Ποιοι θέλουν τον Στρατό στο δρόμο με πρόσχημα την τρομοκρατία; Η συνέντευξη του πρώην ΑΓΕΣ Μανωλά στο onalert και οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί!

Η δημόσια παρέμβαση του πρώην ΑΓΕΣ Αντιστράτηγου Μανωλά, έχει πολύ μεγάλη σημασία. Όχι μόνο γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο εκπρόσωπο του στρατιωτικού κατεστημένου –αφού το όνομα του ακούστηκε ακόμη και ως πιθανού ΑΓΕΕΘΑ κάποια στιγμή-, αλλά και γιατί πρόκειται για ένα απόστρατο στρατιωτικό με εκφρασμένες πολιτικές φιλοδοξίες, που μεταξύ άλλων είχε υπογράψει το γνωστό για την εχθρότητα εναντίον του εργαζόμενου λαού μας κείμενο των 16 πρώην Αρχηγών Επιτελείων και Ενόπλων Δυνάμεων «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ». Απαιτώντας από τον λαό μας να ψηφίσει «ΝΑΙ» στο Δημοψήφισμα του καλοκαιριού, το αποτέλεσμα του οποίου, το ΟΧΙ του 61,3%, ανέτρεψε πραξικοπηματικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Ο αντιστράτηγος λοιπόν Μανωλάς τοποθετούμενος στο onalert.gr (ανάρτηση με τίτλο "Δείξτε προσοχή στο στράτευμα"! "Καμπανάκι" από τον Επίτιμο Α/ΓΕΣ Χρίστο Μανωλά) απαιτεί την οργανωμένη συζήτηση για την χρήση του Στρατού στο πλαίσιο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, κατά των ασύμμετρων απειλών. Το σημαντικότερο πολιτικό επίδικο της παρέμβασης του είναι ότι κάτι τέτοιο θεωρείται δεδομένο, επομένως τονίζεται από τον ίδιο η αναγκαιότητα να υπάρξει θεσμική θωράκιση και να γίνει οργανωμένα.

Διαβάζουμε λοιπόν: «Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να συζητηθεί. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αυτή την στιγμή έχουμε κάποια άνεση να μαζευτούμε, να συζητήσουμε, να βρούμε πιθανές λύσεις, πως θα το κάνουμε, νομοθετικά, πως θα το ρυθμίσουμε, διότι αν αναγκαστούμε να το κάνουμε  κάτω από την επήρεια γεγονότων  θα είναι ανοργάνωτο, δε θα γίνει σωστά και θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που πάει να επιλύσει. Οι απειλές έχουν αλλάξει. Το έγκλημα είναι διεθνές. Η τρομοκρατία είναι υπερεθνική και παντού. Αυτός που διοργάνωσε τα περιστατικά στο Παρίσι, διήλθε από την Ελλάδα, έφτασε στο Παρίσι, Βέλγιο… Βλέπουμε δηλαδή ότι μέθοδοι, εξοπλισμός, επιμελητεία,  τα Δ.Μ., χρήματα, οπλισμός, πυρομαχικά, όλα αυτά, είναι ασύμμετρες επιχειρήσεις, υβριδικές επιχειρήσεις, είναι απειλές νέου τύπου, ανορθόδοξες απειλές. Θέλουν ειδικούς τρόπους αντιμετωπίσεως,  θέλουν διαφορετικό τρόπο σκέψεως. Πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε έξω από το κουτί. Λέω λοιπόν εγώ, όσο έχουμε ακόμη τη δυνατότητα με άνεση, γιατί δεν έχουμε ακόμη περιστατικό στην πατρίδα μας –δόξα συ ο θεός- ας το εξετάσουμε. Και ας αποφασίσει η συντεταγμένη πολιτεία το τι θέλει να κάνει, και πως θέλει να το κάνει. Υπάρχει το νομικό πλαίσιο, πρέπει να το δούμε λίγο με λεπτομέρεια και να αποφασίσουμε το τι ακριβώς θα κάνουμε. Είναι όμως κατά την άποψη μου επιχειρησιακή απαίτηση και πρέπει να θεσμοθετηθεί πλήρως. Και όχι μόνο κατ΄ αρχήν».

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Καταρχήν, ο Αντιστράτηγος Μανωλάς αφήνει ασχολίαστη την τοποθέτηση του δημοσιογράφου Πάρη Καρβουνόπουλου ότι ο Στρατός έχει παρέμβει τα τελευταία μνημοναικά χρόνια ήδη δύο (2) φορές στην πολιτική ζωή! Και στις δύο παρεμβάσεις αυτές –Στρατιωτική Παρέλαση στη Θεσσαλονίκη 2012, επιφυλακή 71^ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας να επέμβει στα κινηματικά γεγονότα το Φεβρουάριο του 2012- φυσικά το επίδικο ήταν «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και η αντιμετώπιση των «ασύμμετρων απειλών»: τα κοινωνικά κινήματα και οι κινητοποιήσεις του κόσμου της εργασίας είναι ο πραγματικός εσωτερικός εχθρός εναντίον του οποίου εκπαιδεύεται και στρέφεται ο Στρατός κατασταλτικά!  

Δεύτερον, ο απόστρατος ΑΓΕΣ Μανωλάς που έχει πάρει θέση τόσο πολιτικά, όσο και ως επιχειρησιακός παράγοντας στην εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής αλλά και στην συμμετοχή του ελληνικού στρατού στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, μιλά για κίνδυνο προ των πυλών. Ουσιαστικά όμως τα δραματικά γεγονότα σημειώθηκαν πάντα σε καπιταλιστικές μητροπόλεις –Λονδίνο, Μαδρίτη, Παρίσι- χωρών που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε επεμβάσεις, κατοχή χωρών και ιμπεριαλιστική λεηλασία, καταστρέφοντας ολόκληρες χώρες και ωθώντας στην προσφυγιά ολόκληρους λαούς. Αυτοί είναι οι όροι της Εκδίκησης.

Αυτή η πιθανότητα επομένως να υποστεί και ο λαός μας τις συνέπειες των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων, αντί να οδηγήσει στο Μπλοκάρισμα της συμμετοχής του Ελληνικού Στρατού στους άδικους πολέμους της εποχής μας, ουσιαστικά χρησιμοποιείται από το πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο ως πρόσχημα για να την εξαφάνιση των λαϊκών ελευθεριών, για να διεκδικήσει αναβάθμιση του ρόλου του το σύμπλεγμα Άμυνας-Ασφάλειας (από τους επαγγελματίες του χώρου και τους επιχειρηματίες που εποφθαλμιούν τεράστια κέρδη μέχρι τις αντιδραστικές δεξαμενές σκέψης, τους δημοσιογράφους και τους διαπλεκόμενους καθηγητές πανεπιστημίου), περισσότερους εξοπλισμούς, τη νομιμοποίηση του κράτους διαρκούς έκτακτης ανάγκης του Ολοκληρωτικού Καπιταλισμού. Εδώ κατοχυρώνεται η παράλληλη προσπάθεια του βαθέως κράτους –αστυνομικοί-πράκτορες ΕΥΠ, Στρατιωτικοί, Δικαστές-, να διεκδικήσουν την εξαίρεση τους από τις περικοπές των Μνημονίων και να διευρύνουν το ρόλο τους, σε ένα περιβάλλον καλλιέργειας εθνικισμού και μιλιταρισμού που με συντεταγμένο τρόπο επιχειρεί η κυβέρνηση στην κατεύθυνση μετατροπής της Ελλάδας σε «Ισραήλ των Βαλκανίων»! Χαρακτηριστική η απόφαση του ΣτΕ, την εφαρμογή του οποίου υπεραμύνεται ο πρώην ΑΓΕΣ Μανωλάς. Αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα ότι οι Στρατιωτικές και Αστυνομικές Σχολές δεν αποτελούν μόνο μια διέξοδο από την ανεργία, αλλά απαιτούν την καθ’ ολοκληρίαν και οργανική πρόσδεση των επαγγελματιών των τομέων Άμυνας-Ασφάλειας με τον Κοινοβουλευτικό Ολοκληρωτισμό της εποχής μας.

Πρόκειται επομένως για μια τεράστια τομή στη λειτουργία του κράτους, των κατασταλτικών και στρατιωτικών του δυνάμεων, την προσαρμογή τους στην σύγχρονη φάση του καπιταλιστικού συστήματος, ανατρέποντας όλα τα δεδομένα: όποιος επικαλείται απέναντι σε όλα αυτά ως γραμμή άμυνας το Σύνταγμα, μιλά για «εκδημοκρατισμό» Στρατού-Αστυνομίας και βλέπει «εκτροπή» της αστικής δημοκρατίας, αδυνατεί να δει τον σύγχρονο ρόλο και αποστολή των δυνάμεων Άμυνας-Ασφάλειας και του αστικού κράτους, που με νέους όρους-μεθόδους-μέσα της κρατικής τρομοκρατίας/ελέγχου/χειραγώγησης έρχονται να διαχειριστούν το συντεταγμένο χάος που προκαλεί η αστική πολιτική, εντός και εκτός συνόρων, υπηρετώντας και θωρακίζοντας το αστικό καθεστώς εξουσίας.

Το πώς καλλιεργείται το χάος, αλλά και το πώς το κράτος το αντιμετωπίζει  αποκαλύπτεται στην περίπτωση των μεταναστών: στο πλαίσιο των δογμάτων ανάσχεσης και εγκλωβίζοντας-φυλακίζοντας τους σε νησιά, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και τώρα μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια τεράστια φυλακή προσφύγων, συχνά χωρίς νερό-φαγητό-σε άθλιες συνθήκες, τους οδηγεί στην απελπισία, καλλιεργεί την ένταση μεταξύ τους με τους παράλογους διαχωρισμούς και αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο εξεγέρσεων. Έτσι λοιπόν και αφού προηγουμένως διαδοθεί η προπαγάνδα περί μεταναστών-μουσουλμάνων-τρομοκρατών/εξτρεμιστικών στοιχείων, στήνεται το σκηνικό για την ανάπτυξη των στρατιωτικοποιημένων τμημάτων της ΕΛ.ΑΣ. και του Στρατού απέναντι τους για να καταστείλουν τις εξεγέρσεις τους. Ενδεικτικά αναφέρουμε την περίπτωση να κηρύξει στρατιωτικό νόμο ο διοικητής του Τάγματος Εθνοφυλακής στην Κάλυμνο για να αντιμετωπίσει την κινητοποίηση των απελπισμένων μεταναστών, ενώ σύντομα ο ΑΓΕΣ Τελλίδης επέβλεψε την άσκηση μαχών μέσα σε πόλεις και καταστολής εξεγέρσεων των αντίστοιχων στρατιωτικών δυνάμεων στην Κω και τέλος, το γεγονός ότι η 16^η Μεραρχία μπήκε σε επιφυλακή για να σταματήσει την κάθοδο μεταναστών που έρχονταν από την Αδριανούπολη. Τα πρόσφατα γεγονότα στην Ειδομένη περιελάμβαναν και στρατιωτικό νόμο και Λογοκρισία και άγρια καταστολή.

Η δημόσια αυτή τοποθέτηση του ΑΓΕΣ Μανωλά, που απαιτεί την εμβάθυνση  της στρατιωτικοποίησης της δημόσιας ζωής κινείται στο πλαίσιο των συνολικών κυβερνητικών πολιτικών επιλογών. Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας-Πόλεμος κατά των Μεταναστών-συμμετοχή στις επεμβάσεις αποτελούν όχι μόνο τα εφαλτήρια της αναβάθμισης του γεωστρατηγικού ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης, αλλά την συμβολή της στο παγκόσμιο πόλεμο κατά του κόσμου της εργασίας, με πρώτο στόχο τη δουλοποίηση και καθυπόταξη των Ελλήνων εργαζομένων.  Εξαιρετικά αποκαλυπτική για τους τρομοκρατικούς σχεδιασμούς της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν η ημερίδα «Η εσωτερική ασφάλεια της χώρας. Παρούσα κατάσταση και προοπτικές» της αντιδραστικής-υπερσυντηρητικής δεξαμενής σκέψης, του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ). Επαναφέροντας στο προσκήνιο το ζήτημα της εμπλοκής δυνάμεων του στρατού στην καταδίωξη δραπετών στην ελληνική ύπαιθρο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επιβάλλεται η δημιουργία μιας “στρατοχωροφυλακής”. Ανάμεσα στα πολλά που ακούστηκαν από τους ομιλητές ήταν και προτάσεις για νομοθετικές ρυθμίσεις που θα επιτρέψουν στις Ένοπλες Δυνάμεις να δημιουργήσουν ειδικές μονάδες που θα μπορούσαν να επέμβουν σε θέματα που έχουν να κάνουν με την εσωτερική ασφάλεια. Επίσης υπήρξαν σκέψεις που εκφράστηκαν για την “στρατιωτικοποίηση” της ΕΛΑΣ, σ΄ ότι αφορά στην παρουσία μονάδων της στα σύνορα».

Μια ακόμη απόδειξη και κλιμάκωση της τρομοκρατικής υστερίας των Τσίπρα-Καμμένου αποτελεί όχι μόνο η διεξαγωγή στην Κοζάνη, την Τετάρτη 14/10, άσκησης από το 523 ΤΠ που αφορούσε στην «Επανακατάληψη»  ενός εργοστασίου στρατηγικού χαρακτήρα, το οποίο έχουν καταλάβει ‘’ταραχοποιοί’’, αλλά και η προσπάθεια του ΓΕΣ να πείσει ότι δεν πρόκειται για κάτι ξεχωριστό και ασυνήθιστο, αλλά ότι αυτός είναι ο ρόλος και η αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων: «Στο πλαίσιο της επιχειρησιακής αποστολής του Στρατού Ξηράς και σε περιπτώσεις εντάσεως, κρίσεως ή πολέμου, υφίσταται η πιθανότητα δολιοφθοράς εγκαταστάσεων και υποδομών ζωτικής σημασίας από τον εχθρό. Το σενάριο τέτοιου είδους ασκήσεων προσομοιάζει στην κατάσταση όπου προσωπικό του Στρατού Ξηράς φυλάσσει και προστατεύει τέτοιου είδους εγκαταστάσεις από δολιοφθορές του εχθρού».

Όπως έχουμε επισημάνει: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου δηλώνουν «παρών» στον σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο κοινωνικό πόλεμο. Εμείς και η πλειοψηφία του Κόσμου της Εργασίας δηλώνουμε εχθροί τους! Ο κοινωνικός πόλεμος κλιμακώνεται μετά τη νέα επίθεση του ISIS στο Παρίσι. Από την Αραβική Άνοιξη ως τα Βαλκάνια και την Ουκρανία, από την περιφέρεια ως την καρδιά της Ευρώπης και των ΗΠΑ, μέσα στις χώρες και πάνω στα σύνορά τους, ένας πόλεμος διεξάγεται ενάντια σε μετανάστες και εχθρό-λαό. Μικρή σημασία έχει για το Επιχειρηματικό Κράτος Άμυνας-Ασφάλειας αν ο εχθρός είναι εσωτερικός ή εξωτερικός. 

Ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός εξοπλίζει την αστική δημοκρατία απέναντι στους εργαζόμενους. «Τρομοκράτες»  χαρακτηρίζουν  εξίσου το Ισλαμικό Κράτος (που χρηματοδότησαν 40 κράτη ως «εταίρο»), και τους κούρδους μαχητές στο Ντιγιάρμπακιρ. «Τρομοκράτες» είναι και όσοι/ες αντιστέκονται: Ferguson και Παλαιστίνη αλλά και Γιάννενα,  Θεσσαλονίκη και Κοζάνη (όπου στρατός κι αστυνομία εισβάλλουν σε εργοστάσια με εντολές ΣΥΡΙΖΑ). Ο στρατός πάνω από όλα εγγυάται την άμυνα και την ασφάλεια των πλουσίων απέναντι στους φτωχούς.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δηλώνει παρών στις νέες ιμπεριαλιστικές σταυροφορίες. Επιχειρεί την αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης. Εμπλέκεται στους ενεργειακούς σχεδιασμούς. Η αντεργατική επίθεση, η κρατική τρομοκρατία και οι πολεμικοί τυχοδιωκτισμοί είναι βασικά στοιχεία μιας πολιτικής για το νέο γύρο αστικής ανάπτυξης πάνω στα συντρίμμια του κόσμου της εργασίας. Με αντίστοιχη οικονομική πολιτική χτίζει το κράτος του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού. Η πολεμική και επιθετική πολιτική των στρατηγικών στόχων του ελληνικού κεφαλαίου υπερβαίνει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αγκαλιάζει όλες τις αστικές δυνάμεις (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι-Λεβέντη), τη Χρυσή Αυγή, ακόμα και στελέχη της ΛΑΕ που είχαν παίξει καίριο ρόλο (π.χ. Λαφαζάνης-Ήσυχος). «Υπεύθυνη» Αριστερά και επιθετική Δεξιά συναινούν στην πρόθεσή της να έχει ρόλο στις νέες ιμπεριαλιστικές εκστρατείες και στους κατασταλτικούς σχεδιασμούς.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όρισε ξανά πρώτη τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», κάνοντας βασικό σενάριο της Άσκησης ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑΣ τις ασύμμετρες απειλές (εργάτες και μετανάστες δηλαδή), ασκώντας τον στρατό στην ανακατάληψη εργοστασίων από «τρομοκράτες»! Η Κρήτη μετατρέπεται σε ορμητήριο της επίθεσης στη Συρία, το Πολεμικό Ναυτικό ηγείται των επιχειρήσεων κατά μεταναστών και του στόλου που φυλάει τα καράβια των Ελλήνων εφοπλιστών στη Σομαλία. Εξάλλου, από κοινού λιμενικό, στρατός, αστυνομία και Frontex κάνουν πόλεμο στα νότια σύνορα της Ευρώπης. Είναι η άλλη όψη του ελέγχου, της καταστολής και κυρίως της εγκατάλειψης που εφαρμόζει το ελληνικό κράτος σε απελπισμένους πρόσφυγες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε άθλιους καταυλισμούς και στα hotspots.

Οι πολιτικές Άμυνας-Ασφάλειας αλλά και η κυβέρνηση της αντεργατικής λαίλαπας, που «αδειάζει» κατειλημμένα εργοστάσια με τάγματα εφόδου ΜΑΤ-ΟΠΚΕ, εκπαιδεύει στρατιώτες και Λέσχες Εφέδρων, πρέπει να ανατραπούν από εργατικούς αγώνες. 

Καθήκον μας είναι η ανάπτυξη ενός σύγχρονου αντιπολεμικού και αντιμιλιταριστικού κινήματος, η δράση στην εκπαίδευση, στις γειτονιές και στους χώρους της νεολαίας προβάλλοντας την ανάγκη κανένας νέος άνθρωπος να μην πάει σε Στρατός και Αστυνομία, να μην μετατραπεί σε Μισθοφόρο Πραιτοριανό του αστικού συστήματος εξουσίας, είτε στα πλαίσια του κράτους είτε στα πλαίσια του Ιδιωτικού τομέα. Καθήκον μας είναι η ανάπτυξη ενός σύγχρονου εργατικού διεθνιστικού κινήματος, η ανάπτυξη της δράσης στο Στρατό για το Μπλοκάρισμα της Μηχανής του Πολέμου και της ανάληψης κατασταλτικών καθηκόντων από τον Στρατό. Απέναντί τους πρέπει να βρεθούν χιλιάδες Κομπανί, χιλιάδες απεργίες και πορείες, αντιπολεμικές και αντικαπιταλιστικές πρακτικές.

Καλούμε φαντάρους και μόνιμους να αρνηθούν κάθε συμμετοχή-κάθε υπηρεσία στη νέα σταυροφορία και στις Επιχειρήσεις Καταστολής Πλήθους.  Καλούμε το εργατικό κίνημα να μπλοκάρει τις επιχειρηματικές συμφωνίες και τις διευκολύνσεις, να κλείσει τις βάσεις.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ