ΜΑΥΡΟ ΣΤΟΝ ΑΣΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ Υπεράσπιση των δικαιωμάτων του φαντάρου, με κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Μετά από μια εξαετία σκληρών ταξικών αγώνων που σημάδευσαν την διαδικασία ενός αντιδραστικού κοινωνικού μετασχηματισμού, με την κωδική ονομασία «Μνηµόνια», το διακύβευμα αυτών των εκλογών είναι πολύ συγκεκριμένο για το κεφάλαιο. Αναζητούνται οι όροι πολιτικής σταθερότητας που θα εγγυηθούν την απρόσκοπτη εφαρμογή και επέκταση του μνημονίου. Οι δυνάμεις της πρώτης φοράς Αριστεράς υποσχέθηκαν στις προηγούμενες εκλογές ότι θα δοθεί μια «δημοκρατική» συνέχεια του κράτους, ότι πλάι στην κατοχύρωση της ενίσχυσης της θέσης της Ελλάδας στον παγκόσμιο καταμερισμό ροών κεφαλαίου εργασίας θα βρεθεί τάχα ο χώρος για φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις. 

Αυτό το μετέφραζαν όσο αφορά τους φαντάρους με τον σεβασμό στα δικαιώματα των στρατευμένων, με τον ελεύθερο συνδικαλισμό, με το κλείσιμο των ιδιωτικών ΚΨΜ, με την κατάργηση του επαχθούς προστίμου ανυποταξίας, με την αύξηση των παροχών (π.χ επιστροφή καταστάσεων επιβίβασης), με τον τερματισμό της μαύρης εργασίας των φαντάρων σε καθήκοντα που καμία σχέση δεν έχουν με την θητεία τους.

Αποδείχθηκε όμως πόσο ψευδές ήταν αυτό για μια κυβέρνηση που στάθηκε συνεπής μόνο στις δεσμεύσεις της προς το κεφάλαιο αποκαλύπτοντας μέχρι και στον ποιο εύπιστο ότι πραγματικός ρόλος της ήταν να εγγυηθεί την απρόσκοπτη εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων. Γνωρίζοντας πολύ καλά τα όρια και τις καταστάσεις που είχε να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση ως διαχειριστής ενός κράτους με συγκεκριμένες υποχρεώσεις και στρατηγική βρήκε στον στρατό τον δρόμο υλοποίησης μιας κοινωνικής πολιτικής που είναι αδύνατο να εφαρμοστεί από κάποιον που δίνει διαπιστευτήρια στην ΕΕ και το καπιταλιστικό σύστημα.

 Έτσι νεκρανάστησαν την ΜΟΜΑ, όξυναν την εργασιακή εκμετάλλευση των φαντάρων (γκαρσόνια, καθαριστές κ.α) και σαν μεγάλο στόχο είχαν την μετατροπή των στρατευμένων σε άμισθους δούλους κατά την διάρκεια της θητείας σε θέσεις εργασίας (ΟΤΑ, εκπαίδευση κ.α) ώστε να καλύψουν τις τρύπες των παραπαιόντων κοινωνικών δομών του κράτους. Η στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας δεν περιορίστηκε μόνο στο παραπάνω αλλά ενισχύθηκε και από τα άθλια και εθνικιστικά μιλιταριστικά δρώμενα στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου και του Πάσχα. Η πολιτική ηγεσία του στρατού Καμμένος, Τόσκας και Ήσυχος (νυν πολιτευτής της ΛΑΕ) υπέγραφαν νέα εξοπλιστικά αξίας μισού δισ. για άχρηστα πολεμικά αεροσκάφη, συνυπέγραφαν ευρωπαϊκές συνθήκες για την προετοιμασία ιμπεριαλιστικών επιθέσεων, συνεργάζονταν με τους δικτάτορες της Αιγύπτου και αγόραζαν ισραηλινά drone για να τα χρησιμοποιήσει η ΕΛΑΣ εναντίον των κοινωνικών κινημάτων. Οι πολυποίκιλες υποχρεώσεις τους να εφαρμόζουν έναν νέο γύρο επίθεσης στα εργατικά συμφέροντα υποθέτουμε ότι δεν τους άφησαν χρόνο να ασχοληθούν με τις συνθήκες ζωής στα στρατόπεδα. Έφτασαν να τους αφήνουν να πεθαίνουν από πνευμονία ενώ απογειώθηκαν οι αυτοκτονίες και τα ατυχήματα φαντάρων και μόνιμων, χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο τον Αύγουστου είχαμε πέντε αυτοκτονίες.

Στις εκλογές το έτερο μεγάλο μνημονιακό κόμμα του αστικού συστήματος εξουσίας η Νέα Δημοκρατία διεκδικεί με τον Μεϊμαράκη την πρώτη θέση, οι φαντάροι όμως δεν ξεχνούν καθόλου τον βρώμικο ρόλο αυτού και του κόμματος του. Την περίοδο 2006-2009 που ο Μεϊμαράκης ήταν υπουργός στο ΥΠΕΘΑ καταγράφεται ένα πρωτόγνωρο κύμα αυτοκτονιών λόγω των άθλιων συνθηκών, της εντατικοποίησης και της απελπισίας των φαντάρων, μια απόπειρα αυτοκτονίας σημειώνονταν κάθε δεκαπέντε μέρες. Ο άνθρωπος που προσπαθεί σήμερα να πείσει ότι η ψήφος στην Νέα Δημοκρατία θα ενισχύσει μια δυναμική ειλικρίνειας και διαφάνειας είναι ο ίδιος που στην θητεία του είχε καθιερώσει ειδική θέση, που κάλυπταν φαντάροι-ΟΝΝΕΔίτες, με καθήκοντα την διεκπεραίωση των αμέτρητων ρουσφετιών. Η βυσματοκρατία κατά την θητεία του ήταν τόσο μεγεθυμένη που εκατοντάδες κολαούζοι της ΝΔ δεν υπηρετούν ποτέ, αυξάνονται οι ψηφοθηρικές ευνοϊκές μεταθέσεις και δημιουργείτε ένα κραχ στα παραμεθοριακά στρατόπεδα με τους στρατευμένους νέους να αποτελούν τα θύματα της εντατικοποίησης που δημιούργησε το δίπολο συντήρησης άχρηστων στρατοπέδων και προνομιακής μεταχείρισης των «γαλανόλευκων παιδιών». Γυρνάμε την πλάτη σε όλους αυτούς τους αισχρούς τύπους και τις επονείδιστες πολιτικές τους και σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να βιώσουμε μια κυβέρνηση που θα περιλαμβάνει συνδυασμούς μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Δημοκρατίας και των κυβερνητικών δεκανικιών του αστικού πολιτικού συστήματος (ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ). Γυρνάμε και την πλάτη όμως στους «συνεργαζόμενους» με τους παραπάνω ναζιστές της Χρυσής Αυγής. Για τους τελευταίους οι εκλογές αποτελούν μια ευκαιρία συγκυριακά να κρύψουν την πραγματική τους εικόνα ως μια δολοφονική συμμορία φυλετιστών και να αναδειχθούν ως μια συνεπείς αντιμνημονιακή δύναμη. Οι νοσταλγοί του Παττακού είναι ξεκάθαρα η ποιο καθαρή μνημονιακή δύναμη, αποδέχονται όλο το υπάρχον πλαίσιο ΕΕ και ευρώ και για αυτούς λύση είναι η σκληρή δουλειά για να ενδυναμωθεί η εθνική οικονομία. Σκληρή εργασία δηλαδή και θυσίες του λαού για να κερδίσει το κεφάλαιο μέσα σε ένα βάρβαρο πλαίσιο ολοκληρωτισμού για τους ντόπιους και στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, αυτό είναι το ζοφερό όνειρο τους. Για τον στρατό οι φιλοχουντικοί επιφυλάσσουν μεγάλο ρόλο και για αυτό άλλωστε προσπαθούν να αναδειχθούν μέσω σχέσεων διαπλοκής με τις αντιδραστικές Ενώσεις Αποστράτων και εφέδρων ή μαζεύουν Στρατηγούς βύσματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τους εκλέγουν ευρωβουλευτές.

Εμείς πιστεύουμε ότι όλοι αυτοί αντιμετωπίζουν τον εργαζόμενο, τον νέο άνθρωπο, τον φαντάρο ως αναλώσιμο της μίας ή της άλλης πρότασης αστικής καπιταλιστικής ανάπτυξης, η κερδοφορία και η επίλυση των αντιφάσεων τους απαιτεί την περαιτέρω εξαθλίωση μας.

Ο δικό μας δρόμος είναι η υπεράσπιση-διεκδίκηση των δικαιωμάτων του φαντάρου-πολίτη με στολή, το κίνημα μαζικό μέσα και έξω από τον στρατό. Η πλατιά, από τα κάτω ενότητα των εργαζόμενων και της νεολαίας, ανεξάρτητα την εθνικότητα-φυλή-θρήσκευμα για το μπλοκάρισμα της αντεργατικής επίθεσης, της κρατικής τρομοκρατίας και των πολεμικών τυχοδιωκτισμών.

Είναι μια επιλογή ενάντια σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, αντιπαλεύοντας τον αδίστακτο αστικό κόσμο της εκμετάλλευσης και καταπίεσης της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Να τους μαυρίσουμε λοιπόν στην κάλπη και να προετοιμαστούμε για τις κοινωνικές αναμετρήσεις που έρχονται.