Σύνοδος Μπρατισλάβα: με ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και την καταστολή του λαού.

Δημοσίευση στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 25/9/2016

Η άτυπη Σύνοδος Κορυφής στη Μπρατισλάβα ήταν αναμφίβολα μια πολύ σημαντική διαδικασία. Προδιαγράφει ένα πολύ επικίνδυνο μέλλον για τους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο. Οι ηγέτες της Ε.Ε. πήραν αποφάσεις για το νέο δόγμα του ευρωπαϊκού στρατού και τις πολιτικές παρέμβασης της ΕΕ στο διεθνές περιβάλλον αλλά και στο εσωτερικό κάθε χώρας μέλους, με γνώμονα την πολύ κρίσιμη συγκυρία, όπως δήλωσαν πολλοί από αυτούς, που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση.

Η κρίσιμη όμως αυτή συγκυρία εκλαμβάνεται ως ευκαιρία από το ευρωπαϊκό αστικό κατεστημένο, που επιχειρεί φυγή προς τα μπρος. Δίνεται μεγάλη βάση στην προσπάθεια για χειραγώγηση των λαών και προβάλλονται σωρεία απειλών, από τη Ρωσία και την τρομοκρατία, έως τον εθνικισμό και τους μετανάστες.  Η Ε.Ε. λοιπόν, με τη Γερμανία σε πρωταγωνιστικό ρόλο θέλει να μετατρέψει την οικονομική της δύναμη σε στρατιωτική ισχύ έτοιμη να δράσει παγκόσμια. Μετά από 25 χρόνια αναζητήσεων και αποτυχημένων προσπαθειών, φαίνεται ότι τίθεται άμεσος στόχος η ενοποίηση της εξωτερικής πολιτικής και του τομέα που ενοποιεί την Καταστολή και τον Πόλεμο. Ουσιαστικά επιχειρεί να επιβάλλει ένα πρωτόγνωρο αυταρχικό καθεστώς εντός της Ε.Ε. και να προχωρήσει σε νέες επεμβάσεις διεκδικώντας ολοένα διευρυμένο μερίδιο από την ιμπεριαλιστική λεία. Άλλες φορές σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, ενώ άλλες αυτοτελώς, καθώς θα στηρίζεται στις ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις, καλώντας τα κράτη μέλη να συμβάλλουν στην «συλλογική άμυνα»!

Είναι λοιπόν ένας αγώνας διασφάλισης των συμφερόντων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου στην παγκόσμια σκακιέρα, είτε με την Καταστολή, είτε με τον Πόλεμο, αν και πλέον πολύ δύσκολα μπορούν να διαχωριστούν, όταν κάποιος αναλύει τα Δόγματα αντιμετώπισης των ασύμμετρων απειλών, δηλαδή του εσωτερικού εχθρού, που φυσικά περιλαμβάνει τον αγωνιζόμενο λαό.

Η Ε.Ε. πρέπει να ενισχύσει και να ενοποιήσει τον τομέα Πολέμου και της Καταστολής για να αντιμετωπίσει τις «απειλές» που προβάλλει η αστική προπαγάνδα: ο συνδυασμός των εξωτερικών πιέσεων, όπως η κρίση στην Ουκρανία, η αποσταθεροποίηση στη Νοτιοανατολική  Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, η διπλωματική και  στρατιωτική παρεμβατικότητα της Ρωσία σε περιοχές «Δυτικού» ενδιαφέροντος,  η ασφάλεια των αγωγών μεταφοράς ενέργειας, η διασπορά  της τρομοκρατίας και οι ανεξέλεγκτες προσφυγικές ροές προς κάποια κράτη της Ε.Ε., η κρίση, η ανεργία και η φτώχια στο εσωτερικό των χωρών της, όλα  αυτά συνιστούν απειλές, που υπονομεύουν τη σταθερότητα  της Ε.Ε.

Είναι ενδεικτικό και εξίσου αποκαλυπτικό. Ο ευρωπαϊκός στρατός και στόλος αφού πρώτα βοηθούν στο να καταστραφούν χώρες, μετά εμποδίζουν τα προσφυγικά ρεύματα και προστατεύουν τις επενδύσεις στις στάχτες που έχει αφήσει ο πόλεμος.  Είναι ο Γιουνκέρ που αποκαλύπτει στην ομιλία του:

«Σήμερα ξεκινάμε ένα φιλόδοξο Επενδυτικό Σχέδιο για την Αφρική που έχει τη δυνατότητα να συγκεντρώσει 44 δισ. ευρώ σε επενδύσεις. Μπορεί να φθάσει μέχρι και τα 88 δισ. Ευρώ. Και συνεχίζει: «Η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να εξαρτάται από την στρατιωτική ισχύ των άλλων, ούτε να αφήνει τη Γαλλία να προασπίζει μόνη της την τιμή της στο Μάλι». […]«Για να είναι ισχυρή η Ευρωπαϊκή άμυνα θα πρέπει να καινοτομήσει η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Γι' αυτό θα προτείνουμε πριν το τέλος του χρόνου ένα Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας ώστε να απογειώσουμε την έρευνα και την καινοτομία».[…]«Η Ευρώπη πρέπει να σκληρύνει τη στάση της. Αυτό ισχύει πάνω απ' όλα στον τομέα της αμυντικής μας πολιτικής. Η Συνθήκη της Λισσαβόνας επιτρέπει στα κράτη μέλη που το επιθυμούν, να ομαδοποιήσουν τις αμυντικές τους δυνατότητες υπό τη μορφή μόνιμης διαρθρωτικής συνεργασίας. Πιστεύω ότι ήλθε ο καιρός να αξιοποιήσουνε αυτή τη δυνατότητα».

Με δεδομένη τη νέα γερμανική στρατιωτικοποίηση και με πρόσχημα το Bretix, η Σύνοδος της Μπρατισλάβα, συζήτησε το γαλλογερμανικό σχέδιο που έθεσε ζήτημα επανεκκίνησης της ευρωπαϊκής Άμυνας και κατέληξε στα εξής, όπως τουλάχιστον αποκαλύπτει η αρθρογραφία:  

Ø  Τη δημιουργία ενός μόνιμου Ευρωπαϊκού Στρατηγείου, με δυο σκέλη, το διπλωματικό και το στρατιωτικό.

Ø  Τα κράτη – μέλη της Ε.Ε., θα αποδεσμεύσουν στρατιωτικές Μονάδες και μέσα (μαχητικά αεροσκάφη και πολεμικά πλοία), που θα είναι στη διάθεση του Κεντρικού Αρχηγείου.

Ø  Θα δημιουργηθεί ένας αμιγώς ευρωπαϊκός στρατιωτικός μηχανισμός. Παρότι θα είναι συμπληρωματικός του ΝΑΤΟ, θα έχει, διοικητική και επιχειρησιακή αυτοτέλεια.  Δηλαδή θα μπορεί η Ε.Ε. να αναλαμβάνει και στρατιωτικές αποστολές. Προβλέπεται η ασφάλεια και ο έλεγχος των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., από ευρωπαϊκές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις.

Ø  Μεγάλη έμφαση θα δοθεί στον τομέα της συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών, σχετικά με την ασφάλεια, τη δράση τρομοκρατικών ομάδων και μεμονωμένων ατόμων, στην Κυβερνο-άμυνα και στα δορυφορικά πληροφοριακά συστήματα με έμφαση στον τομέα των στρατιωτικών πληροφοριών. Φυσικά,  η συνεργασία με το ΝΑΤΟ, στον τομέα, των επεξεργασμένων πληροφοριών, είναι μονόδρομος.

Ø  Επιπλέον θα ιδρυθεί μια Στρατιωτική Ακαδημία, που θα εμπνεύσει  στους στρατιωτικούς των κρατών – μελών της Ε.Ε., τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού πνεύματος!  Και ακόμη θα δημιουργηθεί ένα ξεχωριστό ταμείο, που θα καλύπτει τις αμυντικές δαπάνες  για την οργάνωση και τις αποστολές του Ευρωστρατού, αλλά και για την στρατιωτική έρευνα και την κατασκευή  εξελιγμένων   οπλικών συστήματα με ευρωπαϊκή ταυτότητα. Στο ταμείο για την ευρωπαϊκή άμυνα θα συνεισφέρουν όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

Η Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή και Ακτοφυλακή θα είναι υπεύθυνες για τη διαχείριση των συνόρων. Θα απαρτίζονται από τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής και τις εθνικές αρχές και ακτοφυλακές.  

Ως προς τον άξονα της «Ασφάλειας», ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε ότι πρέπει να ενισχυθεί η ασφάλεια και η αντιτρομοκρατική συνεργασία. Αλλά με αναβάθμιση του παγκόσμιου και περιφερειακού ρόλου της ΕΕ στην αντιμετώπιση και διαχείριση κρίσεων στην περιοχή μας. Τέλος, μίλησε για στήριξη της καθιέρωσης ευρωπαϊκής ακτοφυλακής και συνοριοφυλακής.

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε εύκολα ότι το ζήτημα του ρόλου και του χαρακτήρα της καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής ευρωπαϊκής ενοποίησης, του πολέμου και της καταστολής, του προσφυγικού ζητήματος και των επιδιώξεων της ελληνικής άρχουσας τάξης είναι αλληλένδετα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δηλώνει παρών. Διεκδικεί μερίδιο της λείας για τους Έλληνες επιχειρηματίες, γιατί διεκδικεί αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου του ελληνικού κεφαλαίου στην Ανατολική Μεσόγειο.

 Άμεσος στόχος για το κίνημα μας η αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, ο αγώνας για τη διάλυση τους. 

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ