Κάτω τα χέρια από την Αφρίν! Κάτω τα χέρια από την Κύπρο! Κάτω τα χέρια από την απεργία των μεταλλεργατών!
Η τουρκική κυβέρνηση του Ερντογάν και του AKP κήρυξε πόλεμο στο συριοκουρδικό καντόνι της Αφρίν και προκάλεσε χάος στη Βόρεια Κύπρο, παρεμβαίνοντας στην ελευθερία του Τύπου. Αυτές οι απαράδεκτες παρεμβάσεις σε δύο διαφορετικές χώρες είναι πραγματικά συνέχιση των δεσποτικών και αυθαίρετων πρακτικών αυτής της κυβέρνησης στο εσωτερικό, δημιουργώντας ένα όλο και περισσότερο κατασταλτικό καθεστώς εντός της ίδιας της Τουρκίας. Σε αντίθεση με την εντύπωση που προσπαθούν να δημιουργήσουν οι λεγόμενοι «δημοκρατικοί» θεσμοί του ιμπεριαλιστικού κόσμου, ο κατασταλτικός χαρακτήρας της κυβέρνησης του Ερντογάν-ΑΚΡ δεν περιορίζεται στον τομέα των πολιτικών και αστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, στα οποία οι παραβιάσεις είναι φυσικά ολοφάνερες, αλλά εκδηλώνεται σε συνεχή βάση και στις εργασιακές σχέσεις. Η κυβέρνηση έχει μόλις απαγορεύσει την απεργία που προγραμματίζεται να αρχίσει στις 2 Φεβρουαρίου από τις τρεις συνδικαλιστικές οργανώσεις της μεταλλουργικής βιομηχανίας που περιλαμβάνουν 130 χιλιάδες δυναμικούς εργάτες.
Κάτω τα χέρια από την Αφρίν!
Η στρατιωτική επέμβαση στην Αφρίν στη Βόρεια Συρία παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως πρόκληση στις προθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών να οικοδομήσουν μια Δύναμη Ασφάλειας Συνόρων έξω από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις στις οποίες κυριαρχούν οι Κούρδοι της Συρίας. Μέλη της κυβέρνησης και των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ συνεχίζουν να επιμένουν ότι οι ΗΠΑ προετοιμάζουν μια επίθεση στην Τουρκία στο μέλλον μέσω της οργάνωσης των κουρδικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή. Αυτοί οι λόγοι για πόλεμο στην Αφρίν είναι εντελώς ψεύτικοι! Η λεγόμενη Δύναμη Ασφάλειας Συνόρων σημαίνει στην πραγματικότητα απειλή για το Ιράν, όχι για την Τουρκία. Επιπλέον, το πεδίο εφαρμογής της θα περιοριστεί στα ανατολικά του ποταμού Ευφράτη, δεδομένου ότι τα δυτικά του ποταμού κυριαρχούνται ως επί το πλείστον από τη Ρωσία και τους Σύριους συμμάχους της. Από τη στιγμή που η Αφρίν είναι το δυτικότερο κομμάτι της βορειοανατολικής Συρίας, η στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας δεν έχει καμία σχέση με τη διαμόρφωση της Δύναμης Ασφάλειας Συνόρων. Και το σημαντικότερο είναι ότι η Τουρκία δεν είναι μόνο μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά προσφέρει επίσης ελεύθερη στρατιωτική πρόσβαση στις ΗΠΑ στη βάση του Ιντζιρλίκ και σε άλλες. Επομένως, αν η κυβέρνηση προτίθεται να καταπολεμήσει τις υποτιθέμενες κακόβουλες προθέσεις των ΗΠΑ, το λογικό είναι να κλείσει αυτές τις βάσεις και να βγει από το ΝΑΤΟ πρώτα. Η κυβέρνηση δε θα κάνει τίποτα απ’ αυτά, επειδή προσβλέπει σε ένα μέλλον για την Τουρκία εντός του ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου και των Ηνωμένων Πολιτειών, ακόμη και αν επιτίθεται στις σημερινές πολιτικές τους.
Επομένως ο πόλεμος δεν είναι εναντίον των αμερικανικών ιμπεριαλιστικών σχεδίων αλλά ενάντια στη δημιουργία μιας αυτόνομης κουρδικής περιοχής μέσα στα σύνορα της Συρίας. Είναι αλήθεια ότι το κουρδικό κίνημα στη Συρία ενεργεί εντελώς σε συμμαχία με τον τώρα όλο και πιο ανοιχτά αποκαλούμενο «στρατηγικό σύμμαχο», τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Όμως η ίδια η Τουρκία έχει εμπλακεί σε μια βαθιά εδραιωμένη συμμαχία με τις ΗΠΑ εδώ και περισσότερα από 65 χρόνια! Έτσι, ο πόλεμος στην Αφρίν είναι μεταξύ δύο συμμάχων των ΗΠΑ που δεν βρίσκονται ωστόσο σε μία συμμετρική σχέση μεταξύ τους. Η Τουρκία καταπολεμάει τον αγώνα για εθνική αυτοδιάθεση του κουρδικού λαού. Επομένως ο πόλεμός της δεν είναι ένας δίκαιος πόλεμος. Πρέπει να αποσυρθεί αμέσως.
Η τουρκική κυβέρνηση και τα ΜΜΕ του ΑΚΡ μόλις και μετά βίας μπορούν να κρύψουν τις πραγματικές προθέσεις πίσω απ’ αυτόν τον πόλεμο. Είναι κάτι περισσότερο από μια επίθεση κατά της κουρδικής αυτονομίας στα σύνορα μιας άλλης χώρας της Συρίας. Στην πραγματικότητα θεωρείται ως το προοίμιο της επέκτασης της τουρκικής στρατιωτικής και πολιτικής επιρροής στη Μέση Ανατολή. Ως εκ τούτου, είναι επίσης μια απειλή για την κυριαρχία της Συρίας. Όποια στάση κι αν έχει κάποιος για τη Συρία, η κατάκτηση τμημάτων του εδάφους της είτε από ιμπεριαλιστικές είτε από περιφερειακές επεκτατικές δυνάμεις πρέπει να απορριφθεί.
Κάτω τα χέρια από την Κύπρο!
Είναι επίσης αυτή η ίδια επεκτατική πολιτική που παίζεται στο χάος που προκάλεσε η κυβέρνηση Ερντογάν-AKP στην Κύπρο. Στοχεύοντας μια εφημερίδα (Afrika) που εκδίδεται στη Βόρεια Κύπρο, ο Ερντογάν κάλεσε τους υποστηρικτές του στο νησί να «ανταποκριθούν» στην πολιτική θέση που υπεράσπισε αυτή η εφημερίδα, με την οποία έκανε έναν παραλληλισμό μεταξύ της κατοχής του τουρκικού στρατού στη Βόρεια Κύπρο και του πολέμου της Αφρίν. Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η Βόρεια Κύπρος είναι μια ανεξάρτητη δημοκρατία, επομένως ήταν μια καταφανής περίπτωση έκκλησης για παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου σε μια άλλη χώρα. Ο όχλος, αποκρινόμενος αμέσως, κατέκλυσε τις εγκαταστάσεις της εφημερίδας, ρίχνοντας βόμβες μολότοφ και μπαίνοντας στο κτίριο για να κυνηγήσει τους (ευτυχώς απουσιάζοντες) δημοσιογράφους. Το τουρκοκυπριακό συνδικαλιστικό κίνημα απάντησε διοργανώνοντας διαδήλωση δέκα χιλιάδων δυναμικών διαδηλωτών. Η Κύπρος φαίνεται να έχει επιλεγεί ως δοκιμαστικό έδαφος για τη νέα σύγκλιση μεταξύ των ισλαμικών και φασιστικών πτερύγων της τουρκικής δεξιάς, μια διαδικασία που πιθανώς θα κορυφωθεί με την αφομοίωση των τελευταίων, και ιδιαίτερα της δυνητικά παραστρατιωτικής αυτής πτέρυγας, των περιβόητων Γκρίζων Λύκων, από το AKP του Ερντογάν. Καταδικάζουμε την παρέμβαση όλων των τουρκικών αρχών στην Κύπρο και επεκτείνουμε την αλληλεγγύη στην εφημερίδα Afrika και στο εργατικό και δημοκρατικό κίνημα στη Βόρεια Κύπρο.
Κάτω τα χέρια από την απεργία των μεταλλεργατών!
Η κυβέρνηση Ερντογάν-ΑΚΡ έχει απαγορεύσει την απεργία των μεταλλεργατών που έρχεται ως επιστέγασμα της διαδικασίας συλλογικής διαπραγμάτευσης 130.000 εργαζομένων. Αυτό είναι παράνομο, αθέμιτο και απαράδεκτο. Είναι παράνομο, διότι παραβιάζει τις διεθνείς δεσμεύσεις της Τουρκίας. Είναι αθέμιτο, διότι ο αναφερόμενος λόγος, η εθνική ασφάλεια, είναι απλώς μια δικαιολογία. Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση Ερντογάν-ΑΚΡ απαγορεύει τις απεργίες, κυρίως για τους ίδιους λόγους: η κυβέρνηση αυτή απαγόρευσε τρεις απεργίες των μεταλλεργατών, μία των εργατών γυαλιού, μία των εργατών της πετροχημικής βιομηχανίας και μία των τραπεζικών υπαλλήλων, μόνο τα τελευταία τρία χρόνια! Και είναι απαράδεκτο διότι αυτό ισοδυναμεί με καταδίκη του εργατικού δυναμικού των 130 χιλιάδων που συμμετείχαν σε αυτήν την απεργία ενάντια στις άθλιες συνθήκες που επέβαλαν τα αφεντικά.
Η απεργία περιλαμβάνει και τα τρία συνδικάτα που οργανώνονται στη βιομηχανία μετάλλου. Συνδικάτα μετάλλου που συνδέονται με τρεις διαφορετικές συνομοσπονδίες από απολύτως αντιφατικούς ιδεολογικούς προσανατολισμούς σχεδιάζουν να προχωρήσουν σε απεργία ταυτόχρονα. Αυτό το γεγονός από μόνο του αποτελεί επαρκή απόδειξη του επείγοντος χαρακτήρα της κατάστασης για τους εργαζόμενους στον κλάδο αυτό, καθώς ένα από τα συνδικάτα, το μεγαλύτερο, είναι μια ένωση, ενάντια στην υποταγή της οποίας, οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν κατά δεκάδες χιλιάδες μόλις πριν από δύο χρόνια και το δεύτερο είναι μέλος της συνομοσπονδίας που ελέγχεται με μια δύσκολα συγκαλυμμένη μορφή από το κυβερνόν ΑΚΡ!
Υποστηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα των μεταλλεργατών της Τουρκίας ενάντια στην επιβολή απαράδεκτων όρων από τους καπιταλιστές και δηλώνουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας ενάντια στην παρέμβαση της κυβέρνησης στο νόμιμο δικαίωμα της απεργίας με την απαγόρευση αυτής της πολύ σημαντικής δράσης με οποιοδήποτε πρόσχημα. Κάνουμε έκκληση στην εργατική τάξη όλων των χωρών να στρέψουν την προσοχή τους σ’ αυτήν την απεργία, καθώς αυτή η απεργία είναι σημαντική και από άλλη άποψη. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τα μέσα τους επικρίνουν τον Ερντογάν για την αδιαφορία του για την ελευθερία του Τύπου, την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας και άλλα πολιτικά και αστικά δικαιώματα, αλλά αγνοούν πλήρως την πλήρη ευθυγράμμισή του με τα αφεντικά εναντίον των εργαζομένων και τη συνεχή παραβίαση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο συνεταιρίζεσθαι και την απεργία. Η φιλοδυτική πτέρυγα της τουρκικής αστικής τάξης, δηλαδή η πτέρυγα που οργανώνεται στην TÜSİAD, επίσης ζητά την άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, επικαλούμενη την απροθυμία του ξένου κεφαλαίου να επενδύσει σε μια τέτοια χώρα. Αλλά και οι δύο εκμεταλλεύονται απροκάλυπτα την ευκαιρία όταν τους παρουσιάζεται με τη μορφή απαγόρευσης της απεργίας: πολλές από τις εταιρείες που εμπλέκονται στην παρούσα απεργία των μεταλλεργατών είναι διεθνείς εταιρείες όπως η Ford, η Mercedes, η Renault, η Tofaş (θυγατρική της Fiat της Τουρκίας) και άλλες. Και πολλές ανήκουν στην Koç Holding, στον όμιλο που είναι η ναυαρχίδα της φιλοδυτικής αστικής τάξης της Τουρκίας! Έτσι, μια εκστρατεία στήριξης και αλληλεγγύης σ’ αυτήν την απεργία είναι πραγματικά η καλύτερη ταξική απάντηση που πρέπει να δοθεί στη δεσποτική κυβέρνηση Ερντογάν και στους υποκριτές ιμπεριαλιστές επικριτές της.
Για την εργατική εξουσία, για μια ενιαία ανεξάρτητη Κύπρο, για την Κουρδική αυτοδιάθεση, για τη Σοσιαλιστική Ομοσπονδία της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής!
Το DIP παλεύει για την ενίσχυση των εργατικών οργανώσεων, για την παρέμβαση της εργατικής τάξης στην πολιτική αρένα, της μόνης τάξης που μπορεί να καταπολεμήσει το δεσποτισμό του Ερντογάν ακλόνητα και σταθερά, για την οικοδόμηση ενός επαναστατικού κόμματος του προλεταριάτου, για την εργατική εξουσία. Το DIP παλεύει για την απόσυρση όλων των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων από την Κύπρο, ξεκινώντας από τις διαβόητες βρετανικές βάσεις του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας συμπεριλαμβανομένων βέβαια των τουρκικών στρατευμάτων και για μια ενοποιημένη ανεξάρτητη Κύπρο στη βάση της εργατικής εξουσίας και ως μέλος μιας Βαλκανικής Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας. Το DIP παλεύει για την κουρδική, καθώς και για την παλαιστινιακή αυτοδιάθεση στο πλαίσιο μιας Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
Το DIP παλεύει για την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση!
DIP - Τουρκία
(Devrimci İşçi Partisi – Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα)
28.01.2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου