Αρχές, 2009. Η Ελλάδα, φουντωμένη από τη σαρωτική «επήρεια» των πρόσφατων «Δεκεμβριανών», παραπατά εν μέσω κοινωνικών τριγμών και μιας «ηλεκτρισμένης» οργής για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου. Το περιβόητο «μονοπώλιο της βίας» έχει «διαρραγεί» -η κυβέρνηση ζαλισμένη αδυνατεί να διαχειριστεί το εύφλεκτο κλίμα, ενώ οι νωπές μνήμες των συγκρουσιακών πορειών και η αυθόρμητη μεταφορά της δύναμης από το κράτος στους διαδηλωτές έχει δημιουργήσει τρόμο στους διαδρόμους των κυβερνητικών γραφείων. Μπροστά στην προοπτική μιας νέας, ενδεχόμενης απώλειας του ελέγχου, οργανώνεται βεβιασμένα η αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας. Σύντομα, κάνει στους δρόμους την εμφάνισή του το πιο βίαιο και σκληροπυρηνικό κομμάτι της κρατικής καταστολής. Η μονάδα που μέσα σε ελάχιστα χρόνια χαρακτηρίζεται ο «εφιάλτης των διαδηλωτών».Η ομάδα ΔΕΛΤΑ.
Οι άνδρες της μονάδας «Δύναμης Ελέγχου Ταχείας Αντίδρασης» απασχολούν τη δημοσιότητα από την πρώτη κιόλας στιγμή. Τον Δεκέμβριο του 2009, στην πορεία για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ένας αστυνομικός της ΔΕΛΤΑ χτυπά με δίκυκλο τη διαδηλώτρια και μέλος του ΕΕΚ, Αγγελική Κουτσουμπού η οποία θα μεταφερθεί στον «Ερυθρό Σταυρό». Η διάγνωση των γιατρών είναι: «Βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση, υποσκληρίδιο αιμάτωμα, υπαραχνοειδής αιμορραγία, θλάση εγκεφάλου, ρωγμώδες κάταγμα του λιθοειδούς, συντριπτικό κάταγμα αριστερής κλείδας και σπάσιμο όλων των εμπρόσθιων αριστερών πλευρών». Η υπόθεση οδηγείται στη δικαιοσύνη, όμως εν τέλει εκδικάζεται στο Γ' Μονομελές Πλημμελειοδικείο ως ένα απλό τροχαίο. Ο κατηγορούμενος αστυνομικός κρίνεται ένοχος για σωματική βλάβη από αμέλεια χωρίς ελαφρυντικά και καταδικάζεται σε ένα χρόνο φυλάκισης με τριετή αναστολή -απόφαση που ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων στο ακροατήριο. Σύντομα η δράση της ομάδας ΔΕΛΤΑ γίνεται αντικείμενο ποικίλων συζητήσεων στην κοινωνική βάση λόγω της βιαιότητας αλλά και της αυθαιρεσίας με την οποία ενεργεί η συγκεκριμένη μονάδα.
Ο Ιούνιος του 2011 θα μείνει στην ιστορία ως «ο μήνας των πλατειών» - οι συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος χαρακτηρίζονται από τις ειρηνικές διαθέσεις των διαδηλωτών, μέχρι τη στιγμή που αναίτια αποφασίζεται η επέμβαση της αστυνομίας. Η ομάδα ΔΕΛΤΑ πρωτοστατεί σε ένα όργιο ακραίας καταστολής, ενώ οι καταγγελίες για απρόκλητη βία πέφτουν βροχή. Ακολουθεί ο άγριος ξυλοδαρμός Αμερικανίδας ακτιβίστριας, κατά τη διάρκεια πορείας για τον εορτασμό της Επετείου του Πολυτεχνείου, με την 27χρονη να μεταφέρεται βαριά τραυματισμένη έχοντας σπασμένα πλευρά στο νοσοκομείο. Το θύμα υποδεικνύει ως δράστες του άγριου ξυλοδαρμού της αστυνομικούς της ΔΕΛΤΑ. Όπως αναφέρει στην κατάθεσή της μετά το τέλος της πορείας της επιτέθηκαν πέντε μηχανές και δίχως την παραμικρή πρόκληση δύο από τους συνοδηγούς άρχισαν να την χτυπούν με τα γκλομπ. Ακόμα κι όταν η άτυχη διαδηλώτρια πέφτει κάτω σε ημιλιπόθυμη κατάσταση οι αστυνομικοί συνεχίζουν να την κλωτσούν. Τις επόμενες μέρες δεκάδες ξένοι διανοούμενοι, συγγραφείς και δημοσιογράφοι, μεταξύ των οποίων ο συγγραφέας Noam Chomski, η Judith Butler, ο κοινωνιολόγος Immanuel Wallerstein σπεύδουν με επιστολή τους να καταδικάσουν τη βαρβαρότητα των αστυνομικών. Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 2012, βλέπει το φως της δημοσιότητας ένα βίντεο όπου δείχνει άνδρες της ομάδας ΔΕΛΤΑ να «φορτώνουν» ενοχοποιητικά στοιχεία σε συλληφθέντα διαδηλωτή, τοποθετώντας στην τσάντα του μια σακούλα με γυάλινα μπουκάλια.
Το αποκορύφωμα όμως έρχεται τον Σεπτέμβρη του 2012. Η Χρυσή Αυγή έχει μπει στην Βουλή και η θεσμική νομιμοποίηση του ναζισμού είναι γεγονός -οι δράσεις της αστυνομίας στο δρόμο διακρίνονται από μια αίσθηση «απελευθέρωσης» ακραία φασιστικών συμπεριφορών. Εν μέσω της συγκεκριμένης συγκυρίας πραγματοποιείται μια αντιφασιστική μοτοπορεία, η οποία δέχεται επίθεση από την ομάδα ΔΕΛΤΑ κοντά στην περιοχή του Άγιου Παντελεήμονα. Οι συλληφθέντες αντιφασίστες μεταφέρονται στην ΓΑΔΑ και εκεί ακολουθεί ένα εφιαλτικό βράδυ. Οι καταγγελίες τους κάνουν λόγο για βασανιστήρια που θυμίζουν σκηνές μαφιόζικης ταινίας, ενώ η «ενεργητικότητα» των ΔΕΛΤΑδων παρομοιάζεται με εκείνη ενός «ντοπαρισμένου αλόγου». Η υπόθεση έλκει την προσοχή του βρετανικού Τύπου. Τους επόμενους μήνες ακολουθούν δεκάδες νέα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας από την ομάδα ΔΕΛΤΑ.
Είναι λίγοι αυτοί που κάνουν μήνυση στους αστυνομικούς. Δεν υπάρχει μεγάλο νόημα να γίνει κάτι τέτοιο γιατί οι αστυνομικοί για να τιμωρηθούν πρέπει να υπάρξουν ακλόνητα στοιχεία. Υπάρχει γενικά μια νοοτροπία ότι δεν πρέπει να γίνει μήνυση σε έναν αστυνομικό
Επικοινωνώ με τον δικηγόρο Κώστα Παπαδάκη, ο οποίος έχει υπερασπιστεί εκατοντάδες διαδηλωτές σε υποθέσεις αστυνομικής βίας. Συζητώντας για τη δράση της ομάδας ΔΕΛΤΑ μου λέει: «Λειτουργούν σαν μια έφιππη αστυνομία μόνο που αντί να διεμβολίζουν τα μπλοκ των διαδηλωτών με άλογα, το κάνουν με τα μηχανάκια τους. Από τη ΔΕΛΤΑ προκύπτει συστηματικά μια επίδειξη βίας και αυταρχισμού κατά τρόπο δυσανάλογο του επιδιωκόμενου σκοπού. Πολλές φορές ενώ μια πορεία δέχεται επίθεση από τα ΜΑΤ και οπισθοχωρεί, διεμβολίζεται είτε από τα πλάγια είτε από μπροστά από την ομάδα ΔΕΛΤΑ, η οποία κάνει σλάλομ ανάμεσα στον κόσμο. Πρόκειται για μια προσπάθεια τρομοκράτησης που στέλνει ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα: να μείνει ο κόσμος μακριά από τις διαδηλώσεις». Τον ρωτάω αν η δικαστική αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών είναι αντίστοιχη της σημασίας τους. Είναι κατηγορηματικά αρνητικός -μου αναφέρει χαρακτηριστικά την υπόθεση της Αγγελικής Κουτσουμπού: «Η ΔΕΛΤΑ παραβιάζει διαρκώς τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Αν ένας απλός πολίτης οδηγούσε όπως αυτοί θα είχε συλληφθεί αμέσως. Υπάρχουν πολλά κρούσματα ακραίας οδηγικής συμπεροφοράς που αφορούν είτε την διάλυση απεργιακών συγκεντρώσεων, είτε την καταδίωξη διαδηλωτών. Για παράδειγμα, η Αγγελική Κουτσουμπού κόντεψε να χάσει τη ζωή της, όμως ο αστυνόμος που παραλίγο να την δολοφονήσει τιμωρήθηκε για ένα πολύ ελαφρύτερο αδίκημα από αυτό που είχε διαπράξει. Και μόνο το γεγονός ότι δεν πήγε για απόπειρα δολοφονίας είναι προκλητικό. Στο ενεργητικό τους έχουν πληθώρα από άδικες συλλήψεις και πισώπλατα χτυπήματα σε άοπλους ανθρώπους. Καταρχήν, αυτά που κάνουν με τις μηχανές τους προκαλούν πολύ συχνά την πτώση και την βλάβη τους. Οι βλάβες των μηχανών που προκαλούνται από την οδήγησή τους, σχεδόν πάντα χρεώνονται στον πλησιέστερο διαδηλωτή που συλλαμβάνουν, γιατί αν τις χρεωθούν οι ίδιοι θα περάσουν απο πειθαρχικό. Συν τοις άλλοις, για αυτούς μερικά πράγματα είναι πιο εύκολα σε σχέση με έναν πολίτη. Αν ένας αστυνόμος πέσει και χτυπήσει θα πάει στο στρατιωτικό νοσοκομείο, θα πάρει άδεια ακόμα και για έναν μώλωπα. Πιθανώς να του δώσουν και παράσημο. Ένας πολίτης αντιθέτως θα πρέπει να περιμένει ατέλειωτες ώρες στην ουρά του νοσοκομείου ενώ δεν αποκλείεται η επίθεση να του δημιουργήσει προβλήματα στην δουλειά του - γι' αυτόν δεν υπάρχουν ούτε παράσημα, ούτε ηρωποίηση».
Αναφορικά με τις συνήθεις δικαστικές κόντρες ανάμεσα σε διαδηλωτές που έχουν συλληφθεί άδικα και τους αστυνομικούς που τους έχουν συλλάβει, ο Κώστας Παπαδάκης μου αποκαλύπτει: «Είναι λίγοι αυτοί που κάνουν μήνυση στους αστυνομικούς. Δεν υπάρχει μεγάλο νόημα να γίνει κάτι τέτοιο -οι αστυνομικοί για να τιμωρηθούν πρέπει να υπάρξουν ακλόνητα στοιχεία. Υπάρχει γενικά μια νοοτροπία ότι δεν πρέπει να γίνει μήνυση σε έναν αστυνομικό. Φυσικά, δεν μπορώ να αποδείξω ή να ισχυριστώ πως υπάρχει κάτι άλλο πίσω από αυτό αλλά η στατιστική δείχνει ότι είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις αστυνομικών που έχουν τιμωρηθεί από την δικαιοσύνη για την αυθαιρεσία τους. Ούτε καν η Εσωτερικών Υποθέσεων δεν ασχολείται ιδιαίτερα με αυτά τα θέματα. Πολλά περιστατικά δεν έρχονται καν στο φως της δημοσιότητας, δεν τα μαθαίνουμε ποτέ. Όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με κάποια έλλειψη οργάνωσης. Το κράτος δεν είναι ανοργάνωτο. Είναι πολιτική επιλογή οι διαδηλωτές να αντιμετωπίζονται από την αστυνομία σαν εχθροί».
Είναι λίγοι αυτοί που κάνουν μήνυση στους αστυνομικούς... οι αστυνομικοί για να τιμωρηθούν πρέπει να υπάρξουν ακλόνητα στοιχεία - Κώστας Παπαδάκης
Το Καμένο Παντελόνι του Δημάρχου
Κατευθύνομαι προς το Κοινωνικό Κέντρο «Λαμπηδόνα», στο Βύρωνα, ένα αυτοοργανωμένο χώρο της περιοχής. Συναντώ τον Γιάννη Φραγκιαδάκη, μέλος της «Λαμπηδόνας» για να μου εξιστορήσει όσα συνέβησαν πριν από καιρό, όταν δέχθηκαν απρόκλητα επίθεση από άντρες της ομάδας ΔΕΛΤΑ. «Ολα έγιναν μετά από μια πορεία στην περιοχή...», μου λέει ο Γιάννης. «Ήταν μια αντιφασιστική διαδήλωση για τον έναν χρόνο από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ήταν μαζική αλλά πολύ ήρεμη. Τελειώνοντας αρκετός κόσμος κάθισε στο πάρκο. Κάποια στιγμή πλησιάζουν οκτώ μηχανάκια με ΔΕΛΤΑδες και ζητούν με προκλητικό τρόπο τα στοιχεία από δύο παιδιά. Ο κόσμος αντέδρασε με τη συμπεριφορά τους και εκείνοι εκδικητικά συνέλαβαν τα παιδιά. «Πως αντέδρασε δηλαδή ο κόσμος σε αυτό;», τον ρωτάω. «Φώναζαν όλοι "Αφήστε τα παιδιά"».
«Μέχρι και ο δήμαρχος Άκης Κατωπόδης εμφανίστηκε και είπε στους άνδρες της ΔΕΛΤΑ: "Είμαι ο δήμαρχος Βύρωνα, δείξτε μου τα στοιχεία σας παρακαλώ". Εκείνοι τότε σάστισαν μόλις άκουσαν αυτό, κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και απλά ανέβηκαν στις μηχανές για να φύγουν. Μπήκαμε μπροστά από τις μηχανές για να μη φύγουν χωρίς να δώσουν εξηγήσεις και άρχισαν να μαρσάρουν απειλητικά και να χτυπάνε κόσμο. Μετά πέταξαν ανάμεσα μας καμιά δεκαριά κρότου λάμψης. Έσκασαν οι κρότου λάμψης ανάμεσα στον κόσμο, μάλιστα η μία έκαψε και το παντελόνι του δημάρχου. Έπειτα από όλα αυτά κάναμε μια παράσταση διαμαρτυρίας στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Ο δήμαρχος μπήκε μέσα για να ζητήσει εξηγήσεις και οι αστυνομικοί που ήταν στο τμήμα, είπαν αναφερόμενοι στους ΔΕΛΤΑδες: "Τι να σας πούμε κ. Δήμαρχε, αυτοί είναι ανεξέλεγκτοι". Οι αναίτιες συλλήψεις τουλάχιστον δεν έγιναν».
Ο Συμβολικός Ακτιβισμός που Εξελίχθηκε σε Ξυλοδαρμό
Ο Ιάσωνας Καλαθάς είναι φοιτητής του Παντείου. Πριν από ένα χρόνο συμμετείχε σε μια κινητοποίηση στο Υπουργείο Ναυτιλίας ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τους πνιγμούς μεταναστών στο Φαρμακονήσι. «Στόχος μας ήταν να κάνουμε έναν συμβολικό ακτιβισμό. Ήμασταν γύρω στα 60 άτομα, μπήκαμε μέσα στο Υπουργείο, μοιράζαμε κείμενα στους εργαζόμενους, είχαμε απλώσει και ένα πανό έξω από τον χώρο –μάλιστα προς υπεράσπισή μας, σε περίπτωση που πήγαινε κάτι στραβά, τραβούσαμε και ένα βίντεο. Όταν βγήκαμε από το Υπουργείο μας πλησίασαν ΔΕΛΤΑδες. Μιλούσαν άσχημα, έβγαλαν τα γκλομπ και άρχισαν να μας χτυπούν. Μας πήραν το πανό, μας πέταξαν κάτω. Ήταν μια αναίτια καταστολή, δεν είχε γίνει απολύτως τίποτα. Επρόκειτο για μια ειρηνική διαμαρτυρία. Σκέψου ότι ένας εργαζόμενος από ένα δίπλα μαγαζί βγήκε και άρχισε να τους φωνάζει να σταματήσουν, να μη μας χτυπούν χωρίς λόγο. Τον έπιασαν, τον πέταξαν κάτω και τον τραυμάτισαν και αυτόν!». Τον ρωτάω πως ακριβώς ήρθε στο σημείο η αστυνομία εφόσον δεν είχε γίνει απολύτως τίποτα. «Τους κάλεσε ο τότε Υπουργός Ναυτιλίας, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης », μου απαντά. «Στα ΜΜΕ μάλιστα, είχε αναπαραχθεί ότι σπάσαμε το γραφείο του, κάτι που δεν συνέβη ποτέ. Ειπώθηκε απλώς για να δικαιολογηθεί η καταστολή».
Ξύλο έως «Εσκεμμένης Λιποθυμίας»
Μια ακόμα χαρακτηριστική περίπτωση αστυνομικής βίας, με πρωταγωνίστρια την ομάδα ΔΕΛΤΑ, σημειώθηκε κατά την πρόσφατη Επέτειο της 17ης Νοέμβριου. Αμέσως μετά την καθιερωμένη πορεία, τα Εξάρχεια μετατράπηκαν σε ζώνη υπό ασφυκτικό κλοιό -τα δίκυκλα της ΔΕΛΤΑ αλώνιζαν μέσα στους δρόμους, με τους άνδρες της μονάδας να κραδαίνουν τα γκλομπ τους και να εκφοβίζουν ακόμα και περαστικούς. Ο Γιώργος Ντέντες είναι 20χρονος φοιτητής του ΤΕΙ Πειραιά, ο οποίος εκείνο το βράδυ δέχθηκε μια επίθεση ασύλληπτης σκληρότητας από τους άνδρες της ΔΕΛΤΑ. «Βρισκόμουν στη Ναυαρίνου με φίλους. Ξαφνικά εμφανίζονται γύρω στις πέντε μηχανές και μας επιτίθενται μόνο και μόνο επειδή καθόμασταν. Τρέχουμε να μπούμε σε ένα μαγαζί που βρισκόταν λίγο πιο κάτω, εγώ μένω τελευταίος. Με πιάνουν και αρχίζουν να με χτυπούν ασταμάτητα -έχω βάλει τα χέρια στο κεφάλι για να τρώω τα χτυπήματα στο σώμα. Πέφτω κάτω, με ξανασηκώνουν και συνεχίζουν. Κάποια στιγμή έκανα πως λιποθύμησα μήπως σταματήσουν. Μόνο τότε με εγκατέλειψαν κάτω στο δρόμο και έφυγαν...», μου λέει ο Γιώργος. Ρωτάω αν είχε προηγηθεί κάτι που να δικαιολογεί την επίθεση. «Απολύτως τίποτα! Λίγα μέτρα παραπέρα από εμένα και την παρέα μου βρισκόταν μια ολόκληρη διμοιρία των ΜΑΤ - συνυπήρχαμε χωρίς καν να συμβαίνει τίποτα. Δεν τους είχαμε πει τίποτα, ούτε εκείνοι -ξαφνικά ήρθε η ΔΕΛΤΑ και μας έκανε επίθεση!».
http://www.vice.com/gr/read/omada-delta-via
http://www.vice.com/gr/read/omada-delta-via
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου