλων τμημάτων της ελληνικής κοινής γνώμης της εχθρικής προς τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και σχεδόν σίγουρα θα οδηγούσε σε μια απόπειρα εκ μέρους του τελευταίου για την επιβολή μιας αριστερής δικτατορίας, οσοδήποτε βραχύβιας, όταν φύγουν οι Γερμανοί.
(γ) Να υποστηρίξει, αν και σιωπηρά, τα Τάγματα Ασφαλείας και να κατηγορήσει τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ ως μια τρομοκρατική μειονότητα που ισχυρίζεται αναληθώς ότι μιλά εκ μέρους του ελληνικού λαού και είναι άπρόθυμη να συνεργαστεί με την Εθνική Κυβέρνηση. Αυτό θα ενθάρρυνε μια μερίδα των υποστηρικτών της Κυβέρνησης στην Ελλάδα αλλά θα ήταν απαράδεκτο για μεγάλα τμήματα της διεθνούς κοινής γνώμης.
(δ) Να καταγγείλει και τα Τάγματα Ασφαλείας και τους εξτρεμιστές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ οι πράξεις των οποίων επέτρεψαν τη δημιουργία των Ταγμάτων. Αυτή η οδός φαίνεται να έχει τις περισσότερες πιθανότητες να τραβήξει τα μετριοπαθή στοιχεία και από τις δυό ομάδες για τη δημιουργία του υλικού για τον Εθνικό Στρατό που εξετάζεται στο Χάρτη του Λιβάνου.
Προέλευση και Ιστορία της Πρώτης Περιόδου
7. Παρά το φασιστικό χαρακτήρα του καθεστώτος του Μεταξά και τους στενούς ακαδημαϊκούς, στρατιωτικούς και εμπορικούς δεσμούς μεταξύ της προπολεμικής Γερμανίας και Ελλάδας είναι πολύ λίγοι οι Έλληνες που συνεργάστηκαν πρόθυμα με τις δυνάμεις κατοχής. Το βασικό κίνητρο όσων συνεργάστηκαν ήταν το προσωπικό συμφέρον, ο πόθος της επιβίωσης, ή οι προσωπικές φιλοδοξίες.
8. Όταν ο Ράλλης σχημάτισε την κυβέρνησή του τον Απρίλιο του ΄43 δέχθηκε να αναλάβει την εξουσία μόνο υπό τον όρο ότι η Κυβέρνηση Δοσιλόγων θα αφηνόταν ελεύθερη να δημιουργήσει μια ένοπλη δύναμη για τη διατήρηση της εσωτερικής ασφαλείας. Ο Κλάδος Ειδικής Ασφαλείας της Κανονικής Ελληνικής Χωροφυλακής, παρ’ ότι είχε ενισχυθεί και οπλιστεί εκ νέου, είχε κατά τα φαινόμενα αποτύχει να καταστείλει τις «ανατρεπτικές» δραστηριότητες των αριστερών αντιστασιακών οργανώσεων μέσα στην Ελλάδα. Είναι σαφές ότι η δύναμη που πρότεινε θα μπορούσε επίσης να παρέχει ένοπλη προστασία στα μέλη της Κυβέρνησης Δοσιλόγων και σε άλλους συνεργάτες όταν τελικά οι Γερμανοί θα αποσύρονταν.
9. Στις 7 Απριλίου του ΄43 η Κυβέρνηση Ράλλη πέρασε νόμο που προέβλεπε το σχηματισμό τεσσάρων Ευζωνικών Ταγμάτων Ασφαλείας διά μέσου είτε εθελοντικής κατάταξης είτε υποχρεωτικής στρατολόγησης. Την ίδια στιγμή εξέδωσε δημόσια διακήρυξη ζητώντας εθελοντές. Δύο από τα Τάγματα θα στρατολογούνταν στην Αθήνα και δυο στη Θεσσαλονίκη, με προβλεπόμενη συνολική δύναμη 2.400 ανδρών. Η αρχική πρόταση ήταν η δύναμη κάθε τάγματος να είναι 1.200 και ο οπλισμός τους να περιλαμβάνει όλα τα ελαφρότερα όπλα. Ο Άξονας όμως αμφέβαλε για το τι θα ήταν οι Έλληνες ικανοί να κάνουν με αυτά τα όπλα, πράγμα που τους οδήγησε να αρνηθούν την παροχή οιονδήποτε όπλων εκτός από τυφέκια και πολυβόλα, να περιορίσουν τα πυρομαχικά τους και να κόψουν κατά το ήμισυ τη δύναμη κάθε τάγματος. Τελικά σταμάτησαν το όλο σχέδιο όπου αφορούσε τη Θεσσαλονίκη.
10. Αναφορές από την Ελλάδα έχουν επανειλημένα αναφέρει τον Πάγκαλο και τον Γονατά ως εμπνευστές του σχεδίου για το σχηματισμό Ταγμάτων Ασφαλείας. Είναι γνωστή η γνώμη του Γονατά ότι η ύπαρξη στρατιωτικών δυνάμεων υπό τον έλεγχο της Κυβέρνησης Δοσιλόγων είναι αναγκαία για την παρεμπόδιση της αναρχίας, και αξιωματικοί μέλη της οργάνωσης του Γονατά και του Παπαγεωργίου ΕΔΕΣ έλαβαν την εντολή να καταταγούν στα Τάγματα. Είναι πιθανό ότι ο Πάγκαλος έδωσε εντολή στα δικά του πρωτοπαλήκαρα, τους πολιτικοστρατιωτικούς, να καταταγούν επίσης. Όμως όποιο ρόλο κι αν έπαιζαν ο Γονατάς και ο Πάγκαλος, έμειναν και οι δυο στο παρασκήνιο. Μεταξύ αυτών που ξεχώριζαν στην προσπάθεια για την εξασφάλιση εθελοντών ήταν ο Σχης Ιωάννης Γρηγοράκης, εκείνη την εποχή δοσίλογος Υπουργός Εργασίας (Βλέπε Παράρτημα «Η»). Άλλοι πρώτοι νεοσύλλεκτοι πιστεύεται πως ήταν οι πολύ φτωχοί, που γράφτηκαν στα Τάγματα επειδή ήταν γι’ αυτούς προτιμότερο από το να πάνε εργάτες στη Γερμανία, και κακοποιοί «επικηρυγμένοι» από πατριωτικές οργανώσεις για αντισυμμαχική ή αντικοινωνική δραστηριότητα.
11. Η εκστρατεία στρατολόγησης είχε στην αρχή μικρή επιτυχία παρά την ύπαρξη προγράμματος που θα μπορούσε να αναμένεται ότι θα κέρδιζε τη λαϊκή στήριξη. Οι δεδηλωμένοι στόχοι των Ταγμάτων ήταν:
(α) Να εξασφαλίσουν την τάξη σε περίπτωση κομμουνιστικών αναταραχών.
(β) Να εμποδίσουν την επιστροφή του Βασιλιά.
Ο δεύτερος στόχος μπορεί να είχε προταθεί ως κίνητρο για Βενιζελικούς ή Δημοκρατικούς αξιωματικούς, άνεργους από το 1935, να εγγραφούν στα Τάγματα.
Η «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη»
12. Με την αποτυχία της αρχικής εκστρατείας στρατολόγησης, η Κυβέρνηση Ράλλη στράφηκε για «εθελοντές» στη «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη». Αυτό το σώμα, που είναι τοποθετημένο στην Αθήνα, δεν διαλύθηκε μετά την κατάληψη της Ελλάδας από΄τους Γερμανούς. Τα μέλη του, στα οποία επετράπει να έχουν τυφέκια αλλά όχι πυρομαχικά, συνέχισαν να φυλάγουν το Ελληνικό Κενοτάφιο. Η υπηρεσία ήταν εξ ολοκλήρου εθελοντική και μέχρι το σχηματισμό της Κυβέρνησης Ράλλη πιστεύεται ότι δεν είχαν συναλλαγές με τις αρχές κατοχής. Τον Ιούνιο του ‘43 μέλη αυτού του σώματος υποχρεώθηκαν να σχηματίσουν μόνιμες ομάδες για τα νέα Τάγματα Ασφαλείας και ένας έφεδρος (πρώην μόνιμος) αξιωματικός, ο αντισυνταγματάρχης Χριστοδουλάκης, έγινε ο πρώτος τους διοικητής.
13. Η δύναμη της «Φρουράς του Άγνωστου Στρατιώτη», με την αποστολή σ’ αυτήν εθελοντών από τα Τάγματα Ασφαλείας, αυξήθηκε ως το τέλος του Ιουλίου του ‘43 από την αρχική σύνθεση που ήταν 60 έως 80 αξιωματικοί και άνδρες, σε 10 αξιωματικούς και 150 άνδρες. Αυτή την εποχή η κατάρρευση της Ιταλίας έφερνε αντιμέτωπη τη Γερμανία με το πρόβλημα της αντικατάστασης των Ιταλικών στρατευμάτων φρουράς στην Ελλάδα χωρίς ταυτόχρονη αύξηση της δικής της στρατιωτικής δέσμευσης. Ως τα τέλη του Σεπτεμβρίου του ‘43 η δύναμη πιστεύεται ότι ήταν 300 άνδρες και περίπου 20 αξιωματικοί. Τον Οκτώβριο του ‘43 δημιουργήθηκε το πρώτο Τάγμα Ασφαλείας. Ως το τέλος του Οκτωβρίου του ‘43 δυο, και ως το Δεκέμβριο του ‘43 τρία Τάγματα είχαν σχηματιστεί και μερικώς εκπαιδευτεί ενώ 300 άνδρες στάλθηκαν στη «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη» ως ο πυρήνας ενός τέταρτου Τάγματος.
Σύγχυση των Δυνάμεων Δοσιλόγων με την Ελληνική Χωροφυλακή κ λ.π
14. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πηγές που δοκιμάζουν να περιγράψουν τις δραστηριότητες Ταγμάτων Ασφαλείας έχουν συχνά μπερδέψει αυτά τα σώματα με τις δυο ελληνικές αστυνομίες, την Χωροφυλακή και την Αστυνομία Πόλεων. Ήδη το Δεκέμβριο του ‘42, όταν η κλίμακα των ανταρτικών ενεργειών άρχισε σοβαρά να φέρνει σε δύσκολη θέση τους Ιταλούς, το Υπουργείο των Εσωτερικών διαμαρτυρήθηκε στην Ιταλική Ανώτατη Διοίκηση εναντίον μιας διαταγής, που προερχόταν από τη Διοίκηση των CARABINIERI στην Καρδίτσα, προς την Ελληνική Χωροφυλακή να βοηθήσει στην καταστολή ανταρτοσυμμοριών. Παρόμοιες απόπειρες επέκτασης των καθηκόντων της Χωροφυλακής έγιναν από τους Γερμανούς, κυρίως μια και όλες οι Ελληνικές Υπηρεσίες Ασφαλείας ήταν τοποθετημένες από τα SS. Απόδειξη αυτού είναι ότι η Χωροφυλακή (αλλά όχι και η Αστυνομία Πόλεων) συμπεριλαμβανόταν στην κοινή καταγγελία που υπογράφτηκε στη συνέλευση των ανταρτών (βλέπε παράγραφο 18 παρακάτω) και η έκκληση για οδηγία που στάλθηκε από τη Μακεδονική Χωροφυλακή στην Ελεύθερη Ελληνική Κυβέρνηση το Μάρτιο του ‘44 (συνημμένη στο Παράρτημα ‘Ω’).
Πρόσθετη σύγχυση προκλήθηκε από το ότι οι Γερμανοί εξανάγκασαν τους ντόπιους να ενεργήσουν ως δυνάμεις ασφαλείας, πιθανώς ως «έκτακτοι αστυνομικοί». Αυτό που αναφέρθηκε από την Πάτρα στις 8 Δεκεμβρίου του ‘43, ότι οι Γερμανοί εξέδιδαν άδειες οπλοφορίας, μπορεί να αφορά τέτοιου είδους δραστηριότητες. Στην περιοχή του Αίγιου, το Δεκέμβριο του ‘43, οι Γερμανοί υποχρέωναν έγγαμους άνδρες να πάρουν όπλα για την ασφάλεια των πόλεων. Μια αναφορά της 7ης Ιανουαρίου του ‘44 από την περιοχή της Πάτρας, αφού ανέφερε ότι αποσπάσματα των Ταγμάτων Ασφαλείας είχαν φτάσει στην Πάτρα, έλεγε ότι οι Γερμανοί είχαν διατάξει την προσκόλληση των χωρικών ηλικίας από 20 έως και 45 για την φύλαξη σιδηροδρομικών συγκοινωνιών, οδικών συγκοινωνιών και τηλεπικοινωνιών. Παρόμοιες διαταγές έχουν επαληθευθεί για άλλα μέρη της Ελλάδας που βρίσκονται στις παρυφές περιοχών ανταρτών. Η αναφορά εδώ των δυο ξεχωριστών ειδών δυνάμεων ασφαλείας θέτει την ύπαρξη τουλάχιστον δύο ειδών πέρα από κάθε λογική αμφιβολία. (Βλέπε επίσης Παράρτημα ‘Τ’).
Ο Ράλλης ανακοίνωσε επίσης τη δημιουργία δυο πρότυπων Ταγμάτων Χωροφυλάκων, ένα τουλάχιστον εκ των οποίων ήδη υπηρετεί στην Πελοπόνησσο. Με όπλα, εξοπλισμό και τροφή από τους Γερμανούς, αυτές οι πρότυπες μονάδες φαίνεται να συγγενεύουν περισσότερο με τα Τάγματα Ασφαλείας παρά με την κανονική Ελληνική Χωροφυλακή. Μια πληρέστερη περιγραφή της οργανώσεώς τους βρίσκεται στο Παράρτημα ‘C’.
Η Στάση των Αντιστασιακών Οργανώσεων απέναντι στα Τάγματα Ασφαλείας
15. Όπως θα μπορούσε να ήταν αναμενόμενο, το Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος διαμαρτυρήθηκε αμέσως εναντίον της δημιουργίας των Ταγμάτων Ασφαλείας των οποίων κεκυρηγμένος στόχος ήταν ο αφανισμός του κομμουνισμού σε όλη την Ελλάδα. Από τον Ιούνιο του ‘44 μια μυστική Μακεδονική Κομμουνιστική εφημερίδα είχε μιλήσει σχετικά με το σχέδιο για την δημιουργία των Ταγμάτων. Στις 30 Σεπτεμβρίου η κομμουνιστική εφημερίδα «Ριζοσπάστης» ανακοίνωσε ότι οποιοσδήποτε κατετάσσετο στα Τάγματα θα τουφεκιζόταν ως προδότης. Στις 10 Δεκεμβρίου του ‘43 το κόμμα έστειλε ένα γράμμα στον Μ. Σοφούλη, αρχηγό του Φιλελεύθερου Κόμματος στην Αθήνα ζητώντας του να λάβει μέτρα για να περιορίσει τις δραστηριότητές τους. Το κείμενο αυτού του γράμματος συνάπτεται στο Παράρτημα «Ι». Στις 2 Ιανουαρίου του ‘44 η Κυβέρνηση Τσουδερού στο Κάϊρο έλαβε μια αίτηση του ΕΑΜ που ζητούσε να καταγγελθούν τα Τάγματα Ασφαλείας ως προδότες. Παρόμοιες καταγγελίες στάλθηκαν στις Συμμαχικές Κυβερνήσεις. (Βλέπε Παράρτημα «J»).
16. Καταγγελίες δεν έλειπαν από τις κεντρώες και δεξιές οργανώσεις. Τον Ιούνιο η βασιλική «Εθνική Δράσις» ζήτησε από την Μέση Ανατολή προπαγάνδα κατά των Ταγμάτων. Το Δεκέμβριο δημοσίευσε μια έκκληση προς τα Τάγματα και όλα τα σώματα ασφαλείας παρακινώντας τα να αρνηθούν να εκτελέσουν οιαδήποτε καθήκοντα πέρα από τα καθαρώς αστυνομικά. Το Νοέμβριο του ‘43, η δημοκρατική εφημερίδα «Λ.Α.Ε.», όργανο της Λαικής Ελευθερωτικής Ένωσις, ειδοποίησε τα Τάγματα να σημειώσουν μια ραδιοφωνική εκπομπή της Μέσης Ανατολής που προειδοποιούσε Σέρβους που συνεργάστηκαν με τον εχθρό.
Η Καταγγελία της Ελληνικής Κυβέρνησης εναντίον των Ταγμάτων Ασφαλείας
17. Μετά από συνεννόηση με την Γενική Στρατιωτική Διοίκηση της Μέσης Ανατολής, ο Μ. Τσουδερός μετέδωσε ραδιοφωνικά από το Κάϊρο στις 6 Ιανουαρίου του ΄44 ένα τελεσίγραφο που έλεγε ότι εκείνοι που θα παρέμεναν στα τάγματα μετά τις 31 Ιανουαρίου του ΄44 θα θεωρούνταν προδότες. Σε αντίποινα η Κυβέρνηση Ράλλη εξέδωσε διαταγή προς όλους τους πρώην αξιωματικούς του στρατού να καταθέσουν ως τις 25 Ιαννουαρίου του ‘44 δήλωση που να διευκρινίζει αν είναι ή όχι διατεθειμένοι να καταταγούν στα Τάγματα Ασφαλείας. Η αντίθεση του μόνιμου στρατού σε αυτή την διαταγή εκφράστηκε από το αρχαιότερο μέλος της στρατιωτικής ιεραρχίας, τον Αντιστράτηγο Δημήτριο Παπαδόπουλο, σε προσωπική συνέντευξη με το Ράλλη στις 22 Ιανουαρίου του ‘44. Ο Στρατηγός Παπαδόπουλος πιστεύεται ότι είπε στον Πρωθυπουργό ότι αν επέμενε στη διαταγή όλοι οι αξιωματικοί θα την αγνοούσαν, ενώ αν απέσυρε τη διαταγή του θα μπορούσε να περιμένει 150 με 200 εθελοντές. Ο Ράλλης ευθύς ανακάλεσε τη διαταγή ή καλύτερα ανέβαλε να τη θέσει σε εφαρμογή. (Βλέπε Παράρτημα «R» και «S»). Λέγεται ότι εκείνη την εποχή ένας αριθμός αξιωματικών από τις πατριωτικές οργανώσεις ‘Χ’ και ‘ ΡΑΝ’ (Ρήνος – Αυλών – Νήσοι), μια αντιστασιακή στρατιωτική ομάδα, κατατάχθηκαν στα Τάγματα. Οι διαταγές σύμφωνα με τις οποίες οποιοιδήποτε αξιωματικοί άφηναν τα Τάγματα έπρεπε να πληρώσουν το κόστος των στολών τους απέτρεψαν πολλούς που, μετά το τελεσίγραφο του Τσουδερού, επιθυμούσαν να αποσυρθούν . Τον ίδιο μήνα η Κυβέρνηση Ράλλη τοποθέτησε πρώην Μόνιμους Υπαξιωματικούς του Στρατού στα Τάγματα και τους συγκρότησε σε λόχο. Αυτοί άρχισαν να παρακολουθούν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην Αθήνα στο τέλος του οποίου τους υποσχέθηκαν βαθμούς αξιωματικού.
Από κοινού καταγγελία ανταρτών εναντίον Δυνάμεων Ασφαλείας
18. Το Φεβρουάριο του 44 έγινε ένα συνέδριο μεταξύ αντιπροσώπων των δυνάμεων του Ζέρβα, του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και της ΕΚΚΑ στο οποίο ήταν παρόντες Σύμμαχοι αξιωματικοί σύνδεσμοι. Με ομόφωνη απόφαση εξεδόθει διακήρυξη που κατήγγελε τις δραστηριότητες των δυνάμεων δοσιλόγων στην Ελλάδα. Το ότι η Χωροφυλακή συμπεριλαμβανόταν σε αυτή την καταγγελία αναμφίβολα στρεφόταν προς την εμφάνιση στρατευμάτων του Ράλλη ως αστυνομικοί, όπως φαίνεται ότι συνέβει με την 2η Πελοποννησιακή Χωροφυλακή. Το κείμενο της καταγγελίας συνάπτεται στο Παράρτημα «Κ».
Ανάπτυξη των Ταγμάτων Ασφαλείας
19. Στις αρχές του 1944 η Κυβέρνηση Ράλλη άρχισε μια εντατική εκστρατεία στρατολόγησης και τον ίδιο καιρό το Ράδιο Αθήναι έκανε βίαιες επιθέσεις κατά των ανταρτών γενικά και ειδικά κατά του ΕΑΜ/ΑΛΑΣ. Η εκστρατεία ήταν αναμφισβήτητα επιτυχής, ειδικά στη Νότιο Ελλάδα. Οι ενδοιασμοί των πιθανών στρατευσίμων ξεπεράστηκαν με νύξεις ότι οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί υποστήριζαν μυστικά τους ανθρώπους του Ράλλη δίνοντάς τους όπλα και πυρομαχικά. Το Φεβρουάριο πολλοί άνδρες απολύθηκαν από την Αστυνομία Πόλεων, και από το γεγονός ότι στους απολυμένους δε δίνονταν σιτηρέσια και τους απαγορευόταν να επικοινωνούν με αυτούς που ακόμα υπηρετούσαν φαίνεται ότι η εκκαθάριση ήταν σχεδόν σίγουρα άλλη μια προσπάθεια να εξασφαλιστούν στρατεύσιμοι για τα Τάγματα Ασφαλείας. Η στρατολόγηση συνεχιζόταν και στη Σχολή των Ευελπίδων, αλλά με μικρή επιτυχία. Το Μάρτιο όλοι οι αξιωματικοί που είχαν αποταχθεί από το 1927 και μετά έλαβαν εντολή για απασχόληση με τον προηγούμενο βαθμό τους, ή ακόμα και μεγαλύτερο. Στην Αθήνα, αξιωματικοί που δεν κατατάσσονταν ως εθελοντές απειλήθηκαν ότι θα χάσουν την πληρωμή τους και τις κάρτες φαγητού. Αυτή η απειλή πραγματοποιήθηκε με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Ράλλη) της 22ας Μαΐου του ΄44 ενός τρισέλιδου καταλόγου αξιωματικών που δεν υπάκουσαν τη διαταγή να καταταγούν στα Τάγματα Ασφαλείας. Αυτοί οι αξιωματικοί τοποθετήθηκαν στον κατάλογο αποστράτων και έχασαν όλα τα δικαιώματα αποδοχών και συντάξεως από το Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Τούτο μπορεί να ερμηνεύει την πράξη πολλών, κυρίως εφέδρων αξιωματικών, οι οποίοι πιστεύεται ότι έφυγαν στα βουνά. Στις 2 Μαρτίου του 44 η Κυβέρνηση Ράλλη πέρασε ακόμα ένα νόμο που επέβαλλε την αύξηση του αριθμού των Ταγμάτων Ασφαλείας πέρα από την αρχική σύνθεση των τεσσάρων (το κείμενο αυτού του διατάγματος συνάπτεται στο Παράρτημα «L»). Στις 25 Μαρτίου του 44 οι Γερμανοί ισχυρίστηκαν ότι, από την αρχή του χρόνου, ο αριθμός αυτών που υπηρετούσαν στα Τάγματα είχε τριπλασιαστεί.
Η ΠΕΕΑ και τα Τάγματα Ασφαλείας
20. Στις 10 Μαρτίου του 44 η ομάδα του ΕΑΜ ίδρυσε την Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ). Την εποχή της δημιουργίας της η επιτροπή αυτή αποτελείτο από μέλη στενά συνδεδεμένα με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και δεν υπάρχει αμφιβολία πως, όταν ερχόταν η ώρα, ήλπιζε να αντικαταστήσει την Κυβέρνηση του Καΐρου ως η πολιτική οργάνωση η ελέγχουσα τη μοίρα της Ελλάδας. Μια από τις πρώτες ενέργειες της ΠΕΕΑ ήταν να δώσει αμνηστία (κείμενο στο Παράρτημα «Μ») σε όλους τους αξιωματικούς και άνδρες της Αστυνομίας και της Ασφάλειας αν δέχονταν να καταταγούν στις ένοπλες δυνάμεις αυτής της «νέας» οργάνωσης, αλλά εφόσον ο στρατός τους ήταν μόνο ο ΕΛΑΣ υπό διαφορετικό όνομα δε θα μπορούσε να αναμένεται ότι τα Τάγματα Ασφαλείας θα ανταποκρίνονταν. Στις 24 Μαρτίου του 44 ο Βακιρτζής, τότε πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής, έστειλε μήνυμα στις κυβερνήσεις της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ καταδικάζοντας τα Τάγματα (το κείμενο συνάπτεται στο Παράρτημα «Ν»).
Εμφύλιος Πόλεμος
21. Στις 25 Νοεμβρίου του 43 ο Συνταγματάρχης Βασίλειος Δερτιλής, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών είχε προαχθεί σε Υποστράτηγο και είχε γίνει αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας. Δυο μέρες αργότερα τα Τάγματα είχαν κάνει την πρώτη τους ενέργεια ανεξάρτητα από τους Γερμανούς με την ομαδική σύλληψη των «Κομμουνιστών» στα νοσοκομεία (για λεπτομέρειες βλέπε Παράρτημα «Β (Αθήνα)»). Στις αρχές του Ιανουαρίου του ‘44 άρχισε στην Εύβοια μια εκτεταμένη προσπάθεια από την πλευρά των Γερμανών και των Ταγμάτων για την εξόντωση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και ακολουθήθηκε από μια ακόμη το Φεβρουάριο στην Πελοπόννησο. Κατόπιν οι επιχειρήσεις των Ταγμάτων Ασφαλείας έγιναν και πιο συχνές, και πιο γενικές. Τα αντίποινα και οι εκτελέσεις άρχισαν να γίνονται όχι από τους Γερμανούς αλλά από τα Τάγματα, τα οποία δέχονταν με τη σειρά τους επιθέσεις με περισσότερο ζήλο από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Το Μάρτιο ο «Μαχητής», μια κρυφή εφημερίδα του ΕΑΜ στην Ηλεία, ανακοίνωσε ότι συγγενείς των μελών των στρατευμάτων Ασφαλείας, των μελών Χωροφυλακής και άλλων προδοτών θα φυλακίζονταν ως όμηροι και η περιουσία τους θα δημευόταν. Ήταν τώρα σαφές ότι ο βασικός εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα δεν ήταν πια μεταξύ του Ζέρβα και του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, αλλά μεταξύ του ΕΛΑΣ και των Ταγμάτων, που αριθμητικά ήταν ήδη πάνω από δυο φορές τόσο ισχυρά όσο ήταν οι δυνάμεις του Ζέρβα και που οι αριθμητικές τους δυνάμεις αυξάνονταν καθημερινά. Παρά τα άγρια αντίποινα σε κλίμακα πέντε «Κομμουνιστές» προς ένα μέλος των Ταγμάτων Ασφαλείας, το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ συνέχισε να σκοτώνει μέλη των στρατευμάτων της Ασφάλειας οπουδήποτε τα έβρισκε και στις 16 Μαΐου του ΄44 το Υπουργείο Εσωτερικών των δοσιλόγων ανακοίνωσε διά μέσου του τύπου ότι μεταξύ της 1ης Δεκεμβρίου του ‘43 και του Μαΐου του ΄44 είχαν δολοφονηθεί από «Κομμουνιστές» 213 αξιωματικοί και άνδρες των Οργανώσεων Ασφαλείας του Κράτους, και ότι άλλοι 600 ήταν αγνοούμενοι.
Η σύλληψη του Δερτιλή
22. Στις 15 Μαΐου του 44 ο Ράλλης απάλλαξε τον Υποστράτηγο Δερτιλή από τα καθήκοντά του του Διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας και του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Αμύνης, υποβιβάζοντάς τον στη θέση του Επιθεωρητή των Ταγμάτων Ασφαλείας μόνο. Δύο μέρες αργότερα ο Δερτιλής συνελήφθη από τους Γερμανούς με το αιτιολογικό ότι συζητούσε το ενδεχόμενο συνεργασίας με τους Βρετανούς, και πιστεύεται ότι στάλθηκε στο Βερολίνο ή τη Βιέννη. Δύο εβδομάδες νωρίτερα είχε φτάσει στη Μέση Ανατολή ένας απεσταλμένος του ΕΔΕΣ της Αθήνας με την αποστολή να πείσει την Ελληνική Κυβέρνηση και τους Συμμάχους ότι και ο ΕΔΕΣ και τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πατριωτικές οργανώσεις που έπαιζαν το δικό τους ρόλο στον «Εθνικό Αγώνα». Ενδέχεται να διέρρευσε η πληροφορία για την αναχώρηση του απεσταλμένου και να οδήγησε στη σύλληψη του Δερτιλή. Οι δραστηριότητες των Ταγμάτων φαίνεται ότι έχουν περιοριστεί σημαντικά μετά από αυτό το επεισόδιο αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι κανένα από αυτά έχει παροπλιστεί από τους Γερμανούς. Έχουν υπάρξει μερικές περιπτώσεις αυτομολίας, κυρίως απλών στρατιωτών προς τον ΕΛΑΣ.
23. Κατάλογος Παραρτημάτων
12. Με την αποτυχία της αρχικής εκστρατείας στρατολόγησης, η Κυβέρνηση Ράλλη στράφηκε για «εθελοντές» στη «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη». Αυτό το σώμα, που είναι τοποθετημένο στην Αθήνα, δεν διαλύθηκε μετά την κατάληψη της Ελλάδας από΄τους Γερμανούς. Τα μέλη του, στα οποία επετράπει να έχουν τυφέκια αλλά όχι πυρομαχικά, συνέχισαν να φυλάγουν το Ελληνικό Κενοτάφιο. Η υπηρεσία ήταν εξ ολοκλήρου εθελοντική και μέχρι το σχηματισμό της Κυβέρνησης Ράλλη πιστεύεται ότι δεν είχαν συναλλαγές με τις αρχές κατοχής. Τον Ιούνιο του ‘43 μέλη αυτού του σώματος υποχρεώθηκαν να σχηματίσουν μόνιμες ομάδες για τα νέα Τάγματα Ασφαλείας και ένας έφεδρος (πρώην μόνιμος) αξιωματικός, ο αντισυνταγματάρχης Χριστοδουλάκης, έγινε ο πρώτος τους διοικητής.
13. Η δύναμη της «Φρουράς του Άγνωστου Στρατιώτη», με την αποστολή σ’ αυτήν εθελοντών από τα Τάγματα Ασφαλείας, αυξήθηκε ως το τέλος του Ιουλίου του ‘43 από την αρχική σύνθεση που ήταν 60 έως 80 αξιωματικοί και άνδρες, σε 10 αξιωματικούς και 150 άνδρες. Αυτή την εποχή η κατάρρευση της Ιταλίας έφερνε αντιμέτωπη τη Γερμανία με το πρόβλημα της αντικατάστασης των Ιταλικών στρατευμάτων φρουράς στην Ελλάδα χωρίς ταυτόχρονη αύξηση της δικής της στρατιωτικής δέσμευσης. Ως τα τέλη του Σεπτεμβρίου του ‘43 η δύναμη πιστεύεται ότι ήταν 300 άνδρες και περίπου 20 αξιωματικοί. Τον Οκτώβριο του ‘43 δημιουργήθηκε το πρώτο Τάγμα Ασφαλείας. Ως το τέλος του Οκτωβρίου του ‘43 δυο, και ως το Δεκέμβριο του ‘43 τρία Τάγματα είχαν σχηματιστεί και μερικώς εκπαιδευτεί ενώ 300 άνδρες στάλθηκαν στη «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη» ως ο πυρήνας ενός τέταρτου Τάγματος.
Σύγχυση των Δυνάμεων Δοσιλόγων με την Ελληνική Χωροφυλακή κ λ.π
14. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πηγές που δοκιμάζουν να περιγράψουν τις δραστηριότητες Ταγμάτων Ασφαλείας έχουν συχνά μπερδέψει αυτά τα σώματα με τις δυο ελληνικές αστυνομίες, την Χωροφυλακή και την Αστυνομία Πόλεων. Ήδη το Δεκέμβριο του ‘42, όταν η κλίμακα των ανταρτικών ενεργειών άρχισε σοβαρά να φέρνει σε δύσκολη θέση τους Ιταλούς, το Υπουργείο των Εσωτερικών διαμαρτυρήθηκε στην Ιταλική Ανώτατη Διοίκηση εναντίον μιας διαταγής, που προερχόταν από τη Διοίκηση των CARABINIERI στην Καρδίτσα, προς την Ελληνική Χωροφυλακή να βοηθήσει στην καταστολή ανταρτοσυμμοριών. Παρόμοιες απόπειρες επέκτασης των καθηκόντων της Χωροφυλακής έγιναν από τους Γερμανούς, κυρίως μια και όλες οι Ελληνικές Υπηρεσίες Ασφαλείας ήταν τοποθετημένες από τα SS. Απόδειξη αυτού είναι ότι η Χωροφυλακή (αλλά όχι και η Αστυνομία Πόλεων) συμπεριλαμβανόταν στην κοινή καταγγελία που υπογράφτηκε στη συνέλευση των ανταρτών (βλέπε παράγραφο 18 παρακάτω) και η έκκληση για οδηγία που στάλθηκε από τη Μακεδονική Χωροφυλακή στην Ελεύθερη Ελληνική Κυβέρνηση το Μάρτιο του ‘44 (συνημμένη στο Παράρτημα ‘Ω’).
Πρόσθετη σύγχυση προκλήθηκε από το ότι οι Γερμανοί εξανάγκασαν τους ντόπιους να ενεργήσουν ως δυνάμεις ασφαλείας, πιθανώς ως «έκτακτοι αστυνομικοί». Αυτό που αναφέρθηκε από την Πάτρα στις 8 Δεκεμβρίου του ‘43, ότι οι Γερμανοί εξέδιδαν άδειες οπλοφορίας, μπορεί να αφορά τέτοιου είδους δραστηριότητες. Στην περιοχή του Αίγιου, το Δεκέμβριο του ‘43, οι Γερμανοί υποχρέωναν έγγαμους άνδρες να πάρουν όπλα για την ασφάλεια των πόλεων. Μια αναφορά της 7ης Ιανουαρίου του ‘44 από την περιοχή της Πάτρας, αφού ανέφερε ότι αποσπάσματα των Ταγμάτων Ασφαλείας είχαν φτάσει στην Πάτρα, έλεγε ότι οι Γερμανοί είχαν διατάξει την προσκόλληση των χωρικών ηλικίας από 20 έως και 45 για την φύλαξη σιδηροδρομικών συγκοινωνιών, οδικών συγκοινωνιών και τηλεπικοινωνιών. Παρόμοιες διαταγές έχουν επαληθευθεί για άλλα μέρη της Ελλάδας που βρίσκονται στις παρυφές περιοχών ανταρτών. Η αναφορά εδώ των δυο ξεχωριστών ειδών δυνάμεων ασφαλείας θέτει την ύπαρξη τουλάχιστον δύο ειδών πέρα από κάθε λογική αμφιβολία. (Βλέπε επίσης Παράρτημα ‘Τ’).
Ο Ράλλης ανακοίνωσε επίσης τη δημιουργία δυο πρότυπων Ταγμάτων Χωροφυλάκων, ένα τουλάχιστον εκ των οποίων ήδη υπηρετεί στην Πελοπόνησσο. Με όπλα, εξοπλισμό και τροφή από τους Γερμανούς, αυτές οι πρότυπες μονάδες φαίνεται να συγγενεύουν περισσότερο με τα Τάγματα Ασφαλείας παρά με την κανονική Ελληνική Χωροφυλακή. Μια πληρέστερη περιγραφή της οργανώσεώς τους βρίσκεται στο Παράρτημα ‘C’.
Η Στάση των Αντιστασιακών Οργανώσεων απέναντι στα Τάγματα Ασφαλείας
15. Όπως θα μπορούσε να ήταν αναμενόμενο, το Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος διαμαρτυρήθηκε αμέσως εναντίον της δημιουργίας των Ταγμάτων Ασφαλείας των οποίων κεκυρηγμένος στόχος ήταν ο αφανισμός του κομμουνισμού σε όλη την Ελλάδα. Από τον Ιούνιο του ‘44 μια μυστική Μακεδονική Κομμουνιστική εφημερίδα είχε μιλήσει σχετικά με το σχέδιο για την δημιουργία των Ταγμάτων. Στις 30 Σεπτεμβρίου η κομμουνιστική εφημερίδα «Ριζοσπάστης» ανακοίνωσε ότι οποιοσδήποτε κατετάσσετο στα Τάγματα θα τουφεκιζόταν ως προδότης. Στις 10 Δεκεμβρίου του ‘43 το κόμμα έστειλε ένα γράμμα στον Μ. Σοφούλη, αρχηγό του Φιλελεύθερου Κόμματος στην Αθήνα ζητώντας του να λάβει μέτρα για να περιορίσει τις δραστηριότητές τους. Το κείμενο αυτού του γράμματος συνάπτεται στο Παράρτημα «Ι». Στις 2 Ιανουαρίου του ‘44 η Κυβέρνηση Τσουδερού στο Κάϊρο έλαβε μια αίτηση του ΕΑΜ που ζητούσε να καταγγελθούν τα Τάγματα Ασφαλείας ως προδότες. Παρόμοιες καταγγελίες στάλθηκαν στις Συμμαχικές Κυβερνήσεις. (Βλέπε Παράρτημα «J»).
16. Καταγγελίες δεν έλειπαν από τις κεντρώες και δεξιές οργανώσεις. Τον Ιούνιο η βασιλική «Εθνική Δράσις» ζήτησε από την Μέση Ανατολή προπαγάνδα κατά των Ταγμάτων. Το Δεκέμβριο δημοσίευσε μια έκκληση προς τα Τάγματα και όλα τα σώματα ασφαλείας παρακινώντας τα να αρνηθούν να εκτελέσουν οιαδήποτε καθήκοντα πέρα από τα καθαρώς αστυνομικά. Το Νοέμβριο του ‘43, η δημοκρατική εφημερίδα «Λ.Α.Ε.», όργανο της Λαικής Ελευθερωτικής Ένωσις, ειδοποίησε τα Τάγματα να σημειώσουν μια ραδιοφωνική εκπομπή της Μέσης Ανατολής που προειδοποιούσε Σέρβους που συνεργάστηκαν με τον εχθρό.
Η Καταγγελία της Ελληνικής Κυβέρνησης εναντίον των Ταγμάτων Ασφαλείας
17. Μετά από συνεννόηση με την Γενική Στρατιωτική Διοίκηση της Μέσης Ανατολής, ο Μ. Τσουδερός μετέδωσε ραδιοφωνικά από το Κάϊρο στις 6 Ιανουαρίου του ΄44 ένα τελεσίγραφο που έλεγε ότι εκείνοι που θα παρέμεναν στα τάγματα μετά τις 31 Ιανουαρίου του ΄44 θα θεωρούνταν προδότες. Σε αντίποινα η Κυβέρνηση Ράλλη εξέδωσε διαταγή προς όλους τους πρώην αξιωματικούς του στρατού να καταθέσουν ως τις 25 Ιαννουαρίου του ‘44 δήλωση που να διευκρινίζει αν είναι ή όχι διατεθειμένοι να καταταγούν στα Τάγματα Ασφαλείας. Η αντίθεση του μόνιμου στρατού σε αυτή την διαταγή εκφράστηκε από το αρχαιότερο μέλος της στρατιωτικής ιεραρχίας, τον Αντιστράτηγο Δημήτριο Παπαδόπουλο, σε προσωπική συνέντευξη με το Ράλλη στις 22 Ιανουαρίου του ‘44. Ο Στρατηγός Παπαδόπουλος πιστεύεται ότι είπε στον Πρωθυπουργό ότι αν επέμενε στη διαταγή όλοι οι αξιωματικοί θα την αγνοούσαν, ενώ αν απέσυρε τη διαταγή του θα μπορούσε να περιμένει 150 με 200 εθελοντές. Ο Ράλλης ευθύς ανακάλεσε τη διαταγή ή καλύτερα ανέβαλε να τη θέσει σε εφαρμογή. (Βλέπε Παράρτημα «R» και «S»). Λέγεται ότι εκείνη την εποχή ένας αριθμός αξιωματικών από τις πατριωτικές οργανώσεις ‘Χ’ και ‘ ΡΑΝ’ (Ρήνος – Αυλών – Νήσοι), μια αντιστασιακή στρατιωτική ομάδα, κατατάχθηκαν στα Τάγματα. Οι διαταγές σύμφωνα με τις οποίες οποιοιδήποτε αξιωματικοί άφηναν τα Τάγματα έπρεπε να πληρώσουν το κόστος των στολών τους απέτρεψαν πολλούς που, μετά το τελεσίγραφο του Τσουδερού, επιθυμούσαν να αποσυρθούν . Τον ίδιο μήνα η Κυβέρνηση Ράλλη τοποθέτησε πρώην Μόνιμους Υπαξιωματικούς του Στρατού στα Τάγματα και τους συγκρότησε σε λόχο. Αυτοί άρχισαν να παρακολουθούν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην Αθήνα στο τέλος του οποίου τους υποσχέθηκαν βαθμούς αξιωματικού.
Από κοινού καταγγελία ανταρτών εναντίον Δυνάμεων Ασφαλείας
18. Το Φεβρουάριο του 44 έγινε ένα συνέδριο μεταξύ αντιπροσώπων των δυνάμεων του Ζέρβα, του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και της ΕΚΚΑ στο οποίο ήταν παρόντες Σύμμαχοι αξιωματικοί σύνδεσμοι. Με ομόφωνη απόφαση εξεδόθει διακήρυξη που κατήγγελε τις δραστηριότητες των δυνάμεων δοσιλόγων στην Ελλάδα. Το ότι η Χωροφυλακή συμπεριλαμβανόταν σε αυτή την καταγγελία αναμφίβολα στρεφόταν προς την εμφάνιση στρατευμάτων του Ράλλη ως αστυνομικοί, όπως φαίνεται ότι συνέβει με την 2η Πελοποννησιακή Χωροφυλακή. Το κείμενο της καταγγελίας συνάπτεται στο Παράρτημα «Κ».
Ανάπτυξη των Ταγμάτων Ασφαλείας
19. Στις αρχές του 1944 η Κυβέρνηση Ράλλη άρχισε μια εντατική εκστρατεία στρατολόγησης και τον ίδιο καιρό το Ράδιο Αθήναι έκανε βίαιες επιθέσεις κατά των ανταρτών γενικά και ειδικά κατά του ΕΑΜ/ΑΛΑΣ. Η εκστρατεία ήταν αναμφισβήτητα επιτυχής, ειδικά στη Νότιο Ελλάδα. Οι ενδοιασμοί των πιθανών στρατευσίμων ξεπεράστηκαν με νύξεις ότι οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί υποστήριζαν μυστικά τους ανθρώπους του Ράλλη δίνοντάς τους όπλα και πυρομαχικά. Το Φεβρουάριο πολλοί άνδρες απολύθηκαν από την Αστυνομία Πόλεων, και από το γεγονός ότι στους απολυμένους δε δίνονταν σιτηρέσια και τους απαγορευόταν να επικοινωνούν με αυτούς που ακόμα υπηρετούσαν φαίνεται ότι η εκκαθάριση ήταν σχεδόν σίγουρα άλλη μια προσπάθεια να εξασφαλιστούν στρατεύσιμοι για τα Τάγματα Ασφαλείας. Η στρατολόγηση συνεχιζόταν και στη Σχολή των Ευελπίδων, αλλά με μικρή επιτυχία. Το Μάρτιο όλοι οι αξιωματικοί που είχαν αποταχθεί από το 1927 και μετά έλαβαν εντολή για απασχόληση με τον προηγούμενο βαθμό τους, ή ακόμα και μεγαλύτερο. Στην Αθήνα, αξιωματικοί που δεν κατατάσσονταν ως εθελοντές απειλήθηκαν ότι θα χάσουν την πληρωμή τους και τις κάρτες φαγητού. Αυτή η απειλή πραγματοποιήθηκε με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Ράλλη) της 22ας Μαΐου του ΄44 ενός τρισέλιδου καταλόγου αξιωματικών που δεν υπάκουσαν τη διαταγή να καταταγούν στα Τάγματα Ασφαλείας. Αυτοί οι αξιωματικοί τοποθετήθηκαν στον κατάλογο αποστράτων και έχασαν όλα τα δικαιώματα αποδοχών και συντάξεως από το Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Τούτο μπορεί να ερμηνεύει την πράξη πολλών, κυρίως εφέδρων αξιωματικών, οι οποίοι πιστεύεται ότι έφυγαν στα βουνά. Στις 2 Μαρτίου του 44 η Κυβέρνηση Ράλλη πέρασε ακόμα ένα νόμο που επέβαλλε την αύξηση του αριθμού των Ταγμάτων Ασφαλείας πέρα από την αρχική σύνθεση των τεσσάρων (το κείμενο αυτού του διατάγματος συνάπτεται στο Παράρτημα «L»). Στις 25 Μαρτίου του 44 οι Γερμανοί ισχυρίστηκαν ότι, από την αρχή του χρόνου, ο αριθμός αυτών που υπηρετούσαν στα Τάγματα είχε τριπλασιαστεί.
Η ΠΕΕΑ και τα Τάγματα Ασφαλείας
20. Στις 10 Μαρτίου του 44 η ομάδα του ΕΑΜ ίδρυσε την Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ). Την εποχή της δημιουργίας της η επιτροπή αυτή αποτελείτο από μέλη στενά συνδεδεμένα με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και δεν υπάρχει αμφιβολία πως, όταν ερχόταν η ώρα, ήλπιζε να αντικαταστήσει την Κυβέρνηση του Καΐρου ως η πολιτική οργάνωση η ελέγχουσα τη μοίρα της Ελλάδας. Μια από τις πρώτες ενέργειες της ΠΕΕΑ ήταν να δώσει αμνηστία (κείμενο στο Παράρτημα «Μ») σε όλους τους αξιωματικούς και άνδρες της Αστυνομίας και της Ασφάλειας αν δέχονταν να καταταγούν στις ένοπλες δυνάμεις αυτής της «νέας» οργάνωσης, αλλά εφόσον ο στρατός τους ήταν μόνο ο ΕΛΑΣ υπό διαφορετικό όνομα δε θα μπορούσε να αναμένεται ότι τα Τάγματα Ασφαλείας θα ανταποκρίνονταν. Στις 24 Μαρτίου του 44 ο Βακιρτζής, τότε πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής, έστειλε μήνυμα στις κυβερνήσεις της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ καταδικάζοντας τα Τάγματα (το κείμενο συνάπτεται στο Παράρτημα «Ν»).
Εμφύλιος Πόλεμος
21. Στις 25 Νοεμβρίου του 43 ο Συνταγματάρχης Βασίλειος Δερτιλής, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών είχε προαχθεί σε Υποστράτηγο και είχε γίνει αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας. Δυο μέρες αργότερα τα Τάγματα είχαν κάνει την πρώτη τους ενέργεια ανεξάρτητα από τους Γερμανούς με την ομαδική σύλληψη των «Κομμουνιστών» στα νοσοκομεία (για λεπτομέρειες βλέπε Παράρτημα «Β (Αθήνα)»). Στις αρχές του Ιανουαρίου του ‘44 άρχισε στην Εύβοια μια εκτεταμένη προσπάθεια από την πλευρά των Γερμανών και των Ταγμάτων για την εξόντωση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και ακολουθήθηκε από μια ακόμη το Φεβρουάριο στην Πελοπόννησο. Κατόπιν οι επιχειρήσεις των Ταγμάτων Ασφαλείας έγιναν και πιο συχνές, και πιο γενικές. Τα αντίποινα και οι εκτελέσεις άρχισαν να γίνονται όχι από τους Γερμανούς αλλά από τα Τάγματα, τα οποία δέχονταν με τη σειρά τους επιθέσεις με περισσότερο ζήλο από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Το Μάρτιο ο «Μαχητής», μια κρυφή εφημερίδα του ΕΑΜ στην Ηλεία, ανακοίνωσε ότι συγγενείς των μελών των στρατευμάτων Ασφαλείας, των μελών Χωροφυλακής και άλλων προδοτών θα φυλακίζονταν ως όμηροι και η περιουσία τους θα δημευόταν. Ήταν τώρα σαφές ότι ο βασικός εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα δεν ήταν πια μεταξύ του Ζέρβα και του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, αλλά μεταξύ του ΕΛΑΣ και των Ταγμάτων, που αριθμητικά ήταν ήδη πάνω από δυο φορές τόσο ισχυρά όσο ήταν οι δυνάμεις του Ζέρβα και που οι αριθμητικές τους δυνάμεις αυξάνονταν καθημερινά. Παρά τα άγρια αντίποινα σε κλίμακα πέντε «Κομμουνιστές» προς ένα μέλος των Ταγμάτων Ασφαλείας, το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ συνέχισε να σκοτώνει μέλη των στρατευμάτων της Ασφάλειας οπουδήποτε τα έβρισκε και στις 16 Μαΐου του ΄44 το Υπουργείο Εσωτερικών των δοσιλόγων ανακοίνωσε διά μέσου του τύπου ότι μεταξύ της 1ης Δεκεμβρίου του ‘43 και του Μαΐου του ΄44 είχαν δολοφονηθεί από «Κομμουνιστές» 213 αξιωματικοί και άνδρες των Οργανώσεων Ασφαλείας του Κράτους, και ότι άλλοι 600 ήταν αγνοούμενοι.
Η σύλληψη του Δερτιλή
22. Στις 15 Μαΐου του 44 ο Ράλλης απάλλαξε τον Υποστράτηγο Δερτιλή από τα καθήκοντά του του Διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας και του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Αμύνης, υποβιβάζοντάς τον στη θέση του Επιθεωρητή των Ταγμάτων Ασφαλείας μόνο. Δύο μέρες αργότερα ο Δερτιλής συνελήφθη από τους Γερμανούς με το αιτιολογικό ότι συζητούσε το ενδεχόμενο συνεργασίας με τους Βρετανούς, και πιστεύεται ότι στάλθηκε στο Βερολίνο ή τη Βιέννη. Δύο εβδομάδες νωρίτερα είχε φτάσει στη Μέση Ανατολή ένας απεσταλμένος του ΕΔΕΣ της Αθήνας με την αποστολή να πείσει την Ελληνική Κυβέρνηση και τους Συμμάχους ότι και ο ΕΔΕΣ και τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πατριωτικές οργανώσεις που έπαιζαν το δικό τους ρόλο στον «Εθνικό Αγώνα». Ενδέχεται να διέρρευσε η πληροφορία για την αναχώρηση του απεσταλμένου και να οδήγησε στη σύλληψη του Δερτιλή. Οι δραστηριότητες των Ταγμάτων φαίνεται ότι έχουν περιοριστεί σημαντικά μετά από αυτό το επεισόδιο αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι κανένα από αυτά έχει παροπλιστεί από τους Γερμανούς. Έχουν υπάρξει μερικές περιπτώσεις αυτομολίας, κυρίως απλών στρατιωτών προς τον ΕΛΑΣ.
23. Κατάλογος Παραρτημάτων
Παράρτημα Α- Οργάνωση Δύναμη και Εξοπλισμός.
-//- Β- Δραστηριότητες κατά περιοχή (Αθήνα,
Εύβοια, Πελοπόννησος, Αγρίνιο, Θεσσαλία,
Μακεδονία, Έβρος και Κρήτη).
-//- Β- Δραστηριότητες κατά περιοχή (Αθήνα,
Εύβοια, Πελοπόννησος, Αγρίνιο, Θεσσαλία,
Μακεδονία, Έβρος και Κρήτη).
Συγγενικοί Σχηματισμοί
-//- C- Πρότυπα Τάγματα Χωροφυλακής.
-//- C- Πρότυπα Τάγματα Χωροφυλακής.
-//- D- ΕΑΣΑΔ.
-//- Ε – ΕΕΕ.
-//- F- Η Οργάνωση Πούλου.
-//- G- ΠΑΟ
Έγγραφα
-//- Η- Αναφορά του Μ. Λύτρα σχετικά με τις συνομιλίες του με τον Σχη Γρηγοράκη, Υπουργό Εργασίας στην Κυβέρνηση της Αθήνας, και τον προσωπικό του γραμματέα, Ταγματάρχη (εν αποστρατεία) Γεώργιο Φλώρο.
Έγγραφα
-//- Η- Αναφορά του Μ. Λύτρα σχετικά με τις συνομιλίες του με τον Σχη Γρηγοράκη, Υπουργό Εργασίας στην Κυβέρνηση της Αθήνας, και τον προσωπικό του γραμματέα, Ταγματάρχη (εν αποστρατεία) Γεώργιο Φλώρο.
-//- Ι- Μήνυμα από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος προς το Μ. Σοφούλη, αρχηγό του Κόμματος των Φιλελευθέρων στην Αθήνα.
-//- J- Μήνυμα από την Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ προς τη Βρετανική, Σοβιετική και Αμερικανική Κυβέρνηση.
-//- Κ- Καταγγελία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ και της Στρατιωτικής Αποστολής των Συμμάχων εναντίον των δυνάμεων δοσιλόγων.
-//- L- Νόμος που επιτρέπει τη δημιουργία πρόσθετων Ταγμάτων Ασφαλείας.
-//- Μ- Δήλωση της ΠΕΕΑ προς τα μέλη της
Χωροφυλακής, της Αστυνομίας Πόλεων, της
Ασφάλειας κλπ.
Χωροφυλακής, της Αστυνομίας Πόλεων, της
Ασφάλειας κλπ.
-//- Ν- Μήνυμα από την ΠΕΕΑ προς την Γενική Στρατιωτική Διοίκηση της Μέσης Ανατολής.
-//- Ο- Νόμος που επιτρέπει την παροχή επιδόματος στις
οικογένειες των μελών των Ταγμάτων Ασφαλείας που
υπηρετούν εκτός Αθηνών.
οικογένειες των μελών των Ταγμάτων Ασφαλείας που
υπηρετούν εκτός Αθηνών.
-//- Ρ- Νόμος που αφορά ‘ηθικές και υλικές αμοιβές’ για
μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας που έχουν κάνει
διακεκριμένες πράξεις.
μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας που έχουν κάνει
διακεκριμένες πράξεις.
-//- Q- Αίτηση αξιωματικών της Χωροφυλακής της
Μακεδονίας προς την Ελληνική Κυβέρνηση στο
εξωτερικό.
Μακεδονίας προς την Ελληνική Κυβέρνηση στο
εξωτερικό.
-//- R- Διαταγή της Κυβέρνησης Ράλλη να καταταγούν οι
Έλληνες αξιωματικοί στα Τάγματα Ασφαλείας.
Έλληνες αξιωματικοί στα Τάγματα Ασφαλείας.
-//- S- Διαταγή της Κυβέρνησης Ράλλη που αναβάλει τη θέ-
ση εν ισχύ της προαναφερθείσης διαταγής.
ση εν ισχύ της προαναφερθείσης διαταγής.
-//- Τ- Ομάδες Ένοπλων Χωρικών στη Μακεδονία.
-//- U- Νόμος που επιτρέπει τη δημιουργία Πρότυπων
Ταγμάτων Ασφαλείας.
Ταγμάτων Ασφαλείας.
P.I.C.M.E.
18 Ιουλίου 44
18 Ιουλίου 44
Παράρτημα «Α»
Οργάνωση, Δύναμη και Εξοπλισμός
των Ταγμάτων Ασφαλείας
Ιεράρχιση Διοικήσεως
1. Στις 10 Οκτωβρίου του ‘43 η μυστική εφημερίδα «Ριζοσπάστης» έγραψε ότι τα Γερμανικά SS ανέλαβαν τον έλεγχο της Αστυνομίας, της Χωροφυλακής και άλλων Σωμάτων Ασφαλείας. Αυτό επιβεβαιώθηκε από ένα συλληφθέν έγγραφο υπογεγραμμένο από τον Ταβουλάρη, δοσίλογο Υπουργό Εσωτερικών, το οποίο περιείχε τα ακόλουθα άρθρα:
(α) Ο Υπτγος STROOP, Διευθυντής της Αστυνομίας των SS, έχει αναλάβει τη διοίκηση και την επίβλεψη όλων των Ελληνικών Αρχών, της Αστυνομίας, του 3ου (SIC) Τάγματος Ασφαλείας (Εύζωνες), και των Λιμενικών Υπηρεσιών.
(β) Ο Υπτγος STROOP έχει την εξουσία να διαθέτει αυτές τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση σαμποτέρ κλπ.
Ο STROOP έφτασε στην Αθήνα στις 29 Σεπτεμβρίου του ‘43 . Ως το Δεκέμβριο τη θέση του είχε πάρει ο Υπτγος SCHIMANA ο οποίος παρέμεινε Ανώτατος Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας ως το Μάϊο του ‘ 44.
Η ιεράρχιση της διοικήσεως ως τη σύλληψη του Δερτιλή στις 17 Μαΐου του ‘44 προέβλεπε ότι οι διοικητές των μονάδων ήταν υπόλογοι απέναντι σ’ αυτόν και αυτός με τη σειρά του ελάμβανε διαταγές από τον Υπτγο SCHIMAΝA. Τα Τάγματα όφειλαν πολιτική υποταγή στην Κυβέρνηση Ράλλη ως αντιπροσωπεύετο από τον τότε υπουργό Εσωτερικών, Ταβουλάρη.
Οργάνωση
2. Όπως ήδη ειπώθηκε, η «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη» στην Αθήνα αποτελεί το βασικό σημείο συγκεντρώσεως των Ταγμάτων Ασφαλείας του Ράλλη, και όταν δημιουργείται κάθε νέο Τάγμα στέλνεται για εκτέλεση καθήκοντος σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Για τη δημιουργία νέων Ταγμάτων στην Πελοπόννησο βλέπε Παράρτημα «Β» (Πελοπόννησος).
Δύναμη
3. Πιστεύεται ότι σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον δέκα Τάγματα Ασφαλείας, μερικά από τα οποία έχουν δύναμη σημαντικά μεγαλύτερη της κανονικής. Οι περισσότερες πηγές συμφωνούν ότι σε όλα τα Τάγματα το προσωπικό κατανέμεται ως ακολούθως:
Τάγματα – 50 αξιωματικοί και 600 άνδρες.
Λόχος – 10 αξιωματικοί και 140 άνδρες.
Διμοιρία – 4 αξιωματικοί και 50 άνδρες.
Κάθε Τάγμα αποτελείται από 4 Λόχους αλλά οι γνώμες διχάζονται αν τα πολυβόλα με τα οποία κάθε Τάγμα είναι εφοδιασμένο κρατούνται σε ένα Λόχο ή κατανέμονται μεταξύ όλων των Λόχων του Τάγματος. Ένας Έλληνας που υπηρέτησε στην «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη» λέει ότι το δεύτερο είναι σωστό και ότι κάθε Λόχος αποτελείται από δύο Διμοιρίες. Σε κάθε Τάγμα είναι προσκολλημένος ένας Γερμανός αξιωματικός για καθήκοντα συνδέσμου με τη Γερμανική Διοίκηση. Το προσωπικό των Ταγμάτων λέγεται ότι περιλαμβάνει υψηλό ποσοστό ανώτερων αξιωματικών. Από τα πρώτα μέλη της «Φρουράς του Άγνωστου Στρατιώτη» 80 φυλάγουν ακόμα το Ελληνικό Κενοτάφιο, ενώ κάθε «υπερχείλιση» δημιουργεί ένα Λόχο Έμβρυο και, όταν έλθει η ώρα, ένα νέο Τάγμα Ασφαλείας.
Θέσεις
4. Τα περισσότερα Τάγματα Ασφαλείας ενεργούν στην Κεντρική και Νότια Ελλάδα. Μια συνοπτική περιγραφή των δραστηριοτήτων τους, κλπ, κατά περιοχές, βρίσκεται στο Παράρτημα «Β». Στην Ελληνική Μεκεδονία και τη Δυτική Θράκη το μεγαλύτερο μέρος της αντίστασης στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ γίνεται από Βούλγαρους, την οργάνωση ΠΑΟ και την ομάδα Πούλου.
Στην Ήπειρο, τα στρατεύματα δοσιλόγων, αν υπάρχουν, έχουν σίγουρα μικρό αριθμό ατόμων, ως την εποχή της αντάρτικης ανακωχής της 4ης Φεβρουαρίου του ‘44, ο αναγκαίος ανταγωνισμός των Ελλήνων μεταξύ τους εξασφαλιζόταν από τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και του Ζέρβα. Στην Κρήτη, απόπειρες για την οργάνωση σχηματισμών δοσιλόγων ήταν γενικά ανεπιτυχείς. Βλέπε Παράρτημα «Β» (Κρήτη).
5. Τα Τάγματα Ασφαλείας είναι εξοπλισμένα με όλμους (κατά πάσα πιθανότητα δύο ανά Λόχο), με πολυβόλα, ελαφρά πολυβόλα και τυφέκια, στις περισσότερες περιπτώσεις ιταλικής προέλευσης. Ένας λιποτάκτης της LUFTWAFFE δήλωσε πως τα Τάγματα Ασφαλείας είχαν εξοπλιστεί από τους Γερμανούς με όλα τα είδη όπλων, των αρμάτων μάχης συμπεριλαμβανομένων, αλλά το PIC δεν έχει λάβει άλλη αναφορά που να βεβαιώνει ότι διαθέτουν είτε άρματα μάχης είτε πυροβολικό. Στην περίπτωση που έχουν τεθωρακισμένα οχήματα και πυροβολικό, αυτά είναι κατά πάσα πιθανότητα μόνο για επιχειρήσεις.
Οργάνωση, Δύναμη και Εξοπλισμός
των Ταγμάτων Ασφαλείας
Ιεράρχιση Διοικήσεως
1. Στις 10 Οκτωβρίου του ‘43 η μυστική εφημερίδα «Ριζοσπάστης» έγραψε ότι τα Γερμανικά SS ανέλαβαν τον έλεγχο της Αστυνομίας, της Χωροφυλακής και άλλων Σωμάτων Ασφαλείας. Αυτό επιβεβαιώθηκε από ένα συλληφθέν έγγραφο υπογεγραμμένο από τον Ταβουλάρη, δοσίλογο Υπουργό Εσωτερικών, το οποίο περιείχε τα ακόλουθα άρθρα:
(α) Ο Υπτγος STROOP, Διευθυντής της Αστυνομίας των SS, έχει αναλάβει τη διοίκηση και την επίβλεψη όλων των Ελληνικών Αρχών, της Αστυνομίας, του 3ου (SIC) Τάγματος Ασφαλείας (Εύζωνες), και των Λιμενικών Υπηρεσιών.
(β) Ο Υπτγος STROOP έχει την εξουσία να διαθέτει αυτές τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση σαμποτέρ κλπ.
Ο STROOP έφτασε στην Αθήνα στις 29 Σεπτεμβρίου του ‘43 . Ως το Δεκέμβριο τη θέση του είχε πάρει ο Υπτγος SCHIMANA ο οποίος παρέμεινε Ανώτατος Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας ως το Μάϊο του ‘ 44.
Η ιεράρχιση της διοικήσεως ως τη σύλληψη του Δερτιλή στις 17 Μαΐου του ‘44 προέβλεπε ότι οι διοικητές των μονάδων ήταν υπόλογοι απέναντι σ’ αυτόν και αυτός με τη σειρά του ελάμβανε διαταγές από τον Υπτγο SCHIMAΝA. Τα Τάγματα όφειλαν πολιτική υποταγή στην Κυβέρνηση Ράλλη ως αντιπροσωπεύετο από τον τότε υπουργό Εσωτερικών, Ταβουλάρη.
Οργάνωση
2. Όπως ήδη ειπώθηκε, η «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη» στην Αθήνα αποτελεί το βασικό σημείο συγκεντρώσεως των Ταγμάτων Ασφαλείας του Ράλλη, και όταν δημιουργείται κάθε νέο Τάγμα στέλνεται για εκτέλεση καθήκοντος σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Για τη δημιουργία νέων Ταγμάτων στην Πελοπόννησο βλέπε Παράρτημα «Β» (Πελοπόννησος).
Δύναμη
3. Πιστεύεται ότι σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον δέκα Τάγματα Ασφαλείας, μερικά από τα οποία έχουν δύναμη σημαντικά μεγαλύτερη της κανονικής. Οι περισσότερες πηγές συμφωνούν ότι σε όλα τα Τάγματα το προσωπικό κατανέμεται ως ακολούθως:
Τάγματα – 50 αξιωματικοί και 600 άνδρες.
Λόχος – 10 αξιωματικοί και 140 άνδρες.
Διμοιρία – 4 αξιωματικοί και 50 άνδρες.
Κάθε Τάγμα αποτελείται από 4 Λόχους αλλά οι γνώμες διχάζονται αν τα πολυβόλα με τα οποία κάθε Τάγμα είναι εφοδιασμένο κρατούνται σε ένα Λόχο ή κατανέμονται μεταξύ όλων των Λόχων του Τάγματος. Ένας Έλληνας που υπηρέτησε στην «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη» λέει ότι το δεύτερο είναι σωστό και ότι κάθε Λόχος αποτελείται από δύο Διμοιρίες. Σε κάθε Τάγμα είναι προσκολλημένος ένας Γερμανός αξιωματικός για καθήκοντα συνδέσμου με τη Γερμανική Διοίκηση. Το προσωπικό των Ταγμάτων λέγεται ότι περιλαμβάνει υψηλό ποσοστό ανώτερων αξιωματικών. Από τα πρώτα μέλη της «Φρουράς του Άγνωστου Στρατιώτη» 80 φυλάγουν ακόμα το Ελληνικό Κενοτάφιο, ενώ κάθε «υπερχείλιση» δημιουργεί ένα Λόχο Έμβρυο και, όταν έλθει η ώρα, ένα νέο Τάγμα Ασφαλείας.
Θέσεις
4. Τα περισσότερα Τάγματα Ασφαλείας ενεργούν στην Κεντρική και Νότια Ελλάδα. Μια συνοπτική περιγραφή των δραστηριοτήτων τους, κλπ, κατά περιοχές, βρίσκεται στο Παράρτημα «Β». Στην Ελληνική Μεκεδονία και τη Δυτική Θράκη το μεγαλύτερο μέρος της αντίστασης στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ γίνεται από Βούλγαρους, την οργάνωση ΠΑΟ και την ομάδα Πούλου.
Στην Ήπειρο, τα στρατεύματα δοσιλόγων, αν υπάρχουν, έχουν σίγουρα μικρό αριθμό ατόμων, ως την εποχή της αντάρτικης ανακωχής της 4ης Φεβρουαρίου του ‘44, ο αναγκαίος ανταγωνισμός των Ελλήνων μεταξύ τους εξασφαλιζόταν από τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και του Ζέρβα. Στην Κρήτη, απόπειρες για την οργάνωση σχηματισμών δοσιλόγων ήταν γενικά ανεπιτυχείς. Βλέπε Παράρτημα «Β» (Κρήτη).
5. Τα Τάγματα Ασφαλείας είναι εξοπλισμένα με όλμους (κατά πάσα πιθανότητα δύο ανά Λόχο), με πολυβόλα, ελαφρά πολυβόλα και τυφέκια, στις περισσότερες περιπτώσεις ιταλικής προέλευσης. Ένας λιποτάκτης της LUFTWAFFE δήλωσε πως τα Τάγματα Ασφαλείας είχαν εξοπλιστεί από τους Γερμανούς με όλα τα είδη όπλων, των αρμάτων μάχης συμπεριλαμβανομένων, αλλά το PIC δεν έχει λάβει άλλη αναφορά που να βεβαιώνει ότι διαθέτουν είτε άρματα μάχης είτε πυροβολικό. Στην περίπτωση που έχουν τεθωρακισμένα οχήματα και πυροβολικό, αυτά είναι κατά πάσα πιθανότητα μόνο για επιχειρήσεις.
Εκπαίδευση
6. Η εκπαίδευση των αξιωματικών που προορίζονται για τα Τάγματα Ασφαλείας συνεχίζεται στη Σχολή Εκπαιδεύσεως Αξιωματικών, στην Αθήνα.
Φυλακές και Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως
7. Το ορφανοτροφείο Χατζηκώστα, στην Αθήνα, πιστεύεται ότι είναι η φυλακή στην οποία μεταφέρονται οι περισσότεροι που συλλαμβάνονται από τα Τάγματα Ασφαλείας, παρότι τα Τάγματα έχουν σχεδόν σίγουρα και άλλες σε επαρχιακά κέντρα.
Στολή
8. Στην αρχή, όταν τα Τάγματα Ασφαλείας αποτελούνταν μόνο από εθελοντές της «Φρουράς του Άγνωστου Στρατιώτη», οι αξιωματικοί πιστεύεται ότι φορούσαν πολιτικά ρούχα και οι άνδρες στολή Εύζωνα με κόκκινο σειρήτι στα κολλάρα και τα αρχικά «ΤΦ.ΑΣ» στις επωμίδες τους. Τον Ιανουάριο του’44 οι αξιωματικοί έλαβαν τυπική ελληνική στολή και οι άνδρες φόρεσαν το ελληνικού τύπου χακί χιτώνιο, παντελόνι και πηλίκιο, και γερμανικά ορειβατικά άρβυλα. Το κόκκινο σειρήτι και τα αρχικά αφαιρέθηκαν και κόκκινα επιρράματα τοποθετήθηκαν στα κολλάρα. Ένα δάφνινο στεφάνι αντικατέστησε τα εθνικά χρώματα και το στέμμα στο πηλίκιο. Υποτίθεται όμως ότι οι 80 άνδρες που ακόμα φυλάγουν το ελληνικό κενοτάφιο φορούν τις αρχικές τους ευζωνικές στολές. Σε πολλές περιπτώσεις, και ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, τα Τάγματα μεγάλωσαν τόσο γρήγορα που η εμφάνισή τους είναι κάθε άλλο παρά ομοιόμορφη, και φορούν πολιτικά ρούχα ή μεταχειρισμένες Ιταλικές ή Γερμανικές στολές.
Τύποι Νεοσυλλέκτων
9. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι η πλειοψηφία εκείνων που υπηρετούν στα Τάγματα Ασφαλείας είναι φιλικά διατεθειμένοι προς τους Συμμάχους. Πέρα από τους πολύ λίγους Γερμανόφιλους, τα μέλη των Ταγμάτων εμπίπτουν στις ακόλουθες κατηγορίες:
(α)των πολύ φτωχών, που κατατάχθηκαν προκειμένου να επιβιώσουν.
(β) των εγκληματικών τύπων.
(γ) των εθελοντών που παρακινήθηκαν από μίσος για το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων συγγενείς των οποίων είχαν σκοτωθεί από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (όπως ο Βρετάκος στη Σπάρτη).
(δ) των πολιτικών καιροσκόπων.
(ε) των αξιωματικών που θεωρούν τον αγώνα εναντίον του Κομμουνισμού πατριωτικό καθήκον, ή που στάλθηκαν στα Τάγματα από την οργάνωσή τους (του ΕΔΕΣ της Αθήνας, κλπ.).
(στ) των μελών άλλων οργανώσεων που δέχθηκαν την επίθεση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Τα 200 μέλη της ΕΚΚΑ που κατατάχθηκαν στα Τάγματα στην Πάτρα μετά τη διάλυση του 5/42 Συντάγματος στη Δωρίδα τον Απρίλιο του ‘44 είναι το κατ’ εξοχήν παράδειγμα.
Μισθοί και Επιδόματα
10. Το κείμενο ενός νόμου που πέρασε στις 2 Μαρτίου του ‘44 και που αφορά τους μισθούς και τα επιδόματα των Ταγμάτων Ασφαλείας επισυνάπτεται στο Παράρτημα «Ο».
Σύμφωνα με άλλες δημόσιες δηλώσεις επί του θέματος που έγιναν από τους υπουργούς άμυνας και οικονομικών, ‘ υπάρχουσες ρυθμίσεις που αφορούν ειδικές αποζημιώσεις που δίνονται στους Χωροφύλακες και την Αστυνομία για έκτακτη εργασία έχουν τώρα επεκταθεί και στους αξιωματικούς και άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας’ (βλέπε Παράρτημα «Ρ»). Η αμοιβή που δίνεται στα Τάγματα Ασφαλείας ισχύει και για την τιμητική φρουρά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Μπορεί να υποτεθεί ότι οι μισθοί έχουν αυξηθεί σταθερά με τους μήνες προκειμένου να αντισταθμήσουν τη συνεχώς μειούμενη αξία της δραχμής. Άλλα κίνητρα που προσφέρονται σε πιθανούς νεοσύλλεκτους περιλαμβάνουν την ελεύθερη είσοδο σε κινηματογράφους και θέατρα, προνόμιο που δεν έχουν ούτε τα γερμανικά στρατεύματα.
6. Η εκπαίδευση των αξιωματικών που προορίζονται για τα Τάγματα Ασφαλείας συνεχίζεται στη Σχολή Εκπαιδεύσεως Αξιωματικών, στην Αθήνα.
Φυλακές και Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως
7. Το ορφανοτροφείο Χατζηκώστα, στην Αθήνα, πιστεύεται ότι είναι η φυλακή στην οποία μεταφέρονται οι περισσότεροι που συλλαμβάνονται από τα Τάγματα Ασφαλείας, παρότι τα Τάγματα έχουν σχεδόν σίγουρα και άλλες σε επαρχιακά κέντρα.
Στολή
8. Στην αρχή, όταν τα Τάγματα Ασφαλείας αποτελούνταν μόνο από εθελοντές της «Φρουράς του Άγνωστου Στρατιώτη», οι αξιωματικοί πιστεύεται ότι φορούσαν πολιτικά ρούχα και οι άνδρες στολή Εύζωνα με κόκκινο σειρήτι στα κολλάρα και τα αρχικά «ΤΦ.ΑΣ» στις επωμίδες τους. Τον Ιανουάριο του’44 οι αξιωματικοί έλαβαν τυπική ελληνική στολή και οι άνδρες φόρεσαν το ελληνικού τύπου χακί χιτώνιο, παντελόνι και πηλίκιο, και γερμανικά ορειβατικά άρβυλα. Το κόκκινο σειρήτι και τα αρχικά αφαιρέθηκαν και κόκκινα επιρράματα τοποθετήθηκαν στα κολλάρα. Ένα δάφνινο στεφάνι αντικατέστησε τα εθνικά χρώματα και το στέμμα στο πηλίκιο. Υποτίθεται όμως ότι οι 80 άνδρες που ακόμα φυλάγουν το ελληνικό κενοτάφιο φορούν τις αρχικές τους ευζωνικές στολές. Σε πολλές περιπτώσεις, και ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, τα Τάγματα μεγάλωσαν τόσο γρήγορα που η εμφάνισή τους είναι κάθε άλλο παρά ομοιόμορφη, και φορούν πολιτικά ρούχα ή μεταχειρισμένες Ιταλικές ή Γερμανικές στολές.
Τύποι Νεοσυλλέκτων
9. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι η πλειοψηφία εκείνων που υπηρετούν στα Τάγματα Ασφαλείας είναι φιλικά διατεθειμένοι προς τους Συμμάχους. Πέρα από τους πολύ λίγους Γερμανόφιλους, τα μέλη των Ταγμάτων εμπίπτουν στις ακόλουθες κατηγορίες:
(α)των πολύ φτωχών, που κατατάχθηκαν προκειμένου να επιβιώσουν.
(β) των εγκληματικών τύπων.
(γ) των εθελοντών που παρακινήθηκαν από μίσος για το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων συγγενείς των οποίων είχαν σκοτωθεί από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (όπως ο Βρετάκος στη Σπάρτη).
(δ) των πολιτικών καιροσκόπων.
(ε) των αξιωματικών που θεωρούν τον αγώνα εναντίον του Κομμουνισμού πατριωτικό καθήκον, ή που στάλθηκαν στα Τάγματα από την οργάνωσή τους (του ΕΔΕΣ της Αθήνας, κλπ.).
(στ) των μελών άλλων οργανώσεων που δέχθηκαν την επίθεση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Τα 200 μέλη της ΕΚΚΑ που κατατάχθηκαν στα Τάγματα στην Πάτρα μετά τη διάλυση του 5/42 Συντάγματος στη Δωρίδα τον Απρίλιο του ‘44 είναι το κατ’ εξοχήν παράδειγμα.
Μισθοί και Επιδόματα
10. Το κείμενο ενός νόμου που πέρασε στις 2 Μαρτίου του ‘44 και που αφορά τους μισθούς και τα επιδόματα των Ταγμάτων Ασφαλείας επισυνάπτεται στο Παράρτημα «Ο».
Σύμφωνα με άλλες δημόσιες δηλώσεις επί του θέματος που έγιναν από τους υπουργούς άμυνας και οικονομικών, ‘ υπάρχουσες ρυθμίσεις που αφορούν ειδικές αποζημιώσεις που δίνονται στους Χωροφύλακες και την Αστυνομία για έκτακτη εργασία έχουν τώρα επεκταθεί και στους αξιωματικούς και άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας’ (βλέπε Παράρτημα «Ρ»). Η αμοιβή που δίνεται στα Τάγματα Ασφαλείας ισχύει και για την τιμητική φρουρά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Μπορεί να υποτεθεί ότι οι μισθοί έχουν αυξηθεί σταθερά με τους μήνες προκειμένου να αντισταθμήσουν τη συνεχώς μειούμενη αξία της δραχμής. Άλλα κίνητρα που προσφέρονται σε πιθανούς νεοσύλλεκτους περιλαμβάνουν την ελεύθερη είσοδο σε κινηματογράφους και θέατρα, προνόμιο που δεν έχουν ούτε τα γερμανικά στρατεύματα.
Παράρτημα «Β»
Δραστηριότητες των Ταγμάτων Ασφαλείας κατά περιοχές
1. Αθήνα
Οι μονάδες της Αθήνας ενεργούν ως δεξαμενή από την οποία αποσπάσματα στέλνονται για υπηρεσία σε απομακρυσμένες περιοχές, ιδιαίτερα στην Εύβοια και τη Θεσσαλία. Άλλες μονάδες στέλνονται από την Αθήνα να σχηματίσουν πυρήνες νέων Ταγμάτων σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Κατά συνέπεια η δύναμη των μονάδων στην περιοχή της Αθήνας ποικίλει σημαντικά, μερικές φορές πέφτοντας στους 200 άνδρες ανά Τάγμα. Τα Τάγματα πιστεύεται ότι είναι τρία, ένα εγκατεστημένο στο Γουδί, με διοικητή το Σχη Πλυτζανόπουλο, ένα στο στρατώνα που προηγουμένως άνηκε στη Βασιλική Φρουρά στην οδό Ηρώδου Αττικού, και ένα τρίτο στον πρώην στρατώνα της αστυνομίας στου Μακρυγιάννη. Αυτά αποτελούν το σύνταγμα της Αθήνας. Το προσωπικό τους δεν είναι στατικό μια και το 2ο Τάγμα της Πάτρας, η σύνθεση όμως παραμένει αμετάβλητη.
Τα στρατεύματα του Ράλλη στην Αθήνα επίσης εξαπολύουν πόλεμο κατά του τοπικού ΕΑΜ και των λεγόμενων Κομμουνιστών. Η πρώτη τους σημαντική επιδρομή έγινε στις 27 Νοεμβρίου του ΄43 όταν πραγματοποιήθηκε εκκαθάριση στα αθηναϊκά στρατιωτικά νοσοκομεία. Πολλοί Κομμουνιστές συνελήφθηκαν και μεταφέρθηκαν στο ορφανοτροφείο Χατζηκώστα όπου γύρω στους 19 τουφεκίστηκαν. Αυτά τα μέτρα, παρότι καταδικάστηκαν μεγαλόφωνα από την πλειοψηφία των πατριωτικών οργανώσεων, ήταν αρκετά δικαιολογημένος και είχαν σε κάποιο βαθμό την έγκριση του κόσμου. Η κατάσταση των νοσοκομείων λέγεται πως ήταν δημόσιο σκάνδαλο. Η πειθαρχία είχε καταργηθεί, πολλοί από τους ασθενείς δεν ήταν άρρωστοι αλλά μέλη κομμουνιστικών πυρήνων, και κανείς δεν γινόταν δεκτός παρά μόνο αν είχαν λάβει εντολή από την τοπική οργάνωση του ΕΑΜ.
Από τότε ο πόλεμος μεταξύ του ΕΑΜ και των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αθήνα είναι σποραδικός και γίνεται κυρίως σε απομακρυσμένα προάστεια, προκαλείται από τις υποκινήσεις του ΕΑΜ σε πολιτικές αναταραχές και δολοφονίες από τη μία, και από τις συχνές από σπίτι σε σπίτι έρευνες που διενεργούν τα Τάγματα από την άλλη. Οι τελευταίες, παρ’ ότι αναμφισβήτητα σχεδιασμένες για την ανακάλυψη κρυμμένων όπλων, ασφράγιστων ραδιοφώνων και μυστικών εφημερίδων, χρησιμοποιούνταν από τα κακοποιά στοιχεία των Ταγμάτων ως δικαιολογία για διαρπαγές και εκφοβισμό.
Το Φεβρουάριο ή το Μάρτιο μια από τις μονάδες της Αθήνας έφυγε για την Εύβοια για να βοηθήσει σε μια επιδρομή εναντίον ανταρτών, και θα επέστρεφε στις αρχές Απριλίου. Το Μάρτιο ο τύπος του ΕΑΜ (μη επικυρωμένο από άλλες πηγές) μίλησε για μια επιδρομή Γερμανών στη Μεγαρίδα, της οποίας ηγήθηκαν «Γερμανοτσολιάδες» (καθιερωμένος όρος που σήμαινε τους Ταγματασφαλίτες). Επίσης το Μάρτιο, άρχισε η σειρά ενεργειών με σκοπό την εκκαθάριση των προαστείων της Αθήνας και του Πειραιά, το πρώτο και πιο αξιοσημείωτο των οποίων ήταν αυτό της Νέας Κοκκινιάς. Η σύγκρουση προκλήθηκε από τη δολοφονία ενός Έλληνα Χωροφύλακα και γι’ αυτό σ’ αυτή την περίπτωση η Ελληνική Χωροφυλακή και τα Τάγματα Ασφαλείας ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια αψιμαχία με τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Οι Γερμανοί περικύκλωσαν την περιοχή με πυροβολικό, αλλά δεν έλαβαν μέρος στη μάχη.
Την «Ημέρα των Ηρώων» 12η Μαρτίου, την 25 Μαρτίου του ‘44 και ακόμα τα γενέθλια του HITLER, τα Τάγματα έπαιζαν εξέχοντα ρόλο στους εορτασμούς που διατάχθηκαν από τους Γερμανούς.
Προσωπικότητες που συνδέονται με τα Τάγματα Ασφαλείας στην περιοχή της Αθήνας είναι οι:
Δραστηριότητες των Ταγμάτων Ασφαλείας κατά περιοχές
1. Αθήνα
Οι μονάδες της Αθήνας ενεργούν ως δεξαμενή από την οποία αποσπάσματα στέλνονται για υπηρεσία σε απομακρυσμένες περιοχές, ιδιαίτερα στην Εύβοια και τη Θεσσαλία. Άλλες μονάδες στέλνονται από την Αθήνα να σχηματίσουν πυρήνες νέων Ταγμάτων σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Κατά συνέπεια η δύναμη των μονάδων στην περιοχή της Αθήνας ποικίλει σημαντικά, μερικές φορές πέφτοντας στους 200 άνδρες ανά Τάγμα. Τα Τάγματα πιστεύεται ότι είναι τρία, ένα εγκατεστημένο στο Γουδί, με διοικητή το Σχη Πλυτζανόπουλο, ένα στο στρατώνα που προηγουμένως άνηκε στη Βασιλική Φρουρά στην οδό Ηρώδου Αττικού, και ένα τρίτο στον πρώην στρατώνα της αστυνομίας στου Μακρυγιάννη. Αυτά αποτελούν το σύνταγμα της Αθήνας. Το προσωπικό τους δεν είναι στατικό μια και το 2ο Τάγμα της Πάτρας, η σύνθεση όμως παραμένει αμετάβλητη.
Τα στρατεύματα του Ράλλη στην Αθήνα επίσης εξαπολύουν πόλεμο κατά του τοπικού ΕΑΜ και των λεγόμενων Κομμουνιστών. Η πρώτη τους σημαντική επιδρομή έγινε στις 27 Νοεμβρίου του ΄43 όταν πραγματοποιήθηκε εκκαθάριση στα αθηναϊκά στρατιωτικά νοσοκομεία. Πολλοί Κομμουνιστές συνελήφθηκαν και μεταφέρθηκαν στο ορφανοτροφείο Χατζηκώστα όπου γύρω στους 19 τουφεκίστηκαν. Αυτά τα μέτρα, παρότι καταδικάστηκαν μεγαλόφωνα από την πλειοψηφία των πατριωτικών οργανώσεων, ήταν αρκετά δικαιολογημένος και είχαν σε κάποιο βαθμό την έγκριση του κόσμου. Η κατάσταση των νοσοκομείων λέγεται πως ήταν δημόσιο σκάνδαλο. Η πειθαρχία είχε καταργηθεί, πολλοί από τους ασθενείς δεν ήταν άρρωστοι αλλά μέλη κομμουνιστικών πυρήνων, και κανείς δεν γινόταν δεκτός παρά μόνο αν είχαν λάβει εντολή από την τοπική οργάνωση του ΕΑΜ.
Από τότε ο πόλεμος μεταξύ του ΕΑΜ και των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αθήνα είναι σποραδικός και γίνεται κυρίως σε απομακρυσμένα προάστεια, προκαλείται από τις υποκινήσεις του ΕΑΜ σε πολιτικές αναταραχές και δολοφονίες από τη μία, και από τις συχνές από σπίτι σε σπίτι έρευνες που διενεργούν τα Τάγματα από την άλλη. Οι τελευταίες, παρ’ ότι αναμφισβήτητα σχεδιασμένες για την ανακάλυψη κρυμμένων όπλων, ασφράγιστων ραδιοφώνων και μυστικών εφημερίδων, χρησιμοποιούνταν από τα κακοποιά στοιχεία των Ταγμάτων ως δικαιολογία για διαρπαγές και εκφοβισμό.
Το Φεβρουάριο ή το Μάρτιο μια από τις μονάδες της Αθήνας έφυγε για την Εύβοια για να βοηθήσει σε μια επιδρομή εναντίον ανταρτών, και θα επέστρεφε στις αρχές Απριλίου. Το Μάρτιο ο τύπος του ΕΑΜ (μη επικυρωμένο από άλλες πηγές) μίλησε για μια επιδρομή Γερμανών στη Μεγαρίδα, της οποίας ηγήθηκαν «Γερμανοτσολιάδες» (καθιερωμένος όρος που σήμαινε τους Ταγματασφαλίτες). Επίσης το Μάρτιο, άρχισε η σειρά ενεργειών με σκοπό την εκκαθάριση των προαστείων της Αθήνας και του Πειραιά, το πρώτο και πιο αξιοσημείωτο των οποίων ήταν αυτό της Νέας Κοκκινιάς. Η σύγκρουση προκλήθηκε από τη δολοφονία ενός Έλληνα Χωροφύλακα και γι’ αυτό σ’ αυτή την περίπτωση η Ελληνική Χωροφυλακή και τα Τάγματα Ασφαλείας ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια αψιμαχία με τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Οι Γερμανοί περικύκλωσαν την περιοχή με πυροβολικό, αλλά δεν έλαβαν μέρος στη μάχη.
Την «Ημέρα των Ηρώων» 12η Μαρτίου, την 25 Μαρτίου του ‘44 και ακόμα τα γενέθλια του HITLER, τα Τάγματα έπαιζαν εξέχοντα ρόλο στους εορτασμούς που διατάχθηκαν από τους Γερμανούς.
Προσωπικότητες που συνδέονται με τα Τάγματα Ασφαλείας στην περιοχή της Αθήνας είναι οι:
ΜΠΑΛΑΦΟΥΤΗΣ Διοικητής του 2ου Τάγματος Ασφαλείας,
Δημήτριος, Μακρυγιάννη, Αθήνα, ετών 50. Πρώην
Συνταγματάρχης εκπαιδευτής στη Σχολή Ευελπίδων. Λέγεται ότι είναι με απόλυτη βεβαιότητα Αγγλόφιλος. Τον Ιούλιο του’43 ήταν αξιω
ματικός στη «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη».
Δημήτριος, Μακρυγιάννη, Αθήνα, ετών 50. Πρώην
Συνταγματάρχης εκπαιδευτής στη Σχολή Ευελπίδων. Λέγεται ότι είναι με απόλυτη βεβαιότητα Αγγλόφιλος. Τον Ιούλιο του’43 ήταν αξιω
ματικός στη «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη».
ΠΛΥΝΤΖΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ιωάννης,
Συνταγματάρχης
Ιωάννης,
Συνταγματάρχης
Εναλλακτικά «ΜΠΛΙΤΣΑΝΟΠΟΥΛΟΣ».
Τον Ιούλιο του ‘43 ήταν αξιωματικός στη «Φρουρά του άγνωστου Στρατιώτη». Αρχικά αναφέρθηκε ότι διοικούσε Τάγματα στην Πελοπόννησο το Νοέμβριο/Δεκέμβριο του ‘43. Αργότερα διοικητής ενός από τα Τάγματα της Αθήνας. Διορίσθηκε διοικητής μετά τη σύλληψη του Δερτιλή το Μάϊο του ‘44. Ετών 54. Φέρεται ως φιλογερμανός και αμείλικτος.
Τον Ιούλιο του ‘43 ήταν αξιωματικός στη «Φρουρά του άγνωστου Στρατιώτη». Αρχικά αναφέρθηκε ότι διοικούσε Τάγματα στην Πελοπόννησο το Νοέμβριο/Δεκέμβριο του ‘43. Αργότερα διοικητής ενός από τα Τάγματα της Αθήνας. Διορίσθηκε διοικητής μετά τη σύλληψη του Δερτιλή το Μάϊο του ‘44. Ετών 54. Φέρεται ως φιλογερμανός και αμείλικτος.
ΔΕΡΤΙΛΗΣ
Βασίλειος,
Υποστράτηγος Γεννήθηκε περί το 1891. Πολέμησε και διακρίθηκε στο Μεγάλο Πόλεμο. Αποτάχθηκε το 1922. Το 1923 με το Ζέρβα βοήθησε στην ανατροπή της αντεπανάστασης του Μεταξά. Το 1925/6 συνταγματάρχης της Προεδρικής Φρουράς του Πάγκαλου. Συνωμότησε με τον Κονδύλη και τον Ζέρβα για να ανατρέψουν τον Πάγκαλο, και με το Ζέρβα, ανεπιτυχώς, για να ανατρέψουν τον Κονδύλη. Καταδικάστηκε σε ισόβια καταναγκαστικά έργα αλλά του δόθηκε αμνηστία. Κατόπιν επιδόθηκε στη χαρτοπαιξία και τις οικονομικές συνομωσίες. Επί Κατοχής το 1941 πήρε από τους Γερμανούς αλιευτικό μονοπώλιο για την ελληνική ανατολική ακτή. Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Εσωτερικών, έγινε Υποστράτηγος Γενικός Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας στις 27 Νοεμβρίου του ‘43. Αποτάχθηκε στις 15 Μαίου του’44, στις 17 Μαίου συνελήφθει και μεταφέρθηκε στη Γερμανία.
Βασίλειος,
Υποστράτηγος Γεννήθηκε περί το 1891. Πολέμησε και διακρίθηκε στο Μεγάλο Πόλεμο. Αποτάχθηκε το 1922. Το 1923 με το Ζέρβα βοήθησε στην ανατροπή της αντεπανάστασης του Μεταξά. Το 1925/6 συνταγματάρχης της Προεδρικής Φρουράς του Πάγκαλου. Συνωμότησε με τον Κονδύλη και τον Ζέρβα για να ανατρέψουν τον Πάγκαλο, και με το Ζέρβα, ανεπιτυχώς, για να ανατρέψουν τον Κονδύλη. Καταδικάστηκε σε ισόβια καταναγκαστικά έργα αλλά του δόθηκε αμνηστία. Κατόπιν επιδόθηκε στη χαρτοπαιξία και τις οικονομικές συνομωσίες. Επί Κατοχής το 1941 πήρε από τους Γερμανούς αλιευτικό μονοπώλιο για την ελληνική ανατολική ακτή. Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Εσωτερικών, έγινε Υποστράτηγος Γενικός Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας στις 27 Νοεμβρίου του ‘43. Αποτάχθηκε στις 15 Μαίου του’44, στις 17 Μαίου συνελήφθει και μεταφέρθηκε στη Γερμανία.
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ,
Λογαγός
Διοικητής του 9ου Λόχου του 3ου Τάγματος της Αθήνας. Τέθηκε σε εφεδρεία το 1935.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ
Συνταγματάρχης Αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αθήνα. 50 ετών. Έφεδρος πρώην μόνιμος αξιωματικός και οπαδός του Πάγκαλου. Ήσυχος, συνεσταλμένος και κατά τα φαινόμενα φιλο-Βρετανός.
Λογαγός
Διοικητής του 9ου Λόχου του 3ου Τάγματος της Αθήνας. Τέθηκε σε εφεδρεία το 1935.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ
Συνταγματάρχης Αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αθήνα. 50 ετών. Έφεδρος πρώην μόνιμος αξιωματικός και οπαδός του Πάγκαλου. Ήσυχος, συνεσταλμένος και κατά τα φαινόμενα φιλο-Βρετανός.
ΜΩΡΑΪΤΗΣ Ιωάννης,
Συνταγματάρχης Γεννήθηκε το 1895. Ανχης το 1939. Αρχηγός του 2ου Τάγματος Ασφαλείας της Πάτρας. Λέγεται ότι γύρισε στην Αθήνα το Μάρτιο του ‘44.
Συνταγματάρχης Γεννήθηκε το 1895. Ανχης το 1939. Αρχηγός του 2ου Τάγματος Ασφαλείας της Πάτρας. Λέγεται ότι γύρισε στην Αθήνα το Μάρτιο του ‘44.
ΠΑΠΑΔΟΓΓΟΝΑΣ
Διονύσιος
Συνταγματάρχης Γεννήθηκε το 1888. Ανθλγός το 1914. Σχης το 1935. Διοικητής της 13ης Μεραρχίας Πεζικού τον Ιούλιο του ‘40. Διοικητής ανταρτοσυμμορίας στην περιοχή της Καλαμάτας το καλοκαίρι του 1943. Κατηγορήθηκε από το ΕΑΜ ότι υπέγραψε αντικομμουνιστική συμφωνία με τους Ιταλούς στην Καλαμάτα τον Ιούλιο του ‘43. Κατετάγη στα Τάγματα Ασφαλείας στην Πελοπόννησο. Πιστεύεται ότι είναι διοικητής του 2ου Πελοποννησιακού Διοικητηρίου της Χωροφυλακής στην Τρίπολη. Το Μάρτιο του ‘43 έστειλε στη Μέση Ανατολή μακροσκελή αναφορά πάνω στον «Κομμουνισμό» στην Πελοπόννησο.
Διονύσιος
Συνταγματάρχης Γεννήθηκε το 1888. Ανθλγός το 1914. Σχης το 1935. Διοικητής της 13ης Μεραρχίας Πεζικού τον Ιούλιο του ‘40. Διοικητής ανταρτοσυμμορίας στην περιοχή της Καλαμάτας το καλοκαίρι του 1943. Κατηγορήθηκε από το ΕΑΜ ότι υπέγραψε αντικομμουνιστική συμφωνία με τους Ιταλούς στην Καλαμάτα τον Ιούλιο του ‘43. Κατετάγη στα Τάγματα Ασφαλείας στην Πελοπόννησο. Πιστεύεται ότι είναι διοικητής του 2ου Πελοποννησιακού Διοικητηρίου της Χωροφυλακής στην Τρίπολη. Το Μάρτιο του ‘43 έστειλε στη Μέση Ανατολή μακροσκελή αναφορά πάνω στον «Κομμουνισμό» στην Πελοπόννησο.
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Απόστολος,
Συνταγματάρχης (ΠΒ) Το 1943 αρχηγός της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της Αθήνας. Ιδρυτικό μέλος και αρχηγός ομάδας της Αθηναϊκής οργάνωσης του ΕΔΕΣ. Αυτο-προαχθείς σε Στρατηγό. Τον Αύγουστο/Σεπτέμβριο συνδέθηκε με τον Ταβουλάρη και τα Τάγματα Ασφαλείας. Έδωσε εντολή σε πολλούς αξιωματικούς να καταταγούν στα Τάγματα. Αποκυρηχθείς από το Ζέρβα ως προδότης το Φεβρουάριο του ‘44 αλλά κατά τα φαινόμενα ακόμη αρχηγός του ΕΔΕΣ της Αθήνας το Μάρτιο, όταν τον διαδέχθηκε ο Διάμεσης. Συνελήφθη από τα SS στις 17 Μαίου του ‘44.
Απόστολος,
Συνταγματάρχης (ΠΒ) Το 1943 αρχηγός της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της Αθήνας. Ιδρυτικό μέλος και αρχηγός ομάδας της Αθηναϊκής οργάνωσης του ΕΔΕΣ. Αυτο-προαχθείς σε Στρατηγό. Τον Αύγουστο/Σεπτέμβριο συνδέθηκε με τον Ταβουλάρη και τα Τάγματα Ασφαλείας. Έδωσε εντολή σε πολλούς αξιωματικούς να καταταγούν στα Τάγματα. Αποκυρηχθείς από το Ζέρβα ως προδότης το Φεβρουάριο του ‘44 αλλά κατά τα φαινόμενα ακόμη αρχηγός του ΕΔΕΣ της Αθήνας το Μάρτιο, όταν τον διαδέχθηκε ο Διάμεσης. Συνελήφθη από τα SS στις 17 Μαίου του ‘44.
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Ταγματάρχης Αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αθήνα.
Ταγματάρχης Αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αθήνα.
ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ταγματάρχης Αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αθήνα.
Ταγματάρχης Αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αθήνα.
ΠΕΤΡΟΓΟΝΟΣ
Συνταγματάρχης Αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αθήνα.
Συνταγματάρχης Αρχηγός των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αθήνα.
ΣΙΜΟΣ Γεώργιος Υπασπιστής του Συνταγματάρχη Πλυτζανόπουλου.
2. Εύβοια
Κατά την τοποθέτησή του ως Νομάρχη στις αρχές Ιανουαρίου του’44 ο Στρατηγός Λιάκος συνοδεύτηκε στη Χαλκίδα από απόσπασμα 200 Ευζώνων. Μια από τις πρώτες του ενέργειες κατά την άφιξή του ήταν να πάρει 150 ομήρους και να τους στείλει στην Αθήνα για να κρατηθούν έναντι πιθανών μελλοντικών απωλειών των Ταγμάτων Ασφαλείας. Κατόπιν άρχισε εκστρατεία στρατολόγησης στην περιοχή. Περαιτέρω ενισχύσεις του στάλθηκαν από την Αθήνα, και οι δυνάμεις του ως το τέλος Ιανουαρίου του ‘44 ελέγετο ότι αριθμούσαν γύρω στους 400 άνδρες, ενώ αποσπάσματα ήταν εγκατεστημένα στα χωρία του.
Οι ενισχύσεις του τότε άρχισαν έντονη επίθεση κατά του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ που σε αυτό το στάδιο αριθμούσαν πολύ περισσότερα από αύτές μέλη. Από τον Ιανουάριο έως το Μάρτιο, του ‘44 φαίνεται ότι οι αντάρτες υπερείχαν ξεκάθαρα στη μάχη και ισχυρίστηκαν πως είχαν καταφέρει γερά πλήγματα στα στρατεύματα του Ράλλη. Οι αριθμοί των στρατευμάτων ασφαλείας, όμως, συνέχισαν να αυξάνονται, και στις αρχές Μαίου, βοηθούμενα από τις ενισχύσεις από την Αθήνα, είχαν προχωρήσει πέρα από την περιοχή Χαλκίδας – Αλιβερίου στην πεδιάδα βόρεια του Κανδήλιου Ορους, και κινούνταν προς τα βορειοδυτικά του νησιού. Ταυτοχρόνως διεξήγαγαν εντατική προπαγανδιστική εκστρατεία στους χωρικούς της περιοχής έτσι ώστε τα όπλα των τελευταίων, παρότι παρεχόμενα από τους Γερμανούς, να μη στρέφονταν ποτέ εναντίον Ελλήνων πέρα από Κομμουνιστές. Δήλωσαν επίσης ότι είχαν λάβει διαταγές από το Γενικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής και κατά το χρόνο της απελευθέρωσης της Ελλάδας θα επιτίθεντο στους Γερμανούς.
Τον Ιούνιο 3000 Γερμανοί και δυνάμεις Ταγμάτων Ασφαλείας άρχισαν νέα επιδρομή προς τα νότια του νησιού. Οι εκθέσεις του ΕΑΜ για τις αγριότητες που διαπράχθηκαν κατά του ντόπιου πληθυσμού μολονότι αναμφίβολα υπερβολικές, δε μπορεί να θεωρηθούν τελείως εξωπραγματικές. Οι εγκληματικοί τύποι στα Τάγματα αναμφίβολα εκμεταλλεύονται στο έπαρκο τέτοιες ευκαιρίες για να ληστέψουν και να κακομεταχειριστούν τους ανυπεράσπιστους χωρικούς.
Στην Εύβοια, καθώς και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, τα στρατεύμετα του Ράλλη υποστηρίζονται από ισχυρές γερμανικές δυνάμεις. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά τους είναι η γνώση που έχουν και του εδάφους και της περιοχής, που τους κάνει πολύ πιο τρομερούς αντιπάλους των ανταρτών από όσο είναι οι Γερμανοί. Η μεγάλη τους αριθμητική αύξηση σε αυτή την περιοχή είναι πολύ πιθανό να οφείλεται στον εξτρεμιστικό χαρακτήρα του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στην Εύβοια, καθώς και στην υποχρεωτική στρατολόγηση σε ορισμένες περιοχές. Η κανονική τους σύνθεση φαίνεται να είναι ένα Τάγμα στη Χαλκίδα, διοικούμενο από το Συνταγματάρχη Γερακίνη, και η δύναμή τους αναμενόταν να φτάσει τους 1500 ως την 1η Ιουνίου.
Ο Στρατηγός Λιάκος πιστεύεται ότι έχει σκοτωθεί από τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ κατά τη διάρκεια του Μαρτίου. Τον διαδέχθηκε ο Συνταγματάρχης Παπαθανασόπουλος, συνεργάτης του Συνταγματάρχη Α. Παπαγεωργίου και στρατιωτικό μέλος του ΕΔΕΣ, που προάχθηκε σε Υποστράτηγο.
Προσωπικότητες:
2. Εύβοια
Κατά την τοποθέτησή του ως Νομάρχη στις αρχές Ιανουαρίου του’44 ο Στρατηγός Λιάκος συνοδεύτηκε στη Χαλκίδα από απόσπασμα 200 Ευζώνων. Μια από τις πρώτες του ενέργειες κατά την άφιξή του ήταν να πάρει 150 ομήρους και να τους στείλει στην Αθήνα για να κρατηθούν έναντι πιθανών μελλοντικών απωλειών των Ταγμάτων Ασφαλείας. Κατόπιν άρχισε εκστρατεία στρατολόγησης στην περιοχή. Περαιτέρω ενισχύσεις του στάλθηκαν από την Αθήνα, και οι δυνάμεις του ως το τέλος Ιανουαρίου του ‘44 ελέγετο ότι αριθμούσαν γύρω στους 400 άνδρες, ενώ αποσπάσματα ήταν εγκατεστημένα στα χωρία του.
Οι ενισχύσεις του τότε άρχισαν έντονη επίθεση κατά του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ που σε αυτό το στάδιο αριθμούσαν πολύ περισσότερα από αύτές μέλη. Από τον Ιανουάριο έως το Μάρτιο, του ‘44 φαίνεται ότι οι αντάρτες υπερείχαν ξεκάθαρα στη μάχη και ισχυρίστηκαν πως είχαν καταφέρει γερά πλήγματα στα στρατεύματα του Ράλλη. Οι αριθμοί των στρατευμάτων ασφαλείας, όμως, συνέχισαν να αυξάνονται, και στις αρχές Μαίου, βοηθούμενα από τις ενισχύσεις από την Αθήνα, είχαν προχωρήσει πέρα από την περιοχή Χαλκίδας – Αλιβερίου στην πεδιάδα βόρεια του Κανδήλιου Ορους, και κινούνταν προς τα βορειοδυτικά του νησιού. Ταυτοχρόνως διεξήγαγαν εντατική προπαγανδιστική εκστρατεία στους χωρικούς της περιοχής έτσι ώστε τα όπλα των τελευταίων, παρότι παρεχόμενα από τους Γερμανούς, να μη στρέφονταν ποτέ εναντίον Ελλήνων πέρα από Κομμουνιστές. Δήλωσαν επίσης ότι είχαν λάβει διαταγές από το Γενικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής και κατά το χρόνο της απελευθέρωσης της Ελλάδας θα επιτίθεντο στους Γερμανούς.
Τον Ιούνιο 3000 Γερμανοί και δυνάμεις Ταγμάτων Ασφαλείας άρχισαν νέα επιδρομή προς τα νότια του νησιού. Οι εκθέσεις του ΕΑΜ για τις αγριότητες που διαπράχθηκαν κατά του ντόπιου πληθυσμού μολονότι αναμφίβολα υπερβολικές, δε μπορεί να θεωρηθούν τελείως εξωπραγματικές. Οι εγκληματικοί τύποι στα Τάγματα αναμφίβολα εκμεταλλεύονται στο έπαρκο τέτοιες ευκαιρίες για να ληστέψουν και να κακομεταχειριστούν τους ανυπεράσπιστους χωρικούς.
Στην Εύβοια, καθώς και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, τα στρατεύμετα του Ράλλη υποστηρίζονται από ισχυρές γερμανικές δυνάμεις. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά τους είναι η γνώση που έχουν και του εδάφους και της περιοχής, που τους κάνει πολύ πιο τρομερούς αντιπάλους των ανταρτών από όσο είναι οι Γερμανοί. Η μεγάλη τους αριθμητική αύξηση σε αυτή την περιοχή είναι πολύ πιθανό να οφείλεται στον εξτρεμιστικό χαρακτήρα του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στην Εύβοια, καθώς και στην υποχρεωτική στρατολόγηση σε ορισμένες περιοχές. Η κανονική τους σύνθεση φαίνεται να είναι ένα Τάγμα στη Χαλκίδα, διοικούμενο από το Συνταγματάρχη Γερακίνη, και η δύναμή τους αναμενόταν να φτάσει τους 1500 ως την 1η Ιουνίου.
Ο Στρατηγός Λιάκος πιστεύεται ότι έχει σκοτωθεί από τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ κατά τη διάρκεια του Μαρτίου. Τον διαδέχθηκε ο Συνταγματάρχης Παπαθανασόπουλος, συνεργάτης του Συνταγματάρχη Α. Παπαγεωργίου και στρατιωτικό μέλος του ΕΔΕΣ, που προάχθηκε σε Υποστράτηγο.
Προσωπικότητες:
ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Χαράλαμπος,
Υποστράτηγος Ιδρυτικό μέλος του ΕΔΕΣ της Αθήνας το 1941 Αρχηγός του Στρατιωτικού Επιτελείου του ΕΔΕΣ της Αθήνας το 1943. Αποκυρήχθηκε ως προδότης από το Ζέρβα το Φεβρουάριο του ‘44. Διαδέχθηκε το Λιάκο ως Νομάρχης Ευβοίας τον Ιανουάριο του ‘44. Φονεύθηκε από τον ΕΛΑΣ το Μάρτιο του ΄44.
Χαράλαμπος,
Υποστράτηγος Ιδρυτικό μέλος του ΕΔΕΣ της Αθήνας το 1941 Αρχηγός του Στρατιωτικού Επιτελείου του ΕΔΕΣ της Αθήνας το 1943. Αποκυρήχθηκε ως προδότης από το Ζέρβα το Φεβρουάριο του ‘44. Διαδέχθηκε το Λιάκο ως Νομάρχης Ευβοίας τον Ιανουάριο του ‘44. Φονεύθηκε από τον ΕΛΑΣ το Μάρτιο του ΄44.
ΛΙΑΚΟΣ Δημήτριος,
Υποστάτηγος Διορίσθηκε Νομάρχης Ευβοίας τον Ιανουάριο του ΄44. Φονεύθηκε από τον ΕΛΑΣ το Μάρτιο του ΄44.
Υποστάτηγος Διορίσθηκε Νομάρχης Ευβοίας τον Ιανουάριο του ΄44. Φονεύθηκε από τον ΕΛΑΣ το Μάρτιο του ΄44.
ΠΑΛΑΙΟΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ,
Λοχαγός Σε Τάγμα Ασφαλείας στη Χαλκίδα. Κάνει προπαγάνδα υποστηρίζοντας ότι ο σκοπός των Ταγμάτων Ασφαλείας ήταν να βοηθήσουν τους Συμμάχους.
Λοχαγός Σε Τάγμα Ασφαλείας στη Χαλκίδα. Κάνει προπαγάνδα υποστηρίζοντας ότι ο σκοπός των Ταγμάτων Ασφαλείας ήταν να βοηθήσουν τους Συμμάχους.
ΓΕΡΑΚΙΝΗΣ Χρήστος,
Συνταγματάρχης Αρχηγός Τάγματος Ασφαλείας στη Χαλκίδα.
3. Πελοπόννησος
Το πρώτο «Τάγμα Ασφαλείας» στην Πελοπόννησο ήταν μια ομάδα που δρούσε υπό το όνομα «Λεωνίδας» στη Λακωνία το Δεκέμβριο του ‘43. Διοικητής της ήταν ο Λεωνίδας Βρετάκος, που ο αδερφός του Τχης Τηλέμαχος Βρετάκος φονεύθηκε από τον ΕΛΑΣ κατά τη διάρκεια του ξεπαστρέματος των ανταρτικών ομάδων αξιωματικών το φθινόπωρο του ‘43. Στις αρχές Ιανουαρίου του ‘44 αναφέρθηκε η ύπαρξη αποσπασμάτων στην Πάτρα όπου ο Υποστράτηγος Δερτιλής, Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας, έφτασε αυτοπροσώπως αργότερα τον ίδιο μήνα. Λεγόταν ότι αυτά τα αποσπάσματα, μάλλον οι τέσσερεις λόχοι του πρώην 2ου Τάγματος της Αθήνας, είχαν αντιμετωπίσει με μεγάλη επιτυχία τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στην περιοχή και ότι είχαν γίνει δεκτά με ανακούφιση από το λαό της Πάτρας. Σχηματισμοί φαίνεται ότι είχαν επίσης εξαπλωθεί στην Ηλεία εφόσον στις 15 Ιανουαρίου του ‘44 οι αντάρτες του Πύργου εξέδωσαν τελεσίγραφο προς τα στρατεύματα του Ράλλη να καταθέσουν τα όπλα τους εντός 48 ωρών πράγμα που αν δεν έκαναν θα θεωρούνταν προδότες και θα τουφεκίζονταν.
Στις αρχές Φεβρουαρίου ένας από τους λόχους της Πάτρας έφυγε για να σχηματίσει νέο Τάγμα στο Αγρίνιο. Ακόμα, άλλο Τάγμα σχηματίστηκε με επιτόπου στρατολόγηση υπό τον Συνταγματάρχη Κουρκουλάκο, και έγινε το 1ο Τάγμα της Πάτρας. Αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι πολλά από τα μέλη του ξένου 2ου Τάγματος έχουν λιποτακτήσει και έχουν γυρίσει πίσω στην Αθήνα, αλλά ο Σχηματισμός παρέμεινε και μπορεί να έχει ενδυναμωθεί από πρόσθετη επιτόπια στρατολόγηση.
Στις 26 Φεβρουαρίου του ΄44 διεξήχθει από τους Γερμανούς στην Αχαΐα επιδρομή μεγάλης κλίμακας με την υποστήριξη στρατευμάτων του Ράλλη. Τότε ήταν που το ΕΑΜ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να πάρει εκδίκηση πλήττοντας συγγενείς των στρατευμάτων Ασφαλείας.
Την επιδρομή αυτή ακολούθησε το Μάρτιο μια απόπειρα για την επαναφορά της τάξης στη Λακωνία και τη Μεσσηνία, κατά την οποία τα Τάγματα συμπεριφέρθηκαν χωρίς οίκτο προς το ντόπιο πληθυσμό. (Θα πρέπει κανείς να θυμάται ότι στον Ταϋγετο ήταν που έλαβαν χώρα μερικές από τις πιο άγριες μάχες ματαξύ του ΕΛΑΣ και των ομάδων αξιωματικών το Σεπτέμβριο/Οκτώβριο του ‘43). Στις 15 Μαρτίου του’44 οι Γερμανοί ανακοίνωσαν στον Πατρινό τύπο ότι το Τάγμα Εθελοντών (SIC) Λεωνίδας επρόκειτο να εκτελέσει 200 Κομμουνιστές υπό Γερμανική επιτήρηση. Στις 25 Απριλίου του ‘44 αναφέρθηκε ότι 110 Έλληνες είχαν τουφεκιστεί από τον Ανώτατο Διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας και την Ελληνική Αστυνομία σε αντίποινα για το φόνο δυο Γερμανών αξιωματικών.
Από τις 12 έως τις 20 Απριλίου μια νέα και πολύ καλά οργανωμένη επίθεση των Γερμανών και τωνΤαγμάτων Ασφαλείας κατά του ΕΛΑΣ άρχισε στην Αχαΐα και επεκτάθηκε στην Ηλεία. Και σε αυτή την περίπτωση τα Τάγματα yπό τον Συνταγματάρχη Κουρκουλάκο, φέρθηκαν με μεγάλη βαρβαρότητα.
Κατά πάσα πιθανότητα το Μάρτιο του ‘44 σχηματίζονταν Τάγματα στην Τρίπολη, την Καλαμάτα και την Σπάρτη, εν μέρει με την αποστολή προσωπικού από την Αθήνα, και εν μέρει με επιτόπια στρατολόγηση. Μερικές αναφορές μιλούν για ένα Τάγμα στο Γύθειο, αλλά αυτό μπορεί κάλλιστα να ήταν απόσπασμα του Τάγματος της Σπάρτης. Στο τελευταίο φαίνεται πως επρόκειτο να ενσωματωθεί η Ομάδα Λεωνίδας’ που ήδη αναφέρθηκε. Την 1η Μαΐου και υπό Γερμανική επιτήρηση, το Τάγμα της Καλαμάτας εκτέλεσε 40 Έλληνες γυναικών συμπεριλαμβανομένων. Η επέκταση, ιδιαίτερα στη Δυτική Πελοπόννησο, ήταν άμεση, και το Μάϊο του ΄44 η συνολική δύναμη των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Πελοπόννησο εκτιμάτο στις 8.000.
Τον Ιούνιο βρέθηκε νέα χρήση για τα Τάγματα από τους Γερμανούς που άρχισαν να τους χρησιμοποιούν ως σωματοφύλακες Γερμανών που ήταν επιφορτισμένοι με το μάζεμα της σοδειάς της Λακωνίας, της Ηλείας και της Μεσσηνίας.
Προσωπικότητες:
Συνταγματάρχης Αρχηγός Τάγματος Ασφαλείας στη Χαλκίδα.
3. Πελοπόννησος
Το πρώτο «Τάγμα Ασφαλείας» στην Πελοπόννησο ήταν μια ομάδα που δρούσε υπό το όνομα «Λεωνίδας» στη Λακωνία το Δεκέμβριο του ‘43. Διοικητής της ήταν ο Λεωνίδας Βρετάκος, που ο αδερφός του Τχης Τηλέμαχος Βρετάκος φονεύθηκε από τον ΕΛΑΣ κατά τη διάρκεια του ξεπαστρέματος των ανταρτικών ομάδων αξιωματικών το φθινόπωρο του ‘43. Στις αρχές Ιανουαρίου του ‘44 αναφέρθηκε η ύπαρξη αποσπασμάτων στην Πάτρα όπου ο Υποστράτηγος Δερτιλής, Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας, έφτασε αυτοπροσώπως αργότερα τον ίδιο μήνα. Λεγόταν ότι αυτά τα αποσπάσματα, μάλλον οι τέσσερεις λόχοι του πρώην 2ου Τάγματος της Αθήνας, είχαν αντιμετωπίσει με μεγάλη επιτυχία τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στην περιοχή και ότι είχαν γίνει δεκτά με ανακούφιση από το λαό της Πάτρας. Σχηματισμοί φαίνεται ότι είχαν επίσης εξαπλωθεί στην Ηλεία εφόσον στις 15 Ιανουαρίου του ‘44 οι αντάρτες του Πύργου εξέδωσαν τελεσίγραφο προς τα στρατεύματα του Ράλλη να καταθέσουν τα όπλα τους εντός 48 ωρών πράγμα που αν δεν έκαναν θα θεωρούνταν προδότες και θα τουφεκίζονταν.
Στις αρχές Φεβρουαρίου ένας από τους λόχους της Πάτρας έφυγε για να σχηματίσει νέο Τάγμα στο Αγρίνιο. Ακόμα, άλλο Τάγμα σχηματίστηκε με επιτόπου στρατολόγηση υπό τον Συνταγματάρχη Κουρκουλάκο, και έγινε το 1ο Τάγμα της Πάτρας. Αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι πολλά από τα μέλη του ξένου 2ου Τάγματος έχουν λιποτακτήσει και έχουν γυρίσει πίσω στην Αθήνα, αλλά ο Σχηματισμός παρέμεινε και μπορεί να έχει ενδυναμωθεί από πρόσθετη επιτόπια στρατολόγηση.
Στις 26 Φεβρουαρίου του ΄44 διεξήχθει από τους Γερμανούς στην Αχαΐα επιδρομή μεγάλης κλίμακας με την υποστήριξη στρατευμάτων του Ράλλη. Τότε ήταν που το ΕΑΜ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να πάρει εκδίκηση πλήττοντας συγγενείς των στρατευμάτων Ασφαλείας.
Την επιδρομή αυτή ακολούθησε το Μάρτιο μια απόπειρα για την επαναφορά της τάξης στη Λακωνία και τη Μεσσηνία, κατά την οποία τα Τάγματα συμπεριφέρθηκαν χωρίς οίκτο προς το ντόπιο πληθυσμό. (Θα πρέπει κανείς να θυμάται ότι στον Ταϋγετο ήταν που έλαβαν χώρα μερικές από τις πιο άγριες μάχες ματαξύ του ΕΛΑΣ και των ομάδων αξιωματικών το Σεπτέμβριο/Οκτώβριο του ‘43). Στις 15 Μαρτίου του’44 οι Γερμανοί ανακοίνωσαν στον Πατρινό τύπο ότι το Τάγμα Εθελοντών (SIC) Λεωνίδας επρόκειτο να εκτελέσει 200 Κομμουνιστές υπό Γερμανική επιτήρηση. Στις 25 Απριλίου του ‘44 αναφέρθηκε ότι 110 Έλληνες είχαν τουφεκιστεί από τον Ανώτατο Διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας και την Ελληνική Αστυνομία σε αντίποινα για το φόνο δυο Γερμανών αξιωματικών.
Από τις 12 έως τις 20 Απριλίου μια νέα και πολύ καλά οργανωμένη επίθεση των Γερμανών και τωνΤαγμάτων Ασφαλείας κατά του ΕΛΑΣ άρχισε στην Αχαΐα και επεκτάθηκε στην Ηλεία. Και σε αυτή την περίπτωση τα Τάγματα yπό τον Συνταγματάρχη Κουρκουλάκο, φέρθηκαν με μεγάλη βαρβαρότητα.
Κατά πάσα πιθανότητα το Μάρτιο του ‘44 σχηματίζονταν Τάγματα στην Τρίπολη, την Καλαμάτα και την Σπάρτη, εν μέρει με την αποστολή προσωπικού από την Αθήνα, και εν μέρει με επιτόπια στρατολόγηση. Μερικές αναφορές μιλούν για ένα Τάγμα στο Γύθειο, αλλά αυτό μπορεί κάλλιστα να ήταν απόσπασμα του Τάγματος της Σπάρτης. Στο τελευταίο φαίνεται πως επρόκειτο να ενσωματωθεί η Ομάδα Λεωνίδας’ που ήδη αναφέρθηκε. Την 1η Μαΐου και υπό Γερμανική επιτήρηση, το Τάγμα της Καλαμάτας εκτέλεσε 40 Έλληνες γυναικών συμπεριλαμβανομένων. Η επέκταση, ιδιαίτερα στη Δυτική Πελοπόννησο, ήταν άμεση, και το Μάϊο του ΄44 η συνολική δύναμη των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Πελοπόννησο εκτιμάτο στις 8.000.
Τον Ιούνιο βρέθηκε νέα χρήση για τα Τάγματα από τους Γερμανούς που άρχισαν να τους χρησιμοποιούν ως σωματοφύλακες Γερμανών που ήταν επιφορτισμένοι με το μάζεμα της σοδειάς της Λακωνίας, της Ηλείας και της Μεσσηνίας.
Προσωπικότητες:
ΜΠΑΣΑΚΙΔΗΣ,
Συνταγματάρχης Αργηγός Τάγματος Ασφαλείας στη Πάτρα.
Συνταγματάρχης Αργηγός Τάγματος Ασφαλείας στη Πάτρα.
ΚΑΦΕΤΖΟΠΟΥΛΟΣ,
Ταγματάρχης 2ος επικεφαλής του Τάγματος Ασφαλείας της Αθήνας, μεταφέρθηκε αργότερα στην Πάτρα. Της Στρατιωτικής Ακαδημίας.
Ταγματάρχης 2ος επικεφαλής του Τάγματος Ασφαλείας της Αθήνας, μεταφέρθηκε αργότερα στην Πάτρα. Της Στρατιωτικής Ακαδημίας.
ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ Φέρεται ως αρχηγός Τάγματος Ασφαλείας στην Πελοπόννησο. Παλαιότερα μέλος της ΕΟΑ.
ΚΕΝΤΡΟΣ,
Συνταγματάρχης Αργηγός μελλοντικού Τάγματος Ασφαλείας στην Πάτρα.
Συνταγματάρχης Αργηγός μελλοντικού Τάγματος Ασφαλείας στην Πάτρα.
ΧΑΝΙΩΤΗΣ,
Ταγματάρχης Πάτρα.
Ταγματάρχης Πάτρα.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ,
Υποστράτηγος Στο Τάγμα Ασφαλείας της Πάτρας.
Υποστράτηγος Στο Τάγμα Ασφαλείας της Πάτρας.
ΚΟΚΚΩΝΕΤΗΣ,
Υπολοχαγός Σε Τάγμα Ασφαλείας στην Πάτρα. Της Στρατιωτικής Ακαδημίας.
Υπολοχαγός Σε Τάγμα Ασφαλείας στην Πάτρα. Της Στρατιωτικής Ακαδημίας.
ΚΟΝΤΟΣΤΑΝΟΣ Τάγμα Ασφαλείας στην Κόρινθο.
ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Αρχηγός Τάγματος Ασφαλείας στη Σπάρτη.
ΚΟΥΡΚΟΥΛΑΚΟΣ,
Συνταγματάρχης Στρατιωτικός Διοικητής του 1ου Τάγματος Ασφαλείας στην Πάτρα, Φεβρουάριος ‘44.
Συνταγματάρχης Στρατιωτικός Διοικητής του 1ου Τάγματος Ασφαλείας στην Πάτρα, Φεβρουάριος ‘44.
ΛΕΟΝΤΟΚΑΝΑΚΗΣ,
Συνταγματάρχης Έφεδρος αξιωματικός. Αρχηγός Τάγματος Ασφαλείας.
Συνταγματάρχης Έφεδρος αξιωματικός. Αρχηγός Τάγματος Ασφαλείας.
ΠΟΛΙΤΗΣ
Ταγματάρχης Σε Τάγμα Ασφαλείας στην Πελοπόννησο.
Ταγματάρχης Σε Τάγμα Ασφαλείας στην Πελοπόννησο.
ΣΤΟΥΠΑΣ,
Συνταγματάρχης Αρχηγός Τάγματος Ασφαλείας στην Καλαμάτα.
Συνταγματάρχης Αρχηγός Τάγματος Ασφαλείας στην Καλαμάτα.
ΒΡΕΤΑΚΟΣ Λεωνίδας Αρχηγός ομάδας στην Πελοπόννησο γνωστός ως «Λεωνίδας». Βεβαιώ-νεται ότι είναι αγρότης από τη Σπάρτη, που δεν ανήκει σε καμμία οργάνωση. Κατετάγει στα στρατεύματα του Ράλλη αφού ο αδερφός του Τηλέμαχος σκοτώθηκε από Κομμουνιστές.
ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ,
Λοχαγός Σε Τάγμα Ασφαλείας στην Πάτρα.
Λοχαγός Σε Τάγμα Ασφαλείας στην Πάτρα.
4. Αγρίνιο
Πιστεύεται πως υπάρχει ένα Τάγμα εγκατεστημένο στο Αγρίνιο. Ο πυρήνας του ήταν ένας λόχος του 2ου Τάγματος της Πάτρας, υπό τη διοίκηση του Ταγματάρχη Τολιόπουλου. Ο λόχος είχε σταλεί εκεί από την Πάτρα το Φεβρουάριο του ‘44 για να σχηματίσει Τάγμα με επιτόπια στρατολόγηση. Σε διαμαρτυρίες κατά της αναγκαστικής στρατολόγησης λέγεται πως ο Τολιόπουλος απάντησε ότι εκτελούσε Βρετανικές Διαταγές. Η στρατολόγηση για το Τάγμα αυτό φαίνεται πως έφτασε προς βορρά ως την Άρτα και τα Γιάννενα, για κάποιο καιρό δε και τα Τάγματα και ο ΕΛΑΣ έκαναν ταυτόχρονα υποχρεωτική στρατολόγηση σε όλη αυτή την περιοχή. Δεν έχει ακόμα αναφερθεί καμμία μεγάλης κλίμακας δραστηριότητα αυτών των δυνάμεων, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρίσκονται σε αμέθοδο πόλεμο με τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
Μια πρόσφατη αναφορά TRANSOCEAN στις 24 Ιουνίου, σχετικά με τη μάχη στη Λευκάδα μεταξύ ‘FRANCTIVEURS’ και Γερμανών που ενισχύονταν από ‘ Ελληνικές Εθνικές Δυνάμεις ‘ αποτελεί ίσως ένδειξη ότι αποσπάσματα από το Αγρίνιο (ή την Πάτρα) χρησιμοποιούνται στα νησιά του Ιονίου όταν χρειάζεται. Ο «νονός» των Ταγμάτων στη Ζάκυνθο δολοφονήθηκε στις 30 Μαΐου μέσα σε γενική ευθυμία.
Προσωπικότητα
Πιστεύεται πως υπάρχει ένα Τάγμα εγκατεστημένο στο Αγρίνιο. Ο πυρήνας του ήταν ένας λόχος του 2ου Τάγματος της Πάτρας, υπό τη διοίκηση του Ταγματάρχη Τολιόπουλου. Ο λόχος είχε σταλεί εκεί από την Πάτρα το Φεβρουάριο του ‘44 για να σχηματίσει Τάγμα με επιτόπια στρατολόγηση. Σε διαμαρτυρίες κατά της αναγκαστικής στρατολόγησης λέγεται πως ο Τολιόπουλος απάντησε ότι εκτελούσε Βρετανικές Διαταγές. Η στρατολόγηση για το Τάγμα αυτό φαίνεται πως έφτασε προς βορρά ως την Άρτα και τα Γιάννενα, για κάποιο καιρό δε και τα Τάγματα και ο ΕΛΑΣ έκαναν ταυτόχρονα υποχρεωτική στρατολόγηση σε όλη αυτή την περιοχή. Δεν έχει ακόμα αναφερθεί καμμία μεγάλης κλίμακας δραστηριότητα αυτών των δυνάμεων, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρίσκονται σε αμέθοδο πόλεμο με τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
Μια πρόσφατη αναφορά TRANSOCEAN στις 24 Ιουνίου, σχετικά με τη μάχη στη Λευκάδα μεταξύ ‘FRANCTIVEURS’ και Γερμανών που ενισχύονταν από ‘ Ελληνικές Εθνικές Δυνάμεις ‘ αποτελεί ίσως ένδειξη ότι αποσπάσματα από το Αγρίνιο (ή την Πάτρα) χρησιμοποιούνται στα νησιά του Ιονίου όταν χρειάζεται. Ο «νονός» των Ταγμάτων στη Ζάκυνθο δολοφονήθηκε στις 30 Μαΐου μέσα σε γενική ευθυμία.
Προσωπικότητα
ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ,
Ταγματάρχης Διοικητής ενός λόχου του 2ου Τάγματος Ασφαλείας της Πάτρας. Μετατέθηκε στο Αγρίνιο στις 10 Φεβρουαρίου του ‘44.
5. Θεσσαλία
Τα Τάγματα Ασφαλείας φαίνεται πως αποτελούν νέο χαρακτηριστικό της Θεσσαλίας, όπου πλαισιώνονται από τις άλλες ένοπλες οργανώσεις δοσιλόγων, την ΕΑΣΑΔ και την ΕΕΕ (βλέπε αλλού). Οι πρώτες αναφορές σχετικά με τη δράση των Θεσσαλικών Ταγμάτων Ασφαλείας έφτασαν το Μάϊο του ‘44. Πέντε άνδρες φονεύθηκαν από τον ΕΛΑΣ επειδή έκαναν πλιάτσικο σε δύο χωριά κοντά στην Καρδίτσα, όπου λεγόταν ότι ήταν εγκατεστημένο απόσπασμα 80 ανδρών. Στις 17 Μαΐου έγιναν από τμήμα 150 Ευζώνων συλλήψεις και εκτελέσεις στο χωριό Καζακλάρ (•) στα βόρεια του Τύρναβου. Από την άλλη μεριά, ένας άνδρας του Ράλλη δολοφονήθηκε με μαχαίρι στην Ελασσόνα αφού είχε βγάλει λόγο, μάλλον υπέρ της στρατολόγησης, στη δημοτική πλατεία.
Κατά τη διάρκεια του Μαΐου πιστεύεται ότι σχηματίζονταν Τάγματα στην Καρδίτσα (με διοικητή τον Άνχη Κυριαζή) και τη Λάρισα. Απόσπασμα από τη Λάρισα αναμενόταν στη Σιάτιστα στο τέλος Μαΐου για να συμπληρώσει τη Γερμανική φρουρά. Ακόμα υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη Ταγμάτων Ασφαλείας στο Βόλο, γιατί μια πηγή που έφυγε από την πόλη στις 2 Μαΐου αναφέρει ένα από τα τρία αστυνομικά τμήματα ως τη θέση του Τάγματος Ασφαλείας του Βόλου. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτό το «Τάγμα» δεν ήταν απόσπασμα από τη Λάρισα σε προσωρινή υπηρεσία. Τα Τάγματα δε φαίνεται να ανθούν σ’ αυτή την κυρίως αντάρτικη περιοχή, και η πρώτη μεγάλης κλίμακας αυτομολία στρατιωτών του Ράλλη (προς το 14ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ) πιστεύεται ότι συνέβη στην πεδιάδα της Θεσσαλίας στις 16 Ιουνίου του’44.
Προσωπικότητες
Ταγματάρχης Διοικητής ενός λόχου του 2ου Τάγματος Ασφαλείας της Πάτρας. Μετατέθηκε στο Αγρίνιο στις 10 Φεβρουαρίου του ‘44.
5. Θεσσαλία
Τα Τάγματα Ασφαλείας φαίνεται πως αποτελούν νέο χαρακτηριστικό της Θεσσαλίας, όπου πλαισιώνονται από τις άλλες ένοπλες οργανώσεις δοσιλόγων, την ΕΑΣΑΔ και την ΕΕΕ (βλέπε αλλού). Οι πρώτες αναφορές σχετικά με τη δράση των Θεσσαλικών Ταγμάτων Ασφαλείας έφτασαν το Μάϊο του ‘44. Πέντε άνδρες φονεύθηκαν από τον ΕΛΑΣ επειδή έκαναν πλιάτσικο σε δύο χωριά κοντά στην Καρδίτσα, όπου λεγόταν ότι ήταν εγκατεστημένο απόσπασμα 80 ανδρών. Στις 17 Μαΐου έγιναν από τμήμα 150 Ευζώνων συλλήψεις και εκτελέσεις στο χωριό Καζακλάρ (•) στα βόρεια του Τύρναβου. Από την άλλη μεριά, ένας άνδρας του Ράλλη δολοφονήθηκε με μαχαίρι στην Ελασσόνα αφού είχε βγάλει λόγο, μάλλον υπέρ της στρατολόγησης, στη δημοτική πλατεία.
Κατά τη διάρκεια του Μαΐου πιστεύεται ότι σχηματίζονταν Τάγματα στην Καρδίτσα (με διοικητή τον Άνχη Κυριαζή) και τη Λάρισα. Απόσπασμα από τη Λάρισα αναμενόταν στη Σιάτιστα στο τέλος Μαΐου για να συμπληρώσει τη Γερμανική φρουρά. Ακόμα υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη Ταγμάτων Ασφαλείας στο Βόλο, γιατί μια πηγή που έφυγε από την πόλη στις 2 Μαΐου αναφέρει ένα από τα τρία αστυνομικά τμήματα ως τη θέση του Τάγματος Ασφαλείας του Βόλου. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτό το «Τάγμα» δεν ήταν απόσπασμα από τη Λάρισα σε προσωρινή υπηρεσία. Τα Τάγματα δε φαίνεται να ανθούν σ’ αυτή την κυρίως αντάρτικη περιοχή, και η πρώτη μεγάλης κλίμακας αυτομολία στρατιωτών του Ράλλη (προς το 14ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ) πιστεύεται ότι συνέβη στην πεδιάδα της Θεσσαλίας στις 16 Ιουνίου του’44.
Προσωπικότητες
ΚΥΡΙΑΖΗΣ,
Αντισυνταγματάρχης Αρχηγός Τάγματος Ασφαλείας στην Καρδίτσα.
Αντισυνταγματάρχης Αρχηγός Τάγματος Ασφαλείας στην Καρδίτσα.
ΣΕΡΕΜΑΤΗΣ,
Ταγματάρχης Αναφέρθηκε στις 19 Μαρτίου ότι θα πήγαινε στη Φλώρινα να δημιουργήσει Σύνταγμα Ασφαλείας.
Ταγματάρχης Αναφέρθηκε στις 19 Μαρτίου ότι θα πήγαινε στη Φλώρινα να δημιουργήσει Σύνταγμα Ασφαλείας.
6. Μακεδονία
Στη Μακεδονία τα στρατεύματα δοσιλόγων αποτελούνται κυρίως από την ΕΕΕ, την οργάνωση Πούλου και τμήματα της ΠΑΟ (βλέπε αλλού), και είναι πιθανό να έχουν μερικές φορές εκληφθεί λανθασμένα για Τάγματα Ασφαλείας. Οι Γερμανοί έκαναν επίσης γενναία χρήση Έκτακτων Αστυνομικών (Αρματολών) σ’ αυτή την περιοχή (βλέπε Παράρτημα «Τ»).
Όπως ήδη αναφέρθηκε, παρόλο που το αρχικό διάταγμα της 7ης Απριλίου του ‘43 περιλάμβανε το σχηματισμό δυο Ταγμάτων στη Θεσσαλονίκη, οι Γερμανοί στη συνέχεια απαγόρευσαν αυτό το τμήμα του σχεδίου. Ακόμα, στο χρονικό διάστημα από την απόφαση της Κυβέρνησης Ράλλη για το σχηματισμό Ταγμάτων Ασφαλείας έως τη δημιουργία τους, οι Γερμανοί ανέλαβαν την πολιτική διοίκηση της Μακεδονίας, που προηγουμένως βρισκόταν σε ελληνικά χέρια, και έφεραν Βουλγαρικές δυνάμεις για την εκτέλεση υπηρεσιών που αλλού γίνονταν από Τάγματα Ασφαλείας. Αναφορές έχουν φτάσει σχετικά με την ύπαρξη στρατευμάτων του Ράλλη στη Φλώρινα και τη Σιάτιστα, αλλά αυτές πρέπει να αντιμετωπισθούν με επιφυλακτικότητα όσο δεν υπάρχουν πιο συγκεκριμένες πληροφορίες.
Το Μάρτιο του ‘44 εμφανίστηκε στη Δυτική Χαλκιδική μια ακόμη τοπική οργάνωση που επίσης διατηρούσε ένοπλα Τάγματα υπό τις διαταγές Γερμανών. Αυτή ήταν η «Πανελλήνιος Οργάνωσις Εθνικιστικών Ταγμάτων», με ένα στρατηγείο στην Κασσάνδρα. Οι ένοπλες δυνάμεις της περιγράφονταν ως καλά οπλισμένες και ένθερμες στη συνεχή τους καταδίωξη κομμουνιστών και ανταρτών αλλά λιγότερο αποτελεσματικές από τους Γερμανούς.
7. Έβρος
Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τη δραστηριότητα των στρατευμάτων του Ράλλη στον Έβρο, πάντως αυτά αριθμούν πολύ λίγους στρατιώτες και σίγουρα λιγότερους από τη δύναμη τάγματος. Αναφέρεται ότι στις 28 Μαρτίου του ‘44 υπήρχαν λιγότεροι από 50 άνδρες του Ράλλη στην περιοχή, αριθμός που περιλάμβανε 13 Έλληνες που ήταν γνωστοί πληροφοριοδότες των Γερμανών, ενώ οι υπόλοιποι περιγράφονται ως «Τούρκοι και Τσιγγάνοι». Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των δυνάμεων του Ράλλη αλλού, εκείνες του Έβρου πιστεύεται ότι φορούν παλιές γερμανικές στολές χωρίς διακριτικά και ότι έχουν τυφέκια Μάνλιχερ, ξίφη και περίστροφα. Οι Γερμανοί της περιοχής λέγεται ότι καταβάλλουν έντονες προσπάθειες για να δημιουργήσουν Τάγμα Ασφαλείας και ότι προσπαθούν να στρατολογήσουν πρώην μέλη της ΕΟΝ (του παλαιού κινήματος νέων του Μεταξά). Μια μικτή δύναμη 200 μισθοφόρων (ίσως τμήμα της οργάνωσης Πούλου (βλέπε αλλού)) λεγόταν ότι είχε φθάσει στον Έβρο από τη Θεσσαλονίκη στις 27 Απριλίου του ‘44. Η δύναμη αυτή μπορεί να χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση της 9ης Μαΐου του ‘44, η οποία κατέληξε στην εκδίωξη των ανταρτών από το Πύθιο. Δυνάμεις της ΠΑΟ επίσης στρατολογούνται στον Έβρο.
Πρόσωπα που συνδέονται με τα Τάγματα Ασφαλείας είναι:
Στη Μακεδονία τα στρατεύματα δοσιλόγων αποτελούνται κυρίως από την ΕΕΕ, την οργάνωση Πούλου και τμήματα της ΠΑΟ (βλέπε αλλού), και είναι πιθανό να έχουν μερικές φορές εκληφθεί λανθασμένα για Τάγματα Ασφαλείας. Οι Γερμανοί έκαναν επίσης γενναία χρήση Έκτακτων Αστυνομικών (Αρματολών) σ’ αυτή την περιοχή (βλέπε Παράρτημα «Τ»).
Όπως ήδη αναφέρθηκε, παρόλο που το αρχικό διάταγμα της 7ης Απριλίου του ‘43 περιλάμβανε το σχηματισμό δυο Ταγμάτων στη Θεσσαλονίκη, οι Γερμανοί στη συνέχεια απαγόρευσαν αυτό το τμήμα του σχεδίου. Ακόμα, στο χρονικό διάστημα από την απόφαση της Κυβέρνησης Ράλλη για το σχηματισμό Ταγμάτων Ασφαλείας έως τη δημιουργία τους, οι Γερμανοί ανέλαβαν την πολιτική διοίκηση της Μακεδονίας, που προηγουμένως βρισκόταν σε ελληνικά χέρια, και έφεραν Βουλγαρικές δυνάμεις για την εκτέλεση υπηρεσιών που αλλού γίνονταν από Τάγματα Ασφαλείας. Αναφορές έχουν φτάσει σχετικά με την ύπαρξη στρατευμάτων του Ράλλη στη Φλώρινα και τη Σιάτιστα, αλλά αυτές πρέπει να αντιμετωπισθούν με επιφυλακτικότητα όσο δεν υπάρχουν πιο συγκεκριμένες πληροφορίες.
Το Μάρτιο του ‘44 εμφανίστηκε στη Δυτική Χαλκιδική μια ακόμη τοπική οργάνωση που επίσης διατηρούσε ένοπλα Τάγματα υπό τις διαταγές Γερμανών. Αυτή ήταν η «Πανελλήνιος Οργάνωσις Εθνικιστικών Ταγμάτων», με ένα στρατηγείο στην Κασσάνδρα. Οι ένοπλες δυνάμεις της περιγράφονταν ως καλά οπλισμένες και ένθερμες στη συνεχή τους καταδίωξη κομμουνιστών και ανταρτών αλλά λιγότερο αποτελεσματικές από τους Γερμανούς.
7. Έβρος
Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τη δραστηριότητα των στρατευμάτων του Ράλλη στον Έβρο, πάντως αυτά αριθμούν πολύ λίγους στρατιώτες και σίγουρα λιγότερους από τη δύναμη τάγματος. Αναφέρεται ότι στις 28 Μαρτίου του ‘44 υπήρχαν λιγότεροι από 50 άνδρες του Ράλλη στην περιοχή, αριθμός που περιλάμβανε 13 Έλληνες που ήταν γνωστοί πληροφοριοδότες των Γερμανών, ενώ οι υπόλοιποι περιγράφονται ως «Τούρκοι και Τσιγγάνοι». Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των δυνάμεων του Ράλλη αλλού, εκείνες του Έβρου πιστεύεται ότι φορούν παλιές γερμανικές στολές χωρίς διακριτικά και ότι έχουν τυφέκια Μάνλιχερ, ξίφη και περίστροφα. Οι Γερμανοί της περιοχής λέγεται ότι καταβάλλουν έντονες προσπάθειες για να δημιουργήσουν Τάγμα Ασφαλείας και ότι προσπαθούν να στρατολογήσουν πρώην μέλη της ΕΟΝ (του παλαιού κινήματος νέων του Μεταξά). Μια μικτή δύναμη 200 μισθοφόρων (ίσως τμήμα της οργάνωσης Πούλου (βλέπε αλλού)) λεγόταν ότι είχε φθάσει στον Έβρο από τη Θεσσαλονίκη στις 27 Απριλίου του ‘44. Η δύναμη αυτή μπορεί να χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση της 9ης Μαΐου του ‘44, η οποία κατέληξε στην εκδίωξη των ανταρτών από το Πύθιο. Δυνάμεις της ΠΑΟ επίσης στρατολογούνται στον Έβρο.
Πρόσωπα που συνδέονται με τα Τάγματα Ασφαλείας είναι:
ΑΝΤΟΝΥ Λέγεται ότι κάνει στρατολόγηση για Τάγμα Ασφαλείας στον Έβρο.
ΤΡΑΝΜΠΩΦ
(ή ΤΖΑΜΠΟΖΩΦ) Το ίδιο.
(ή ΤΖΑΜΠΟΖΩΦ) Το ίδιο.
ΓΟΥΪΡ ΜΠΕΗ Το ίδιο.
8. Κρήτη
Οι Γερμανοί έχουν κάνει πολλές απόπειρες να οργανώσουν στην Κρήτη σχηματισμούς όμοιους με τα Τάγματα Ασφαλείας στην ηπειρωτική Ελλάδα. Το Σεπτέμβριο του ‘43, ο SCHUBERT, Γερμανός αξιωματικός ασφαλείας, σχημάτισε μια ένοπλη ομάδα γερμανόφιλων Κρητικών για την καταδίωξη ανταρτών. Αυτή η ομάδα αντιμετωπίσθηκε με σημαντική εχθρότητα από τους κατοίκους της Κρήτης και μετά από μια μικρή περίοδο τρομοκρατίας ο SCHUBERT παρατηρήθηκε από το Στρατηγό BRAUER, το Γερμανό διοικητή, για περιττή βαρβαρότητα. Στις 11 Ιανουαρίου του ‘44 τον απομάκρυναν από το νησί και διέλυσαν την ομάδα του. Η απομάκρυνσή του μπορεί να εκληφθεί ως μια από τις πρώτες επιτυχίες της αντίστασης των Κρητικών στα Τάγματα Ασφαλείας ή σε οτιδήποτε είχε την ελάχιστη σχέση με αυτά.
Τον Ιανουάριο του ‘44, ο Πασσαδάκης (γενικός διοικητής της Κρήτης), ο Γαλάνης (δήμαρχος Χανίων) και ο Ιερονυμάκης (αρχηγός της Αστυνομίας) ίδρυσαν μια αντικομμουνιστική οργάνωση γνωστή ως ΑΟΚ. Σκοποί της ήταν:
(α) Να διώξει τον κομμουνισμό από το νησί.
(β) Να επιβάλλει το νόμο και την τάξη σε περίπτωση αποχώρησης των Γερμανών.
Η ΑΟΚ επρόκειτο να γίνει και πολιτικό και στρατιωτικό σώμα. Το στρατιωτικό της τμήμα θα διοικήτο από Κρητικούς αλλά θα ήταν κάτω από την ανώτατη διοίκηση των Γερμανών. Ο Πασσαδάκης δεν μπόρεσε να πείσει αξιωματικούς να γίνουν μέλη της ΑΟΚ. Παρά τις πολυάριθμες συλλήψεις οι Κρητικοί επέμειναν να λένε ότι η ΑΟΚ ήταν καταφανώς αντιπατριωτική, και τον Απρίλιο του ‘44 εκείνοι που υπηρετούσαν στις δυνάμεις ασφαλείας στην Κρήτη λεγόταν ότι δεν ήταν στο σύνολό τους πάνω από 60, όλοι στην περιοχή Ηρακλείου.
Υπάρχει άλλη μια οργάνωση στην Κρήτη που αναφέρεται από πηγές του ΕΑΜ ως «δοσίλογη». Αυτή είναι το Τάγμα Χωροφυλακής Χανίων με διοικητή Τον Ταγματάρχη Δημήτριο Παπαγιαννάκη. Αυτή η μονάδα Χωροφυλακής δημιουργήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του ‘44 και η κύρια δραστηριότητά της μέχρι στιγμής ήταν η καταπολέμηση των κλοπών προβάτων στο νομό Χανίων. Έχει αποφύγει τη μάχη με τους αντάρτες και η κατηγορία του ΕΑΜ βασίζεται μάλλον στο γεγονός ότι υπάρχει ένας Γερμανός προσκολλημένος στο διοικητήριο. Αναφέρεται, όμως, από έγκυρη πηγή ότι ο Ταγματάρχης Παπαγιαννάκης ενεργεί απολύτως ανεξάρτητα και δεν παίρνει διαταγές από καμμία άλλη αρχή, Γερμανική ή Ελληνική.
Οι Γερμανοί έχουν κάνει πολλές απόπειρες να οργανώσουν στην Κρήτη σχηματισμούς όμοιους με τα Τάγματα Ασφαλείας στην ηπειρωτική Ελλάδα. Το Σεπτέμβριο του ‘43, ο SCHUBERT, Γερμανός αξιωματικός ασφαλείας, σχημάτισε μια ένοπλη ομάδα γερμανόφιλων Κρητικών για την καταδίωξη ανταρτών. Αυτή η ομάδα αντιμετωπίσθηκε με σημαντική εχθρότητα από τους κατοίκους της Κρήτης και μετά από μια μικρή περίοδο τρομοκρατίας ο SCHUBERT παρατηρήθηκε από το Στρατηγό BRAUER, το Γερμανό διοικητή, για περιττή βαρβαρότητα. Στις 11 Ιανουαρίου του ‘44 τον απομάκρυναν από το νησί και διέλυσαν την ομάδα του. Η απομάκρυνσή του μπορεί να εκληφθεί ως μια από τις πρώτες επιτυχίες της αντίστασης των Κρητικών στα Τάγματα Ασφαλείας ή σε οτιδήποτε είχε την ελάχιστη σχέση με αυτά.
Τον Ιανουάριο του ‘44, ο Πασσαδάκης (γενικός διοικητής της Κρήτης), ο Γαλάνης (δήμαρχος Χανίων) και ο Ιερονυμάκης (αρχηγός της Αστυνομίας) ίδρυσαν μια αντικομμουνιστική οργάνωση γνωστή ως ΑΟΚ. Σκοποί της ήταν:
(α) Να διώξει τον κομμουνισμό από το νησί.
(β) Να επιβάλλει το νόμο και την τάξη σε περίπτωση αποχώρησης των Γερμανών.
Η ΑΟΚ επρόκειτο να γίνει και πολιτικό και στρατιωτικό σώμα. Το στρατιωτικό της τμήμα θα διοικήτο από Κρητικούς αλλά θα ήταν κάτω από την ανώτατη διοίκηση των Γερμανών. Ο Πασσαδάκης δεν μπόρεσε να πείσει αξιωματικούς να γίνουν μέλη της ΑΟΚ. Παρά τις πολυάριθμες συλλήψεις οι Κρητικοί επέμειναν να λένε ότι η ΑΟΚ ήταν καταφανώς αντιπατριωτική, και τον Απρίλιο του ‘44 εκείνοι που υπηρετούσαν στις δυνάμεις ασφαλείας στην Κρήτη λεγόταν ότι δεν ήταν στο σύνολό τους πάνω από 60, όλοι στην περιοχή Ηρακλείου.
Υπάρχει άλλη μια οργάνωση στην Κρήτη που αναφέρεται από πηγές του ΕΑΜ ως «δοσίλογη». Αυτή είναι το Τάγμα Χωροφυλακής Χανίων με διοικητή Τον Ταγματάρχη Δημήτριο Παπαγιαννάκη. Αυτή η μονάδα Χωροφυλακής δημιουργήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του ‘44 και η κύρια δραστηριότητά της μέχρι στιγμής ήταν η καταπολέμηση των κλοπών προβάτων στο νομό Χανίων. Έχει αποφύγει τη μάχη με τους αντάρτες και η κατηγορία του ΕΑΜ βασίζεται μάλλον στο γεγονός ότι υπάρχει ένας Γερμανός προσκολλημένος στο διοικητήριο. Αναφέρεται, όμως, από έγκυρη πηγή ότι ο Ταγματάρχης Παπαγιαννάκης ενεργεί απολύτως ανεξάρτητα και δεν παίρνει διαταγές από καμμία άλλη αρχή, Γερμανική ή Ελληνική.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ»C»
«ΠΡΟΤΥΠΑ» ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
1. Στις 20 Φεφρουαρίου του’44 εκδόθηκε νόμος που ενέκρινε τη δημιουργία δυο ή περισσοτέρων ειδικών Ταγμάτων Χωροφυλάκων (χαρακτηριζόμενα ως «Πρότυπα Τάγματα», κείμενο στο Παράρτημα «U»), και το πρώτο από αυτά δημιουργήθηκε τον ίδιο μήνα από τον Συνταγματάρχη Διονύσιο Παπαδόγγονα.
Τα μέλη αυτής της οργάνωσης εφοδιάζονται, σιτίζονται και οπλίζονται από τους Γερμανούς, αλλά φορούν συνήθη στολή χωροφύλακα. Αντικείμενό τους ήταν να πολεμούν τον ΕΛΑΣ και, αντίθετα με τα κανονικά Τάγματα Ασφαλείας, ήταν υφιστάμενα του δοσίλογου υπουργείου εσωτερικών. Όταν αυτοί οι χωροφύλακες έχουν εκπαιδευτεί για να αναλάβουν τα καθήκοντά τους έχει ειπωθεί ότι οι Γερμανοί θα ήταν έτοιμοι να αποσύρουν τα Τάγματα του Ράλλη για υπηρεσία στην περιοχή της Αθήνας, αφήνοντας όμως την Πελοπόννησο στα χέρια «έμπιστων» ελληνικών δυνάμεων.
«ΠΡΟΤΥΠΑ» ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
1. Στις 20 Φεφρουαρίου του’44 εκδόθηκε νόμος που ενέκρινε τη δημιουργία δυο ή περισσοτέρων ειδικών Ταγμάτων Χωροφυλάκων (χαρακτηριζόμενα ως «Πρότυπα Τάγματα», κείμενο στο Παράρτημα «U»), και το πρώτο από αυτά δημιουργήθηκε τον ίδιο μήνα από τον Συνταγματάρχη Διονύσιο Παπαδόγγονα.
Τα μέλη αυτής της οργάνωσης εφοδιάζονται, σιτίζονται και οπλίζονται από τους Γερμανούς, αλλά φορούν συνήθη στολή χωροφύλακα. Αντικείμενό τους ήταν να πολεμούν τον ΕΛΑΣ και, αντίθετα με τα κανονικά Τάγματα Ασφαλείας, ήταν υφιστάμενα του δοσίλογου υπουργείου εσωτερικών. Όταν αυτοί οι χωροφύλακες έχουν εκπαιδευτεί για να αναλάβουν τα καθήκοντά τους έχει ειπωθεί ότι οι Γερμανοί θα ήταν έτοιμοι να αποσύρουν τα Τάγματα του Ράλλη για υπηρεσία στην περιοχή της Αθήνας, αφήνοντας όμως την Πελοπόννησο στα χέρια «έμπιστων» ελληνικών δυνάμεων.
Δύναμη και Οργάνωση
2. Η επιθυμητή συνολική δύναμη αξιωματικών πιστεύεται ότι είναι διακόσιοι. Ένα τάγμα σχεδιάζεται για κάθε επαρχία στην Πελοπόννησο, με συνολική δύναμη της οργάνωσης 5000 άνδρες. Ομάδες αξιωματικών της χωροφυλακής και ανδρών λέγεται ότι έχουν ήδη σταλεί σε αυτές τις επαρχίες για να σχηματίσουν πυρήνες.
Λέγεται ότι πολλοί Έλληνες εθνικιστές κατατάχθηκαν σε αυτή τη χωροφυλακή, αλλά η διακύρηξη της Κυβέρνησης του Καΐρου σχετικά με το θέμα των Ταγμάτων Ασφαλείας λέγεται ότι ενέργησε αποτρεπτικά.
2. Η επιθυμητή συνολική δύναμη αξιωματικών πιστεύεται ότι είναι διακόσιοι. Ένα τάγμα σχεδιάζεται για κάθε επαρχία στην Πελοπόννησο, με συνολική δύναμη της οργάνωσης 5000 άνδρες. Ομάδες αξιωματικών της χωροφυλακής και ανδρών λέγεται ότι έχουν ήδη σταλεί σε αυτές τις επαρχίες για να σχηματίσουν πυρήνες.
Λέγεται ότι πολλοί Έλληνες εθνικιστές κατατάχθηκαν σε αυτή τη χωροφυλακή, αλλά η διακύρηξη της Κυβέρνησης του Καΐρου σχετικά με το θέμα των Ταγμάτων Ασφαλείας λέγεται ότι ενέργησε αποτρεπτικά.
Προσωπικότητες
3. Διοικητής Συνταγματάρχης Παπαδόγγονας (Πεζικό)
Επιτελάρχης Ταγματάρχης Ταβουλάρης (Πυροβολικό)
Υπεύθυνος
1ου Γρ. – Προσωπικό Ταγματάρχης Πικουλάκης (Πεζικό)
Υπεύθυνος
Πληρωμών Λοχαγός Χριστοδούλου (Πεζικό)
Μεταφραστής Ταγματάρχης Μανιαδάκης (Πεζικό)
Υπασπιστής
Στρατοπέδου Υπολοχαγός Λιαράκος (Πεζικό)
Αντιπρόσωπος
των Γερμανών Ανθυπασπιστής Πετρούλας
1. Δεν είναι γνωστό αν ο Στρατηγός Δερτιλής αναγνώρισε ή επιδοκίμαζε τη χωροφυλακή της Πελοποννήσου.
3. Διοικητής Συνταγματάρχης Παπαδόγγονας (Πεζικό)
Επιτελάρχης Ταγματάρχης Ταβουλάρης (Πυροβολικό)
Υπεύθυνος
1ου Γρ. – Προσωπικό Ταγματάρχης Πικουλάκης (Πεζικό)
Υπεύθυνος
Πληρωμών Λοχαγός Χριστοδούλου (Πεζικό)
Μεταφραστής Ταγματάρχης Μανιαδάκης (Πεζικό)
Υπασπιστής
Στρατοπέδου Υπολοχαγός Λιαράκος (Πεζικό)
Αντιπρόσωπος
των Γερμανών Ανθυπασπιστής Πετρούλας
1. Δεν είναι γνωστό αν ο Στρατηγός Δερτιλής αναγνώρισε ή επιδοκίμαζε τη χωροφυλακή της Πελοποννήσου.
Παράρτημα «D»
Ε.Α.Σ.Α.Δ
Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως
Προέλευση
1. Η ΕΑΣΑΔ δημιουργήθηκε το Μάρτιο του ‘44 στη Θεσσαλία, στις πόλεις των Τρικάλων, της Καρδίτσας, της Λάρισας και του Βόλου. Στρατολογήθηκε κατά μεγάλο μέρος από χωρικούς που για να σωθούν από τον ΕΛΑΣ το είχαν σκάσει από τα ορεινά χωριά και είχαν καταφύγει στις πόλεις. Στα τέλη Μαρτίου του ‘44 έφτασαν τα πρώτα 17 μέλη από την Αθήνα στο Βόλο, όπου σκοπός τους ορίστηκε να είναι η διαφύλαξη της εσωτερικής ασφάλειας, και τα κύρια καθήκοντά τους στην πόλη συνίσταντο στη φύλαξη εργοστασίων, αποθηκών, αποθεμάτων τροφίμων και πετρελαιολιπαντικών.
Αντικείμενο
2. Στις 27 Απριλίου του ‘44 το Ραδιόφωνο της Αθήνας ανακοίνωσε την άφιξη μελών της ΕΑΣΑΔ στη Θεσσαλία και ανέφερε ότι σκοπός τους ήταν η καταστροφή του κομμουνισμού και η εξουδετέρωση όλων των κινήσεων που ήταν πιθανό να βλάψουν τα εθνικά συμφέροντα.
Ε.Α.Σ.Α.Δ
Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως
Προέλευση
1. Η ΕΑΣΑΔ δημιουργήθηκε το Μάρτιο του ‘44 στη Θεσσαλία, στις πόλεις των Τρικάλων, της Καρδίτσας, της Λάρισας και του Βόλου. Στρατολογήθηκε κατά μεγάλο μέρος από χωρικούς που για να σωθούν από τον ΕΛΑΣ το είχαν σκάσει από τα ορεινά χωριά και είχαν καταφύγει στις πόλεις. Στα τέλη Μαρτίου του ‘44 έφτασαν τα πρώτα 17 μέλη από την Αθήνα στο Βόλο, όπου σκοπός τους ορίστηκε να είναι η διαφύλαξη της εσωτερικής ασφάλειας, και τα κύρια καθήκοντά τους στην πόλη συνίσταντο στη φύλαξη εργοστασίων, αποθηκών, αποθεμάτων τροφίμων και πετρελαιολιπαντικών.
Αντικείμενο
2. Στις 27 Απριλίου του ‘44 το Ραδιόφωνο της Αθήνας ανακοίνωσε την άφιξη μελών της ΕΑΣΑΔ στη Θεσσαλία και ανέφερε ότι σκοπός τους ήταν η καταστροφή του κομμουνισμού και η εξουδετέρωση όλων των κινήσεων που ήταν πιθανό να βλάψουν τα εθνικά συμφέροντα.
Οργάνωση
3. Οι Γερμανοί ανακοίνωσαν ότι η στρατιωτική διοίκηση της ΕΑΣΑΔ βρισκόταν στα χέρια Γερμανικών Στρατευμάτων Κρούσεως, και ο πολιτικός τους αρχηγός περιγραφόταν ως «ένας από τους πιο γνωστούς πολιτικούς στην Ελλάδα». Ανώτατος αρχηγός τους είναι κάποιος Τάκης Μακεδών, γνωστός ως «Μαύρος».
Αντίθετα με τα κανονικά Τάγματα Ασφαλείας τα μέλη της ΕΑΣΑΔ φορούν πολιτικά και πράσινο περιβραχιόνιο με τα αρχικά ΕΑΣΑΔ σε λευκό. Πιστεύεται ότι είναι οπλισμένος με γερμανικά πιστόλια και ιταλικά τυφέκια και ότι μεταφέρονται με γερμανικά μεταφορικά οχήματα. Πολλά από τα μέλη τους είναι εγκληματικοί τύποι που προέρχονται από τα χειρότερα στρώματα του πληθυσμού.
3. Οι Γερμανοί ανακοίνωσαν ότι η στρατιωτική διοίκηση της ΕΑΣΑΔ βρισκόταν στα χέρια Γερμανικών Στρατευμάτων Κρούσεως, και ο πολιτικός τους αρχηγός περιγραφόταν ως «ένας από τους πιο γνωστούς πολιτικούς στην Ελλάδα». Ανώτατος αρχηγός τους είναι κάποιος Τάκης Μακεδών, γνωστός ως «Μαύρος».
Αντίθετα με τα κανονικά Τάγματα Ασφαλείας τα μέλη της ΕΑΣΑΔ φορούν πολιτικά και πράσινο περιβραχιόνιο με τα αρχικά ΕΑΣΑΔ σε λευκό. Πιστεύεται ότι είναι οπλισμένος με γερμανικά πιστόλια και ιταλικά τυφέκια και ότι μεταφέρονται με γερμανικά μεταφορικά οχήματα. Πολλά από τα μέλη τους είναι εγκληματικοί τύποι που προέρχονται από τα χειρότερα στρώματα του πληθυσμού.
Κατάλυμα
4. Στο Βόλο κατάλυμά τους λέγεται πως είναι η οικία Καρτάλη (πρώην ιδιοκτησία του τωρινού Έλληνα Υπουργού Πληροφοριών), και τα γραφεία τους πιστεύεται πως είναι στην Πλατεία Ελευθερίας. Μια ακόμη μονάδα στρατωνίζεται στην Καρδίτσα.
Φυλακή
5. Η ΕΑΣΑΔ λέγεται πως χρησιμοποιεί ως φυλακή την «Κίτρινη Αποθήκη» στο Βόλο, ένα κτίριο που άλλοτε ανήκε σε αμερικανική εταιρεία καπνού.
Δραστηριότητες
6. Το ραδιόφωνο της Αθήνας ανακοίνωσε πως όταν η ΕΑΣΑΔ εμφανίστηκε στη Θασσαλία τα μέλη της έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό και έκαναν αμέσως ενέργειες για να επιβληθούν στους «τρομοκράτες». Ένα περιληπτικό δελτίο πληροφοριών στην Καρδίτσα δήλωνε έμμεσα ότι η ΕΑΣΑΔ είχε κάποια επιτυχία κατά του ΕΑΜ της πόλης αλλά οι περισσότερες αναφορές σχετικά με τις δραστηριότητες της ΕΑΣΑΔ έρχονται από το Βόλο. Εδώ λέγεται ότι έχει υποδαυλίσει καθεστώς τρόμου και το Μάϊο του ‘44 πολλοί άνθρωποι φονεύθηκαν στους δρόμους. Στις 14 Μαίου του 44 το αντίτιμο του τραυματισμού ενός απλού στρατιώτη της ΕΑΣΑΔ ήταν η εκτέλεση 12 πολιτών που ανήκαν σε ‘κομμουνιστικές οργανώσεις’. Η σχετική ανακοίνωση στον τύπο είχε υπογραφή ‘Διοίκηση της ΕΑΣΑΔ’ και είναι κατά συνέπεια πολύ πιθανό οι άνθρωποι της ΕΑΣΑΔ να αντέγραψαν τα κανονικά Τάγματα Ασφαλείας κάνοντας οι ίδιοι τις εκτελέσεις. Μέλη της ΕΑΣΑΔ στη Λάρισα λέγεται ότι έχουν κάνει έρευνες και εκτελέσεις χωρίς δίκη.
Το Μάϊο του ‘44 η ΕΑΣΑΔ έδωσε αμνηστία σε εκείνα τα μέλη του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ που είχαν εξαναγκαστεί να μπούν στην οργάνωση. Διατάχθηκαν να παρουσιαστούν στο Στρατηγείο της ΕΑΣΑΔ με χρονικό όριο την 18η Μαίου του ‘44 και προπαγανδίστηκε ότι η ΕΑΣΑΔ είχε Βρετανική και Αμερικανική στήριξη. Δεδομένων ορισμένων κατοπινών συμβάντων και του αναμφισβήτητα δοσίλογου χαρακτήρα αυτής της οργάνωσης θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αυτή η εκστρατεία ουσιαστικά δεν είχε αποτέλεσμα.
O μικρός πυρήνας των 17 αρχικών μελών της ΕΑΣΑΔ λεγόταν ότι ως τον Ιουνίο του ‘44 είχε φτάσει το μέγιστο των 480. Στις 20 Ιουνίου ο αρχηγός τους, Τάκης Μεκεδών, βρισκόταν στην Αθήνα όπου διέδιδε τις συνηθισμένες αντικομμουνιστικές ιστορίες φρικαλεοτήτων. Κατά την απουσία του 200 μέλη της ΕΑΣΑΔ πιστεύεται ότι αυτομόλησαν προς τον ΕΛΑΣ και κατά τη διάρκεια των προσπαθειών του αρχηγού να αναδιοργανώσει τη μειωμένη δύναμή του λέγεται πως παραδέχτηκε ειλικρινά ότι η ΕΑΣΑΔ συνεργάστηκε πλήρως με τους Γερμανούς.
4. Στο Βόλο κατάλυμά τους λέγεται πως είναι η οικία Καρτάλη (πρώην ιδιοκτησία του τωρινού Έλληνα Υπουργού Πληροφοριών), και τα γραφεία τους πιστεύεται πως είναι στην Πλατεία Ελευθερίας. Μια ακόμη μονάδα στρατωνίζεται στην Καρδίτσα.
Φυλακή
5. Η ΕΑΣΑΔ λέγεται πως χρησιμοποιεί ως φυλακή την «Κίτρινη Αποθήκη» στο Βόλο, ένα κτίριο που άλλοτε ανήκε σε αμερικανική εταιρεία καπνού.
Δραστηριότητες
6. Το ραδιόφωνο της Αθήνας ανακοίνωσε πως όταν η ΕΑΣΑΔ εμφανίστηκε στη Θασσαλία τα μέλη της έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό και έκαναν αμέσως ενέργειες για να επιβληθούν στους «τρομοκράτες». Ένα περιληπτικό δελτίο πληροφοριών στην Καρδίτσα δήλωνε έμμεσα ότι η ΕΑΣΑΔ είχε κάποια επιτυχία κατά του ΕΑΜ της πόλης αλλά οι περισσότερες αναφορές σχετικά με τις δραστηριότητες της ΕΑΣΑΔ έρχονται από το Βόλο. Εδώ λέγεται ότι έχει υποδαυλίσει καθεστώς τρόμου και το Μάϊο του ‘44 πολλοί άνθρωποι φονεύθηκαν στους δρόμους. Στις 14 Μαίου του 44 το αντίτιμο του τραυματισμού ενός απλού στρατιώτη της ΕΑΣΑΔ ήταν η εκτέλεση 12 πολιτών που ανήκαν σε ‘κομμουνιστικές οργανώσεις’. Η σχετική ανακοίνωση στον τύπο είχε υπογραφή ‘Διοίκηση της ΕΑΣΑΔ’ και είναι κατά συνέπεια πολύ πιθανό οι άνθρωποι της ΕΑΣΑΔ να αντέγραψαν τα κανονικά Τάγματα Ασφαλείας κάνοντας οι ίδιοι τις εκτελέσεις. Μέλη της ΕΑΣΑΔ στη Λάρισα λέγεται ότι έχουν κάνει έρευνες και εκτελέσεις χωρίς δίκη.
Το Μάϊο του ‘44 η ΕΑΣΑΔ έδωσε αμνηστία σε εκείνα τα μέλη του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ που είχαν εξαναγκαστεί να μπούν στην οργάνωση. Διατάχθηκαν να παρουσιαστούν στο Στρατηγείο της ΕΑΣΑΔ με χρονικό όριο την 18η Μαίου του ‘44 και προπαγανδίστηκε ότι η ΕΑΣΑΔ είχε Βρετανική και Αμερικανική στήριξη. Δεδομένων ορισμένων κατοπινών συμβάντων και του αναμφισβήτητα δοσίλογου χαρακτήρα αυτής της οργάνωσης θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αυτή η εκστρατεία ουσιαστικά δεν είχε αποτέλεσμα.
O μικρός πυρήνας των 17 αρχικών μελών της ΕΑΣΑΔ λεγόταν ότι ως τον Ιουνίο του ‘44 είχε φτάσει το μέγιστο των 480. Στις 20 Ιουνίου ο αρχηγός τους, Τάκης Μεκεδών, βρισκόταν στην Αθήνα όπου διέδιδε τις συνηθισμένες αντικομμουνιστικές ιστορίες φρικαλεοτήτων. Κατά την απουσία του 200 μέλη της ΕΑΣΑΔ πιστεύεται ότι αυτομόλησαν προς τον ΕΛΑΣ και κατά τη διάρκεια των προσπαθειών του αρχηγού να αναδιοργανώσει τη μειωμένη δύναμή του λέγεται πως παραδέχτηκε ειλικρινά ότι η ΕΑΣΑΔ συνεργάστηκε πλήρως με τους Γερμανούς.
Προσωπικότητες
ΓΟΥΒΕΡΗΣ Διοικητικός αξιωματούχος στη Λάρισα.
ΚΑΛΑΠΟΥΖΟΣ
Συνταγματάρχης Στην Καρδίτσα.
Συνταγματάρχης Στην Καρδίτσα.
ΚΥΡΙΑΖΗΣ Γεώργιος
Αντισυνταγματάρχης Στην Καρδίτσα.
Αντισυνταγματάρχης Στην Καρδίτσα.
ΜΑΚΕΔΩΝ Τάκης
(Μαύρος) Ανώτατος αρχηγός της ΕΑΣΑΔ, από το Μούρεσι Πηλίου (σύμφωνα με άλλη αναφορά είναι από τη Σκόπελο) 24 ετών. Σαδιστής και πρώην υπαξιωματικός της χωροφυλακής. Λέγεται πως έβγαλε λόγο και είπε ότι οι Αγγλο-Αμερικανοί ρίχνουν προμήθειες στην ΕΑΣΑΔ.
(Μαύρος) Ανώτατος αρχηγός της ΕΑΣΑΔ, από το Μούρεσι Πηλίου (σύμφωνα με άλλη αναφορά είναι από τη Σκόπελο) 24 ετών. Σαδιστής και πρώην υπαξιωματικός της χωροφυλακής. Λέγεται πως έβγαλε λόγο και είπε ότι οι Αγγλο-Αμερικανοί ρίχνουν προμήθειες στην ΕΑΣΑΔ.
ΜΑΝΤΖΟΥΚΑΣ Στα Τρίκαλα.
ΝΙΚΟΛΗΣ Διευθυντής σχολείου. Διοικητικός επικεφαλής στη Λάρισα.
ΠΑΝΓΚΟΥΤΣΟΣ Πρώην αγροτικός πολιτικός. Πιστεύεται ότι συνδέεται με την ΕΑΣΑΔ. Τώρα βρίσκεται στα Τρίκαλα.
ΠΑΠΠΑΣ Ιωάννης 22 ετών. Είναι από τους Τσαγκαράδες Πηλίου. Γιός πλούσιου κτηματία.
ΨΥΛΛΑΣ Στρατιωτικός επικεφαλής στη Λάρισα.
ΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ταγματάρχης Στην Καρδίτσα.
Ταγματάρχης Στην Καρδίτσα.
ΘΑΝΟΣ Γεώργιος
Λοχαγός Πρώην αξιωματικός του ΕΔΕΣ. Πιστεύεται ότι είναι ένας από τους ηγέτες της ΕΑΣΑΔ. 40 ετών.
Λοχαγός Πρώην αξιωματικός του ΕΔΕΣ. Πιστεύεται ότι είναι ένας από τους ηγέτες της ΕΑΣΑΔ. 40 ετών.
ΤΣΙΡΙΠΑΚΗΣ Διοικητικός αξιωματούχος στη Λάρισα.
ΒΛΑΧΟΣ Στρατιωτικός επικεφαλής στη Λάρισα.
Παράρτημα «Ε»
Ε.Ε.Ε. Εθνική Ένωσις Ελλάδος
Αυτή η οργάνωση (που πρέπει να διακριθεί από την Ένωση Ελευθέρων Ελλήνων, πατριωτική οργάνωση που ιδρύθηκε στην Αθήνα μετά την κατοχή το 1941) ήταν το πρώτο Φασιστικό Κόμμα της Ελλάδος. Η προέλευσή της είναι σκοτεινή πάντως, σύμφωνα με την πιο αξιόπιστη άποψη αυτή ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930 από το Συνταγματάρχη Πέτρο Γρηγοράκη και είχε αντικομμουνιστικό πρόγραμμα. Η έδρα της ήταν στη Θεσσαλονίκη με παραρτήματα σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, και τα μέλη της ήταν ως επί το πλείστων έμποροι, βιομήχανοι, δημόσιοι υπάλληλοι κλπ. Λίγα πράγματα είναι γνωστά σχετικά με τις προπολεμικές της δραστηριότητες, αλλά το σίγουρο είναι ότι συνεργάστηκε χωρίς κανένα δισταγμό με τους Γερμανούς όταν αυτοί μπήκαν στη Θασσαλονίκη τον Απρίλιο του ‘41.
Λίγο μετά την κατοχή η «ΕΕΕ» διαλύθηκε από τους Γερμανούς, αλλά αποκαταστάθηκε με δική τους υποκίνηση περίπου τον Ιανουάριο του ‘44, υπό τους παλαιούς αρχηγούς της, Γρηγοράκη, Κοσμίδη και Ηλία Γκουλά (έναν ασήμαντο δικηγόρο της Θεσσαλονίκης), ως μια γερμανική υπηρεσία αντικατασκοπείας, πλην με αντιβουλγαρικό προσωπείο. Αυτή η αλλαγή προγράμματος φαίνεται να έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη ορισμένων πιο σημαντικών φιλογερμανών όπως ο Στρατηγός Μπάκος. Ταυτοχρόνως, η έδρα της οργάνωσης μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου οι δραστηριότητές του ήταν κατά κύριο λόγο προπαγανδιστικές, και από εκεί παραρτήματα απλώθηκαν και πάλι προς το βορρά. Η «DONAUZEITUNG» της 8ης Ιανουαρίου έλεγε ότι «σύντομα θα οριστεί αρχηγός αυτού του κινήματος στη Βόρειο Ελλάδα», ενώ τον Απρίλιο του ‘44 διανέμονταν στην Κέρκυρα αντισυμμαχικά φυλλάδια με την υπογραφή «ΕΕΕ». Από τότε έχουν εμφανιστεί και άλλα στην Κρήτη.
Πρόσφατα η «ΕΕΕ» εμφανίστηκε ως στρατιωτική οργάνωση στη Θεσσαλία όπου, μαζί με την ΕΑΣΑΔ (βλέπε αλλού), τα μέλη της κάνουν μέχρι σήμερα έρευνες και εκτελέσεις (κυρίως κομμουνιστών) χωρίς δίκη. Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και των Ταγμάτων Ασφαλείας έχει επεκταθεί ώστε να συμπεριλάβει και την «ΕΕΕ» και την «ΕΑΣΑΔ», ενώ η «ΕΕΕ» του Βόλου, όπως και η «ΕΑΣΑΔ», έδωσαν αμνηστία στα μέλη του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ το Μάϊο του ‘44.
Ο αρχηγός της «ΕΕΕ» του Βόλου είναι κάποιος γιατρός Νικόλαος Γενεκίδης, και το στρατηγείο της είναι στην οδό Ερμού, αριθμός 180.
Ε.Ε.Ε. Εθνική Ένωσις Ελλάδος
Αυτή η οργάνωση (που πρέπει να διακριθεί από την Ένωση Ελευθέρων Ελλήνων, πατριωτική οργάνωση που ιδρύθηκε στην Αθήνα μετά την κατοχή το 1941) ήταν το πρώτο Φασιστικό Κόμμα της Ελλάδος. Η προέλευσή της είναι σκοτεινή πάντως, σύμφωνα με την πιο αξιόπιστη άποψη αυτή ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930 από το Συνταγματάρχη Πέτρο Γρηγοράκη και είχε αντικομμουνιστικό πρόγραμμα. Η έδρα της ήταν στη Θεσσαλονίκη με παραρτήματα σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, και τα μέλη της ήταν ως επί το πλείστων έμποροι, βιομήχανοι, δημόσιοι υπάλληλοι κλπ. Λίγα πράγματα είναι γνωστά σχετικά με τις προπολεμικές της δραστηριότητες, αλλά το σίγουρο είναι ότι συνεργάστηκε χωρίς κανένα δισταγμό με τους Γερμανούς όταν αυτοί μπήκαν στη Θασσαλονίκη τον Απρίλιο του ‘41.
Λίγο μετά την κατοχή η «ΕΕΕ» διαλύθηκε από τους Γερμανούς, αλλά αποκαταστάθηκε με δική τους υποκίνηση περίπου τον Ιανουάριο του ‘44, υπό τους παλαιούς αρχηγούς της, Γρηγοράκη, Κοσμίδη και Ηλία Γκουλά (έναν ασήμαντο δικηγόρο της Θεσσαλονίκης), ως μια γερμανική υπηρεσία αντικατασκοπείας, πλην με αντιβουλγαρικό προσωπείο. Αυτή η αλλαγή προγράμματος φαίνεται να έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη ορισμένων πιο σημαντικών φιλογερμανών όπως ο Στρατηγός Μπάκος. Ταυτοχρόνως, η έδρα της οργάνωσης μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου οι δραστηριότητές του ήταν κατά κύριο λόγο προπαγανδιστικές, και από εκεί παραρτήματα απλώθηκαν και πάλι προς το βορρά. Η «DONAUZEITUNG» της 8ης Ιανουαρίου έλεγε ότι «σύντομα θα οριστεί αρχηγός αυτού του κινήματος στη Βόρειο Ελλάδα», ενώ τον Απρίλιο του ‘44 διανέμονταν στην Κέρκυρα αντισυμμαχικά φυλλάδια με την υπογραφή «ΕΕΕ». Από τότε έχουν εμφανιστεί και άλλα στην Κρήτη.
Πρόσφατα η «ΕΕΕ» εμφανίστηκε ως στρατιωτική οργάνωση στη Θεσσαλία όπου, μαζί με την ΕΑΣΑΔ (βλέπε αλλού), τα μέλη της κάνουν μέχρι σήμερα έρευνες και εκτελέσεις (κυρίως κομμουνιστών) χωρίς δίκη. Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και των Ταγμάτων Ασφαλείας έχει επεκταθεί ώστε να συμπεριλάβει και την «ΕΕΕ» και την «ΕΑΣΑΔ», ενώ η «ΕΕΕ» του Βόλου, όπως και η «ΕΑΣΑΔ», έδωσαν αμνηστία στα μέλη του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ το Μάϊο του ‘44.
Ο αρχηγός της «ΕΕΕ» του Βόλου είναι κάποιος γιατρός Νικόλαος Γενεκίδης, και το στρατηγείο της είναι στην οδό Ερμού, αριθμός 180.
Παράρτημα «F»
Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΟΥΛΟΥ
Διοικείται από τον Αντισυνταγματάρχη Γεώργιο Πούλο, έναν από τους χειρότερους δοσίλογους του στρατού στην Ελλάδα. Πριν από τον πόλεμο ήταν πρόεδρος του Ελληνικού Φασιστικού Κόμματος και λίγο μετά την κατοχή του Άξονα ίδρυσε ένα ελληνικό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα το οποίο έγινε γνωστό ως η «Οργάνωση Γεωργίου Πούλου». Τα κεντρικά γραφεία του ήταν στη Θεσσαλονίκη, ενώ παραρτήματα υπήρχαν σε άλλες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας. Στις αρχές του 1943 ο Πούλος περιγράφετο ως ο «αρχηγός των Ελλήνων πρακτόρων στη γερμανική υπηρεσία κατασκοπείας της Θεσσαλονίκης». Το Μάρτιο του ‘43 άρχισε να δημιουργείται υπό την ηγεσία του ένα Ελληνικό Σώμα Εθελοντών’ για υπηρεσία εναντίον των ανταρτών. Κανένας ευυπόληπτος αξιωματικός δεν πείσθηκε να γίνει μέλος αυτού του σώματος, αλλά ο Πούλος κατάφερε να στρατολογήσει περί τα 800 ύποπτου χαρακτήρα άτομα. Αυτός ο «προσωπικός στρατός» πήρε μέρος στις γεμανικές επιθέσεις εναντίον των ανταρτών στη Μακεδονία στην πορεία των οποίων τα μέλη του συμπεριφέρθηκαν προς το ντόπιο πληθυσμό με μεγαλύτερη αγριότητα από όσο οι ίδιοι οι Γερμανοί. Οι μονάδες του Πούλου λέγεται ότι έχουν Γερμανούς, καθώς και τα πιο αναρχικά ελληνικά στοιχεία. Οι άνδρες φορούν γερμανικές στολές και πηλίκια, ενώ οι μονάδες τους ονομάζονται «Εκατονταρχίαι» (ομάδες των 100).
Τον Απρίλιο του 44 μια ομάδα 20 ανταρτών του ΕΛΑΣ ενέργησε μια επιτυχή επιδρομή εναντίον δυνάμεων της Οργάνωσης Πούλου στη Μακεδονία. Στην επιδρομή σκοτώθηκαν 2 αξιωματικοί και περίπου 200 άνδρες. Τότε πιστευόταν ότι ο Πούλος ή ο Παπαβασίλειος, ο υποδιοικητής του, βρίσκονταν μεταξύ των θυμάτων, αλλά αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΟΥΛΟΥ
Διοικείται από τον Αντισυνταγματάρχη Γεώργιο Πούλο, έναν από τους χειρότερους δοσίλογους του στρατού στην Ελλάδα. Πριν από τον πόλεμο ήταν πρόεδρος του Ελληνικού Φασιστικού Κόμματος και λίγο μετά την κατοχή του Άξονα ίδρυσε ένα ελληνικό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα το οποίο έγινε γνωστό ως η «Οργάνωση Γεωργίου Πούλου». Τα κεντρικά γραφεία του ήταν στη Θεσσαλονίκη, ενώ παραρτήματα υπήρχαν σε άλλες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας. Στις αρχές του 1943 ο Πούλος περιγράφετο ως ο «αρχηγός των Ελλήνων πρακτόρων στη γερμανική υπηρεσία κατασκοπείας της Θεσσαλονίκης». Το Μάρτιο του ‘43 άρχισε να δημιουργείται υπό την ηγεσία του ένα Ελληνικό Σώμα Εθελοντών’ για υπηρεσία εναντίον των ανταρτών. Κανένας ευυπόληπτος αξιωματικός δεν πείσθηκε να γίνει μέλος αυτού του σώματος, αλλά ο Πούλος κατάφερε να στρατολογήσει περί τα 800 ύποπτου χαρακτήρα άτομα. Αυτός ο «προσωπικός στρατός» πήρε μέρος στις γεμανικές επιθέσεις εναντίον των ανταρτών στη Μακεδονία στην πορεία των οποίων τα μέλη του συμπεριφέρθηκαν προς το ντόπιο πληθυσμό με μεγαλύτερη αγριότητα από όσο οι ίδιοι οι Γερμανοί. Οι μονάδες του Πούλου λέγεται ότι έχουν Γερμανούς, καθώς και τα πιο αναρχικά ελληνικά στοιχεία. Οι άνδρες φορούν γερμανικές στολές και πηλίκια, ενώ οι μονάδες τους ονομάζονται «Εκατονταρχίαι» (ομάδες των 100).
Τον Απρίλιο του 44 μια ομάδα 20 ανταρτών του ΕΛΑΣ ενέργησε μια επιτυχή επιδρομή εναντίον δυνάμεων της Οργάνωσης Πούλου στη Μακεδονία. Στην επιδρομή σκοτώθηκαν 2 αξιωματικοί και περίπου 200 άνδρες. Τότε πιστευόταν ότι ο Πούλος ή ο Παπαβασίλειος, ο υποδιοικητής του, βρίσκονταν μεταξύ των θυμάτων, αλλά αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Παράρτημα «G»
Π.Α.Ο.
Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωσις
Η οργάνωση αυτή δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 1941 στη Μεκεδονία από μια ομάδα αξιωματικών του στρατού της Θεσσαλονίκης. Η αρχική ονομασία της ήταν ΥΒΕ (Υπερασπισταί Βορείου Ελλάδος), αλλά το όνομά της άλλαξε σε ΠΑΟ το Μάρτιο του ‘43, όταν στον αρχικό της στόχο της αντίστασης στους εισβολείς προστέθηκε και πολιτικό πρόγραμμα. Οι νέοι της στόχοι ήταν, μεταξύ άλλων, η απελευθέρωση από τους Γερμανούς και τους Βούλγαρους, η αναγνώριση της κυβέρνησης που βρισκόταν στο εξωτερικό, η διατήρηση της τάξης, κλπ, αλλά προστέθηκε και η άμεση αναδιοργάνωση των Ένοπλων Δυνάμεων μετά την απελευθέρωση έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε επεκτατική εκστρατεία στη Βόρεια Ελλάδα.
Λίγο αφού οι ομάδες της άρχισαν την εκστρατεία το Μάρτιο του ‘43 αντιμετώπισαν την αντίσταση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και από τον Απρίλιο και πέρα υπήρχαν συχνές συμπλοκές μεταξύ των δυο οργανώσεων. Το καλοκαίρι του ‘43 υπήρξε μια μικρή περίοδος στενόχωρης συνεργασίας κατά την οποία οι μονάδες της ΠΑΟ επεκτάθηκαν στην Κεντρική Μακεδονία. Οι τριβές ξανάρχισαν το Σεπτέμβριο, όταν πρώτα στην περιοχή της Κοζάνης ομάδες της ΠΑΟ άρχισαν να συνεργάζονται με τους Γερμανούς, και όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος τον Οκτώβριο. Ο ΕΛΑΣ έκανε επίθεση με όλες του τις δυνάμεις εναντίον της ΠΑΟ, πράγμα που κατέληξε στην ουσιαστική εξαφάνιση της τελευταίας ως το τέλος του χρόνου.
Από τότε μερικές ομάδες της ΠΑΟ έχουν αναβιώσει με γερμανικά όπλα και γερμανική στήριξη και τα μέλη της κάνουν στη Μακεδονία και τον Έβρο τις ίδιες δουλειές που κάνουν αλλού τα Τάγματα Ασφαλείας. Οι σχετικές ενδείξεις οδηγούν αναμφισβήτητα στο συμπέρασμα ότι ορισμένες πρώην μονάδες της ΠΑΟ τώρα συνεργάζονται ολόψυχα με τους Γερμανούς σε επιχειρήσεις κατά του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί από τους Γερμανούς ως στρατός φρουράς. Υπάρχει όμως ακόμα μια Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΑΟ που περιλαμβάνει ορισμένα μέλη της αρχικής οργάνωσης ΥΒΕ και η οποία δεν έχει σχέση με εκείνες τις ομάδες που συνεργάζονται με τους Γερμανούς και διατηρούν στενές σχέσεις με εθνικιστικές οργανώσεις στην Αθήνα.
Π.Α.Ο.
Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωσις
Η οργάνωση αυτή δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 1941 στη Μεκεδονία από μια ομάδα αξιωματικών του στρατού της Θεσσαλονίκης. Η αρχική ονομασία της ήταν ΥΒΕ (Υπερασπισταί Βορείου Ελλάδος), αλλά το όνομά της άλλαξε σε ΠΑΟ το Μάρτιο του ‘43, όταν στον αρχικό της στόχο της αντίστασης στους εισβολείς προστέθηκε και πολιτικό πρόγραμμα. Οι νέοι της στόχοι ήταν, μεταξύ άλλων, η απελευθέρωση από τους Γερμανούς και τους Βούλγαρους, η αναγνώριση της κυβέρνησης που βρισκόταν στο εξωτερικό, η διατήρηση της τάξης, κλπ, αλλά προστέθηκε και η άμεση αναδιοργάνωση των Ένοπλων Δυνάμεων μετά την απελευθέρωση έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε επεκτατική εκστρατεία στη Βόρεια Ελλάδα.
Λίγο αφού οι ομάδες της άρχισαν την εκστρατεία το Μάρτιο του ‘43 αντιμετώπισαν την αντίσταση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και από τον Απρίλιο και πέρα υπήρχαν συχνές συμπλοκές μεταξύ των δυο οργανώσεων. Το καλοκαίρι του ‘43 υπήρξε μια μικρή περίοδος στενόχωρης συνεργασίας κατά την οποία οι μονάδες της ΠΑΟ επεκτάθηκαν στην Κεντρική Μακεδονία. Οι τριβές ξανάρχισαν το Σεπτέμβριο, όταν πρώτα στην περιοχή της Κοζάνης ομάδες της ΠΑΟ άρχισαν να συνεργάζονται με τους Γερμανούς, και όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος τον Οκτώβριο. Ο ΕΛΑΣ έκανε επίθεση με όλες του τις δυνάμεις εναντίον της ΠΑΟ, πράγμα που κατέληξε στην ουσιαστική εξαφάνιση της τελευταίας ως το τέλος του χρόνου.
Από τότε μερικές ομάδες της ΠΑΟ έχουν αναβιώσει με γερμανικά όπλα και γερμανική στήριξη και τα μέλη της κάνουν στη Μακεδονία και τον Έβρο τις ίδιες δουλειές που κάνουν αλλού τα Τάγματα Ασφαλείας. Οι σχετικές ενδείξεις οδηγούν αναμφισβήτητα στο συμπέρασμα ότι ορισμένες πρώην μονάδες της ΠΑΟ τώρα συνεργάζονται ολόψυχα με τους Γερμανούς σε επιχειρήσεις κατά του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί από τους Γερμανούς ως στρατός φρουράς. Υπάρχει όμως ακόμα μια Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΑΟ που περιλαμβάνει ορισμένα μέλη της αρχικής οργάνωσης ΥΒΕ και η οποία δεν έχει σχέση με εκείνες τις ομάδες που συνεργάζονται με τους Γερμανούς και διατηρούν στενές σχέσεις με εθνικιστικές οργανώσεις στην Αθήνα.
Παράρτημα «Η»
Αναφορά του κ. Λύτρα πάνω στις συζητήσεις του
με τον Σχη Γρηγοράκη, υπουργό εργασίας
στην κυβέρνηση της Αθήνας, και τον προσωπικό του
γραμματέα Ταγματάρχη Γεώργιο Φλώρο (απόστρατο).
με τον Σχη Γρηγοράκη, υπουργό εργασίας
στην κυβέρνηση της Αθήνας, και τον προσωπικό του
γραμματέα Ταγματάρχη Γεώργιο Φλώρο (απόστρατο).
Στις 28 Απριλίου του ‘43 κλήθηκα με ένα σημείωμα που μου έστειλε ο Γεώργιος Φλώρος, ένας απόστρατος Ταγματάρχης Μηχανικού, ο προσωπικός γραμματέας του Υπουργού Εργασίας, να παρουσιαστώ στο γραφείο του προσωπικού γραμματέα του Υπουργού Εργασίας.
Πήγα στο Υπουργείο Εργασίας την καθορισμένη ώρα και στην αίθουσα αναμονής συνάντησα τρεις φίλους μου, Λοχαγούς του στρατού, οι οποίοι θεώρησα πολύ πιθανό ότι είχαν κληθεί για τον ίδιο σκοπό, και τους ρώτησα γιατί τους είχαν καλέσει.
Με πληροφόρησαν ότι είχε να κάνει με το σχηματισμό δημοκρατικών ταγμάτων και ότι μας κάλεσαν για να μας βολιδοσκοπίσουν για το πόσο θα είμασταν πρόθυμοι να συμμετάσχουμε.
Μετά από μικρή αναμονή γίναμε δεκτοί από τον προσωπικό γραμματέα στο γραφείο του όπου έλαβε χώρα ο ακόλουθος διάλογος μεταξύ αυτού και του Λύτρα.
Φλ. «Κύριοι, σας ζήτησα να έρθετε εδώ προκειμένου να μάθω αν θα συμφωνήσετε να συνεργαστείτε στα δημοκρατικά τάγματα που πρόκειται να δημιουργηθούν. Οι σκοποί για τη δημιουργία αυτών των ταγμάτων είναι:
(1) Να εξασφαλίσουν την τάξη σε περίπτωση ταραχών που θα μπορούσε να αποπειραθούν να δημιουργήσουν οι κομμουνιστές.
(2) Να μην επιτρέψουν την επιστροφή του βασιλιά.
Αυτά τα τάγματα, πρέπει να έχετε υπ’ όψη σας σχηματίζονται με τη συγκατέθεση των δυνάμεων κατοχής, οι οποίες θα μας εφοδιάσουν με τα αναγκαία όπλα και εξοπλισμό. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πως θα δημιουργηθούν αυτά τα τάγματα, και πότε, αδυνατώ να σας δώσω μια και δεν ξέρω ακόμη και εγώ ο ίδιος. Τώρα πρέπει να σας ζητήσω να μου δώσετε την απάντησή σας.»
Λ. «Για να μπορέσω να απαντήσω ναι ή όχι θα ήθελα πρώτα να εξηγήσετε ορισμένα σημεία που είναι κάπως σκοτεινά. Ποιός σας έδωσε εντολή να μας καλέσετε και να προτείνετε τη συμμετοχή μας σε αυτά τα Τάγματα;»
Φλ. «Ο Υπουργός, και ξέρετε ποιος είναι. Ο απόστρατος Συνταγματάρχης Μηχανικού Γρηγοράκης.»
Λ. «Και γιατί μια και πρόκειται για τη δημιουργία Ταγμάτων με τη συγκατάθεση των δυνάμεων κατοχής, αντί να ενεργεί σε αυτό το θέμα ο Υπουργός Εργασίας με τον τρόπο που ενεργεί, αυτά δεν σχηματίζονται με διαταγές του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, που είναι η μόνη κατάλληλη αρχή;»
Φλ. «Μα τότε δεν ξέρετε ότι σύμφωνα με διαταγές του Πάγκαλου, υπό την καθοδήγηση του οποίου προχωρεί η κυβέρνηση, ο Συνταγματάρχης Γρηγοράκης πρόκειται να αναλάβει σε λίγες ημέρες το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας; Φαντάζομαι ότι ως Υπουργός της Εθνικής Άμυνας ο Συνταγματάρχης Γρηγοράκης θα εκδόσει την εγκύκλιο για το σχηματισμό των ταγμάτων. Θα ήθελε όμως να γνωρίζει από πριν αξιωματικούς κατάλληλους να σχηματίσουν τους πυρήνες των πέντε ταγμάτων.»
Λ. «Μας είπατε ότι τα Τάγματα θα έχουν διπλή αποστολή. Καταλαβαίνω τον πρώτο στόχο, που αναφέρεται στους κομμουνιστές, αλλά ο δεύτερος; Εσείς τι καταλαβαίνετε ότι είναι, γιατί εγώ ομολογώ ότι μου φαίνεται πολύ μπερδεμένος. Εσείς τι θα προτείνατε να γίνει στην ακόλουθη υποθετική περίπτωση; Γίνεται απόβαση συμμαχικών δυνάμεων μέσα στις οποίες υπάρχει και ελληνικός στρατός από τη Μέση Ανατολή ο οποίος αναγνωρίζει την Κυβέρνηση της Μέσης Ανατολής με κεφαλή το Βασιλιά. Θα πρέπει τα Τάγματά μας να τοποθετηθούν στα σημεία απόβασης για να δοκιμάσουν να εμποδίσουν την απόβασης ελληνικών και ξένων δυνάμεων γιατί θα ήταν δυνατό να βρίσκεται ανάμεσά τους ο βασιλιάς; Πάμε λοιπόν να ξεκινήσουμε έναν πόλεμο αλληλοσφαγής; Πάμε να κηρύξουμε πόλεμο στους συμμάχους μας; Και για ποιό λόγο όλα αυτά; Γιατί η Κυβέρνηση της Αθήνας που τελεί υπό τις διαταγές των δυνάμεων κατοχής δε θέλει το βασιλιά. Και γιατί ένας τέτοιος πόλεμος αλληλοσφαγής θα ήταν προς το μέγιστο όφελος των δυνάμεων κατοχής. Και εσείς, παλιός αξιωματικός και φίλος, μας συμβουλεύετε να συμφωνήσουμε να πολεμήσουμε στο πλευρό των εχθρών μας και να απαγορεύσουμε στα αδέρφια μας και τους συμμάχους μας την απελευθέρωση της χώρας μας μια ώρα αρχίτερα;»
Φλ. «Δε μπορώ να απαντήσω την τελευταία σας ερώτηση και ομολογώ ότι δεν είχα σκεφτεί μια τέτοια πιθανότητα.»
Λ. «Πείτε στον υπουργό ότι είναι αμφίβολο αν 1% των αξιωματικών που γνωρίζω θα συμφωνήσουν να υπηρετήσουν σε αυτά τα τάγματα. Σήμερα ακόμα και τα μικρά παιδιά ξέρουν πως οτιδήποτε κάνουν ή επιθυμούν οι δυνάμεις κατοχής είναι εις βάρος της Ελλάδας, και εφόσον οι δυνάμεις κατοχής εγκρίνουν το σχηματισμό αυτών των ταγμάτων, οι Έλληνες πρέπει να τους αντιτεθούν.»
Φλ. ‘Σας ζητώ ως χάρη να παρουσιαστείτε στον υπουργό, ο οποίος μπορεί, ίσως, να σας διαφωτίσει καλύτερα σ’ αυτό το ζήτημα. Ίσως και να υπάρχει κάποιο μικρό όφελος για την Ελλάδα σ’ αυτή την υπόθεση.’
Συμφώνησα, και την επόμενη μέρα παρουσιάστηκα στον υπουργό, το Σχη Γρηγοράκη. Πριν μου πει όμως να μπω, ο προσωπικός του γραμματέας, Φλώρος, με παρακάλεσε να μην αναφέρω τίποτα σχετικά με το βασιλιά, και δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι επρόκειτο για μυστικό το οποίο από απροσεξία αποκάλυψε και ότι υπήρχε κίνδυνος να εκτεθεί.
Ο ακόλουθος διάλογος έγινε μεταξύ του υπουργού και του Λύτρα ενώ ήταν παρών ο προσωπικός γραμματέας.
Υπ. «Θελήσατε να με δείτε, κ. Λύτρα;»
Λ. » Όχι, κ. Υπουργέ. Ο Φλώρος μου ζήτησε να παρουσιαστώ ώστε να μπορέσετε να με διαφωτίσετε για το σχηματισμό των δημοκρατικών ταγμάτων, γιατί, ομολογώ πως από ότι μου είπε δε μπόρεσα να καταλάβω πως μπορεί να υπηρετηθεί η Ελλάδα από αυτή την πρόταση.»
Υπ. «Είναι πολύ απλό. Αυτά τα τάγματα θα έχουν ως μοναδικό σκοπό τη διατήρηση της τάξης σε περίπτωση αναταραχών που μπορεί να γίνουν από τους κομμουνιστές. Η συμφωνία μεταξύ της νέας Κυβέρνησης Ράλλη και των δυνάμεων κατοχής είναι να μας αφήσουν να σχηματίσουμε πέντε τάγματα για τη διατήρηση της τάξης.»
Λ. «Τι ανάγκη έχουν, κ. Υπουργέ, οι δυνάμεις κατοχής αυτά τα πέντε τάγματα για να διατηρήσουν την τάξη όταν είναι σε θέση να διατηρήσουν τόσο θαυμαστή τάξη σε όλη την Ευρώπη; Είναι δυνατό ο σχηματισμός αυτών των πέντε ταγμάτων να έχει κάποιο άλλο σκοπό;»
Πρόσεξα πως ο υπουργός και ο γραμματέας του κοιτάχτηκαν με σημασία.
Υπ. «Όχι. Κανένα άλλο σκοπό απολύτως. Επιπλέον, όμως, θα σας εξηγήσω ότι αυτά θα αποτελέσουν τμήμα του μελλοντικού στρατού.»
Λ. «Και γιατί, κ. Υπουργέ, αν μου επιτρέπετε να ρωτήσω, δεν καλέσατε και……….(εδώ ονόμασα μερικούς γνωστούς βασιλόφρονες αξιωματικούς);»
Υπ. «Μα είναι βασιλικοί και δε θέλουμε να έχουμε πάλι διάσπαση μεταξύ αξιωματικών των ταγμάτων. Αυτός είναι ο μόνος λόγος και τίποτε άλλο.»
Λ. «Πρέπει να μου επιτρέψετε, κ. Υπουργέ, να αρνηθώ, μια και αδυνατώ να κατανοήσω πως ο σχηματισμός αυτών των πέντε ταγμάτων μπορεί να υπηρετήσει τη χώρα μας, ενώ ταυτοχρόνως θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των δυνάμεων κατοχής που διαφορετικά δεν θα επέτρεπαν το σχηματισμό τους. Μου φαίνεται πως ο σχηματισμός αυτών των ταγμάτων έχει πολλά αντικείμενα και φοβάμαι πως δεν θα είναι προς όφελος της χώρας μας αν αυτά πράγματι δημιουργηθούν.»
Ο υπουργός εσκεμμένα απέκρυψε την αποστολή αυτών των ταγμάτων σχετικά με την επιστροφή του βασιλιά, φοβούμενος ότι θα ήταν αναγκασμένος να δώσει σχετικές εξηγήσεις.
Πήγα στο Υπουργείο Εργασίας την καθορισμένη ώρα και στην αίθουσα αναμονής συνάντησα τρεις φίλους μου, Λοχαγούς του στρατού, οι οποίοι θεώρησα πολύ πιθανό ότι είχαν κληθεί για τον ίδιο σκοπό, και τους ρώτησα γιατί τους είχαν καλέσει.
Με πληροφόρησαν ότι είχε να κάνει με το σχηματισμό δημοκρατικών ταγμάτων και ότι μας κάλεσαν για να μας βολιδοσκοπίσουν για το πόσο θα είμασταν πρόθυμοι να συμμετάσχουμε.
Μετά από μικρή αναμονή γίναμε δεκτοί από τον προσωπικό γραμματέα στο γραφείο του όπου έλαβε χώρα ο ακόλουθος διάλογος μεταξύ αυτού και του Λύτρα.
Φλ. «Κύριοι, σας ζήτησα να έρθετε εδώ προκειμένου να μάθω αν θα συμφωνήσετε να συνεργαστείτε στα δημοκρατικά τάγματα που πρόκειται να δημιουργηθούν. Οι σκοποί για τη δημιουργία αυτών των ταγμάτων είναι:
(1) Να εξασφαλίσουν την τάξη σε περίπτωση ταραχών που θα μπορούσε να αποπειραθούν να δημιουργήσουν οι κομμουνιστές.
(2) Να μην επιτρέψουν την επιστροφή του βασιλιά.
Αυτά τα τάγματα, πρέπει να έχετε υπ’ όψη σας σχηματίζονται με τη συγκατέθεση των δυνάμεων κατοχής, οι οποίες θα μας εφοδιάσουν με τα αναγκαία όπλα και εξοπλισμό. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πως θα δημιουργηθούν αυτά τα τάγματα, και πότε, αδυνατώ να σας δώσω μια και δεν ξέρω ακόμη και εγώ ο ίδιος. Τώρα πρέπει να σας ζητήσω να μου δώσετε την απάντησή σας.»
Λ. «Για να μπορέσω να απαντήσω ναι ή όχι θα ήθελα πρώτα να εξηγήσετε ορισμένα σημεία που είναι κάπως σκοτεινά. Ποιός σας έδωσε εντολή να μας καλέσετε και να προτείνετε τη συμμετοχή μας σε αυτά τα Τάγματα;»
Φλ. «Ο Υπουργός, και ξέρετε ποιος είναι. Ο απόστρατος Συνταγματάρχης Μηχανικού Γρηγοράκης.»
Λ. «Και γιατί μια και πρόκειται για τη δημιουργία Ταγμάτων με τη συγκατάθεση των δυνάμεων κατοχής, αντί να ενεργεί σε αυτό το θέμα ο Υπουργός Εργασίας με τον τρόπο που ενεργεί, αυτά δεν σχηματίζονται με διαταγές του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, που είναι η μόνη κατάλληλη αρχή;»
Φλ. «Μα τότε δεν ξέρετε ότι σύμφωνα με διαταγές του Πάγκαλου, υπό την καθοδήγηση του οποίου προχωρεί η κυβέρνηση, ο Συνταγματάρχης Γρηγοράκης πρόκειται να αναλάβει σε λίγες ημέρες το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας; Φαντάζομαι ότι ως Υπουργός της Εθνικής Άμυνας ο Συνταγματάρχης Γρηγοράκης θα εκδόσει την εγκύκλιο για το σχηματισμό των ταγμάτων. Θα ήθελε όμως να γνωρίζει από πριν αξιωματικούς κατάλληλους να σχηματίσουν τους πυρήνες των πέντε ταγμάτων.»
Λ. «Μας είπατε ότι τα Τάγματα θα έχουν διπλή αποστολή. Καταλαβαίνω τον πρώτο στόχο, που αναφέρεται στους κομμουνιστές, αλλά ο δεύτερος; Εσείς τι καταλαβαίνετε ότι είναι, γιατί εγώ ομολογώ ότι μου φαίνεται πολύ μπερδεμένος. Εσείς τι θα προτείνατε να γίνει στην ακόλουθη υποθετική περίπτωση; Γίνεται απόβαση συμμαχικών δυνάμεων μέσα στις οποίες υπάρχει και ελληνικός στρατός από τη Μέση Ανατολή ο οποίος αναγνωρίζει την Κυβέρνηση της Μέσης Ανατολής με κεφαλή το Βασιλιά. Θα πρέπει τα Τάγματά μας να τοποθετηθούν στα σημεία απόβασης για να δοκιμάσουν να εμποδίσουν την απόβασης ελληνικών και ξένων δυνάμεων γιατί θα ήταν δυνατό να βρίσκεται ανάμεσά τους ο βασιλιάς; Πάμε λοιπόν να ξεκινήσουμε έναν πόλεμο αλληλοσφαγής; Πάμε να κηρύξουμε πόλεμο στους συμμάχους μας; Και για ποιό λόγο όλα αυτά; Γιατί η Κυβέρνηση της Αθήνας που τελεί υπό τις διαταγές των δυνάμεων κατοχής δε θέλει το βασιλιά. Και γιατί ένας τέτοιος πόλεμος αλληλοσφαγής θα ήταν προς το μέγιστο όφελος των δυνάμεων κατοχής. Και εσείς, παλιός αξιωματικός και φίλος, μας συμβουλεύετε να συμφωνήσουμε να πολεμήσουμε στο πλευρό των εχθρών μας και να απαγορεύσουμε στα αδέρφια μας και τους συμμάχους μας την απελευθέρωση της χώρας μας μια ώρα αρχίτερα;»
Φλ. «Δε μπορώ να απαντήσω την τελευταία σας ερώτηση και ομολογώ ότι δεν είχα σκεφτεί μια τέτοια πιθανότητα.»
Λ. «Πείτε στον υπουργό ότι είναι αμφίβολο αν 1% των αξιωματικών που γνωρίζω θα συμφωνήσουν να υπηρετήσουν σε αυτά τα τάγματα. Σήμερα ακόμα και τα μικρά παιδιά ξέρουν πως οτιδήποτε κάνουν ή επιθυμούν οι δυνάμεις κατοχής είναι εις βάρος της Ελλάδας, και εφόσον οι δυνάμεις κατοχής εγκρίνουν το σχηματισμό αυτών των ταγμάτων, οι Έλληνες πρέπει να τους αντιτεθούν.»
Φλ. ‘Σας ζητώ ως χάρη να παρουσιαστείτε στον υπουργό, ο οποίος μπορεί, ίσως, να σας διαφωτίσει καλύτερα σ’ αυτό το ζήτημα. Ίσως και να υπάρχει κάποιο μικρό όφελος για την Ελλάδα σ’ αυτή την υπόθεση.’
Συμφώνησα, και την επόμενη μέρα παρουσιάστηκα στον υπουργό, το Σχη Γρηγοράκη. Πριν μου πει όμως να μπω, ο προσωπικός του γραμματέας, Φλώρος, με παρακάλεσε να μην αναφέρω τίποτα σχετικά με το βασιλιά, και δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι επρόκειτο για μυστικό το οποίο από απροσεξία αποκάλυψε και ότι υπήρχε κίνδυνος να εκτεθεί.
Ο ακόλουθος διάλογος έγινε μεταξύ του υπουργού και του Λύτρα ενώ ήταν παρών ο προσωπικός γραμματέας.
Υπ. «Θελήσατε να με δείτε, κ. Λύτρα;»
Λ. » Όχι, κ. Υπουργέ. Ο Φλώρος μου ζήτησε να παρουσιαστώ ώστε να μπορέσετε να με διαφωτίσετε για το σχηματισμό των δημοκρατικών ταγμάτων, γιατί, ομολογώ πως από ότι μου είπε δε μπόρεσα να καταλάβω πως μπορεί να υπηρετηθεί η Ελλάδα από αυτή την πρόταση.»
Υπ. «Είναι πολύ απλό. Αυτά τα τάγματα θα έχουν ως μοναδικό σκοπό τη διατήρηση της τάξης σε περίπτωση αναταραχών που μπορεί να γίνουν από τους κομμουνιστές. Η συμφωνία μεταξύ της νέας Κυβέρνησης Ράλλη και των δυνάμεων κατοχής είναι να μας αφήσουν να σχηματίσουμε πέντε τάγματα για τη διατήρηση της τάξης.»
Λ. «Τι ανάγκη έχουν, κ. Υπουργέ, οι δυνάμεις κατοχής αυτά τα πέντε τάγματα για να διατηρήσουν την τάξη όταν είναι σε θέση να διατηρήσουν τόσο θαυμαστή τάξη σε όλη την Ευρώπη; Είναι δυνατό ο σχηματισμός αυτών των πέντε ταγμάτων να έχει κάποιο άλλο σκοπό;»
Πρόσεξα πως ο υπουργός και ο γραμματέας του κοιτάχτηκαν με σημασία.
Υπ. «Όχι. Κανένα άλλο σκοπό απολύτως. Επιπλέον, όμως, θα σας εξηγήσω ότι αυτά θα αποτελέσουν τμήμα του μελλοντικού στρατού.»
Λ. «Και γιατί, κ. Υπουργέ, αν μου επιτρέπετε να ρωτήσω, δεν καλέσατε και……….(εδώ ονόμασα μερικούς γνωστούς βασιλόφρονες αξιωματικούς);»
Υπ. «Μα είναι βασιλικοί και δε θέλουμε να έχουμε πάλι διάσπαση μεταξύ αξιωματικών των ταγμάτων. Αυτός είναι ο μόνος λόγος και τίποτε άλλο.»
Λ. «Πρέπει να μου επιτρέψετε, κ. Υπουργέ, να αρνηθώ, μια και αδυνατώ να κατανοήσω πως ο σχηματισμός αυτών των πέντε ταγμάτων μπορεί να υπηρετήσει τη χώρα μας, ενώ ταυτοχρόνως θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των δυνάμεων κατοχής που διαφορετικά δεν θα επέτρεπαν το σχηματισμό τους. Μου φαίνεται πως ο σχηματισμός αυτών των ταγμάτων έχει πολλά αντικείμενα και φοβάμαι πως δεν θα είναι προς όφελος της χώρας μας αν αυτά πράγματι δημιουργηθούν.»
Ο υπουργός εσκεμμένα απέκρυψε την αποστολή αυτών των ταγμάτων σχετικά με την επιστροφή του βασιλιά, φοβούμενος ότι θα ήταν αναγκασμένος να δώσει σχετικές εξηγήσεις.
Παράρτημα «I»
Μύνημα από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
προς τον κ. Σοφούλη,
αρχηγό του Κόμματος των Φιλελευθέρων στην Αθήνα
Μύνημα από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
προς τον κ. Σοφούλη,
αρχηγό του Κόμματος των Φιλελευθέρων στην Αθήνα
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Προς:
κ. Θ. ΣΟΦΟΥΛΗ
κ. Θ. ΣΟΦΟΥΛΗ
Κύριε Πρόεδρε,
Γνωρίζετε την τρομερή κατάσταση που έχει πρόσφατα δημιουργηθεί από τις ενέργειες της Κυβέρνησης Ράλλη – Ταβουλάρη. Διά της διαταγής και προς όφελος των ξένων κατακτητών, μια παράλογη τρομοκρατία έχει οργανωθεί και εξαπολυθεί εναντίον του λαού. Οι Εύζωνες και τα Ειδικά Τάγματα Ασφαλείας που οπλίζονται από τους Γερμανούς, που έχουν ήδη καταδικαστεί από το ραδιόφωνο του Λονδίνου, και που διοικούνται από αξιωματικούς η πλειονότητα των οποίων είναι δυστυχώς Δημοκρατικοί, συλλαμβάνουν πολίτες κατά εκατοντάδες σκοτώνουν κόσμο ομαδικά και τυχαία κάθε βράδυ, πιάνουν και κακομεταχειρίζονται αισχρά και υποβάλλουν σε βασανιστήρια πλήθος κόσμου με το πρόσχημα της εκρίζωσης του κομμουνισμού.
Αυτή η κατάχρηση εξουσίας έφτασε στο σημείο να βάλουν Έλληνες με την ευγενή στολή του Εύζωνα να πυροβολήσουν ανάπηρους από τα αλβανικά βουνά, άνδρες με κομμένα πόδια, με παράλυση, και να εισβάλλουν στα νοσοκομεία των αναπήρων για να βγάλουν έξω ανθρώπους άρρωστους, ακρωτηριασμένους και με ανοιχτά τραύματα, να τους στριμώξουν γυμνούς στις φυλακές Χατζηκώστα και Χατζηκυριάκου και να τους υποβάλλουν σε ταπεινώσεις και βάρβαρες κακομεταχειρήσεις τέτοιες που δε γνώρισαν ποτέ ούτε οι χειρότεροι εγκληματίες.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος θεωρεί αυτή τη στιγμή ύψιστη υποχρέωσή του να καταδικάσει επίσημα στον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας αυτό το άνευ προηγουμένου έγκλημα που διαπράχθηκε από ανθρώπους που έχουν χάσει κάθε αίσθημα εθνικής αξιοπρέπειας και πολιτισμού. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος πιστεύει ότι, παρ’ όλα τα εμπόδια που έχουν μέχρι τώρα προκύψει στην κατανόηση και τη συνεργασία όλων των κομμάτων και οργανώσεων για τον κοινό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, κοινό είναι σε όλους το καθήκον να αγωνιστούν για να σταματήσει αυτή η καταστροφική εθνική παρακμή. Το Κόμμα πιστεύει ότι κανείς δεν μπορεί να παραμείνει ουδέτερος θεατής αυτής της εσωτερικής ρήξης που ευρύνεται, και προτίθεται να μελετήσει μαζί σας τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση
Γνωρίζετε την τρομερή κατάσταση που έχει πρόσφατα δημιουργηθεί από τις ενέργειες της Κυβέρνησης Ράλλη – Ταβουλάρη. Διά της διαταγής και προς όφελος των ξένων κατακτητών, μια παράλογη τρομοκρατία έχει οργανωθεί και εξαπολυθεί εναντίον του λαού. Οι Εύζωνες και τα Ειδικά Τάγματα Ασφαλείας που οπλίζονται από τους Γερμανούς, που έχουν ήδη καταδικαστεί από το ραδιόφωνο του Λονδίνου, και που διοικούνται από αξιωματικούς η πλειονότητα των οποίων είναι δυστυχώς Δημοκρατικοί, συλλαμβάνουν πολίτες κατά εκατοντάδες σκοτώνουν κόσμο ομαδικά και τυχαία κάθε βράδυ, πιάνουν και κακομεταχειρίζονται αισχρά και υποβάλλουν σε βασανιστήρια πλήθος κόσμου με το πρόσχημα της εκρίζωσης του κομμουνισμού.
Αυτή η κατάχρηση εξουσίας έφτασε στο σημείο να βάλουν Έλληνες με την ευγενή στολή του Εύζωνα να πυροβολήσουν ανάπηρους από τα αλβανικά βουνά, άνδρες με κομμένα πόδια, με παράλυση, και να εισβάλλουν στα νοσοκομεία των αναπήρων για να βγάλουν έξω ανθρώπους άρρωστους, ακρωτηριασμένους και με ανοιχτά τραύματα, να τους στριμώξουν γυμνούς στις φυλακές Χατζηκώστα και Χατζηκυριάκου και να τους υποβάλλουν σε ταπεινώσεις και βάρβαρες κακομεταχειρήσεις τέτοιες που δε γνώρισαν ποτέ ούτε οι χειρότεροι εγκληματίες.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος θεωρεί αυτή τη στιγμή ύψιστη υποχρέωσή του να καταδικάσει επίσημα στον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας αυτό το άνευ προηγουμένου έγκλημα που διαπράχθηκε από ανθρώπους που έχουν χάσει κάθε αίσθημα εθνικής αξιοπρέπειας και πολιτισμού. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος πιστεύει ότι, παρ’ όλα τα εμπόδια που έχουν μέχρι τώρα προκύψει στην κατανόηση και τη συνεργασία όλων των κομμάτων και οργανώσεων για τον κοινό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, κοινό είναι σε όλους το καθήκον να αγωνιστούν για να σταματήσει αυτή η καταστροφική εθνική παρακμή. Το Κόμμα πιστεύει ότι κανείς δεν μπορεί να παραμείνει ουδέτερος θεατής αυτής της εσωτερικής ρήξης που ευρύνεται, και προτίθεται να μελετήσει μαζί σας τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση
Για το Γραφείο του Γραμματέα
της Κεντρικής Επιτροπής του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος
10 Δεκ. 43
της Κεντρικής Επιτροπής του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος
10 Δεκ. 43
Παράρτημα «J»
Κείμενο ανακοίνωσης της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ
προς την Βρετανική, Σοβιετική και Αμερικανική Κυβέρνηση,
τον Ιανουάριο του ‘44
«Η Κυβέρνηση Ράλλη συνεχίζει να στρατολογεί μονάδες Ευζώνων και Τάγματα Ασφαλείας. Αυτές τις μονάδες τις ελέγχουν τις οπλίζουν και τις εκπαιδεύουν οι Γερμανοί. Αξιωματικοί των ομάδων του Ζέρβα και του ΕΔΕΣ γυρίζουν στην Αθήνα και κατατάσσονται σε αυτές τις αξονικές δυνάμεις. Μονάδες αυτών των δυνάμεων έχουν σταλεί στην Πελοπόννησο και σχηματίζουν στρατόπεδα στρατολόγησης στην Πάτρα και την Καλαμάτα. Διενεργούν τρομοκρατικές εκστρατείες κατά του μαχόμενου ελληνικού λαού και οργανώνουν από κοινού με τους Γερμανούς αποστολές κατά του ΕΛΑΣ. Αξιωματικοί αυτών των μονάδων υποστηρίζουν ότι κατ’ αυτό τον τρόπο εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Αγγλίας με τη δική της συγκατάθεση. Το ΕΑΜ που πολεμά σε ολόκληρη την Ελλάδα κατά του εισβολέα, καταδικάζει την ένοπλη συνεργασία του Ράλλη, των Ταγμάτων Ασφαλείας και των μονάδων Ευζώνων με τους Γερμανούς. Επικαλούμαστε τη Συμμαχική Αλληλεγγύη και τη θυσία του ελληνικού λαού για ένα κοινό σκοπό και ένα κοινό συμφέρον.»
Η ανακοίνωση συνεχίζει ζητώντας να αντιμετωπιστούν ως εγκληματίες πολέμου οι αξιωματικοί και οι άνδρες που παραμένουν σε αυτούς τους σχηματισμούς που έχουν δημιουργηθεί από τον άξονα.
Κείμενο ανακοίνωσης της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ
προς την Βρετανική, Σοβιετική και Αμερικανική Κυβέρνηση,
τον Ιανουάριο του ‘44
«Η Κυβέρνηση Ράλλη συνεχίζει να στρατολογεί μονάδες Ευζώνων και Τάγματα Ασφαλείας. Αυτές τις μονάδες τις ελέγχουν τις οπλίζουν και τις εκπαιδεύουν οι Γερμανοί. Αξιωματικοί των ομάδων του Ζέρβα και του ΕΔΕΣ γυρίζουν στην Αθήνα και κατατάσσονται σε αυτές τις αξονικές δυνάμεις. Μονάδες αυτών των δυνάμεων έχουν σταλεί στην Πελοπόννησο και σχηματίζουν στρατόπεδα στρατολόγησης στην Πάτρα και την Καλαμάτα. Διενεργούν τρομοκρατικές εκστρατείες κατά του μαχόμενου ελληνικού λαού και οργανώνουν από κοινού με τους Γερμανούς αποστολές κατά του ΕΛΑΣ. Αξιωματικοί αυτών των μονάδων υποστηρίζουν ότι κατ’ αυτό τον τρόπο εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Αγγλίας με τη δική της συγκατάθεση. Το ΕΑΜ που πολεμά σε ολόκληρη την Ελλάδα κατά του εισβολέα, καταδικάζει την ένοπλη συνεργασία του Ράλλη, των Ταγμάτων Ασφαλείας και των μονάδων Ευζώνων με τους Γερμανούς. Επικαλούμαστε τη Συμμαχική Αλληλεγγύη και τη θυσία του ελληνικού λαού για ένα κοινό σκοπό και ένα κοινό συμφέρον.»
Η ανακοίνωση συνεχίζει ζητώντας να αντιμετωπιστούν ως εγκληματίες πολέμου οι αξιωματικοί και οι άνδρες που παραμένουν σε αυτούς τους σχηματισμούς που έχουν δημιουργηθεί από τον άξονα.
Παράρτημα «Κ»
Καταγγελία των Ταγμάτων Ασφαλείας από τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ,
τον ΕΔΕΣ, την ΕΚΚΑ και τη Συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή,
της 19ης Φεβρουαρίου του ‘44.
Δ Ι Α Κ Η Ρ Υ Ξ Η
Οι υπογεγραμμένες οργανώσεις, ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ, η Ελληνική Στρατιωτική Διοίκηση στην Αίγυπτο, η Συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή στην Ελλάδα, μέσω των εξουσιοδοτημένων αντιπροσώπων τους, δηλώνουν και διακηρύττουν ως ακολούθως ότι:
1. Θεωρούν την Κυβέρνηση Ράλλη και όλους που την απαρτίζουν ως όργανα στην υπηρεσία των εισβολέων της Ελλάδας, που βοηθούν με κάθε τρόπο τους τελευταίους να τυρρανούν και να εξουθενώνουν τον ελληνικό λαό και που πολεμούν ενάντια στον εθνικό αγώνα και επίσης τον αγώνα των Συμμάχων Εθνών. Ως τέτοια τη θεωρούν ότι είναι εχθρός της πατρίδας.
2. Θεωρούν όλους εκείνους που κατατάχθηκαν στα Ειδικά Σώματα Ασφαλείας, τα Τάγματα Ευζώνων και τη Χωροφυλακή που έχουν οργανωθεί από την Κυβέρνηση Ράλλη και που οπλίζονται και διοικούνται από τον εχθρό, και σε όλες τις άλλες παρεμφερείς δημιουργίες των εισβολέων και του Ράλλη ότι είναι εχθροί του έθνους, εγκληματίες πολέμου υπόλογοι στο έθνος για πράξεις προδοσίας.
3. Καλούν εκείνους που ανήκουν στα προαναφερθέντα σώματα να τα εγκαταλείψουν αμέσως. Καμμία δικαιολογία οποιουδήποτε είδους δε θα έχει ισχύ μετά την παρούσα προειδοποίηση.
Καταγγελία των Ταγμάτων Ασφαλείας από τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ,
τον ΕΔΕΣ, την ΕΚΚΑ και τη Συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή,
της 19ης Φεβρουαρίου του ‘44.
Δ Ι Α Κ Η Ρ Υ Ξ Η
Οι υπογεγραμμένες οργανώσεις, ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ, η Ελληνική Στρατιωτική Διοίκηση στην Αίγυπτο, η Συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή στην Ελλάδα, μέσω των εξουσιοδοτημένων αντιπροσώπων τους, δηλώνουν και διακηρύττουν ως ακολούθως ότι:
1. Θεωρούν την Κυβέρνηση Ράλλη και όλους που την απαρτίζουν ως όργανα στην υπηρεσία των εισβολέων της Ελλάδας, που βοηθούν με κάθε τρόπο τους τελευταίους να τυρρανούν και να εξουθενώνουν τον ελληνικό λαό και που πολεμούν ενάντια στον εθνικό αγώνα και επίσης τον αγώνα των Συμμάχων Εθνών. Ως τέτοια τη θεωρούν ότι είναι εχθρός της πατρίδας.
2. Θεωρούν όλους εκείνους που κατατάχθηκαν στα Ειδικά Σώματα Ασφαλείας, τα Τάγματα Ευζώνων και τη Χωροφυλακή που έχουν οργανωθεί από την Κυβέρνηση Ράλλη και που οπλίζονται και διοικούνται από τον εχθρό, και σε όλες τις άλλες παρεμφερείς δημιουργίες των εισβολέων και του Ράλλη ότι είναι εχθροί του έθνους, εγκληματίες πολέμου υπόλογοι στο έθνος για πράξεις προδοσίας.
3. Καλούν εκείνους που ανήκουν στα προαναφερθέντα σώματα να τα εγκαταλείψουν αμέσως. Καμμία δικαιολογία οποιουδήποτε είδους δε θα έχει ισχύ μετά την παρούσα προειδοποίηση.
Για τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ: Στ. ΣΑΡΑΦΗΣ
Π. ΡΟΥΣΣΟΣ
Για τον ΕΔΕΣ: Π. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Κ. ΠΥΡΟΜΑΓΛΟΥ
Για την ΕΚΚΑ: Δ. ΨΑΡΡΟΣ
Γ. ΚΑΡΤΑΛΗΣ
Για την Ελληνική Στρατιωτική Διοίκηση
της Αιγύπτου: Συνταγματάρχης CHRIS
Π. ΡΟΥΣΣΟΣ
Για τον ΕΔΕΣ: Π. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Κ. ΠΥΡΟΜΑΓΛΟΥ
Για την ΕΚΚΑ: Δ. ΨΑΡΡΟΣ
Γ. ΚΑΡΤΑΛΗΣ
Για την Ελληνική Στρατιωτική Διοίκηση
της Αιγύπτου: Συνταγματάρχης CHRIS
Κάπου στα βουνά της Ελλάδας,
19 Φεβρουαρίου 1944
19 Φεβρουαρίου 1944
Παράρτημα «L»
Κείμενο νόμου που επέτρεπε τη δημιουργία
πρόσθετων Ταγμάτων Ασφαλείας
Απόσπασμα από την Επίσημη Εφημερίδα
της (Δοσίλογης) Ελληνικής Κυβέρνησης
Νόμος υπ’ αριθμ. 129 (Συμπλήρωμα στο Νόμο υπ’ αριθμ. 260/1943 σχετικά με το σχηματισμό τεσσάρων Ταγμάτων Ευζώνων).
Κείμενο νόμου που επέτρεπε τη δημιουργία
πρόσθετων Ταγμάτων Ασφαλείας
Απόσπασμα από την Επίσημη Εφημερίδα
της (Δοσίλογης) Ελληνικής Κυβέρνησης
Νόμος υπ’ αριθμ. 129 (Συμπλήρωμα στο Νόμο υπ’ αριθμ. 260/1943 σχετικά με το σχηματισμό τεσσάρων Ταγμάτων Ευζώνων).
Ελληνικό Κράτος
Σχετικά με το μύνημα του Πρωθυπουργού προς τον Ελληνικό λαό στις 7 Απριλίου 1943, αποφασίζεται όπως:
Σχετικά με το μύνημα του Πρωθυπουργού προς τον Ελληνικό λαό στις 7 Απριλίου 1943, αποφασίζεται όπως:
Άρθρο Ι
Στος τέλος του άρθρου Ι του Νόμου υπ’ αριθμ. 260/1943, σχετικά με το σχηματισμό τεσσάρων Ταγμάτων Ευζώνων, προστεθεί η ακόλουθη παράγραφος:
«Με κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού, του Υπουργού Εθνικής Άμυνας και του Υπουργού Οικονομικών επιτρέπεται να σχηματιστούν Τάγματα Ευζώνων, πρόσθετα στον προαναφερθέντα αριθμό των τεσσάρων, σε μέρη που θα υποδειχθούν από τις ανάγκες του Κράτους.»
Αυτός ο νόμος τίθεται σε ισχύ από την ημερομηνία της εκδόσεώς του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Στος τέλος του άρθρου Ι του Νόμου υπ’ αριθμ. 260/1943, σχετικά με το σχηματισμό τεσσάρων Ταγμάτων Ευζώνων, προστεθεί η ακόλουθη παράγραφος:
«Με κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού, του Υπουργού Εθνικής Άμυνας και του Υπουργού Οικονομικών επιτρέπεται να σχηματιστούν Τάγματα Ευζώνων, πρόσθετα στον προαναφερθέντα αριθμό των τεσσάρων, σε μέρη που θα υποδειχθούν από τις ανάγκες του Κράτους.»
Αυτός ο νόμος τίθεται σε ισχύ από την ημερομηνία της εκδόσεώς του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου ‘44 Υπουργικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος: Ιωάννης Δ.Ράλλης
Μέλη: Κ. Πουρνάρας,
Α.Ταβουλάρης, Ν.Λούβαρης,
Ε. Τσιρονίκος, Α. Γέροντας,
Β. Καραπάνος.
Ο Πρόεδρος: Ιωάννης Δ.Ράλλης
Μέλη: Κ. Πουρνάρας,
Α.Ταβουλάρης, Ν.Λούβαρης,
Ε. Τσιρονίκος, Α. Γέροντας,
Β. Καραπάνος.
Θεωρημένο, και με τη Σφραγίδα του Κράτους τεθείσα στην Αθήνα, την 2α Μαρτίου 1944.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης
Κ. Πουρνάρας
Παράρτημα «Μ»
Προκήρυξη της ΠΕΕΑ που έδινε αμνηστία
στα Μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας, της 14ης Μαρτίου ‘44
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΦΥΛΛΑΔΙΟΥ
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης
Κ. Πουρνάρας
Παράρτημα «Μ»
Προκήρυξη της ΠΕΕΑ που έδινε αμνηστία
στα Μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας, της 14ης Μαρτίου ‘44
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΦΥΛΛΑΔΙΟΥ
ΠΕΕΑ
Γραμματεία των Εσωτερικών
Γραμματεία των Εσωτερικών
Εγκύκλιος υπ’ αριθ. 3
Πρωτόκολλο υπ’ αριθ. 3
Προς
Όλα τα Μέλη της Χωροφυλακής, της Αστυνομίας Πόλεως
της Ασφάλειας κλπ.
Γνωρίζετε για την ίδρυση στην Ελεύθερη Ελλάδα μιας Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης που θα εντατικοποιήσει τον εθνικό αγώνα, θα είναι υπεύθυνη για τη διοίκηση των περιοχών που είναι ήδη ελεύθερες ή που ελευθερώνονται τώρα, και θα φροντίσει, όσο μπορεί, για την κάλυψη των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού. Η ίδρυση αυτής της Επιτροπής ήταν αυτή τη στιγμή επιτακτική ανάγκη, όπως έγινε όλο και πιο φανερό σε εκείνους που ζουν στις ελεύθερες περιοχές.
Οι ελεύθερες περιοχές, όμως, δεν είναι χωρισμένες από την υπόλοιπη Ελλάδα. Αν εδώ, στην Ελεύθερη Ελλάδα, ο πόθος για ελευθερία εκπληρώθηκε χάρις στον ηρωϊκό αγώνα των δοξασμένων μας ανταρτών, πάλι ο ίδιος αυτός πόθος για ελευθερία βρίσκεται παντού, ακόμα και στα ερείπια της σκλαβωμένης Ελλάδας, και η ίδια επιθυμία να δουν μια καινούρια μέρα και να καθαρίσουν τη Γερμανοβουλγαρική πληγή της χώρας βρίσκεται στις καρδιές των ανθρώπων.
Διορίστηκα Υπουργός Εσωτερικών. Και με αυτή την ιδιότητα απευθύνομαι σε εσάς, τις οργανώσεις Ασφαλείας, για να πω ότι και εσείς είστε παιδιά του ελληνικού λαού, ότι δε θα έπρεπε να μένετε ασυγκίνητοι από τους πόθους του λαού, ούτε να αντιτίθεστε στις επιθυμίες του.
Οι κατακτητές κάνουν δόλιες προσπάθιες να σας κρατήσουν στο αντίθετο στρατόπεδο, και έχουν βρει συνένοχους σε αυτό το διαβολικό έργο σε ορισμένους από τους αρχηγούς σας που είναι όργανά τους. Διασπείρουν βρωμερές συκοφαντίες και παριστάνουν το μαχόμενο λαό και τους ηγέτες του ως κακούς, αντίχριστους, εχθρούς σας. Αλλά είναι αυτοί που είναι οι κακοί, αντίχριστοι, οι εχθροί του λαού, και δικοί σας. Οι εισβολείς και τα όργανά τους είναι που σκοτώνουν, ληστεύουν, καίνε σπίτια, καταστρέφουν και βεβηλώνουν εκκλησίες, εξολοθρεύουν οικογένειες και ερημώνουν ολόκληρη τη χώρα. Ο λαός και οι αντιπρόσωποι και οι ηγέτες του, που πολεμούν παλληκαρίσια για την ελευθερία της Ελλάδας, είναι αδέλφια σας που, επειδή ακριβώς είναι πατριώτες, έχουν συμπυκνώσει μέσα τους το βαθύ μίσος για τους κατακτητές. Μην ακούτε τις βρωμερές συκοφαντίες των εχθρών του λαού, που είναι και δικοί σας εχθροί. Μην τους ακούτε όταν σας λένε ότι εμείς είμαστε εχθροί σας. Εμείς είμαστε εχθροί μόνο των κατακτητών και των προδοτών.
Από τη θέση στην οποία οι ανάγκες του έθνους με τοποθέτησαν σας δηλώνω ότι θα είστε όλοι ευπρόσδεκτοι στις τάξεις των πατριωτών αν πάρετε τη θέση σας στο πλευρό του λαού. Είμαστε έτοιμοι ακόμα και να σας συγχωρήσουμε οποιεσδήποτε αντιλαϊκές ενέργειες που μπορεί να έχετε κάνει κάτω από τις κακόβουλες, προδοτικές οδηγίες των ανωτέρων σας, αν φανείτε αμέσως έτοιμοι να κάνετε το καθήκον σας ως Έλληνες και παιδιά του λαού. Ελάτε με το μέρος μας! Μην εκτελείτε διαταγές υπαγορευμένες από τους κατακτητές. Υπερασπίζεστε κάθε στιγμή το λαό στον αγώνα του για ελευθερία και για τα δικαιώματά του. Ούτε στιγμή μην ξεχνάτε ότι είστε Έλληνες και παιδιά του λαού. Αποτρέψτε με περιφρόνηση τα πρόσωπά σας από τους συκοφάντες του αγώνα του λαού. Αν το κάνετε αυτό δε θα έχετε να φοβάστε τίποτα από κανένα. Αν, όμως, συνεχίσετε να είστε τα σιχαμερά όργανα των πιο βάρβαρων κατακτητών που γνώρισε ποτέ η χώρα μας, τότε σας λέμε ανοιχτά και κατηγορηματικά ότι θα σας αντιμετωπίσουμε ως εχθρούς του λαού και εγκληματίες πολέμου. Αυτή είναι η αμετάκλητη απόφαση και του λαού μας και των μεγάλων Συμμάχων μας, και έχει διακυρηχθεί από τις κυβερνήσεις όλων των Ηνωμένων Εθνών. Ήδη η γαλλική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης στο Αλγέρι παρέπεμψε σε δίκη για έσχατη προδοσία έναν αριθμό πρακτόρων που δούλευαν για τους κατακτητές στη Γαλλία. Όλοι καταδικάστηκαν σε θάνατο. Το ίδιο θα συμβεί παντού. Μην αυταπατάστε λοιπόν πάνω σ’ αυτό το ζήτημα μια και οι εισβολείς και οι πράκτορές τους προσπαθούν να σας εξαπατήσουν. Σηκώστε τα κεφάλια σας με περηφάνια ψηλά ως Ελεύθεροι Έλληνες, και σταθείτε πάντα στο πλάι του μαχόμενου λαού. Εκείνοι από εσάς που έχουν πάρει όπλα από τον εισβολέα φύγετε από τις τάξεις των προδοτών. Ο λαός σας περιμένει.
Το θεώρησα καθήκον μου να σας στείλω αυτή την τελευταία έκκληση μόλις ανέλαβα το υπουργείο. Θέλω να πιστεύω ότι η έκκλησή μου δεν έγινε μάταια. Αξιωματικοί και άνδρες των υπηρεσιών ασφαλείας ακολουθήστε το σύνθημα όλων των Ελλήνων:
«Θάνατος στους Γερμανο-Βούλγαρους εισβολείς! Ζήτω η ελευθερία της Ελλάδας μας!»
Πρωτόκολλο υπ’ αριθ. 3
Προς
Όλα τα Μέλη της Χωροφυλακής, της Αστυνομίας Πόλεως
της Ασφάλειας κλπ.
Γνωρίζετε για την ίδρυση στην Ελεύθερη Ελλάδα μιας Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης που θα εντατικοποιήσει τον εθνικό αγώνα, θα είναι υπεύθυνη για τη διοίκηση των περιοχών που είναι ήδη ελεύθερες ή που ελευθερώνονται τώρα, και θα φροντίσει, όσο μπορεί, για την κάλυψη των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού. Η ίδρυση αυτής της Επιτροπής ήταν αυτή τη στιγμή επιτακτική ανάγκη, όπως έγινε όλο και πιο φανερό σε εκείνους που ζουν στις ελεύθερες περιοχές.
Οι ελεύθερες περιοχές, όμως, δεν είναι χωρισμένες από την υπόλοιπη Ελλάδα. Αν εδώ, στην Ελεύθερη Ελλάδα, ο πόθος για ελευθερία εκπληρώθηκε χάρις στον ηρωϊκό αγώνα των δοξασμένων μας ανταρτών, πάλι ο ίδιος αυτός πόθος για ελευθερία βρίσκεται παντού, ακόμα και στα ερείπια της σκλαβωμένης Ελλάδας, και η ίδια επιθυμία να δουν μια καινούρια μέρα και να καθαρίσουν τη Γερμανοβουλγαρική πληγή της χώρας βρίσκεται στις καρδιές των ανθρώπων.
Διορίστηκα Υπουργός Εσωτερικών. Και με αυτή την ιδιότητα απευθύνομαι σε εσάς, τις οργανώσεις Ασφαλείας, για να πω ότι και εσείς είστε παιδιά του ελληνικού λαού, ότι δε θα έπρεπε να μένετε ασυγκίνητοι από τους πόθους του λαού, ούτε να αντιτίθεστε στις επιθυμίες του.
Οι κατακτητές κάνουν δόλιες προσπάθιες να σας κρατήσουν στο αντίθετο στρατόπεδο, και έχουν βρει συνένοχους σε αυτό το διαβολικό έργο σε ορισμένους από τους αρχηγούς σας που είναι όργανά τους. Διασπείρουν βρωμερές συκοφαντίες και παριστάνουν το μαχόμενο λαό και τους ηγέτες του ως κακούς, αντίχριστους, εχθρούς σας. Αλλά είναι αυτοί που είναι οι κακοί, αντίχριστοι, οι εχθροί του λαού, και δικοί σας. Οι εισβολείς και τα όργανά τους είναι που σκοτώνουν, ληστεύουν, καίνε σπίτια, καταστρέφουν και βεβηλώνουν εκκλησίες, εξολοθρεύουν οικογένειες και ερημώνουν ολόκληρη τη χώρα. Ο λαός και οι αντιπρόσωποι και οι ηγέτες του, που πολεμούν παλληκαρίσια για την ελευθερία της Ελλάδας, είναι αδέλφια σας που, επειδή ακριβώς είναι πατριώτες, έχουν συμπυκνώσει μέσα τους το βαθύ μίσος για τους κατακτητές. Μην ακούτε τις βρωμερές συκοφαντίες των εχθρών του λαού, που είναι και δικοί σας εχθροί. Μην τους ακούτε όταν σας λένε ότι εμείς είμαστε εχθροί σας. Εμείς είμαστε εχθροί μόνο των κατακτητών και των προδοτών.
Από τη θέση στην οποία οι ανάγκες του έθνους με τοποθέτησαν σας δηλώνω ότι θα είστε όλοι ευπρόσδεκτοι στις τάξεις των πατριωτών αν πάρετε τη θέση σας στο πλευρό του λαού. Είμαστε έτοιμοι ακόμα και να σας συγχωρήσουμε οποιεσδήποτε αντιλαϊκές ενέργειες που μπορεί να έχετε κάνει κάτω από τις κακόβουλες, προδοτικές οδηγίες των ανωτέρων σας, αν φανείτε αμέσως έτοιμοι να κάνετε το καθήκον σας ως Έλληνες και παιδιά του λαού. Ελάτε με το μέρος μας! Μην εκτελείτε διαταγές υπαγορευμένες από τους κατακτητές. Υπερασπίζεστε κάθε στιγμή το λαό στον αγώνα του για ελευθερία και για τα δικαιώματά του. Ούτε στιγμή μην ξεχνάτε ότι είστε Έλληνες και παιδιά του λαού. Αποτρέψτε με περιφρόνηση τα πρόσωπά σας από τους συκοφάντες του αγώνα του λαού. Αν το κάνετε αυτό δε θα έχετε να φοβάστε τίποτα από κανένα. Αν, όμως, συνεχίσετε να είστε τα σιχαμερά όργανα των πιο βάρβαρων κατακτητών που γνώρισε ποτέ η χώρα μας, τότε σας λέμε ανοιχτά και κατηγορηματικά ότι θα σας αντιμετωπίσουμε ως εχθρούς του λαού και εγκληματίες πολέμου. Αυτή είναι η αμετάκλητη απόφαση και του λαού μας και των μεγάλων Συμμάχων μας, και έχει διακυρηχθεί από τις κυβερνήσεις όλων των Ηνωμένων Εθνών. Ήδη η γαλλική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης στο Αλγέρι παρέπεμψε σε δίκη για έσχατη προδοσία έναν αριθμό πρακτόρων που δούλευαν για τους κατακτητές στη Γαλλία. Όλοι καταδικάστηκαν σε θάνατο. Το ίδιο θα συμβεί παντού. Μην αυταπατάστε λοιπόν πάνω σ’ αυτό το ζήτημα μια και οι εισβολείς και οι πράκτορές τους προσπαθούν να σας εξαπατήσουν. Σηκώστε τα κεφάλια σας με περηφάνια ψηλά ως Ελεύθεροι Έλληνες, και σταθείτε πάντα στο πλάι του μαχόμενου λαού. Εκείνοι από εσάς που έχουν πάρει όπλα από τον εισβολέα φύγετε από τις τάξεις των προδοτών. Ο λαός σας περιμένει.
Το θεώρησα καθήκον μου να σας στείλω αυτή την τελευταία έκκληση μόλις ανέλαβα το υπουργείο. Θέλω να πιστεύω ότι η έκκλησή μου δεν έγινε μάταια. Αξιωματικοί και άνδρες των υπηρεσιών ασφαλείας ακολουθήστε το σύνθημα όλων των Ελλήνων:
«Θάνατος στους Γερμανο-Βούλγαρους εισβολείς! Ζήτω η ελευθερία της Ελλάδας μας!»
Στην Έδρα της Επιτροπής Υπουργός των Εσωτερικών
14η Μαρτίου, 1944 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΑΝΤΟΣ
Παράρτημα «Ν»
Διαμαρτυρία της ΠΕΕΑ της 24ης Μαρτίου 1944
προς τις Κυβενήσεις της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ
και της ΕΣΣΔ για τις δραστηριότητες των Ταγμάτων Ασφαλείας
Μήνυμα της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης
1. Προς το Γενικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Παρακαλώ έχετε την καλοσύνη να μεταφέρετε την ακόλουθη ανακοίνωση. Στρατηγός Σαράφης. Το μύνημα αρχίζει. Ελλάδα, 24 Μαρτίου 1944. Προς τις κυβερνήσεις της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ. MONSIEUR LE PRESIDENT. Έχουμε την τιμή να μεταδώσουμε πληροφορίες σχετικά με την κλιμακούμενη εντατικοποίηση των εγκληματικών δραστηριοτήτων των Γερμανών και των πρακτόρων τους, της δοσίλογης κυβέρνησης του Ράλλη, εναντίον του ελληνικού λαού στις πόλεις και στην επαρχία.
2. Οι Γερμανοί οπλίζουν τα Τάγματα του Ράλλη και σώματα ανδρών στην Κρήτη, τη Μακεδονία και την Πελοπόννησο προκειμένου να βοηθήσουν στην κάλυψη των αναγκών κατοχής και να επιτρέψουν τη μεταφορά μονάδων σε άλλα μέτωπα προς ζημία των Συμμάχων. Τελευταία η τρομοκρατία επεκτείνεται. Στη Λάρισα οι Γερμανοί εκτέλεσαν 100 πολίτες ως αντίποινα για την καταστροφή ενός στρατιωτικού τρένου στην κοιλάδα των Τεμπών. Στο Σέλινο της Κρήτης εθνικές ομάδες δέχτηκαν επίθεση μετά από προδοσία και 200 όμηροι πρόκειται να σταλούν στη Γερμανία.
3. Στις 6 Μαρτίου ένοπλα σώματα του Ράλλη και των ταγμάτων του, από κοινού με τους Γερμανούς, τόλμησαν να κάνουν μαζικές συλλήψεις στην Κοκκινιά, προάστιο του Πειραιά, όπου εκτέλεσαν μεγάλο αριθμό ανθρώπων και 50 κρατούμενους στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Χαϊδαρίου.
4. Στις 16 Μαρτίου 2.000 άνδρες ομάδων του Ράλλη και της Ειδικής Ασφάλειας πήγαν στη Νέα Φιλαδέλφια, προάστιο της Αθήνας, όπου συνέλαβαν μεγάλο αριθμό ανθρώπων και εκτέλεσαν επί τόπου 26. Η επιτροπή καταγγέλει σε εσάς, MONSIEUR LE PRESIDENT, αυτά τα απάνθρωπα εγκλήματα στο όνομα του ελληνικού λαού που πολεμάει στο πλευρό σας.
5. Αυτό ξεπερνάει ότι έχει καταγράψει η ιστορία όλων των ανθρώπων σ’ όλες τις εποχές, και ζητούμε να καταδικαστούν δημόσια η κυβέρνηση Ράλλη και οι συνεργάτες της ως εγκληματίες πολέμου. Η επιτροπή θεωρεί την παροχή όπλων από τους Γερμανούς στις δυνάμεις του Ράλλη ως σοβαρό κίνδυνο για τις δραστηριότητες που αποσκοπούν στην εθνική απελευθέρωση του ελληνικού λαού. Σας ζητούμε να λάβετε τα αναγκαία μέτρα για την παροχή όπλων, πολεμοφοδίων και κάθε είδους άλλου πολεμικού υλικού ώστε ο εθνικός μας στρατός να προσφέρει νικητήρια αντίσταση στον εχθρό και τις δυνάμεις του Ράλλη, που σκοπός του είναι η καταστροφή της συμμαχικής προσπάθειας. Σας διαβεβαιώνουμε, MONSIEUR LE PRESIDENT, για την ύψιστη εκτίμηση που τρέφουμε για το πρόσωπό σας. Ευριπίδης Μπακιρτζής, πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης.
Παράρτημα «Ο»
Νόμος της 25ης Ιανουαρίου του ‘44
σχετικά με την παροχή επιδομάτων στις οικογένειες των μελών
των Ταγμάτων Ασφαλείας
Απόσπασμα από την επίσημη εφημερίδα
της (δοσίλογης) Ελληνικής Κυβερνήσεως
Παράρτημα «Ν»
Διαμαρτυρία της ΠΕΕΑ της 24ης Μαρτίου 1944
προς τις Κυβενήσεις της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ
και της ΕΣΣΔ για τις δραστηριότητες των Ταγμάτων Ασφαλείας
Μήνυμα της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης
1. Προς το Γενικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Παρακαλώ έχετε την καλοσύνη να μεταφέρετε την ακόλουθη ανακοίνωση. Στρατηγός Σαράφης. Το μύνημα αρχίζει. Ελλάδα, 24 Μαρτίου 1944. Προς τις κυβερνήσεις της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ. MONSIEUR LE PRESIDENT. Έχουμε την τιμή να μεταδώσουμε πληροφορίες σχετικά με την κλιμακούμενη εντατικοποίηση των εγκληματικών δραστηριοτήτων των Γερμανών και των πρακτόρων τους, της δοσίλογης κυβέρνησης του Ράλλη, εναντίον του ελληνικού λαού στις πόλεις και στην επαρχία.
2. Οι Γερμανοί οπλίζουν τα Τάγματα του Ράλλη και σώματα ανδρών στην Κρήτη, τη Μακεδονία και την Πελοπόννησο προκειμένου να βοηθήσουν στην κάλυψη των αναγκών κατοχής και να επιτρέψουν τη μεταφορά μονάδων σε άλλα μέτωπα προς ζημία των Συμμάχων. Τελευταία η τρομοκρατία επεκτείνεται. Στη Λάρισα οι Γερμανοί εκτέλεσαν 100 πολίτες ως αντίποινα για την καταστροφή ενός στρατιωτικού τρένου στην κοιλάδα των Τεμπών. Στο Σέλινο της Κρήτης εθνικές ομάδες δέχτηκαν επίθεση μετά από προδοσία και 200 όμηροι πρόκειται να σταλούν στη Γερμανία.
3. Στις 6 Μαρτίου ένοπλα σώματα του Ράλλη και των ταγμάτων του, από κοινού με τους Γερμανούς, τόλμησαν να κάνουν μαζικές συλλήψεις στην Κοκκινιά, προάστιο του Πειραιά, όπου εκτέλεσαν μεγάλο αριθμό ανθρώπων και 50 κρατούμενους στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Χαϊδαρίου.
4. Στις 16 Μαρτίου 2.000 άνδρες ομάδων του Ράλλη και της Ειδικής Ασφάλειας πήγαν στη Νέα Φιλαδέλφια, προάστιο της Αθήνας, όπου συνέλαβαν μεγάλο αριθμό ανθρώπων και εκτέλεσαν επί τόπου 26. Η επιτροπή καταγγέλει σε εσάς, MONSIEUR LE PRESIDENT, αυτά τα απάνθρωπα εγκλήματα στο όνομα του ελληνικού λαού που πολεμάει στο πλευρό σας.
5. Αυτό ξεπερνάει ότι έχει καταγράψει η ιστορία όλων των ανθρώπων σ’ όλες τις εποχές, και ζητούμε να καταδικαστούν δημόσια η κυβέρνηση Ράλλη και οι συνεργάτες της ως εγκληματίες πολέμου. Η επιτροπή θεωρεί την παροχή όπλων από τους Γερμανούς στις δυνάμεις του Ράλλη ως σοβαρό κίνδυνο για τις δραστηριότητες που αποσκοπούν στην εθνική απελευθέρωση του ελληνικού λαού. Σας ζητούμε να λάβετε τα αναγκαία μέτρα για την παροχή όπλων, πολεμοφοδίων και κάθε είδους άλλου πολεμικού υλικού ώστε ο εθνικός μας στρατός να προσφέρει νικητήρια αντίσταση στον εχθρό και τις δυνάμεις του Ράλλη, που σκοπός του είναι η καταστροφή της συμμαχικής προσπάθειας. Σας διαβεβαιώνουμε, MONSIEUR LE PRESIDENT, για την ύψιστη εκτίμηση που τρέφουμε για το πρόσωπό σας. Ευριπίδης Μπακιρτζής, πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης.
Παράρτημα «Ο»
Νόμος της 25ης Ιανουαρίου του ‘44
σχετικά με την παροχή επιδομάτων στις οικογένειες των μελών
των Ταγμάτων Ασφαλείας
Απόσπασμα από την επίσημη εφημερίδα
της (δοσίλογης) Ελληνικής Κυβερνήσεως
Νόμος 1250
Σχετικά με την παροχή επιδομάτων στις οικογένειες του στρατιωτικού προσωπικού που ανήκει στα τάγματα ασφαλείας (Εύζωνες) και μετατέθηκε από την Αθήνα για λόγους υπηρεσίας.
Ελληνικό Κράτος
Άρθρο 1ο
1. Στις οικογένειες των Αξιωματικών, Ανθυπασπιστών και ανδρών των ταγμάτων ασφαλείας (Ευζώνων), που μετατέθηκαν με τις μονάδες τους για υπηρεσία μακριά από τις περιοχές μόνιμης κατοικίας τους, θα παρέχεται αμέσως, και στην αρχή κάθε μήνα για την περίοδο απουσίας του προσωπικού μακριά από τις οικογένειές τους, ένα μηνιαίο επίδομα από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όπως παρακάτω:
Αξιωματικοί και Ανθυπασπιστές: ενιαίο ποσό 1.200.000 δρχ
Άνδρες: ενιαίο ποσό 800.000 δραχμών.
2. Οι οικογένειες των αξιωματικών, ανθυπασπιστών και ανδρών που υπηρετούν στα τάγματα ασφαλείας (Εύζωνες) και που μετατέθηκαν μακριά από τις περιοχές μόνιμης κατοικίας τους για το σχηματισμό άλλων ταγμάτων επίσης δικαιούνται αυτό το επίδομα για την περίοδο της απουσίας.
3. Το επίδομα είναι πληρωτέο και στις οικογένειες των Αξιωματικών και Ανθυπασπιστών μονάδων ή σωμάτων, οι οποίοι αποσπάστηκαν για να υπηρετήσουν προσωρινά στα τάγματα ασφαλείας και μετατέθηκαν με αυτά τα τάγματα για υπηρεσία μακριά από τις περιοχές μόνιμης κατοικίας τους, για την περίοδο της απουσίας.
4. Τα παραπάνω ποσά ενδέχεται να αυξηθούν σύμφωνα με τις οικονομικές συμφωνίες και με κοινή απόφαση των υπουργών εθνικής άμυνας και οικονομικών.
5. Οι προαναφερθέντες αξιωματικοί δικαιούνται επιπλέον ένα σιτηρέσιο φαγητού κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους στα τάγματα, σύμφωνα με τη διάταξη του Νόμου 260/1943, καθώς και τη μηνιαία αποζημίωση για την κανονική φθορά του ιματισμού όπως ορίζεται στη διυπουργική απόφαση 297103/28-12-43 των υπουργών εθνικής άμυνας και οικονομικών.
6. Με το όρο ‘οικογένεια’ εννοείται: η σύζυγος και τα παιδιά (ανήλικα αρσενικά και ανύπαντρα θηλυκά). Αν αυτοί δεν υπάρχουν, οι γονείς, οι ανύπαντρες αδελφές και τα άπορα αδέλφια. Η ύπαρξη και η συντήρηση της οικογένειας πρέπει να βεβαιώνεται με γραπτή υπεύθυνη δήλωση, προσυπογεγραμμένη από τον φυσικό διοικητή της μονάδας στην οποία υπηρετεί.
Άρθρο 2ο
Το επίδομα που παρέχεται στους αξιωματικούς, ανθυπασπιστές και άνδρες των ταγμάτων ασφαλείας (Εύζωνες) θα εξισωθεί, σε κάθε περίπτωση, με αυτό που παρέχεται σε αντίστοιχους βαθμούς στις άλλες υπηρεσίες ασφαλείας (Αστυνομία Πόλεων και Χωροφυλακή).
Άρθρο 3ο
Το προβλεπόμενο από τον παρόντα νόμο επίδομα πληρώνεται απ’ ευθείας στους αξιωματικούς, ανθυπασπιστές και άνδρες με την επίδειξη της υπεύθυνης δήλωσης, από τις υπηρεσίες από τις οποίες πληρώνονται κανονικά.
Άρθρο 4ο
Για την εφαρμογή του Νόμου 660/1943 ‘που αφορά την παροχή ημερησίου επιδόματος σε αξιωματικούς και άνδρες των ταγμάτων Ευζώνων, κτλ’, της απόφασης 297103/23-12-43 των υπουργών εθνικής άμυνας και οικονομικών, του παρόντος νόμου και οποιονδήποτε διατάξεων σχετικών με την παροχή επιδομάτων ή αποζημίωσης σε αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, ο βαθμός που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη είναι ο προβλεπόμενος από το Νομοθετικό Διάταγμα του 1944/1942.
Άρθρο 5ο
1. Οι λεπτομέρειες του παρόντος νόμου ρυθμίζονται με διαταγές του υπουργού εθνικής άμυνας.
2. Όπου στο νόμο αυτό χρησιμοποιούνται οι λέξεις ‘τάγματα ασφαλείας’, εννοείται επίσης η φρουρά του άγνωστου στρατιώτη.
3. Ο παρών νόμος ισχύει από τη 18η Ιανουαρίου, 1944.
Αθήνα, 25 Ιαν. ‘44 Υπουργικό Συμβούλιο
Ο πρόεδρος: Ιωάννης Δ. Ράλλης
Τα μέλη: Κ. Πουρνάρας, Α. Ταβουλάρης, Ν. Λούβαρης, Ε. Τσιρονίκος, Α. Γέροντας, Β. Καραπάνος.
Ελληνικό Κράτος
Άρθρο 1ο
1. Στις οικογένειες των Αξιωματικών, Ανθυπασπιστών και ανδρών των ταγμάτων ασφαλείας (Ευζώνων), που μετατέθηκαν με τις μονάδες τους για υπηρεσία μακριά από τις περιοχές μόνιμης κατοικίας τους, θα παρέχεται αμέσως, και στην αρχή κάθε μήνα για την περίοδο απουσίας του προσωπικού μακριά από τις οικογένειές τους, ένα μηνιαίο επίδομα από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όπως παρακάτω:
Αξιωματικοί και Ανθυπασπιστές: ενιαίο ποσό 1.200.000 δρχ
Άνδρες: ενιαίο ποσό 800.000 δραχμών.
2. Οι οικογένειες των αξιωματικών, ανθυπασπιστών και ανδρών που υπηρετούν στα τάγματα ασφαλείας (Εύζωνες) και που μετατέθηκαν μακριά από τις περιοχές μόνιμης κατοικίας τους για το σχηματισμό άλλων ταγμάτων επίσης δικαιούνται αυτό το επίδομα για την περίοδο της απουσίας.
3. Το επίδομα είναι πληρωτέο και στις οικογένειες των Αξιωματικών και Ανθυπασπιστών μονάδων ή σωμάτων, οι οποίοι αποσπάστηκαν για να υπηρετήσουν προσωρινά στα τάγματα ασφαλείας και μετατέθηκαν με αυτά τα τάγματα για υπηρεσία μακριά από τις περιοχές μόνιμης κατοικίας τους, για την περίοδο της απουσίας.
4. Τα παραπάνω ποσά ενδέχεται να αυξηθούν σύμφωνα με τις οικονομικές συμφωνίες και με κοινή απόφαση των υπουργών εθνικής άμυνας και οικονομικών.
5. Οι προαναφερθέντες αξιωματικοί δικαιούνται επιπλέον ένα σιτηρέσιο φαγητού κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους στα τάγματα, σύμφωνα με τη διάταξη του Νόμου 260/1943, καθώς και τη μηνιαία αποζημίωση για την κανονική φθορά του ιματισμού όπως ορίζεται στη διυπουργική απόφαση 297103/28-12-43 των υπουργών εθνικής άμυνας και οικονομικών.
6. Με το όρο ‘οικογένεια’ εννοείται: η σύζυγος και τα παιδιά (ανήλικα αρσενικά και ανύπαντρα θηλυκά). Αν αυτοί δεν υπάρχουν, οι γονείς, οι ανύπαντρες αδελφές και τα άπορα αδέλφια. Η ύπαρξη και η συντήρηση της οικογένειας πρέπει να βεβαιώνεται με γραπτή υπεύθυνη δήλωση, προσυπογεγραμμένη από τον φυσικό διοικητή της μονάδας στην οποία υπηρετεί.
Άρθρο 2ο
Το επίδομα που παρέχεται στους αξιωματικούς, ανθυπασπιστές και άνδρες των ταγμάτων ασφαλείας (Εύζωνες) θα εξισωθεί, σε κάθε περίπτωση, με αυτό που παρέχεται σε αντίστοιχους βαθμούς στις άλλες υπηρεσίες ασφαλείας (Αστυνομία Πόλεων και Χωροφυλακή).
Άρθρο 3ο
Το προβλεπόμενο από τον παρόντα νόμο επίδομα πληρώνεται απ’ ευθείας στους αξιωματικούς, ανθυπασπιστές και άνδρες με την επίδειξη της υπεύθυνης δήλωσης, από τις υπηρεσίες από τις οποίες πληρώνονται κανονικά.
Άρθρο 4ο
Για την εφαρμογή του Νόμου 660/1943 ‘που αφορά την παροχή ημερησίου επιδόματος σε αξιωματικούς και άνδρες των ταγμάτων Ευζώνων, κτλ’, της απόφασης 297103/23-12-43 των υπουργών εθνικής άμυνας και οικονομικών, του παρόντος νόμου και οποιονδήποτε διατάξεων σχετικών με την παροχή επιδομάτων ή αποζημίωσης σε αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, ο βαθμός που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη είναι ο προβλεπόμενος από το Νομοθετικό Διάταγμα του 1944/1942.
Άρθρο 5ο
1. Οι λεπτομέρειες του παρόντος νόμου ρυθμίζονται με διαταγές του υπουργού εθνικής άμυνας.
2. Όπου στο νόμο αυτό χρησιμοποιούνται οι λέξεις ‘τάγματα ασφαλείας’, εννοείται επίσης η φρουρά του άγνωστου στρατιώτη.
3. Ο παρών νόμος ισχύει από τη 18η Ιανουαρίου, 1944.
Αθήνα, 25 Ιαν. ‘44 Υπουργικό Συμβούλιο
Ο πρόεδρος: Ιωάννης Δ. Ράλλης
Τα μέλη: Κ. Πουρνάρας, Α. Ταβουλάρης, Ν. Λούβαρης, Ε. Τσιρονίκος, Α. Γέροντας, Β. Καραπάνος.
Θεωρημένο, και με τη σφραγίδα του κράτους βαλμένη στην Αθήνα, 2η Μαρτίου, 1944.
Υπουργός Δικαιοσύνης
Κ.Πουρνάρας
Κ.Πουρνάρας
Παράρτημα «Ρ»
Νόμος της 25ης Φεβ. ‘44 που επεκτείνει τις αμοιβές για
ειδικές υπηρεσίες σε μέλη των ταγμάτων ασφαλείας.
Απόσπασμα από την επίσημη εφημερίδα
της (δοσίλογης) ελληνικής κυβερνήσεως
Νόμος της 25ης Φεβ. ‘44 που επεκτείνει τις αμοιβές για
ειδικές υπηρεσίες σε μέλη των ταγμάτων ασφαλείας.
Απόσπασμα από την επίσημη εφημερίδα
της (δοσίλογης) ελληνικής κυβερνήσεως
Νόμος 1289
Σχετικά με την επέκταση των διατάξεων του Νόμου 1034/43 «περί των ηθικών και υλικών αμοιβών των πρακτόρων της δημόσιας ασφάλειας για διακεκριμένες υπηρεσίες» στα τάγματα ασφαλείας.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Αναφερόμενοι στη διακήρυξη της 7ης Απριλίου 1943 του Πρωθυπουργού προς τον ελληνικό λαό, αποφασίζουμε και διατάσουμε
Άρθρο μόνο
Η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1 του Νόμου 1034/43 σχετικά με τις ηθικές και υλικές αμοιβές των πρακτόρων της δημόσιας ασφάλειας, κλπ, θα επεκταθεί με τους ίδιους όρους στους αξιωματικούς και άνδρες των ταγμάτων ευζώνων, με τις ακόλουθες τροποποιήσεις:
Οι προτάσεις θα υποβάλλονται επίσημα στο γενικό διευθυντή του υπουργείου εθνικής άμυνας και όχι στους διοικητές της Χωροφυλακής ή της Αστυνομίας Πόλεων. Ομοίως, ο υπουργός εθνικής άμυνας, και όχι ο υπουργός δημόσιας ασφάλειας ή εσωτερικών, θα είναι αρμόδιος να ανακοινώσει το διάταγμα ή την απόφαση, σύμφωνα με το βαθμό των ατόμων που προτείνονται .
Ομοίως, η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 2 του προαναφερθέντος νόμου θα επεκταθεί και στους αξιωματικούς και άνδρες των ταγμάτων ευζώνων εφόσον οι πράξεις που έχουν εκτελεστεί αξίζουν την υλική ανταμοιβή και ανήκουν από τη φύση τους στα σφαίρα των δραστηριοτήτων αυτών που τις εκτελούν. Η αντίστοιχη πίστωση για τις χρηματικές αμοιβές που παρέχονται με το παρόν άρθρο θα μπαίνουν κάθε χρόνο στον προϋπολογισμό του υπουργείου εθνικής άμυνας
Όλες οι λεπτομέρειες που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή των παρόντων εγγράφων θα καθοριστούν από τις διαταγές του υπουργείου εθνικής άμυνας.
Ο νόμος αυτός θα ισχύσει από την ημερομηνία της δημοσίευσής του στην εφημερίδα της κυβερνήσεως.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Αναφερόμενοι στη διακήρυξη της 7ης Απριλίου 1943 του Πρωθυπουργού προς τον ελληνικό λαό, αποφασίζουμε και διατάσουμε
Άρθρο μόνο
Η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1 του Νόμου 1034/43 σχετικά με τις ηθικές και υλικές αμοιβές των πρακτόρων της δημόσιας ασφάλειας, κλπ, θα επεκταθεί με τους ίδιους όρους στους αξιωματικούς και άνδρες των ταγμάτων ευζώνων, με τις ακόλουθες τροποποιήσεις:
Οι προτάσεις θα υποβάλλονται επίσημα στο γενικό διευθυντή του υπουργείου εθνικής άμυνας και όχι στους διοικητές της Χωροφυλακής ή της Αστυνομίας Πόλεων. Ομοίως, ο υπουργός εθνικής άμυνας, και όχι ο υπουργός δημόσιας ασφάλειας ή εσωτερικών, θα είναι αρμόδιος να ανακοινώσει το διάταγμα ή την απόφαση, σύμφωνα με το βαθμό των ατόμων που προτείνονται .
Ομοίως, η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 2 του προαναφερθέντος νόμου θα επεκταθεί και στους αξιωματικούς και άνδρες των ταγμάτων ευζώνων εφόσον οι πράξεις που έχουν εκτελεστεί αξίζουν την υλική ανταμοιβή και ανήκουν από τη φύση τους στα σφαίρα των δραστηριοτήτων αυτών που τις εκτελούν. Η αντίστοιχη πίστωση για τις χρηματικές αμοιβές που παρέχονται με το παρόν άρθρο θα μπαίνουν κάθε χρόνο στον προϋπολογισμό του υπουργείου εθνικής άμυνας
Όλες οι λεπτομέρειες που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή των παρόντων εγγράφων θα καθοριστούν από τις διαταγές του υπουργείου εθνικής άμυνας.
Ο νόμος αυτός θα ισχύσει από την ημερομηνία της δημοσίευσής του στην εφημερίδα της κυβερνήσεως.
Αθήνα, 25η Φεβρουαρίου 1944
Το υπουργικό συμβούλιο
Ο Πρόεδρος: Ιωάννης Δ. Ράλλης
Τα Mέλη: Κ. Πουρνάρας,
Ε. Τσιρονίκος,
Α. Ταβουλάρης,
Α. Γέροντας.
Το υπουργικό συμβούλιο
Ο Πρόεδρος: Ιωάννης Δ. Ράλλης
Τα Mέλη: Κ. Πουρνάρας,
Ε. Τσιρονίκος,
Α. Ταβουλάρης,
Α. Γέροντας.
Παράρτημα «Q»
Αίτηση των Αξιωματικών
της Μακεδονικής Χωροφυλακής με ημερομηνία Μαρ. ‘44
Με την αποχώρησή της από την Αθήνα η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος εξέδωσε διακήρυξη σύμφωνα με την οποία οι αστυνομικές δυνάμεις θα έπρεπε να μείνουν στις θέσεις τους για να βοηθήσουν τον ελληνικό λαό στις δύσκολες ημέρες της κατοχής. Όταν καταλήφθηκε η Ελλάδα οι γερμανικές αρχές ανακοίνωσαν, με διακήρυξή τους, την άδειά τους να περαμείνουν οι αστυνομικές δυνάμεις ως διεθνής οργάνωση για την καταπολέμηση του εγκλήματος, και μάλιστα τους επέτρεψαν να κρατήσουν τα όπλα τους, με περιορισμένη ποσότητα πυρομαχικών κατόπιν όμως αφόπλισαν τη χωροφυλακή στην επαρχία, και πρόσφατα πήραν τα ελαφρά πολυβόλα της αστυνομίας πόλεων. Αργότερα επέβαλαν στις δυνάμεις της αστυνομίας, και ιδιαίτερα στη χωροφυλακή, υποχρεώσεις ξένες προς τα αστυνομικά καθήκοντα, και που εξυπηρετούσαν αποδεικτικά στρατιωτικές ανάγκες των κατακτητών, με το να αντικαθιστούν άνδρες των δυνάμεων της αστυνομίας Γερμανούς στρατιώτες σε πάρα πολλές υπηρεσίες, π.χ. στη φύλαξη υπαίθριων χώρων αποθήκευσης, οχυρώσεων, εγκαταστάσεων, σιδηροδρομικών γραμμών, γεφυρών, εργοστασίων πολεμοφοδίων και αποθηκών τροφίμων στη φύλαξη Ελλήνων που είχαν συλληφθεί για οποιουδήποτε είδους πράξη κατά του γερμανικού στρατού στη φύλαξη κρατουμένων σε γερμανικά στρατόπεδα καταδικασμένων σε θάνατο και που επρόκειτο να παραδοθούν στα εκτελεστικά αποσπάσματα των Γερμανών στο να συλλαμβάνουν Έλληνες που οπλοφορούσαν και να τους παραδίνουν στις γερμανικές αρχές στο να συγκεντρώνουν Έλληνες διά της βίας και να τους παραδίνουν σε γερμανικά στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων, να τους μεταφέρουν και να τους φρουρούν στους τόπους εργασίας τους στη μεταφορά και φρούρηση αιχμαλώτων πολέμου άλλων εθνικοτήτων (Σέρβων, Ρώσων, Ιταλών) στην υποχρεωτική προσφορά βοήθειας σε διάφορες ελληνικές οργανώσεις μισθοφόρων που εργάζονταν για τους Γερμανούς, από τους οποίους και οπλίζονταν, συντηρούνταν και ανεφοδιάζονταν, σε μεγάλο βαθμό στην καταγραφή ανθρώπων που εγράζονταν κατά των Γερμανών και εφέδρων αξιωματικών, και στο να αναφέρουν αν μετακινήθηκαν, είτε στην, είτε έξω από την Ελλάδα στην παρακολούθηση και διάλυση συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων εναντίον διαφόρων μέτρων των ελληνικών ή των γερμανικών αρχών στην εφαρμογή περιορισμών στη διακίνηση τροφίμων και άλλων αγαθών χρήσιμων στο γερμανικό στρατό στην εφαρμογή διαφόρων νόμων δημοσιευμένων από την ελληνική κυβέρνηση μετά από υπόδειξη των γερμανικών αρχών. Οι συνέπειες αυτών των ενεργειών υπήρξαν τραγικές για πολλούς Έλληνες, που εκτελούνται ως αντίποινα για διάφορες πράξεις (σαμποτάζ ή επιθέσεις σε Γερμανούς στρατιώτες), ενώ κρατούνται ήδη στη φυλακή. Κατά συνέπεια, οι προσπάθειες της χωροφυλακής και της αστυνομίας να εκτελέσουν τις παραπάνω υπηρεσίες εξυπηρετούν μόνο τις στρατιωτικές ανάγκες των αρχών κατοχής, και όχι το ελληνικό ιδεώδες και το ελληνικό έθνος. Δεν προστατεύουν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αλλά μόνο των Γερμανών και των πρακτόρων και των παρακεντέδων τους, που, με το πρόσχημα του εθνικισμού, αντικομμουνισμού κλπ., έχουν στο έλεός τους τις ζωές και την παρουσία του έθνους. Πολλοί αξιωματικοί και άνδρες της Χωροφυλακής έχουν λιποτακτήσει και έχουν πάει με τους αντάρτες, άλλοι σε αγροτικές περιοχές έχουν απαχθεί από τους τελευταίους για διάφορους λόγους, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης εξακολουθεί να εκτελεί τις παραπάνω υπηρεσίες. Έτσι οι αξιωματικοί και άνδρες της Χωροφυλακής, ενός σώματος που ποτέ δεν υστέρησε σε πατριωτική δράση και που έχει χύσει πολύ αίμα στους εθνικούς αγώνες, βρίσκονται, αυτή την εποχή της κατοχής της Ελλάδας, σε πολύ δύσκολη θέση. Τι να υποδεικνύει το εθνικό καθήκον και η εθνική τιμή; Πολλοί από εμάς βρισκόμαστε σε δίλημμα σχετικά με το αν οφείλουμε να μείνουμε κάτω από τις παραπάνω συνθήκες, ή να προκαλέσουμε τη διάλυση του σώματός μας, αλλά δεν έχουμε πάρει καμμία απόφαση λόγω της ευθύνης μας προς τον ελληνικό λαό του οποίου εμείς είμαστε προστάτες, και δεδομένης της έλλειψης καθοδήγησης από την κυβέρνηση στο εξωτερικό, και της έκκλησης προς εμάς των πρώην πολιτικών αρχηγών στην Ελλάδα να παραμείνουμε στις θέσεις μας, λόγω της εισόδου των Βουλγάρων στην περιοχή δυτικά του Στρυμώνα. Η Χωροφυλακή αριθμεί τώρα γύρω στις 12.000 – 13.000 άνδρες που είναι υποχρεωμένοι να υπηρετούν τις αρχές κατοχής, και κατά τρόπο ασυμβίβαστο με τις εθνικές τους παραδόσεις, σύμφωνα με τις οποίες θα έπρεπε να προφυλάσσουν τον πληθυσμό από την οργή και τα αντίποινα του εχθρού, την ισοπέδωση των επαρχιακών πόλεων και των χωριών και την διά πυρός και σιδήρου εξόντωση εκατοντάδων κατοίκων, γυναικών και παιδιών συμπεριλαμβανομένων. Την ίδια στιγμή είμαστε εκτεθειμένοι στις συκοφαντίες των διαφόρων ανταρτών και πολιτικών οργανώσεων, που όχι μόνο μας κατηγορούν ως προδότες αλλά φτάνουν στο σημείο να εκτελούν τους συναδέλφους και τους άνδρες μας, ως – σύμφωνα με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ – αντιδραστικούς και προδότες που συνεργάζονται ύπουλα με τους Γερμανούς ενώ σύμφωνα με τα τάγματα ασφαλείας, τις εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις κλπ., που συνεργάζονται με τους Γερμανούς, ΔΕΝ συνεργαζόμαστε για την εξόντωση των πρώτων.
Κατά συνέπεια, θέτοντας τους εαυτούς μας στην υπηρεσία της πατρίδας μας είμαστε υποχρεωμένοι να προσφύγουμε σε εσάς, ως την μόνη αρμόδια αρχή, αγνοώντας τις διαταγές και τις υποδείξεις της τοπικής κυβέρνησης Ράλλη, που πρόσκειται στους Γερμανούς και ζητώντας τις απαντήσεις σας στα ακόλουθα ερωτήματα:
1. Η Χωροφυλακή, που αριθμεί 12.000 – 13.000 αξιωματικούς και άνδρες, από τους οποίους γύρω στις 2.000 βρίσκονται στη Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη, βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα εκτελώντας τις παραπάνω υπηρεσίες, και βοηθάει στην ισχυροποίηση της εθνικής κατοχής;
2. Αν η παραμονή της στη θέση της βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα και απαιτείται η διάλυσή της, θα ωφελείτο το έθνος από την ενίσχυση του αντάρτικου αγώνα στα βουνά υπό την οργάνωση ΕΑΜ;
3. Αν επρόκειτο η Χωροφυλακή να βοηθήσει τον αντάρτικο αγώνα, μπορεί να το κάνει με ασφάλεια, δεδομένου ότι έχει ήδη υποστεί πολλές απώλειες ανδρών που έχουν φονευθεί για τις πρώην αντικομμουνιστικές τους δραστηριότητες;
4. Αν η διάλυση της χωροφυλακής θεωρείται επιζήμιο από εθνική άποψη, είναι δυνατόν να δοθούν διαταγές στις αντάρτικες οργανώσεις να σταματήσουν να εκτελούν χωροφύλακες και να τους αφήσουν να τηρήσουν την τάξη κατά την πιθανή αποχώρηση των Γερμανών, και επίσης να συλλάβουν προδότες και άλλους που συνεργάζονται ύπουλα με τον εχθρό εις βάρος του ελληνικού λαού;
5. Η κυβέρνηση στο εξωτερικό εγκρίνει ή όχι την πρόσφατη απόφαση του ΕΑΜ, του ΕΔΕΣ, της ΕΚΚΑ και των αντιπροσώπων του στρατηγείου των Συμμάχων, που ο βρετανός συνταγματάρχης Grik (sic, δηλαδή ‘Chris’) κυκλοφόρησε μέσω προκήρυξης του ΕΑΜ, που απαιτούσε τη διάλυση της χωροφυλακής γιατί διαφορετικά, μετά τον πόλεμο, τα μέλη της θα στιγματίζονταν ως εγκληματίες πολέμου και προδότες του έθνους;
6. Σε περίπτωση διάλυσης της χωροφυλακής και καταφυγής της στα βουνά για να πάει με τον ΕΛΑΣ, ο τελευταίος θα κρατήσει καλοπροαίρετη στάση, ή πρόκειται οι άνδρες της χωροφυλακής να διωχθούν λόγω των προπολεμικών αντικομμουνιστικών τους δραστηριοτήτων;
7. Αν τυχόν η άποψη της κυβέρνησης είναι ότι η χωροφυλακή πρέπει να μείνει στις θέσεις της με κάθε θυσία, τότε μέχρι ποιού σημείου πρέπει αυτή να φτάσει τη συνεργασία της με τον εχθρό, και πέρα από ποιό σημείο δεν πρέπει να πάει, ακόμα και με κίνδυνο θανάτου;
Θα εκτελέσουμε τις διαταγές σας χωρίς δισταγμό, εφόσον, ως Έλληνες αξιωματικοί, δεν μπορούμε να έχουμε άλλο πόθο από το να συμμετάσχουμε στην κοινή προσπάθεια για την απελευθέρωση του έθνους και την αποκατάσταση της χώρας μας μετά την ερείπωση που έχει φέρει η παραφροσύνη και η λύσσα του εχθρού.
Αίτηση των Αξιωματικών
της Μακεδονικής Χωροφυλακής με ημερομηνία Μαρ. ‘44
Με την αποχώρησή της από την Αθήνα η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος εξέδωσε διακήρυξη σύμφωνα με την οποία οι αστυνομικές δυνάμεις θα έπρεπε να μείνουν στις θέσεις τους για να βοηθήσουν τον ελληνικό λαό στις δύσκολες ημέρες της κατοχής. Όταν καταλήφθηκε η Ελλάδα οι γερμανικές αρχές ανακοίνωσαν, με διακήρυξή τους, την άδειά τους να περαμείνουν οι αστυνομικές δυνάμεις ως διεθνής οργάνωση για την καταπολέμηση του εγκλήματος, και μάλιστα τους επέτρεψαν να κρατήσουν τα όπλα τους, με περιορισμένη ποσότητα πυρομαχικών κατόπιν όμως αφόπλισαν τη χωροφυλακή στην επαρχία, και πρόσφατα πήραν τα ελαφρά πολυβόλα της αστυνομίας πόλεων. Αργότερα επέβαλαν στις δυνάμεις της αστυνομίας, και ιδιαίτερα στη χωροφυλακή, υποχρεώσεις ξένες προς τα αστυνομικά καθήκοντα, και που εξυπηρετούσαν αποδεικτικά στρατιωτικές ανάγκες των κατακτητών, με το να αντικαθιστούν άνδρες των δυνάμεων της αστυνομίας Γερμανούς στρατιώτες σε πάρα πολλές υπηρεσίες, π.χ. στη φύλαξη υπαίθριων χώρων αποθήκευσης, οχυρώσεων, εγκαταστάσεων, σιδηροδρομικών γραμμών, γεφυρών, εργοστασίων πολεμοφοδίων και αποθηκών τροφίμων στη φύλαξη Ελλήνων που είχαν συλληφθεί για οποιουδήποτε είδους πράξη κατά του γερμανικού στρατού στη φύλαξη κρατουμένων σε γερμανικά στρατόπεδα καταδικασμένων σε θάνατο και που επρόκειτο να παραδοθούν στα εκτελεστικά αποσπάσματα των Γερμανών στο να συλλαμβάνουν Έλληνες που οπλοφορούσαν και να τους παραδίνουν στις γερμανικές αρχές στο να συγκεντρώνουν Έλληνες διά της βίας και να τους παραδίνουν σε γερμανικά στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων, να τους μεταφέρουν και να τους φρουρούν στους τόπους εργασίας τους στη μεταφορά και φρούρηση αιχμαλώτων πολέμου άλλων εθνικοτήτων (Σέρβων, Ρώσων, Ιταλών) στην υποχρεωτική προσφορά βοήθειας σε διάφορες ελληνικές οργανώσεις μισθοφόρων που εργάζονταν για τους Γερμανούς, από τους οποίους και οπλίζονταν, συντηρούνταν και ανεφοδιάζονταν, σε μεγάλο βαθμό στην καταγραφή ανθρώπων που εγράζονταν κατά των Γερμανών και εφέδρων αξιωματικών, και στο να αναφέρουν αν μετακινήθηκαν, είτε στην, είτε έξω από την Ελλάδα στην παρακολούθηση και διάλυση συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων εναντίον διαφόρων μέτρων των ελληνικών ή των γερμανικών αρχών στην εφαρμογή περιορισμών στη διακίνηση τροφίμων και άλλων αγαθών χρήσιμων στο γερμανικό στρατό στην εφαρμογή διαφόρων νόμων δημοσιευμένων από την ελληνική κυβέρνηση μετά από υπόδειξη των γερμανικών αρχών. Οι συνέπειες αυτών των ενεργειών υπήρξαν τραγικές για πολλούς Έλληνες, που εκτελούνται ως αντίποινα για διάφορες πράξεις (σαμποτάζ ή επιθέσεις σε Γερμανούς στρατιώτες), ενώ κρατούνται ήδη στη φυλακή. Κατά συνέπεια, οι προσπάθειες της χωροφυλακής και της αστυνομίας να εκτελέσουν τις παραπάνω υπηρεσίες εξυπηρετούν μόνο τις στρατιωτικές ανάγκες των αρχών κατοχής, και όχι το ελληνικό ιδεώδες και το ελληνικό έθνος. Δεν προστατεύουν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αλλά μόνο των Γερμανών και των πρακτόρων και των παρακεντέδων τους, που, με το πρόσχημα του εθνικισμού, αντικομμουνισμού κλπ., έχουν στο έλεός τους τις ζωές και την παρουσία του έθνους. Πολλοί αξιωματικοί και άνδρες της Χωροφυλακής έχουν λιποτακτήσει και έχουν πάει με τους αντάρτες, άλλοι σε αγροτικές περιοχές έχουν απαχθεί από τους τελευταίους για διάφορους λόγους, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης εξακολουθεί να εκτελεί τις παραπάνω υπηρεσίες. Έτσι οι αξιωματικοί και άνδρες της Χωροφυλακής, ενός σώματος που ποτέ δεν υστέρησε σε πατριωτική δράση και που έχει χύσει πολύ αίμα στους εθνικούς αγώνες, βρίσκονται, αυτή την εποχή της κατοχής της Ελλάδας, σε πολύ δύσκολη θέση. Τι να υποδεικνύει το εθνικό καθήκον και η εθνική τιμή; Πολλοί από εμάς βρισκόμαστε σε δίλημμα σχετικά με το αν οφείλουμε να μείνουμε κάτω από τις παραπάνω συνθήκες, ή να προκαλέσουμε τη διάλυση του σώματός μας, αλλά δεν έχουμε πάρει καμμία απόφαση λόγω της ευθύνης μας προς τον ελληνικό λαό του οποίου εμείς είμαστε προστάτες, και δεδομένης της έλλειψης καθοδήγησης από την κυβέρνηση στο εξωτερικό, και της έκκλησης προς εμάς των πρώην πολιτικών αρχηγών στην Ελλάδα να παραμείνουμε στις θέσεις μας, λόγω της εισόδου των Βουλγάρων στην περιοχή δυτικά του Στρυμώνα. Η Χωροφυλακή αριθμεί τώρα γύρω στις 12.000 – 13.000 άνδρες που είναι υποχρεωμένοι να υπηρετούν τις αρχές κατοχής, και κατά τρόπο ασυμβίβαστο με τις εθνικές τους παραδόσεις, σύμφωνα με τις οποίες θα έπρεπε να προφυλάσσουν τον πληθυσμό από την οργή και τα αντίποινα του εχθρού, την ισοπέδωση των επαρχιακών πόλεων και των χωριών και την διά πυρός και σιδήρου εξόντωση εκατοντάδων κατοίκων, γυναικών και παιδιών συμπεριλαμβανομένων. Την ίδια στιγμή είμαστε εκτεθειμένοι στις συκοφαντίες των διαφόρων ανταρτών και πολιτικών οργανώσεων, που όχι μόνο μας κατηγορούν ως προδότες αλλά φτάνουν στο σημείο να εκτελούν τους συναδέλφους και τους άνδρες μας, ως – σύμφωνα με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ – αντιδραστικούς και προδότες που συνεργάζονται ύπουλα με τους Γερμανούς ενώ σύμφωνα με τα τάγματα ασφαλείας, τις εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις κλπ., που συνεργάζονται με τους Γερμανούς, ΔΕΝ συνεργαζόμαστε για την εξόντωση των πρώτων.
Κατά συνέπεια, θέτοντας τους εαυτούς μας στην υπηρεσία της πατρίδας μας είμαστε υποχρεωμένοι να προσφύγουμε σε εσάς, ως την μόνη αρμόδια αρχή, αγνοώντας τις διαταγές και τις υποδείξεις της τοπικής κυβέρνησης Ράλλη, που πρόσκειται στους Γερμανούς και ζητώντας τις απαντήσεις σας στα ακόλουθα ερωτήματα:
1. Η Χωροφυλακή, που αριθμεί 12.000 – 13.000 αξιωματικούς και άνδρες, από τους οποίους γύρω στις 2.000 βρίσκονται στη Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη, βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα εκτελώντας τις παραπάνω υπηρεσίες, και βοηθάει στην ισχυροποίηση της εθνικής κατοχής;
2. Αν η παραμονή της στη θέση της βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα και απαιτείται η διάλυσή της, θα ωφελείτο το έθνος από την ενίσχυση του αντάρτικου αγώνα στα βουνά υπό την οργάνωση ΕΑΜ;
3. Αν επρόκειτο η Χωροφυλακή να βοηθήσει τον αντάρτικο αγώνα, μπορεί να το κάνει με ασφάλεια, δεδομένου ότι έχει ήδη υποστεί πολλές απώλειες ανδρών που έχουν φονευθεί για τις πρώην αντικομμουνιστικές τους δραστηριότητες;
4. Αν η διάλυση της χωροφυλακής θεωρείται επιζήμιο από εθνική άποψη, είναι δυνατόν να δοθούν διαταγές στις αντάρτικες οργανώσεις να σταματήσουν να εκτελούν χωροφύλακες και να τους αφήσουν να τηρήσουν την τάξη κατά την πιθανή αποχώρηση των Γερμανών, και επίσης να συλλάβουν προδότες και άλλους που συνεργάζονται ύπουλα με τον εχθρό εις βάρος του ελληνικού λαού;
5. Η κυβέρνηση στο εξωτερικό εγκρίνει ή όχι την πρόσφατη απόφαση του ΕΑΜ, του ΕΔΕΣ, της ΕΚΚΑ και των αντιπροσώπων του στρατηγείου των Συμμάχων, που ο βρετανός συνταγματάρχης Grik (sic, δηλαδή ‘Chris’) κυκλοφόρησε μέσω προκήρυξης του ΕΑΜ, που απαιτούσε τη διάλυση της χωροφυλακής γιατί διαφορετικά, μετά τον πόλεμο, τα μέλη της θα στιγματίζονταν ως εγκληματίες πολέμου και προδότες του έθνους;
6. Σε περίπτωση διάλυσης της χωροφυλακής και καταφυγής της στα βουνά για να πάει με τον ΕΛΑΣ, ο τελευταίος θα κρατήσει καλοπροαίρετη στάση, ή πρόκειται οι άνδρες της χωροφυλακής να διωχθούν λόγω των προπολεμικών αντικομμουνιστικών τους δραστηριοτήτων;
7. Αν τυχόν η άποψη της κυβέρνησης είναι ότι η χωροφυλακή πρέπει να μείνει στις θέσεις της με κάθε θυσία, τότε μέχρι ποιού σημείου πρέπει αυτή να φτάσει τη συνεργασία της με τον εχθρό, και πέρα από ποιό σημείο δεν πρέπει να πάει, ακόμα και με κίνδυνο θανάτου;
Θα εκτελέσουμε τις διαταγές σας χωρίς δισταγμό, εφόσον, ως Έλληνες αξιωματικοί, δεν μπορούμε να έχουμε άλλο πόθο από το να συμμετάσχουμε στην κοινή προσπάθεια για την απελευθέρωση του έθνους και την αποκατάσταση της χώρας μας μετά την ερείπωση που έχει φέρει η παραφροσύνη και η λύσσα του εχθρού.
Υπογραφή: Τχης Χωροφυλακής Κ. Μαυροειδής
Λγός Χωροφυλακής Αγγ. Σταράκος
Υπλγός Χωροφυλακής Κ. Οικονομίδης
Παράρτημα «R»
Διαταγή της κυβέρνησης Ράλλη για τους μόνιμους αξιωματικούς
Στρατού να δεχθούν να καταταγούν στα τάγματα ασφαλείας
16 Ιαν. 44
Λγός Χωροφυλακής Αγγ. Σταράκος
Υπλγός Χωροφυλακής Κ. Οικονομίδης
Παράρτημα «R»
Διαταγή της κυβέρνησης Ράλλη για τους μόνιμους αξιωματικούς
Στρατού να δεχθούν να καταταγούν στα τάγματα ασφαλείας
16 Ιαν. 44
Υπουργείο εθνικής ασφάλειας ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ
Γενικός διοικητής του στρατού ξηράς ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Γενικός διοικητής του στρατού ξηράς ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Αριθ. 15111
Δ Ι Α Τ Α Γ Η
Η κυβέρνηση αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις ασφαλείας του κράτους για να αντιπετωπίσει με σθένος όλα τα αναρχικά στοιχεία που είναι η μάστιγα τόσο των πόλεων όσο και της υπαίθρου.
Έχοντας αυτό το στόχο σκοπεύει να αυξήσει τις δυνάμεις της με τη δημιουργία άλλων ταγμάτων ευζώνων, έτσι ώστε να ανταπεξέλθει στο έργο της διάλυσης του κομμουνισμού.
Οι Έλληνες αξιωματικοί θα πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα συνεισφέρουν σε αυτό το εθνικό έργο της κυβέρνησης.
Συνεπώς καλώ
όλους τους μόνιμους αξιωματικούς να δεχθούν να συμμετάσχουν στην εθνική δέσμευση της κυβέρνησης και
διατάζω,
αμέσως με τη λήψη αυτής της εντολής, να καλέσετε όλους τους μόνιμους αξιωματικούς υπό τις διαταγές σας, και εκείνοι που είναι διατεθειμένοι να καταταγούν στα τάγματα ασφαλείας να υποβάλλουν σχετικές δηλώσεις. Οι δηλώσεις αυτές πρέπει να υποβληθούν αμέσως σε εμάς (γενική διεύθυνση δυνάμεων ξηράς) πριν την 23η του τρέχοντος μηνός.
Οι δηλώσεις θα έχουν:
(α) τα ονόματα των ενδιαφερομένων, και, στην ίδια στήλη, τη γνώμη των διοικητών τους σχετικά με την καταλληλότητά τους ή μη και
(β) τα ονόματα, τους βαθμούς και τα όπλα υπηρεσίας εκείνων που δήλωσαν απροθυμία να καταταγούν.
Θα ακολουθήσει άλλη διαταγή που θα αφορά τους μόνιμους αξιωματικούς που ζουν στην επαρχία.
Δ Ι Α Τ Α Γ Η
Η κυβέρνηση αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις ασφαλείας του κράτους για να αντιπετωπίσει με σθένος όλα τα αναρχικά στοιχεία που είναι η μάστιγα τόσο των πόλεων όσο και της υπαίθρου.
Έχοντας αυτό το στόχο σκοπεύει να αυξήσει τις δυνάμεις της με τη δημιουργία άλλων ταγμάτων ευζώνων, έτσι ώστε να ανταπεξέλθει στο έργο της διάλυσης του κομμουνισμού.
Οι Έλληνες αξιωματικοί θα πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα συνεισφέρουν σε αυτό το εθνικό έργο της κυβέρνησης.
Συνεπώς καλώ
όλους τους μόνιμους αξιωματικούς να δεχθούν να συμμετάσχουν στην εθνική δέσμευση της κυβέρνησης και
διατάζω,
αμέσως με τη λήψη αυτής της εντολής, να καλέσετε όλους τους μόνιμους αξιωματικούς υπό τις διαταγές σας, και εκείνοι που είναι διατεθειμένοι να καταταγούν στα τάγματα ασφαλείας να υποβάλλουν σχετικές δηλώσεις. Οι δηλώσεις αυτές πρέπει να υποβληθούν αμέσως σε εμάς (γενική διεύθυνση δυνάμεων ξηράς) πριν την 23η του τρέχοντος μηνός.
Οι δηλώσεις θα έχουν:
(α) τα ονόματα των ενδιαφερομένων, και, στην ίδια στήλη, τη γνώμη των διοικητών τους σχετικά με την καταλληλότητά τους ή μη και
(β) τα ονόματα, τους βαθμούς και τα όπλα υπηρεσίας εκείνων που δήλωσαν απροθυμία να καταταγούν.
Θα ακολουθήσει άλλη διαταγή που θα αφορά τους μόνιμους αξιωματικούς που ζουν στην επαρχία.
Αθήνα, 16 Ιαν. ‘44 Ο Πρόεδρος του συμβουλίου,
Υπουργός Εθνικής Άμυνας,
Ι. Δ. ΡΑΛΛΗΣ
Περιεχόμενα:
Η υποβολή δηλώσεων από μόνιμους αξιωματικούς ότι δέχονται να καταταγούν στα τάγματα ασφαλείας.
Προς:
1. Τα μέλη των στρατιωτικών διοικήσεων της φρουράς της Αθήνας.
2. Το γραφείο αξιωματικών, υπηρεσία εφοδιασμού.
3. Το διοικητή φρουράς, στην Αθήνα, για όλους τους αξιωματικούς που δεν απασχολούνται σε ένοπλη στρατιωτική υπηρεσία (διεθνής επιτροπή ερυθρού σταυρού, ελληνικός ερυθρός σταυρός, Ε.Ο.CH.A, BURROUGHS και συνοικίες της Αθήνας, του Πειραιά και των περιχώρων).
Υπουργός Εθνικής Άμυνας,
Ι. Δ. ΡΑΛΛΗΣ
Περιεχόμενα:
Η υποβολή δηλώσεων από μόνιμους αξιωματικούς ότι δέχονται να καταταγούν στα τάγματα ασφαλείας.
Προς:
1. Τα μέλη των στρατιωτικών διοικήσεων της φρουράς της Αθήνας.
2. Το γραφείο αξιωματικών, υπηρεσία εφοδιασμού.
3. Το διοικητή φρουράς, στην Αθήνα, για όλους τους αξιωματικούς που δεν απασχολούνται σε ένοπλη στρατιωτική υπηρεσία (διεθνής επιτροπή ερυθρού σταυρού, ελληνικός ερυθρός σταυρός, Ε.Ο.CH.A, BURROUGHS και συνοικίες της Αθήνας, του Πειραιά και των περιχώρων).
Κοινοποίηση:
1. Γραφείο υπουργού.
2. Γραφείο υφυπουργού.
3. Γραφείο γενικού διευθυντή.
1. Γραφείο υπουργού.
2. Γραφείο υφυπουργού.
3. Γραφείο γενικού διευθυντή.
Παράρτημα «S»
Ανάκληση της διαταγής της κυβέρνησης Ράλλη, της 16ης Ιαν. ‘44
Παράρτημα ‘R’
Ανάκληση της διαταγής της κυβέρνησης Ράλλη, της 16ης Ιαν. ‘44
Παράρτημα ‘R’
Ανάκληση
Υπουργείο εθνικής ασφάλειας Προσωπικό
Γραφείο υφυπουργού Κατεπείγον
Υπουργείο εθνικής ασφάλειας Προσωπικό
Γραφείο υφυπουργού Κατεπείγον
Ανάκληση υπ’ αριθ. 154
ΔΙΑΤΑΓΗ
Οι δηλώσεις που αναφέρονται στη διαταγή αριθ. 15111/16/1/44 να υποβληθούν από τους αξιωματικούς μόνο μετά την έκδοση νεώτερης διαταγής.
Αθήνα, 22 Ιανουαρίου 1944
Υφυπουργός
Δ. Διαλέτης
Περιεχόμενα:
Η υποβολή αιτήσεων από μόνιμους αξιωματικούς ότι θα καταταγούν στα τάγματα ασφαλείας.
Προς:
1. Τα μέλη των στρατιωτικών διοικήσεων της φρουράς της Αθήνας.
2. Το γραφείο αξιωματικών, υπηρεσία εφοδιασμού.
3. Το διοικητή φρουράς, στην Αθήνα, για όλους τους αξιωματικούς που δεν απασχολούνται σε ένοπλη στρατιωτική υπηρεσία (διεθνής επιτροπή ερυθρού σταυρού, ελληνικός ερυθρός σταυρός, Ε.Ο.CH.A, BURROUGHS και συνοικίες της Αθήνας, του Πειραιά και των περιχώρων).
Οι δηλώσεις που αναφέρονται στη διαταγή αριθ. 15111/16/1/44 να υποβληθούν από τους αξιωματικούς μόνο μετά την έκδοση νεώτερης διαταγής.
Αθήνα, 22 Ιανουαρίου 1944
Υφυπουργός
Δ. Διαλέτης
Περιεχόμενα:
Η υποβολή αιτήσεων από μόνιμους αξιωματικούς ότι θα καταταγούν στα τάγματα ασφαλείας.
Προς:
1. Τα μέλη των στρατιωτικών διοικήσεων της φρουράς της Αθήνας.
2. Το γραφείο αξιωματικών, υπηρεσία εφοδιασμού.
3. Το διοικητή φρουράς, στην Αθήνα, για όλους τους αξιωματικούς που δεν απασχολούνται σε ένοπλη στρατιωτική υπηρεσία (διεθνής επιτροπή ερυθρού σταυρού, ελληνικός ερυθρός σταυρός, Ε.Ο.CH.A, BURROUGHS και συνοικίες της Αθήνας, του Πειραιά και των περιχώρων).
Κοινοποίηση:
1. Γραφείο υπουργού.
2. Γραφείο υφυπουργού.
3. Γραφείο γενικού διευθυντή.
1. Γραφείο υπουργού.
2. Γραφείο υφυπουργού.
3. Γραφείο γενικού διευθυντή.
Παράρτημα «Τ»
Μετάφραση αναφοράς (που δεν έχει ημερομηνία, αλλά που σχετίζεται με
έγγραφα με ημερομηνία Φεβ. ‘44) σχετικά με τη δράση ομάδων χωρικών,
οπλισμένων από τους Γερμανούς, κατά του ΕΛΑΣ, στη δυτική Μακεδονία.
Σύμφωνα με πληροφορίες από τη Μακεδονία, η κίνηση των χωρικών να οπλίζονται με όπλα που παρέχονται από τις γερμανικές αρχές αυξάνει συνεχώς. Ήδη υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός χωρικών που έχουν οπλιστεί κατά τον παραπάνω τρόπο στις περιοχές της Βέροιας, της Κατερίνης, των Γιαννιτσών, κλπ. Αλλά ιδιαίτερα στην περιοχή της Κοζάνης, αυτό το φαινόμενο, απολύτως εξαιτίας των εγκλημάτων και της ηλιθιότητας των κομμουνιστών, έχει εξαπλωθεί περισσότερο. Όλα τα χωριά μεταξύ της Κοζάνης και των Σερβίων έχουν ήδη οπλιστεί, και το ίδιο συμβαίνει και με τα χωριά βόρεια της Κοζάνης. Μέχρι τώρα, πάνω από 1000 τυφέκια και 25 πολυβόλα έχουν διατεθεί από τις γερμανικές αρχές στους χωρικούς της Κοζάνης. Τα όπλα αυτά, που πρέπει να προστεθούν στα υπάρχοντα κρυμμένα όπλα, των οποίων γίνεται όλο και πιο ελεύθερη χρήση, δημιουργούν μια υπολογίσιμη δύναμη.
Το ΕΑΜ, που ανησυχεί, επιχείρησε να την ελέγξει με την τρομοκρατία, και ομάδες ανταρτών από το Βέρμιο επιτέθηκαν επανειλημμένα στο χωριό Πελαργός (πρώην Μουραλάρ) στην περιοχή Κελάρια, που βρίσκεται στα αντερείσματα του Βέρμιου, το οποίο ήταν μεταξύ των πρώτων που εξοπλίστηκαν αλλά απωθήθηκαν από τους χωρικούς με βαριές απώλειες. Εξίσου ταπεινωτική νίκη υπέστησαν στο χωριό Αζανλί Κοζάνης, όπου υπήρχαν μόνο λίγοι ένοπλοι χωρικοί. Στο χωριό Λιβέρα (πρώην Κρίτσοβα) Κοζάνης, πριν 12 μέρες, από 200 περίπου αντάρτες και κομισάριους που είχαν μαζευτεί εκεί για να συσκεφτούν σχετικά με ενδεχόμενα, μέτρα καταπολέμησης της καινούργιας κατάστασης, μόνο 30 δραπέτευσαν, ενώ οι υπόλοιποι είτε σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια της μάχης, είτε πιάστηκαν αιχμάλωτοι και εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς, οι οποίοι οδηγούνταν και ενισχύονταν από τους χωρικούς. Σύμφωνα με ταξιδιώτες από την Κοζάνη, η κατάσταση είχε ήδη αλλάξει τόσο πολύ που ήταν πια αδύνατο να γίνει λόγος για αντάρτικο σε εκείνη την περιοχή. Οι χωρικοί ανακοίνωσαν στο φρούραρχο της Κοζάνης, ο οποίος τους συνεχάρει, ότι τα όπλα θα χρησιμοποιούνταν μόνο εναντίον των κομμουνιστών ανταρτών, και όχι εναντίον των εθνικών ομάδων. Πάντως η αλήθεια είναι ότι δε φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να συνεργαστούν με ομάδες ανταρτών, οποιασδήποτε τάξης ή περιγραφής κι αν είναι.
Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, ειδικά ύστερα από τόσο μεγάλες καταστροφές για τόσο ασήμαντα αποτελέσματα, σε συνδυασμό με την έντονη αγανάκτηση που έχει προκληθεί από την όλη κομμουνιστική δραστηριότητα, σπρώχνει τις αγροτικές περιοχές στους Γερμανούς. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Κοζάνης, έχει δημιουργηθεί αίσθηση από το γεγονός ότι ενώ οι επιθέσεις ανταρτών με μεμονωμένους Γερμανούς στρατιώτες ή μεταφορικά οχήματα δεν έχουν σταματήσει, κοντά σε πόλεις ή χωριά που έχουν υποστεί φοβερές απώλειες Ελλήνων που τουφεκίστηκαν ή κρεμάστηκαν ως αντίποινα, ποτέ για 8 μήνες δεν έχει παρατηρηθεί απόπειρα επίθεσης στα πολυάριθμα οχήματα που περνούν από το Σαραντάπορο, από το μόνο που συνδέει την Ελλάδα με τη Μακεδονία, όπου όχι μόνο το ορεινό και δασώδες έδαφος είναι κατάλληλο γι’ αυτό, αλλά και δεν υπάρχει κανένας κύνδυνος αντιποίνων, μια και σε μεγάλη απόσταση και από τις δυο μεριές του δρόμου όλα τα χωριά έχουν ήδη καταστραφεί και εγκαταληφθεί.
Οι Γερμανοί τώρα δείχνουν να έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους χωρικούς και είναι πιο πρόθυμοι να τους δίνουν όπλα όταν τους το ζητούν. Φαίνεται ξεκάθαρο ότι από αυτή την άποψη δεν έδειξαν πολλή εμπιστοσύνη στο συνταγματάρχη Πούλο, ο οποίος από την άνοιξη του 1943 έχει εφοδιάσει με χρήματα, όπλα και γερμανικές στολές μια δύναμη 300 περίπου ανδρών στη Θεσσαλονίκη με αυτούς εγκαταστάθηκε στην Πτολεμαϊδα (Κελάρια) για να κυνηγήσει τους αντάρτες, αλλά δεν έχει καταφέρει να τους συναντήσει.
Επικεφαλής των ένοπλων ανδρών σε ένα ή περισσότερα χωριά είναι οι παλιοί οπλαρχηγοί ή ηγέτες τους οποίους έδιωξαν οι κομμουνιστές, και μέλη των εθνικών ομάδων στη Μακεδονία, που διαλύθηκαν το χειμώνα λόγω ελλείψεως πόρων, κυρίως πυρομαχικών. Οι πιο σημαντικοί είναι: στην περιοχή Κοζάνης – Σερβίων ο Παποδόπουλος ένας τουρκόφωνος Έλληνας από Πόντο, πρώην ζωέμπορος που όλα τα ζώα του τα έκλεψαν οι αντάρτες στην περιοχή της Βέροιας και της Γίδας, ένας άλλος Παπαδόπουλος, κτηματίας της περιοχής, παλαιότερα αναμειγμένος στο αγροτικό κίνημα, που του έκαψαν το σπίτι οι αντάρτες στην Κατερίνη ένας άλλος τουρκόφωνος άνδρας από τον Πόντο, ηγέτης με μεγάλη επιρροή και ικανότητα, που λέγεται Καζά-Μπαντζιάκ, από το χωριό του οποίου οι αντάρτες πήραν γύρω στα 150 γυναικόπεδα. Οι ένοπλοι χωρικοί γενικά αποφεύγουν να συνεργάζονται με μόνιμους αξιωματικούς και αρχηγούς κομμάτων επιθυμώντας, καθώς λένε, να κερδίσουν για τους εαυτούς τους το μονοπώλιο της ανταλλαγής της χώρας από την κομμουνιστική μάστιγα
Μετάφραση αναφοράς (που δεν έχει ημερομηνία, αλλά που σχετίζεται με
έγγραφα με ημερομηνία Φεβ. ‘44) σχετικά με τη δράση ομάδων χωρικών,
οπλισμένων από τους Γερμανούς, κατά του ΕΛΑΣ, στη δυτική Μακεδονία.
Σύμφωνα με πληροφορίες από τη Μακεδονία, η κίνηση των χωρικών να οπλίζονται με όπλα που παρέχονται από τις γερμανικές αρχές αυξάνει συνεχώς. Ήδη υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός χωρικών που έχουν οπλιστεί κατά τον παραπάνω τρόπο στις περιοχές της Βέροιας, της Κατερίνης, των Γιαννιτσών, κλπ. Αλλά ιδιαίτερα στην περιοχή της Κοζάνης, αυτό το φαινόμενο, απολύτως εξαιτίας των εγκλημάτων και της ηλιθιότητας των κομμουνιστών, έχει εξαπλωθεί περισσότερο. Όλα τα χωριά μεταξύ της Κοζάνης και των Σερβίων έχουν ήδη οπλιστεί, και το ίδιο συμβαίνει και με τα χωριά βόρεια της Κοζάνης. Μέχρι τώρα, πάνω από 1000 τυφέκια και 25 πολυβόλα έχουν διατεθεί από τις γερμανικές αρχές στους χωρικούς της Κοζάνης. Τα όπλα αυτά, που πρέπει να προστεθούν στα υπάρχοντα κρυμμένα όπλα, των οποίων γίνεται όλο και πιο ελεύθερη χρήση, δημιουργούν μια υπολογίσιμη δύναμη.
Το ΕΑΜ, που ανησυχεί, επιχείρησε να την ελέγξει με την τρομοκρατία, και ομάδες ανταρτών από το Βέρμιο επιτέθηκαν επανειλημμένα στο χωριό Πελαργός (πρώην Μουραλάρ) στην περιοχή Κελάρια, που βρίσκεται στα αντερείσματα του Βέρμιου, το οποίο ήταν μεταξύ των πρώτων που εξοπλίστηκαν αλλά απωθήθηκαν από τους χωρικούς με βαριές απώλειες. Εξίσου ταπεινωτική νίκη υπέστησαν στο χωριό Αζανλί Κοζάνης, όπου υπήρχαν μόνο λίγοι ένοπλοι χωρικοί. Στο χωριό Λιβέρα (πρώην Κρίτσοβα) Κοζάνης, πριν 12 μέρες, από 200 περίπου αντάρτες και κομισάριους που είχαν μαζευτεί εκεί για να συσκεφτούν σχετικά με ενδεχόμενα, μέτρα καταπολέμησης της καινούργιας κατάστασης, μόνο 30 δραπέτευσαν, ενώ οι υπόλοιποι είτε σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια της μάχης, είτε πιάστηκαν αιχμάλωτοι και εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς, οι οποίοι οδηγούνταν και ενισχύονταν από τους χωρικούς. Σύμφωνα με ταξιδιώτες από την Κοζάνη, η κατάσταση είχε ήδη αλλάξει τόσο πολύ που ήταν πια αδύνατο να γίνει λόγος για αντάρτικο σε εκείνη την περιοχή. Οι χωρικοί ανακοίνωσαν στο φρούραρχο της Κοζάνης, ο οποίος τους συνεχάρει, ότι τα όπλα θα χρησιμοποιούνταν μόνο εναντίον των κομμουνιστών ανταρτών, και όχι εναντίον των εθνικών ομάδων. Πάντως η αλήθεια είναι ότι δε φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να συνεργαστούν με ομάδες ανταρτών, οποιασδήποτε τάξης ή περιγραφής κι αν είναι.
Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, ειδικά ύστερα από τόσο μεγάλες καταστροφές για τόσο ασήμαντα αποτελέσματα, σε συνδυασμό με την έντονη αγανάκτηση που έχει προκληθεί από την όλη κομμουνιστική δραστηριότητα, σπρώχνει τις αγροτικές περιοχές στους Γερμανούς. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Κοζάνης, έχει δημιουργηθεί αίσθηση από το γεγονός ότι ενώ οι επιθέσεις ανταρτών με μεμονωμένους Γερμανούς στρατιώτες ή μεταφορικά οχήματα δεν έχουν σταματήσει, κοντά σε πόλεις ή χωριά που έχουν υποστεί φοβερές απώλειες Ελλήνων που τουφεκίστηκαν ή κρεμάστηκαν ως αντίποινα, ποτέ για 8 μήνες δεν έχει παρατηρηθεί απόπειρα επίθεσης στα πολυάριθμα οχήματα που περνούν από το Σαραντάπορο, από το μόνο που συνδέει την Ελλάδα με τη Μακεδονία, όπου όχι μόνο το ορεινό και δασώδες έδαφος είναι κατάλληλο γι’ αυτό, αλλά και δεν υπάρχει κανένας κύνδυνος αντιποίνων, μια και σε μεγάλη απόσταση και από τις δυο μεριές του δρόμου όλα τα χωριά έχουν ήδη καταστραφεί και εγκαταληφθεί.
Οι Γερμανοί τώρα δείχνουν να έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους χωρικούς και είναι πιο πρόθυμοι να τους δίνουν όπλα όταν τους το ζητούν. Φαίνεται ξεκάθαρο ότι από αυτή την άποψη δεν έδειξαν πολλή εμπιστοσύνη στο συνταγματάρχη Πούλο, ο οποίος από την άνοιξη του 1943 έχει εφοδιάσει με χρήματα, όπλα και γερμανικές στολές μια δύναμη 300 περίπου ανδρών στη Θεσσαλονίκη με αυτούς εγκαταστάθηκε στην Πτολεμαϊδα (Κελάρια) για να κυνηγήσει τους αντάρτες, αλλά δεν έχει καταφέρει να τους συναντήσει.
Επικεφαλής των ένοπλων ανδρών σε ένα ή περισσότερα χωριά είναι οι παλιοί οπλαρχηγοί ή ηγέτες τους οποίους έδιωξαν οι κομμουνιστές, και μέλη των εθνικών ομάδων στη Μακεδονία, που διαλύθηκαν το χειμώνα λόγω ελλείψεως πόρων, κυρίως πυρομαχικών. Οι πιο σημαντικοί είναι: στην περιοχή Κοζάνης – Σερβίων ο Παποδόπουλος ένας τουρκόφωνος Έλληνας από Πόντο, πρώην ζωέμπορος που όλα τα ζώα του τα έκλεψαν οι αντάρτες στην περιοχή της Βέροιας και της Γίδας, ένας άλλος Παπαδόπουλος, κτηματίας της περιοχής, παλαιότερα αναμειγμένος στο αγροτικό κίνημα, που του έκαψαν το σπίτι οι αντάρτες στην Κατερίνη ένας άλλος τουρκόφωνος άνδρας από τον Πόντο, ηγέτης με μεγάλη επιρροή και ικανότητα, που λέγεται Καζά-Μπαντζιάκ, από το χωριό του οποίου οι αντάρτες πήραν γύρω στα 150 γυναικόπεδα. Οι ένοπλοι χωρικοί γενικά αποφεύγουν να συνεργάζονται με μόνιμους αξιωματικούς και αρχηγούς κομμάτων επιθυμώντας, καθώς λένε, να κερδίσουν για τους εαυτούς τους το μονοπώλιο της ανταλλαγής της χώρας από την κομμουνιστική μάστιγα
Παράρτημα «U»
Διάταγμα της Κυβέρνησης Ράλλη με ημερομήνια 20 Φεβ. ‘44 για
το σχηματισμό πρότυπων ταγμάτων χωροφυλακής στην Πελοπόννησο
Νόμος 1236
Σχετικά με την ίδρυση δεύτερου στρατηγείου της χωροφυλακής της Πελοποννήσου και το σχηματισμό πρότυπων ταγμάτων χωροφυλακής.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Σχετικά με τη διακήρυξη της 7ης Απριλίου ‘43 του προέδρου του συμβουλίου προς τον ελληνικό λαό, αποφασίζουμε και διατάσσουμε
Άρθρο 1ο
Θα ιδρυθεί και δεύτερο στρατηγείο της χωροφυλακής στην Πελοπόννησο. Θα υπόκειται στο υπουργείο των εσωτερικών και ο τόπος εγκαταστάσεώς του θα αποφασιστεί με διαταγή του υπουργού των εσωτερικών. Αντικείμενό του θα είναι να διασφαλίζει τη δημόσια ασφάλεια και τάξη στην Πελοπόννησο.
Το στρατηγείο της χωροφυλακής της Πελοποννήσου θα διοικείται από ανώτερο αξιωματικό της χωροφυλακής ή του στρατού με επιτελείο αποτελούμενο από τον απαιτούμενο αριθμό αξιωματικών του στρατού ή της χωροφυλακής που θα είναι προσκολλημένοι από το υπουργείο εθνικής άμυνας στο υπουργείο των εσωτερικών, με αίτηση του υπουργού των εσωτερικών.
Άρθρο 2ο
Δύο πρότυπα τάγματα χωροφυλακής θα ιδρυθούν στην Πελοπόννησο. Θα υπόκεινται στο στρατηγείο της χωροφυλακής της Πελοποννήσου με αντικείμενο την εγγύηση της δημόσιας ασφάλειας και τάξης. Ο χώρος εγκατάστασής τους θα καθοριστεί με διαταγή του υπουργού των εσωτερικών σε συνεργασία με τον επικεφαλής της χωροφυλακής της Πελοποννήσου.
Τα πρότυπα τάγματα θα σχηματιστούν από τον αναγκαίο αριθμό αξιωματικών του στρατού ή της χωροφυλακής που θα αποσπαστούν από το υπουργείο εθνικής άμυνας με αίτηση του υπουργού των εσωτερικών.
Άρθρο 3ο
Αν ο υπουργός των εσωτερικών το αποφασίσει, μπορούν να σχηματιστούν περισσότερα τάγματα χωροφυλακής στην Πελοπόννησο ή αλλού, εφόσον αυτό απαιτείται από τις ανάγκες της δημόσιας ασφάλειας.
Άρθρο 4ο
Ο υπουργός των εσωτερικών θα εκδόσει διαταγές για την τακτοποίηση των λεπτομερειών ίδρυσης, υπηρεσίας, ικανότητας, ζητήματα γενικής οικονομικής φύσης, ζητήματα που σχετίζονται με τις εξουσίες του στρατηγείου της χωροφυλακής της Πελοποννήσου και των πρότυπων ταγμάτων χωροφυλακής, και όλα τα ζητήματα κατάταξης και τα καθήκοντα εκείνων που είναι καταταγμένοι σε αυτά τα τάγματα.
Ο παρών νόμος θα τεθεί εν ισχύ από την ημέρα της δημοσίευσής του στην εφημερίδα της κυβερνήσεως.
Αθήνα, 20 Φεβ. ‘44
Διάταγμα της Κυβέρνησης Ράλλη με ημερομήνια 20 Φεβ. ‘44 για
το σχηματισμό πρότυπων ταγμάτων χωροφυλακής στην Πελοπόννησο
Νόμος 1236
Σχετικά με την ίδρυση δεύτερου στρατηγείου της χωροφυλακής της Πελοποννήσου και το σχηματισμό πρότυπων ταγμάτων χωροφυλακής.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Σχετικά με τη διακήρυξη της 7ης Απριλίου ‘43 του προέδρου του συμβουλίου προς τον ελληνικό λαό, αποφασίζουμε και διατάσσουμε
Άρθρο 1ο
Θα ιδρυθεί και δεύτερο στρατηγείο της χωροφυλακής στην Πελοπόννησο. Θα υπόκειται στο υπουργείο των εσωτερικών και ο τόπος εγκαταστάσεώς του θα αποφασιστεί με διαταγή του υπουργού των εσωτερικών. Αντικείμενό του θα είναι να διασφαλίζει τη δημόσια ασφάλεια και τάξη στην Πελοπόννησο.
Το στρατηγείο της χωροφυλακής της Πελοποννήσου θα διοικείται από ανώτερο αξιωματικό της χωροφυλακής ή του στρατού με επιτελείο αποτελούμενο από τον απαιτούμενο αριθμό αξιωματικών του στρατού ή της χωροφυλακής που θα είναι προσκολλημένοι από το υπουργείο εθνικής άμυνας στο υπουργείο των εσωτερικών, με αίτηση του υπουργού των εσωτερικών.
Άρθρο 2ο
Δύο πρότυπα τάγματα χωροφυλακής θα ιδρυθούν στην Πελοπόννησο. Θα υπόκεινται στο στρατηγείο της χωροφυλακής της Πελοποννήσου με αντικείμενο την εγγύηση της δημόσιας ασφάλειας και τάξης. Ο χώρος εγκατάστασής τους θα καθοριστεί με διαταγή του υπουργού των εσωτερικών σε συνεργασία με τον επικεφαλής της χωροφυλακής της Πελοποννήσου.
Τα πρότυπα τάγματα θα σχηματιστούν από τον αναγκαίο αριθμό αξιωματικών του στρατού ή της χωροφυλακής που θα αποσπαστούν από το υπουργείο εθνικής άμυνας με αίτηση του υπουργού των εσωτερικών.
Άρθρο 3ο
Αν ο υπουργός των εσωτερικών το αποφασίσει, μπορούν να σχηματιστούν περισσότερα τάγματα χωροφυλακής στην Πελοπόννησο ή αλλού, εφόσον αυτό απαιτείται από τις ανάγκες της δημόσιας ασφάλειας.
Άρθρο 4ο
Ο υπουργός των εσωτερικών θα εκδόσει διαταγές για την τακτοποίηση των λεπτομερειών ίδρυσης, υπηρεσίας, ικανότητας, ζητήματα γενικής οικονομικής φύσης, ζητήματα που σχετίζονται με τις εξουσίες του στρατηγείου της χωροφυλακής της Πελοποννήσου και των πρότυπων ταγμάτων χωροφυλακής, και όλα τα ζητήματα κατάταξης και τα καθήκοντα εκείνων που είναι καταταγμένοι σε αυτά τα τάγματα.
Ο παρών νόμος θα τεθεί εν ισχύ από την ημέρα της δημοσίευσής του στην εφημερίδα της κυβερνήσεως.
Αθήνα, 20 Φεβ. ‘44
Α Π Ο Ρ Ρ Η Τ Ο
PIC ΕΚΘΕΣΗ ΥΠ ΑΡΙΘ.55
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ:
Κος J. Hamilton, γραφείο προέδρου υπουργός (2)
Βρετανική πρεσβεία στη Γιουγκοσλαβία
Βρετανική πρεσβεία στην Ελλάδα
Κος P. Broad, αντιπρόσωπος προέδρου υπουργού, Μπάρι
Στρατιωτικός ακόλουθος αρχιστρατήγου
B.G.S. (Ops)
B.G.S. (1) (2)
S.L.O., P.I.C.M.E. (Μπάρι)
S.I.L.O Μπάρι (SIME)
S.I.M.E. (3)
I.S.L.D. (2)
P.W.B. (3)
ΔΥΝΑΜΗ 133 (4)
C.S.D.I.C
Στρατηγείο της δύναμης «Α»
Στρατηγείο A.M.L. (Βαλκάνια) (5)
Ταξχος A.L.S.
Διοικητής σχολής επιτελών Μέσης Ανατολής στη Χάιφα.
Γενικό στρατηγείο C.C.A.O M.E.F
D.M.I. Way Office, Λονδίνο (2) (Επείγον)
F.O.R.D. Λονδίνου
Γενικό στρατηγείο βασιλικού ναυτικού (2)
S.O.(1) ανατολικής Μεσογείου
Στρατηγείο C.I.S.O. της
ΡΑΦ στη Μέση Ανατολή
Στρατηγείο S.A.S.O της
ΡΑΦ στη Μέση Ανατολή
A.F.H.Q. (6)
Fairbanks, διευθυντής 2ου επιτελικού γραφείου Μ.Μ.,
A.A.I.
C.E.W.A. στο Κάϊρο
L.F.A. με τη φροντίδα του 2ου Στρατηγείου της περιοχής C.M.F.
Air H.Q. της αεροπορίας των Βαλκανίων της ΡΑΦ C.M.F.
Αρχηγός πληροφοριών της αεροπορίας των Βαλκανίων Αντγος Hellinell, διευθυντής 2ου επιτελικού γραφείου Μ.Μ., στρατηγείο U.S.A. F.I.M.E.
Στρατιωτικός ακόλουθος των Ηνωμένων Πολιτειών στο Κάϊρο (για τον Αντγο Haynes)
Γραφείο σημάτων O.S.S., 5 Sh. Walola, Κάϊρο (6)
J.I.C.A.M.E. (5)
Reference Room
Πολεμικό ημερολόγιο
Αρχείο – PIC/263/21
PIC ΕΚΘΕΣΗ ΥΠ ΑΡΙΘ.55
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ:
Κος J. Hamilton, γραφείο προέδρου υπουργός (2)
Βρετανική πρεσβεία στη Γιουγκοσλαβία
Βρετανική πρεσβεία στην Ελλάδα
Κος P. Broad, αντιπρόσωπος προέδρου υπουργού, Μπάρι
Στρατιωτικός ακόλουθος αρχιστρατήγου
B.G.S. (Ops)
B.G.S. (1) (2)
S.L.O., P.I.C.M.E. (Μπάρι)
S.I.L.O Μπάρι (SIME)
S.I.M.E. (3)
I.S.L.D. (2)
P.W.B. (3)
ΔΥΝΑΜΗ 133 (4)
C.S.D.I.C
Στρατηγείο της δύναμης «Α»
Στρατηγείο A.M.L. (Βαλκάνια) (5)
Ταξχος A.L.S.
Διοικητής σχολής επιτελών Μέσης Ανατολής στη Χάιφα.
Γενικό στρατηγείο C.C.A.O M.E.F
D.M.I. Way Office, Λονδίνο (2) (Επείγον)
F.O.R.D. Λονδίνου
Γενικό στρατηγείο βασιλικού ναυτικού (2)
S.O.(1) ανατολικής Μεσογείου
Στρατηγείο C.I.S.O. της
ΡΑΦ στη Μέση Ανατολή
Στρατηγείο S.A.S.O της
ΡΑΦ στη Μέση Ανατολή
A.F.H.Q. (6)
Fairbanks, διευθυντής 2ου επιτελικού γραφείου Μ.Μ.,
A.A.I.
C.E.W.A. στο Κάϊρο
L.F.A. με τη φροντίδα του 2ου Στρατηγείου της περιοχής C.M.F.
Air H.Q. της αεροπορίας των Βαλκανίων της ΡΑΦ C.M.F.
Αρχηγός πληροφοριών της αεροπορίας των Βαλκανίων Αντγος Hellinell, διευθυντής 2ου επιτελικού γραφείου Μ.Μ., στρατηγείο U.S.A. F.I.M.E.
Στρατιωτικός ακόλουθος των Ηνωμένων Πολιτειών στο Κάϊρο (για τον Αντγο Haynes)
Γραφείο σημάτων O.S.S., 5 Sh. Walola, Κάϊρο (6)
J.I.C.A.M.E. (5)
Reference Room
Πολεμικό ημερολόγιο
Αρχείο – PIC/263/21
P.I.C.M.E.
18 Ιουλ. ‘44
18 Ιουλ. ‘44
https://stratistoria.wordpress.com/1944/07/18/19440718-picme-greek-security-battalions-gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου