Ο δήμος ανήκει σε μας κι όχι στο Κράτος που διατάζει ο δήμαρχος, ο υπουργός και ο καραβανάς

O δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, δήλωσε στις 29/9 πως «ο Δήμος είναι εντελώς μόνος του απέναντι στην προσφυγική κρίση», ότι θα προσπαθήσει ο ίδιος να βοηθήσει όσο μπορεί, «υπό την αυστηρή όμως προϋπόθεση ότι θα εκλείψει το απαράδεκτο φαινόμενο, να κατασκηνώνουν άνθρωποι σε κεντρικές πλατείες και γειτονιές της Αθήνας». 

Κάλεσε, δε, ανοικτά σε βοήθεια από τις ένοπλες δυνάμεις για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα και για να βρεθούν χώροι για την εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών. Τώρα ξέρουμε αυτό που ήδη γνωρίζαμε: η αισθητική του τοπικού και κεντρικού κράτους προτιμά τις ένοπλες δυνάμεις από τους πρόσφυγες.

  Απ’ ότι φαίνεται, τα αιτήματά του εισακούστηκαν και ο υπουργός άμυνας, Π. Καμμένος, φαίνεται να παραχωρεί το πρώην στρατόπεδο «Λιόση», στα Άνω Λιόσια, για τη στέγαση των προσφύγων και μεταναστών της πλατείας Βικτωρίας. Κατά τον αναπληρωτή υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλα: «το στρατόπεδο εντάσσεται στον σχεδιασμό του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής για την αποσυμφόρηση των κεντρικών πλατειών της Αθήνας». Τώρα ξέρουμε αυτό που ήδη γνωρίζαμε: ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής είναι υπουργός αποσυμφόρησης πλατειών, γειτονιών και δρόμων. Συμπυκνώνει την ουσία της μηδενικής πολιτικής των μνημονίων, των ιδιωτικοποιήσεων, της παραγωγικής ανασυγκρότησης, που συμπληρώνεται από την πολιτική της μηδενικής ανοχής των ελέγχων, της καταστολής και της στρατιωτικοποίησης της εργασίας και της κοινωνικής ζωής.

  Οι δηλώσεις είναι ενδεικτικές, όπως και τα γεγονότα των τελευταίων μηνών. Ανθρωπιστές, ακροδεξιοί και δημοκράτες (κάποιοι, όπως πχ ο κ. Καμμένος, φέρουν όλες τις ιδιότητες ταυτόχρονα), παπαγάλοι των καθεστωτικών ΜΜΕ και «υπάκουοι» δημόσιοι υπάλληλοι, στρατιωτικοί, λιμενικοί και μπάτσοι υφαίνουν όλο το κρατικό πλέγμα διαχείρισης των μεταναστών από την ελληνική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα ρεύματα των ξεριζωμένων που δημιουργούν οι επεμβάσεις της εξωτερικής πολιτικής του ελληνικού κράτους, αντιμετωπίζονται από την εσωτερική του πολιτική με τη φροντίδα ενός περίσσιου «εμπορεύματος». Πόλεμος, καταστολή, διαλογή (στα σύνορα), έλεγχος, ξεσκαρτάρισμα, διακίνηση στο εσωτερικό. Η αντιμετώπιση των μεταναστών συναντάει την αντιμετώπιση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Εκτείνεται μέσα κι έξω από τα σύνορα.

Από τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων, μαζί με ΝΑΤΟ, Ευρωστρατό, ΟΗΕ και ΟΑΣΕ, για την διευθέτηση των ανταγωνισμών πολυεθνικών και ντόπιων αστικών τάξεων στις περιοχές του πλανήτη που καταρρέουν, δημιουργώντας ρεύματα εκατομμυρίων προσφύγων, ως την διαλογή τους προς ένταξη στα όρια του κοινωνικού περιθωρίου των ίδιων αυτών κέντρων, οι μετανάστες, μαζί με τους ντόπιους εκμεταλλευόμενους, καλούνται να μάθουν το μέλλον που τους επιφυλάσσεται: Το μέλλον του φτηνού, ανανεώσιμου και αναλώσιμου υλικού των επόμενων γύρων καπιταλιστικής ανάπτυξης.

  Οι ίδιοι που τα τελευταία χρόνια δεν έχουν κάνει τίποτα για το ζήτημα, εθελοτυφλώντας και κάνοντας σαν να μην υπάρχει. Έχουν κλείσει μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και έχουν κάνει επιχειρήσεις-σκούπα σε γειτονιές του κέντρου. Είναι οι ίδιοι που απουσίαζαν τον προηγούμενο χειμώνα από την πλατεία Συντάγματος και την απεργία πείνας των Σύρων μεταναστών. Είναι οι ίδιοι που είχαν αφήσει επί εβδομάδες ένα σωρό πρόσφυγες, οικογένειες και μικρά παιδιά μες στον καύσωνα, στο Πεδίον του Άρεως. Είναι οι ίδιοι που παρακολουθούν την κατάσταση τόσο καιρό και η πρότασή τους είναι ουσιαστικά το να φύγουν αυτοί οι άνθρωποι από το οπτικό τους πεδίο. Δεν τους ενδιαφέρει που θα πάνε, σε τι συνθήκες θα ζουν, αν θα θέλουν να είναι εκεί ή να φύγουν, κοκ. Τους ενδιαφέρει απλά αυτοί να μην τους βλέπουν.

  Απέναντι σε όλους αυτούς, λοιπόν, εμείς που έχουμε βρεθεί όλο αυτό το διάστημα δίπλα στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, οι δεκάδες δομές αλληλεγγύης, οι συνελεύσεις και οι χώροι που ασχολούνται με το ζήτημα, κάνουμε πράξη καθημερινά την αλληλεγγύη αλλά και την προσπάθεια ανάδειξης του μεταναστευτικού ζητήματος στο σύνολό του, τις αιτίες που το έχουν δημιουργήσει, κλπ. και όλα αυτά ανταγωνιστικά προς τις επιλογές κυβέρνησης και κράτους, απέναντι στην πλήρη θεσμική αδιαφορία και εχθρότητα.

  Οι μετανάστες και εμείς είμαστε μόνοι μας κύριε Καμίνη, όχι εσείς. Καλύτερα, λέμε εμείς. Δεν θέλουμε καμία τεχνογνωσία, βοήθεια ή «παρέα» από τους κρατικούς ή υπερεθνικούς οργανισμούς που ευθύνονται γι’ αυτή την εικόνα του κόσμου που ζούμε. Απαιτούμε μόνο τις υποδομές, τους χώρους, τα αγαθά και τις παροχές που μας έχουν κλαπεί από την επιδρομή των ιδιωτικοποιήσεων, της φορολογίας, των διεθνών και τοπικών επιχειρηματικών deal, των κρατικών προϋπολογισμών και των πολεμικών εξοπλισμών. Αλήθεια, τα κονδύλια (473 εκατ. Ευρώ) που πρόσφατα ενέκρινε η ΕΕ για την Ελλάδα μόνο, για τη διαχείριση του μεταναστευτικού, που πάνε; Είναι τόσες οι ανάγκες του λιμενικού, της συνοριοφυλακής, του στρατού και της Frontex, που δεν φτάνουν ούτε για μία χημική τουαλέτα στην πλ. Βικτωρίας;

  Όσον αφορά την «κατασκήνωση», συμφωνούμε ότι είναι απαράδεκτη. Αλλά απαράδεκτη είναι για τους ανθρώπους αυτούς και όχι για την αισθητική του Καμίνη και του κάθε Καμίνη, που ούτε να κατονομάσει τους «κατασκηνωτές» δεν μπορεί. Πρόσφυγες πολέμου είναι, μετανάστες από χώρες που έχουν διαλυθεί, κύριε Καμίνη.

  Απέναντι σε αυτούς που μιλούν για το Δήμο σα να είναι τσιφλίκι τους, και που βλέπουν σαν «σωτήρια» λύση το άνοιγμα των στρατοπέδων για τη στέγαση των προσφύγων, απαντάμε ότι ο δήμος είμαστε εμείς.

Απαιτούμε και διεκδικούμε:

Να ανοίξουν δημόσια κτήρια για τη στέγαση των ανθρώπων

Να δοθούν χρήματα από τον «πλεονασματικό» Δήμο της Αθήνας

Να εξασφαλιστεί η ασφαλής διαβίωση και μετακίνησή τους

Να μην εμπλακεί τοπικό και κεντρικό κράτος, αστυνομικές και δημοτικές υπηρεσίες

στη διαχείριση των χώρων, της μετακίνησης, των δημόσιων αγαθών

Αυτό είναι ζήτημα της αυτοοργάνωσης μεταναστών και ελλήνων. Του ίδιου του κινήματος

Καμία διαδικασία καταγραφής, ελέγχου, ταυτοποίησης από τις αστυνομικές αρχές

ως προϋπόθεση για την ένταξη των μεταναστών

  Απέναντι σε όλους αυτούς που φαντασιώνονται και απεργάζονται μια κατάσταση σαν της Ουγγαρίας (κατηγορώντας μας, όμως, ότι δουλεύουμε για τη Χρυσή Αυγή) απαντάμε: ελεύθερη μετακίνηση προσφύγων και μεταναστών τώρα. Είμαστε ενάντια στην αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ και του ελληνικού κράτους και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ