Προ τετραμήνου, είχαμε δημοσιεύσει επιστολές καταγγελίας από το 501 Μ/Κ ΤΠ αλλά και την 34η Ταξιαρχία σχετικά με τις διοικητικές αυθαιρεσίες, σε ότι αφορά τα χαμηλόβαθμα στελέχη (είτε ΕΠΟΠ είτε μόνιμο προσωπικό), ως προς τις οφειλόμενες απαλλαγές και άδειες, τις προσβλητικές συμπεριφορές, το «μπαλάκι ευθυνών» ανάμεσα στους ανώτερους και ανώτατους αξιωματικούς με μπαλάκι το προσωπικό.
Μπορεί, πλέον, οι απαλλαγές και οι άδειες να δίνονται με τυπικό τρόπο, αφού αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν τα προβλεπόμενα, ύστερα από τις επιστολές. Καθόλου, όμως, δε φαίνεται να έχει αλλάξει η βαθιά υποτίμηση του προσωπικού, χαμηλόβαθμων στελεχών και φαντάρων, που έχει τη βάση της στην ακραία εκμετάλλευση αλλά και στην βαθιά πεποίθηση ότι όλοι αυτοί είναι το αναλώσιμο δυναμικό των σχεδίων και των στοχεύσεων του ελληνικού στρατού και του ρατσισμού και του ολοκληρωτισμού του ελληνικού κράτους.
Ακόμα, λοιπόν, κι αν αναγκάστηκε ο διοικητής της μονάδας να τηρεί τα προβλεπόμενα, και να μην είναι οι άδειες ένα εργαλείο διαχωρισμού του προσωπικού σε «καλό» και «κακό» και μια μέθοδος πειθάρχησης και εκμετάλλευσης, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να το πετύχει κανείς αυτό.
Ο πρώτος είναι η εκδικητικότητα. Από το Δεκέμβρη ως σήμερα, ο διοικητής με αφορμή την ηλεκτρονική αποστολή ευχετήριων καρτών σε ΕΠΟΠ, μοιράζει διοικητικές ποινές σε όσους δεν απαντήσουν, είτε εγκαίρως είτε καθόλου (γιατί μπορεί κανείς να μη δει μια ηλεκτρονική ευχετήρια κάρτα…). Αυτό όμως είναι μόνο το πρώτο από τα «μέτρα» της διοίκησης εναντίον του προσωπικού. Στο προηγούμενο μπαλάκι ευθυνών μεταξύ διοικητή μονάδας και διοικητών λόχων, οι ΕΠΟΠ από τους λόχους που εξέπεσαν της «εύνοιας», στέλνονται σε υπηρεσίες στα hot-spot της περιοχής, μια από τις υπηρεσίες που θεωρούνται οι χειρότερες, κάνοντας κάθε μέρα πολλά χιλιόμετρα πήγαινε-έλα και έχοντας τεράστια έξοδα σε μετακινήσεις.
Ας σταθούμε λίγο εδώ: μπορούμε να δούμε πώς η υπηρεσία σε μια βάρβαρη και βαθιά ρατσιστική λειτουργία του στρατού, που διαχειρίζεται άθλια στρατόπεδα εγκλεισμού προσφύγων (οι οποίοι δεν έχουν κάνει κανέναν έγκλημα παρά μόνο το «έγκλημα» να ξεφύγουν από το θάνατο, τον πόλεμο και την τρομακτική φτώχεια), γίνεται εργαλείο «τιμωρίας» των «απείθαρχων» και των «ανεπιθύμητων». Αυτή είναι η λογική της ιεραρχίας: οι ανεπιθύμητοι να φυλάνε και να ελέγχουν τους ανεπιθύμητους, σε έναν πόλεμο όλων εναντίων όλων, από τον οποίο κερδίζουν μόνο τα επιτελεία, το κράτος και οι «φιλάνθρωποι» επιχειρηματίες και τα διαπλεκόμενα στελέχη των ΜΚΟ. Είναι αυτή η λειτουργία του στρατού που αρνήθηκαν να εκτελέσουν οι φαντάροι, γιατί παραβίαζε, όχι μόνο τα δικαιώματα και τις συνθήκες ζωής τους, αλλά γιατί έρχεται σε αντίθεση με τη λογική του πολίτη με στολή, τους μετατρέπει σε πραιτοριανούς του χειρότερου είδους. Αυτή την υπηρεσία, λοιπόν, χρησιμοποιεί ο διοικητής για τους άλλους «αναλώσιμους», τους επαγγελματίες μισθοφόρους, σαν τιμωρία και σαν μέσο επιβολής της απαιτούμενης υποταγής για την καριέρα του και το «έργο» που πρέπει να παρουσιαστεί στο ΓΕΣ, και το ΓΕΣ να παρουσιάσει στους πολιτικούς του προϊσταμένους.
Οι αυθαιρεσίες, όμως, δε σταματούν εδώ. Μπορεί οι άδειες και οι απαλλαγές να μοιράζονται κανονικά. Τώρα, όμως, είναι οι υπηρεσίες που μοιράζονται δυσανάλογα, σε «ευνοούμενους» και «ριγμένους», με ΕΠΟΠ, χαμηλόβαθμους αξιωματικούς «β’ θέσης» και τους φαντάρους να κάνουν τις υπηρεσίες από τις οποίες απαλλάσσονται οι «ευνοημένοι». Έτσι, ένα μεγάλο μέρος του χαμηλόβαθμου προσωπικού καταλήγει να μοιάζει σε αυτούς που είναι πάντα οι αναλώσιμοι στο δίπτυχο «σκοπιά, αγγαρεία» (χωρίς καν το ΚΨΜ ανάμεσα…): τους στρατευμένους. Είναι το προσωπικό που πρέπει να μάθει ότι δεν υπάρχουν «προνόμια» που να διαχωρίζουν τη θέση του από τους φαντάρους, τους κατεξοχήν αναλώσιμους του ελληνικού στρατού, παρά μόνο αυτά που επιτρέπει η ιεραρχία αν μείνει ικανοποιημένη από τη δουλειά του μπράβου, υποταγμένου μισθοφόρου, εντός ή εκτός συνόρων.
Η τελευταία χαρακτηριστική απόδειξη αυτού του δεδομένου είναι στη μονάδα η έλευση του λοχαγού Ξεπαπά, ο οποίος για κάποιο καιρό ήταν ο «καλός αξιωματικός» του διοικητή. Με εκπαιδευτικές και διοικητικές πρακτικές απευθείας από τα μισθοφορικά τάγματα των ΗΠΑ και των μισθοφόρων τους σε τόσους πολέμους ανά τον πλανήτη, εφάρμοσε καψόνια φασιστικής εμπνεύσεως και αυταρχικές πρακτικές τόσο στους ΕΠΟΠ όσο και στους φαντάρους. Η προσβολή και η υποτίμηση της προσωπικότητας του προσωπικού είναι βασικό κομμάτι της πολεμικής ετοιμότητας. Με τον ερχομό του, το στρατόπεδο «μαύρισε», με τις ποινές να πέφτουν βροχή, γιατί «δεν είχαν τα κατάλληλα τζάκετ», και τα οποία έπρεπε να αγοράσουν με δικά τους έξοδα, και γιατί δεν είχαν επωμίδες με τα διακριτικά του βαθμού τους, με αποτέλεσμα να «μοιάζουν με τους φαντάρους» (!!!). Τα «άχρηστα χιλιάρικα» φαίνεται πώς συναντούν τους «άμισθους σκλάβους» φαντάρους…
Μπορεί, και αυτός ο λοχαγός αυτός να έπεσε σε «δυσμένεια», να έφυγε με απόσπαση και τώρα να ξαναγυρνάει. Όμως, ο φόβος για νέο γύρο αυθαιρεσιών, εκδικητικών μέτρων και τρεξίματος, παραμένει και διευρύνεται.
Εμείς, θα το ξαναπούμε, όπως ακριβώς το είχαμε γράψει στην προτελευταία καταγγελία από το στρατόπεδο:
Ο στρατός που λειτουργούν είναι ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης έμμισθων ή άμισθων σκλάβων, φυτώριο βαρβαρότητας, ρατσισμού και φασισμού, με διαρκή εκμετάλλευση και πολεμική προετοιμασία όλων όσων (με πρώτη την πλειοψηφία των φαντάρων) κρίνονται ότι είναι «αναλώσιμοι» του πολέμου που διεξάγει ο στρατός στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Ο «καριερισμός» των ανώτερων αξιωματικών έχει ως πραγματική υλική βάση την προσπάθεια αναδιάρθρωσης ενός στρατού, που επιχειρείται να γίνει πιο «οικονομικός», πιο «αποδοτικός», πιο επιθετικός. Και αυτό θα γίνει πάνω στα πτώματα του αναλώσιμου προσωπικού του. Γι’ αυτό και η διοίκηση του στρατοπέδου θα κάνει τα πάντα, αδιαφορώντας με την καταπόνηση του προσωπικού, ψυχική και σωματική.
Το ζητούμενο είναι να παρουσιαστεί έργο, το οποίο πολιτικά και πρακτικά θα μπορεί να προβάλλει η ιεραρχία και το υπουργείο. Πρωτεύον είναι «να γίνεται η δουλειά». Δευτερεύον, και μόνο αν αναγκαστούν, είναι τα δικαιώματα του προσωπικού.
ΕΠΟΠ και χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτή είναι η ουσία του στρατού. Μπορεί η «επιλογή καριέρας» ή η «επιβίωση» να τους οδήγησε σε αυτή τη δουλειά. Όμως, η δουλειά του στρατιώτη που καλείται να γίνει πραιτοριανός και μισθοφόρος των πολεμικών τυχοδιωκτισμών, των εξωτερικών επεμβάσεων και της εσωτερικής καταστολής, είναι τόσο βάρβαρη όσο και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα κληθεί να την υπηρετήσει.
Μόνος δρόμος αξιοπρέπειας, μέσα στο στρατό, είναι ο αγώνας του φαντάρου-πολίτη με στολή ενάντια στον πόλεμο και την καταστολή
Δεν είναι μόνο ο διοικητής και ο υποδιοικητής του στρατοπέδου υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση. Δεν είναι μόνο οι λοχαγοί των μονάδων που ανταλλάσσουν ευθύνες με τη διοίκηση εφαρμόζοντας την ίδια αθλιότητα. Κατανοούμε, ειδικά έπειτα από την επανάληψη των ίδιων γεγονότων, ότι αυτές οι πρακτικές καλύπτονται από το ΓΕΣ και τα επιτελεία, είναι αρεστές στο υπουργείο αρκεί να μη χαλάνε τη μόστρα του «σεβασμο των δικαιωμάτων» στις δημόσιες σχέσεις του.
Αυτός είναι ο στρατός του ελληνικού κράτους, του Τελλίδη και του Καμμενου, των προηγούμενων και των επόμενων αρχηγών ΓΕΣ και υπουργών. Φυσικά και γνωρίζουν, φυσικά και «επικροτούν» σιωπηλά, φυσικά και θα αναγκαστούν να «καταδικάσουν δημόσια» αν οι διαμαρτυρίες και οι αντιδράσεις γενικευτούν. Θα πρέπει όμως άμεσα να αναλάβουν τις ευθύνες για τους αξιωματικούς που υποθάλπτουν και τον στρατό που φτιάχνουν.
Καταλαβαίνουμε, ότι αυτές οι πρακτικές τραμπουκισμών και απειλών, δημόσια, φυσικά και είχαν την ανοχή, αν όχι τη συγκατάθεση και τη συνεννόηση, του προηγούμενου διοικητή της 34ης ΜΚ Ταξιαρχίας. Θα πρέπει να εξηγήσει και ο νέος διοικητής της ταξιαρχίας «πώς δουλεύουν τα πράγματα στο στρατό». Αν οι προηγούμενες αυθαιρεσίες ήταν «μεμονωμένα περιστατικά» ή μέρος μιας συνεπούς λειτουργίας του στρατεύματος, και της ανάγκης να επιβάλει αυτά που κρίνονται αναγκαία. Εμείς πιστεύουμε ότι το μόνο που μπορεί να βελτιώσει τη ζωή μέσα στο στρατόπεδο είναι ο αγώνας ενάντια, όχι μόνο στα καψόνια και τις αυθαιρεσίες, αλλά ενάντια στις ρατσιστικές, πολεμικές και κατασταλτικές επιλογές της ιεραρχίας και των διοικητών.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ.
ΕΠΙΚ. 6932955437
Μετά από 5 χρόνια (9 Μαρτίου 2017 που γράφτηκε το άρθρο και σήμερα 23 Αυγούστου 2022) στην Άσσηρο εφαρμόζετε η ίδια τακτική, δεν έχει αλλάξει κάτι!
ΑπάντησηΔιαγραφή