Συγκέντρωση και Πορεία Σύνταγμα Πέμπτη 1 Ιουνίου 6 μ.μ
Ηττημένος αγώνας είναι ο αγώνας που δεν δόθηκε.
Στην Τουρκία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος όλα τα δικαιώματα καταπατήθηκαν. Οι σφαγές συνεχίζονται ασταμάτητα. Οι άνθρωποι προφυλακίζονται ακόμη και για μια ανάρτηση στο facebook. Στο Κουρδιστάν υποχρεώνουν τις οικογένειες των Κούρδων να εγκαταλείψουν τις περιοχές τους, τις περιοχές που βομβαρδίστηκαν απ’ το στρατό και σε πολλές γειτονιές συνεχίζεται η απαγόρευση κυκλοφορίας, αλλά και οι προφυλακίσεις.
Χιλιάδες καθηγητές και δημόσιοι υπάλληλοι απολύθηκαν. Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος περίπου 50.000 αγωνιστές και αντίπαλοι του καθεστώτος προφυλακίστηκαν. Η εξουσία του ΑΚΡ όποιους δεν την στηρίζουν τους ταυτίζει ως τρομοκράτες.
ΚΑΛΟΥΜΕ όλους να συμπαρασταθούν στους πολιτικούς κρατούμενους.
Υπό τις συνθήκες αυτές κάποιοι, αποφασισμένοι για αντίσταση, βγήκαν στους δρόμους. Η φωνή τους έφθασε σε χιλιάδες. Το να βγεις στις πλατείες, στη σημερινή Τουρκία, σημαίνει ή προσαγωγή, ή προφυλάκιση. Όσοι το τόλμησαν έγιναν σύμβολα αντίστασης κατά των μέτρων έκτακτης ανάγκης.
Πριν από επτά μήνες μία καθηγήτρια Πανεπιστημίου, η Nuriye Gülmen πρώτη απ’ όλους τους απολυμένους εκπαιδευτικούς, βγήκε στην πλατεία με ένα χαρτόνι στο χέρι, αλλά και κάποιοι άλλοι, σε διάφορες πόλεις, βγήκαν στις πλατείες κρατώντας χαρτόνια με συνθήματα: «Θέλουμε να γυρίσουμε στις δουλειές μας», «Όχι στα μέτρα έκτακτης ανάγκης», «Να καταργηθούν τα κυβερνητικά διατάγματα». Μόνο στην πόλη Μαλάτια τέσσερις εκπαιδευτικούς, μέσα σε 105 ημέρες, τους έχουν συλλάβει 99 φορές. Αυτοί όμως συνεχίζουν να κατεβαίνουν στις πλατείες κάθε μέρα. Αυτή η συνεχόμενη και αποφασισμένη αντίσταση είναι που ενοχλεί την εξουσία.
Τις πρώτες μέρες η Nuriye Gülmen ήταν μόνη της στην πλατεία, αλλά δεν σταμάτησε το καθημερινό κάλεσμα στον αγώνα. Μετά από τέσσερις μήνες καθημερινών αγώνων η αντίσταση στην πλατεία δυνάμωσε, χωρίς όμως συγκεκριμένο αποτέλεσμα, γι’ αυτό η Nuriye Gülmen, καθηγήτρια Πανεπιστημίου και ο δάσκαλος Semih Özakça για να υπάρξουν συγκεκριμένα αποτελέσματα ξεκίνησαν απεργία πείνας. Στις δηλώσεις τους ανέφεραν πάντα «Αυτό δεν είναι ένα προσωπικό εργασιακό πρόβλημα, είναι ένας αγώνας κατά των κυβερνητικών διαταγμάτων και κατά της σε έξαρση αδικίας».
Σ’ αυτή την αποφασισμένη φωνή έδωσαν δύναμη και οι άλλοι απολυμένοι, άνθρωποι απ’ όλα τα λαϊκά στρώματα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Yüksel της Άγκυρας, δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγητές, εργάτες, φοιτητές, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, βουλευτές.
Ο αγώνας αυτός ενόχλησε την εξουσία, επειδή τα αιτήματά τους ήταν τα αιτήματα των εκατομμυρίων ανθρώπων, η φωνή τους, η φωνή όλων αυτών που επηρεάστηκε η ζωή τους απ’ τα μέτρα έκτακτης ανάγκης και επειδή τελικά έγιναν σύμβολα αγώνα κατ’ αυτών των μέτρων. Γι’ αυτό την 76η μέρα απεργίας πείνας, με εντολή της εξουσίας του ΑΚΡ, η αντιτρομοκρατική τους συνέλαβε και στις 23 Μαΐου τους προφυλάκισαν. Οι λόγοι της προφυλάκισής τους, σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, ήταν ότι «η αντίσταση αυτή μπορεί είτε να μετατραπεί σε απεργία πείνας θανάτου, είτε να μετατραπεί σε εξέγερση όπως της πλατείας Γκέζι και των καπνεργατών TEKEL του 2010,(από τους οποίους αφαιρέθηκε το δικαίωμα σταθερής εργασίας λόγω των πολυήμερων και μαζικών συγκεντρώσεών τους), αλλά και η δήθεν συμμετοχή τρομοκρατικής οργάνωσης και προπαγάνδας της.» Έχουν κλείσει όλους τους δρόμους που οδηγούν στην πλατεία Yüksel. Δεν επιτρέπουν στους ανθρώπους ούτε καν να πλησιάσουν στο μνημείο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σημείο όπου γινόταν η απεργία πείνας και οι συγκεντρώσεις.
Η φωνή τους έφθασε στην Ευρώπη και σε διάφορες χώρες του κόσμου, από τον Καναδά μέχρι και την Σουηδία πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις συμπαράστασης. Συμπαραστέκονται και στηρίζουν το δίκαιο αυτό αγώνα και οι απολυμένοι καθηγητές που εξαναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. 23 ευρωβουλευτές και τα διεθνή συνδικάτα καταγγέλλουν την προφυλάκισή τους και απαιτούν να γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους και να επιστρέψουν στις δουλειές τους.
Το ΑΚΡ συνεχίζει σ’ όλη την Τουρκία τις αστυνομικές επιχειρήσεις, προσπαθώντας να πνίξει αυτό τον αγώνα. Αυτός ο αγώνας είναι ένας αγώνας των εργαζομένων της Τουρκίας κατά του φασισμού και της κατάστασης έκτακτης ανάγκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου