Μετά από οχτώ ολόκληρα χρόνια γίνεται η πρώτη δίκη για την υπόθεση του την ερχόμενη Δευτέρα. Όταν συνελήφθη στην πορεία το 2010 ήταν 28 σήμερα είναι 35. Στο μεσοδιάστημα , παντρεύτηκε τη Χρυσάνθη, συνεχίζει να διδάσκει κολύμβηση σε παιδιά, δηλώνει ευγνώμων για το πλήθος του κόσμου που στέκεται δίπλα του και ελπίζει η περιπέτειά του να λάβει αίσιο τέλος σε δύο μέρες όπως δηλώνει στο Τvxs.gr.
Ο Μάριος Ζέρβας συνελήφθη την 1η Μαρτίου του 2010 σε μια από τις εργατικές πορείες ενάντιων του μνημόνιου. Στην προσπάθειά του να διαμαρτυρηθεί για τη βίαιη σύλληψη ενός ανηλίκου, βρέθηκε ο ίδιος φυλακή για 45 μέρες, με κατηγορίες για πλημμελήματα και κακουργήματα αφού ήταν σε ισχύ ο κουκουλονόμος. Ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης εξελίχθηκε σαν ντόμινο. Μάρτυρες από την πορεία, οι γονείς των μαθητών του όλοι έσπευσαν να τον στηρίξουν στη φυλακή.
Ο τύπος έγραφε για τον δάσκαλο κολύμβησης, στου οποίου το σακίδιο βρέθηκαν μόνο τα σύνεργα του κολυμβητηρίου. Το χαρτί που κλήθηκε να υπογράψει στην ασφάλεια του απέδιδε όμως καλυμμένα χαρακτηριστικά, κατασκευή και ρίψη βόμβας μολότοφ, διατάραξη κοινής ειρήνης . Κανένας μάρτυρας δεν επιβεβαιώνει πως τον είδε να πετάει βόμβες εκτός των τριών αστυνομικών των ΜΑΤ. «Όχι βόμβα δεν υπήρχε εκείνη την ώρα, αλλά ούτε καπνός» λέει ο ίδιος στo Τvxs.gr. Όσο για τα καλυμμένα χαρακτηριστικά... υπάρχουν άφθονες φωτογραφίες που δείχνουν ότι δεν είχε καλυμμένο το πρόσωπο σε καμία φάση της πορείας. «Εξάλλου που θα έκρυβα αυτό το μαλλί;» με ρωτάει χαριτολογώντας.
Παραδέχεται με πικρία όμως , πως τα ράστα μαλλιά του και το σακίδιο στην πλάτη , προφανώς έπαιξαν ρόλο στη σύλληψη. Παρατηρώ πως δεν άλλαξε στιλ παραμονές της δίκης. «Αν είναι δυνατόν να ασχολούμαστε με τρίχες. Δυστυχώς όμως κάποιοι κρίνουν ζωές μα βάση το παρουσιαστικό» συμπεραίνει. Παρατηρώ επίσης μια ησυχία στο βλέμμα του και αναρωτιέμαι αν προέρχεται από μια αισιοδοξία. «Αισιόδοξος ήμουν και μετά τη σύλληψή μου. Δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκα θα δουν ότι έκαναν λάθος. Όταν μου έδωσαν το χαρτί και διάβασα τις κατηγορίες , σκέφτηκα ότι έγινε λάθος. Μου φώναξαν με ένταση θα υπογράψεις ή όχι; Κατάλαβα ότι δεν είναι πλάκα. Δεν πίστευα αυτά που διάβαζα.»
Αυτό που θυμάται από τη στιγμή της σύλληψης είναι πως αρκετοί διαδηλωτές που έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν για τη βίαιη σύλληψη ενός ανηλίκου άρχισαν να οπισθοχωρούν , όταν αντιλήφθηκαν μια περίεργη ένταση από την πλευρά της αστυνομίας. «Τα πράγματα ήταν σχετικά ήσυχα. Αρχίσαμε να απομακρυνόμαστε όμως γιατί καταλάβαμε πως είχε αγριέψει η κατάσταση από την πλευρά των ΜΑΤ. Καθώς πήγαινα με την όπισθεν , εγώ η κοπέλα μου και άλλοι διαδηλωτές , πέφτω πάνω σε έναν αστυνομικό. Ε, αυτός με συνέλαβε. Τα υπόλοιπα τα γνωρίζετε.
Αν δεν είχε καταργήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τον κουκουλονόμο; «Θα έπρεπε να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Ενώ μάρτυρες και φωτογραφίες αποδεικνύουν ότι δεν είχα καλυμμένα χαρακτηριστικά. Ενώ δεν βρέθηκε τίποτα στην κατοχή μου». Τον ρωτάω αν πίστευε ποτέ πως θα βρεθεί σε αυτή τη θέση. «Το είχα στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου γιατί είχα δει να συμβαίνει σε άλλους. Έχω στηρίξει ανθρώπους που κατηγορήθηκαν άδικα μετά τη συμμετοχή τους σε πορεία και τώρα νιώθω πως έκανα καλά. Όμως όσο και να λες ... ναι μπορεί να μου τύχει, δεν το πιστεύεις βαθιά. Κι όμως έγινε.»
Πως ήταν όμως η ζωή του αυτά τα οχτώ χρόνια και σε τι του έχει στοιχίσει έως τώρα η ιστορία αυτή; Αναρωτιέμαι αν φοβήθηκε ότι θα χάσει τη δουλειά του, ότι θα στιγματιστεί. «Το φοβήθηκα αυτό. Ευτυχώς το κύμα αλληλεγγύης εκδηλώθηκε την επόμενη κιόλας μέρα. Φίλοι , γνωστοί, άγνωστοι που βρέθηκαν στην πορεία και είδαν τι έγινε, οι γονείς των μαθητών μου , όλοι έσπευσαν να μου συμπαρασταθούν. Δεν θα ξεχάσω τους γονείς των παιδιών που ήρθαν έξω από τη φυλακή να ζητήσουν να με δουν. Τι μου στοίχησε; Τον πρώτο χρόνο , έπρεπε να παρουσιάζομαι κάθε 1η και 16 . Ευτυχώς Τελείωσε αυτό. Παραμένει όμως η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Είμαι δάσκαλος κολύμβησης και ο σύλλογός μου συνεργάζεται με συλλόγους άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Δεν μπορώ να συμμετέχω σε τίποτα. Διδάσκω καταδύσεις και ήθελα πολύ να παρακολουθήσω σεμινάρια εκπαίδευσης στο εξωτερικό και δεν μπορώ. Προσπαθώ να βρω την ενέργεια να ξεκινήσω πράγματα με ψυχολογικό και οικονομικό κόστος και πάλι είμαι περιορισμένος.»
Μου εξηγεί πως προσπάθησε να μην αφήσει τον φόβο να εισχωρήσει στην καθημερινότητά του αλλά την έκθεση δεν την ήθελε. «Δεν είχα σκοπό να γίνω γνωστός. Δεν ήταν επιλογή μου αυτό. Η έκθεση με δυσκολεύει , είναι ένα ψυχολογικό βάρος που προσπαθώ να διαχειριστώ». Τι σημαίνει δικαίωση για σένα Μάριε, τον ρωτάω. «Έχω δικαιωθεί ήδη από την αλληλεγγύη και την εμπιστοσύνη των ανθρώπων. Το νομικό κομμάτι μένει» απαντάει. Λέει πως δεν φοβάται τη δίκη αλλά την πραγματικότητα που μας περιβάλλει και ελπίζει στην αθώωση, στο οφθαλμοφανές, στο κανονικό».
Συζητάμε για το πως έχει φιλοσοφήσει τα πράγματα αυτά τα χρόνια. Για τους πολλούς και πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους που γνώρισε με αφορμή την περιπέτειά του, για το τι υποδηλώνει για το σύστημα η ιστορία του. «Το κέρδος μου είναι αυτοί οι άνθρωποι που γνώρισα. Όσο για τον πολιτισμό μας και για το σύστημα , δεν τους αφορά ο άνθρωπος. Γιατί μετράνε περισσότερο οι μαρτυρίες τριών ανδρών των ΜΑΤ από τη δικιά μου , των διαδηλωτών που ήταν εκεί εκείνη τη στιγμή; Γιατί ο ανακριτής άκουσε μόνο έναν δικό μου μάρτυρα;». Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνει μετά τη δίκη; «Να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους ανθρώπουν που ήταν δίπλα μου. Αυτό.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου