Το ζήτημα του πολέμου ΔΕΝ είναι ένα ακόμη θέμα, συμπυκνώνει και κλιμακώνει σε ανώτερο επίπεδο στρατηγικά σχέδια και προοπτικές για την άρχουσα τάξη, όσο και για το εργατικό κίνημα. Αποτελεί, θα μπορούσαμε να πούμε, τη λυδία λίθο για το αν ένα εργατικό κόμμα βρίσκεται στην όχθη της επαναστατικής πολιτικής ή αν έχει μετατραπεί σε βαστάζο της Εθνικής ενότητας, απέναντι στον εξωτερικό(μόνο;) εχθρό.
Το ΚΚΕ μοιάζει να πιάστηκε στο δόκανο της εξωτερικής πολιτικής Κοτζιά! Και μπρος στην αποκάλυψη της συμμετοχής του στην Εθνική εκστρατεία, απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκικής Αστικής τάξης (και στην αθώωση της δικής μας ή και καταδικής μας) απάντησε με χυδαιότητες επιπέδου «Άθλιοι ψεύτες και παραχαράκτες» ή «Κουτοπόνηροι…»
Η προσαρμογή του ΚΚΕ στην αστική πολιτική ΔΕΝ είναι κάτι που επισημαίνεται πρώτη φορά. Ήταν θέμα χρόνου να βρεθεί το παραδοσιακό ιστορικό κόμμα τη εργατικής στην πλευρά του εθνικού κορμού. Και τα ζητήματα του πολέμου και της εξωτερικής πολιτικής ΔΕΝ σηκώνουν πολλά «ήξεις αφήξεις». Τα ίδια είχαμε και στο «Μακεδονικό», αφού το κόμμα ΔΕΝ αναγνωρίζει Μακεδονικό έθνος, ούτε για το λαό της ΠΓΔΜ!! Μάλλον θα είναι «γυφτοσκοπιανοί» ή καλύτερα «ζωτικός χώρος» για τις εξαγωγικές επενδύσεις του ελληνικού κεφαλαίου… Το οποίο φυσικά στα λόγια και στα κομματικά ντοκουμέντα το κοινωνικοποιούμε, αλλά σε επίπεδο πρακτικής και διεθνισμού στεκόμαστε αλληλέγγυα πλάι του.
Η συνέντευξη της Λιάνας Κανέλλη στον ΣΚΑΙ ήταν αποκαλυπτική! Στην ερώτηση της δημοσιογράφου για το τι κάνει η Ελλάδα η απάντηση ήταν αποστομωτική… «Δεν ακούει το ΚΚΕ, λυπάμαι που σας το λέω». Αλλά μάλλον τη Συντρόφισσα Κανέλλη θα την κρίνει ο θεός και ΟΥΧΙ ο Προλεταριακός Διεθνισμός! Αλίμονο στους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου να ακούν το Κόμμουνιστικό Κόμμα να θρηνολογεί, όταν η αστική τάξη και το κράτος της ΔΕΝ το συμβουλεύονται!!
Στα παραπάνω ταιριάζουν, πραγματικά, «γάντι» οι αλλοπρόσαλλες θέσεις για τη συμμετοχή της χώρας σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε., η αποποίηση της πάλης για αποδέσμευση σε κάποιον άλλο πολιτικό χρόνο. Μοιραία λοιπόν, δεν απέμεινε παρά η «υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, ενάντια στον ξένο εισβολέα» και η καταγγελία σε όποιον δεν αποδέχεται την αποπροσανατολιστική εθνική ρητορική
Επιλογικά δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο το αστειάκι της ανάσυρσης των κομματικών ,συνεδριακών και άλλων, ντοκουμέντων για να δικαιολογηθεί η καθημερινή κοινωνική πρακτική! Θυμίζει τις χειρότερες στιγμές της 2ης Διεθνούς!!
Ευτυχώς ή δυστυχώς πολιτική ΔΕΝ κάνει η καταχωνιασμένη στα κιτάπια στρατηγική, αλλά η καθημερινή σύγκρουση με τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης. Ας σκεφτούν οι συντάκτες των λιβελλογραφημάτων, αν οι συγκεκριμένες επιλογές απορρέουν αρμονικά από τις αποφάσεις του τελευταίου συνεδρίου του κόμματος…
Υστερόγραφο
Και επειδή ο 902.gr κάνει ένα κάλεσμα:
“Γι’ αυτό κάποιοι νέοι άνθρωποι, που ακολουθούν το ΝΑΡ, να βγάζουν συμπεράσματα και να γυρίσουν την πλάτη σ’ αυτούς τους κύριους που το έβαλαν στα πόδια τρέχοντας και εγκαταλείποντας την ταξική πάλη, φωνάζοντας ψευτιές για το ΚΚΕ και κραυγάζοντας το σύνθημα «Δεν πολεμάμε».”
Γίνεται και από εδώ μια έκκληση στη νεολαία που «ΔΕΝ ψήνεται» να γίνει κρέας στα ιμπεριαλιστικά κανόνια για τα συμφέροντα των πετρελαϊκών, να αφήσει το ΚΚΕ μαζί με τον εθνικό κορμό στον επιμερισμό των ρόλων υλοποίησης των σχεδίων ΗΠΑ & ΝΑΤΟ στην περιοχή. Πιθανά να πάρουν και την Πόλη…
Έτσι και αλλιώς η δική μας Πατρίδα ΔΕΝ έχει ΤΙΠΟΤΑ κοινό με αυτά.
Εμείς κηρύττουμε τον πόλεμο σε όσους προετοιμάζουν την αλληλοσφαγή των λαών και μαζί με τον τουρκικό λαό έχουμε να την ανατρέψουμε, καθώς ο εχθρός βρίσκεται στις Τράπεζες και τα Υπουργεία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου