ΣΕ ΝΕΑ ΠΙΟ ΑΓΡΙΑ ΦΑΣΗ Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Δαιμονοποιούν τους Μετανάστες θέτοντας ζήτημα Ασφάλειας από Τζιχαντιστές για να επιβάλλουν κρατική τρομοκρατία και νέες επεμβάσεις  

Ήταν πρώτες πρωινές ώρες της 2ης Σεπτέμβρη του 2015 όταν στην Ανατολική Μεσόγειο μια υπεράριθμη βάρκα που προσπαθούσε να προσεγγίσει το νησί της Κω αναποδογύριζε έξω από τα παράλια του Μποντρούμ. Λίγες ώρες αργότερα θα άρχιζε η περισυλλογή των δώδεκα πτωμάτων καθώς και θα τραβιόταν η φωτογραφία που έκανε το γύρο του κόσμου απεικονίζοντας τον τρίχρονο Σύρο ξεβρασμένο σε κάποια παραλία. Το ναυάγιο αυτό δεν θα προκαλούσε έκπληξη σε κάποιον που γνωρίζει το τι συμβαίνει στα ελληνοτουρκικά θαλάσσια σύνορα όπου οι πνιγμοί είναι συνεχής. Κάτι έκανε όμως το συγκεκριμένο συμβάν να ξεχωρίζει, έσπασε το φράγμα της ανωνυμίας και της απεχθούς μεταφοράς από τα ΜΜΕ απλά του αριθμού των νεκρών. 

Ο μικρός λεγόταν Αλάν και ταξίδευε με την οικογένεια του από την οποία επέζησε μόνο ο πατέρας, είχαν έρθει από το Κομπάνι  το οποίο εγκατέλειψαν κατά την διάρκεια της πολιορκίας του από το ISIL. Η επίσημη διαχείριση του πένθους που ακολούθησε αυτή την τραγωδία μας έδειξε το δρόμο που ακολουθούν οι Ευρωπαϊκές λειτουργίες διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών. Από την μία πλευρά η πένθιμη ''ανθρωπιστική'' ρητορική που οδύρεται για τους νεκρούς και ταυτόχρονα εστιάζει σαν πηγή του κακού τους ''αδίστακτους λαθρέμπορους'' και τους Τούρκους οι οποίοι σπρώχνουν αυτούς τους ανθρώπους στην Ευρώπη. Στην Τουρκία αυτή την στιγμή υπάρχουν καταγεγραμμένα δύο εκατομμύρια Σύριοι ξεριζωμένοι από το πόλεμο διαμένοντας είτε σε αυτοοργανωμένες κοινότητες, είτε σε κάποιο από τα κυβερνητικά camps, είτε κάπου αλλού προσπαθώντας να περάσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν συνυπολογίσουμε ότι την ίδια ώρα σύμφωνα με στοιχεία της Υπηρεσίας Προσφύγων του ΟΗΕ στην Ελλάδα διαμένουν 10,304 πρόσφυγες αποκαλύπτεται η φαιδρότητα του εγχώριου κρατικού μηχανισμού.

Η προσπάθεια απόκρυψης πολιτικών διεργασιών που δημιουργούν τις ροές των σύγχρονων κολασμένων στην ουσία λειτουργεί ως ένα κάλεσμα για περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών. Είναι η δεύτερη πλευρά πλάι στην ανθρωπιστική ρητορική. Η φιγούρα του μετανάστη απογυμνωμένη από κάθε υπόσταση γίνεται αντικείμενο ερμηνείας ανάλογα με το εάν πνιγεί και γίνει αντικείμενο λύπησης ή εάν τελικά έρθει και ταξινομηθεί ως φορέας δυνητικής επίθεσης στον ''δυτικό τρόπο ζωής''. Ο κίνδυνος που αναλαμβάνει κάποιος για να περάσει την θάλασσα κατορθώνετε να εγκολπωθεί στην κρατική πολιτική η οποία πρέπει να αναλάβει ενεργητικά αποτρεπτικές δράσεις ώστε κάποιος να μην μπει στην διαδικασία να κινδυνεύσει. Στην ουσία από την στιγμή που η Ε.Ε και η Ελλάδα κατορθώνουν να δώσουν την μορφή του εχθρού σε μετανάστες και πρόσφυγες τότε οι μετακινήσεις τους καθίστανται μια ιδιότυπη πράξη πολέμου στην οποία οφείλουν να αμυνθούν. 

Τα αποτελέσματα αυτού του δόγματος τα μετράμε καιρό σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, από την Λαμπεντούζα έως την Μυτιλήνη η μεταναστευτική πολιτική ομογενοποιείται, η ευρωπαϊκή συντεχνία συνοριοφυλάκων της FRONTEX αναβαθμίζεται και αντιμεταναστευτικοί μηχανισμοί όπως οι Ομάδες Ταχείας Επεμβάσεις δημιουργούνται. Όλα τα παραπάνω έρχονται να αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι η ιμπεριαλιστική πολιτική των κρατών της Ευρώπης αναμόχλευσε και ανατροφοδότησε τις εντεινόμενες κρίσεις που ανανεώνουν διαρκώς τις διαδρομές του μεταναστευτικού καραβανιού. Ενός καραβανιού που ολοένα και στριμώχνεται στις παρυφές των ευρωπαϊκών θαλάσσιων ή χερσαίων συνόρων, δαιμονοποιείται, τσακίζεται από τις πολιτικές άμυνας-ασφάλειας και αν ένα κομμάτι κατορθώσει να μπει στην Ε.Ε αυτό θα γίνει με συγκεκριμένους όρους. Με την ένταξη του στο περιθώριο της κοινωνικής αναπαραγωγής, απογυμνωμένο δικαιικά από τα τυπικά δικαιώματα της ταυτότητας του πολίτη που μεταβιβάζουν τα κράτη. Από την στιγμή που περνάει τα σύνορα το μεταναστευτικό υποκείμενο παίρνει μέρος σε μια εκπαιδευτική διαδικασία που σκοπεύει να εμπεδώσει τον φόβο και την αίσθηση του παρία.

Το ελληνικό κράτος βρίσκεται στον προμαχώνα αυτών των διαδικασιών, η θωράκιση του Έβρου ώστε να μπλοκαριστεί η είσοδος μεταναστών ήταν κομβικής σημασίας κίνηση και αποτύπωνε μια μακρόχρονη στρατηγική. Εκτός από τα 10,3 χιλιόμετρα τοίχους, υπάρχουν θερμικές κάμερες, σκυλιά, μηχανισμοί xray, πέντε επιχειρησιακά κέντρα, σκόρπια ναρκοπέδια, στρατόπεδα του Ελληνικού στρατού, ειδικά σώματα ασφαλείας. Μια εκτεταμένα στρατιωτικοποιημένη ζώνη που η ΕΛ.ΑΣ, οι ένοπλες δυνάμεις και η Frontex έχουν κηρύξει ένα ανελέητο κυνήγι μεταναστών. Τα θαλάσσια περάσματα επίσης προστατεύονται αλλά η απεραντοσύνη και η επικινδυνότητα της θάλασσας λειτουργούν ως μια χρήσιμη τάφρος της Ευρώπης-Φρούριο. Η περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της επιτήρησης των συνόρων θα καταστήσει το πέρασμα ακόμα πιο επικίνδυνο και θα προκαλέσει περισσότερους θανάτους. Η παρανοϊκή παρέκκλιση που φαντασιώνεται ότι οι σύγχρονοι κολασμένοι που διαβαίνουν τα θαλάσσια σύνορα είναι ''τζιχαντιστές'' αποτελεί απότοκο της αναγωγής των μεταναστών στην βιολογική τους μορφή. Το καθεστώς αυτό κάνει τόσο εύπλαστη την μορφή τους ώστε ανάλογα με την ομάδα συμφερόντων που δρα κάθε φορά μπορούν να στιγματιστούν από φορείς του έμπολα μέχρι undercover τρομοκράτες.

Ένα άρθρο την Τρίτη 10 Νοεμβρίου στο site Onalert που τιτλοφορείτε ''Ισλαμιστές υποδέχονται πρόσφυγες σε ελληνικά νησιά; Γιατί κινητοποιήθηκε σήμερα το ΥΠΕΘΑ'' αναφέρει: <<Ακόμη και η υποψία ότι ισλαμιστές “φροντίζουν” τους πρόσφυγες σε ελληνικά ύδατα και έδαφος καλό δεν κάνει σε κανέναν μας. Κι επίσης με ποιου την εξουσιοδότηση και τον έλεγχο κάποιοι που δηλώνουν εθελοντές κάνουν “επιχειρήσεις” διάσωσης; >>  (Παρόμοια επιχειρηματολογία μπορεί να βρεθεί σε μια σειρά ακόμα περιπτώσεων π.χ εδώ ). Στην ουσία το πραγματικό πρόβλημα όλων αυτών των ισλαμοφοβικών φωνών είναι ότι στο βαθμό που αρχίσουν σωστικές θαλάσσιες επιχειρήσεις στα ελληνικά παράλια από ΜΚΟ θα τεθεί ζήτημα ''εθνικής κυριαρχίας''. Ο καθορισμός των ορίων των ζωνών ναυτικής διάσωσης συμβάλλει και στην χάραξη των χωρικών υδάτων του παράκτιου κράτους, σε αυτή την περίπτωση επομένως όποιος αναλαμβάνει σωστικές ενέργειες πλήττει το ''εθνικό συμφέρον''. Για αυτό το λόγο εξάλλου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ενέκρινε κονδύλι 500 εκ. Δολαρίων για την αναβάθμιση των πτητικών μέσων αεροναυτικής διάσωσης P-3B Orion. Η ''εθνική κυριαρχία'' τους που μεταφράζεται σε χιλιάδες πνιγμένους στο Αιγαίο πως άραγε διασφαλίζεται με την συνεχή συμμετοχή του Πολεμικού Ναυτικού σε επιχειρήσεις εκτός συνόρων; Οι φρεγάτες στα ανοικτά της Σομαλίας και το υποβρύχιο στα χωρικά ύδατα της Λιβύης για συμμετοχή σε επιχείρηση του Ευρωπαϊκού στόλου για την ''αντιμετώπιση διακινητών'' συνθέτουν την ανάγκη διασφάλισης της εθνοκρατικής κυριαρχίας, δηλαδή των συμφερόντων του ελληνικού κεφαλαίου.

Το ελληνικό κράτος έχει αναγάγει το ζήτημα των μεταναστών ως διαπραγματευτικό χαρτί με την Ε.Ε για να βελτιώσει τους όρους χρηματοδότησης του, σε μια σειρά από περιπτώσεις αδρανεί εσκεμμένα και στα πλαίσια αυτά αναβαθμίζεται ο ρόλος των ανθρωπιστικών οργανώσεων στα νησιά. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως δεν έχουμε να κάνουμε με μια ''ανθρωπιστική καταστροφή'' για να πηγαίνουν αλληλέγγυοι αλλά πολιτική εξόντωση που ανοιχτά διεξάγουν οι ελληνικές αρχές οι οποίες έχουν κηρύξει τον πόλεμο ενάντια στους μετανάστες. Όσο και να προσπαθούν να ''αποπολιτικοποιήσουν'' το ζήτημα και να απεμπλακούν από κάθε ευθύνη αποτέλεσαν ενεργό κομμάτι των γενεσιουργών αιτιών της μετανάστευσης (ενδεικτικά ο ελληνικός στρατός πολέμησε σε Αφγανιστάν, Κόσοβο, Σομαλία, Λιβύη κτλ) και σε αυτούς τώρα πέφτει η ευθύνη να φροντίσουν για τις τύχες των μεταναστών και όχι στις ΜΚΟ που δεν μπορούν να το κάνουν κιόλας. Να βάλουν το χέρι στην τσέπη κράτος-Ε.Ε και κεφάλαιο (ειδικά αυτό που ενισχύθηκε από τις πολεμικές επιχειρήσεις) και να πληρώσουν για κάθε τι αναγκαίο για την αξιοπρεπή συνθήκη διαβίωσης των προσφύγων.

Κάθε φορά που οι εκμεταλλευτικές κοινωνίες είχαν ανάγκη από μετακινήσεις εργατικού δυναμικού αποφάσιζαν και ξερίζωναν ολόκληρους πληθυσμούς είτε πρόκειται για τους καταδικασμένους φτωχοδιάβολους του Birmingham που είχαν να επιλέξουν μεταξύ φυλακής και Αυστραλίας ή τους ανθρώπους που οι πραγματικοί δουλέμποροι βάφτισαν ''κατώτερους'', ''negroes'' και από την Αφρική βρέθηκαν ξαφνικά σε φυτείες στον αμερικάνικό νότο. Δεν πρόκειται να αφήσουμε τον καπιταλισμό να ορίζει τις μετακινήσεις ανθρώπων και τον έλεγχο των ροών ανάλογα με τις κάθε φορά ανάγκες του, θα ζήσουμε αλλιώς και θα επιβάλλουμε κάθε κίνηση που θα βελτιώνει την καθημερινότητα μεταναστών και ντόπιων εργαζομένων.

- Να πέσει ο φράκτης στο Έβρο και να ανατραπεί η μετατροπή των χερσαίων συνόρων σε αδιάβατο για τους μετανάστες.- Να διατεθούν χρήματα για δομές πρόνοιας που να εγγυούνται αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους μετανάστες.- Καμία εμπλοκή του στρατού/αστυνομίας σε οτιδήποτε αφορά πρόσφυγες/μετανάστες, καμία αποστολή εκτός συνόρων-άμεση ανάκληση των στρατιωτών που βρίσκονται σε επιχειρήσεις στο εξωτερικό-Μπλοκάρισμα κάθε ανέγερσης στρατοπέδων συγκέντρωσης και check-points/hot spots.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ diktiospartakos.blogspot.com