Η νεότερη Παλαιστίνια κρατούμενη μιλά στο “Al Jazeera” λίγο μετά την απελευθέρωσή της

(Φωτογραφία: Al Jazeera)

Halhul, Κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Μετά από 2.5 μήνες σε ένα κελί, η 12χρονη D* al–Wawi, η νεότερη Παλαιστίνια κρατούμενη, αφέθηκε ελεύθερη την Κυριακή υπό όρους.

Η D, που συνελήφθη στις 9 Φεβρουαρίου κοντά στον παράνομο ισραηλινό οικισμόKarmei Tzur, καταδικάστηκε για απόπειρα ανθρωποκτονίας και παράνομη κατοχή μαχαιριού από ισραηλινό στρατοδικείο κατόπιν διακανονισμού, μέρες μετά την κράτησή της. Της επιβλήθηκε ποινή 4.5 μηνών σε ισραηλινή στρατιωτική φυλακή, και εξέτισε περισσότερο από το μισό της ποινής αυτής.

Παρότι οι Ισραηλινοί πολίτες υπόκεινται στο ισραηλινό αστικό δίκαιο και μπορούν να φυλακιστούν μόνο από την ηλικία των 14, ο ισραηλινός στρατιωτικός νόμος, που επιτηρεί τους Παλαιστίνιους στην Κατεχόμενη Δυτική Όχθη, επιτρέπει τη φυλάκιση παιδιών ακόμη και 12 ετών. Σύμφωνα με την οργάνωση για τα δικαιώματα των φυλακισμένων Addameer, 438 ανήλικοι Παλαιστίνιοι είναι αυτή τη στιγμή έγκλειστοι σε ισραηλινές φυλακές, 98 από τους οποίους είναι κάτω των 16.

Στις 24 Απριλίου, μετά από πολύωρο ταξίδι από το σημείο ελέγχου της Jbara κοντά στην Tulkarem στη γενέτειρά της, την περιοχή της Χεβρώνας στο νότιο τμήμα της Δυτικής Όχθης, η D γύρισε σπίτι με την οικογένειά της για πρώτη φορά έπειτα από 75 μέρες. Φτάνοντας στο χωριό Halhul, έγινε δεκτή από εκατοντάδες γείτονες και μέλη της οικογένειάς της, που ανέμιζαν την παλαιστινιακή σημαία και πανηγύριζαν για την επιστροφή της.

Το Al Jazeera μίλησε με την D μετά την απελευθέρωσή της.

Al Jazeera: Ξέρεις ότι έχεις περιγραφεί ως η νεότερη Παλαιστίνια που έχει φυλακιστεί από το Ισραήλ;

D* al-Wawi: Ναι, το άκουσα, αλλά υπάρχουν κι άλλα παιδιά στη φυλακή, επίσης. Άφησαφίλους πίσω. Κάποιοι ήταν 13 και 14. Τραγουδούσαμε και μείναμε μαζί όλο τον καιρό που ήμουν φυλακή και με βοήθησαν, δεν είμαι, λοιπόν, η μόνη.

Ασφαλώς και είμαι ευτυχισμένη που είμαι ελεύθερη, αλλά, την ίδια στιγμή, είμαι λυπημένη, γιατί υπάρχουν ακόμη παιδιά στη φυλακή και ξέρω πια πώς είναι κάτι τέτοιο.

Al Jazeera: Πώς ήταν στη φυλακή;

D: Ήταν τρομακτικά και μου έλειψαν οι γονείς μου. Η μαμά με επισκέφτηκε 2 φορές και όταν έφυγε ένιωσα σαν να με είχαν πάρει μακριά ξανά.

Al Jazeera: Ποιο ήταν το πιο τρομακτικό μέρος των 2 μηνών της κράτησης;

D: Ήταν η αρχή της. Στο λεωφορείο, όταν με μετέφεραν από τη φυλακή Hasharon στη φυλακή Ramla κι έπειτα στο στρατιωτικό δικαστήριο Ofer, για να δω τον δικαστή. Τα καθίσματα του λεωφορείου ήταν φτιαγμένα από σκληρό μέταλλο και τα πόδια μου ήταν αλυσοδεμένα το ένα με το άλλο και τα χέρια δεμένα με χειροπέδες. Έκανε κρύο το Φεβρουάριο και δεν είχα ζακέτα. Είχε παγωνιά και ήμουν μόνη και δεν ήξερα τι θα συνέβαινε.

Al Jazeera: Υποβλήθηκες σε ανάκριση;

D: Ναι, η ανάκριση ήταν επίσης πολύ τρομακτική. Υπήρχαν κάπου 5 άντρες που με ανέκριναν ταυτόχρονα, ήταν συγκεχυμένη κατάσταση, κι επίσης ήμουν μόνη τότε. Ούρλιαζαν θυμωμένα προς το μέρος μου και με περιγελούσαν λες κι ήμουν αστείο, όλοι τους. Ήθελα απλώς να πάω σπίτι.

Al Jazeera: Νόμισες τότε ότι το δικαστήριο θα σου επέβαλε ποινή φυλάκισης;

D: Δεν πίστεψα πως ο δικαστής θα με έστελνε στη φυλακή, γιατί είμαι παιδί. Νόμιζα ότι θα πήγαιναν στον δικαστή και μετά στο σπίτι με τους γονείς μου την ίδια μέρα, αλλά ο δικαστής είπε ότι θα έμενα στη φυλακή για 4 μήνες και δεν ήξερα τι να κάνω.

Al Jazeera: Σε χτύπησαν ποτέ όσο ήσουν στη φυλακή;

D: Στη φυλακή όχι, αλλά, όταν οι Ισραηλινοί στρατιώτες με συνέλαβαν, με κλώτσησαν πολύ. Ένας από αυτούς με κλώτσησε δυνατά στην πλάτη, και μετά, όταν βρισκόμουν στο έδαφος, ένας άλλος πήδηξε πάνω μου κι αυτό μου προξένησε πολύ πόνο για πολύ ώρα.

Al Jazeera: Πώς περνούσες τον καιρό σου στη φυλακή και ποιους είδες εκεί;

D: Είχα μια δασκάλα αραβικής καταγωγής, η οποία μου άρεσε πολύ. Υπήρχαν ακόμη οι θείες Dunya και Yasmine, που ήταν γλυκές, με φρόντιζαν και μου αγόρασαν σοκολάτα. Έμαθα, επίσης, κέντημα στο χέρι. Έφτιαξα ένα βιβλίο για την μητέρα μου, το οποίο είχε πάνω του κεντημένο «η πιο γλυκιά μαμά».

Al Jazeera: Πώς ένιωσες όταν σου έβγαλαν τις χειροπέδες και ξαναείδες τους γονείς σου;

D: Όταν μου τις έβγαλαν, ήταν σαν να μπορώ να αναπνέω ξανά, κι όταν είδα τους γονείς μου ήμουν σε έκσταση. Ποτέ μου δεν υπήρξα πιο ευτυχισμένη. Είμαι πολύ, πολύ ευτυχισμένη που βρίσκομαι σπίτι, αλλά θα είμαι πιο ευτυχισμένη όταν τα πράγματα γίνουν ξανά φυσιολογικά.

*Το Al Jazeera απέφυγε να αποκαλύψει το όνομα του κοριτσιού λόγω της ηλικίας του.