Είχε φανεί από την αρχή ότι ήταν μια υπόθεση, που «κουκουλώθηκε» στα γρήγορα. Στις 5 Ιουνίου του 1968, ο Ρόμπερτ Κένεντι κερδίζει τις προκριματικές του Δημοκρατικού Κόμματος στην Καλιφόρνια και είναι έτοιμος να προκαλέσει τον Ρίτσαρντ Νίξον στη μάχη για το Λευκό Οίκο. Μετά τα μεσάνυχτα, ολοκληρώνει την ομιλία της νίκης στο ξενοδοχείο Αμπάσαντορ στο Λος Αντζελες και ανταλλάσσει χειραψίες με το προσωπικό, όταν εμφανίζεται ο 24χρονος Παλαιστίνιος Σιρχάν Σιρχάν και μ' ένα «άρρωστο, μοχθηρό χαμόγελο» αρχίζει να πυροβολεί.
Την ώρα που το σώμα του Κένεντι κείτεται στο πάτωμα ο Σιρχάν συλλαμβάνεται ως ο μόνος δολοφόνος. Το κίνητρο είναι κρυμμένο στην τσέπη του πουκαμίσου του (ένα άρθρο για τα σχέδια Κένεντι να πωλήσει βομβαρδιστικά στο Ισραήλ) και οι σημειώσεις του στο σπίτι δείχνουν επίσης ενοχοποιητικές. Η αυτοψία ωστόσο αφήνει να εννοηθεί ότι ο Σιρχάν δεν θα μπορούσε να ρίξει τις σφαίρες που σκότωσαν τον Κένεντι. Αυτόπτες μάρτυρες είπαν ότι το όπλο του βρισκόταν λίγα μέτρα μπροστά από τον Κένεντι, αλλά η μοιραία σφαίρα ήλθε από πίσω. Το γεγονός ότι στο δωμάτιο βρέθηκαν περισσότερες τρύπες απ' όσες θα μπορούσαν να προκαλέσουν οι σφαίρες στο ρεβόλβερ του Σιρχάν δείχνει επίσης ότι υπήρχε και δεύτερος άγνωστος ένοπλος στο χώρο.
Οι σημειώσεις του Σιρχάν αποκαλύπτουν παράξενο παραλήρημα κατά του RFK, αλλά ακόμη και σε κατάσταση ύπνωσης δεν κατάφερε ποτέ να θυμηθεί ότι τον πυροβόλησε. Θυμάται ότι «οδηγήθηκε σ' ένα σκοτεινό μέρος από ένα κορίτσι που ήθελε καφέ» κι ύστερα βρέθηκε στη μέση ενός μαινόμενου πλήθους. Κορυφαίοι ψυχίατροι υποθέτουν ότι χρησιμοποιήθηκε διά της ύπνωσης ως προγραμματισμένος δολοφόνος.
Πριν από τρία χρόνια άρχισα να γράφω το σενάριο της ταινίας για τη δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι. Στη διάρκεια των ερευνών μου γύρω από την υπόθεση ανακάλυψα νέα βίντεο και φωτογραφικά στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πίσω από τη δολοφονία κρύβονταν τρεις πράκτορες της CIA. Δεν είχα πιστέψει την εκδοχή για τη μοναχική δράση του Σιρχάν και έτσι έφθασα στα χνάρια του Ντέιβιντ Σάντσες Μοράλες, ενός τρομερού Ινδιάνου γιάκι.
Ο Μοράλες υπήρξε μυθική φιγούρα στη CIA, στον κλάδο των μυστικών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τον στενό συνεργάτη του, Τομ Κλάινς, «εάν έβλεπες τον Μοράλες να περπατά σε δρόμο λατινοαμερικανικής πρωτεύουσας ήξερες ότι επρόκειτο να ακολουθήσει πραξικόπημα. Οταν το θέμα των Κένεντι τέθηκε σε μια νυχτερινή συνάντηση με φίλους το 1973, ο Μοράλες ξέσπασε σ' ένα παραλήρημα ύβρεων, που έληξε ως εξής: «Ημουν στο Λος Ατζελες όταν τον φάγαμε τον μπάσταρδο». Από εκείνο το σημείο, άρχισε η οδύσσειά μου μέσα στον φοβερό κόσμο της δεκαετίας του '60 και του μυστηρίου που τυλίγει το θάνατο του Μπόμπι Κένεντι.
Οταν αναζήτησα τη μορφή του Μοράλες στα πλάνα αρχείου των τηλεοπτικών ειδήσεων από την ημέρα της δολοφονίας, εντόπισα τον άνθρωπο που οι Κουβανοί αποκαλούν «ο Χοντρός». Στεκόταν εκεί, στην αίθουσα του χορού, τα λίγα λεπτά που μεσολάβησαν μεταξύ της λήξης της ομιλίας και των πυροβολισμών. Στην πορεία των ερευνών μου, ο απόστρατος λοχαγός, Μπράντλι Αγιερς, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Μοράλες στην εκπαίδευση Κουβανών εξόριστων για αποστολές σαμποτάζ κατά του Κάστρο, με διαβεβαίωσε ότι η πρώτη μυστηριώδης μορφή στο Αμπάσαντορ ήταν πράγματι ο Μοράλες και ότι ο δεύτερος πράκτορας άκουγε στο όνομα Γκόρντον Κάμπελ.
Την παρουσία των δύο επιβεβαίωσε και ο Ντέιβιντ Ράμπερν, μισθοφόρος στη δύναμη εισβολής στον Κόλπο των Χοίρων το '61, ο οποίος βρισκόταν στο Αμπάσαντορ εκείνη τη νύχτα. Φωτογραφικά αρχεία της αστυνομίας αποκάλυψαν επίσης την παρουσία μιας τρίτης φιγούρας στο ξενοδοχείο λίγες ώρες πριν από τη δολοφονία. Κρίνοντας από την εμφάνισή του, υπέθεσα ότι ήταν ο πρώην επικεφαλής ψυχολογικών πολεμικών επιχειρήσεων, Τζορτζ Ιωαννίδης, ο οποίος από το 1978 δρούσε ως ο σύνδεσμος της CIA στην επιτροπή HSCA, που διερευνούσε το θάνατο του Τζον Κένεντι. Επισκεφτήκαμε, στη συνέχεια, τον επιφανή δικηγόρο, Εντ Λόπεζ, ο οποίος όταν ήταν φοιτητής είχε έλθει σε επαφή με τον Ιωαννίδη. Του δείξαμε μια από τις φωτογραφίες και δήλωσε 99% βέβαιος ότι ήταν αυτός. Οταν του εξηγήσαμε από πού είναι η φωτογραφία δεν έδειξε έκπληξη: «Εάν αυτοί οι τύποι αποφασίσουν ότι είσαι κακός, αναλαμβάνουν δράση», είπε.
Το πρόσωπο του Μοράλες αναγνωρίστηκε και από τον Γουέιν Σμιθ, αξιωματούχο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για 25 χρόνια, ο οποίος γνώρισε «τον Χοντρό» στην αμερικανική πρεσβεία στην Αβάνα στη δεκαετία του '60.
Ο Μοράλες πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1978, λίγες εβδομάδες προτού καταθέσει στην HSCA. Ο Τζορτζ Ιωαννίδης πέθανε το 1990. Ο Κάμπελ μπορεί να ζει κάπου εκεί έξω, έχοντας περάσει τα 80. Η CIA πρέπει να αποσαφηνίσει εάν εκείνη τη νύχτα βρισκόταν σε εξέλιξη επιχείρησή της - και αν όχι να δικαιολογήσει την παρουσία των πρακτόρων της. Ο Ρόμπερτ Κένεντι θα ήταν 81 ετών σήμερα. Ο κόσμος αναζητεί ακόμη ηγέτες σαν αυτόν. Εάν ενεπλάκησαν πράγματι σκοτεινές δυνάμεις στην εξολόθρευσή του πρέπει να το μάθουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου