Σύγχρονο Νταχάου στην Ελλάδα για να έρθει η «ανάπτυξη»!

Απάντηση στο απαράδεκτο άρθρο του Μάκη Ανδρονόπουλου με τίτλο

"Πώς η Ελλάδα μπορεί να δεχθεί 2 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες"

 που δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr στις 8/12/2015.

Λίγες ώρες μετά από τις απαράδεκτες δηλώσεις του Τσίπρα στην ΕΡΤ, όπου μας ενημέρωσε ότι ‘έχει ζητήσει βοήθεια από τη Frontex που συχνά δεν έρχεται’, ότι ‘η Μέρκελ είναι προοδευτική και καλή σύμμαχος στο προσφυγικό’ και ότι ‘η Ελλάδα κάνει ότι μπορεί προκειμένου να καταγράφονται οι μετανάστες’, ήρθε στη δημοσιότητα - και συγκεκριμένα στο tvxs.gr- ένα απαράδεκτο άρθρο του πρώην συνεργάτη του Γ. Παπανδρέου και νυν (φιλο)Συριζαίου, Μ. Ανδρονόπουλου, το οποίο έγραψε προκειμένου όπως λέει «να λυθεί το αδιέξοδο στο οποίο περιέρχεται η χώρα μας».

Στην εισαγωγή γίνεται αναφορά στον «κακό Ερντογάν» που δεν συνεργάζεται καλά με την ελληνική πλευρά, η οποία μας ενημερώνει ότι κάνει ό,τι μπορεί (άραγε εννοεί στο να σώζονται οι μετανάστες ή στο να πνίγονται, να καταγράφονται και να επαναπροωθούνται;). Στη συνέχεια, υπάρχει αντιδραστικό σχόλιο όσον αφορά στο ρεύμα των μεταναστών, μιας και χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι: «αργά ή γρήγορα μπορεί να δούμε να καταφθάνει στις ελληνικές ακτές μεταξύ άλλων και ένα κύμα τζιχαντιστών προσφύγων». Το ‘ζουμί’ του κειμένου, όμως, βρίσκεται στην πρόταση που παρουσιάζεται στο τέλος. Τι ακριβώς λέει αυτή;

Ο αρθογράφος του TVXS προτείνει «τη μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα 2 εκατομμυρίων προσφύγων από την Συρία, δικιάς της επιλογής… και την απόλυτη φραγή των συνόρων της» με αντάλλαγμα την «άμεση μείωση κατά 50% του χρέους (και ρύθμιση του υπολοίπου), τη χαλάρωση των δημοσιονομικών πιέσεων και άμεση κατάργηση των capital control και συμμετοχή στο QE (πιστωτική χαλάρωση) και την καταβολή ενίσχυσης 50 δισ. ευρώ για την δημιουργία 8-10 Ζωνών Ελεύθερου Εμπορίου και 10 δορυφορικών πόλεων για την εγκατάσταση των προσφύγων». Διευκρινίζεται ότι «στις 10 free trade zones θα δημιουργηθούν σε τοποθεσίες ελληνικής επιλογής με κριτήρια την μεταφορική διευκόλυνση και τις εξαγωγές, αλλά και με όρους εθνικής ασφάλειας. Σε αυτές θα μπορούν να εγκαταστήσουν την παραγωγή τους ευρωπαϊκές επιχειρήσεις με φόρο 8-10%».

Ουσιαστικά, προτείνεται η δημιουργία σύγχρονων - οικονομικών και κοινωνικών- Νταχάου για τους μετανάστες που έρχονται κατατρεγμένοι από τον πόλεμο της Συρίας αναζητώντας μια ζωή με αξιοπρέπεια. Ουσιαστικά, η προεκλογική κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης έχει μετατραπεί από το ΣΥΡΙΖΑ σήμερα σε πρόταση για ενίσχυση τους. 

Και μάλιστα, όλο αυτό, όχι απλά για να αντιμετωπιστούν τα μεταναστευτικά ρεύματα, αλλά κυρίως για να τα εκμεταλλευτεί πλήρως το ελληνικό και το ξένο κεφάλαιο στην προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης προς όφελος του. Οι προτάσεις που γίνονται λύνουν το πρόβλημα μόνο για τους επιχειρηματίες, τους βιομήχανους και τις κυβερνήσεις που τους στηρίζουν. Όσο για τους ίδιους τους πρόσφυγες, ουσιαστικά τους ρίχνουν «στον Καιάδα» της εργασίας χωρίς μισθούς, ωράρια και δικαιώματα, τους αναγκάζουν σε μια ζωή απομόνωσης και εξαθλίωσης, χωρίς καμία προοπτική ούτε για τους ίδιους ούτε για τα παιδιά τους. Παράλληλα, η πρόταση αυτή γίνεται συγκεκριμένα για τους πρόσφυγες από τη Συρία, καθώς ο αρθρογράφος υπονοεί προφανώς ότι οι υπόλοιποι μετά την καταγραφή τους, θα πρέπει να στέλνονται πίσω στις χώρες τους. Αυτός είναι, λοιπόν, ο «ελληνικός ανθρωπισμός» που εξαίρει ο κύριος Ανδρονόπουλος στο άρθρο του;

H προφανής απάντηση είναι πως όχι. Αυτή είναι η λογική που καιρό τώρα επιδιώκει το κεφάλαιο των δυτικών χωρών για την αντιμετώπιση και εκμετάλλευση των μεταναστών: ένας μέρος αυτών θα πνίγεται στο Αιγαίο ή στα σύνορα μεταξύ των κρατών, ένα άλλο μέρος θα κρατείται εντός συνόρων ώστε να αποτελέσει το φτηνό εργατικό δυναμικό που έχουν ανάγκη οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και όσοι «περισσεύουν» θα πρέπει να συλλαμβάνονται ώστε να βιώνουν τον αποκλεισμό από την κοινωνία και τη δυνατότητα εργασίας και στη συνέχεια να επαναπροωθούνται στη χώρα τους. Σε αυτό το σχέδιο έχουν πρωτοπόρα δράση η κυβέρνηση και το ελληνικό κεφάλαιο το τελευταίο χρονικό διάστημα και τη νομιμοποίηση και επέκταση ακριβώς αυτού του σχεδίου εξυπηρετεί το συγκεκριμένο άρθρο.

Αντίθετα, η μόνη ρεαλιστική απάντηση προς όφελος των μεταναστών αλλά και της εργατικής τάξης των ευρωπαϊκών χωρών είναι ο κοινός διεθνιστικός αγώνας απέναντι σε ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ρωσία και στο Κεφάλαιο που κάνουν πολέμους και σπέρνουν θανάτους και μεταναστευτικά ρεύματα, προσπαθώντας ύστερα να τα εκμεταλλευτούν προς όφελος τους.

Παλεύουμε για:

           ·          Έξοδο από ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ευρωστρατό-Frontex με στόχο να διαλυθούν οι ιμπεριαλιστικοί αυτοί μηχανισμοί.

           ·          Να γκρεμιστεί ο φράχτης του Έβρου. Απρόσκοπτη είσοδος-έξοδος των μεταναστών από τα σύνορα.

           ·          Νομιμοποίση και αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων σε όλους μετανάστες.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ