Συμπληρώνονται 40 χρόνια από τον θάνατο του Τσάρλι Τσάπλιν, στις 25 Δεκεμβρίου του 1977.
Ο Τσάρλι Τσάπλιν υπήρξε ανεπανάληπτος γιατί έθεσε το αξεπέραστο ταλέντο
του στην υπηρεσία του δίκιου, γιατί «όλες οι ταινίες του γίνανε για τον
καταπιεσμένο άνθρωπο».
Ο Σαρλό με το Χαμίνι του γελοιοποιεί την εξουσία, με τους «Μοντέρνους
Καιρούς» παραδίδει μαθήματα πολιτικής οικονομίας, με τον «Μεγάλο
δικτάτορα» στα 1940 εξευτελίζει τον Χίτλερ.
Όταν στις 22/7/1942, στη συγκέντρωση που έγινε στη Μάντισον Σκουέρ
Γκάρντιν ο Τσάπλιν εξυμνεί τον αντιφασιστικό αγώνα της ΕΣΣΔ ήταν βέβαιο
ότι δεν θα περνούσε απαρατήρητος από τον Μακάρθι…
Ο Τσάπλιν δεν ήταν μόνο καταγεγραμμένος ως «κόκκινος» στα κιτάπια της
CIA, ως «θαυμαστής της ΕΣΣΔ», «αντιναζιστής» και «ενεργητικός οπαδός της
ειρήνης». Είχε και ένα ακόμα ελάττωμα: Είχε περιφρονήσει ευθέως τις ΗΠΑ
καθώς αν και ο πιο δημοφιλής αστέρας του Χόλιγουντ δεν είχε ζητήσει
ποτέ την αμερικάνικη υπηκοότητα…
Όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε το 1952 την απόφασή της για την
απέλασή του από τη χώρα εκείνος και μαζί όλη η Υφήλιος γελούσε με το
πάθημα των ΗΠΑ καθώς ο Τσάπλιν είχε ήδη σαλπάρει μαζί με την οικογένειά
του από το λιμάνι της Νέας Υόρκης για την Ευρώπη…
Ανάμεσα στο αθάνατο έργο του και ο γνωστός μονόλογος από την ταινία του «Ο μεγάλος δικτάτορας»:
Πηγή: Νίκος Μπογιόπουλος – f/b
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά......
μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη,
απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζώ κόντρα στην αλήθεια μου.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος
με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα ότι
ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος,
ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή και μπόρεσα να δω
ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
κατάλαβα ότι βρίσκομαι πάντα και σε όλες τις περιστάσεις,
την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος και ότι όλα όσα γίνονται
είναι σωστά. Από τότε κατάφερα να γαληνέψω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΠΟΔΟΧΗ.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου
και σταμάτησα να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον.
Σήμερα κάνω μόνο ό,τι με ευχαριστεί και με γεμίζει χαρά,
ό,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά,
με τον δικό μου τρόπο και στους δικούς μου ρυθμούς.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
απελευθερώθηκα από ό,τι δεν ήταν υγιές για μένα.
Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και από ό,τι
με τραβούσε συνεχώς μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό.
Στην αρχή το ονόμαζα “υγιή εγωισμό”.
Αλλά σήμερα ξέρω ότι είναι ΑΥΤΑ AΓΑΠΗ.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
έπαψα να θέλω να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλλα πολύ λιγότερο.
Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό το λέμε ΑΠΛΟΤΗΤΑ.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
αρνήθηκα να συνεχίσω να ζώ στο παρελθόν και να ανησηχώ για το μέλλον μου.
Τώρα ζώ περισσότερο τη στιγμή όπου ΟΛΑ συμβαίνουν.
Έτσι σήμερα, ζώ την κάθε μέρα και αυτό το λέω ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
συνειδητοποίησα ότι η σκέψη μου μπορεί να με κάνει μίζερο και άρρωστο.
Όταν όμως επικαλέστηκα τις δυνάμεις της καρδιάς μου,
η λογική απέκτησε έναν πολύτιμο σύντροφο.
Αυτή τη σχέση την ονομάζω σήμερα ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.
Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις
και τα προβλήματα με τον εαυτό μας και τους άλλους γιατί καμιά φορά,
ακόμα και τα άστρα εκρήγνυνται και δημιουργούνται νέοι Γαλαξίες.
Σήμερα ξέρω ότι ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ !
Τσάρλι Τσάπλιν
Ομιλία στα 70στά γενέθλια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου