Η Ε.Ε. πήρε το όπλο της με πρόσχημα τις «ειρηνευτικές αποστολές»: Αφρική ο πρώτος σταθμός της παγκόσμιας δράσης της

Όπως έχουμε επισημάνει σε πρόσφατες ανακοινώσεις μας η Ε.Ε., με τη Γερμανία σε πρωταγωνιστικό ρόλο θέλει να μετατρέψει την οικονομική της δύναμη σε στρατιωτική ισχύ έτοιμη να δράσει παγκόσμια. Μετά από 25 χρόνια αναζητήσεων και αποτυχημένων προσπαθειών, φαίνεται ότι πλέον τίθεται άμεσος στόχος η ενοποίηση της εξωτερικής πολιτικής και του τομέα Άμυνας-Ασφάλειας. Ουσιαστικά επιχειρεί να επιβάλλει ένα πρωτόγνωρο αυταρχικό καθεστώς εντός της Ε.Ε. και να προχωρήσει σε νέες επεμβάσεις διεκδικώντας ολοένα διευρυμένο μερίδιο από την ιμπεριαλιστική λεία. Είτε σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, είτε αυτοτελώς, στηριζόμενος στις ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις, καλώντας τα κράτη μέλη να συμβάλλουν στην «συλλογική άμυνα»!

Σε αυτό έρχονται να συμβάλλουν οι δύο σημαντικές σύνοδοι κορυφής το καλοκαίρι, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (Βρυξέλλες, 28-29 Ιουνίου) και του ΝΑΤΟ (Βαρσοβία, 8-9 Ιουλίου). Ήδη διεξάγονται συνεχείς διαβουλεύσεις μεταξύ των δυο φορέων και των κρατών μελών τους σχετικά με τον τρόπο που θα διατυπωθούν οι νέες στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Η Ε.Ε. θα ανακοινώσει την «Παγκόσμια Στρατηγική» της, ενώ η Νατοϊκή Συμμαχία αναμένεται να επαναδιατυπώσει το πλαίσιο θωράκισης των κρατών μελών της ενόψει των εξελισσόμενων «υβριδικών απειλών» από κρατικούς και μη κρατικούς δρώντες. Παράλληλα, αναμένεται να διευκρινιστούν τα επίπεδα συνεργασίας και καταμερισμού δράσεων με την Ε.Ε. στα ζητήματα ασφάλειας-άμυνας. 

Καθημερινά, κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες παρεμβαίνουν και επιχειρούν να δώσουν τον τόνο των πολεμικών προετοιμασιών. Η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ τονίζει σε ομιλία της σε σύνοδο για οικονομικά θέματα στο Βερολίνο: “η Γερμανία θα χρειαστεί να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες σημαντικά από το σημερινό τους επίπεδο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει εξωτερικές απειλές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι σήμερα σε θέση να αμυνθεί έναντι εξωτερικών απειλών και δεν μπορεί απλά να βασίζεται στη διατλαντική σχέση με τις ΗΠΑ. Ασφαλώς αυτό σημαίνει ότι μια χώρα όπως η Γερμανία, η οποία σήμερα δαπανά περίπου το 1,2% του ΑΕΠ για την άμυνα, και οι ΗΠΑ, που δαπανούν 3,4% του ΑΕΠ για την άμυνά τους, θα πρέπει να συγκλίνουν. Η Γερμανία δε μπορεί να περιμένει από άλλους να επωμίζονται το βάρος της άμυνάς της μακροπρόθεσμα”, υπογράμμισε η καγκελάριος.

Σημερινά δημοσιεύματα αποκαλύπτουν ότι η Γερμανική κυβέρνηση υπό την καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ συμφώνησε να επεκτείνει τον ρόλο του Πολεμικού Ναυτικού της χώρας στη Μεσόγειο, ειδικότερα τη συμμετοχή του στις επιχειρήσεις για να σταματήσει το εμπόριο όπλων με προορισμό τζιχαντιστές της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στη Λιβύη, ανακοίνωσε η γερμανίδα υπουργός Άμυνας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Η απόφαση καταγράφεται τέσσερις ημέρες αφότου η ΕΕ έδωσε στη ναυτική της αποστολή την εξουσιοδότηση να προχωράει σε έρευνες σε ύποπτα πλοία. Η ναυτική αποστολή Σοφία αρχικά είχε στόχο τη διάλυση δικτύων διακινητών που μεταφέρουν πρόσφυγες και μετανάστες στην Ευρώπη διά θαλάσσης, συχνά θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλειά τους. Η Μπούντεσταγκ αναμένεται να εγκρίνει την απόφαση αυτή πριν τη θερινή διακοπή των εργασιών της ομοσπονδιακής κάτω βουλής, σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στον κυβερνητικό συνασπισμό. Η νέα εντολή του γερμανικού ΠΝ συμπεριλαμβάνει επίσης τη συνεισφορά του στην εκπαίδευση στελεχών του Λιμενικού Σώματος και του Πολεμικού Ναυτικού της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης. "Έχουμε όλοι συμφέρον να συμβάλλουμε στην αποκατάσταση περισσότερης τάξης κατά μήκος των (εξωτερικών) συνόρων της Ευρώπης", ανέφερε η φον ντερ Λάιεν μιλώντας δημοσιογράφους. "Και είναι σημαντικό το ότι ο χαρακτήρας της εντολής επεκτείνεται για επικεντρωθεί στις γενεσιουργές αιτίες των ροών των προσφύγων".

Η επέκταση της εντολής της αποστολής της ΕΕ και της Γερμανίας διαδέχεται την απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ να καλέσει την ΕΕ να επιβάλλει το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, όπου δρουν τζιχαντιστές του ΙΚ, υπενθύμισε η υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, κρίνοντας πως "αυτή (η απόφαση) έστειλε ένα πολύ ισχυρό μήνυμα". Ως τώρα η Γερμανία συνεισέφερε στη ναυτική αποστολή της ΕΕ ένα πλοίο ανεφοδιασμού, ενώ περίπου 950 γερμανοί στρατιωτικοί συνέβαλαν στη διάσωση περίπου 1.500 ανθρώπων στη θάλασσα από τον Μάιο του 2015, σύμφωνα με τις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις. Αφού εγκριθεί από τη Βουλή η απόφαση θα σηματοδοτήσει πως τα γερμανικά πολεμικά θα είναι σε θέση να σταματούν, να ερευνούν και να συλλαμβάνουν πλοία που μεταφέρουν πρόσφυγες και μετανάστες ή όπλα και να θέτουν υπό κράτηση υπόπτους, κατά γερμανικές κυβερνητικές πηγές.

Η αναβάθμιση του ιμπεριαλιστικού ρόλου της Ε.Ε. αποτυπώνεται και σε  ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που εγκρίθηκε στις 7/6/2016, με τίτλο «Επιχειρήσεις Υποστήριξης της Ειρήνης - συνεργασίας της ΕΕ με τον ΟΗΕ και την Αφρικανική Ένωση». Στο κείμενο αναφέρεται ότι οι Επιχειρήσεις Υποστήριξης της Ειρήνης (ΕΥΕ) «αποτελούν μορφή αντιμετώπισης κρίσεων (...) και έχουν ως σκοπό την πρόληψη των ένοπλων συγκρούσεων, την αποκατάσταση, διατήρηση ή οικοδόμηση της ειρήνης, την τήρηση των ειρηνευτικών συμφωνιών και την αντιμετώπιση περίπλοκων επειγουσών καταστάσεων και προκλήσεων που ανακύπτουν σε υπό διάλυση ή αδύναμα κράτη».

Ποιοι είναι όμως οι λόγοι για αυτές τις επιλογές; Τι διεκδικεί ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός; Στο κείμενο τονίζεται ότι «η σταθερότητα της αφρικανικής και της ευρωπαϊκής γειτονίας θα ωφελούσε σημαντικά όλες τις χώρες μας, καθώς το τοπίο ασφαλείας στην Αφρική ειδικότερα έχει τροποποιηθεί δραματικά κατά την τελευταία δεκαετία, με την ανάδυση τρομοκρατικών και ανταρτικών ομάδων στη Σομαλία, τη Νιγηρία και την περιοχή Σαχέλ - Σαχάρας και με τις επιχειρήσεις ενίσχυσης της ειρήνης και καταπολέμησης της τρομοκρατίας να έχουν γίνει μάλλον ο κανόνας παρά η εξαίρεση σε πολλές περιοχές». 

Είναι εμφανή η προσπάθεια τους να χαρακτηρίσουν τρομοκρατία κάθε συλλογική αγωνιστική αμφισβήτηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, αλλά και να αποκρύψουν την καθοριστική ευθύνη των αμερικανικών και ευρωπαϊκών στρατιωτικών επεμβάσεων στη διάλυση κρατών και στη δημιουργία ανείπωτης ανθρώπινης δυστυχίας, που συχνά παίρνει το δρόμο της προσφυγιάς.   

Το πνεύμα των νέων επιδιώξεων διαπνέει το κείμενο: «οι οργανώσεις και τα κράτη που διαθέτουν κατάλληλη πείρα και εξοπλισμό, θα πρέπει ιδεωδώς, με μια σαφή και ρεαλιστική εντολή του ΟΗΕ, να παρέχουν τους πόρους που είναι αναγκαίοι για μια επιτυχημένη ΕΥΕ, προκειμένου να συμβάλουν στη δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος». Ουσιαστικά και με κάλυμμα τον ΟΗΕ, αναδεικνύεται η επιστροφή της έννοιας της «συλλογικής άμυνας» (“collective defense”), μια σοβαρή παράμετρος που θα διαδραματίσει πλέον καταλυτικό ρόλο στον στρατηγικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Ο επανακαθορισμός της συλλογικής άμυνας της Συμμαχίας, που ξεκίνησε από τη Σύνοδο Κορυφής της Ουαλίας το Σεπτέμβριο του 2014, θα προσδιορίσει περαιτέρω τις νέες πολεμικές υποχρεώσεις των ευρωπαϊκών κρατών μελών του ΝΑΤΟ. Αυτές θα είναι ασφαλώς πιο απαιτητικές εξαιτίας των εξελισσόμενων στρατιωτικών δεσμεύσεων και αυξανόμενων ενδιαφερόντων των ΗΠΑ σε ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές και, κυρίως, στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού. Ίσως, η πιο σημαντική πτυχή της συλλογικής άμυνας πλέον είναι ο καθορισμός των επιμέρους πολιτικών «αποτροπής». Άρα οι προληπτικοί πόλεμοι είναι εδώ, αποτελούν ευρωπαικό κεκτημένο και προπαγανδίζονται ως «ανθρωπιστικές επεμβάσεις»!

Στο κείμενο του Ευρωκοινοβουλίου γίνεται ευθεία αναφορά στο ΝΑΤΟ, ότι «έχει υποστηρίξει την Αφρικανική Ένωση, μεταξύ άλλων την AMIS (επιχείρηση της Αφρικανικής Ένωσης στο Σουδάν) στο Νταρφούρ και την Amisom (επιχείρηση της Αφρικανικής Ένωσης) στη Σομαλία, παρέχοντας βοήθεια με προγραμματισμό και στρατηγικές αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές, και με τη δημιουργία ικανοτήτων για την Αφρικανική Δύναμη Επιφυλακής (ASF)». Επίσης αναδεικνύεται ο ρόλος των ΗΠΑ στην αφρικανική ήπειρο: «είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης των ειρηνευτικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ(...) παρέχουν άμεση υποστήριξη στην Αφρικανική Ένωση μέσω της Αφρικανικής Ειρηνευτικής Εταιρικής Σχέσης Ταχείας Ανταπόκρισης, καθώς και 5 περίπου δισεκατομμύρια δολάρια για την ενίσχυση επιχειρήσεων του ΟΗΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το Μάλι, την Ακτή του Ελεφαντοστού, το Νότιο Σουδάν και τη Σομαλία». Αντίστοιχα, σημειώνεται ότι και «η Κίνα έγινε ενεργός συμμέτοχος στις ειρηνευτικές επιχειρήσεις του ΟΗΕ». Για τις δυνάμεις της ΕΕ αναφέρει ότι «η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι οι μεγαλύτεροι Ευρωπαίοι συνεισφορείς στον προϋπολογισμό των ειρηνευτικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ (...) η ΕΕ και τα κράτη - μέλη της αποτελούν μαζί τον μεγαλύτερο συνεισφορέα στον προϋπολογισμό του ΟΗΕ για τη διατήρηση της ειρήνης, με ποσοστό περίπου37% (...) Αυτή τη στιγμή συνεισφέρουν στρατεύματα σε εννέα ειρηνευτικές επιχειρήσεις».

Η έκθεση βάζει, βέβαια, θέμα ότι «οι ευρωπαϊκές χώρες συνεισφέρουν μόνο το 5% περίπου του ειρηνευτικού προσωπικού του ΟΗΕ, με 5.000 στρατιώτες έναντι συνόλου 92.000 περίπου». Προσθέτει, ωστόσο, ότι «η Γαλλία εκπαιδεύει κάθε χρόνο 25.000 Αφρικανούς στρατιώτες και αναπτύσσει ξεχωριστά πάνω από 4.000 προσωπικό σε αφρικανικές ειρηνευτικές επιχειρήσεις». Αναφέρει, επίσης, ότι «εκτός του ρόλου των μεμονωμένων ευρωπαϊκών χωρών, η ΕΕ πρέπει να συμβάλει ξεχωριστά σε ΕΥΕ με πολυδιάστατες ενέργειες», ενώ σημειώνει ότι «οι πέντε μη στρατιωτικές αποστολές και οι τέσσερις στρατιωτικές επιχειρήσεις της ΕΕ, που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Αφρική, πραγματοποιούνται συχνά είτε παράλληλα με δράσεις του ΟΗΕ, της ΑΕ ή με εθνικές δράσεις, είτε σε συνέχεια αυτών».

Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου θυμίζει ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζήτησε από την ΕΕ και τα κράτη - μέλη της να αυξάνουν την υποστήριξή τους σε χώρες και οργανώσεις εταίρους, παρέχοντας εκπαίδευση, συμβουλές, εξοπλισμό και πόρους, ούτως ώστε να μπορούν σταδιακά αυτόνομα να προλαμβάνουν και να διαχειρίζονται κρίσεις», καθώς και ότι «υπάρχει σαφής ανάγκη για παρεμβάσεις αμοιβαίας ενίσχυσης στους τομείς της ασφάλειας και της ανάπτυξης για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός». Καθώς κράτη - μέλη της ΕΕ (ειδικά η Γαλλία) αναπτύσσουν και αυτοτελώς ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στην περιοχή, η έκθεση τονίζει ότι «η ΕΕ θα πρέπει να στηρίζει τις δράσεις άλλων, που μπορεί να είναι πιο ικανοί στο να αναλάβουν συγκεκριμένους ρόλους, να αποφεύγει την επικάλυψη και να βοηθά στην ενίσχυση του έργου αυτών που είναι ήδη παρόντες επιτόπου, ιδίως των κρατών - μελών».

Αντίστοιχα, το Ευρωκοινοβούλιο «παρατηρεί ότι οι πολλαπλές αποστολές υπό την αιγίδα του ΟΗΕ στο ίδιο θέατρο επιχειρήσεων, με διαφορετικούς παράγοντες και περιφερειακές οργανώσεις, αντιπροσωπεύουν ολοένα και περισσότερο την πραγματικότητα των σύγχρονων ειρηνευτικών επιχειρήσεων. Υπογραμμίζει ότι η διαχείριση των περίπλοκων αυτών εταιρικών σχέσεων, χωρίς αλληλοεπικάλυψη εργασιών ή αποστολών, είναι ουσιαστικής σημασίας για την επιτυχία των επιχειρήσεων». «Τονίζει τη σημασία της έγκαιρης επικοινωνίας και των ενισχυμένων διαδικασιών για τη διαβούλευση σχετικά με καταστάσεις κρίσεως με τον ΟΗΕ και την ΑΕ, καθώς και με άλλους οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και τον ΟΑΣΕ. Τονίζει την ανάγκη να βελτιωθεί η ανταλλαγή πληροφοριών, μεταξύ άλλων και για τον προγραμματισμό, την εκτέλεση και την ανάλυση των αποστολών (...) Συνιστά μια συμφωνία μεταξύ της ΑΕ, της ΕΕ και άλλων βασικών παραγόντων και του ΟΗΕ, σχετικά με δέσμη κοινών στόχων για την αφρικανική ασφάλεια και ανάπτυξη».

Γίνεται σαφές ότι η ΕΕ επιδιώκει να αυξήσει το δικό της αυτοτελή ρόλο στις επεμβάσεις στην περιοχή. Σε αυτήν τη βάση, η έκθεση «σημειώνει ότι μόνον 11 από τα 28 κράτη - μέλη της ΕΕ έδωσαν υποσχέσεις κατά τη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών για τη διατήρηση της ειρήνης, της 28ης Σεπτεμβρίου 2015, ενώ η Κίνα υποσχέθηκε μια δύναμη επιφυλακής 8.000 και η Κολομβία 5.000 στρατιωτών. Καλεί τα κράτη - μέλη της ΕΕ να αυξήσουν σημαντικά τις στρατιωτικές και αστυνομικές τους συνεισφορές στις ειρηνευτικές αποστολές του ΟΗΕ». Επίσης, «παρατηρεί ότι η ενίσχυση της ευρωπαϊκής στρατιωτικής συνεργασίας θα ενίσχυε την αποτελεσματικότητα και την εμβέλεια της ευρωπαϊκής συμβολής στο πλαίσιο των ειρηνευτικών αποστολών του ΟΗΕ». Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, το Ευρωκοινοβούλιο «καλεί την ΕΕ και τα κράτη - μέλη της, καθώς και άλλα μέλη της διεθνούς κοινότητας, να συμβάλουν στην εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης της πειθαρχίας, τον εξοπλισμό, την υλικοτεχνική υποστήριξη, τη χρηματοδοτική βοήθεια και την ανάπτυξη κανόνων εμπλοκής (RoE)».

Επιπλέον, «επισημαίνει τη σημασία των αποστολών ΚΠΑΑ (σ.σ. η διαβόητη Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας, ο στρατιωτικο-πολεμικός βραχίονας της ΕΕ) για την ασφάλεια στην Αφρική, ειδικότερα μέσω των αποστολών εκπαίδευσης και υποστήριξης των αφρικανικών δυνάμεων, κυρίως με τις αποστολές EUTM Mali, EUCAP Sahel Mali και EUCAP Sahel Niger, EUTM Somalie και EUCAP Nestor (...) καλεί την ΕΕ να ενισχύσει τις ικανότητες των ως άνω εκπαιδευτικών αποστολών». Τέλος, για άλλη μια φορά, «επιμένει ότι ούτε η ΕΕ ούτε τα κράτη - μέλη θα πρέπει να ενεργούν μεμονωμένα όταν υποστηρίζουν τις ΕΥΕ, αλλά μάλλον να λαμβάνουν πλήρως υπόψη την συμβολή άλλων διεθνών παραγόντων, να βελτιώνουν το συντονισμό μαζί τους και την ταχύτητα της ανταπόκρισης και να επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους σε ορισμένες χώρες προτεραιότητας υπό την καθοδήγηση των πλέον κατάλληλων κρατών - μελών με τη μεγαλύτερη πείρα»...

ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δηλώνει παρών. Στέλνει πλοία, υποβρύχια και αεροπορικά μέσα στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΟΛΟΥ στη Μεσόγειο, παίζει καθοριστικό ρόλο με το πλήθος των διευκολύνσεων, τις βάσεις και το Ευρωπαϊκό Στρατηγείο της Λάρισας. Και όλα αυτά γιατί διεκδικεί μερίδιο της λείας για τους Έλληνες επιχειρηματίες, γιατί διεκδικεί αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου της άρχουσας τάξης στην Ανατολική Μεσόγειο. Μάλιστα, έφτασε να χαρακτηρίσει «εθνικό συμφέρον» την συμμετοχή των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στους βάρβαρους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.   

Ουσιαστικά, για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται ότι η γενικευμένη ταξική αστική επίθεση εις βάρος των εργαζόμενων σε όλη την Ευρώπη γοργά συναντά τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό και τον πολεμικό τυχοδιωκτισμό. 

Οι εργαζόμενοι επομένως δεν έχουν να υπερασπίσουν κανένα «εθνικό συμφέρον», καμιά «ευρωπαϊκή ιδέα».

Όλα αυτά αποτελούν διαφορετικές εκδοχές της άγριας επίθεσης του αστικού κόσμου, σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο, εις βάρος των δυνάμεων της εργασίας.

Το δικό μας ταξικό καθήκον είναι να μπλοκάρουμε την συμμετοχή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων σε όλα αυτά. Να μπλοκάρουμε την Μηχανή του Πολέμου και της Καταστολής του κόσμου της εργασίας, είτε πρόκειται για το Αξιόμαχο του Ελληνικού Στρατού, είτε του ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ και του ΝΑΤΟ. Είναι δυνάμεις καταστολής και πολέμου, βρώμικα μέσα για την επιβολή των αστικών συμφερόντων και πρέπει να διαλυθούν.

Πρέπει τώρα να κλιμακώσουμε την προσπάθεια συγκρότησης ενός σύγχρονου εργατικού διεθνιστικού κινήματος για την ανατροπή της αστικής πολιτικής και της κυβέρνησης της αντεργατικής λαίλαπας, του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού και του Πολέμου.

Άμεσος στόχος για το κίνημα μας η αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, ο αγώνας για τη διάλυση τους.   

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Δείτε επίσης:

Η Ε.Ε. παίρνει το όπλο της και ετοιμάζεται για παγκόσμια πολεμική δράση!

http://diktiospartakos.blogspot.gr/2016/06/blog-post_67.html

Προωθεί ένταση της ιμπεριαλιστικής δράσης και στενότερη διασύνδεση με το ΝΑΤΟ

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8941090

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ-Η Ε.Ε. ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΛΑΩΝ

http://diktiospartakos.blogspot.gr/2016/06/blog-post_303.html