Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

Χαμηλός παραμένει ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο.

Συχνά ακούγεται από αναλυτές ότι και αν δεν υπήρχε ο Ερντογάν θα έπρεπε η ελληνική κυβέρνηση να τον εφεύρει!
Με τις ακραίες και προκλητικές δηλώσεις του όχι μόνο επενδύει στην άνοδο του τουρκικού εθνικισμού αλλά βοηθά και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αποπροσανατολίζει από την ολέθρια Μνημονιακή πολιτική της.
Από την άλλη μεριά, ερώτημα είναι που μπορεί να οδηγήσει ο εντεινόμενος ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός με επίδικο σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο;
Παρά το κλίμα ανησυχίας που καλλιεργούν Τσίπρας-Καμμένος με σκοπό την επιβολή "εθνικής ενότητας" για να εφαρμόσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, να προχωρήσουν την στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας και τους πανάκριβους εξοπλισμούς, η κατάσταση φαίνεται ότι είναι διαφορετική!
 Χαμηλός παραμένει ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Μόνη εξαίρεση είναι η περίπτωση ατυχήματος, λέει ο Ηλίας Κουσκουβέλης
Ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο δεν μειώθηκε, αλλά και δεν αυξήθηκε, σε σχέση με την περίοδο πριν το δημοψήφισμα. Κατά την άποψή μου, ο κίνδυνος ήταν σχετικά χαμηλός, παρά την ρητορική του Ερντογάν.
Εξηγούμαι. 
Ο Ερντογάν και πριν και τώρα έχει να αντιμετωπίσει μία σειρά μεγάλων προβλημάτων.
Στο εσωτερικό, το πρώτο είναι το Κουρδικό, το δεύτερο είναι οι τζιχαντιστές που έχουν διεισδύσει σε διαφορετικά τμήματα του κρατικού μηχανισμού (όπως ο δολοφόνος του Ρώσου πρέσβη), και το τρίτο είναι η οικονομία.
Η Τουρκία είχε ρυθμό ανάπτυξης περί το 9% και τώρα είναι περίπου στο 2.5%. Οι ξένες επενδύσεις φεύγουν, νέες δεν έρχονται και (λόγω και αυτών) η λίρα πέφτει διαρκώς.
Ο τουρισμός βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί και τέταρτο ζήτημα: η αντίδραση που θα υπάρχει από τους υποστηρικτές του «όχι».

Ας θυμηθούμε και τα προβλήματα στο εξωτερικό. Έχει πρόβλημα στο Ιράκ με την προοπτική δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους.



Στην Συρία, η τουρκική εισβολή δεν πέτυχε τους στόχους της, ενώ και εκεί οι Κούρδοι επιδιώκουν αυτονομία. Τέλος, οι σχέσεις της Τουρκίας με την Δύση, ειδικά με την ΕΕ, δεν είναι οι καλύτερες.

Γιατί λοιπόν στα τόσα προβλήματα να προσθέσει και ένα ακόμη με ένα κράτος της ΕΕ, έτοιμο να αμυνθεί (η άμυνα ευκολότερη της επίθεσης), το οποίο παρά τα οικονομικά δεινά του, διατηρεί μία αξιοπρεπή αποτρεπτική ισχύ;

Τέλος, το σημαντικότερο. Ο Ερντογάν, μετά το πραξικόπημα, αποδυνάμωσε τις Ένοπλες Δυνάμεις και ιδιαίτερα την τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Μέχρι και αγγελία έβαλαν για να βρούνε νέους πιλότους..!

Επιπλέον, ποιον θα αντιμετωπίσουν πρώτον οι δυνάμεις του;
 Το ΡΚΚ, τους Κούρδους της Συρίας, τους τζιχαντιστές ή και μία επιπλέον σοβαρή πολεμική μηχανή; 
Και αν κάνει γενική κινητοποίηση, δεν έχει τον φόβο μήπως στραφούν εναντίον του;

Ο μόνος κίνδυνος είναι ένα ατύχημα στον αέρα ή στην θάλασσα. Αλλά αυτός υπήρχε και πριν το πραξικόπημα, όπως και πριν το δημοψήφισμα.

* Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, διευθυντής του Ι.Δ.Ε.Α.Α (www.idea.uom.gr) Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την ιστοσελίδα apopseis.com
Κάλεσμα της ΑΔΚ για ανάληψη δράσεων του αντιπολεμικού κινήματος

Από την Αραβική άνοιξη και την Ουκρανία μέχρι την Γαλλία και την Συρία είναι εμφανές ότι τα σύννεφα του πολέμου σκιάζουν όλο και περισσότερο την ζωή των «από κάτω». Η επίθεση των ΗΠΑ εναντίον του καθεστώτος Άσαντ μοιάζει σαν έτοιμη από καιρό και η συμμετοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι καθοριστική και κυρίως επιβεβαιώνεται η εκτίμηση ότι η συμμετοχή των ελληνικών βάσεων και στρατιωτικών δυνάμεων πρόκειται να διευρυνθεί.Το ελληνικό κράτος συμμετέχει ενεργητικά σε αυτά τα σχέδια, συνένοχος και συνδιοργανωτής στον κοινωνικό και διακρατικό πόλεμο, και μάλιστα με επεκτατικές βλέψεις. Το ότι συμμετέχει στις διεθνείς ιμπεριαλιστικές εκστρατείες, από υποδεέστερες θέσεις στο διεθνή ανταγωνισμό, δεν μειώνει καθόλου τη ευθύνη του στην όξυνση των αντιθέσεων και την αναβάθμιση της πολεμικής απειλής. Το επίδικο για εμάς είναι να βγουν επιτέλους τα αναγκαία συμπεράσματα και να υπάρξει συγκεκριμένη αντιπολεμική, αντιιμπεριαλιστική και αντιεθνικιστική στοχοθεσία του κινήματος εδώ. Ζούμε σε κράτος μέλος των μεγαλύτερων καπιταλιστικών-ιμπεριαλιστικών ολοκληρώσεων που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Σε αυτή τη συγκυρία, πρώτιστο καθήκον του αντιπολεμικού κινήματος στην Ελλάδα είναι η άμεση συγκρότηση ενός ισχυρού αντιπολεμικού κινήματος που θα σταματήσει την πολεμική προετοιμασία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Με την ίδια σιδηρά πυγμή, που στο εσωτερικό καταστρέφει εργασιακά δικαιώματα, βυθίζει τα κατώτερα και μεσαία στρώματα στο ζόφο της ανεργίας, εγκλείει τους πρόσφυγες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στο εξωτερικό συμμετέχει σε 15 ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, κλείνει συμφωνίες συνεκμετάλλευσης και αμυντικής συνεργασίας στην ανατολική Μεσόγειο με την χούντα της Αιγύπτου και το κράτος απαρτχάιντ του Ισραήλ, προχωρά σε επιθετική εξωτερική πολιτική και όξυνση του ανταγωνισμού με την Τουρκία στο Αιγαίο, διεκδικεί κομμάτι απ' την κατασκευαστική πίτα της Συρίας με πρόσχημα την ανοικοδόμηση μετά απ' την «ομαλοποίηση», δηλαδή την επιβολή των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών και των πολυεθνικών εταιρειών.



Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλα τα σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους, τις συλλογικότητες γειτονιάς και τις ριζοσπαστικές κινήσεις/συντονισμούς, σε κάθε αγωνίστρια και αγωνιστή του μαζικού κινήματος, να συζητήσουμε για την αναγκαία και επιτακτική ανασυγκρότηση του αντιπολεμικού κινήματος καθώς και τις αναγκαίες δράσεις στον πόλεμο που ήδη διεξάγεται στην Συρία απέναντι στο ελληνικό κράτος που παίζει κομβικό ρόλο.

Πιστεύουμε ότι πρέπει να ανοίξει πιο πολύ παρά ποτέ η κουβέντα για ένα ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα και πάνω στην λογική αυτή παρουσιάζουμε κάποια κριτήρια για πολιτικό και κινηματικό συντονισμό.

1. Ανατροπή των πολεμικών προετοιμασιών των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις τους και στην οικοδόμηση του συστήματος άμυνας / ασφάλειας ενάντια στους λαούς. ΟΧΙ στον αντιδραστικό άξονα Ελλάδας-Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου. Μαζικό διεθνιστικό κίνημα για την αλληλεγγύη και τους κοινούς αγώνες των λαών στη περιοχή μας και όλο τον κόσμο.

2. Κλείσιμο της βάσης της Σούδας, της Ανδραβίδας, του Άραξου, του στρατηγείου Λάρισας, του Γ' σώματος στρατού (NDC-GR), της 71ης Α/Μ ταξιαρχίας. Μπλοκάρισμα κάθε μορφής συμμετοχής του ελληνικού κράτους στον ιμπεριαλιστικό διακρατικό πόλεμο.

3. Καμία άσκηση, πολυεθνική ή εθνική, διαχείρισης εξεγέρσεων, καταστολής πλήθους, εσωτερικής ασφάλειας, ανακατάληψης κτιρίων και εργοστασίων και κοινές επιχειρήσεις στρατού-αστυνομίας.

4. Όχι στη στράτευση στα 18 και τους νέους εξοπλισμούς. Κανένας “κοινωνικός ρόλος” του στρατού, καμία εθελοντική και εργασιακή υπηρεσία στη μηχανή του πολέμου.

5. Κοινό αντιπολεμικό-εργατικό κίνημα σε Ελλάδα και Τουρκία για την αποτροπή του πολέμου, την ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της κυβέρνησης Ερντογάν και κάθε επίδοξου διαχειριστή των (κοινών) πολιτικών τους. Μπλοκάρισμα της μηχανής του πολέμου και στις δύο όχθες του Αιγαίου.

6. Οικοδόμηση κοινών όρων ζωής των ντόπιων με τους πρόσφυγες. Όχι στη γκετοποίηση. Κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Κατάργηση του εκτάκτου δικαίου υποδοχής, απόρριψης, διαλογής, απελάσεων και εγκλεισμού των προσφύγων.

''Να διασώσουμε την τάξη μας και να σωθούμε μαζί της''
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου