Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Ετσι έζησα τον «κόκκινο συναγερμό»

Βρυξέλλες, χθες το πρωί: Αντί για ανθρώπους, σε μία από τις πιο κεντρικές πλατείες βρίσκεται θωρακισμένο αυτοκίνητο του βελγικού στρατού | AP Photo / Vanden Wijngaert
Φτάνοντας την περασμένη Τετάρτη στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών, μία από τις πρώτες εικόνες που αντίκρισα ήταν αυτή των πάνοπλων στρατιωτών, οι οποίοι (καθόλου διακριτικά) περιφρουρούσαν τον χώρο από τυχόν τρομοκρατικές απειλές.
Δεν είναι εύκολο να συμφιλιωθεί κανείς με ένα τέτοιο θέαμα σε φόντο στρατιωτικής παραλλαγής, σκέφτηκα όμως ότι τα γεγονότα του Παρισιού είναι πολύ πρόσφατα και άρα μάλλον αναμενόμενο το αυξημένο επίπεδο ασφαλείας.

Λίγο πριν από την επιστροφή μου στην Αθήνα, το Σάββατο, οι βελγικές αρχές σήμαναν «κόκκινο συναγερμό» λόγω πληροφοριών για χτύπημα τζιχαντιστών, παρόμοιο με εκείνο της 13ης Νοεμβρίου. Τα έκτακτα μέτρα ασφαλείας δεν περιορίζονταν στο αεροδρόμιο, αλλά ήταν κάτι παραπάνω από εμφανή σε ολόκληρη την πόλη.

Ακόμη πιο ισχυρή παρουσία του Στρατού με τεθωρακισμένα, μπλόκα της Αστυνομίας στους δρόμους, οι άνθρωποι σχεδόν εξαφανισμένοι, μαγαζιά με κατεβασμένα ρολά, το μετρό κλειστό, συναυλίες και δημόσιες εκδηλώσεις ματαιώθηκαν, μέχρι και η Γκραν Πλας, η φημισμένη κεντρική πλατεία, αποκλείστηκε και η πρόσβαση του κόσμου και των τουριστών είχε απαγορευτεί.

Οι Βρυξέλλες έμοιαζαν με πρωτεύουσα-φάντασμα, απονεκρωμένη από κάθε δραστηριότητα και ένα αίσθημα διάχυτης ανησυχίας και ενδεχομένως πανικού απλωνόταν παντού...

Ανάλογο σκηνικό σε ευρωπαϊκό έδαφος τα τελευταία χρόνια δεν πρέπει να έχει υπάρξει. Προσωπικά, όσο κι αν προσπάθησα δεν θυμήθηκα να έχω βιώσει ξανά μια ίδια κατάσταση. Ισως να υπήρχε μια μικρή ομοιότητα με το Κάιρο, το οποίο είχα επισκεφθεί λίγες εβδομάδες πριν από την ανατροπή του Χόσνι Μουμπάρακ, αλλά και πάλι η σύγκριση δεν αποτυπώνει πιστά την τωρινή πραγματικότητα.

Προκαλεί ανατριχίλα και μόνο στο άκουσμα η μετατροπή της καρδιάς της Ευρώπης σε γκέτο φόβου με την επιβολή μιας μορφής στρατιωτικού νόμου για λόγους προστασίας των πολιτών από πιθανές επιθέσεις ακραίων στοιχείων.

Η βαριά ατμόσφαιρα ισλαμοφοβίας και τρομοϋστερίας -έστω επιμελώς συγκεκαλυμμένη- είχε επικρατήσει και τις προηγούμενες ημέρες στις Βρυξέλλες, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ένα μέρος που αποτελεί την επιτομή της πολυπολιτισμικότητας και της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπων κάθε προέλευσης και θρησκείας.

Το μακελειό στο «Μπατακλάν» και όσα επακολούθησαν μοιραία επηρέασαν την καθημερινότητα, δημιουργώντας συνθήκες πιο γκρίζες από τον συνήθως μουντό καιρό της πόλης. Διαρκής αστυνόμευση σε τρένα και πλατείες, πιο πολλοί φαντάροι-αστακοί σε δημόσια κτίρια και φυσικά στο Ευρωκοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα μέσα ενημέρωσης της χώρας να ασχολούνται περίπου κατ’ αποκλειστικότητα με τους κινδύνους μιας νέας τυφλής αιματοχυσίας, κόσμος καχύποπτος και έντονα προβληματισμένος για όσα εκτυλίσσονται...

Μάλιστα, ορισμένοι είτε αξιωματούχοι είτε πολίτες έδειχναν υπέρ το δέον αιφνιδιασμένοι, στα όρια του κλονισμού, αφού θεωρούσαν ότι το Βέλγιο, ως η θεσμική ευρωπαϊκή έδρα, είναι πλήρως προστατευμένο και τέτοιου είδους ζητήματα δεν υπήρχε περίπτωση να τους αναστατώσουν, όπως ήδη συμβαίνει.

Κάπως καλύτερη ήταν η εικόνα στην υπόλοιπη βελγική επικράτεια και σε μικρότερες περιφερειακές πόλεις, π.χ. στην Μπριζ και τη Γάνδη, αν και οι τοπικές αρχές διατείνονταν με τη σειρά τους ότι βρίσκονται σε ετοιμότητα για παν ενδεχόμενο. Σε απόσταση τριών ωρών βορειότερα σιδηροδρομικώς, στην πρωτεύουσα της γειτονικής Ολλανδίας, το Αμστερνταμ, οι ρυθμοί κινούνταν -όλως παραδόξως- λιγότερο «τρομοκρατικά», δίνοντας μια αμυδρή νότα αισιοδοξίας για το -έτσι κι αλλιώς- ρευστό και αβέβαιο μέλλον της Ευρώπης (από όποια σκοπιά κι αν επιχειρήσουμε να το προσεγγίσουμε).http://www.efsyn.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου