Πριν ξεκινήσω να γράφω το άρθρο αυτό, μπήκα στη διαδικασία να συζητήσω και να εκθέσω τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σε φίλους. Αναρωτιόμουν το πόσο συνετό θα ήταν αφενός να γραφτεί κείμενο που θα στηλιτεύει τα κακώς κείμενα που συνάντησα μέσα σε μόλις δώδεκα ημέρες στο κέντρο νεοσυλλέκτων που υπηρέτησα, αφετέρου κάτι τέτοιο να γινόταν επώνυμα.
Οι περισσότεροι όπως μάλλον ήταν αναμενόμενο με προέτρεψαν, εάν είχα τελικά την όρεξη να το κάνω, τουλάχιστον να φρόντιζα να γίνει ανώνυμα μιας και είτε μου αρέσει είτε όχι, στο μέλλον θα ξανασυναντήσω το στρατό μπροστά μου και γενικά δεν είναι σώφρον να δημιουργείς εχθρούς όταν κάτι τέτοιο δεν είναι απολύτως απαραίτητο. Βέβαια η απάντηση που κατά βάση έδωσα και συνεχίζω να δίνω στον εαυτό μου είναι πως εάν θέλεις πραγματικά να βάλεις το λιθαράκι σου για να αλλάξουν κάποια πράγματα στον κόσμο, αυτό πρέπει να το κάνεις με το όνομα και το πρόσωπό σου λαμβάνοντας την απόλυτη ευθύνη των λεγομένων και των πράξεών σου και αυτό αποφάσισα να κάνω και σήμερα.
Άλλωστε η δυναμική του ενυπόγραφου λόγου θεωρώ πως είναι εξαιρετικά σημαντική, χωρίς όμως να παραγνωρίζω το γεγονός πως ανά καιρούς ακόμη και η ανώνυμη ανάδειξη συμβάντων έχει οδηγήσει σε μικρές και μεγάλες νίκες απέναντι σε θεσμούς όπως ο στρατός.
Στις 15 Νοέμβρη του 2017 λοιπόν παρουσιάστηκα στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Πυροβολικού στη Θήβα (ΚΕΠΒ), ΣΤ’ ΕΣΣΟ (353 ΣΕΙΡΑ). Τοποθετήθηκα την ίδια ημέρα στην 4η μοίρα, Α’ Πυροβολαρχία, 5ο Ουλαμό, 1ο θάλαμο. Όσον αφορά το στρατό για πολλούς λόγους (ιδεολογικούς αλλά και πρακτικούς) έχω μια εγγενή αρνητική προδιάθεση κάτι που πραγματικά με βοήθησε ώστε να έχω όλες τις αισθήσεις μου σε εγρήγορση οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας και να σημειώνω είτε στο μυαλό μου, είτε στο χαρτί όσα βίωνα γύρω μου. Αυτά θα παραθέσω από εδώ και πέρα, χωρίς υπερβολές, μιας και δε θεωρώ πως οποιαδήποτε υπερβολική θέση μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα που συναντούν οι φαντάροι στη Θήβα είτε σε επίπεδο υγιεινής είτε σε επίπεδο κόστους διαβίωσης. Να σημειωθεί εδώ πως καμιά κουβέντα δεν έχει γίνει με φαντάρους της Θήβας περί του συγκεκριμένου άρθρου, η ίδια του η δημιουργία δεν είναι εν γνώσει τους και αυτό κατ’ επιλογήν μου, για προφανείς λόγους. Ζούμε σε μια χώρα όπου ενώ η θητεία είναι υποχρεωτική, τα έξοδα για αυτήν δεν τα επωμίζεται ο στρατός αλλά ο ίδιος ο φαντάρος.
Ζούμε σε μια χώρα όπου οι βασικές συνθήκες υγιεινής δεν τηρούνται στο ελάχιστο, για ανθρώπους οι οποίοι δαπανούν παρά τη θέλησή τους 9 μήνες από τη ζωή τους μόνο και μόνο για να σφουγγαρίζουν και να βαράνε προσοχές στους ανωτέρους τους.
Θήβα και υγιεινή έννοιες ετερόσημες
Το ΚΕΠΒ Θήβας κατασκευάστηκε κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1950, ενώ όπως ενημερωθήκαμε από ανώτερο αξιωματικό η τελευταία μεγάλης κλίμακας ανακαίνιση και ανακατασκευή του κέντρου έλαβε χώρα στα 1980. Από τότε, όλοι οι χώροι συντηρούνται όπως-όπως, με τη βασική ευθύνη να βαραίνει τις πλάτες των φαντάρων με όλα όσα κάτι τέτοιο μπορεί να σημαίνει για τις έστω στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής. Επί παραδείγματι λοιπόν, όσες εικόνες κατάφερα να συλλέξω ομαδοποιούνται ως εξής:
Οι θάλαμοι της Α’ Πυροβολαρχίας της 4ης μοίρας (στην οποία και άνηκα) φιλοξενούν από 22 έως 24 νεοσυλλέκτους. Ο κάθε θάλαμος έχει εμβαδό περίπου 58 έως 60 τετραγωνικά μέτρα, ενώ η επιφάνεια που καταλαμβάνουν τα κρεβάτια βρίσκεται στα 18 τετραγωνικά μέτρα. Αποτέλεσμα, στον κάθε φαντάρο να αναλογούν επί του πρακτέου περίπου 2 τετραγωνικά μέτρα. Επίσης, σε κάθε θάλαμο ανήκει μόλις μία τουαλέτα (η οποία πολλές φορές δε λειτουργεί, με τα περιττώματα να μένουν στο ύψος της στάθμης του νερού) και ένα ντουζ το οποίο ενώ θεωρητικά θα έπρεπε να προσφέρει ζεστό νερό περίπου 6 ώρες την ημέρα με βάση λεγόμενα της διοίκησης, κάποιες ημέρες όμως ο χρόνος μειώνεται κάτω από το μισό. Εάν συνδυαστεί το κρύο του Νοέμβρη με το κρύο νερό στις ντουζιέρες που κάνει το μπάνιο ανυπόφορο, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί η πλειοψηφία των φαντάρων σήμερα βήχει ακατάπαυστα. Βέβαια, όπως έμαθα κατόπιν, η δική μου πυροβολαρχία ήταν τυχερή με όλες τις παραπάνω παροχές, κάτι που δε συμβαίνει με τη Γ’ Πυροβολαρχία της 4ης μοίρας. Εκεί ο κάθε θάλαμος αποτελείται από 40 νεοσυλλέκτους, στον οποίο θάλαμο και πάλι αντιστοιχεί μόλις μία τουαλέτα! Εάν 22 άτομα δυσκολευόμασταν να συνυπάρξουμε στη μια τουαλέτα, τότε δε θέλω να φαντάζομαι πως αντέχει να τη μοιράζεται διπλάσιος αριθμός φαντάρων. Επιπροσθέτως στη Γ’ Πυροβολαρχία δεν προσφέρεται φωριαμός (εξωτερικό ντουλάπι) οπότε οι φαντάροι όλα τα προσωπικά τους είδη τα εναπόθεταν αποκλειστικά κάτω και δίπλα από το κρεβάτι τους, ενώ μου έγινε και αναφορά πως κάποιες ημέρες η θέρμανση των θαλάμων λάμβανε χώρα μόλις μια ώρα της ημέρας, περίπου από τις 9 έως τις 10 το βράδυ.
Οι μεταλλικοί σκελετοί των κρεβατιών είναι παμπάλαιοι, με αποτέλεσμα πολλά κρεβάτια να έχουν υποστεί μια μόνιμη καμπύλωση και να τους λείπουν μερικά στοιχεία του φέροντος οργανισμού, με τον κίνδυνο τού να συμβεί κάποιο ατύχημα να είναι πέρα για πέρα υπαρκτός, κάτι που έχουν στο μυαλό τους και οι αξιωματικοί.
Κοινό μυστικό είναι πως στα στρώματα, τις κουβέρτες και τα σεντόνια των κρεβατιών έχουν κοιμηθεί δεκάδες νεοσύλλεκτοι χωρίς όμως να είναι γνωστό το πότε αυτά αλλάζουν ή έστω πλένονται. Στο θάλαμό μου, ένα καφέ στρώμα από την πολυχρησία γράφει «ΣΕΙΡΑ 342», δηλαδή 11 σειρές πριν από τη σημερινή χωρίς κάτι τέτοιο να σημαίνει πως τότε πρωτοχρησιμοποιήθηκε ή έκτοτε έστω πλύθηκε. Το ίδιο ισχύει και για τις κουβέρτες. Είναι κοινής αποδοχής ανάμεσα στους φαντάρους το ότι έχουν ίσως και χρόνια να πλυθούν εάν κάποιος συνυπολογίσει τις στρώσεις σκόνης που κουβαλάνε επάνω τους. Μάλιστα ενώ τυπικά δεν επιτρέπεται, στην πράξη όλοι οι φαντάροι κοιμούνται σε sleeping bags που έχουν αγοράσει έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο προφυλαγμένοι από τη βρωμιά του κρεβατιού με τη διοίκηση να μη δημιουργεί πρόβλημα επ’ αυτού μιας και γνωρίζει το τι συμβαίνει.
Με τις βροχές στα μέσα του Νοέμβρη εμφανίστηκαν μεγάλες κηλίδες υγρασίας σε πάρα πολλούς θαλάμους, κάποιες εκ των οποίων ακριβώς πάνω από τα κρεβάτια των νεοσυλλέκτων. Η διοίκηση ρώτησε να μάθει για το πού και το πώς, αλλά ποτέ δεν προέβη σε καμιά περαιτέρω κίνηση. Παράλληλα, για δύο με τρεις ημέρες στην είσοδο του Κέντρου Ψυχαγωγίας Μονάδος (ΚΨΜ) της 4ης μοίρας βρισκόταν μια τεράστια καφέ λίμνη με απόνερα που έπεφταν από το ανωτέρω δοκάρι και αναμειγνύονταν με τις λασπωμένες αρβύλες των φαντάρων.
Μεγάλο πρόβλημα στο ΚΕΠΒ είναι οι πολύωρες ουρές που συναντούν οι φαντάροι, είτε στο ΚΨΜ είτε στα εστιατόρια (για να φάνε αλλά και για να πλύνουν τον δίσκο τους). Εάν επιθυμεί κάποιος να στεγάσει περίπου 1600 φαντάρους, όπως συμβαίνει στη Θήβα, θα πρέπει να έχει και τις ανάλογες υποδομές που θα στηρίζουν την απόφαση αυτή. Το να περιμένει κάποιος για να σιτιστεί ακόμη και περισσότερο από μισή ώρα τη φορά (ενώ σιτίζεται τρεις φορές την ημέρα και πλένει το δίσκο του άλλες τόσες περιμένοντας καρτερικά τη σειρά του) αναδεικνύει βασικά ζητήματα για τις εγκαταστάσεις του χώρου. Μάλιστα ειδικά έξω από το εστιατόριο όπου βρίσκονται και κάδοι απορριμμάτων και οι φαντάροι περιμένουν να πλύνουν τους δίσκους τους, κάποιες ημέρες η δυσωδία είναι ανυπόφορη.
Πολλές φορές οι μαύρες σακούλες απορριμμάτων που βρίσκονται στους κάδους της Πυροβολαρχίας δεν αλλάζουν λόγω έλλειψης! Οι φαντάροι που βρίσκονται στην υπηρεσία της καθαριότητας τις παίρνουν, τις αδειάζουν και τις επανατοποθετούν πίσω στη θέση τους! Αντίστοιχα μέχρι και τις 27 Νοέμβρη που παρέμενα στο στράτευμα, οι κάδοι στις τουαλέτες της Α’ Πυροβολαρχίας δεν είχαν καν σακούλες απορριμμάτων, τα σκουπίδια τοποθετούνταν κατευθείαν στους κάδους.
Το ιατρείο του κέντρου λειτουργεί σχεδόν εξ ολοκλήρου με φαντάρους, είτε με αποφοίτους είτε με φοιτητές ιατρικής και λοιπών ιατρικών επαγγελμάτων. Τα στελέχη που βρίσκονται εκεί είναι ελάχιστα και όχι όλες τις ώρες της ημέρας, με προφανή στόχο να βγάζουν όλη τη δουλειά και πάλι οι νεοσύλλεκτοι για να μην προσλάβει ο στρατός μόνιμο εργατικό δυναμικό. Οι φαντάροι παραμένουν ακόμη και στον τομέα της υγείας οι ελαστικοί και ανέξοδοι εργαζόμενοι που χρειάζεται ο στρατός για να ικανοποιήσει τις δικές του υποχρεώσεις.
Κάπου στη δεύτερη εβδομάδα ζητήθηκε από τους νεοσυλλέκτους να παραδώσουν ένα χιτώνιό τους (πουκάμισο) για την ημέρα της ορκωμοσίας στις 8 Δεκέμβρη, χωρίς να διευκρινιστεί επακριβώς το τι επεξεργασία θα περνούσε. Έτσι πολλοί φαντάροι παρέδωσαν το χιτώνιο το οποίο έως τότε φορούσαν με τη λογική ότι θα πλυθεί και θα τους μείνουν και άλλα δύο χιτώνια για τις υπόλοιπες ημέρες του κέντρου. Τελικά τα χιτώνια όπως μάθαμε δεν πλύθηκαν παρά μόνο σιδερώθηκαν και έτσι μεγάλος αριθμός φαντάρων θα φοράει βρώμικο χιτώνιο την ημέρα της ορκωμοσίας.
Πανάκριβη η στρατιωτική θητεία
Στο ΚΕΠΒ τα ΚΨΜ που λειτουργούν τα διαχειρίζεται εργολαβική εταιρεία με την επωνυμία «Φαγάκι». Λόγω του ιδιώτη, οι τιμές είναι απαγορευτικές για το μέσο φαντάρο, τιμές που σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνούν ακόμη και τις εμπορικές καταστημάτων εκτός στρατοπέδου! Ενδεικτικές είναι:
Οι φαντάροι είναι πολίτες ντυμένοι στα χακί, έχουν δικαιώματα και πρέπει να τα απαιτούν τόσο μέσα όσο και έξω από το στρατό. Μόνο συλλογικά και οργανωμένα μπορούν να πετύχουν νίκες απέναντι στον παραλογισμό του Ελληνικού Στρατού
Κομμάτι Pizza 1.80€
Freddo Espresso 1.40€
Frappe 0.95€
Τσάι 0.70€
Σημαντικό βέβαια είναι εδώ να αναφερθεί και ένα εκ πρώτης όψεως παράλογο συμβάν που συναντήσαμε μπροστά μας οι νεοσύλλεκτοι στο ΚΨΜ της 4ης μοίρας:
Υπό κανονικές συνθήκες το ΚΨΜ κλείνει περίπου στις 9μμ αλλά κάποιες ημέρες με σημαντικούς αγώνες ποδοσφαίρου ή μπάσκετ μπορεί να παραμείνει ανοιχτό μέχρι το τέλος τους. Μια τέτοια ημέρα ήταν και η 17η Νοέμβρη όπου ενημερωθήκαμε πως είχαμε δικαίωμα να παρακολουθήσουμε τον αγώνα Ολυμπιακός-Ερυθρός Αστέρας.
Η κατανάλωση ειδών όπως μπορεί κανείς να φανταστεί ήταν αρκετά μεγάλη (μερικές εκατοντάδες €) και με το που αγοράζει και ο τελευταίος φαντάρος τα προϊόντα που ήθελε (λίγο μετά τις 10, δηλαδή αρκετή ώρα μετά το κανονικό κλείσιμο) από το ΚΨΜ απαιτούν να αποχωρήσουν όλοι για να κλειδώσουν μιας και δεν υπήρχαν όπως είπαν δεύτερα κλειδιά. Όπως είναι φυσικό υπήρξαν ενστάσεις μιας και αν δεν είχε αγώνα δε θα είχε γίνει καμιά αγορά, αλλά οι ενστάσεις αυτές έληξαν με την είσοδο ανθυπολοχαγού μέσα στον χώρο ο οποίος διέταξε να μεταβούν όλοι στους θαλάμους τους χωρίς περισσότερες ερωτήσεις. Την επόμενη ημέρα στην αναφορά όσο και αν ζητήθηκαν εξηγήσεις ως προς το γιατί συνέβη ό,τι συνέβη αλλά και τι θα γίνει με τα λεφτά που δόθηκαν, δεν υπήρξε απάντηση από τους παριστάμενους αξιωματικούς.
Ζούμε σε μια χώρα όπου έχει λεφτά για να αγοράζει F-16 και να εξοπλίζεται απέναντι στον προαιώνιο εχθρό, αλλά δεν μπορεί να διαθέσει ευρώ για τα παιδιά της.
Το πιο γελοίο και ειρωνικό γεγονός βέβαια το συναντήσαμε μπροστά μας την Τετάρτη 23 του Νοέμβρη κατά τη διάρκεια αναφοράς της 4ης μοίρας. Στη συγκεκριμένη αναφορά, ανώτερος αξιωματικός δήλωσε στους φαντάρους της 4ης μοίρας χαρακτηριστικά πως «Στο κέντρο αυτό, κανείς στρατιώτης δε δέχομαι να πληρώσει ούτε 0.01€ για τη θητεία του». Θα ήταν αστείο εάν δεν ήταν το λιγότερο τραγικό. Στην πραγματικότητα ο μέσος φαντάρος θα αναγκαστεί να προπληρώσει από 130 έως 200 ευρώ για να μπει στο κέντρο, χώρια το πόσα χρήματα θα δαπανήσει μέσα σε αυτό. Ο Ελληνικός στρατός διαθέτει για κάθε φαντάρο μόλις 3 μπλούζες, 3 χιτώνια, 3 ζευγάρια κάλτσες, 3 παντελόνια, 1 τζάκετ, 1 πουλόβερ και 1 εσώρουχο από άποψη ρουχισμού για 23 έως 30 ημέρες θητείας στο κέντρο! Έτσι ο μέσος φαντάρος αναγκάζεται να αγοράσει από πριν αρκετές ακόμη μπλούζες, κάλτσες, ισοθερμικά και πολλά ακόμη. Ίσως ο συγκεκριμένος αξιωματικός να είχε ένα δικαίωμα παραπάνω να κάνει τη βαρυσήμαντη δήλωση που έκανε, εάν έστω είχε ο νεοσύλλεκτος πρόσβαση σε πλυντήριο, αλλά ούτε αυτό προσφέρεται στο κέντρο! Δηλαδή από τη σκοπιά του στρατού, ο φαντάρος μπορεί να βγάλει θητεία σχεδόν ενός μήνα με 3 μπλουζάκια και 1 εσώρουχο χωρίς να τα πλύνει! Σε λίγο θα μας φτύνουν και θα περιμένουν να φωνάξουμε ότι βρέχει κιόλας.
Ζούμε σε μια χώρα όπου ενώ η θητεία είναι υποχρεωτική, τα έξοδα για αυτήν δεν τα επωμίζεται ο στρατός αλλά ο ίδιος ο φαντάρος. Ζούμε σε μια χώρα όπου οι βασικές συνθήκες υγιεινής δεν τηρούνται στο ελάχιστο, για ανθρώπους οι οποίοι δαπανούν παρά τη θέλησή τους 9 μήνες από τη ζωή τους μόνο και μόνο για να σφουγγαρίζουν και να βαράνε προσοχές στους ανωτέρους τους. Ζούμε σε μια χώρα όπου έχει λεφτά για να αγοράζει F-16 και να εξοπλίζεται απέναντι στον προαιώνιο εχθρό, αλλά δεν μπορεί να διαθέσει ευρώ για τα παιδιά της.
Οι φαντάροι είναι πολίτες ντυμένοι στα χακί, έχουν δικαιώματα και πρέπει να τα απαιτούν τόσο μέσα όσο και έξω από τον στρατό. Μόνο συλλογικά και οργανωμένα μπορούν να πετύχουν νίκες απέναντι στον παραλογισμό του Ελληνικού Στρατού. Καλή θητεία στα αδέρφια που είναι μέσα αλλά και σε όσα έρχονται από πίσω.
Πρώην «ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ ΚΑΡΑΜΠΟΥΡΝΙΩΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 2017 ΣΤ’ ΕΣΣΟ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου