Επτακόσιες χιλιάδες Κρητικοί, λεβέντες και λεβέντισσες, τρομάξανε από δυο χιλιάδες νοματαίους;

Διάβασα ένα ποστ του φίλου μου του Γιάννη Φρονιμάκη από το Γαβαλοχώρι Χανίων και τροζάθηκα. Φοβούνται, λέει, κάποιοι Κρητικοί γιατί άκουσαν ότι θα φέρουν στο νησί 2000 Σύριους πρόσφυγες.

Μα ίντα διάλο μωρέ;

Ίντα φοβόσαστε;

Τα γυναικόπαιδα;

Τα θύματα του πολέμου;

Τα κοπελάκια και τις γιαγιάδες;

Επτακόσιες χιλιάδες Κρητικοί, λεβέντες και λεβέντισσες, τρομάξανε από δυο χιλιάδες νοματαίους, που πάνω από τους μισούς είναι γυναικόπαιδα; Μα είναι δυνατόν;

Όταν η μικρή Σίνδος των 9 χιλιάδων κατοίκων σηκώνει 1200 χωρίς να ανοίξει μύτη; Όταν η Μυτιλήνη των 85 χιλιάδων σήκωνε 10 και 15 χιλιάδες κόσμο; Και φοβηθήκανε επτακόσιες χιλιάδες Κρητικοί; Μα θα χάσουμε τα μυαλά μας;

Πήρα αμέσως τηλέφωνο το Φρόνιμο για να μάθω περισσότερα. “Κάτι λίγοι είναι, κάτι χαζοί πυροβολημένοι. Μα αλίμονό μας αν αρχίσουν τις διαδηλώσεις και τις υστερίες και μας καταστρέψουν τον τουρισμό, θα γενούμε ρεζίλι”…

Ε, ναι. Δίκιο έχει ο Φρόνιμος. Στους επτακόσιους χιλιάδες λεβέντες υπάρχουν και κάποιοι χεζόκωλοι, όπως λένε τους φοβιτσιάρηδες και τους δειλούς στον Αποκόρωνα. Είναι θέμα στατιστικής. Είναι λίγοι, μα από το φόβο τους φωνάζουν δυνατά και ακούγονται.

Πρέπει, λοιπόν, όλοι οι υπόλοιποι Κρητικοί, οι Κρητικοί που ξέρω εγώ και με κάνουν περήφανο για τις Αποκορωνιώτικες ρίζες μου, οι γενναίοι, φιλόξενοι, αγέρωχοι, λεβέντες, ανοιχτόκαρδοι και δημοκράτες σύντεκνοί μου, να απομονώσουν και να βάλουν στη θέση τους αυτούς τους λίγους.

Και να δείξουν τί θα πει ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Τί θα πει ΚΡΗΤΙΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ.

Τί θα πει ΚΡΗΤΙΚΗ ΨΥΧΗ.

Τί θα πει ΚΡΗΤΗ.

Και τί θα περίμενα εγώ από τους Κρητικούς;

Να κατέβουν χιλιάδες.

Με λύρες και λαγούτα.

Και να υποδεχθούν τους πρόσφυγες στο λιμάνι που θα φτάσουν.

Και να τους αγκαλιάσουν και να τους καλωσορίσουν στο νησί.

Και να πουν στους βασανισμένους του πολέμου και της προσφυγιάς ότι όσο είναι στο νησί μας δεν θα τους πειράξει ούτε θεός, ούτε άνθρωπος.

Και να το δει όλος ο πλανήτης και να τρανταχτεί σύγκορμος.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΚΡΗΤΗ.

Εδά είναι η ώρα, αδέλφια!

Κι εγώ μαζί σας!

Γράφει ο Αχιλλέας Πεκλάρης
http://www.zarpanews.gr