Συντάκτης: Χριστίνα Πάντζου
Στάλθηκαν με αποστολή να συμβάλουν στην ειρήνη και να προστατεύσουν τους αμάχους, αλλά επιδόθηκαν σε έναν βρόμικο πόλεμο κατά ανήλικων κοριτσιών και γυναικών κακοποιώντας τες, βιάζοντάς τες και ζητώντας σεξ έναντι μιας πενιχρής βοήθειας σε τρόφιμα ή φάρμακα. Περισσότερο από δύο χρόνια μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου στο οποίο ενέχονται μέλη της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (MINUSCA), οι κατηγορίες εναντίον των δραστών είτε υποτιμήθηκαν από τις υπηρεσίες του ΟΗΕ είτε δεν παραπέμφθηκαν στις αρμόδιες Αρχές, με συνέπεια να διαιωνίζεται η ατιμωρησία.
Σύμφωνα με τον σχετικό κώδικα του ΟΗΕ, οι κυανόκρανοι τελούν υπό την αποκλειστική δικαιοδοσία της νομοθεσίας των χωρών από τις οποίες προέρχονται, αλλά σπάνια οι υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης που διερευνά ο διεθνής οργανισμός φτάνουν σ’ αυτούς που είναι αρμόδιοι να κινήσουν νομικές διαδικασίες, σημειώνει η Code Blue (διεθνής καμπάνια για να δοθεί τέλος στις σεξουαλικές κακοποιήσεις από μέλη των ειρηνευτικών δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών).
Η Code Blue έχει στα χέρια της έγγραφα από 14 προκαταρκτικές έρευνες του ΟΗΕ για καταγγελίες κατά μελών της MINUSCA από εννέα χώρες. Τις 10 από τις 14 αυτές υποθέσεις τις χειρίστηκε αποκλειστικά προσωπικό του ΟΗΕ, χωρίς τη συμμετοχή ανακριτών από τις πατρίδες των κατηγορούμενων κυανόκρανων. Σε οκτώ δε από αυτές δεν μίλησαν καν με τα θύματα.
«Αυτές οι 14 υποθέσεις δείχνουν πως ο ΟΗΕ “φιλτράρει” τις καταγγελίες, έτσι που σπάνια φτάνουν στις αρμόδιες Αρχές των χωρών από όπου προέρχονται οι κατηγορούμενοι», λέει η Σαράνια Κανικάναν, νομικός της Code Blue. «Αυτή η διαδικασία εγγυάται ότι δεν υπάρχει πρόσβαση στη Δικαιοσύνη για τη συντριπτική πλειονότητα των θυμάτων». «Θύματα που έζησαν φρικαλεότητες τους υποσχέθηκαν βοήθεια και αυτή εξαφανίστηκε», όπως λέει στον ιστότοπο IPS η Πόλα Ντόνοβαν διευθύντρια της εκστρατείας Blue Code και της οργάνωσης AIDS-Free World, της πρώτης που κατέγραψε τα κρούσματα σεξουαλικής βίας των ειρηνευτικών δυνάμεων στην ΚΑΔ.
Η αφήγηση ενός από τα θύματα σε έρευνα της δημοσιογράφου Κάριν Μάτισον για σχετικό ντοκιμαντέρ είναι αποκαλυπτική. Η Μάρτα ήταν 14 ετών όταν τη βίασαν: μολύνθηκε από τον ιό του AIDS, έμεινε έγκυος και σήμερα μεγαλώνει το μωρό της με τη βοήθεια μιας φίλης της. «Στην αρχή η UNICEF είπε πως θα φρόντιζε να συλληφθεί ο στρατιώτης και θα μας βοηθούσε. Μου έδωσαν μόνο ένα χρηματικό δώρο (15 δολάρια), ένα σακί ρύζι, γάλα και ζάχαρη. Ο στρατιώτης επέστρεψε στην πατρίδα του και κανείς δεν μας λέει αν έχουν ασκηθεί διώξεις». Οπως η Μάρτα, και άλλα κακοποιημένα από κυανόκρανους παιδιά της ΚΑΔ καταγγέλλουν πως τα άφησαν αβοήθητα να προσπαθούν να επιβιώσουν μόνα τους, συχνά στους δρόμους.
Πρώην αξιωματούχοι του οργανισμού που μίλησαν στο IPS εξήγησαν πως η γραφειοκρατία που κυριαρχεί στα Ηνωμένα Εθνη παρεμποδίζει την εφαρμογή μέτρων, γιατί δεν διευκολύνει να φτάσει στην ανώτατη ιεραρχία σαφής και συγκεκριμένη ενημέρωση γι’ αυτού του είδους τα περιστατικά. Επιπλέον, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του ΟΗΕ, που κατηγορούνται για κατάχρηση εξουσίας γιατί αφαίρεσαν πληροφορίες και κατέστρεψαν αποδείξεις γι’ αυτές τις υποθέσεις, παραμένουν ατιμώρητοι, όπως προσθέτει η Ντόνοβαν. «Οι άνθρωποι που αποτελούν μέρος του προβλήματος ανέλαβαν τη λύση του, αλλά δεν αναγνωρίζουν τα τρομερά λάθη τους, γιατί φέρουν την ευθύνη. Ο ΟΗΕ χρειάζεται να σωθεί από τον ίδιο του τον εαυτό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου