Από την πρώτη στιγμή της μετάθεσης μας στο Καστελόριζο θεωρούσαμε ότι λόγω της μακρινής απόστασης από την Στερεά Ελλάδα (τρεις παραμεθόριος) αλλά και την κοντινή απόσταση του νησιού με την Τουρκία, θα υπάρχει μια στοιχειώδης πρόνοια και βιώσιμη θητεία για τους στρατιώτες.
Αντιθέτως απ’ τα πρώτα μας βιώματα καταλάβαμε ότι οι ανάγκες και οι στόχοι της μονάδας (ΔΑΝ Μεγίστης) ήταν ανταγωνιστικά με μια βιώσιμη και ανθρώπινη στρατιωτική θητεία για εμάς.
Απ’ τον πρώτο καιρό εντατικά από τις 7 μέχρι τις 15.00 μ.μ κάθε μέρα (και την Κυριακή) κάναμε έργα σε ορεινά μέρη του νησιού για την προστασία του σε περίπτωση επίθεσης από την Τουρκία. Η κατάσταση ήταν εξαντλητική, παίρνοντας το ρόλο των απλήρωτων εντατικοποιημένων εργατών που μετά τις 16.00 η ώρα θα κάνανε τις υπηρεσίες και θα βούλωναν τα στόματα τους με τη μια βδομάδα τιμητική που θα έπαιρναν. Η υπόθεση με τα έργα ήταν τραγική επίσης στα φυλάκια, ειδικά στη Στρογγύλη από το καλοκαίρι μες τον ήλιο, απ τις 7.00 π.μ μέχρι λίγο πριν τη Δύση κάναμε ασταμάτητα έργα (τελεφερίκ, παρατηρητήρια) και πολλές φορές, το κόστος δεν ήταν μόνο η εξάντληση των φαντάρων αλλά και μια σειρά από σοβαρά ατυχήματα (κοίλες από το βάρος, σπασίματα χεριών).
Απ’ τον πρώτο καιρό εντατικά από τις 7 μέχρι τις 15.00 μ.μ κάθε μέρα (και την Κυριακή) κάναμε έργα σε ορεινά μέρη του νησιού για την προστασία του σε περίπτωση επίθεσης από την Τουρκία. Η κατάσταση ήταν εξαντλητική, παίρνοντας το ρόλο των απλήρωτων εντατικοποιημένων εργατών που μετά τις 16.00 η ώρα θα κάνανε τις υπηρεσίες και θα βούλωναν τα στόματα τους με τη μια βδομάδα τιμητική που θα έπαιρναν. Η υπόθεση με τα έργα ήταν τραγική επίσης στα φυλάκια, ειδικά στη Στρογγύλη από το καλοκαίρι μες τον ήλιο, απ τις 7.00 π.μ μέχρι λίγο πριν τη Δύση κάναμε ασταμάτητα έργα (τελεφερίκ, παρατηρητήρια) και πολλές φορές, το κόστος δεν ήταν μόνο η εξάντληση των φαντάρων αλλά και μια σειρά από σοβαρά ατυχήματα (κοίλες από το βάρος, σπασίματα χεριών).
Όλα αυτά τη στιγμή που η κυβέρνηση χρηματοδοτούσε τη μονάδα για τα έργα στρατιωτικής άμυνας, έργα τα οποία εκτελούσαν οι στρατιώτες ακόμα και έξω από το στρατόπεδο.
Η χυδαία έκφραση του ότι είμαστε αναλώσιμοι και δεν υπάρχει σεβασμός και πρόνοια για τη θητεία και την καθημερινότητα μας πέραν των παραπάνω, έγινε εμφανής συγκεκριμένα με δύο σοβαρά ατυχήματα αυτή τη φορά όχι λόγω έργων αλλά εξαιτίας της καύσης σκουπιδιών στα φυλάκια, πράγμα που ακόμα και με τους όρους τους (νομοθεσία για την καύση σκουπιδιών) απαγορεύεται. Η διαταγή της καύσης των σκουπιδιών στα φυλάκια με βενζίνη προκάλεσε εγκαύματα τρίτου βαθμού σε στρατιώτη, που λόγω αέρα έκαψε το χέρι του, ενώ ένας άλλος συνάδελφος πήγε να χάσει το μάτι του από θραύσμα την ώρα της καύσης.
Για να κρατηθεί κρυφή όλη αυτή η κατάσταση και να μη στοχοποιηθεί η διοίκηση της ΔΑΝ, η τελευταία χρησιμοποίησε μέσα όπως απειλές για φυλακή, τιμητικές και υπογραφές χαρτιών στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, ότι ο στρατός δεν φέρει καμία ευθύνη για την καύση των σκουπιδιών με βενζίνη και ότι έγινε πρωτοβουλιακά, προκειμένου να απενοχοποιηθεί, να μην πάρει έκταση το γεγονός και να μην καταγγελθεί και δημοσιοποιηθεί από τον στρατιώτη. Ειδικά όταν ένα «μεγάλο πρόσωπο», όπως ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας επισκεπτόταν το Καστελόριζο και τα φυλάκια επειδή υπήρχε φόβος μη βγουν τα άπλυτα στη φόρα μας γίνονταν μαθήματα ότι «όλα πάνε ρολόι». Ψέματα δηλαδή όπως η βιώσιμη καθημερινότητα και οι προβλεπόμενες δραστηριότητες που αναφωνούσαν οι φαντάροι στον Υπουργό, βοηθώντας στην προσπάθεια ανέλιξης του διοικητή.
Πριν από κάθε τέτοια επίσκεψη ο διοικητής για να τρομάξει τους στρατιώτες και να είναι πειθαρχημένοι τους στόλιζε με φράσεις όπως «θα σε γαμήσω κωλοφάνταρε, κωλόχοντρε».
Όλες οι παραπάνω αντιξοότητες αποτυπώνονταν και σε άλλες δυσκολίες τεχνικού τύπου. Στα φυλάκια η καθημερινότητα ιδιαίτερα το χειμώνα ήταν αγώνας επιβίωσης. Πέραν των ατέλειωτων συναγερμών με υπηρεσίες όλη τη νύχτα (λόγω του ανταγωνισμού με την Τουρκία στο Αιγαίο, αλλά και του προσφυγικού), δεν καλύπτονταν το τελευταίο διάστημα και οι βασικές ανάγκες των φαντάρων, σε μια περιοχή ( Στρογγύλη, Ρω) που είναι μια ανάσα από την Τουρκία. Έλλειψη νερού λόγω κακών υλικών και της άγνοιας των αρχιφυλάκων για αφαλάτωση, κτίρια παλιά χωρίς θέρμανση απ’ τα οποία έβγαινε νερό απ’ το πάτωμα και το ταβάνι όταν έβρεχε, στρατιώτες νηστικοί για δύο και τρεις μέρες στο φυλάκιο, τρώγοντας μόνο ψωμί, λόγω της αδυναμίας τροφοδότησης του νησιού (λόγω των πολλών μποφόρ), βραχυκυκλωμένα δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα μιας εξαντλητικής θητείας που έχει παράλληλα παράλογες απαιτήσεις.
Όλα αυτά τα γράφουμε για να προφυλάξουμε αυτούς που πρόκειται να μπουν φαντάροι, για να δείξουμε ότι είναι τουλάχιστον ψευδής η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω για τις μονάδες αυτές και τέλος για να εκφράσουμε τη δυσαρέσκεια μας για τις δυσμενείς και απάνθρωπες συνθήκες που βιώσαμε συνολικά στη θητεία μας εκεί.
Απαιτούμε μια ανθρώπινη και βιώσιμη στρατιωτική θητεία με αξιοπρεπείς όρους όπως και μια βιώσιμη πολιτική ζωή με αξιοπρέπεια, με βάση τις ανάγκες μας και όχι τις ανάγκες του συστήματος.
Στρατιώτες Καστελόριζου
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Τηλ: 6932 955437
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου