Θεσ/νίκη: Πορεία σπάει την τρομοκρατία Αστυνομίας-Μοσάντ και των ελεύθερων σκοπευτών(vid)

Επιμέλεια: Χρήστος Αβραμίδης

Μεγάλη πορεία διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη ενάντια στη συνάντηση των τριών αρχηγών κρατών Ελλάδας,Κύπρου και Ισραήλ. Δηλαδή του Τσίπρα, του Αναστασιάδη και του Νετανιάχου. 

Απέναντι στην σιωπή του Τσίπρα για τα «εγκλήματα της κυβέρνησης του Ισραήλ» (όπως τα χαρακτήριζε κείμενο που εξέδωσε ο Συνασπισμός το 2010 επί ηγεσίας του) παρατάχθηκε  η σημαία των κομμουνιστών της Παλαιστίνης μαζί με δεκάδες μικρές και μεγάλες σημαίες της πατρίδας τους βρίσκονταν στην κορυφή της μεγάλης διαδήλωσης.

Κατεχόμενη πόλη θύμιζε η Θεσσαλονίκη. Ελικόπτερο της Αστυνομίας παρακολουθούσε από το πρωί ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη και συνέχισε να πετάει πάνω από την πορεία ακόμα και μετά τη φυγή Νετανιάχου. Επίσης, αυτοκίνητα είχαν απομακρυνθεί από πολλούς δρόμους, ενώ υπάρχουν καταγγελίες για μια…περίεργη απενεργοποίηση όλων των συναγερμών. Επιπλέον, ελεύθεροι σκοπευτές είχαν ακροβολιστεί σε πολλές γειτονιές της πόλης. Οι παραπάνω εικόνες σε συνδυασμό με τους δεκάδες πράκτορες της Μοσάντ που βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη, θύμιζαν έντονα εικόνες από θρίλερ κατασκοπείας, όπου όμως ο εχθρός αυτή τη φορά δεν ήταν κάποιος σατανικός πράκτορας, αλλά ο «εσωτερικός εχθρός» δηλαδή οι Έλληνες και Παλαιστίνιοι διαδηλωτές.

Έτσι, η διαδήλωση αμφισβήτησε δυναμικά την αστυνομοκρατία και οι συγκεντρωμένοι δεν δίστασαν μάλιστα να προβούν σε συμβολικές δυναμικές ενέργειες έξω από το Αμερικάνικο Προξενείο και το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης.

Το Ελικόπτερο της αστυνομίας που παρακολουθούσε την πορεία και την πόλη…

Ο Νετανιάχου παρόλο που επισκέφθηκε μια συναγωγή στις 19:00, αποχώρησε εσπευσμένα από το κέντρο της πόλης, είκοσι λεπτά μετά, πιθανότατα για να αποφύγει τη διαδήλωση. Άλλωστε μία συνάντηση της διαδήλωσης με τους μηχανισμούς καταστολής που φυλούσαν τον Νετανιάχου θα δημιουργούσε απρόβλεπτα γεγονότα, με βάση τη δυναμική της πορείας.

«Οι πόλεμοι δικοί τους,δικοί μας οι νεκροί, τον λόγο για το μέλλον τους τον έχουν οι λαοί» ήταν ένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν.

Ενώ υπήρξαν και διεθνιστικά συνθήματα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη τους Ζαπατιστας και το Κουρδιστάν.

Στη συνέχεια μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πέταξαν κόκκινη μπογιά στο Αμερικάνικο Προξενείο. «Συμβολίζει την αιματοχυσία που προκαλεί ο ιμπεριαλισμός. Το αίμα των Παλαιστίνιων είναι και δικό μας αίμα» μας είπε η Ειρήνη εκ μέρους των διοργανωτών.

Επίσης, Κούρδοι πολιτικοί εξόριστοι μαζί με Έλληνες και Παλαιστίνιους, έκαψαν το σύμβολο των ΗΠΑ και του κράτους του Ισραήλ

Η πορεία κατέληξε στο Υπουργείο για να δείξει την αντίθεση σε ολόκληρο τον Άξονα Ελλάδα-Αίγυπτος-Κύπρος-ΗΠΑ-Ισραήλ.

Αξίζει να επισημανθεί ότι στο δρομολόγιο των πορειών υπάρχει μία συναγωγή και η πορεία πέρασε από έξω χωρίς να ακουστεί ούτε ένα σύνθημα εναντίον επιβεβαιώνοντας αυτό που τόνιζαν οι διοργανωτές ότι το θέμα δεν είναι θρησκευτικό.

Σημαντική ήταν η στιγμή που η πορεία πέρασε από το σημείο που δολοφονήθηκε ο Γρηγόρης Λαμπράκης και οι διαδηλωτές φώναξαν το σύνθημα :«Όρκος στον Λαμπράκη χρέος στη ζωή. Να φύγουνε οι βάσεις κι οι Αμερικανοί»

Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η προσπάθεια των ΜΑΤ να περικυκλώσουν την πορεία έξω από το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, ενώ το μόνο που συνέβαινε εκείνη τη στιγμή ήταν η αναγραφή συνθημάτων υπέρ της Παλαιστίνης από κοινού με συνθήματα. Η περιφρούρηση σχημάτισε αλυσίδες στο σημείο αποτρέποντα κάποια έφοδο της αστυνομίας. Στη συνέχεια οι συγκεντρωμένοι αποχώρησαν χωρίς να γίνουν επεισόδια.

Στην πορεία καλούσαν οι Α’, Γ’, Ε’ Θεσσαλονίκης, η ΟΕΝΓΕ και η ΕΝΙΘ και άλλοι φορείς και οργανώσεις, καθώς και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΚΚΕ(μ-λ), η ΚΕΕΡΦΑ, η ΛΑΕ, η ΟΚΔΕ, η ΚΟΕ και η Ελευθεριακή Πρωτοβουλία. Επικεφαλής της διαδήλωσης ήταν η Ένωση Φίλων της Παλαιστίνης Θεσσαλονίκης και ο Σύνδεσμος Παλαιστινίων Β. Ελλάδας, καθώς και οι Φίλοι του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Οι διαδηλωτές ανανέωσαν το ραντεβού τους για το μεσημέρι της Τετάρτης, προκειμένου να ματαιώσουν τους πλειστηριασμούς λαικής κατοικίας και περιουσίας.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η πορεία ακολούθησε το δρομολόγιο που πραγματοποιούν συνήθως οι διαδηλώσεις, όπου σε ένα σημείο βρίσκεται μία συναγωγή. Οι διαδηλωτές, δεν φώναξαν ούτε ένα σύνθημα, κάτι που δείχνει σαφώς ότι τα κίνητρα της πορείας δεν ήταν ούτε θρησκευτικά, ούτε έπαιξε ρόλο «ο αντισημιτισμός» όπως τείνουν να κατηγορούν τις αντιδράσεις ενάντια στις επιλογές του κράτους του Ισραήλ διάφοροι κύκλοι…

http://prin.gr