Η προβοκατόρικη και επιθετική ενέργεια των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του ισραηλινού κράτους, την οποία καταδίκασαν μέχρι και Ε.Ε και ΟΗΕ, έρχεται ως αφετηρία σε ένα νέο κύκλο, μετά την Αραβική Άνοιξη, την Ουκρανία και τη Συρία, παρέμβασης του δυτικού καπιταλιστικού μπλοκ δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, στις κοινωνικές αντιθέσεις και τους εμφυλίους, που μόνο αποτέλεσμα θα έχει την μεγαλύτερη αιματοχυσία-όπως συμβαίνει εδώ και καιρό στην Υεμένη, με θύματα εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, θύματα για τα οποία κανένα δάκρυ δεν έχυσαν τα δυτικά.
Το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, συγκροτώντας τον άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ, ως μέλος του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε και όλο και στενότερος σύμμαχος των ΗΠΑ, παίρνει μέρος για τα συμφέροντα της ελληνικής κυρίαρχης τάξης των εταιρειών, σε αυτή την πολεμική σφαγή όλα τα τελευταία χρόνια, παρέχοντας πολεμικές στρατιωτικές βάσεις και υποδομές, συμμετέχοντας από τη γη, τον αέρα και τη θάλασσα στον κοινωνικό, ταξικό πόλεμο.
Η επιθετικότητα του δυτικοκεντρικού καπιταλισμού, που νιώθει οτι χάνει έδαφος, βρίσκεται σε παρακμή και απειλείται, αποτελεί το καλύτερο άλλοθι για τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις της Ρωσίας και της Κίνας να προβάλλουν το ''ανθρώπινο πρόσωπο'' του δικού τους καπιταλισμού, προσπαθώντας να κερδίσουν χρόνο οικονομικά και στρατιωτικά, συμμετέχοντας επιλεκτικά σε επιθετικές ενέργειες πάντα στο όνομα της ''άμυνας'' και της ''παγκόσμιας ειρήνευσης'' (για την οποία συνεργάζονται, όταν χρειαστεί, με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε), εξυπηρετώντας τα συμφέροντα ρώσων και κινέζων ολιγαρχών του πλούτου. Η ''προβολή ισχύος'' των Μεγάλων Δυνάμεων και των κυρίαρχων τάξεων, στην περιοχή της Μέσης Ανατολής δεν μπορεί να οδηγεί παρά στην όλο και μεγαλύτερη διάσπαση, στον όλο και μεγαλύτερο κατακερματισμό.
Είμαστε, πρώτα από όλα, ενάντια σε κάθε εμπλοκή των δυτικών καπιταλιστικών δυνάμεων στην περιοχή και ειδικά του ελληνικού κράτους που συμμετέχει στο δολοφονικό άξονα ΗΠΑ-Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου-Αιγύπτου, και απέναντι σε κάθε μορφή αντι-ισλαμισμού και αντισημιτισμού, που δίνουν τη δυνατότητα να εξωραϊζονται και να δικαιολογούνται οι δολοφονίες καταπιεσμένων και εργαζομένων, αλλά και οι ενέργειες του ελληνικού, του ισραηλινού, του αμερικανικού κράτους και των άλλων συμμάχων τους. Είμαστε, επιπλέον, ενάντια σε κάθε λογής μη δυτικούς ''υπερασπιστές των φτωχών'' που διεξάγουν τον κοινωνικό ταξικό πόλεμο στο εσωτερικό τους, και φιλοδοξούν να γίνουν οι επόμενοι περιφερειακοί ή παγκόσμιοι τοποτηρητές-άλλωστε, η καπιταλιστική λογική τους ωθεί, για να επιβιώσουν στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, να πρωταγωνιστήσουν στην υπό διαμόρφωση νέα παγκόσμια οικονομική και πολεμική διάταξη δυνάμεων.
Το μπλοκ της κοινωνικής-ταξικής αντίστασης, μέρος του οποίου αποτελούν τα πλέον φτωχά κομμάτια της παλαιστινιανής αντίστασης, αλλά και τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της εργατικής τάξης, συμπεριλαμβανομένου του αντιπολεμικού κινήματος εντός του ισραήλ, δεν μπορεί να εκπροσωπηθεί αποτελεσματικά, τελικά, από κανένα κράτος και καμιά επίσημη παλαιστινιακή αρχή σε μια διαπραγμάτευση των αστικών τάξεων μεταξύ τους για το μέλλον των λαών, από κανέναν ΟΗΕ και καμια Ε.Ε, όποια τακτικά μέσα και αν κρίνουν οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν στον αγώνα αυτό.
Η ειρήνη μεταξύ του παλαιστινιακού και του ισραηλινού λαού, έχει αποδειχθεί όλα τα τελευταία χρόνια ότι δεν προωθείται από τις κυρίαρχες δυνάμεις στην περιοχή, και δεν περιλαμβάνεται στα κυρίαρχα σχέδια. Το ελληνικό και το ισραηλινό κράτος, συμβαδίζοντας για τα συμφέροντά τους με την στρατηγική του αμερικανικού καπιταλισμού, βαθαίνουν τη συνεργασία τους τα τελευταία χρόνια, με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, ανταλλαγή τεχνογνωσίας και πληροφοριών σε επίπεδο κορυφής. Προσπαθούν να εργαλειοποιήσουν στην εξωτερική τους πολιτική τον υπαρκτό εδώ και αιώνες αντισημιτισμό, για να δικαιολογήσουν τη δημιουργία ενός μεταξύ τους ''άξονα σταθερότητας'' της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, σταθερότητα της καπιταλιστικής κερδοφορίας ενάντια στους λαούς, που περιλαμβάνει, πέρα από τα στρατιωτικά ''γυμνάσια'' και τις στρατιωτικές βάσεις, και διάφορες ''αποστολές'' για τις οποίες δεν μιλάει κανείς, όπως η αποστολή της Φρεγάτας Λήμνος κοντά στη Λιβύη και το Λίβανο.
Οι εποικισμοί, οι αποκλεισμοί, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι κρατικές και οι τρομοκρατικές δολοφονίες των καταπιεσμένων και των αμάχων (συχνά και των δύο πλευρών), μπορούν να σταματήσουν, όπως δείχνει η ιστορία του αγώνα των παλαιστινίων, των κούρδων και των άλλων καταπιεζόμενων, παρά μόνο όταν στο εσωτερικό των κινημάτων αυτών επικρατήσουν εκείνες οι πολιτικές αντίληψεις που είναι οι πιο αντιπολεμικές και διεθνιστικές, ταξικές, χωρίς ρατσισμό, αντισημιτισμό, μισαλλοδοξία.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, και παρά τις πολιτικές μας διαφωνίες σε επιμέρους σημεία, στηρίζουμε την κινητοποίηση αλληλεγγύης στην παλαιστινιακή αντίσταση. Χαιρετίζουμε τη διεξαγωγή των πολύμορφων αντιπολεμικών κινητοποίησεων που αυτή την περίοδο ξετυλίγονται μέσα από διαφορετικές πρωτοβουλίες, μολονότι βρισκόμαστε πολύ πίσω από την αναγκαιότητα της εποχής. Καλούμε σε έναν ευρύτερο αντιπολεμικό, διεθνιστικό συντονισμό των διαφόρων κινήσεων, που θα στοχεύει στην ανάδειξη του κομβικού ρόλου της χώρας μας, της Ελλάδας και του ελληνικού καπιταλισμού, στη σφαγή των λαών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου